Όμορφη η φωτογραφία από το δημοσίευμα του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ... Μας υπενθυμίζει ότι μπαίνουμε σιγά – σιγά στην περίοδο των γιορτών. Η αγωνία βεβαίως εδώ είναι ότι οι έμποροι δεν είναι καθόλου αισιόδοξοι. Και πώς να είναι δηλαδή; Δείτε κι ΕΔΩ.

Στα ΝΕΑ επανέρχονται με μονόστηλο στην πρώτη τους σελίδα στο θέμα του τέλους ακίνητης περιουσίας σε σχέση με τη νέα εγκύκλιο του υπουργείου Οικονομικών.

Αλλάζουν πάλι. Βλέπουν και μόνοι τους ότι η είσπραξη μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ είναι μια δύσκολη υπόθεση. Κάπου βλέπουν επίσης ότι είναι τόσο πρόχειρα και στο πόδι όλα αυτά τα μέτρα ώστε λύνοντας ένα κοινωνικό ζήτημα προκύπτουν δύο μετά...

Ιδανικοί για να τους εμπιστεύεσαι στην άσκηση κυβερνητικής πολιτικής. Τέτοια κατάντια είχα χρόνια να τη δω. Πραγματικά, χωρίς καμιά δόση υπερβολής...

Όλα “στριμωγμένα”

μέσα στο Σαββατοκύριακο

Όταν όλη τη βδομάδα τρέχεις από το πρωί μέχρι το βράδυ στη δουλειά τότε όλες τις δουλειές του σπιτιού, τις προμήθειες τις “σπρώχνουμε” στο Σαββατοκύριακο.

Ιδιαίτερα στο Σάββατο που στα μαγαζιά είναι ανοιχτά κάποια πράγματα πρέπει να να τα κάνεις τότε. Τρεις ώρες ήμουν στους δρόμους σήμερα. Σούπερ μάρκετ, λαϊκή, κρεοπωλείο, τροφή για τον Ρήγα, εισιτήρια για να πάμε το βράδυ σινεμά να δούμε “Το ταγκό των Χριστουγέννων”.

Πονάει η πλάτη μου. Να ρίξω μια ματιά στο internet και να πάω να ξαπλώσω λίγο. Έχω αυτό το πλεονέκτημα που μου λείπει τις καθημερινές. Και θέλω να το εκμεταλλευτώ. Δεν είναι και τόσο υπερβολικό να θες να νοιώσεις λίγο σαν άνθρωπος...

Ευτυχώς υπάρχουν και καλές ειδήσεις... Δείτε στο ΕΘΝΟΣ, Μπορεί το θέμα να είναι στη βάση της πρώτης σελίδας, αλλά έχει την αξία του. Εμείς που έχουμε κάνει ανάλογες κινήσεις γειτονιά με το Στέκι Αλληλεγγύης το ξέρουμε καλά. Ευτυχώς που μέσα στην καταχνιά υπάρχει λίγο φως στον ορίζοντα. Δείτε ΕΔΩ το ψήφισμα των εργαζομένων στη Χαλυβουργική...

Στον ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ τραβάνε το δικό τους ζόρι. Σε ποιους απευθύνονται αλήθεια. Εδώ ο κόσμος δεν μπορεί να επιβιώσει και οι χειμερινοί τουριστικοί προορισμοί μας μάραναν. Μάλλον οι άνθρωποι εκεί λειτουργούν με... ατζέντα. Κάθε χρόνο τέτοιον καιρό, τα παλαιότερα χρόνια της εικονικής έστω ευμάρειας κάποιοι σχεδίαζαν ταξίδια με αφορμή τις γιορτές... Και συνεχίζουν απτόητοι...

Ε, συνάδελφοι, συγνώμη που θα σας το πω εμπιστευτικά, αλλά έχουν αλλάξει μερικά πράγματα στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια. Δεν το νοιώθετε κι εσείς που είσαστε απλήρωτοι; Δεν το αντιλαμβάνεστε;

Μπράβο στο Δήμο Μινώα που ενόψη των γιορτών των Χριστουγέννων αποφάσισε αντί για λαμπιόνια να διαθέσει το ποσό των 5.000 ευρώ για τους άπορους δημότες. Να περάσουν κι αυτοί γιορτές. Μπράβο και πάλι... Δείτε ΕΔΩ.

Η ΑΥΓΗ προβάλει την ανάλγητη εγκύκλιο – εμπαιγμό για το φόρο ακινήτων... Τι να κάνουν οι άνθρωποι; Είναι υποχρεωμένοι να κάνουν τόσες κολοτούμπες ώστε να ικανοποιηθούν τα αφεντικά τους. Πατήστε το λίγκ και κατεβάστε την ολόκληρη, αν σας ενδιαφέρει...

Ένα περιθωριακό έντυπο που κάποτε κυκλοφορούσε επί Κοσκωτά, σαν αληθινή εφημερίδα πολύ πρωτοποριακή για τους καιρούς της, οι “24 ΩΡΕΣ”, αναδεικνύει χαμηλά στη βάση της πρώτης σελίδας αυτό το θέμα. Όχι πως δεν το ξέρουμε... Το ζούμε, το βιώνουμε οι ίδιοι, το βλέπουμε στον περίγυρό μας. Πρώτη φορά υπάρχει τόση ανασφάλεια σε αυτούς που έχουν ακόμη εργασία. Βλέπει κανείς και πιο πέρα και καταλαβαίνει...

Ο μακρύς κατάλογος της καταγραμμένης ανεργίας αυξάνεται επικίνδυνα. Άσε που οι μακροχρόνια άνεργοι γίνονται όλο και περισσότεροι... Κάπως έτσι έρχεται η κατάθλιψη... Κάπως έτσι ο ορίζοντας διαγράφεται μαύρος και άραχνος. Κάπως έτσι βάζεις φραγμό ακόμα και στα κοντοπρόθεσμα όνειρα.

Και τότε κάνεις το λάθος να... κρυφτείς στο καβούκι σου, αντί να βγεις στους δρόμους και να διαμαρτυρηθείς γι' αυτό το κακό που ζεις... Δείτε περισσότερα στοιχεία ΕΔΩ.

Το δημοσίευμα ήταν χθες στη βάση της πρώτης σελίδας του ΕΘΝΟΥΣ και αποδίδει ακριβώς την αγωνία για το αύριο, όπως τη ζουν οι περισσότεροι γύρω μας...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 03/12/2011

Το κομμάτι αυτό γράφεται το πρωί της Πέμπτης. Στην Αθήνα όπου τα μεγάφωνα από το πρωί παίζουν εργατικά τραγούδια και καλούν τους πολίτες να πάρουν μέρος στη γενική απεργία που οργανώνουν οι κορυφαίες συνδικαλιστικές δυνάμεις των ιδιωτικών και δημοσίων υπαλλήλων.

Κι εκείνοι, με το κεφάλι ψηλά κοντοζυγώνουν στη συγκέντρωση, σφίγγουν τη γροθιά αποφασισμένοι, ξετυλίγουν τα πανό του αγώνα που είναι γεμάτα με συνθήματα σιγουριάς για τη νίκη. Το μήνυμα είναι ότι δεν πρόκειται να κάτσουν με σταυρωμένα τα χέρια και να υποστούν τα δεινά.

Νοιώθω αλληλέγγυα, ένας από αυτούς με αιτήματα και διεκδικήσεις. Αφήνω το μυαλό μου να ακούει το δια ταύτα της απεργίας:

Η πολιτική της λιτότητας, των περικοπών μισθών και συντάξεων, της διάλυσης των Δημοσίων Υπηρεσιών και του Κοινωνικού Κράτους, των απολύσεων και της ανεργίας, της φορολογικής λεηλασίας συνεχίζεται και εντείνεται με τον νέο προϋπολογισμό.

Ο κυβερνητικός προϋπολογισμός της σκληρής και μονόπλευρης λιτότητας του 2012, είναι προϋπολογισμός φοροεπιδρομής, ισοπέδωσης των κοινωνικών παροχών και υποταγής των εργαζόμενων και των πολιτών στις εκβιαστικές απαιτήσεις των τροϊκανών δανειστών.

Η κυβέρνηση προωθεί νέες αντεργατικές ρυθμίσεις, ανατροπή και κατάργηση χρόνιων κατακτήσεων όπως ΣΣΕ, νέα επίθεση στα οικονομικά, ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων, ενώ η ανεργία εκτοξεύεται στα ύψη, η ύφεση και η κρίση διευρύνεται.

Με τα νέα μέτρα για τον Ιδιωτικό, Δημόσιο, Ευρύτερο Δημόσιο Τομέα και τις ΔΕΚΟ, τις δραματικές περικοπές μισθών, τις εφεδρείες-απολύσεις, την φοροεπιδρομή, την αμφισβήτηση των κλαδικών συμβάσεων, ακόμη και της ΕΓΣΣΕ οι εργαζόμενοι και η Κοινωνία οδηγούνται στη φτώχια και την εξαθλίωση, χωρίς βέβαια να αντιμετωπίζεται το τεράστιο πρόβλημα του χρέους και των ελλειμμάτων, δεδομένου ότι οι φοροφυγάδες και οι φοροκλέπτες παραμένουν στο απυρόβλητο, και απολαμβάνουν τα αγαθά των «κόπων» τους!

Η εφαρμοζόμενη πολιτική αφαιρεί πόρους και εισοδήματα από τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και την οικονομία, ενώ ταυτόχρονα εκτοξεύει την ανεργία, το χρέος, τα αδιέξοδα της κοινωνίας και της οικονομίας.

Απορρίπτουμε τις δραστικές περικοπές και τα νέα άδικα φορολογικά βάρη του Κρατικού Προϋπολογισμού για το 2012, αλλά και τα μέτρα που περιλαμβάνει το νέο Μνημόνιο, τα οποία αποτελούν ομολογία της αδιέξοδης οικονομικής πολιτικής και των δυσμενών αποτελεσμάτων στη σφαίρα της πραγματικής οικονομίας

Οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι της χώρας απαιτούν την ακύρωση και ανατροπή των πολιτικών που προωθούν:

1. Τη μόνιμη και διαρκή λιτότητα, την κατάργηση των κοινωνικών παροχών, την υποταγή των εργαζομένων και των πολιτών στις πιο ακραίες απαιτήσεις των «αγορών» και των τραπεζιτών

2. Τις εφεδρείες = απολύσεις, την ανεργία, την κατάργηση της μονιμότητας στο Δημόσιο

3. Την ανατροπή και αμφισβήτηση των ΣΣΕ στον Ι. Τομέα στις ΔΕΚΟ, στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, στις Τράπεζες

4. Τις νέες δραματικές περικοπές στους μισθούς των εργαζομένων

5. Το δραστικό περιορισμό της λίστας των ΒΑΕ και την περαιτέρω περικοπή των κύριων και επικουρικών συντάξεων

6. Την εκποίηση = ξεπούλημα των ΔΕΚΟ, των Οργανισμών και Φορέων του Δημοσίου, στρατηγικής σημασίας και κοινωνικού οφέλους

7. Την φοροεπιδρομή κατά των μονίμων και σταθερών «υποζυγίων» που πληρώνουν και διπλοπληρώνουν φόρους.

8. Την περικοπή και τη συμπίεση του επιδόματος ανεργίας και των άλλων κοινωνικών παροχών

9. Την πλήρη και ανεξέλεγκτη ελαστικοποίηση και καταστρατήγηση των εργασιακών σχέσεων και των βασικών δικαιωμάτων των εργαζομένων!

Λέμε ΟΧΙ στη ΚΙΝΕΖΟΠΟΙΗΣΗ των εργασιακών, οικονομικών και ασφαλιστικών συνθηκών στη χώρα μας και στην Ευρώπη.

Λέμε ΟΧΙ στα δεσμά των Μνημονίων των άδικων, σκληρών υφεσιακών και αδιέξοδων φορολογικών, οικονομικών και αντικοινωνικών μέτρων του προϋπολογισμού.

Διεκδικούμε μια άλλη πολιτική και έναν προϋπολογισμό ανάπτυξης και κοινωνικής δικαιοσύνης, αποδεσμευμένο από τα δεσμά των μνημονίων.

Να πληρώσουν οι ΦΟΡΟΚΛΕΠΤΕΣ, οι ΕΙΣΦΟΡΟΚΛΕΠΤΕΣ, οι ΠΡΟΝΟΜΙΟΥΧΟΙ, ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ! Αυτοί που λεηλάτησαν το δημόσιο πλούτο και διοχέτευσαν τα υπερκέρδη και τον παράνομο πλούτο στο εξωτερικό.

Συνεχίζουμε και κλιμακώνουμε τον αγώνα για την ανατροπή αυτής της αδιέξοδης, αντικοινωνικής και αντιαναπτυξιακής πολιτικής.

Δεν δείχνουμε καμιά ανοχή στη μνημονιακή πολιτική, στις απολύσεις, στη λιτότητα, στις μειώσεις μισθών και συντάξεων, στα χαράτσια, στη διάλυση των Δημοσίων Υπηρεσιών, στην κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων.

Απευθύνουμε προσκλητήριο ενότητας και αγώνα προς όλους τους εργαζόμενους της χώρα μας και της Ευρώπης, ώστε να παλέψουμε όλοι μαζί και να ακυρώσουμε τα εφιαλτικά, καταστροφικά και υφεσιακά σχέδια των ευρωπαίων ισχυρών, που προωθούν μια Ευρώπη των «αγορών» και των τραπεζιτών και όχι αυτή των πολιτών.

Δίκαια όλα αυτά. Καιρός να τους δώσουμε με την αποφασιστικότητα και τη μαζική συμμετοχή μας στον αγώνα πως ξέρουμε καλά τι ζητάμε. Αρκετά έχουμε πληρώσει. Αν, όντως κινδυνεύει η χώρα με χρεοκοπία, όπως λένε, ας πληρώσουν επιτέλους κι αυτοί που μονίμως φοροδιαφεύγουν.

Δεκέμβρης μπήκε. Δυο βήματα πιο κοντά στις γιορτές... Το θέμα είναι να κάνουμε κάτι να βγάλουμε από μέσα μας τη μαυρίλα και να συμμετέχουμε ενεργά στις γιορτές της χαράς. Μπορούμε; Ε, ας το δοκιμάσουμε , τουλάχιστον...

• Το κομμάτι αυτό δημοσιεύεται σήμερα στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στην ομώνυμη στήλη μου...
  

Είχα ακούσει ότι συνέβαινε αλλά μου φαινόταν υπερβολικό. Στο πεζοδρόμιο της Αλκινόου που έχει κάτι ελιές το είδα... Τις μάζεψαν ήδη. Δεν υπάρχει ούτε μια στα κλαδιά τους. Φοβερό δεν είναι στην Αθήνα του 2011;

Τώρα τις μαζεύουν και στο χωριό... Αλλά μιλάμε για ελιές καλλιεργημένες από τις οποίες υπολογίζουμε ότι μπορεί και να βγάλουμε το λάδι της χρονιάς. Εκεί όμως τις καλλιεργούμε, τις ραντίζουμε και ξέρουμε τι καρπό θα πάρουμε. Εδώ τίποτε από αυτά δεν συμβαίνει...
Το κομμάτι που ακολουθεί είναι από τη σημερινή ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Μου άρεσε και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας:

Tης Έλλης Τριανταφύλλου

Ομολογώ ότι η φοιτήτρια της παρέας έδωσε την πιο αφοπλιστική απάντηση, όταν η ομήγυρη προσπάθησε να εξηγήσει γιατί ήταν τόσο υποτονική η παρουσία του κόσμου στη φετινή πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου. «Είχαν πάει να μαζέψουν τις ελιές τους», απεφάνθη σοβαρή. Την ώρα που κάποιοι ήταν έτοιμοι να τη χλευάσουν, θυμήθηκα τον νεαρό υπάλληλο κούριερ που συνάντησα προ ημερών σε ένα μαγαζί της πόλης. Έμπαινα όταν τον άκουσα να εξηγεί στον φίλο του καταστηματάρχη ότι θα λείψει μία εβδομάδα, διότι πάει στο χωριό της μητέρας του να μαζέψει τις ελιές. Δεν το είχε ξανακάνει ποτέ, αλλά ας όψεται η κρίση. Ήταν απολύτως φανερό ότι έλεγε αλήθεια. Η όψη του έδειχνε άνθρωπο που είχε μάθει να βιάζεται να τελειώσει την δουλειά του, για να πάει στην καφετέρια να απολαύσει τον φραπέ του. Θυμήθηκα ακόμη τη σκηνή που μου διηγήθηκε πολύ πρόσφατα φίλη μου, η οποία είναι τακτική επισκέπτρια της κεντρικής αγοράς της Αθήνας, γιατί έχει ένα κτήμα στην επαρχία και συχνά - πυκνά χρειάζεται διάφορα για τις καλλιέργειές της. Σάστισε, όπως μου είπε, από τον κόσμο που συνάντησε στο μαγαζί με τους σπόρους και τα ζαρζαβατικά προς φύτεμα. Πηγαίνει πολλά χρόνια, αλλά πρώτη φορά είδε τόσους νέους ανθρώπους να ζητούν πληροφορίες για καλλιέργειες, όχι μόνο σε χωράφια, αλλά σε μπαλκόνια και ταράτσες.

Δεν είναι η μόνη. Καθημερινά, πια, μαθαίνουμε όλοι για φίλους και γνωστούς που επέστρεψαν στις ιδιαίτερες πατρίδες τους, για οικογένειες που έχασαν βίαια ό,τι είχαν κατακτήσει στον αγώνα της ζωής και στρέφονται σε κατευθύνσεις που πριν από λίγο δεν θα τους περνούσαν από το μυαλό για να φτιάξουν από την αρχή μια στέρεη βάση. Δίπλα στο ποτάμι των νεόπτωχων που πληθαίνουν απελπιστικά στριμωγμένοι σε παρατημένα αυτοκίνητα και εγκαταλελειμμένα σπίτια, ένα πολύχρωμο μελίσσι ανθρώπων που αντέχουν ακόμη αλλά για πόσο… προσπαθεί με κάθε τρόπο να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες, να ελπίσει σε κάτι. Στα τυφλά, χωρίς κεντρική πυξίδα, με μόνο οδηγό το ένστικτο και την εμπειρία της ζωής, δίνει τη μάχη με πείσμα. Ακούει με σοβαρότητα όλους αυτούς που προσπαθούν να πείσουν το κοινωνικό σύνολο ότι η επαπειλούμενη γενική εξαθλίωση είναι η τιμωρία - λύτρωση για την ακολασία του πρότερου καταναλωτικού του βίου, αλλά ανθίσταται στην πίεση του ηθικολογικού εκβιασμού που υφίσταται συστηματικά και αδιάλειπτα.

Προσπαθεί -θέλει, δεν θέλει- να συμμαζέψει ό,τι θεωρεί ότι υπήρξε υπερβολικό στη ζωή του, αλλά μέχρις εκεί. Να μαζέψει τις ελιές που μέχρι χθες μάζευαν οι αλλοδαποί γείτονες. Βομβαρδίζεται διαρκώς από πληροφορίες και αναλύσεις που μοναδικό στόχο έχουν να τον πείσουν ότι όλα αυτά που υφίσταται και θα υποστεί είναι τόσο αναπόφευκτα που ουσιαστικά εκμηδενίζουν κάθε ανάγκη εναλλακτικής σκέψης, σεναρίου ή προβληματισμού, αλλά προσπαθεί με νύχια και με δόντια να κρατήσει ψυχική απόσταση από τη μόνιμη απειλή της ολοκληρωτικής καταστροφής. Δεν πιστεύει πια στους σωτήρες, ούτε καν στους καλούς διαχειριστές. Προσπαθεί μόνο να μη χάσει την πίστη του στο κοινό καλό. Αυτό που κράτησε το έθνος στις δυσκολότερες στιγμές της Ιστορίας του. Στρέφεται στις ρίζες, στην παράδοση, στους οικογενειακούς δεσμούς, στους φίλους. Καταλαβαίνει ότι τον σπρώχνουν στο περιθώριο της κοινωνικής ευημερίας, δημιουργώντας συνθήκες στις οποίες είναι σχεδόν αδύνατον να επιβιώσουν αρχές, αξίες και κοινωνικοί δεσμοί.

Υπάρχει, βέβαια, και ένας αριθμός ανθρώπων, σημαντικός δυστυχώς, με πιο εύθραυστες ίσως ψυχικές αντοχές, που στρέφεται στη βία, την αυτοδικία, ακόμη και την εγκληματικότητα, για να εκφράσει την αντίδρασή του στην απώλεια και του τελευταίου ίχνους προσωπικής αξιοπρέπειας. Η πλειονότητα, όμως, αντιδρά με ψυχραιμία και ωριμότητα, εφάμιλλη εκείνης των Ιαπώνων στον καταστροφικό σεισμό που τόσο θαυμάσαμε και υμνήσαμε όλοι.

Ώρες - ώρες, μάλιστα, είναι πάρα πολλοί οι άνθρωποι γύρω μας που τουλάχιστον δίνουν την εντύπωση ότι, πέραν των αυτονόητων λόγων που τους αναγκάζουν να... μαζέψουν οι ίδιοι τις ελιές τους, αρχίζουν να αντιμετωπίζουν την κρίση ως ευκαιρία, έστω αναγκαστική, για ένα άλλο μοντέλο ζωής, πιο κοντά στις πραγματικές ανάγκες.

Μαζεύοντας ελιές μες το χειμώνα... Εγώ κι αν ξέρω από αυτά τα πράγματα...

Έχω εκφράσει κι άλλη φορά δημόσια την άποψή μου με τη λογική ότι κακώς οι δημοσιογράφοι απεργούν μαζί με όλους τους άλλους εργαζόμενους όταν στην ουσία διεκδικούν τα ίδια αιτήματα. Η δικαιολογία είναι ότι και καλά πρέπει να καλύψουν το θέμα. Ιδού λοιπόν ποια είναι η κάλυψη της χθεσινής γενικής απεργίας στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων. Εδώ από την ΑΥΓΗ

Θαυμάστε τους!... Αυτά είναι όλα κι όλα τα δημοσιεύματα από τη χθεσινή απεργία στις πρώτες σελίδες. Εδώ από τον ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟ.

Μπράβο στη ΔΑΚΕ που είχε το ηθικό ανάστημα να κάνει κριτική στους βουλευτές του κόμματός της για τη στάση τους. Δείτε ΕΔΩ.

Εντυπωσιακός ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΚΑΣ, η ομογενειακή εφημερίδα που το αναδεικνύει σε πρώτο θέμα, την ώρα που μεγάλες εφημερίδες (ΝΕΑ, ΕΘΝΙΣ, ΕΛ. ΤΥΠΟΥΣ, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ...) δεν έχουν ούτε λέξη , ως να μην υπήρξε ειδησεογραφικά το θέμα, μας έβαλαν τα γυαλιά οι ομογενείς...

Μια... κουτσουλιά της ΝΙΚΗΣ, ένα χτύπημα ίσα για τα μάτια του κόσμου, μην πει κανένας κακός ότι οι εφημερίδες δεν ασχολούνται με τα προβλήματα που βιώνει ο κόσμος...

Τo Site σας προτείνει

για απόψε...

Χαλαρώστε απόψε με τις όμορφες μπαλάντες του Νότη Μαυρουδή. Ξέρει να μας... στέλνει σας άλλους πιο όμορφους ουρανούς. Δείτε ΕΔΩ και... πηγαίνετε...

Ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ βέβαια δεν είδε καμιά άλλη συγκέντρωση παρά αυτή του ΠΑΜΕ. Ας είναι, κομματική εφημερίδα είναι.... Κατανοητός ο ρόλος της και το ζόρι που τραβάει...

Από τις ελάχιστες πολιτικές εφημερίδες που έχουν την απεργία στην πρώτη τους σελίδα, Ο ΛΟΓΟΣ. Να, που δείχνουν το δρόμο στις μεγάλες που αγνόησαν προκλητικά και επιδεικτικά το θέμα. Γιατί άραγε; Μήπως επειδή ήταν ειρηνική και δεν είχαμε νεκρούς; Λέω εγώ, τώρα...

Ποιοι πληρώνουν

τους έκτακτους φόρους;

Εντυπωσιακά τα στοιχεία που παρατίθενται ΕΔΩ για το ποιοι τελικά πληρώνουν τους έκτακτους φόρους. Γιατί πάντα να έχουμε την αίσθηση ότι είμαστε οι ηλίθιοι επειδή απλά είμαστε νομοταγείς;

Η εξέδρα της σημερινής απεργιακής συγκέντρωσης της ΓΣΕΕ έξω από το κτίριο της, στο Πεδίον του Άρεως. Εκτίμηση γενικότερη είναι ότι δεν ήταν τόσο μεγάλη η συγκέντρωση και πορεία όσο άλλες φορές... Η εκτίμηση βέβαια της ΓΣΕΕ ήταν διαφορετική. Δείτε την παρακάτω...

Πραγματοποιήθηκε σήμερα Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011 η 24ωρη Γενική Απεργία της ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ με μαζική συμμετοχή των εργαζόμενων ενάντια στην πολιτική της λιτότητας, των περικοπών μισθών και συντάξεων, της διάλυσης των Δημοσίων Υπηρεσιών και του Κοινωνικού Κράτους, των απολύσεωv, της ανεργίας και της φορολογικής λεηλασίας η οποία συνεχίζεται και εντείνεται με τον νέο προϋπολογισμό. Κυρίαρχο αίτημα της απεργίας:

« ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΌ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ & ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ»

Σε πολλούς εργασιακούς χώρους η συμμετοχή στην απεργία ξεπέρασε το 90% Ενδεικτικά αναφέρουμε:

ΔΙΥΛΙΣΤΗΡΙΑ 100%
ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ: 100%
ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ-ΠΛΟΙΑ 100%
ΛΙΜΑΝΙΑ: 100%
ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ : 90%

ΟΙΚΟΔΟΜΗ: 90%

ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΛΤΑ ,ΕΥΔΑΠ το ποσοστό συμμετοχής άγγιξε το 80%

Οι εργαζόμενοι θα συνεχίσουν και θα εντείνουν τον αγώνα και τις κινητοποιήσεις για να αποκρούσουν και να ανατρέψουν τις Νεοφιλελεύθερες πολιτικές της φτώχειας, της ανεργίας, της ύφεσης και του χρέους.

Δήλωση του προέδρου

της ΓΣΕΕ

Γιάννη Παναγόπουλου

Η κυβέρνηση άλλαξε όμως η πολιτική εξακολουθεί να παραμένει το ίδιο άδικη, άνιση, αναποτελεσματική που φορτώνει τα πάντα στα «κοροΐδα» όπως θεωρούνται οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι.

Όσο συνεχίζεται αυτή η πολιτική και όσο οι πλούσιοι πίνουν στην υγειά των κοροΐδων εμείς θα συνεχίσουμε τον αγώνα .

Είναι αδιανόητο σε μια χώρα που βιώνει ακραίες ανισότητες, οι πλούσιοι να γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι.

Ορίστηκε

κυβερνητικός εκπρόσωπος

Ασχετο, αλλά ορίστηκε κυβερνητικός εκπρόσωπος ο δημοσιογράφος κ. Παντελής Καψής. Κι έτσι άνοιξε ο δρόμος για την είσοδό του στην πολιτική...

Δείτε ΕΔΩ.

Ας τον καλωσορίσουμε τον Δεκέμβρη έτσι όπως εμείς συνηθίζουμε εδώ, σ' αυτό το Site με το τραγούδι του Παντελή Θαλασσινού για τον μήνα από τον δίσκο του Καλεντάρι.

Σε γενική απεργία μας βρίσκει το έμπα του Δεκέμβρη... Και τι μ' αυτό; Εμείς θα τον καλωσορίσουμε και θα τον καλοδεχτούμε. Η σχέση μας με το χρόνο είναι ιδιόμορφη. Ζούμε την κάθε στιγμή μοναδικά γιατί ξέρουμε πως έτσι είναι και δεν θα ξανάρθει.

Ότι συμβαίνει τώρα δεν πρόκειται να ξανασυμβεί. Ωραία, απεργία σήμερα σε όλη την Ελλάδα. Εμείς βέβαια προηγηθήκαμε από χθες. Γι' αυτό και σήμερα δεν θα βρείτε εφημερίδες στα περίπτερα. Θα δουλέψουμε το βράδυ για να είναι ξανά αύριο κοντά σας.

Αυτός είναι και ο λόγος που δεν θα βρείτε σήμερα σχόλια από τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Εξάλλου, είπαμε ότι αυτό θα το κάνουμε κάθε φορά που θα υπάρχει ειδικό ενδιαφέρον. Ένα “κλικ” για κάτι το σπέσιαλ και το ξεχωριστό.

Δεκέμβρης είναι λοιπόν! Ας ανοίξουμε την αγκαλιά μας και τον καλοδεχτούμε... Αισιόδοξα, κόντρα στο ρεύμα της κατήφειας που βαραίνει τα βλέφαρα μας τον τελευταίο καιρό...

• Άρχισαν κι όλας τα γιορταστικά μπαζάρ. Δείτε ΕΔΩ.
  

Το βίντεο αυτό το βρήκα στο YouTube με εικόνες αισιόδοξες που παραπέμπουν σε καλό μήνα. Μου άρεσε και το έβαλα εδώ για να το μοιραστώ μαζί σας. Ευχαριστώ τους δημιουργούς. Είναι υπέροχο...