Ο πρωτοσέλιδος τίτλος από τη σημερινή ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Ξαφνικά ένοιωσαν ότι... πιέζουν οι εταίροι μας. Και βγάζουν κι ένα σενάριο για Αρσένη. Ρίξε ονόματα στο τραπέζι... Πόκερ έκαναν την πολίτικη...

Αρτίστικη προσέγγιση ή... κάτι άλλο θέλουν να πουν; ΤΑ ΝΕΑ βρήκαν τις υπογραφές Παπανδρέου, Σαμαρά και τις έβαλαν πάνω από τον τίτλο του πρώτου θέματος τους για να δείξουν το δρόμο... “Να, έτσι θα το κάνετε” τους λέει...

Διαβάζω καθημερινά 4-5 εφημερίδες ημερήσιες, πολιτικές. Μου αρέσει να ψάχνω πίσω από τις λέξεις στους τίτλους, καθώς γνωρίζω πια ποιος λέει τι, τι θέλει να πει ο ποιητής.

Ιδιαίτερα τέτοιες “δύσκολες” πολιτικά μέρες αξίζει περισσότερο τον κόπο. Δείτε μερικά “μαργαριτάρια” που βρήκα σήμερα στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων.

Κάποια αποκόμματα είναι, ως φωτογραφία, εμβόλημα μέσα στο κείμενο χωρίς λεζάντα και κάποια άλλα σε ξεχωριστές φωτογραφίες με λεζάντα – σχόλιο.

Και τι λεζάντα να βάλεις τώρα σ' αυτό το μονόστηλο των ΝΕΩΝ που αναφέρεται σε δημοσίευμα εσωτερικής σελίδας τους, ότι και καλά ο Ομπάμα , ο πρόεδρος των ΗΠΑ, “ανησυχεί” με την ακινησία που υπάρχει στην πολιτική τις τελευταίες μέρες; Γελάς μόνο με τον τρόπο που παρουσιάζουν “σοβαρά” ΜΜΕ όσα συμβαίνουν γύρω μας, αγνοώντας επιδεικτικά το λαό.

Υποτίθεται τώρα πως η παραίνεση είναι προς τα κόμματα, τα δύο μεγάλα κόμματα που εναλλάσσονται στην εξουσία τα 30 τελευταία χρόνια και εκφράζουν τον ελληνικό λαό. Και καλά ο Ομπάμα δεν ζει εδώ και δεν ξέρει. Οι εφημερίδες όμως που φιλοξενούν τέτοιες σαχλαμάρες ή άλλες σαν αυτό το κύριο άρθρο τους για να πιέσουν τις καταστάσεις, δεν ξέρουν τι εκφράζουν πια τα κόμματα; Δεν έχουν πάρει μυρωδιά σε τι δεινή θέση είναι οι Έλληνες πολίτες και πόσο περιφρονούν όλους αυτούς που τους “απειλούν” καθημερινά στο όνομα της σωτηρίας της ελληνικής οικονομίας;

Δεν τους βγαίνουν τα σενάρια που κάνουν πίσω από τις κλειστές πόρτες, έχουν γελοιοποιηθεί και δεν ξέρουν πώς θα “μαζέψουν” τα... αμάζευτα. Ρίχνουν το ένα μετά το άλλο τα ονόματα στο τραπέζι, τα “καίνε” και συνεχίζουν πιεζόμενοι από παντού.

Μάλιστα. Ωραίες πολιτικές ώρες ζούμε... Κάτι σαν το... κουτσομπολιό, δηλαδή. Όπου η κωλοτούμπα είναι το άθλημα των ημερών. Και μεις παρακολουθούμε άναυδοι, όλη αυτή την κατάντια. Ο κατήφορος δεν έχει τέλος.

Και ξαφνικά γίναμε όλοι αναλυτές... Ξεσηκώσαμε τα πιο άθλια τηλεοπτικά δελτία με τα παράθυρά τους και τα φέραμε στη ζωή, την ώρα που η φτώχεια θερίζει τον κόσμο. Και δυστυχώς το φαινόμενο δεν είναι μόνο ελληνικό. Δείτε τι συμβαίνει στην Αμερική, τη μητρόπολη του καπιταλισμού...

Οι εικόνες και στην Αθήνα πια είναι φοβερές. Κάθε πρωί που περνάω Σόλωνος και Γ' Σεπτεμβριου γωνία μπροστά από ένα κλειστό πια καφενεδάκι, έχουν βγάλει άστεγοι έναν καναπέ και κοιμούνται εκεί... Ντροπή της κοινωνίας. Ντρέπομαι κι εγώ, που δεν φταίω σε τίποτα, γι' αυτή την κατάντια... Και που 'στε ακόμα. Τα χειρότερα δεν τα είδαμε...

Άγριος χειμώνας μπαίνει... Το νοιώθω, το αισθάνομαι...

Επιτυχημένος και σήμερα ο τίτλος της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ. Σε δυο γραμμές τα λέει όλα. Και μεις, στοιχειώδη λογική έχουμε. Καταλαβαίνουμε...

Αυτή είναι πρώτη σελίδα του νέου τ. 384 του ΤΥΠΟΥ. Πατήστε ΕΔΩ για να τη διαβάσετε όπως θα κυκλοφορήσει, σε λίγο, τυπωμένη και θα φύγει για τα σπίτια σε όλων των συνταξιούχων σιδηροδρομικών.

Σε χρόνο ρεκόρ ετοιμάστηκε και η εφημερίδα της Ομοσπονδίας των Σιδηροδρομικών Σωματείων Συνταξιούχων Ελλάδος. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που έχω βρει ανθρώπους αξιόλογους με τους οποίους συνεργάζομαι άψογα, χωρίς πισωγυρίσματα σε ότι αποφασίζουμε στις κουβέντες που κάνουμε όταν ξεκινάμε το στήσιμο ενός νέου τεύχους.

Πραγματικά είναι άδικο που τα μέτρα του περασμένου Αυγούστου με τις υπερβολικές αυξήσεις στα έξοδα αποστολής με το ταχυδρομείο, τους έχει στερήσει τη δυνατότητα της μηνιαίας έκδοσης.

Στο δίμηνο πήγαν οι άνθρωποι. Να σώσουν ότι μπορούν... Πού να αντέξουν οικονομικά τη μηνιαία δοκιμασία στο κόστος... Κι όμως η εφημερίδα τους, έτσι όπως τη διαμορφώνουμε από φύλλο σε φύλλο, από τότε που ανέλαβα της δημοσιογραφική της επιμέλεια, έχει βελτιωθεί αισθητά προς το καλύτερο και από πλευράς αισθητικής και από περιεχόμενο.

Αυτό φαίνεται και από την επισκεψιμότητα που έχει το Blog τους που το ενημερώνουμε πολύ συχνά και λειτουργεί επικουρικά προς την εφημερίδα.

Ναι, η Ομοσπονδία τους, σε τέτοιους δύσκολους καιρούς μπορεί να παίξει τον πολυσήμαντο ρόλο της ως εκφραστής όλων των πρώην εργαζομένων όπου υπάρχουν ράγες σιδηροδρόμου, σε όλη την Ελλάδα.

Χαίρομαι τη συνεργασία μαζί τους. Δεν είναι ίδια με κανέναν απ' όσους έχω συνεργαστεί μέχρι σήμερα, αλλά έχει τη γλύκα της και την ομορφιά της.

Ζούμε πρωτόγνωρα γεγονότα... Πρωτόγνωρα; Η φίλη μου Γεωργία Ξάνθη επιμένει πως τέτοια γεγονότα ξαναείχαμε στην Ελλάδα όταν πρωθυπουργός ήταν ο παππούς του Γιωργάκη, Γιώργος κι αυτός. Μου έστειλε μάλιστα τα σχετικά ντοκουμέντα από εφημερίδες της εποχής τα οποία αναδημοσιεύω ευχαριστώντας την προκαταβολικά.

Ένα ωραίο e-mail

Πήρα ένα πολύ ενδιαφέρον e-mail στο Θραψανιώτη που θέλω να το μοιραστώ μαζί σου:

Γεια και χαρά συμπατριώτη, Νικόλαε Θεοδωράκη Θραψανιώτη. Μ΄αρέσουν τα γράμματα και οι αριθμοί, η πατριδογνωσία και η καλλιτεχνία, η φύση και η ποίηση, ο μέγας γεωμέτρης και η γεωργία.

Σιχαίνομαι τους κάπηλους και την καπηλεία, απεχθάνομαι τους άδικους και την αδικία. Τις έστι ο κάπηλος και τι η καπηλεία; κάπηλος: αδίστακτος ληστής των ευγενών ιδεών ο εκμεταλλευτής, το στέμμα της καπηλείας φορεί και προς ίδιον όφελος προχωρεί.

Τι εστί πατριδοκαπηλία; η σκόπιμη συναισθηματική φόρτιση του λαού σχετικά με εθνικά θέματα για την επίτευξη ιδιοτελών σκοπών και ατομικών συμφερόντων. Τα είδα όλα από κοντά μέσα στην άθλια κοινωνία. Μακάρι να μπορούσα τα χαλινάρια να τραβούσα. Ο παντοδύναμος να βάλει το χέρι του. Η ελπίδα προς τον θεό μας γλυκαίνει την καρδιά.

Μετά από εικοσιπέντε χρόνια στην δουλειά (Δικαστ. επιμελήτρια) είδαν τα μάτια μου πολλά. Ευχαριστώ τον θεό που με αξίωσε και ζω ήσυχα κι΄ απλά. Σύνταξη 500 ευρώ, με ψωμί και ελιά. Ουκ εν τω πολλώ το ευ.

Δόξα τω θεώ περνάω μια χαρά. Νόστιμα του κήπου τα λαχανικά και της φύσης τα καλλυντικά. Η τηλεόραση απενεργοποιημένη και η ψυχή μου προς τον Θεό ενεργοποιημένη. Η άποψη μου με την πολιτική;

Με θλίβουν τα παιχνίδια της και οι πολιτικοί. Του Πλάτωνος ονειρεύομαι την Πολιτεία την ιδανική.
Σου εύχομαι υγεία και χαρά και καλή επιστροφή εις τα εδάφη τα πατρικά.

Με αγάπη

Μαρίνα Μαθιουδάκη-Ζηδιανάκη.

Δυο ακόμα εφημερίδες του 1964, από το αρχείο της Γιωργίας. Προκειται για την εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ, που δεν υπάρχει σήμερα αλλά αυτό δεν κάνει πιο μικρή την αξία των δημοσιευμάτων που καταγράφει το κλίμα της εποχής. Έχει δίκιο, κάπου μοιάζουν οι δυο εποχές...

Κι ένα τελευταίο ντοκουμέντο από το αρχείο της Γιωργίας Ξάνθης...

Στα περίπτερα σήμερα το πρωί η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Ως πρωινή εφημερίδα κανονικά αύριο θα έπρεπε να έβγαινε. Όμως κάποιοι “ήρωες” διέκοψαν την κυριακάτικη ραστώνη και επέστρεψαν στο καθήκον.

Στην ίδια ακριβώς γραμμή και η ΑΥΓΗ. Μόνο ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ δεν έβγαλε φύλλο σήμερα. Υποθέτω ότι περιμένει να δει τις εξελίξεις και να τοποθετηθεί μετά εκ του ασφαλούς...

Στη γραμμή κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας ο ΔΟΛ με τη ναυαρχίδα του. Έτσι ακριβώς και το ΕΘΝΟΣ. Βλέπεις έχουν κι αυτοί τις αγωνίες τους για το μέλλον της Ελλάδας...

Φυσικά υπάρχουν και οι... κολλημένοι με τα κομματικά τους. Δείτε πως παρουσιάζει το θέμα μια εφημερίδα που εκφράζει το δεξιό χώρο... Απίστευτη η τοποθέτησή της. Βρήκε το πρόβλημα και το προσωποποίησε.

Οι μέρες είναι «γκαστρωμένες» πολιτικά. Όλη η προηγούμενη εβδομάδα είχε πολύ μεγάλη ένταση. Ψηφοφορίες στη Βουλή, ψήφο εμπιστοσύνης των βουλευτών σ' ένα πρωθυπουργό που λίγες ώρες αργότερα έσπευδε να παραιτηθεί.

Τέτοιες όμως «καυτές» πολιτικά ώρες είναι βούτυρο στο ψωμί των εφημερίδων. Τι κι αν οι τηλεοράσεις, τα ραδιόφωνα και οι ιστοσελίδες έχουν τη δυνατότητα της άμεσης ενημέρωσης; Η εφημερίδα έχει τη δύναμη να προσεγγίζει νηφάλια και σοβαρότητα τα μεγάλα και σοβαρά γεγονότα.

Ας τις δούμε λοιπόν τις σημερινές εκδόσεις. Ακόμα κι εμείς που δουλεύουμε σε πρωινό φύλλο και δεν έχει έκδοση τη Δευτέρα, σήμερα είμαστε στο περίπτερο. Χθες βράδυ κληθήκαμε επειγόντως να βρεθούμε στις θέσεις μας.

Αυτό σημαίνει δημοσιογράφος! Δεν έχει ωράρια εργασία... Είναι εκεί, παρών στα μεγάλα γεγονότα, χωρίς υπερωρίες, επειδή έτσι «προστάζουν» τα γεγονότα που εξελίσσονται με γοργούς ρυθμούς, τα τελευταία εικοσιτετράωρα.

Έκτακτη έκδοση σημαίνει, δημοσιογραφικό «παρών» με θέση και άποψη. Σημαίνει υπευθυνότητα απέναντι στην ειδησεογραφία, μια φωτεινή μέρα στο σινάφι μας που παρακολουθεί με όση ψυχραιμία γίνεται, όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας και μας αφορούν.

Έκτακτη έκδοση σημαίνει «είμαι εδώ» και καταγράφω τα γεγονότα, συγκρίνω τις καταστάσεις. προσπαθώ να δώσω στον αναγνώστη μου, που σέβομαι, την αλήθεια. Ένα τέτοιο βράδυ ζήσαμε χθες, κυριακάτικα, στην εφημερίδα...

Η μόνη που είχε ως θέμα της αυτό που απασχολεί όλους τους πολίτες πια ήταν η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ. Ο φόβος της επόμενης μέρας...

Εμείς τον Βασίλη στην ΕΚΑΠ τον έχουμε συνηθίσει σαν έναν από μας. Τρέχει μαζί μας, προσφέρει όσο κι εμείς κι ακόμα περισσότερο... Το πιο σημαντικό είναι ότι παρόλο που είναι άνθρωπος των μέσων, δεν προσπαθεί με τίποτα να διαφέρει...

Σήμερα όμως Κυριακή, διάλεξε τους φίλους και συντρόφους του από την ΕΚΑΠ για να τα γιορτάσει μαζί τους... Έσβησε τα 37 κεράκια του με το τραγούδι των φίλων κι έκοψε την ειδικά φτιαγμένη γι' αυτόν τούρτα του με γέλια και... δηλώσεις...

Άρχοντας ο Βασίλης, στήνει μόνος του το τραπέζι με τα φαγητά που ετοίμασαν οι δικοί του άνθρωποι, η μητέρα του, η Ματίνα και με αγορασμένες προσωπικές επιλογές. Γέμισε το τραπέζι από λιχουδιές. Και το κρασί κρητικό, παλιό, καλό, το τιμήσαμε δεόντως...

Στο περιθώριο των γενεθλίων του, λίγο νωρίτερα, στο Στέκι Αλληλεγγύης, ο Βασίλης κάνει δηλώσεις μπροστά στην κάμερα ενός ντοκιμαντέρ που ετοιμάζει το υπουργείο Πολιτισμού για την παρουσίαση της Ακαδημίας Πλάτωνα στις 14 Νοέμβρη. Κάνουμε ησυχία... Στην εγγραφή της τηλεόρασης πρέπει να είναι καθαρά τα λόγια του.

Ο απόλυτος ξεπεσμός για έναν κλέφτη... Να μπει σε μια κατοικημένη πολυκατοικία, να «ξηλώσει» και να πάρει μερικά μέτρα χακλοσωλήνων παροχής φυσικού αερίου. Συμπτωματικά δεν είχαν αέριο. Κι αν είχαν; Θα κινδύνευε η ζωή του και η δική μας που μένουμε εκεί...

Στους καιρούς που ζούμε νομίζουμε ότι τα έχουμε δει όλα... Αμ δε... Ποιος μπορούσε να φανταστεί πριν πριν μερικά χρόνια ότι θα έμπαιναν κλέφτες στην πυλωτή μιας πολυκατοικίας να κλέψουν τις χαλκοσωλήνες που μεταφέρουν το φυσικό αέριο στα διαμερίσματα; Κι όμως συνέβη σε μας στον Κολωνό...

Άδειες οι υποδοχές απ' όπου περνούσαν οι χαλκοσωλήνες. Την αρχή την έκαναν από την μια μεριά της πολυκατοικίας. Ύστερα ο φόβος ήρθε και φώλιασε με αποτέλεσμα κάποιοι συγκάτοικοι να τις βγάλουν μόνοι τους, αφού δεν τις χρησιμοποιούσαν. «Απλά να μην έχουν λόγο να ξανάρθουν»...

Τέτοιο φόβο είχα χρόνια να δω σε ανθρώπους. Και υποτίθεται ότι οι άνθρωποι της πόλης, επειδή ζουν ομαδικά, εάν υπάρχει μια στοιχειώδης αστυνόμευση δεν θα πρέπει να αισθάνεται έτσι...

Ωστόσο, όλη αυτή η υπόθεση με με την κοινωνική αναστάτωση που έχει υπάρξει από τιε αποφάσεις της κυβέρνησης με την εφαρμογή της πλέον αντιλαϊκής πολιτικής που έχει να κάνει με τα Μνημόνια που έχει υπογράψει με την τρόικα προκειμένου να λάβει τις δόσεις και να αποφύγει την πτώχευση έχει οδηγήσει την κοινωνία σε πλήρη αποδιάρθωση...

Περισσότεροι νεόπτωχοι προσθέτονται καθημερινά στις μεγάλες λίστες των ανέργων. Η ψαλίδα ανάμεσα στους έχοντες και μη έχοντες, μεγαλώνει. Και βεβαίως τέτοιες ώρες, κάποιοι από το περιθώριο αποθρασσυνονται και... κανουν πάρτι.

Μέρα - μεσημέρι κλέβουν ή κάνουν ζημιές σε αυτοκίνητα...

φόβος ο [fovos]: 1. έντονο δυσάρεστο συναίσθημα, που προκαλείται εξαιτίας (πραγματικού ή φανταστικού) κινδύνου ή απειλής: Yπερβολικός / παράλογος / ενδόμυχος ~. Tον πιάνει / τον κατέχει / τον συνέχει (ο) ~. Ο ~ του θανάτου / της τιμωρίας / του ευνουχισμού. Ο ~ σου είναι αδικαιολόγητος. Προσπάθησα να διασκεδάσω τους φόβους του. Kόπηκαν τα πόδια* μου από το φόβο. (Δεν) υπάρχει ~ να πέσει το κτίριο, κίνδυνος. Aνέβα ελεύθερα στη σκάλα, δεν έχει φόβο, δεν υπάρχει κίνδυνος. Kατου ρήθηκα / χέστηκα / τα ΄κανα πάνω μου από το φόβο, για πολύ μεγάλο φό βο. || ~
Θεού, δέος, σεβασμός. ΦΡ μετά φόβου Θεού, με πολλή προσοχή. (έκφρ.) παίρνω κπ. / κτ. από φόβο, με φοβίζει κάποιος ή κτ. ~ και τρόμος*. ΦΡ διά τον φόβο(ν) των Iουδαίων, εξαιτίας του κινδύνου, του ενδεχόμενου της τιμωρίας. ΠAΡ Ο ~ φυλάει τα έρημα / έρμα, η πιθανότητα ενδεχόμενης τιμωρίας δρα αποτρεπτικά, ακόμα κι όταν δεν υπάρχει άμεσος, ορατός κίνδυνος αποκάλυψης μιας παράνομης πράξης. 2. (συνήθ. πληθ.) ανησυχία_: Εξέφρασε τους φόβους (του) για την πορεία των συνομιλιών. Προσπάθησα να διασκεδάσω τους φόβους του.

[αρχ. φόβος `πανικός΄]

Ιδού και η άλλη άποψη πέρα από το φόβο, μουσικά... “Αυτουργός” ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου...