Τα παιδιά μαθαίνουν μέσα από τις γιορτές στο σχολείο την αλήθεια για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου... Η γιορτή βέβαια είναι καλύτερη όταν γίνεται έξω και πέρα από την εγκύκλιο του υπουργείου Παιδείας. Όταν ο (η) καθηγητής (τρια) που την έχει αναλάβει τη δουλέψει, βρει στοιχεία και αναδείξει τις ιστορικές πλευρές του γεγονότος...

Και οι δυο φωτογραφίες είναι από το αμφιθέατρο του 54 Λυκείου Αθηνών... Παρασκευή 16/11 πρωί, 8.30. Άψογη η διοργάνωση από ένα σχολείο που έχει 260 μαθητές και πέρσι 60 επιτυχόντες στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Θέλουν, από του χρόνου, να το... εξαφανίσουν. Να το συγχωνεύσουν με το 53 Λύκειο που έχει 105 μαθητές και να πάψει να λέγεται 54. Ε, δεν θα τους περάσει...

Τελευταία ξανασηκώθηκε μια κουβέντα για το αν φταίει η γενιά του Πολυτεχνείου που φτάσαμε σ' αυτή την κατάσταση με αφορμή τις σχετικές αφίσες της Χρυσής Αυγής, φοβερή συνεισφορά στην κοινωνία. Δεν χρειάζεται να έχεις ασκηθεί ιδιαίτερα στην πολιτική για να κατανοήσεις το ζήτημα.

Βρήκα ωστόσο στο internet ένα πολύ καλό και τεκμηριωμένο κείμενο και είπα να το βάλω εδώ για να το κουβεντιάσουμε... Δεν έχω τον συγγραφέα αλλιώς θα τον έβαζα με χαρά και το ξέρετε. Έχει σημασία η υπογραφή σε ένα κείμενο. Ας κρατήσουμε όμως τις αλήθειες του:

Μόνιμη επωδός σε χείλη ανιστόρητων αλλά και αδαών περί τα κοινωνικά και πολιτικά φαινόμενα κυρίως δε σε χείλη γκαιμπελίσκων η φράση "Η Γενιά του Πολυτεχνείου φταίει για τα χάλια μας"

Λογικά εξετάζω τις παραμέτρους της φράσης μιας και με τα σλόγκαν δεν τα πάω καλά .

Ποια εννοούν Γενιά του Πολυτεχνείου;

Όσους ήταν κλεισμένοι στο Πολυτεχνείο ή όσους το 1973 ήταν από 18-25 χρονών;
Αν εννοούν τους δεύτερους, οι μισοί και παραπάνω ήταν χουντικοί ή κάνανε την πάπια "επειδή διαβάζανε", αν εννοούνε τους πρώτους για ποιους ακριβώς μιλάνε; Για τη Δαμανάκη; ή για τον Μήτσο τον Παπαχρήστο;

Πότε κυβέρνησε τη χώρα η "Γενιά του Πολυτεχνείου";

Υποθέτω ότι εννοούν το 1981 που ανέβηκε το ΠΑΣΟΚ.

Πρώτο λογικό ολίσθημα. Ποιος κυβέρνησε απ το 1974 έως το 1981;

Δεν κυβέρνησε η δεξιά η οποία παρέλαβε την εξουσία ΧΩΡΙΣ ΛΑΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ, άρα με παράδοση -παραλαβή (με την διχοτόμηση της Κύπρου Ιφιγένεια);

Εκτός αν εννοείτε ότι στη Γενιά του πολυτεχνείου ανήκουν ο Εθνάρχης Καραμανλής , ο Αβέρωφ, ο Ράλλης, ο Λάσκαρης, ο Μπούτος, ο Παπαδόγκονας, ο Παπαληγούρας, ο Βαρβιτσιώτης, ο Μπούτος, ο Στεφανόπουλος, ο Γκίκας, ο Γκελεστάθης κ.α. ακραιφνώς αριστεροί και αντιστασιακοί.

Αυτοί όλοι παρέλαβαν την εξουσία με την συμφωνία να μην πειράξουν τις δομές του συστήματος, να μην διώξουν κανέναν, όλοι να πέσουν στα μαλακά ακριβώς για να μην περάσει η εξουσία σε αριστερά χέρια. (ακόμα και η δίκη των πρωταιτίων του πραξικοπήματος έγινε επειδή έκανε μήνυση ένας ιδιώτης, ο Λυκουρέζος).

Το χουντικό σύστημα παρέμεινε αλώβητο και βελούδινα πέρασε στον Κοινοβουλευτισμό χωρίς πολλά ανεπιθύμητα επεισόδια. Αυτή η ατιμωρησία και ο μη εκδημοκρατισμός γέννησε την λαϊκή αποδοχή που είχε τότε και η 17Ν (η οργάνωση).

Και το 1981 ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ.

Πόσοι από τους έγκλειστους του Πολυτεχνείου "βολεύτηκαν";

Πόσο άσχετοι δήλωναν "του Πολυτεχνείου" για να τρουπώσουν ενώ επί Χούντας έστελναν επιστολές συγχαρητηρίων στους χουνταίους;

Πόσοι εξαργύρωσαν το αίμα των άλλων, χωρίς να έχουν καμία σχέση;

Θα απαντήσει κανείς από αυτούς που λοιδορούν τώρα (όπως και οι πατεράδες τους λοιδορούσαν και τότε) το Πολυτεχνείο;

Εγώ πάντως σας βεβαιώ ότι ούτε η Χαρά, ούτε ο Κώστας, ούτε ο Θοδωρής, ούτε η Ελένη, ούτε ο Τάσος που ξέρω προσωπικά και βρισκόντουσαν στο Πολυτεχνείο, κάποιοι από αυτούς συνελήφθησαν και βασανίστηκαν τότε, κυβέρνησαν ποτέ ή εξαργύρωσαν τίποτα.

Επίσης ποτέ ένα ιστορικό γεγονός δεν λοιδορείται, ούτε λερώνεται από την μετέπειτα διαδρομή ΚΑΠΟΙΩΝ από αυτούς που συμμετείχαν στην γένεση του.

Αν ήταν έτσι θα έπρεπε να διαγράψουμε, λόγω Κον Μπεντίντ σημερινού, το Μάη του 68.

• Δείτε ΕΔΩ ένα ακόμα πολύ καλό άρθρο με παρόμοιο προβληματισμό...
• Δείτε κι αυτό ΕΔΩ. Μια πολύ καλή επιλογή από τη Μαριέττα Μουρούτη...
  

Οι εργαζομενοι του ΟΤΕ καταθέτουν στεφάνι στο Πολυτεχνείο. Παρασκευή, ώρα 11 το πρωί... Μια “οικογενειακή” αναμνηστική φωτογραφία μέσα στον περίβολο του Πολυτεχνείου...

Το στεφάνι της ΠΕΤ- ΟΤΕ ανάμεσα στα άλλα. Τιμή σε κείνους που έπεσαν για τη λευτεριά... Σ' αυτούς που πίστεψαν πως με τον αγώνα τους μπορούν ν' αλλάξουν τα πράγματα.

Η ηγεσία της Ομοσπονδίας Εργαζομένων του ΟΤΕ καταθέτει στεφάνι στο Πολυτεχνείο. Ο γραμματέας. Αντώνης Μπιρμπιλής και ο πρόεδρος, Παναγιώτης Κούτρας...

Έξω από το Πολυτεχνείο έχουν απλώσει τα τραπεζάκια τους οι φοιτητικές παρατάξεις και εξωκοινοβουλευτικές οργανώσεις της Αριστεράς. Αισθητή η παρουσία μαύρων σημαιών...

Η ΠΕΤ-ΟΤΕ ετοιμάζεται να καταθέσει στεφάνι. Το κρατάει ο Νεκτάριος Δρίτσας. Δίπλα του ο πρόεδρος, Βασίλης Λάμπρου και ο γραμματέας του Σωματείου, Θωμάς Τασσιός...

Κόσμος πολύς μέσα στο Πολυτεχνείο. Οι περισσότεροι νέοι... Αρνητική εντύπωση μου έκαναν τα παιδιά της ΚΝΕ που ζητούσαν μέσα στο χώρο του Πολυτεχνείου πιεστικά από τους παρεβρισκόμενους να πάρουν κουπόνια ενίσχυσης του ΚΚΕ. Μα είναι δυνατό; Σ' αυτόν τον χώρο, αυτή την ώρα;

Έξω από το Πολυτεχνείο, στην Πατησίων, το μεσημέρι της Παρασκευής η κίνηση των αυτοκινήτων είναι κανονική... Ο καιρός μαύρος, συννεφιασμένος...

Ναι, καλοί είναι οι πανηγυρισμοί για την αύξηση της επισκεψιμότητας σ' αυτό το Site, αλλά ας μην ξεχνάμε το Πολυτεχνείο. Ας δώσουμε την απάντηση σ' αυτούς που αμφισβητούν ότι υπήρξε και ήταν μια ηρωική πράξη του λαού... Αρκετά τους ανεχτήκαμε να διαστρεβλώνουν την αλήθεια...

Άλλο ένα μικρό ρεκόρ καταρρίπτεται... Μόλις προχθές κλείσαμε τα 410.000 “κλικ” από ξεχωριστές Ι.Ρ. στο Site μας και πάμε ολοταχώς για τις 420.000! Επανερχόμαστε κάθε 10.000 “κλικ” γιατί είναι μια μικρή ανάσα αισιοδοξίας να ξέρεις πως έχεις ένα σταθερό κοινό – αναγνώστες που σε παρακολουθεί και μοιράζεται μαζί σου τις χαρές, τις λύπες, τις αγωνίες σου...

Επιμένω να λέω πω είναι μικρές νίκες, αυτές... Τους αναγνώστες δεν τους βρήκα στο στο δρόμο. Κάτι είδαν, κάτι θα άκουσαν από κάπου, ήρθαν κι έμειναν. Αυτό σημαίνει ότι κάτι βρίσκουν εδώ που τους κάνει να μένουν. Αλλιώς είναι τόσο ελεύθερα τα πράγματα που θα την έκαναν ήδη για άλλους... ουρανούς, άλλα Site...

Και κοίτα να δεις, σε τι συγκυρία πέφτουν αυτά τα 410.000 “κλικ”... Στο γιορτασμό του Πολυτεχνείου... Την ώρα που αναβιώνουν φωνές αμφισβήτησης για το αν όντως υπήρξαν ή όχι νεκροί στο Πολυτεχνείο, για το αν όντως υπήρξε Πολυτεχνείο, έτσι όπως το ξέρουμε και το γιορτάζουμε στη συνείδησή μας: Ο ξεσηκωμός των φοιτητών και του λαού στη χουντική επτάχρονη τυραννία..

Μην τους αφήσουμε να διαστρεβλώνουν την ιστορία. Μικροί και ανόητοι είναι. Κι όπως ήρθαν από το πουθενά, έτσι θα εξαφανιστούν μια μέρα. Η ιστορία δεν διαγράφεται...

Κατά τα άλλα, ας πούμε μερικά λόγια γι' αυτό το Site:

Ελπίζω να το έχετε προσέξει όταν ανοίγεται αυτό το Site και εφόσον είναι ανοιχτός ο ήχος στα ηχεία του κομπιούτερ σας μετά τις 12 το μεσημέρι και ως τις 12 τα μεσάνυχτα ακούτε μουσική και ενίοτε λόγια του Αλέξανδρου Ασημακόπουλου. Είναι το ιντερνετικό ραδιόφωνο ΙΣΤΟΦΩΝΟ που παίζει αυτόματα. Αν δεν σας αρέσει ή αν θέλετε να κάνετε μια δουλειά με ησυχία μπορείτε με τον κένσορα να πάτε στην κορυφή αυτής της σελίδας αριστερά και να κάνετε ένα “κλικ” στο τετράγωνο μπροστά από το ειδικό γράφημα. Σταματάει να εκπέμπει και γίνεται τρίγωνο. Για την αντίθετη κίνηση, ένα επιπλέον “κλικ” πάνω στο τριγωνάκι και θα αρχίσει να εκπέμπει...

Από αυτή τη φιλόξενη συχνότητα την ερχόμενη Πέμπτη 22 Νοεμβρίου θα ξεκινήσω με τη Δημοσιογραφική Ομάδα μου, δίωρη εβδομαδιαία εκπομπή... 8 – 10 το βράδυ θα είναι η ώρα μας. Και σας περιμένω, ως ακροατές, για να υποστώ την κριτική σας.

Στόχος μου να αναδείξω κάποιες ειδήσεις από την επικαιρότητα που τα καθιερωμένα ΜΜΕ κρύβουν σκόπιμα ή αποσιωπούν ενώ είναι η ουσία της αληθινής ενημέρωσης... Υποφέρουμε πολύ τον τελευταίο καιρό από τέτοια φαινόμενα... Ε, ας το πολεμήσουμε όπου και όπως μπορούμε, ανάλογα με τις δυνάμεις μας.

Υπάρχουν πολύ αξιόλογα παιδιά στην Ομάδα που παρακολουθούν κάθε Τετάρτη 6-8 τα Σεμινάρια Δημοσιογραφίας που γίνονται χωρίς κανένα κόστος... Και είναι διαθέσιμα να δουλέψουν στην κατεύθυνση της έντιμης και καθαρής πληροφόρησης...

Φυσικά το Site θα παραμείνει όπως το ξέρετε, να σχολιάζει και να προβάλει την τρέχουσα επικαιρότητα με το δικό τους ξεχωριστό, τρόπο. Να γράφει, να ξεχωρίζει αξιόλογα κείμενα άλλων, να δίνει φωτογραφίες και να βάζει προτεραιότητες στη ζωή μας... Συντροφιά τις κρύες χειμωνιάτικες νύχτες που έρχονται σ' αυτό το ζοφερό τοπίο που βιώνουμε ως κοινωνία...

• Δείτε ΕΔΩ ένα ντοκουμέντο της εποχής για το Πολυτεχνείο...
  

Η αφίσα του πρώτου γιορτασμού για το Πολυτεχνείο... Κάτι τέτοιες ώρες αξίζει να επιστρέψουμε πίσω στην καθαρή μνήμη Σαν τις γιορτές που κάναμε στα σχολειά που πηγαίναμε τότε, λίγα χρόνια μετά το '73 Μόνοι μας, χωρίς τους καθηγητές...

Σε κλίμα Πολυτεχνείου οι επόμενες μέρες... Ανακοινώσεις, αφίσες, θύμησες από το παρελθόν. Οι αγώνες δεν διαγράφονται. Ούτε ισοπεδώνονται επειδή κάποιοι διάλεξαν να εξαργυρώσουν τη συμμετοχή τους σ' αυτό το μεγαλειώδη αγώνα

Το αντίθετο μάλιστα... Στις μέρες μας είναι αναγκαίο ένα απάγκιο. Να πιαστούμε από μεγάλες αλήθειες και να και να σηκωθούμε πιο ψηλά στον αγώνα που κάνουμε για να σταθούμε όρθιοι με αξιοπρέπεια. Δείδε δυο ανακοινώσεις με ιδιαίτερο ενδιαφέρον που κινούνται σ' αυτή τη λογική...

Η Συνεργασία Εκπαιδευτικών Κεφαλονιάς καλεί όλους τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς και τους μαθητές των νησιών μας να συμμετάσχουν ενεργά στις εκδηλώσεις εορτασμού της επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και ταυτόχρονα να μην επιτρέψουν σε κανέναν να αμαυρώσει, αλλοιώσει ή καπηλευτεί αυτό το εξαιρετικά σημαντικό κομμάτι της σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας.

Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά το ιστορικό σύνθημα

ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

γίνεται εφιαλτικά επίκαιρο. Τα μηνύματα της εξέγερσης της 17^ης Νοεμβρίου πρέπει να ξαναζωντανέψουν και να γίνουν πηγή έμπνευσης για την αγωνιστική διεκδίκηση μιας αξιοπρεπούς ζωής, και για την προστασία των πανανθρώπινων αξιών που πρέπει να χαρακτηρίζουν την κοινωνία μας.

Ψωμί Όταν η επίσημη ανεργία φτάνει και σε λίγο θα ξεπεράσει το 25%, οι μισθοί (όσων πληρώνονται ακόμα) έχουν συμπιεσθεί σε εξευτελιστικά επίπεδα, τα χρήματα δεν επαρκούν για να καλυφθούν βασικές ανάγκες (υγεία) και οι εικόνες συνανθρώπων μας που ψάχνουν στα σκουπίδια για τροφή είναι καθημερινό φαινόμενο, η απελπισία και ο ψίθυρος απόγνωσής πρέπει να μετατραπούν σε κραυγή διεκδίκησης.

Παιδεία 39 χρόνια μετά τον Νοέμβρη του ’73, η κυβέρνηση κλείνει σχολεία, αυξάνει τον αριθμό των μαθητών ανά τάξη, καταργεί το δωρεάν σύγγραμμα, μειώνει δραματικά τα κονδύλια για την παιδεία σε όλα τα επίπεδα, περιορίζει τη δωρεάν μεταφορά των μαθητών και σε λίγο θα αφήσει τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς να περάσουν τον χειμώνα χωρίς πετρέλαιο. Στόχος της κυβέρνησης είναι η εκπαίδευση να αποτελέσει προνόμιο αποκλειστικά των προνομιούχων.

Ελευθερία Έτος 2012: Καθημερινά κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα, βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ, βίαιη καταστολή των λαϊκών κινητοποιήσεων, λογοκρισία ή κόψιμο τηλεοπτικών εκπομπών και σύλληψη του δημοσιογράφου που ξεμπροστιάζει τους υπουργούς που προστάτευαν φοροφυγάδες την ώρα που διέλυαν την ελληνική κοινωνία με εξοντωτικά μέτρα. Ταυτόχρονα οι νεοναζί θαυμαστές των Χίτλερ-Γκέμπελς και νοσταλγοί του αιματοβαμμένου Απριλιανού χουντικού καθεστώτος, έχουν αφεθεί ελεύθεροι να βιαιοπραγούν αδιακρίτως απολαμβάνοντας την ασυλία του επίσημου κράτους.

Μέσα σε αυτές τις δραματικές συνθήκες, εμπνεόμενοι από την ενωτική και μαζική εξέγερση του Πολυτεχνείου, πρέπει να οργανώσουμε τη δικιά μας σύγχρονη ειρηνική αντίσταση, με κύρια όπλα την ενότητα, την αλληλεγγύη, τη μαζική συμμετοχή και την κοινωνική δράση, με στόχο να προστατέψουμε τη Δημοκρατία, το Κοινωνικό Κράτος Πρόνοιας και να παλέψουμε για μια κοινωνία χωρίς ταξικές ανισότητες.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ

ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑ

ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ

ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ

ΕΙΝΑΙ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΑΓΩΝΑ

Συναδελφισσες-οι

Η πιο τρανή απόδειξη ότι καμία φασιστική μηχανή δεν είναι τελικά ανίκητη είναι αυτό που συμβολίζει η 17 Νοέμβρη 1973 και οι αιματοβαμμένοι αγώνες των παιδιών που χάθηκαν στο πολυτεχνείο εκείνη την νύχτα.

Πόσα έχουν αλλάξει στα 39 χρόνια δημοκρατίας που κύλισαν: τα συνθήματα ψωμί, παιδία ,ελευθερία μήπως δεν είναι κυρίαρχα και σήμερα: όλοι γνωρίζουμε το δρόμο ,όλοι γνωρίζουμε τον τρόπο μένει μονάχα να το πιστέψουμε πραγματικά για να μπορέσουμε να το κάνουμε πραγματικότητα.

Το εργατικό κίνημα οφείλει να διαδραματίσει τον ρόλο που έπαιξε το φοιτητικό κίνημα το 73 και 40 χρόνια σχεδόν μετά με τον ίδιο παλμό να επιβάλει και να κάνει πράξη τα τότε συνθήματα αφού στο έλλειμμα των κομματικών προτάσεων δεν υπάρχει πολιτική πρόταση προστασίας της κοινωνίας.

Ας γίνει το Πολυτεχνείο όχι απλά ένα ακόμη μνημόσυνο των λαϊκών κατακτήσεων αλλά ένα ουσιαστικό ξεκίνημα ανατροπής της τυραννίας που βαραίνει σήμερα τον τόπο.

Ξεκίνημα λαϊκής συστράτευσης απέναντι στα μνημόνια της απανθρωπιάς ,του ξεπουλήματος των εθνικών πόρων, του εξευτελισμού των ανθρώπινων αξιών, απέναντι στα μνημόνια της υποτέλειας, της εκχώρησης της εθνικής κυριαρχίας μας, τον εξανδραποδισμό της νέας γενιάς, της διάλυσης του κοινωνικού κράτους και των εργασιακών σχέσεων στα οποία μας οδήγησαν οι κυβερνήσεις των εργολάβων, των τραπεζιτών και μιζαδόρων πολιτικών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Καλούμε όλους τους εργαζόμενους να βγουν στους δρόμους για να παλέψουμε όλοι μαζί και όλοι μαζί να νικήσουμε.

Όπως το σκοτάδι νικιέται από το φως έτσι και ο φασισμός νικιέται από τον ξεσηκωμό του λαού.

• Ανακοίνωση της ΠΑΣΚΕ ΠΕΤ ΟΤΕ

Την οργή και την αγανάκτησή τους στις πολιτικές λιτότητας εξέφρασαν για ακόμη μία φορά οι Έλληνες εργαζόμενοι μετέχοντας μαζικά στην τρίωρη στάση και στο συλλαλητήριο των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ που πραγματοποιήθηκε χθες 14/11/2012 στην πλατεία Κλαυθμώνο, στο πλαίσιο της Πανευρωπαϊκής ημέρας δράσης των συνδικάτων και με κεντρικό σύνθημα:

«Η Ελλάδα υπό το μηδέν, η Ευρώπη σε ώρα μηδέν»

Εργαζόμενοι, άνεργοι , συνταξιούχοι σε Ελλάδα και Ευρώπη αντιδρούν και διαμαρτύρονται για τις Νεοφιλελεύθερες αδιέξοδες και καταστροφικές πολιτικές.

Πληθώρα μηνυμάτων συμπαράστασης δέχθηκε η ΓΣΕΕ από πολλά συνδικάτα της Ευρώπης, μεταξύ αυτών της Ισπανίας ,της Πορτογαλίας και της Γερμανίας.

Στα μηνύματά τους τα Ευρωπαϊκά συνδικάτα χαρακτηρίζουν μονόπλευρη, άδικη και σκληρή την πολιτική λιτότητας που επιβάλλεται στη χώρα μας και καταδικάζουν την υπονόμευση της αυτονομίας των συλλογικών συμβάσεων και την κατάργηση θεμελιωδών εργασιακών δικαιωμάτων.

Η συμμετοχή στις κινητοποιήσεις σ όλη την Ευρώπη ήταν μαζική, τόσο στα συλλαλητήρια όσο και στις στάσεις εργασίας, με τους εργαζόμενους στους δρόμους να απαιτούν τον τερματισμό της ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ και των ΠΕΡΙΚΟΠΩΝ.

Μετά το συλλαλητήριο στην πλατεία Κλαυθμώνος ακολούθησε πορεία προς τη βουλή ενώ αντιπροσωπεία από τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ επέδωσε ψήφισμα διαμαρτυρίας στα γραφεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΘΕΜΕΛΙΩΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

Το ψήφισμα

ΑΔΙΕΞΟΔΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Εργαζόμενοι και συνδικάτα της Ευρώπης εναντιώνονται στα μέτρα λιτότητας, στις άδικες και αναποτελεσματικές πολιτικές που επιβάλλουν οι Ευρωπαίοι ισχυροί γιατί, το μόνο που επιφέρουν είναι εφιαλτική αύξηση της ανεργίας, εξαθλίωση της κοινωνίας, οικονομική ύφεση και αναπαραγωγή της κρίσης.

Η λιτότητα, οι περικοπές στους μισθούς, η αυξημένη φορολογία, η συνολική επίθεση στα δικαιώματα των Ευρωπαίων εργαζομένων οδηγούν στην κατάρρευση του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου και αποδομούν την κοινωνική συνοχή.

Οι πολιτικές λιτότητας που εφαρμόζονται στη χώρα μας και στις χώρες του ευρωπαϊκού νότου είναι καταστροφικές και οδηγούν σε εξαθλίωση των λαών.

Ειδικότερα στη χώρα μας επιβάλλονται εκδικητικές και τιμωρητικές πολιτικές, που οδηγούν την κοινωνία και την οικονομία σε αργό «θάνατο» και στη χρεοκοπία.

Τα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα θυσιάζονται στο βωμό των συμφερόντων και των κερδών των τραπεζιτών και των εργοδοτών .

Το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο πρέπει να προστατευθεί και ταυτόχρονα να ενισχυθεί με αναπτυξιακές και φιλεργατικές πολιτικές.

Με τη σημερινή πανευρωπαϊκή κινητοποίηση οι εργαζόμενοι της Ευρώπης στέλνουν ηχηρό μήνυμα οργής και διαμαρτυρίας στους Ευρωπαίους ηγέτες και τους καλούν να αλλάξουν πολιτικές και «δόγματα», γιατί καταστρέφουν λαούς ,χώρες και την ίδια την Ευρωπαϊκή προοπτική.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ οι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:

• Να μπει τέλος στη λιτότητα και στους φόρους

• Να προωθηθεί η ανάπτυξη, η απασχόληση, η κοινωνική συνοχή.

• Να σταματήσει η Τρόικα να συμπεριφέρεται αλαζονικά και βάναυσα στις χώρες που βρίσκονται σε οικονομική κρίση.

• Να πληρώσουν την κρίση αυτοί που τη δημιούργησαν, οι φοροκλέπτες οι τραπεζίτες, οι τζογαδόροι και όχι εκείνοι που δεν ευθύνονται, τα μόνιμα υποζύγια ,οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι και οι απλοί πολίτες.

Καλούμε τους Ευρωπαίους ισχυρούς να υιοθετήσουν την πρόταση της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων για την εφαρμογή ενός Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Συμβολαίου που θα διασφαλίζει και θα προωθεί την εργασία για όλους, τη φορολογική δικαιοσύνη, την κοινωνική προστασία, το κράτος πρόνοιας, την πραγματική Ευρωπαϊκή Ένωση των λαών και των κρατών.

Μισή ώρα μετά το προγραμματισμένο ραντεβού βρεθήκαμε στην πλατεία Κλαυθμώνος στη συνάντηση των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ που διοργάνωσαν στο πλαίσιο της πανευρωπαϊκής κινητοποίησης...

Δεν ξέρω τι φταίει... Από την Ευρώπη οι εικόνες και τα βίντεο με τις κινητοποιήσεις εκεί, ήταν πολύ πολύ μαζικές. Εδώ παρόντες οι... συνήθεις ύποπτοι. Τα ίδια πανό, οι ίδιοι ευαισθητοποιημένοι πολίτες...

Δούλεψα το Twitter μου και ανέβασα αυτές τις έξι φωτογραφίες που “έπαιξαν” και στο Fecebook. Θεώρησα ωστόσο πιο σωστό να τις “μαζέψω” κι εδώ στο Site μου όλες μαζί...

Ναι, περίμενα περισσότερο κόσμο στη συγκέντρωση... Εδώ τα πάντα γυρίζουν ανάποδα κι εμείς το σκεφτόμαστε.. Η πλήρης απαξίωση των δύο κορυφαίων συνδικαλιστικών οργανώσεων ή ο δικός μας ωχαδερφισμός φταίει περισσότερο;

Είδα γνωστούς ανθρώπους από το χώρο των συνδικάτων... Χαιρετιστήκαμε. Κακός ο συντονισμός. Ακούγοντας από τα ηχεία κάποια συνθήματα ανάμεσα στα τραγούδια μόνο... Ούτε τι θα γίνει στη συνέχεια... Τίποτα. Σκορποχώρι...

Παρών το πανό της ΟΜΕ-ΟΤΕ. Στο πλάι του ο Αντώνης Παναγιωτακόπουλος και ο Μανόλης Ραπανάκης. Λίγο αργότερα είδα μερικούς ακόμα από την ΠΕΤ και την ΟΜΕ. Το πανό, αυτό το ίδιο πανό, δεν θυμάμαι πόσα χρόνια το έχει η Ομοσπονδία...