Σηκώνουμε μανίκια για το τ. 178, της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ. Παίρνω ύλη!!

ilektrikos177

Αυτό είναι το τελευταίο φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 177, που ολοκληρώσαμε την Παρασκευ΄ή 7/3/2025. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Από σήμερα βάζουμε μπροστά για το επόμενο...

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  την Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2024 κατέβηκα στον Πειραιά για να παραλάβω το υλικό για το νέο τεύχος 176.  Και παρότι ήταν μια περίοδος γιορτών με πολλές ενδιάμεσες αργίες, όλα πήγαν καλά και χθες το μεσιμέρι, ώρα 13:00 πήγαμε εκεί και την "κλείσαμε" δίνοντας τις τελευταίες πινελιές ώστε να φύγει για το πιεστήριο... 

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Ενας Φουρφουράς δεν φέρνει την άνοιξη

Posted in Μαρτυρίες

Πάντα υπάρχουν ξεχωριστοί άνθρωποι κι αν κρατιέται η εκπαίδευση κρατιέται από αυτούς. Δείτε τι γίνεται στο σχολείο του γιού μου, το 54 Λύκειο Αθήνας στα Σεπόλια. Τα παιδιά της Γ' τάξης πήγαν νωρίς - νωρίς της τριήμερη εκδρομή τους που με το Σαββατοκύριακο μέσα έγινε 5ήμερη. Πήγαν στο Δίον, στη Βεργίνα, στην Έδεσσα, στη Θεσσαλονίκη, στο Βόλο. Και πέρασαν υπέροχα. Μαζί τους, συνοδός καθηγητής και ο διευθυντής του σχολείου, Γιώργος Κρικώνης (κάτω στη μικρή φωτογραφία). Μπράβο τους!

Για το σχολείο του Φουρφουρά έμαθα κι εγώ την προηγούμενη εβδομάδα. Εφτασε κι ένα καταπληκτικό e-mail από την Μαριέττα Μουρούτη που μου επεσήμανε τη φοβερή δουλειά που κάνει εκεί ένας φωτισμένος δάσκαλος. Ύστερα είδα στη σημερινή ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ το άρθρο αυτό της καλής συναδέλφου.

Της Μαρίας Κατσουνάκη

Για το δημοτικό σχολείο – μικρό θαύμα στον Φουρφουρά Ρεθύμνου είχε εκτενή αναφορά η προχθεσινή «Καθημερινή» (σε ρεπορτάζ της Λίνας Γιάνναρου). Σ’ αυτό, λοιπόν, το απομακρυσμένο, ορεινό και ανεμοδαρμένο χωριό, τέσσερις πολύ νέοι δάσκαλοι (25 - 27 χρόνων) δημιούργησαν ένα ιδανικό –σύμφωνα με τα στοιχεία– περιβάλλον μάθησης για τους 47 μικρούς μαθητές. Οχι μόνον γιατί με προσωπική δουλειά μετατράπηκε ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο σε hi tech σχολείο, εκπέμποντας έως και από δική του διαδικτυακή τηλεόραση (fourfourastv.blogspot.com), αλλά γιατί η εκπαιδευτική συνθήκη μοιάζει να είναι υποδειγματική.

Εύκολος και αναμενόμενος ο έπαινος; Εντυπωσιασμοί, μιντιακά εξαργυρώσιμοι; Καθόλου. Αρκεί να επισκεφθεί κανείς για λίγο τις διαδικτυακές εκπομπές των παιδιών, για να αντιληφθεί την ατμόσφαιρα: τη χαρά, τη φαντασία, την έμπνευση, την επιθυμία, τη ζωντάνια, μαζί με την αμηχανία και το νάζι των άγουρων χρόνων. Εκπομπές για την προέλευση εκφράσεων, για απαντήσεις πάνω σε απορίες μαθημάτων, για δραστηριότητες της σχολικής κοινότητας κ.ο.κ.

Σε εποχές εξαιρετικά κρίσιμες για την πρωτοβάθμια (και όχι μόνον) εκπαίδευση, με τα δημόσια σχολεία να αντιμετωπίζουν σοβαρότατες δυσλειτουργίες (από ελλείψεις βιβλίων έως προβλήματα υποδομών), παρόμοιες πρωτοβουλίες είναι ανάσες. Εκτός όμως από την ενθάρρυνση, τη δημοσιοποίηση της δουλειάς, τα εγκώμια που περιβάλλουν, συνήθως, τις εξαιρέσεις, οφείλουμε να αναλογιστούμε πώς (και αν) μπορούν οι ιδιαίτερες αυτές περιπτώσεις να πυκνώσουν, να αυξηθούν τόσο ώστε να δώσουν προοπτική στο δημόσιο σχολείο, να το μετακινήσουν από το καθεστώς ανυποληψίας στο οποίο έχει περιέλθει.

Θα πείτε: με περικοπές μισθών, αναξιοκρατία, συντεχνιακό πνεύμα που υποδαυλίζεται από τους εκάστοτε υπουργούς, ψηφοθηρικούς εντυπωσιασμούς του αρμόδιου πολιτικού προσωπικού, απελπιστική απουσία ουσιαστικού ενδιαφέροντος (ο κατάλογος μακρύς), πώς θα «γυρίσει ο τροχός»; Πώς, δηλαδή, σε περίοδο κρίσης μπορεί κανείς να ελπίζει ότι θα συμβεί η ανατροπή προς το καλύτερο;

Τα στατιστικά της κρίσης δείχνουν αύξηση εγγραφών στο δημόσιο σχολείο, αφού όλο και περισσότεροι γονείς δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις οικονομικές απαιτήσεις των ιδιωτικών. Η στροφή αυτή οφείλει να συνοδευθεί και από ανανέωση και μεταρρύθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης. Αλλιώς η αξιοζήλευτη παιδαγωγική ατμόσφαιρα του Φουρφουρά, η αγάπη, ο σεβασμός και ο ζήλος των δασκάλων του θα αξιοποιούνται κυρίως ως άλλοθι.

Πως ένα δάσκαλος που μετατίθεται σε ένα χωριό του Ρεθύμνου, καταφέρνει να μεταμορφώσει ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο σε σχολείο του μέλλοντος. Διαβάστε την υπέροχη ιστορία του Άγγελου Πατσιά. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το Σάββατο βλέπουν αλλιώς τα πράγματα

Posted in Επικαιρότητα

Πολύ μου αρέσουν εκεί στο ΕΘΝΟΣ. Λες και τους “τσιμπάει” μια μύγα το Σάββατο και γίνονται πιο... φιλολαϊκοί, πατούν τα πόδια τους στη γη, αντιλαμβάνονται αυτό το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ολόκληρη η κοινωνία... Τι τους... ποτίζουν την Παρασκευή; Ή μάλλον τι πίνουν τις άλλες μέρες της εβδομάδας; Δείτε ΕΔΩ.

Από τα χθεσινά δημοσιεύματα... Βάζω σήμερα το δημοσίευμα του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ γιατί οι χθεσινή τίτλοι δεν με... ενέπνευσαν και τόσο. Αναπαράγουν μια από τα ίδια χωρίς κάτι το ξεχωριστό και το ιδιαίτερο. Στερεύει και η φαντασία των επαγγελματιών άμα σε υποχρεώνουν να κινηθείς σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση... Δείτε ΕΔΩ και μια... μνημονιακή δίαιτα.

Από το πρωτοσέλιδο της ΝΕΑΣ ΚΡΗΤΗΣ. Η εφημερίδα του Ηρακλείου ή καλύτερα όπως λέει η ίδια, ο Όμιλος έχει ξεκινήσει μαι ανθρώπινη εκστρατεία μαζεύοντας δώρα για τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες. Και όπως λένε, όλα πάνε καλά... Ενθαρρυντικό... Δείτε ΕΔΩ και μια δράση στο Δήμο Αγίου Νικολάου.

 

Όχι, ρε γαμώτο, δεν έχει χιόνια στα χιονοδρομικά κέντρα... Τώρα, να πω ότι... στεναχωρήθηκα που φέτος οι συνήθεις τύποι της Αράχωβας αντί για σκι θα κάνουν ποδηλατοδρομία; Θα είναι ψέμα... Αυτά είναι προβλήματα... Όπως τα αξιολογεί ο σημερινός ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ με “χτύπημα” στην πρώτη του σελίδα. Ωραίο κοντράστ με τις άλλες επιλογές από τον τύπο...

 

Δυο ειδήσεις από τη σημερινή ΑΥΓΗ με ξεχωριστό ενδιαφέρον. Επάνω το τρομακτικό: Η ανεργία σαρώνει. Κάτω το φοβερό: Καυτή πατάτα οι απολύσεις στο δημόσιο...

Ελάτε τώρα που σας πιάσανε οι... ντροπές. Τόσα και τόσα έχετε κάνει. Εδώ θα κωλώσετε;

Άλλωστε, κοντεύετε να μας... πείσετε με το πάθος που εφαρμόζετε τις αντεργατικές πολιτικές σας. Για να σωθεί η Ελλάδα από τη χρεοκοπία δεν το κάνετε; Ή μήπως δεν σας πολυενδιαφέρει αυτό;

 

Πορεία Αλληλεγύης

στους απεργούς χαλιβουργούς

Παρ' ότι ο καιρός ήταν χειμωνιάτικος και με ανοικτά τα μαγαζιά, η συγκέντρωση και πορεία στους απεργούς χαλιβουργούς στο κέντρο της Αθήνας ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακή. Δείτε ΕΔΩ το ρεπορτάζ.


Χριστουγεννιάτικα Δώρα

από την Αθηνά Ρουμπέν

Στο Πολύτοπο Τέχνης σήμερα και αύριο η Αθηνά εκθέτει έργα της σε πολύ καλές τιμές. Αξίζει να πάμε και να ψωνίσουμε. Δείτε ΕΔΩ.

Σκληρές ειδήσεις και από το Ρέθυμνο... Τα ΡΕΘΥΜΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ προβάλλουν αυτό το πρωτοσέλιδο. Δεν υπάρχει, τελικά, πουθενά δεν υπάρχει ηρεμία. Απλά στην Κρήτη, θαρρώ πως οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί... Δείτε κι ΕΔΩ.

Στην κορυφή της ΠΑΤΡΙΔΑΣ “χτύπημα” που αφορά όσους κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους από τις τράπεζες. Φυσικά η αναστολή δεν λύνει, μεταθέτει απλά το πρόβλημα...

Γιορτές έρχονται...

Posted in Δημοσιογραφικά

Στο δρόμο για την Πορταριά του Πηλίου βρίσκεσαι μπροστά σε ένα ονειρεμένο αρχοντικό, στολισμένο με 121.000 χριστουγεννιάτικα φωτάκια που σε κάνουν να σκέφτεσαι ότι τα παραμύθια μπορούν να αναβιώσουν παντού και πάντα. Μεράκι, φαντασία και αγάπη είναι αυτά που χρειάζονται! Πρόταση για όσους αντέχουν τα... κότσια τους και το πορτοφόλι τους...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 17/12/2011

Το επισημαίνω κι εγώ στη στήλη μου γιατί έχω την αίσθηση ότι ο κόσμος έξω έχει τόσο απογοητευθεί από όσα ζει καθημερινά που ούτε κι αυτό το πιστεύει πια. Σαν να έχει συνωμοτήσει το σύμπαν για να είναι εντελώς διαφορετικά τα φετινά Χριστούγεννα, τόσο που να νομίζουμε ότι φέτος δεν θα έχουμε γιορτές.

Η στήλη επισημαίνει την ανάγκη να το προσέξουμε αυτό. Ναι, είναι δύσκολες οι εποχές, έχουμε ήδη χάσει ένα μεγάλο μέρος από το εισόδημά μας, από τις συνεχείς φοροεπιδρομές, αλλά μη χάσουμε και το κουράγιο μας. Είμαστε εδώ, όρθιοι, δυνατοί να δίνουμε μάχες και να αντιστεκόμαστε σ' αυτούς που επιβουλεύονται οποιαδήποτε κατάκτηση έχουμε πετύχει, ως ανθρώπινο είδος, στην ιστορία μας.

Όσοι δεν έχετε ακόμα στολίσει δέντρο, κάντε το. Δεν είναι μόνο το «πιστεύω» στο έθιμο, το οποίο δεν αποτελεί και το καθοριστικό στοιχείο. Το πιο σημαντικό είναι ότι θα αλλάξει λίγο η διάθεσή σας. Θα νιώσετε καλύτερα...

Δείτε πόσο όμορφα αναβοσβήνουν τα φώτα στο μπαλκόνι του γείτονα... Δεν νοιώθετε κάτι να... τσιγκλίζει την ψυχή σας; Ε, κάντε το ίδιο και σεις. Μη λυπηθείτε το έξοδο της αγοράς. Δεν είναι δυσβάστακτο. Και το ρεύμα που θα κάψει δεν είναι πολύ. Το πολύ είναι στο χαράτσι που καλούμαστε να πληρώσουμε για να... σώσουμε την εθνική οικονομία.

Να μην ξεχνάμε πως η ζωή, για να έχει αξία, χρειάζεται να διαθέτει και τα όμορφά της. Κι όσοι τα εφεύραν δεν το έκαναν από θρησκευτική ανάγκη, αλλά γιατί είδαν πως το χρειάζεται ο άνθρωπος για να συνεχίσει να παλεύει στο στίβο της καθημερινότητας.

Ρίξτε μια ματιά γύρω σας. Γιορτές έρχονται... Οι βιτρίνες, όσων μαγαζιών λειτουργούν ακόμα, στολίστηκαν. Η φαντασία επιστρατεύτηκε και σε μερικές περιπτώσεις δημιούργησε εκπληκτικές καταστάσεις. Είδα προχθές ένα μαγαζί γωνιακό, καφέ νομίζω ήταν, που είχε ντύσει όλη την τζαμαρία του με μια κόκκινη χοντρή κορδέλα λες κι ήταν δώρο, όλο. Ο φιόγκος εκπληκτικός. Μου άρεσε στ' αλήθεια. Αν είχα και καλή παρέα θα ήθελα να πιω εκεί ένα καφεδάκι...

Κι επειδή μας «πιάνει» κάποτε ο φόβος και μπλοκάρει τις αισθήσεις και το μυαλό, διαπιστώνω πως ούτε οι δήμοι έριξαν βάρος στη χριστουγεννιάτικη διακόσμηση. Ας το κάνουμε λοιπόν μόνοι μας κόντρα σ' ότι θέλει να μας σπρώξει στην απομόνωση, την απογοήτευση και τελικά την κατάθλιψη.
Καταλαβαίνω τι σημαίνει
να μη μπορείς να κάνεις όνειρα για τη νέα χρονιά που έρχεται, αλλά ξεπεράστε το. Δεν είναι τελικά το πιο σοβαρό. Αρκεί να είμαστε καλά στην υγεία μας και να δίνουμε τις μάχες μας με αξιοπρέπεια και με το κεφάλι ψηλά. Γιορτές έρχονται, ας τις χαρούμε...

  • Το κείμενο αυτό δημοσιεύεται σήμερα στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στην ομωνυμη στήλη μου.

Η Decor Place εγκαινίασε το 1999 μία νέα άποψη στην Χριστουγεννιάτικη διακόσμηση εσωτερικών - εξωτερικών επαγγελματικών και προσωπικών χώρων. Δραστηριοποιείται αποκλειστικά με την χριστουγεννιάτικη διακόσμηση δίνοντας τη δυνατότητα μοναδικών επιλογών σε όλα τα χριστουγεννιάτικα είδη και την ευκαιρία να διακοσμήσετε το σπίτι σας αλλά την επιχείρηση σας με μοναδικούς συνδυασμούς. Για όσους ακόμα δεν το τόλμησαν...

Αθλητισμός και αλληλεγγύη πάνε μαζί...

Posted in Επικαιρότητα

Από τις όμορφες στιγμές του αθλητισμού. Τότε που μπορεί να γίνει... εργαλείο και να ενώνει, αντί να χωρίζει τους ανθρώπους... Διότι υπάρχει κι αυτός ο αθλητισμός...

Λέκκας, Λογοθέτης, Βαμβακίδης. Όταν οι καλλιτέχνες μπαίνουν ξανά στην πρωτοπορία της κοινωνία κι έχουν ευαίσθητες τις κεραίες τους σε όσα συμβαίνουν γύρω...

Η φάση θα μπορούσε να είναι από έναν οποιονδήποτε ποδοσφαιρικό αγώνα. Δεν είναι όμως... Είναι από τον αγώνα αλληλεγγύης που έδωσε η αθλητική κίνηση Hasta la Victoria Siempre.

Την έμπρακτη συμπαράστασή της στον απεργιακό αγώνα των 400 εργαζομένων στην Ελληνική Χαλυβουργία εξέφρασε η ανθρωπιστική, κοινωνική, αθλητική Κίνηση Hasta la Victoria Siempre, με αγώνα αλληλεγγύης που διεξήχθει με ομάδα των απεργών το απόγευμα της περασμένης Τετάρτης, στο γήπεδο του Αίαντα (παραλία Ασπροπύργου).

Το σκορ σε μία αναμέτρηση όπως αυτή δεν έχει ποτέ σημασία, καθώς σκοπός των δράσεων της Hasta είναι μέσω του ποδοσφαίρου να αναδειχθεί ο αγώνας των εργαζομένων και, εν τέλει, ο ίδιος ο άνθρωπος. Με τη φανέλα της Κίνησης αγωνίστηκαν ακόμα μια φορά οι Σάββας Κωφίδης, Χουάν Ρότσα, Ηλίας Πουρσανίδης, Λουκάς Καραδήμος, Περικλής Παπαναγής, Γιώργος Ντράγκοβιτς, Στέλιος Σεραφείδης, Νίκος Μπογιόπουλος, Βασίλης Λέκκας κ.α.

Με την ομάδα των απεργών αγωνίστηκαν και ο πρόεδρος του εργατικού σωματείου της Χαλυβουργίας, Γιώργος Σιφωνιός (30 χρόνια μετά την τελευταία φορά που έπαιξε ποδόσφαιρο!), καθώς και ο έφορος Νάσος Παυλάκης. Ενώ στον αγώνα συμπαραστάθηκαν με την παρουσία τους και εκπρόσωποι των παλαίμαχων της Προοδευτικής (Τάκης Καλούδης, Χρήστος Άννης), του συνδέσμου φίλων της Μπαρτσελόνα στην Αθήνα, καθώς και ο πρώην ομοσπονδιακός Γιάννης Παπαδάτος.

Το εναρκτήριο λάκτισμα έκανε ο Μίμης Παπαΐωάννου, ενώ τη συμπαράστασή τους εξέφρασαν με την παρουσία τους και τη συμμετοχή τους στη μικρή συναυλία του Βασίλη Λέκκα και του Πόντιου τραγουδιστή Βασίλη Μιχαϊλίδη, οι ηθοποιοί Ηλίας Λογοθέτης, Γιάννης Μποσταντζόγλου και Τάκης Βαμβακίδης.

Μορφές που έγραψαν ιστορία στο ποδόσφαιρο... Και στο κέντρο ο πρόεδρος του Σωματείου των εργαζομένων στην Ελληνική Χαλυβουργία, Γιώργος Σιφωνιός.

Οι δρόμοι της γνώσης επιστρέφουν στην Ακαδημία Πλάτωνος

Posted in Επικαιρότητα

Αναδημοσιεύουμε το κείμενο αυτό από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ επειδή αφορά την περιοχής μας. Ευχαριστούμε Αποστόλη!

Του Απόστολου Λακασά

Aκαδημία Πλάτωνος! Λαμπρό παρελθόν στην αττική γη, υποβάθμιση και λήθη τις τελευταίες δεκαετίες στη σύγχρονη Αθήνα. Μπορεί να υπάρξει μια νέα αρχή; Η Ακαδημία Πλάτωνος, στην περιοχή του Μεταξουργείου, βρέθηκε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος την τελευταία διετία, και κυρίως ύστερα από τη διαμάχη που προέκυψε για τον τρόπο αναβάθμισής της, με αποκορύφωμα την προοπτική ανέγερσης κτιρίου δίπλα στο πάρκο και τον αρχαιολογικό χώρο, η οποία δεν υλοποιήθηκε τελικά.

Σήμερα, η υπουργός Παιδείας κ. Αννα Διαμαντοπούλου, με τον δήμαρχο Αθηναίων, κ. Γεώργιο Καμίνη, θέλουν να δώσουν μια νέα μορφή στον τρόπο ανάπτυξης της περιοχής. «Ακαδημία Πλάτωνος, οι δρόμοι της γνώσης - πολίτης και πολιτεία» τιτλοφορείται το σχέδιο παρεμβάσεων στην Ακαδημία Πλάτωνος που «στόχο έχει την ανάκτηση της συνοχής της πόλης, το ζωντάνεμα της γειτονιάς, την ενεργοποίηση των πολιτών και την ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς ως μέσο καλλιέργειας και γνώσης», όπως λέει η κ. Διαμαντοπούλου στο προλογικό της σημείωμα για το πρόγραμμα, το οποίο θα παρουσιαστεί μεθαύριο Κυριακή στο Μουσείο της Ακρόπολης (στις 7 μ.μ.).

Η Ακαδημία Πλάτωνος είναι μία από τις παλαιότερες γειτονιές της Αθήνας. Ονομάστηκε έτσι από τον πρώτο οικιστή της, τον ήρωα Ακάδημο (ή Εκάδημο), αλλά έμεινε στην Ιστορία εξαιτίας της ομώνυμης Φιλοσοφικής Σχολής, που ίδρυσε στην περιοχή ο Πλάτωνας το 387 π.Χ. και η οποία λειτούργησε μέχρι την παύση της από τον Αυτοκράτορα Ιουστινιανό το 529 μ.Χ. Η Ακαδημία Πλάτωνος ήταν το πνευματικό κέντρο της Αθήνας, που καθόρισε τη φιλοσοφική σκέψη του σύγχρονου πολιτισμού μας, μια «σχολή» στην οποία γινόταν έρευνα σε όλους τους τομείς.

Το πρόγραμμα του υπουργείου Παιδείας αφορά δράσεις στην παιδεία, στον πολιτισμό και στην ανάπτυξη. «Φιλοδοξώ το έργο να αποτελέσει το έναυσμα για την ανάδειξη της Αθήνας, και ειδικότερα της Ακαδημίας Πλάτωνος ως τόπου και ως μνημείου με παγκόσμια σημασία και ακτινοβολία, όπου η πολιτιστική κληρονομιά αλληλοεπιδρά δυναμικά με το σύγχρονο αστικό περιβάλλον, υποστηρίζοντας παραγωγικές δραστηριότητες και μια ανάπτυξη συμβατή με το “πνεύμα” και την ιστορική ταυτότητα της περιοχής», δηλώνει για το έργο η κ. Διαμαντοπούλου.

Ειδικότερα, το πρόγραμμα έχει δύο θεματικούς κύκλους - ο πρώτος απευθύνεται σε μαθητές και φοιτητές, ο δεύτερος σε πολίτες. Συγκεκριμένα, θα αναπτυχθούν εκπαιδευτικά εργαστήρια στα σχολεία, μέσω των project και της βιωματικής μάθησης, που θα βοηθήσουν στην εξοικείωση των μαθητών με τις αξίες της αρχαίας Αθήνας, ενώ θα δημιουργηθεί ψηφιακό εκπαιδευτικό υλικό. Ιδιαίτερο βάρος δίνεται στη λειτουργία θερινών σχολείων για Ελληνες μαθητές ευρωπαϊκών λυκείων και μαθητές από όλο τον κόσμο ως εργαλείο ανάδειξης της ελληνικής Γλώσσας και του Πολιτισμού.

Θερινά σχολεία

Τα μαθήματα θα γίνονται σε σχολικά κτίρια της Ακαδημίας Πλάτωνος, τα οποία τους θερινούς μήνες είναι κλειστά. Ετσι, θα ζωντανέψουν γειτονιές βοηθώντας στη συνολικότερη αναβάθμιση της περιοχής. Επίσης, θα λειτουργήσουν θερινά σχολεία εφαρμοσμένης έρευνας με στόχο την προσέλκυση ερευνητών υψηλού επιπέδου από όλο τον κόσμο, ενώ θα επιδιωχθεί να δοθούν υποτροφίες, ώστε να ενισχυθούν αλλοδαποί φοιτητές για να σπουδάσουν ή να κάνουν διδακτορική ή μεταδιδακτορική διατριβή σε ελληνικά ΑΕΙ στον τομέα της Φιλοσοφίας και των Κοινωνικών Επιστημών. «Είναι πρώτη φορά που δίνονται υποτροφίες σε αυτό τον τομέα», ανέφερε, μιλώντας για το θέμα στην «Κ», στέλεχος του υπουργείου Παιδείας, μνημονεύοντας για τη συνεργασία το υπουργείο Πολιτισμού και το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Βάρος δίνεται και στην ανάπτυξη ψηφιακής πλατφόρμας -ένα είδος ψηφιακής εγκυκλοπαίδειας- με περιεχόμενο σχετικό με τον Πλάτωνα, που αρχικά θα παρέχεται σε τουλάχιστον πέντε γλώσσες.

Στο πλαίσιο του δεύτερου θεματικού κύκλου, θα πραγματοποιηθούν, μεταξύ άλλων, εκπαιδευτικά προγράμματα για κάθε ενδιαφερόμενο με αντικείμενο τη φιλοσοφία και τον ρόλο της στην καθημερινή ζωή. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένεται να έχουν τα προγράμματα για την καλλιέργεια επιχειρηματικής κουλτούρας και εκπαίδευσης και την υποστήριξη δημιουργίας επιχειρήσεων στην περιοχή στον τομέα του πολιτισμού.

Η Ακαδημία Πλάτωνος ήταν κέντρο πολιτικού προβληματισμού. Σήμερα στην Ελλάδα ο πολιτικός διάλογος αποκτά νέα δυναμική. «Μέγιστη νόσος αμάθεια» έλεγε ο Πλάτων. Ποιος θα διαφωνούσε 2.500 χρόνια μετά;

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ

Posted in Επικαιρότητα

Αλληλεγγύη στους εργάτες της Ελληνικής Χαλυβουργίας. Να μαθαίνουμε... Η ζωή εκεί έξω είναι πολύ σκληρή.

Για πάνω από ένα μήνα οι 400 εργάτες της Ελληνικής Χαλυβουργίας στον Ασπρόπυργο πραγματοποιούν απεργία ενάντια στη θέληση της εργοδοσίας να εφαρμόσει την 5ωρη και εκ περιτροπής εργασία με μείωση των μισθών. Η εργοδοσία εκβιάζει ότι σε περίπτωση που οι εργαζόμενοι του εργοστασίου δεν αποδεχτούν τις «προτάσεις» της θα απολύσει σχεδόν τους μισούς από αυτούς, 180 δηλαδή.

Ήδη πριν το ξεκίνημα της απεργίας είχε απολύσει 36, κατά τη διάρκειά της, μόλις την Παρασκευή (2/12) κάνοντας επίδειξη ισχύος και αδιαλλαξίας ανακοίνωσε με δικαστικό κλητήρα την απόλυση άλλων 16!

Η επιστροφή στη δουλειά των απολυμένων είναι όρος για τους απεργούς από τον οποίο δηλώνουν ότι δεν θα κάνουν πίσω. Πλέον η εργοδοσία απειλεί με οριστικό κλείσιμο του εργοστασίου.

Ο αγώνας αυτός είναι ιδιαίτερα σημαντικός για όλους μας. Τα εκ περιτροπής ωράρια, οι μειώσεις μισθών και οι αθρόες απολύσεις στηριζόμενες στη νομιμότητα της τρόικας και της κυβέρνησης (παλιάς και τωρινής) τείνουν να γίνουν πλέον ο κανόνας σε όλο τον ιδιωτικό τομέα είτε έχουν κέρδη οι επιχειρήσεις είτε όχι.

Στόχος είναι η κατάργηση κάθε εργασιακού δικαιώματος και η μετατροπή του μισθού σε… επίδομα πείνας.

Η νίκη των εργατών της Ελληνικής Χαλυβουργίας είναι ιδιαίτερα σημαντική για όλους μας, θα δώσει άλλον αέρα στη διάθεση όλων να μην επιτρέψουμε να περάσει η εξαθλίωση της ζωής μας.

Σημαντικός παράγοντας για αυτή τη νίκη είναι η αλληλεγγύη όλων των εργαζόμενων. Κάτι που φαίνεται ήδη μιας και η πανελλαδική έκφρασή της από σωματεία, συλλόγους, λαϊκές συνελεύσεις, νεολαιίστικα σχήματα κ.λπ. βοηθά τους εργαζόμενους του εργοστασίου να συνεχίζουν.

Η Λαϊκή Συνέλευση Κολωνού – Σεπολίων – Ακαδημίας Πλάτωνα εκφράζει την αλληλεγγύη της και καλεί κάθε εργαζόμενο, τους κατοίκους των περιοχών μας, να κάνουν το ίδιο με κάθε μέσο που διαθέτουν. Συγκεντρώνουμε από τρόφιμα μέχρι και χρήματα στα στέκια που λειτουργούν με στόχο να τα παραδώσουμε στους απεργούς.

ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΚΟΛΩΝΟΥ – ΣΕΠΟΛΙΩΝ – ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΠΛΑΤΩΝΑ

Ενθαρρυντικό! Ένα νέο περιοδικό γεννήθηκε

Posted in Δημοσιογραφικά

Αυτό είναι το εξώφυλλο του πρώτου τεύχους του UNFOLLOW. Ζητήστε το από το περίπτερο. Στηρίξετε το για να συνεχίσει να κυκλοφορεί ανεμπόδιστα..

Και ξαφνικά μέσα σ' αυτή την κρίση κάποιοι συνάδελφοι έχουν το κουράγιο να προχωρήσουν στην έκδοση ενός νέου μηνιαίου, ανεξάρτητου, πολιτικού περιοδικού. Ένα περιοδικό που διευθύνεται και συντάσσεται από δημοσιογράφους.
Αξίζει να δούμε μερικά λόγια για την προσπάθειας από την συντακτική ομάδα με την προτροπή πως αξίζει να το στηρίξουμε, αγοράζοντάς το από το περίπτερο.
Μόνο πέντε ευρώ είναι η τιμή του.

Αν έχουμε μία αρχή, είναι η εξής: καταγράφουμε ό,τι χρειάζεται να καταγραφεί, αποκαλύπτουμε ό,τι χρειάζεται να αποκαλυφθεί, αναλύουμε ό,τι χρειάζεται να αναλυθεί, και δεν ταυτιζόμαστε εκ προοιμίου με καμία παράταξη, καμία οπτική και καμία θέση. Το ότι ασκούμε κριτική σε ένα φαινόμενο ή σε μία κίνηση δεν μας τοποθετεί αυτομάτως στο πλευρό των όποιων αντιπάλων τους. Και μολονότι είμαστε ξεκάθαρα υπέρ της χειραφέτησης όλων, κυρίως μέσω της σκέψης, της γνώσης, της αμφισβήτησης και της πολιτικής συμμετοχής, δεν αποδεχόμαστε ότι
έχουμε «φυσικούς» ή αυτονόητους συμμάχους. Σύμμαχός μας είναι η αλήθεια και όποιος συντάσσεται μαζί της.

Το κύριο περιεχόμενο του UNFOLLOW θα είναι επιτόπιο ρεπορτάζ και πρωτότυπο φωτορεπορτάζ (ναι, θα επαναφέρουμε εκείνη την ξεχασμένη πρακτική όπου οι δημοσιογράφοι έχουν παρατηρήσει και ξέρουν για ποιο πράγμα γράφουν!) και σύνθετη ανάλυση στα γεγονότα.

Θα πλαισιωθεί από στήλες άποψης με ιδιαίτερη έμφαση στο καλό γράψιμο, καθώς και ποικίλα αφηγήματα. Φτιάχνουμε ένα περιοδικό για αναγνώστες και, όχι, δεν δεχόμαστε αυτό που διατείνονται τα υπάρχοντα ΜΜΕ, ότι «ο κόσμος δεν διαβάζει».

Εμείς πιστεύουμε ότι διαβάζει και θα προσπαθήσουμε να προσφέρουμε κάτι που αξίζει να διαβαστεί. Το πιο κρίσιμο για την ανεξαρτησία κάθε ΜΜΕ και πολύ περισσότερο ενός περιοδικού σαν το UNFOLLOW, που θέλει να αποφασίζουν γι’ αυτό μόνο οι δημοσιογράφοι, οι συνεργάτες του, και το αναγνωστικό κοινό που το
εμπιστεύεται, είναι η χρηματοδότησή του. Ως εκ τούτου, επιλέγουμε να μην έχουμε «εξωτερικό» χρηματοδότη ή επενδυτή – είτε φανερό είτε σκιώδη.Μόνο τον αναγνώστη χρειαζόμαστε.

Δεν επιθυμούμε και δεν επιδιώκουμε καμία σύνδεση με οποιαδήποτε άλλα συμφέροντα. Κάτι τέτοιο θα διευκόλυνε οπωσδήποτε τη βιωσιμότητα του περιοδικού, στην καλύτερη περίπτωση όμως θα έριχνε σκιές στο κύρος του και στη χειρότερη θα τραυμάτιζε ανεπανόρθωτα την ανεξαρτησία του – όπως συμβαίνει με τα ΜΜΕ που κυριαρχούν στο τοπίο της ενημέρωσης τώρα. Έτσι, αποφασίσαμε το εξής: Εμείς, οι δημοσιογράφοι του UNFOLLOW, θα καταβάλουμε τα έξοδα για την εκτύπωση και τη διανομή και θα βασιστούμε στις πωλήσεις. Αν εσείς, οι αναγνώστες, βρείτε
το περιοδικό ενδιαφέρον και το αγοράσετε, τότε θα αμειφθούμε για την εργασία μας.
Το UNFOLLOW εκδίδεται και διευθύνεται από τους συντάκτες του.

Συντακτική ομάδα: Ηρακλής Αδύρης, Μαρινίκη Αλεβιζοπούλου, Κώστας Βαξεβάνης, Λεωνίδας Βατικιώτης, Μαρία Βελβιτσάνου, Έφη Γιαννοπούλου, Κώστας Εφήμερος, Αχιλλέας Ζαβαλλής, Αυγουστίνος Ζενάκος, M. Hulot, Κατερίνα Κιτίδη, Πάρης Μήτσου, Στεφανία Μιζάρα, Νικόλας Μπαρδάκης, Old Boy, Πιτσιρίκος, Σπύρος V.J., Θεόφιλος Τραμπούλης, Γιώργος Τσιάρας, Μιλτιάδης Φίνος, Παναγιώτης Φραντζής, Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος, Πάνος Χαρίτος, Άρης Χατζηστεφάνου, Νέλλη Ψαρρού
Σχεδιασμός: Χρήστος Λιάλιος Συντονιστές: Μαρινίκη Αλεβιζοπούλου, Έφη Γιαννοπούλου, Αυγουστίνος Ζενάκος, Θεόφιλος Τραμπούλης, Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος
Επιμέλεια φωτογραφιών: Αχιλλέας Ζαβαλλής Ατελιέ: Μαρία Βελβιτσάνου Διορθώσεις: Λιάνα Καρπούζη
Εκτύπωση: Ηλιότυπο Α.Ε.Β.Ε.Ε.
Διανομή: Ευρώπη Α.Ε.

Για ζητήματα έκδοσης και διαφήμισης παρακαλούμε επικοινωνήστε με τον Λευτέρη Χαραλαμπόπουλο. Για ζητήματα σύνταξης και συνεργασίες παρακαλούμε επικοινωνήστε με τον Αυγουστίνο Ζενάκο. Οποιοσδήποτε μπορεί ελεύθερα να αναδημοσιεύσει την ύλη του UNFOLLOW σε έντυπη ή σε διαδικτυακή μορφή για μη κερδοσκοπικούς λόγους, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρει την πηγή και δεν θα δημιουργήσει παράγωγα έργα.
Η αναδημοσίευση για κερδοσκοπικούς λόγους επιτρέπεται μόνο με έγγραφη άδεια της συντακτικής ομάδας.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA