Δέκα μέρες διακοπών τον Ιούνιο, στην πανέμορφη Σκόπελο, δώρo καλών φίλων μας…

spiti.spiru
Ήταν το καλύτερο δώρο που θα μπορούσαν να μας κάνουν φίλοι… Πριν καλά – καλά αρχίσει το καλοκαίρι του 2025 ο Σπύρος με την Αννίτα μας έδωσαν το σπίτι τους στην Σκόπελο όπου και περάσαμε δέκα ολόκληρες μέρες ζώντας τις στο έπακρο… Και το χρειαζόμασταν…

stna.sti.xora.skopelu
Το καθημερινό τρέξιμο για πράγματα που μας αρέσει και αγαπάμε να κάνουμε, είτε το θέλουμε, είτε όχι έχει ασφαλώς τις επιπτώσεις του και την κούραση του. Έτσι λοιπόν το χρειαζόμαστε να χαλαρώσουμε. Το πετύχαμε με τον καλύτερο τρόπο. Κάθε μέρα είχαμε να γνωρίσουμε και έναν καινούριο τόπο.

agnontas.paralia
Περπατήσαμε στη Χώρα της Σκοπέλου, αλλά και στην ενδοχώρα. Οργώσαμε κάθε παραλία, κοντινή ή μακρινή. Φτάσαμε μέχρι τη Γλώσσα και επιστρέψαμε μέσω του Αγνώντα. Επιτρέψαμε στην Google να μας οδηγήσει με τους χάρτες της μέσα από χωματόδρομους και ατέλειωτα πευκοδάση,

stafilos1
Κάναμε μπάνιο σε παραλίες εξαιρετικές με γαλαζοπράσινα νερά. Οι Σκοπελιώτες που μιλήσαμε είναι άνθρωποι ήσυχοι, ήρεμοι, ευγενικοί. Προφανώς βαοηθάει και το περιβάλλον και το γεγονός ότι δεν είχαμε τηλεόραση να μας απασχολήσει. Στόχος μας ήταν να γνωρίσουμε το όμορφο νησί των Σποράδων.

stafilos2
Bοήθησε πολύ και το ζεστό καλοκαίρι του Ιουνίου. Πρόωρο, αλλά πολύ υποβοηθητικό στις βουτιές που κάναμε. Υψηλές για την εποχή θερμοκρασίες κι ένα σεντόνι ήταν αρκετό για το βράδυ. Όπως και κάτι ελαφρύ κι ατημέλητο. Δοκιμάσαμε τα ντόπια φαγητά και άλλες σπεσιαλιτέ και ζήσαμε στιγμές εξαιρετικές.

panselinos.prin
Στη Σκόπελο έχεις τη δυνατότητα να επιλέξεις τι θες. Ησυχία ή βαβούρα; Αλλά αν και την επισκεφτήκαμε στην αρχή της καλοκαιρινής σεζόν, η αίσθηση μας είναι ότι δεν έχει τον ξέφρενο τουρισμό μερικών κυκλαδίτικων νησιών. Ακόμα και τα μπαράκια της είναι προσεγμένα και κλείνουν γύρω στις 11:30. Ε, δεν είναι και κάτι πολύ συνηθισμένο για τον τουρισμό στην Ελλάδα…

Χρόνια πολλά Ειρηνούλα

Posted in Τα δικά μου

Αφιερωμένο στην κόρη μου Ειρήνη που σήμερα κλείνει τα 29 χρόνια της. Είναι μια όμορφη στιγμή που αξίζει να τη γιορτάσει.

Η Ειρήνη, η κόρη μου, έχει γενέθλια σήμερα. Κι η γιορτή της, είναι γιορτή μου. Κλείνει τα 29της χρόνια κι έχει κάνει ήδη τη δική της οικογένεια. Πέρσι τέτοιον καιρό παντρεύτηκε. Μαζεμένες βλέπεις οι χαρές...

Όταν γεννήθηκε ήταν ότι πιο όμορφο μου είχε προκύψει ώς τότε. Την έχω ξαναπεί την ιστορία, αλλά η μνήμη λειτουργεί λυτρωτικά κάτι τέτοιες ώρες. Φαντάρος ήμουν και υπηρετούσα στο Βόλο στο 32 Σύνταγμα Πεζοναυτών, ως μαυροσκούφης. Το στρατόπεδο ήταν στη Νέα Ιωνία.

