Όμορφες αναμνήσεις από τα αθώα παιδικά μου χρόνια… Ψηφίδες, η ζωή μου!

ego.sta 4

Την βρήκα μέσα στα πράγματα μου. Ναι, είμαι εγώ στην ηλiκία των 4-5 χρονών. Φωτογραφημένος στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, στο χωριό, μπροστά σε μia πολύ μεγάλη και πολύ όμορφη μαργαρίτα που είχε στο περδικάρι μας. Η φωτογραφία γράφει πίσω: "22-1-64 προς τον Αγαπημένο μου αδελφό Κώστα για ενθύμιο της παιδικής μου ζωής" Αυτά κι αν είναι ενθυμια! Υπήρξα παιδί...

sxolio

Θυμάμαι αυτή τη φωτογραφία... Θα πρέπει να είμαι τρίτη δημοτικού ή μικρότερος και ήταν από τις κλασικές φωτογραφίες που βγάζαμε στο σχολείο. Νομίζω ο ίδιος φωτογράφος μας την έκανε και κορνίζα. Η μητέρα μου, την είχε σε περίοπτη θέση στο πατρικό μας κι εγώ την κληρονόμησα. Θα τη δείτε σπίτι μου... Παραπέμπει σε όμορφες παιδικές μνήμες...

ikogenia
Τις φωτογραφίες αυτές τις έχει η Στασούλα μας, στο δικό της σπίτι… Αν θυμάμαι καλά τις είχαμε στο πατρικό μου, πριν βάλω μπροστά να το φτιάξω στη σημερινή του μορφή, όπως το βλέπετε στο τέλος αυτής της ιστοσελίδας, χαμηλά. Σ’ αυτή εδώ, είναι όλη η οικογένεια μου και εγώ. Όρθιοι, από αριστερά, η Στασούλα, δίπλα της η Γεωργία (δεν ζει πια…), ο Κωστής μας (που κι αυτός δεν ζει πια) και η Μαλάμω. Και καθιστοί, η μητέρα μου Παπαδιώ, με εμένα πάνω στα πόδια της και φυσικά ο πατέρας μου, Λευτέρης Θεοδωράκης (του Κουμαλή). Θα πρέπει να είναι τραβηγμένη από κάποιον πλανόδιο φωτογράφο, στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, από αυτούς με τον τρίποδα και τις πλάκες που περνούσαν από τα χωριά τα παλιά χρόνια κι έβγαζαν μεροκάματο με τέτοιες φωτογραφίες.  Έτσι ήταν τότε οι εποχές...

mbambas.mama
Μια ακόμα φωτογραφία του πατέρα μου με τη μητέρα μου, όταν ήταν νεώτεροι, που επίσης είναι μεγάλη κορνίζα σήμερα στο σπίτι της Στασούλας. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι αυθεντική. Απ’ ότι θυμάμαι από τις διηγήσεις τους, ο πατέρας μας, "έπεσε" χρονικά να πάει στρατιώτης, σε μια εποχή που τα πράγματα δεν ήταν και τόσο αυστηρά, λίγο μετά τη Γερμανική Κατοχή. Και επειδή είχε (τότε) τρία παιδιά να μεγαλώσει, συχνά «έφευγε» από το στρατό για ένα – δυο χρόνια, μέχρι που η αστυνομία (χωροφυλακή τότε…) να τον εντοπίσει και να του ζητήσει να… επιστρέψει πίσω στη μονάδα του.

Εδώ, μάλλον πρόκειται για μοντάζ. Τα έκαναν αυτά, στην εποχή των παιδικών μου χρόνων... Με ένα πρωτόγονο τρόπο, αλλά τα έκαναν, οι πλανόδιοι φωτογράφοι... Δηλαδή μόνταραν, δυο διαφορετικές φωτογραφίες σε μία και σε πολλές περιπτώσεις έβαζαν μάλιστα και… χρώματα, σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, σε μια εποχή που η χρωματιστή φωτογραφία δεν είχε εμφανιστεί ακόμα, ευρύτατα, στη ζωή μας. Δεν μπορώ να φανταστώ την τεχνική, αλλά ήταν σαν να... ζωγράφιζαν, τη φωτογραφία!

Αχ, πώς λαχταρώ τη στιγμή που θα τους ξαναδώ και θα τους σφίξω στην αγκαλιά μου και τους δύο! Η μητέρα μου, πρόλαβε και γνώρισε την αλήθεια, αλλά και στον πατέρα μου, θα του δοθεί η ευκαιρία να μάθει… Ήταν δεκτικός, έντιμος, δίκαιος, καθαρός...

dimotiko

Και άλλη μια φωτογραφία από το σχολείο μας. Στην κάτω αυλή. Με τη δασκάλα μας κ. Καλλιόπη Κριτσωτάκη που την αγαπούσαμε πολύ κι "έφυγε" τόσο γρήγορα από κοντά μας... Πολλούς από αυτούς τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες, έχω χρόνια να τους δω... Αλλά μερικοί θυμούνται τα πάντα. Και είναι αλήθεια ότι όσο μεγαλώνουμε τέτοιες μνήμες είναι που τρυβελίζουν το μυαλό μας. Κι ας μη θυμόμαστε τι φάγαμε χθες! Έχω βάλει τον εαυτό μου μέσα σε ένα κόκκινο πλαίσιο. Έτσι κι αλλιώς, όλοι, μια... κοψιά είμαστε!

Κυριακή στο χωριό...

Posted in Επικαιρότητα

Τοπίο χειμωνιάτικο στο χωριό. Η συκιά, χωρίς κανένα φύλλο πάνω της. Έρημη μέσα στην παγωνιά. Θα χρειαστεί να περιμένει ώς την άνοιξη που θα σκάσουν μύτη τα πρώτα πράσινα φυλλαράκια... Υπομονή που την έχει...

H ομορφιά του τοπίου, αυτόν τον καιρό, έξω στη φύση. Τα γυμνά αυτά δέντρα είναι ότι συναντάς άμα κάνεις βόλτα έξω... Αυτά που βλέπουμε εδώ, δεν είναι άλλα από καρυδιές. Κάποια στιγμή, την άνοιξη, θα πρασινίσουν και το καλοκαίρι θα γεμίσουν καρπούς. Και σε ποιον δεν αρέσουν τα καρύδια;

Στη διαδρομή για τις παρυφές του Μαινάλου είδα τις πρώτες ανθισμένες αμυγδαλιές. Πρόωρα έσκασαν μύτη τα ανθάκια της να ομορφύνουν το τοπίο. Αδιάφορη και τρελή, μα δεν βλέπει τον κρύο καιρό; Τολμά ν' ανθίζει. Παράδειγμα ζωής θα έπρεπε να μας γίνει... Η φωτογραφία αυτή έχει τραβηχτεί, πέρσι τέτοιον καιρό, στο Ν. Ηράκλειο, δίπλα στο σταθμό του τρένου.

Είναι όμορφα την Κυριακή στο χωριό. Σε μας τους κατοίκους της πόλης που νοσταλγούμε να πατήσουμε λίγο χώμα και να μυρίσουμε βρεγμένη γη στην επαρχία, να περπατήσουμε στα σοκάκια του χωριού, να αναπνεύσουμε σε πιο ήρεμους ρυθμούς λίγο πιο καθαρό αέρα...

Έχουμε κατέβει στο Ελληνικό Γορτυνίας από την Παρασκευή το απόγευμα και κάθε μέρα που περνάει εδώ έχει μια ξεχωριστή ομορφιά. Έχει πολύ κρύο, χειμώνας γαρ... Λίγο πιο ψηλά στη Στεμνίτσα το χιόνι λίγο, αλλά μαλακό. Πρέπει να έπεσε χθες βράδυ, δεν έχει προλάβει να παγώσει...

Μπορείς να παίξεις χιονοπόλεμο, είδα και κάποιον που έφτιαξε στο καπό του αυτοκινήτου του έναν υποτυπώδη χιονάνθρωπο. Μικρό, αλλά χαριτωμένο.

Όπου δεν το βλέπει ο ήλιος, το λίγο χιόνι “κρατάει”. Στο βουνό ή στις στέγες των σπιτιών της Στεμνίτσας και στις άκρες των δρόμων το χιόνι είναι λευκό, δεν έχει αρχίσει να μαυρίζει...

Στο “Καταφύγιο” - καφέ είναι ζεστά με το τζάκι να καίει. Μόνο που οι μουσικές επιλογές του αυτή τη φορά δεν είναι καλές. Έχει βάλει σε μεγάλη ένταση το LOVE RADIO και δεν... υποφέρεται στ' αυτιά. Και το θυμάμαι, άλλες φορές, με πολύ καλές επιλογές...

Μεγαλόπολη, Στενίτσα, Ελληνικό, Δημητσάνα... Βόλτες, ξεκούραστο γράψιμο, σχόλια και αναρτήσεις όταν και όπου υπάρχει η δυνατότητα. Και δεν είναι και τόσο εύκολο αυτό... Πρέπει να βρεις τον κατάλληλο χρόνο και να είσαι στο κατάλληλο περιβάλλον...

Δεν βρίσκεις εύκολα Wi-Fi σε καφετέριες και γενικότερα σε δημόσιους χώρους τουλάχιστον στο χωριό. Για το σπίτι, ούτε λόγος. Εδώ η πρόσβαση γίνεται με το παλιό μόντεμ των 32k, όπου χρειάζεται υπομονή μισής ώρας και για μια απλή εγγραφή που τυχαίνει να συνοδεύεται και από φωτογραφίες.

Εδώ είναι το μεγάλο δράμα, μέχρι να φορτωθούν και να “ανέβουν” στην ανάρτηση. Κατά τα άλλα, είπαμε, η Κυριακή είναι ξεχωριστή στην επαρχία...

Το πρωί οι καμπάνες της εκκλησίας δημιουργούν αίσθηση σε μας τους μη μυημένους. Φαίνεται λίγος ο κόσμος που περπατάει έξω. Είναι πολύ δυνατό το κρύο, έτσι κι αλλιώς. Μάλλον για μέσα είναι, όχι για βόλτες. Παρ' όλα αυτά εμείς πήγαμε στο υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης στη Δημητσάνα και στο καφές "Τρείς λαλούν" για ένα τσάι του βουνού. Και ήταν υπέροχα. Εντυπώσεις και φωτογραφίες στο αυριανό σημείωμα...

Δεν ξέρω πώς θα εξελιχθεί η μέρα καθώς προχωράει, αλλά πρόκειται για μια καθαρά χειμωνιάτικη μέρα...

Να αρχίσουμε να μαθαίνουμε Γερμανικά;

Posted in Επικαιρότητα

Ο τίτλος από τα σημερινά ΝΕΑ. Η ώρα των Γερμανικών έφτασε. Άρνηση στη γλώσσα τους που καταλαβαίνουν. Να 'ταν τόσο απλή η αλήθεια... Αλλά φοβάμαι πως είναι πιο πολύπλοκα τα πράγματα. Έχουμε όμως τον τρόπο να υποβαθμίζουμε τη σημασία των πραγμάτων... Και ποιοί θα πληρώσουν το μάρμαρο. Μα, εμείς πάλι. Είχε κανείς καμιά αμφιβολία; Δείτε ΕΔΩ.

Τα ξύλινα γράμματα στη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ προσπαθούν να δώσουν ε το δικό του τρόπο την κατάσταση που βιώνουμε σήμερα. Χθες ήταν η συνάντηση των τριών αρχηγών των πολιτικών κομμάτων που μετέχουν στη συγκυβέρνηση. Και φυσικά η εφημερίδα υπόσχεται στο πρωτοσέλιδό της πως έχει τα πρακτικά και παρασκήνιο από τη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών. Ευχαριστούμε. Δεν θέλουμε να μάθουμε...

Αναγκαστική λοιπόν η συμφωνία για το νέο Μνημόνιο... Αλλιώς μας τα λέγατε παιδιά τόσον καιρό. Εσείς συζητάγατε και τα βρίσκατε, τι συνέβη τώρα και κατά τον ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ η συμφωνία των τριών είναι αναγκαστική; Μήπως αρχίσατε να βλέπετε, ότι βλέπει, καιρό τώρα, ο πολύς κόσμος; Λέω εγώ τώρα...

Να που μαθαίνουμε από τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ ότι ο κ. Παπαδήμος έφυγε για τις Βρυξέλλες με “κόκκινες γραμμές” στις απαιτήσεις της τρόικας. Δηλαδή, έχουν τέτοιες γραμμές ετούτα εδώ τα παλικάρια; Γιατί εμείς τόσον καιρό δεν τις βλέπουμε; Τα γυαλιά μας είναι καθαρά και η διάθεση μας θετική. Απλά δεν υπάρχουν και μας κοροϊδεύουν...

Τις πληροφορίες του REUTERS αξιοποιεί η εφημερίδα ΑΥΡΙΑΝΗ για να κάνει το χτύπημα της στην πρώτη σελίδα. Φοβερή αποκάλυψη! Ας είναι καλά. Μας ξυπνούν από τον λήθαργο. Νομίζαμε ότι όλα είναι καλά, τέλεια. Βλέπουμε δίπλα μας, γύρω μας και... καταλαβαίνουμε πολλά περισσότερα απ' όσα μας λένε...

Εμείς τώρα που μαθαίνουμε από το ΕΘΝΟΣ ότι οι μισθοί είναι στα χέρια του κ. Παπαδήμου, υπονοώντας ότι θα δώσουν σκληρή μάχη στις Βρυξέλλες πρέπει να νοιώθουμε ήσυχοι; Γιατί, γιατρέ δεν το αισθάνομαι έτσι ως πολίτης; Φταίω εγώ ή είμαι αρκετά καχύποπτος. Άξιος ο μισθός σας παλικάρια...

Η “Τυποεκδοτική”στο άρθρο 99

Posted in Δημοσιογραφικά

Το σχετικό δημοσίευμα της ΑΥΡΙΑΝΗΣ για την αίτηση της “Τυποεκδοτικής” να μπει στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα...

Όλοι το βράδυ στη συναυλία συμπαράστασης των εργαζομένων στον Τύπο, στο ανοιχτό γήπεδο Περιστερίου. Ελπίζω να έχω επιστρέψει ώς τότε και να είμαι κι εγώ εκεί...

Όταν το είδα το θέμα χθες στην ΑΥΡΙΑΝΗ η αλήθεια είναι ότι ξαφνιάστηκα. Αρνητικά. Δεν περίμενα από το ΚΚΕ μια τέτοια κίνηση, όμοια μ' αυτή των κακών καπιταλιστών που κλείνουν τις επιχειρήσεις τους προσφεύγοντας στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα.

Και σήμερα το πρωί πήρα από τον φίλο μου Παντελή Καβαλέρο ένα e-mail ενημερωτικό με δημοσιεύματα του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ. Ξεχώρισα δυο δημοσιεύματα. Τα αναδημοσιεύω εδώ όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά για να δούμε αυτές τις... λεπτές διαφορές με τους καπιταλιστές εργοδότες. Και, προσέξτε, τα λόγια είναι δικά τους...

Η πρώτη αφορά την ανακοίνωση του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ για την “Τυποεκδοτική”. Θαυμάστε ήθος, κομμουνιστικό:

Το ΚΚΕ από την ίδρυσή του, ανεξάρτητα από τις συνθήκες της ταξικής πάλης, φρόντιζε πάντα να εξασφαλίζει τον τυπογραφικό μηχανισμό για την ανεμπόδιστη έκδοση του «Ριζοσπάστη» και των άλλων κομματικών εντύπων, αναγκαίων για τη στήριξη των δίκαιων αιτημάτων και αγώνων των εργαζομένων και του λαού, την ιδεολογικοπολιτική δράση και επικοινωνία του με την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα.

Από το 1977, στις συνθήκες της νόμιμης δράσης του, το ΚΚΕ τυπώνει στην «Τυποεκδοτική» απρόσκοπτα τον «Ριζοσπάστη» και όλα τα άλλα αναγκαία έντυπα που εκδίδει.

Η «Τυποεκδοτική», στην προσπάθεια να μειώσει το λειτουργικό της κόστος, αναλάμβανε από τρίτους την εκτέλεση «φασόν» εκτυπωτικών εργασιών.

Η ύπαρξη της «Τυποεκδοτικής», όπως και του ραδιοτηλεοπτικού σταθμού «902» και της «Σύγχρονης Εποχής», αποτέλεσε και αποτελεί εργαλείο - βοήθημα στη μαζική διαφώτιση του Κόμματος, υπηρετεί τον αγώνα για την υπεράσπιση των συμφερόντων της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Αυτή είναι και η βασική αιτία που η «Τυποεκδοτική» έχει γίνει όλα αυτά τα χρόνια στόχος του ταξικού αντίπαλου.

Η «Τυποεκδοτική» αρχικά ήταν εγκαταστημένη στη Νέα Ιωνία. Οι καταστροφικές πλημμύρες του 1994 και ο κίνδυνος περιβαλλοντικής επιβάρυνσης της περιοχής υποχρέωσαν τη μετεγκατάσταση του Τυπογραφείου στο Κρυονέρι.

Η μετεγκατάσταση, τα μεγάλα λειτουργικά έξοδα και τα ελάχιστα χρηματικά κεφάλαια που διέθετε η «Τυποεκδοτική» οδήγησαν στο δανεισμό και στην ανάληψη εργασιών εκτύπωσης εντύπων τρίτων σε μαζικότερη, από το παρελθόν, κλίμακα.

Την ίδια περίοδο εντάθηκε η διαδικασία συγκέντρωσης και ίδρυσης νέων εκτυπωτικών μονάδων από μεγάλους εκδοτικούς οίκους, με αποτέλεσμα αρκετές επιχειρήσεις του κλάδου, ανάμεσά τους και η «Τυποεκδοτική», να γίνονται περισσότερο ευάλωτες, στις νέες συνθήκες όξυνσης του ανταγωνισμού στον κλάδο των εκτυπώσεων.

Η εκδήλωση της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, η οποία έπληξε ιδιαίτερα τον κλάδο των εκτυπώσεων και των έντυπων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, επιδείνωσε δραματικά την κατάσταση της «Τυποεκδοτικής». Η επιχείρηση «έχασε» σημαντικές εκτυπωτικές εργασίες λόγω του μεγάλου χτυπήματος στις τιμές που επέφεραν τα μονοπώλια στον κλάδο, αλλά και εξαιτίας της γενικότερης επίθεσης και από διάφορες κατευθύνσεις που δέχθηκε ως εταιρεία που έχει κύριο μέτοχο το ΚΚΕ.

Την περίοδο εκδήλωσης της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα (2009 - 2011) η «Τυποεκδοτική» υπέστη σημαντικές ζημίες από επισφαλή χρέη πελατών της.

Η επιχείρηση ακόμη και σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες έκανε σοβαρές προσπάθειες να διασφαλίζονται τα δικαιώματα των εργαζομένων της. Μέχρι σήμερα, παρά τον οξύ ανταγωνισμό στον κλάδο των εκτυπώσεων και τη συσσώρευση μεγάλων ζημιών, δεν χρησιμοποίησε καμιά από τις αντεργατικές ρυθμίσεις, όπως είναι η εκ περιτροπής εργασία, η μείωση ωραρίου με μείωση αποδοχών, η υποχρεωτική άδεια άνευ αποδοχών, η διευθέτηση του χρόνου εργασίας, οι μειωμένες αποζημιώσεις με χρήση της προειδοποίησης κ.ά.

Ομως, τα οικονομικά προβλήματα, καθώς και η δραματική συρρίκνωση των εργασιών υποχρέωσαν την «Τυποεκδοτική» να προχωρήσει σε μείωση του αριθμού των εργαζομένων που απασχολούσε.

Η αναγκαστική μείωση των εργαζομένων, που υποχρεώθηκε η «Τυποεκδοτική» να πραγματοποιήσει, έγινε μέσω συνταξιοδότησης ή με απολύσεις, σύμφωνα με ό,τι προβλέπεται από τη σχετική νομοθεσία, ενώ οι αποζημιώσεις υπολογίζονται και καταβάλλονται με βάση την προηγούμενη νομοθεσία, δηλαδή «ολόκληρες», χωρίς να γίνει χρήση της «προειδοποίησης».

Ωστόσο και σήμερα, σύμφωνα με τα στοιχεία της «Τυποεκδοτικής», μετά και τις απολύσεις που έχουν γίνει, ο βαθμός απασχόλησης της γραμμής παραγωγής δεν ξεπερνά το 35% της παραγωγικής δυναμικότητας του εργοστασίου, με αποτέλεσμα η επιχείρηση να συνεχίζει να επιβαρύνεται από τη λειτουργία της με σημαντικές ζημίες.

Με βάση αυτά τα δεδομένα αλλά και με τα όσα μπορεί να προβλέψει η επιχείρηση για το αμέσως επόμενο διάστημα, η κατάσταση θα χειροτερέψει. Θα ακολουθήσει μεγαλύτερη μείωση των εργασιών. Το πρόβλημα δεν είναι συγκυριακό. Η επιχείρηση δεν διαθέτει κεφάλαια και δεν έχει άλλες πηγές χρηματοδότησης για την κάλυψη των υποχρεώσεών της που λήγουν το αμέσως επόμενο διάστημα.

Για να ανακοπεί αυτή η καταστροφική πορεία, η «Τυποεκδοτική» υποχρεώθηκε, όπως έχει ανακοινώσει, να προσφύγει ως έσχατο βήμα άμυνας στο άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα.

Το άρθρο 99 χρησιμοποιείται από τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις ως εργαλείο εκβιασμού κυρίως απέναντι σε εργαζόμενους και Δημόσιο, προκειμένου να διαγραφεί σημαντικό μέρος των υποχρεώσεών τους προς αυτούς, και δευτερευόντως απέναντι σε τράπεζες και προμηθευτές.

Η προσφυγή της «Τυποεκδοτικής» στο άρθρο 99 εξυπηρετεί αποκλειστικά την προσπάθεια ρύθμισης των οφειλών της σε τράπεζες και προμηθευτές. Οπως αναφέρει σε σχετική ανακοίνωσή της η επιχείρηση, σε κάθε περίπτωση, θα παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα προκειμένου να καταβληθούν τα δεδουλευμένα των εργαζομένων, να εξοφληθούν τα ασφαλιστικά ταμεία, να ικανοποιηθούν οι πιστωτές της.

Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, με τη σημερινή ανακοίνωση, εξηγεί στους εργαζόμενους και γενικότερα την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα τις αιτίες της σημερινής δύσκολης κατάστασης της «Τυποεκδοτικής». Το ΚΚΕ δεν έχει να κρύψει τίποτα από το λαό.

Ολα αυτά τα χρόνια η «Τυποεκδοτική» λειτουργούσε με κριτήριο τη διασφάλιση της απρόσκοπτης εκτύπωσης των εντύπων του ΚΚΕ προκειμένου να βοηθιέται το λαϊκό κίνημα, να αναπτύσσεται η ταξική πάλη. Δεν στόχευε στη συγκέντρωση κερδών όπως συμβαίνει με τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Φρόντιζε να προστατεύονται τα εργασιακά δικαιώματα. Στηρίχτηκε στους εργαζομένους της που συνέβαλαν ώστε η «Τυποεκδοτική» να εκπληρώσει το ρόλο της ως επιχείρησης που βοηθά την ταξική πάλη και το κίνημα.

Κατανοούμε τη δραματική κατάσταση που βιώνει ο εργαζόμενος που χάνει τη δουλειά του. Γνωρίζουμε επίσης καλά ότι στο σύγχρονο καπιταλισμό η ανεργία, που εκτινάσσεται σε φάση εκδήλωσης της οικονομικής κρίσης, υπάρχει και σε φάσεις ανάκαμψης και ανάπτυξης. Η εξάλειψη της ανεργίας αποτελεί για το ΚΚΕ κεντρικό πρόβλημα, που η λύση του συνδέεται με ριζικές αλλαγές σε επίπεδο οικονομίας και εξουσίας. Μόνο με μια οικονομία απαλλαγμένη από την καπιταλιστική ιδιοκτησία και με το λαό στην εξουσία μπορεί να εξαλειφθεί οριστικά η ανεργία. Στο πλαίσιο αυτού του αγώνα θεωρούμε επείγον ζήτημα το δυνάμωμα της πάλης για την ανακούφιση των ανέργων. Η προστασία των ανέργων και των οικογενειών τους είναι ζήτημα άμεσης προτεραιότητας. Τα προβλήματα των ανέργων πρέπει να γίνουν υπόθεση όλου του εργατικού και λαϊκού κινήματος.

Καλούμε όλα τα μέλη, τους φίλους, κάθε εργαζόμενο που αναγνωρίζει την αναγκαιότητα ύπαρξης και δράσης του ΚΚΕ, μαχητικά να υπερασπιστούν το Κόμμα από τις επιθέσεις και το βρώμικο πόλεμο που θα δεχθεί εκ νέου το επόμενο διάστημα, εξαιτίας του ότι η πολιτική του είναι ριζικά αντίθετη και εχθρική στο καπιταλιστικό σύστημα.

Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ 28/01/2012

Η δεύτερη αφορά την ανακοίνωση της ίδια της “Τυποεκδοτικής”. Αναρωτιέμαι τι διαφορετικό θα έλεγε ο Γιαννίκος για τον “Κόσμο του Επενδυτή” και το ΑLTER, η Τεγοπούλου για την “Ελευθεροτυπία” ή ο Σαραντόπουλος για την “Απογευματινή”:

Η εταιρεία «ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ» ανακοινώνει ότι την 27.01.2012 κατέθεσε αίτηση υπαγωγής στη διαδικασία εξυγίανσης ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 99 του ν.3588/2007, όπως αυτές αντικαταστάθηκαν με το άρθρο 12 του ν.4013/2011. Η εταιρεία υποχρεώθηκε στην υποβολή υπαγωγής στο άρθρο 99, λόγω της δυσμενούς οικονομικής κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει, εξαιτίας των σημαντικών ζημιών που έχει υποστεί από μεγάλα επισφαλή χρέη πελατών της.

Η «Τυποεκδοτική» ιδρύθηκε το 1977, με κύριο σκοπό την έκδοση και εκτύπωση της εφημερίδας «Ριζοσπάστης». Στην πορεία, προκειμένου να περιορίσει τα λειτουργικά της έξοδα, αναλάμβανε «φασόν» εκτυπωτικές εργασίες από τρίτους. Με τις πλημμύρες του 1994, και για να μην υπάρξει περιβαλλοντική επιβάρυνση της περιοχής στη Ν. Ιωνία, η εταιρεία μετεγκαταστάθηκε στο Κρυονέρι Αττικής. Η μετεγκατάστασή της, εξαιτίας και των περιορισμένων χρηματικών κεφαλαίων που διέθετε, συνοδεύτηκε από δανεισμό με υποθήκευση της ακίνητης περιουσίας της και με ανάληψη εκτυπωτικών εργασιών τρίτων, σε μαζικότερη κλίμακα από πριν.

Η κλαδική κρίση, που πλήττει εδώ και μια εξαετία τουλάχιστον τις εκδόσεις και τα έντυπα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, παράλληλα με τη γενικευμένη οικονομική κρίση στην Ελλάδα και παγκόσμια, επιδείνωσαν δραματικά την κατάσταση της εταιρείας. Ο οξύς ανταγωνισμός εντάθηκε. Τα μονοπώλια του κλάδου πρωταγωνίστησαν στην κατακόρυφη πτώση των τιμών, αξιοποιώντας το οπλοστάσιο των αντεργατικών ρυθμίσεων που νομοθέτησαν οι αστικές κυβερνήσεις.

Η «Τυποεκδοτική» έχασε μεγάλο μέρος των εργασιών της. Σε αυτό συντέλεσε καθοριστικά και η γενικότερη πολιτική επίθεση που έχει δεχτεί από διάφορες κατευθύνσεις, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας της ιδιότητας του κύριου μετόχου της.

Την περίοδο αυτή, η εταιρεία επιβαρύνθηκε με ζημίες μεγάλου ύψους από τη μη είσπραξη απαιτήσεων που είχε από μεγάλους πελάτες της. Μόνο για το διάστημα 2009 έως και 2011 τα επισφαλή χρέη πελατών της ανήλθαν σε 14 εκατ. ευρώ, ενώ το συνολικό ποσό αυτών των χρεών υπερβαίνουν τα 17 εκατ. ευρώ που αποτελούν το συντριπτικό μέρος των απαιτήσεων που έχει η εταιρεία. Την ίδια στιγμή, οι άμεσες υποχρεώσεις της «Τυποεκδοτικής» σε τρίτους, που λήγουν εντός του 2012, ανέρχονται σε 16,8 εκατ. ευρώ.

Η εταιρεία, προκειμένου να αντιμετωπίσει την κάθετη μείωση των εργασιών της και τα σημαντικά προβλήματα ρευστότητας που της δημιούργησε η διόγκωση των επισφαλειών από τα χρέη πελατών της, υποχρεώθηκε να λάβει μια σειρά μέτρα που όμως δεν κατόρθωσαν να αναστρέψουν την κατάσταση.

Η προσφυγή της «Τυποεκδοτικής» στο άρθρο 99 είναι ένα έσχατο βήμα άμυνας, προκειμένου να ενισχυθούν οι προσπάθειες που κάνει για την εξυγίανσή της και εν τέλει τη διάσωσή της. Η υπαγωγή της στη διαδικασία αυτή θα της επιτρέψει να συμφωνήσει με τους πιστωτές της (Τράπεζες και Προμηθευτές) σε ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα ικανοποιήσεως των απαιτήσεών τους και να μπορέσει να εφαρμόσει το επιχειρηματικό σχέδιο που έχει καταστρώσει.

Σε κάθε περίπτωση, η εταιρεία θα πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα προκειμένου να καταβληθούν τα δεδουλευμένα των εργαζομένων, να εξοφληθούν τα ασφαλιστικά ταμεία και να ικανοποιηθούν οι πιστωτές της.

Με το άνοιγμα της διαδικασίας εξυγίανσης η «Τυποεκδοτική» θα καταφέρει να αντιμετωπίσει με επιτυχία τη βάσιμη απειλή να βρεθεί προσεχώς στη δύσκολη θέση να μην μπορεί να εξοφλεί τις ληξιπρόθεσμες οφειλές της και σημαντικό μέρος των λειτουργικών εξόδων της.

Ένας Μωυσής, αλλιώτικος...

Posted in Επικαιρότητα

Το σκίτσο του ΣΤΑΘΗ στο σημερινό ΠΑΡΟΝ έχει τη δική του ξεχωριστή ομορφιά. Άσε πια τα νοήματά του...

Σιγά παιδιά μη... σκίσετε το καλσόν! Ξαφνικό... αντάρτικο των βουλευτών μετά το τελεσίγραφο για τους μισθούς, επισημαίνει το ΒΗΜΑ.

Θα τα κόψουμε όλα παιδιά. Κόψε – κόψε, να δούμε τι θα μείνει στο τέλος. Από το ΕΘΝΟΣ.

Τι να το κάνουμε τέτοιο κούρεμα; Οι τράπεζες να σωθούν κι εμείς στα τάρταρα. Αισιοδοξούν για το PSI. Εμείς να δεις χαρά που παίρνουμε όταν ακούμε τα σενάρια για τους μισθούς. Από τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ.

Κοροϊδεύουν!

Αυτοί είναι οι άνθρωποι του Τύπου. Ο πολύς κ. Κυριακόπουλος. Κυκλοφορούσε μέχρι χθες ελεύθερος, γλεντούσε εις υγείαν των κορόιδων. Κυκλοφορούσε μέχρι χθες ελεύθερος κι ας είναι χιλιάδες τα χρέη του και με 1.300 δίκες στην πλάτη του. Άσε πια πόσους εργαζόμενους έχει πάρει στο λαιμό του, έχοντας τους απλήρωτους. Αυτοί είναι οι φοβεροί... επενδυτές που θα σώσουν την Ελλάδα. Από την REAL NEWS.

Από τις λίγες φορές που Γ. Κουρής έχει δίκιο. Βρε, τι γίνεται εκεί στην Τυποεκδοτική; Κι αυτή έβαλε πλώρη για το άρθρο 99 και για πτώχευση; Τελικά τίποτα πια δεν θα μείνει όρθιο; Σε τίποτα δεν μπορούν να πιστέψουν οι εργαζόμενοι;

 

Διακοπές

ο Καραμανλής...

Και γιατί παρακαλώ να μην κάνει τις διακοπές του ο Κώστας Καραμανλής με την οικογένεια του; Αφού οδήγησε έναν ολόκληρο λαό στην πτώχευση μπορεί τώρα να κάνει ριλάξ με την οικογένεια του και με τους πλούσιους φίλους του στην ορεινή Αρκαδία.

Τι, πως είπατε, οι τύψεις δεν τον αφήνουν να κοιμηθεί; Μια χαρά το βλέπω το μαγουλάκι του, ροδαλό – ροδαλό... Από τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

Έχει δίκιο η ΑΥΓΗ. Δεν τον εκλέξαμε εμείς τον κ. Παπαδήμο. Κανείς δεν μας είπε στις τελευταίες εκλογές ότι θα εξελιχθούν έτσι τα πράγματα. Αλλιώς μας έταζαν ότι θα ήταν. Διότι “λεφτά υπήρχαν...”

Οι Μουλατσώτες έκοψαν την πίτα τους

Posted in Επικαιρότητα

Σαββατόβραδο γύρω στις 7.30 παρά το υπερβολικό ψύχος της νύχτας έχουν μαζευτεί πολλοί Μουλατσαίοι στη σχολή της ΔΕΗ όπου ο Σύλλογος του Ελληνικού κόβει την πίτα του. Εδώ ο πρόεδρος του Συλλόγου, Αντώνης Παπαντωνίου, επί το έργον, κόβει την πίτα.

Πολλοί αυτοί που αγνόησαν τις καιρικές συνθήκες και πήγαν στην κοπή της πίτας του Συλλόγου. Αρκετοί από αυτούς χρησιμοποίησαν το πούλμαν που δρομολόγησε ο Σύλλογος. Άλλοι, όπως εμείς, κατεβήκαμε στο Μουλάτσι με τα Ι.Χ. μας.

Στο βήμα ο πρόεδρος του Συλλόγου απευθύνει ένα σύντομο χαιρετισμό, αναδεικνύοντας τα ζητήματα όπως τα έχει ιεραρχήσει η νέα διοίκηση. Δίπλα του τα μέλη του Δ.Σ. όπως αυτό προέκυψε από τις εκλογές του Νοεμβρίου του '11. Αρκετοί νέοι ήρθαν κοντά στους παλιούς να ενώσουν τις δυνάμεις τους.

Καθισμένοι στα τραπέζια οι καλεσμένοι χωριανοί. Με ξηρούς καρπούς, πατατάκια τσιπς και αναψυκτικά. Οι χωριανοί παρακολουθούν με πολύ προσοχή τα λεγόμενα του προέδρου. Και όχι τυχαία. Διαχρονικά ο Σύλλογος έχει κάνει πολλά έργα στο χωριό. Και προτίθεται να κάνει πολλά περισσότερα...

Ο Αντώνης στη βήμα μιλάει στους καλεσμένους. Επισημαίνει πως στους δύσκολους καιρούς χρειάζεται εθελοντική προσφορά προκειμένου να καλυφθούν οι αδυναμίες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ο πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας είπε πως αν και έχουν εγκριθεί από την τεχνική υπηρεσία οι προτάσεις της για την αναμόρφωση του χωριού, ούτε ένα ευρώ δεν έχει πέσει μέχρι στιγμής στο Ελληνικό. Και ο δήμαρχος του καλλικρατικού δήμου, απών από την εκδήλωση...

Μόνη ελπίδα η νέα γενιά... Ένα ολόκληρο τραπέζι έχουν πιάσει τα αγόρια και τα κορίτσια που αποτελούν το μέλλον του χωριού. Κάποιοι πήραν χαμπάρι που τους φωτογράφησα και στήθηκαν στο φακό. Κάποιοι άλλοι μας γύρισαν επιδεικτικά την πλάτη... Παιδιά ατίθασα είναι. Πολύ ατίθασα...

Στη Μεγαλόπολη για ψώνια...

Posted in Επικαιρότητα

Μάλλον δεν το διαχειρίζονται σωστά οι άνθρωποι που έχουν ΤΟ ΚΕΦΙ... Χαλασμένο το άφησα το Wi-Fi τον Οκτώβρη πέρσι που ήρθαμε, χαλασμένο το ξαναβρήκα... Και το ξενοδοχείο που επίσης διαθέτει Wi-Fi, όπως διάβασα στην εφημερίδα του χωριού, έκλεισε οριστικά μέχρι να βρουν νέο μισθωτή...

Σημερινή φωτογραφία μέσα από την αυλή του ΚΕΦΙΟΥ. Στο βάθος του δρόμου φαίνονται καθαρά χιονισμένες οι κορυφές των γύρω βουνών. Γι' αυτό και το δυνατό και διαπεραστικό κρύο, παρά την ηλιοφάνεια που έχει έξω...

Στα χιόνια στο Μαίναλο. Πηγαίνοντας για τη Στεμνίτσα κάναμε μια στάση να παίξουμε χιονοπόλεμο με τον Λαμπρο. Μικρή ανάπαυλα μια φωτογραφία...

Κι ο Λάμπρος παίρνει θέση ανάμεσα σε δυο δέντρα. Το χιόνι δεν είναι πολύ αλλά έχει την ομορφιά του, όπως και να το κάνουμε...

Η Στεμνίτσα χιονισμένη... Τα σπίτια της ακόμα και μ' αυτό το λίγο χιόνι είναι πανέμορφα. Μια βόλτα εδώ και στο “Καταφύγιο” έχει τη δική του ξεχωριστή αξία.

Η Μεγαλόπολη δεν είναι μακριά. 25 χιλιόμετρα μόλις από το Ελληνικό. Ο δρόμος αγροτικός, άσφαλτος βέβαια, αλλά θέλει την προσοχή του και πάντως, πάνω από 80 χιλιόμετρα δεν μπορείς να πας αν θέλεις να οδηγείς υπεύθυνα.

Το χωριό έχει ένα μικρό ψιλικατζίδικο που λειτουργεί και ως καφέ. Δυστυχώς το πρωί διαπίστωσα ότι το Wi-..Fi του είναι από το περσινό φθινόπωρο χαλασμένο. Αναγκαστικά πήγα στην ταβέρνα για να κάνω την ανάρτηση. Δεν έχει ανοίξει ακόμα, είναι νωρίς, και κάθισα έξω στο παράθυρο για να μπω στο internet. Πάγωσα μέχρι να έρθει η Ελπίδα, γύρω στις 10.30, να ανοίξει το μαγαζί και να μπω μέσα...

Μ' αυτές τις προϋποθέσεις ακούγεται λογικό να επιλέγει κανείς τη Μεγαλόπολη για τα ψώνια του. Εκεί έχει τα σούπερ μάρκετ, τα εμπορικά μαγαζιά, τα φρούτα, τα τυροκομικά, τις τράπεζες...

Πήγαμε λοιπόν και σήμερα να πάρουμε προμήθειες. Ο κόσμος δεν κυκλοφορεί έξω... Και πού να πάει μ' αυτό το βρωμόκρυο; Στις κορυφογραμμές των γύρω βουνών τα χιόνια είναι ορατά δια γυμνού οφθαλμού.

Ψωνίσαμε τα απαραίτητα. Και πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Χειμωνιάτικο το τοπίο στη διαδρομή. Ένα ίχνος ζέστης στο καλοριφέρ του αυτοκινήτου χρειάζεται για να κόψει την άγρια παγωνιά που υπάρχει έξω...

Στο χωριό έχουν μαγειρέψει. Χοιρινό με σέλινο. Καλό μου ακούγεται αν και γενικώς δεν είμαι ιδιότροπος στο φαγητό. Θα φάμε μόλις τελειώσει το μαγείρεμα και θα πάμε στην Στεμνίτσα στο καφέ “Καταφύγιο” να πιούμε κάτι και να μπω λίγο στο internet να κάνω αυτή την ανάρτηση. Βλέπεις, εδώ στο χωριό δεν έχουμε την πολυτέλεια να χρησιμοποιούμε όποτε θέλουμε το internet. Πρέπει να το συνδυάζεις σε ώρες που μπορείς να χρησιμοποιήσεις το διαδίκτυο στο καφενείο ή την ταβέρνα. Κι αυτό, όπως μπορεί να αντιληφθεί κανείς δεν μπορεί να γίνει τις ώρες που δουλεύουν στο φουλ με τους πελάτες τους.

Στις 7 μ.μ. πρέπει να είμαστε πίσω γιατί ο Σύλλογος του χωριού θα κόψει την πίτα του στη σχολή της ΔΕΗ. Ωραία θα είναι. Και θα πάμε...

Οι άνθρωποι του Συλλόγου έβαλαν και πούλμαν να φέρει γι' αυτή την εκδήλωση συμπατριώτες από την Αθήνα. Έτσι η αίθουσα εκδηλώσεων της σχολής, αναμένεται να είναι γεμάτη...

Ανοίγει σε λίγο ο... καρνάβαλος

Posted in Επικαιρότητα

Ο τίτλος της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ μέσα στο κλίμα των ημερών... Ως καρνάβαλο βλέπει όλη αυτη τη διαδικασία με την τρόικα...

Τα νέα χαράτσια της ΔΕΗ και εκτίναξη των αντικειμενικών αξιών δημιουργούν νέες επιβαρύνσεις για τους πολίτες. Από τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ...

Είπαμε το Μπομπολέικο έχει πάρει εργολαβικά την ιστορία με τους μισθούς. Ξέρουν αυτοί. Πρώτοι το έχουν εφαρμόσει στους εργαζόμενους τους. Ίσα – ίσα που ένα νομοθέτημα θα τους κάνει να είναι και... νόμιμοι εκ των υστέρων...

Η συνάντηση των τριών πολιτικών της συγκυβέρνησης με τον Παπαδήμο πρώτο θέμα στον ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ ΤΥΠΟ. Και φυσικά οι απαιτήσεις της τρόικας έχουν το χώρο τους...

Φοβερος σε έμπνευση ο τίτλος των ΝΕΩΝ, ούτε για τα παιδιά της πρώτης του δημοτικού. Ούτε...

Αυτή είναι η αλήθεια. Τίποτα άλλο, πέρα από τις τράπεζες δεν τους ενδιαφέρει... Χέστηκαν για τους εργαζόμενους. Χρέος μας να τους πληρώσουμε την ωρα της κρίσης με το ίδιο ακριβώς νόμισμα. Μαύρο, κατράμι στους υπεύθυνους που μας οδήγησαν ώς εδώ...Από την ΑΥΓΗ.

Οραματίζονται μισθούς Κίνας... Θυμάστε τον Γιωργάκη που έλεγε κάποτε ότι δεν θα έχουμε μισθούς Ινδίας. Ε, δείτε το στο ακόμα χειρότερό του. Από την ΒΡΑΔΥΝΗ.

Έλα μωρέ, που προκαλούν σοκ οι απαιτήσεις της τρόικας. Ε, το πιστεύω... Πάντα... υπερβολικοί αυτοί οι δημοσιογράφοι... Από τον ΛΟΓΟ.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA