ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 05/11/2011

Συχνά το πολιτικό θερμόμετρο είναι σε αναντιστοιχία με την κατάσταση που επικρατεί έξω από πλευράς καιρικών συνθηκών. Καύσωνας στην πολιτική, παγετώνας στον καιρό. Τη βδομάδα που μας πέρασε με τη παραιτήσεις, τις αποστασιοποιήσεις βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, τα μέχρις πρωίας υπουργικά συμβούλια, την προαναγγελία δημοψηφίσματος που εφερε και τους τριγμούς, ήταν όντως πολύ «καυτή».

Την Τρίτη είχαμε τα πιο ενδιαφέροντα. Όχι πως και οι επόμενες μέρες δεν είχαν την ίδια ένταση... Θα έλεγα μάλιστα ότι τα γεγονότα που ακολούθησαν την έκαναν ακόμα πιο ενδιαφέρουσα. Η Ν.Δ. φυσιολογικά ζητά εκλογές εδώ και τώρα, θεωρώντας ότι θα επωφεληθεί από την καταβαράθρωση του ΠΑΣΟΚ. Το ίδιο και τα άλλα κόμματα για τους δικούς τους λόγους.

Η αριστερά μάλιστα οργάνωσε συλλαλητήρια στο κέντρο της Αθήνας στα οποία πήραν μέρος πολλοί Έλληνες πολίτες. Ωστόσο τίποτα δεν τελείωσε... Τα πάντα είναι και θα παραμείνουν ρευστά και τις επόμενες μέρες. Γιατί όμως τόση αναστάτωση; Τι ήταν αυτό που εξόργισε τόσο τους κυβερνητικούς βουλευτές, όσο και τα άλλα κόμματα, αλλά και τους Ευρωπαίους εταίρους μας, κυρίως εκείνους που εμφανίζονται να βάζουν πλάτη στην Ελλάδα, Γαλλία και Γερμανία, δηλαδή;

Είναι το ίδιο πράγμα που έκανε και τον ελληνικό λαό να αηδιάσει ακόμα περισσότερο με την εμμονή του Παπανδρέου να δηλώνει ότι θέλει με δημοψήφισμα καταφατική απάντηση για τη συμφωνία της 26-27/10.

Ο καθένας βέβαια για διαφορετικούς λόγους. Το μεγάλο πρόβλημα για το λαό είναι ότι τώρα, ύστερα από δύο Μνημόνια με σωρεία εισπρακτικών μέτρων σε βάρος του, με αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις που ξαναφέρνουν στον ορίζοντα τον Μεσαίωνα, με φόρους στην ακίνητη περιουσία του, με απολύσεις και εφεδρείες, καλείται να «αναλάβει» με την ψήφο του την χρεοκοπία της χώρας η οποία όχι μόνο δεν απομακρύνεται παρά τους πανηγυρισμούς του κ. Παπανδρέου και των συνεργατών του, αλλά κάθε μέρα που περνάει έρχεται όλο και πιο κοντά...

Το χάσμα ανάμεσα στα κόμματα και τους πολίτες, έχω πλέον την αίσθηση, ότι είναι πολύ μεγάλο. Και δεν αναφέρομαι στα λίγα «τσιμενταρισμένα» κομματικά στελέχη πρώτης γραμμής. Εκείνοι έχουν λόγους να κινούνται σ' αυτήν την κατεύθυνση και ο καθένας μπορεί να το αντιληφθεί.

Ο κόσμος έξω ζει το δικό του δράμα. Δεν έχει καμία διάθεση να παίξει τα παιχνίδια της εξουσίας. Και εν πάσει περιπτώσει οι ημερομηνίες πιέζουν υπερβολικά και ακόμα δεν γνωρίζουμε ούτε καν το ερώτημα του δημοψηφίσματος, εάν αυτό τελικά γίνει, το οποίο θα τεθεί στην κρίση των πολιτών...

Την Πέμπτη οι εταίροι μας μας όρισαν ημερομηνία και ερώτημα για το δημοψήφισμα.

Κάθε μέρα που περνάει έχουμε νέα δεδομένα. Όλα παίζονται... Πόκερ πολιτικό το είπαν κάποιοι.Αλλά, αναρωτιέμαι, μπορεί να κυβερνηθεί η χώρα με όρους χαρτοπαιγνίων; Και πώς είναι τόσο σίγουρος ο πρωθυπουργός ότι οι εκβιασμοί του θα περάσουν;

Ξέρει κανείς αλήθεια τι ακριβώς περιέχει η περίφημη συμφωνία; Όχι, διότι κανείς δεν μας έχει ενημερώσει και διότι πολύ απλά, ακόμα δεν έχει καθαρογραφεί από την Κομισιόν.

Και στο μεταξύ τα σενάρια σε σχέση με το «αντάρτικο» βουλευτών θα έχει φανεί, αν υπάρχει, μέχρι την ώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές. Θα γνωρίζουμε τι συνέβη χθες στη Βουλή με την ψηφοφορία... Για πρόσωπα και γεγονότα. Όσα τουλάχιστον τα ΜΜΕ θα φέρουν στη δημοσιότητα.

Η προσωπική αίσθηση είναι ότι η ώρα του τέλους για την κυβέρνηση αρχίζει να φαίνεται στον ορίζοντα. Το κακό είναι ότι έχουν φροντίσει φεύγοντας να αφήσουν ένα ρημαδιό πίσω τους με θύματα όλους εμάς.

Και κάποιοι που σήμερα βγαίνουν στα... κεραμίδια, αύριο ως νέοι κυβερνώντες, θα τρίβουν τα χέρια τους για ότι παρέλαβαν και θα το συνεχίζουν. Ούτε στα πιο τρελά τους όνειρα δεν θα μπορούσαν να τα καταφέρουν τόσο καλά αυτοί...

• Αυτό το κομμάτι θα δημοσιευτεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στην ομώνυμη στήλη μου.

Χθεσινή φωτογραφία, εργαζομένων στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ έξω από τα γραφεία της, στην Μίνωος, 10 που δεν κυκλοφόρησε σήμερα λόγω της 24ωρης απεργίας...