Εκείνο το πρωινό μόλις είχα γυρίσει στο στρατόπεδο από άδεια μιας εβδομάδας. Δεν πρόλαβε να γίνει η πρωινή αναφορά και με κάλεσε ο διοικητής της μονάδας μου στο γραφείο του, ένας Ίλαρχος, για να μου πει ότι έπρεπε να φύγω γρήγορα για την Αθήνα. Η Ειρήνη είχε γεννηθεί.

Με την ψυχή στο στόμα επέστρεψα στην πρωτεύουσα παίρνοντας τα δημόσια μέσα μεταφοράς. Πού να βρεθούν τα χρήματα για ταξί; Δεν υπήρχε αυτή η πολυτέλεια...

Στο «Έλενα», στις παρυφές του Λυκαβηττού, η μικρή με... χάζεψε όταν την πρωτοείδα. Μια σταλιά μωρό κι έβαζε κάτω τα χεράκια της, ανασκουμπώνονταν και γύριζε δεξιά και αριστερά το κεφαλάκι της, όπως την είχαν μπρούμητα. Μου φάνηκε πολύ δυνατό αυτό και το σχολίασα φωναχτά.

Μεγαλώσαμε μαζί. Παιδιά κι εμείς τότε. Ευτυχώς που μέναμε κοντά στην πεθερά μου... Εκείνη ήταν που μας βοήθησε πολύ κι εμάς κι εκείνη.

Προσπάθησα και προσπαθώ καθημερινά να είμαι δίπλα της, διακριτικά, μιας και έχει τη δική της οικογένεια. Οι εποχές που ζούμε είναι πολύ δύσκολες κι αυτό το ξέρουμε καλά πια. Αλλά αυτό δεν πρέπει να μας απογοητεύει. Ούτε να μας στέλνει στο περιθώριο.

Με το κεφάλι ψηλά και με περισσότερο από ποτέ πείσμα μάθαμε να δίνουμε μάχες. Και να τις κερδίζουμε.

Χρόνια πολλά και ποιοτικά Ειρηνούλα! Με ένα μωράκι που θα πολλαπλασιάζει την ευτυχία σου και τη δικιά μας. Πρώτα απόλα όμως να είναι καλά στην υγεία της και όμορφα στη σχέση της...

Δεν θέλει πραγματικά πολλά πράγματα ο άνθρωπος για να νοιώσει καλά. Εύχομαι να είσαι πάντα καλά Ειρηνούλα. Με αγάπη...

Σενάρια για... ανόητους!

Posted in Δημοσιογραφικά

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 15/10/2011

Τελικά δεν είναι μόνο η τηλεόραση που επινοεί ήρωες στα σίριαλ για να καθηλώνει του θεατές και να δημιουργεί την τηλεθέαση που θα της φέρει τις απαραίτητες διαφημίσεις - οξυγόνο για την ύπαρξη, λειτουργία και κερδοφορία της. Στην ίδια ακριβώς λογική κινείται και το... πολιτικό ρεπορτάζ των ημερών. Στοχεύοντας στην εκτόνωση - αποσυμπίεση των πολιτών, φίλων ή ψηφοφόρων που τον τελευταίο καιρό χτυπούν το κεφάλι τους στον τοίχο για την επιλογή τους, πριν δυο χρόνια.

Από επαγγελματική διαστροφή, θέλω δεν θέλω, παρακολουθώ την επικαιρότητα και ιδιαίτερα ότι διαμείβεται στους κόλπους της κυβερνητικής παράταξης που φέρει και την κύρια ευθύνη για όσα νομοσχέδια περνούν από τη Βουλή με την ισχνή πλειοψηφία των βουλευτών της και ωστόσο καθορίζουν το μέλλον και των επόμενων γενιών, όχι μόνο της δικιάς μας.

Οι τίτλοι από μόνοι τους είναι αστείοι. Βλέπω, ας πούμε, έναν... ήρωα Ευ. Βενιζέλο να δηλώνει σε ύφος αυστηρό στους αντιφρονούντες βουλευτές του ΠΑΣΟΚ: «Αν θέλετε ρίξτε μας» υπονοώντας σαφώς ότι μαζί μ' αυτούς και οι ίδιοι θα χάσουν τα μεγάλα προνόμια που τους προσδίδει η έδρα με τα πολλά εξτρά εισοδήματα.

Στην ουσία, ως απειλή ακούγεται μια τέτοια φράση λίγο πριν μπουν στη Βουλή και ψηφίσουν συντεταγμένα όσα η τρόικα αποφασίζει και επιβάλει. Εκεί, στη στενή αίθουσα της εσωκομματικής μάζωξης εξαντλείται όλη η αγωνιστικότητα. Και με στοχευμένες διαρροές στα ΜΜΕ προβάλλουν το ηρωικόν της πράξης τους.

Φυσικά τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Είναι βέβαιοι ότι κάποιοι ψηφοφόροι τους θα τους ακούσουν και προσπαθούν να εξασφαλίσουν ένα άλλοθι στην αυτοκαταστροφική πορεία που έχουν χαράξει...

Κι αυτό ακριβώς είναι που με ενοχλεί αφάνταστα. Να με θεωρούν ηλίθιο που θα «φάω» αχώνευτα κάθε κατευθυνόμενο ρεπορτάζ που εξαντλεί τη δράση του στα όρια μιας εσωκομματικής διαφωνίας, διάρκειας ολίγων ωρών μόλις...

Ελάτε στα ίσια σας. Συνέλθετε! Δεν κυκλοφορείτε στους δρόμους, δεν μιλάτε με ανθρώπους, δεν αντιλαμβάνεστε τίποτα απ' όσα επώδυνα έχετε επιβάλλει στους Έλληνες για να σώσετε την Ελλάδα; Αναρωτηθήκατε ποτέ πιο μέλλον μπορεί να έχει μια χώρα χωρίς τους κατοίκους της;

Αγαπητοί βουλευτές του ΠΑΣΟΚ μάλλον δεν έχετε αντιληφθεί το βάρος της ευθύνης που έχετε αναλάβει. Τα κουτσομπολίστικου στιλ πανομοιότυπα «ρεπορτάζ» που σκόπιμα διαρρέετε σε συγκεκριμένα μέσα ενημέρωσης, έντυπα ή ηλεκτρονικά, δεν χαμηλώνουν την οργή του κόσμου για όσα απαράδεκτα καλείται να υποστεί.

Οι πολίτες σας έχουν πάρει χαμπάρι. Και τα αυγά και τα γιαούρτια θα πρέπει να τα περιμένετε σε μεγαλύτερη ένταση όσο περνάει ο καιρός. Καμιά απόφαση δικαστηρίου, όσο αυστηρή κι αν είναι δεν πρόκειται να κάνει όλο και περισσότερους να το επιχειρήσουν. Ιδιαίτερα από αυτές τις τάξεις που θίγονται από την επιχείρηση σωτηρίας, όπως τη σχεδιάζετε και την υλοποιείτε.

Το ξέρω, το βλέπω στα πρόσωπά σας πως έχετε τρομοκρατηθεί από τις πράξεις σας. Καταλαβαίνετε πολύ καλά τι κάνετε, δεν σας έχω για μικρόνους. Μόνο, σας θερμοπαρακαλώ, πείτε σ' αυτούς τους παχυλά αμειβόμενους εγκάθετους φίλους σας που τους έχετε αναθέσει την προβολή του έργου της κυβέρνησης μη με θεωρούν ηλίθιο, ανάμεσα στους άλλους Έλληνες πολίτες.

Ούτε ηλίθιοι είμαστε, ούτε χαζοί. Και θα το διαπιστώσετε πολύ καλά όταν θα ζητήσετε την ψήφο μας στις ερχόμενες εκλογές, όποτε κι αν γίνουν αυτές. Τότε να δω πού θα πάτε να κρυφτείτε...

  • Το άρθρο αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στην ομώνυμη στήλη μου.
  • Ληστεύουν χωρίς οίκτο μισθωτούς και συνταξιούχους. Δείτε ΕΔΩ τα τελευταία που σκαρφίστηκαν οι... σοσιαληστές που μας κυβερνούν.
  • Αθεράπευτοι και αμετανόητοι. Δείτε ΕΔΩ.

48ωρη Γενική Απεργία στις 19 - 20 Οκτώβρη

Posted in Επικαιρότητα

Η ΓΣΕΕ εκφράζοντας την έντονη διαμαρτυρία των εργαζομένων για τα μέτρα που εμπεριέχονται στο υπό ψήφιση πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης, αποφάσισε σε νέα συνεδρίαση της εκτελεστικής επιτροπής να επεκτείνει την ήδη προγραμματισμένη 24ωρη Γενική απεργία, σε 48ωρη Γενική απεργία την Τετάρτη 19 και την Πέμπτη 20 Οκτωβρίου.

Η απεργιακή συγκέντρωση την Τετάρτη 19 του μήνα θα πραγματοποιηθεί στις 11:00 πμ στο Πεδίον του Άρεως ενώ την δεύτερη ημέρα της απεργίας την Πέμπτη 20 Οκτωβρίου θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα στις 11:00πμ.

Ο αγώνας μας θα συνεχιστεί και θα ενταθεί όσο θα συνεχίζονται αυτές οι αδιέξοδες και καταστροφικές πολιτικές για τους εργαζόμενους και την κοινωνία.


Μια μέρα για όλο τον κόσμο

Posted in Επικαιρότητα

Το πρόβλημα δεν είναι μόνο στην Ελλάδα, είναι σε όλο τον κόσμο. Δείτε αυτό το βίντεο.

Διαδηλώσεις «Αγανακτισμένων» ανά την υφήλιο προγραμματίζονται για τις 15 Οκτωβρίου. Ο δικτυακός τόπος με τον ονομασία «Ενωμένοι για την παγκόσμια αλλαγή» παρουσιάζει έναν χάρτη με περισσότερες από 400 κινητοποιήσεις που είναι προγραμματισμένες τη συγκεκριμένη ημέρα σε τουλάχιστον 45 χώρες.

Από την Τανζανία ως τη Χαβάη, περνώντας από το κίνημα «Καταλάβετε τη Νέα Υόρκη» (Occupy Wall Street), κόκκινες κουκκίδες σημειώνουν τα σημεία όπου αναμένεται να συγκεντρωθούν οι «Αγανακτισμένοι» όλου του κόσμου για μία παγκόσμια, ειρηνική διαδήλωση.

Οι Ισπανοί «Αγανακτισμένοι», πρωτοπόροι του κινήματος που ξεκίνησε τον Μάιο, έχουν καλέσει σε διαδηλώσεις στις 15 Οκτωβρίου σε όλη την Ισπανία, εκφράζοντας την ελπίδα την ίδια ημέρα να πραγματοποιηθούν ανάλογες κινητοποιήσεις σε όλο τον κόσμο.

Οι Ιταλοί μαθητές, φοιτητές και καθηγητές που διαδήλωσαν την Παρασκευή σε 90 πόλεις της Ιταλίας έχουν ήδη ανανεώσει το ραντεβού τους για τις 15 Οκτωβρίου.

«Είμαστε χαρούμενοι που η Νέα Υόρκη έχει κερδίσει μεγαλύτερη δημοσιότητα» δηλώνει στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Χον Αγκίρε Σους, εκπρόσωπος της ισπανικής πλατφόρμας Democracia Real Ya!, που διοργάνωσε την διαδήλωση της 15ης Μαΐου απ' όπου ξεπήδησε το κίνημα των «Αγανακτισμένων» κατά της ανεργίας και της οικονομικής κρίσης.

«Αυτό δείχνει ότι πρόκειται για ένα ζήτημα που αφορά όχι μόνο την Ισπανία, αλλά όλο τον κόσμο διότι η κρίση είναι παγκόσμια, οι αγορές δρουν σε παγκόσμιο επίπεδο» σημείωσε.

«Ενωμένοι με μία μόνο φωνή, θα δώσουμε στους πολιτικούς και τις οικονομικές ελίτ που υπηρετούν να καταλάβουν ότι πλέον είμαστε εμείς, ο λαός που θα αποφασίσουμε το μέλλον μας» αναφέρει ένα μανιφέστο που εγκρίθηκε από τη συνέλευση της Μαδρίτης στις 30 Σεπτεμβρίου.

Στη Μαδρίτη οι «Αγανακτισμένοι» ζητούν από διαδηλωτές από όλη τη χώρα να συγκεντρωθούν στην πρωτεύουσα, όπως είχαν κάνει στις 19 Ιουνίου, όταν τουλάχιστον 200.00 είχαν συμμετάσχει σε κινητοποιήσεις σε ολόκληρη την Ισπανία.

Ένα μήνα πριν τις βουλευτικές εκλογές του Νοεμβρίου στην Ισπανία, η 15η Οκτωβρίου θα είναι ένα τεστ για την ικανότητα κινητοποίησης του κόσμου από τους «Αγανακτισμένους».

  • Όσο κι αν φαίνεται απίστευτο το κομμάτι αυτό δημοσιεύθηκε στα ΝΕΑ

Οι τοίχοι είναι... σοφοί. Κάποιοι γράφουν πάνω τους τη δική τους ιστορία. Που συνήθως αφορά κι άλλους.

Γιατί δεν ξεσηκώνονται οι Έλληνες;

Posted in Επικαιρότητα

Μικρές επαναστάσεις μπορούμε να τις κάνουμε...

Το είδα στο Site της φίλης μου δημοσιογράφου Σοφίας Βούλτεψη και μου άρεσε. Προφανώς κι ή ίδια το είχε πάρει από ΕΔΩ. Προς τιμήν της ανέφερε την πηγή. Διότι αυτό είναι το σωστό δεν παίρνουμε έτοιμη τη δουλειά των  άλλων να την καπηλευόμαστε ώς δικιά μας.

Δείτε λοιπόν το κομμάτι που λέει μεγάλες αλήθειες:

«Μα πες μου γιατί δεν ανοίγει μύτη;»
Το ερώτημα μπήκε στο τέλος μιας συζήτησης, όπου όλοι δήλωναν οργισμένοι.
Μύτη; Τα κεφάλια πλημυρισμένα στο αίμα δεν τα έχετε δει; Τις προσαγωγές και τα λυντσαρίσματα σε διαδηλωτές; Τους τόνους από χημικά;
Δύο μήνες το Σύνταγμα ήταν γεμάτο κόσμο, τα γιαουρτώματα, τα αυγά, τα
γιουχαρίσματα, οι καταλήψεις στην ημερήσια αναφορά…
Ποτέ άλλοτε ο ελληνικός λαός δεν αντιστάθηκε τόσο πολύ. Τόσο μαζικά. Και όμως σχεδόν μας έχουν πείσει και το ακούμε καθημερινά ότι «δεν κουνιέται φύλλο»!
Και εμείς το αναπαράγουμε, το έχουμε πιστέψει!
Η αντίσταση υπάρχει και είναι παντού. Τόσο παντού που δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν, χωρίς να έχουν για προστασία μια διμοιρία ΜΑΤ στα αριστερά τους και άλλη μία στα δεξιά τους.
Έχει ακολουθήσει τρόπους που δείχνουν την φαντασία και την ευρηματικότητα του Έλληνα.
Έχει βγει από τα σύνορα της χώρας, στο Παρίσι, στο Βερολίνο στις Βρυξέλες. Τόση καταστολή αντίστοιχα δεν έχουμε ξαναδεί. Τόσο μίσος από και λύσσα ακόμα και σε μικρά παιδιά είναι πραγματικά ανεξήγητη.
Τόση αστυνομία στην καταστολή και την φύλαξη των κατοχικών δυνάμεων και των δοσιλόγων, που κυριολεκτικά η παραβατικότητα κάνει πάρτι στις περιουσίες και τις ζωές των πολιτών.
Διαδηλώσεις τόσο μαζικές και τόσες πολλές δεν γνώρισε η χώρα ποτέ, ούτε το ΄65 – όπου οι αστυνομικοί με τα καπελάκια τους και ένα ροπαλάκι, μοιάζουν με μπαλέτα μπροστά στα σημερινά ρομποκόπ.
Η χώρα αντιστέκεται και ξέρουν ότι στο διεθνές δίκαιο αυτό σημαίνει ότι όταν ανατραπούν οι αποφάσεις τους ΕΙΝΑΙ ΑΚΥΡΕΣ.
Προσπαθούν λοιπόν με Μέσα Μαζικής αποχαύνωσης που διαθέτουν, να μας πείσουν ακόμα και αυτό. Ότι δεν ανοίγει μύτη.

Αυτή κι αν είναι υπευθυνότητα. Το βρήκαν το πρόβλημα οι τεχνικοί της Blackberry και το διόρθωσαν. Κανονικά λειτουργεί από το πρωί η υπηρεσία data και δεδομένων. Μαθήματα για μας τους ξερόλες....

Πρόβλημα στα Blackberry με το internet

Posted in Επικαιρότητα

Επιστροφή στο φθινοπωρινό τοπίο... Τετάρτη πρωί. Επέστρεψαν για λίγο τα σύννεφα στην Αθήνα. Όχι πολλά ικανά ωστόσο για να “υποστηρίξουν” το κρύο που συνεχίζει και σήμερα να είναι δριμύ. Υποθέτω πως με το άνοιγμα της μέρας αυτό θα αλλάξει, γιατί αν συνεχίσει έτσι, σε λίγο θα θέλουμε γάντια τα πρωινά του Οκτώβρη...

Αυτές τις μέρες η Ειρήνη, η κόρη μου, είναι πρωινή στη δουλειά της. Έτσι προθυμοποιήθηκε να μου κάνει παρέα το πρωί για τη δουλειά στη μηχανή. Αυτό σημαίνει ότι, αφού αφήσω τον Λάμπρο στο σχολείο του στα Σεπόλια, περνώ και από την Αλκινόου 23 για να πάρω τον επόμενο “πελάτη” για το Κολωνάκι.

Δεν με νοιάζει καθόλου αυτή η “υποχρέωση”. Στο κάτω – κάτω της γραφής, παιδιά μου είναι... Άσε που δεν αλλάζω και πολύ τη διαδρομή από τη συνηθισμένη...

Άσχετο: Από χθες όμως παρατήρησα στο Blackberry ότι δεν έχει σωστή ενημέρωση από το internet στο οποίο όμως έχει σύνδεση non stop. Την αρχή νόμισα ότι ήταν δικό μου το πρόβλημα. Και θεώρησα σκόπιμο να επικοινωνήσω με την WIND και να ρωτήσω τους αρμόδιους τι συμβαίνει.

Η κοπέλα που σήκωσε το τηλέφωνο με συνέδεσε με κάποιον πιο αρμόδιο από τα Blackberry (ειδική κατηγορία πελατών, υποπτεύομαι...), κι αυτή γυναίκα η οποία έκπληκτη που δεν γνώριζα ότι η εταιρία αντιμετωπίζει πρόβλημα σε τρεις ηπείρους πάνω σ' αυτό το θέμα μου είπε: “μα, το έγραψε και μια εφημερίδα, δεν το είδατε;”. Δεν ξέρω σε ποια εφημερίδα αναφέρονταν και δεν καταλαβαίνω με ποια λογική θα έπρεπε να το είχα δει, λες και ντε φάκτο οι συνδρομητές τους έχουν πρόσβαση καθημερινά σε όλες τις εφημερίδες...

Καταλαβαίνετε ότι το πρόβλημα για την εταιρία είναι μεγάλο και οι τεχνικοί μας προσπαθούν να το αντιμετωπίσουν”, είπε κλείνοντας... Προσπαθώ να καταλάβω, δεν έχω κι άλλη επιλογή.

Και μετρώ ώρες... 24 πάνε τώρα που το Twitter και το Facebook δείχνουν κολλημένα στην ίδια εγγραφή. Υπομονή, δεν χάθηκε κι ο κόσμος. Θα το φτιάξουν, πού θα πάει...

  • Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ πώς παρουσιάζει το θέμα η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Ένα ντοκιμαντέρ για την απελευθέρωση της Αθήνας από τους Γερμανούς. Ήταν 12 Οκτώβρη 1944... Αξίζει να το δούμε. Μια απελευθέρωση τη χρειαζόμαστε και σήμερα...

Ο πανικός του οδηγού μπροστά στο βενζινάδικο

Posted in Επικαιρότητα

Το ρεπορτάζ για τα βενζινάδικα στην τηλεόραση... Ποιος μίλησε για πανικό;

Δεν μας φτάνανε όλα τα άλλα που βιώνουμε αυτόν τον καιρό και από χθες πρόσθεσαν ένα ακόμα. Τις ουρές 100 και 150 μέτρων έξω από όσα βενζινάδικα διέθεταν ακόμα βενζίνη. Τελικά ανεστάλη η απεργία και μας έμεινε μόνο ο πανικός...

Όλα ξεκίνησαν όταν οι εργαζόμενοι στα ΕΛΠΕ αποφάσισαν να κατέβουν σε απεργιακές κινητοποιήσεις αφού είδαν να τους καταργούν την κλαδική σύμβαση εργασίας που είχαν υπογράψει. Ένα σύνηθες περιστατικό μιας εργασιακής κινητοποίησης που στην Ελλάδα μπορεί να σπείρει τον πανικό.

Ξέρετε τώρα πώς γίνονται αυτά: Την αρχή είναι οι ψίθυροι. Που επιτείνουν την αγωνία μη τυχόν και ξεμείνουμε από βενζίνη. Λες κι όταν τα πρατήρια είναι ανοιχτά έχουμε χρήματα στην τσέπη μας για να γεμίσουμε τα ρεζερβουάρ. Μα, δεν το βλέπετε πως λιγόστεψαν τα αυτοκίνητα στους δρόμους;

Ξαφνικά λοιπόν από χθες με τις πρώτες ειδήσεις στην τηλεόραση για την απεργία των εργαζομένων στα διυλιστήρια βγήκαν στους δρόμους και στράγγισαν τα αποθέματα στα βενζινάδικα. Μέχρι και σε μένα έκαναν πρόταση προχθές που πήγα τη μαμά του Χριστόφορου και την αδερφή του στο σπίτι τους στο Αιγάλεω: «Νίκο έχεις βενζίνη στο αυτοκίνητο; Άκουσα ότι θα κλείσουν τα βενζινάδικα».

Ήμουν ψύχραιμος. Δεν έψαξα να βρω στις 12 τα μεσάνυχτα διανυκτερεύον βενζινάδικο για να... προλάβω το κακό. Δεν ήταν γεμάτο το ρεζερβουάρ μου, αλλά δεν πανικοβλήθηκα. Και γιατί άλλωστε; Το αυτοκίνητο το κινώ μόνο αν βρέχει ή αν πρέπει να πάω εκτός Αθηνών το Σαββατοκύριακο. Η βενζίνη που έχει μέσα, να φανταστείτε, είναι από το Αίγιο, το είχα φουλάρει στην επιστροφή μας από την Τέμενη τον Αύγουστο.

Σε αντίθεση με τη μηχανή που είναι το καθημερινό μου εργαλείο στις μετακινήσεις. Περίμενα κάπου ένα μισάωρο σε βενζινάδικο, στον παράλληλο δρόμο του Κηφισού, στο ύψος του Ρέντη. Και έβαλα 5 ευρώ. Το ντεπόζιτο είναι μικρό και είχε ήδη μέσα.

Είδα όμως ανθρώπους να γεμίζουν το ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου τους και να παίρνουν και σε μπιτόνι βενζίνη... Λες και το κακό θα κρατήσει πολύ καιρό. Και γέλασα με την κατάντια μας. Εκεί έχουμε φτάσει γι' αυτό και μας εκμεταλλεύονται σε κάθε ευκαιρία.

Γκρινιάζουμε που ακριβαίνει η βενζίνη κι ύστερα «τρέχουμε» να γεμίσουμε τα ρεζερβουάρ κι ας μην έχουμε να πάμε κάπου και γι' αυτό μας χρειάζεται.

Απίστευτοι είμαστε: Με τέτοιες συμπεριφορές αψυχολόγητες καλά μας κάνουν. Και τι έγινε, δηλαδή, που είπε η τηλεόραση ότι έχουν ουρές στα βενζινάδικα. Πρέπει να πάμε κι εμείς, να τις κάνουμε μεγαλύτερες; Έλεος!

Μια άλλη προσέγγιση από την Αλκιστη Πρωτοψάλτη για το ίδιο θέμα, τα βενζινάδικα...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA