Μ' ένα όμορφο φθινοπωρινό τοπίο ας ετοιμαστούμε να αποχαιρετίσουμε το φθινόπωρο που φεύγει...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 22/10/2011

Τελικά αποδεικνύεται αυτό που λένε: Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Υπάρχουν και βουλευτές που όταν διαφωνούν έχουν το πολιτικό θάρρος να παραιτούνται από το αξίωμά τους. Συνέβη στην αρχή της εβδομάδας αλλά πιεσμένοι από την ειδησεογραφία, τις απεργίες και τις ψηφοφορίες στη Βουλή η παραίτηση πέρασε στα ψιλά των εφημερίδων.

Κι όμως στις εποχές που ζούμε εκτιμώ ότι της άξιζε μια καλύτερη τύχη. Διότι αποδεικνύει περίτρανα πως υπάρχουν ακόμα ηθικά όρια και άνθρωποι που λένε τα πράγματα με το όνομά τους.

Θυμηθείτε λίγο τα γεγονότα:

Ο βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης του ΠΑΣΟΚ είχε προαναγγείλει την παραίτησή του από την περασμένη εβδομάδα. Ο Θ. Ρομπόπουλος είχε βρεθεί στο επίκεντρο ενός κοινοβουλευτικού θρίλερ και τον περασμένο Ιούνιο, καθώς είχε δηλώσει ότι σκεπτόταν να καταψηφίσει το Μεσοπρόθεσμο. Την κρίσιμη στιγμή ανέκρουσε πρύμνα, λέγοντας πως «αν δεν ψηφιστεί πτωχεύουμε, εγώ δεν την παίρνω την απόφαση».

Έδωσε στη δημοσιότητα την επιστολή παραίτησής του από την έδρα, στην οποία υποστηρίζει ότι ψήφισε το Μνημόνιο χωρίς να ξέρει τι ψηφίζει. Παράλληλα εκφράζει πικρία για το γεγονός ότι δεν ρωτήθηκε ποτέ -όπως σημειώνει- για υποθέσεις των κλάδων στους οποίους δραστηριοποιήθηκε. «Θα μπορούσα να αξιοποιήσω την εμπειρία μου και τις γνώσεις μου, ώστε να γίνουν γρήγορα οι μεταρρυθμίσεις που θα κάνουν τη χώρα ανταγωνιστική, φιλική στην επιχειρηματικότητα, για να γίνουν επενδύσεις, να επιτύχουμε ανάπτυξη και να καταπολεμήσουμε την ανεργία», εκτιμά.

Στην επιστολή αναφέρει ότι επέλεξε να μην ανεξαρτητοποιηθεί, επειδή εξελέγη μετά την απόφαση του Γ. Παπανδρέου να παραιτηθεί από την έδρα της Θεσσαλονίκης και διατηρήσει εκείνη της περιφέρειας Αττικής. «Αυτό δεν το ξέχασα ποτέ», σημειώνει. Όσον αφορά στους λόγους που τον οδήγησαν στην παραίτηση, γράφει:

Με μεγάλη μου λύπη πήρα την απόφαση να παραιτηθώ από το βουλευτικό αξίωμα, γιατί δεν μπορώ άλλο να συνεχίσω:

1) Να ψηφίζω χωρίς να ξέρω τι ψηφίζω, όπως έκανα με το Μνημόνιο.

2) Να ψηφίζω χωρίς να συμφωνώ άδικα και αντιλαϊκά μέτρα υπό την πίεση ότι θα ανατραπεί η κυβέρνηση, η δόση δεν θα καταβληθεί, η χώρα θα χρεοκοπήσει και δεν θα υπάρχουν χρήματα για να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις όπως έκανα στο Μεσοπρόθεσμο.
3) Όποιος δεν συμφωνεί να διαγράφεται.

Όπως σημειώνει, «την τελευταία διετία έγιναν και γίνονται πάρα πολλά πράγματα τα οποία έπρεπε να είχαν γίνει εδώ και πολλά χρόνια. Τα ελλείμματα μειώνονται, η εξοικονόμηση των δαπανών του κράτους γίνεται πράξη». Προσθέτει, όμως ότι «για να σωθεί η χώρα, η προσπάθεια πρέπει να είναι με πανεθνική συναίνεση όλων των κομμάτων και όλων των Ελλήνων».
Ο Θ. Ρομπόπουλος είναι επιχειρηματίας και δραστηριοποιείται στο χώρο της εμπορίας αυτοκινήτου. Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής το 2009.

Τη θέση του στη Βουλή αναμένεται να καταλάβει η Βούλα Τεκτονίδου. Είναι διευθύντρια της περιφερειακής διεύθυνσης Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας του ΟΑΕΔ, στον οποίο εργάζεται από το 1984.

Το σημαντικό όμως είναι ότι ο συγκεκριμένος βουλευτής παραδέχτηκε δημόσια ότι «δεν ήξερε τι ψήφιζε», οι άλλοι το λένε μόνο κατ' ιδίαν, ζητώντας από τους εκδότες τοπικών εντύπων που πλήττονται από αυτά που ψήφισαν, την... επιήκεια τους και τη συνέχιση της προβολής του κοινοβουλευτικού έργου τους. Η ντροπή είναι πλεονέκτημα για όσους την έχουν...

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στη ομώνυμη στήλη μου εδώ και δέκα χρόνια στη σελίδα 9.