Παραλαμβάνω ύλη για το τ. 178, της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ και ξεκινάμε το τ. 179...

ilektrikos.178

Αυτό είναι το  τελευταία φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ που κυκλοφορεί τ. 178. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Σήμερα, Παρασκευή 27 Ιλουνίου παραλαμβάνω ύλη για να χτίσω το νέο τεύχος 179...

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε στο στήσιμο της. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη. Εξαιρετικοί και απόλυτα συνενοήσιμοι.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  σλημερα Παρασκευή 27 Ιουνίου 2025 κατέβηκα Πειραία στα γραφεία του Σωματείου και παρέλαβα το υλικό για το νέο τεύχος 177. Ξεκινάμε ένα νέο ταξίδι!

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Έτοιμος και ο ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ

Posted in Δημοσιογραφικά

Αυτή είναι η πρώτη σελίδα του 100ού φύλλου του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ. Πατήστε ΕΔΩ για να τη δείτε όπως κυκλοφορεί τυπωμένη...

Πριν λίγες μέρες ολοκληρώθηκε η έκδοση του 100ού φύλλου του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ, της εφημερίδας που δημιουργήσαμε πριν από δεκαεπτά χρόνια στο Σύλλογο τότε (Σωματείο σήμερα...) των Συνταξιούχων του ΗΣΑΠ. Μου φαίνεται απίστευτο, αλλά είναι αληθινό...

Πρόκειται για το μακροβιότερο συνδικαλιστικό έντυπο που ξεκίνησα απ' αρχής έχοντας την απόλυτη εμπιστοσύνη ενός ιδιοφυούς ανθρώπου προέδρου από τότε, του Μανώλη Φωτόπουλου. Ξεκινήσαμε με τέσσερις σελίδες, ασπρόμαυρη, σε σχήμα ταμπλόιντ, κάτι σαν Α3 δηλαδή, γίναμε 8, 12 και σε πολλές περιπτώσεις 16 σελίδες. Σταδιακά είχαμε διχρωμία στη μια όψη για να γίνουμε τα τελευταία χρόνια 4χρωμη. Χωρίς ωστόσο να γίνουμε ποτέ αθλητική εφημερίδα κάνοντας σπατάλη στα χρώματα...

Αν έζησε τόσα χρόνια, αν αγκαλιάστηκε και αγαπήθηκε από τα μέλη του Σωματείου και τις οικογένειές τους που κάθε δίμηνο την παίρνουν σπίτι τους, είναι γιατί με τον καιρό, με σταθερότητα και συνέπεια “χτίσαμε” πάνω στην αλήθεια. Έτσι έφτασε στα 100 κι έτσι θα έχει πολλά – πολλά χρόνια ακόμα μπροστά της.

Όλα αυτά τα χρόνια αποφύγαμε συνειδητά τη σκανδαλοθηρία, τα μεγάλα ψεύτικα λόγια και τους ξύλινους τίτλους. Χρησιμοποιήσαμε αποκαλυπτικά έγγραφα όταν θέλαμε να πούμε κάτι και δείχναμε σαν φύλλο πόσο εκτιμούσαμε το IQ των αναγνωστών μας.

Στοιχεία σταθερά στην ιστορία του Τύπου. Αν ψάξετε διαχρονικά, αυτό είναι που θα βρείτε και στις μεγάλες εφημερίδες οι οποίες έχουν κοντά τους σταθερά ένα κοινό που τις εμπιστεύεται. Διατηρήσαμε ακέραιο αυτό που ήταν πάντα ο Τύπος: ένα εργαλείο – δουλειάς, ενημέρωσης και καθοδήγησης των συναδέλφων. Κι αυτό, ομολογώ, ότι ήθελε μεγάλη προσπάθεια και προσοχή. Ακόμα κι όταν φτιάξαμε την ιστοσελίδα δεν απαξιώσαμε το ρόλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ. Απλά, ισχυροποιήσαμε τη θέση του δημιουργώντας στο πλάι του, άλλο ένα εργαλείο δουλειάς που έχει μεν άμεση ενημέρωση αλλά ποτέ και για κανένα λόγο δεν πρόκειται να υποκαταστήσει την εφημερίδα.

Λεπτές ισορροπίες, θα πείτε... Ίσως, αλλά εμείς ποτέ δεν τις είδαμε έτσι και δεν διαπράξαμε το λάθος.

Για μένα είναι πολύ σπουδαίο να συνεργάζομαι με τέτοιους μοναδικούς ανθρώπους που παραμένουν πρώτα τέτοιοι και μετά συνδικαλιστές... Μακάρι ένα τέτοιο έντυπο να έχει συνέχεια και μετά από μας.


Ερχεται το δεύτερο απεργιακό φύλλο της "Ε"

Να εκδοθεί και δεύτερο απεργιακό φύλλο αποφάσισε η συνέλευση των εργαζομένων στην Χ.Κ Τεγόπουλος και στην Φωτοεκδοτική, που έγινε την Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου. Υπέρ της έκδοσης και δεύτερου απεργιακού φύλλου ψήφισαν 174 εργαζόμενοι, κατά της έκδοσης ψήφισαν 4 ενώ υπήρξαν και 3 λευκά.

Επίσης η συνέλευση:

-Αποφάσισε με 129 ψήφους το δεύτερο απεργιακό φύλλο να εκδοθεί το Σάββατο 25 Φεβρουαρίου. Είκοσι έξι εργαζόμενοι ψήφισαν να εκδοθεί άλλη μέρα και 4 ψήφισαν λευκό.

-Αφού συζήτησε την πρόταση της ΕΣΗΕΑ για γενική επίσχεση εργασίας διαπίστωσε ότι τα σωματεία (ΕΣΗΕΑ, ΕΠΗΕΑ, ΕΤΗΠΤΑ, Λιθογράφοι) δεν έχουν καταλήξει σε κοινή πρόταση, όπως είχε ζητήσει η συνέλευση της 16ης Φεβρουαρίου. Για το λόγο αυτό αποφάσισε ομόφωνα την συνέχιση των 48ωρων επαναλαμβανόμενων απεργιών και κάλεσε εκ νέου τα σωματεία να συζητήσουν το θέμα και να καταλήξουν σε μια κοινή πρόταση η οποία θα υποβληθεί σε προσεχή συνέλευση των εργαζομένων.

Να τους ανατρέψουμε, μπορούμε

Posted in Επικαιρότητα

Ας τη χαίρονται αυτοί που την έκαναν, μια τέτοια συμφωνία... Ούτε μας αφορά, ούτε μας ενδιαφέρει... Εμάς μας καίνε όσα μας ετοιμάζουν στη Βουλή με τη διαδικασία του κατεπείγοντος. Χαζά σαν αυτό που “παίζει” από χθες με τον βουλευτή που έβγαλε λεφτά στο εξωτερικό την ώρα που ζητάνε από μας και το τελευταίο ευρώ...

Ώστε μια αποικία γίναμε... Τώρα το πήρατε είδηση, εκεί στη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ παιδιά; Μέχρι τώρα, δηλαδή είμαστε ένα ανεξάρτητο κράτος με... ηγέτες που μας αξίζουν, αφού είμαστε εμείς που τους εκλέγουμε. Τίτλος για σοβαρό προβληματισμό, σήμερα που είναι και παγκόσμια ημέρα σκέψης...

Τώρα μάλιστα!... Μετά την έκκληση που απηύθυνε ο πολύς κ. Βενιζέλος ουρές θα κάνουν αυτοί που πήγαν τα λεφτά τους στο εξωτερικό για να τα... επιστρέψουν... Μήπως ανάμεσά τους και ο πρώην βουλευτής της Ν.Δ. κ. Σπήλιος Λιβανός; Αλλά δεν φταίει ο Βενιζέλος. Και χειρότερα έχει πει... Αλίμονο, κάποιοι παίρνουν στα σοβαρά αυτόν τον σαλτιμπάγκο της πολιτικής και κάνουν τα λεγόμενά του, πρώτο θέμα...

Το ΕΘΝΟΣ επιμένει στη νέα ροζ οπερέτα με τον Στρος Καν κάπου εκεί, ανάμεσα στο αναδρομικό χαράτσι για τους συμβασιούχους. Να... ξεχνιόμαστε. Να μη βλέπουμε μπροστά μας το μεγάλο πρόβλημα που αφορά με την περικοπή των συντάξεων και των μισθών.

Βρε συνάδελφοι του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ τι βλέπω, βγάλατε λίγο τους παραμορφωτικούς φακούς σας και γράφετε τη λέξη διάσωση στον τίτλο σας με εισαγωγικά; Να θεωρήσω ότι αρχίσατε να βλέπετε και να γράφετε τα πράγματα με το όνομά τους; Θα συνεχίσω να σας παρακολουθώ. Αν μη τι άλλο μου εξάπτετε τη δημοσιογραφική περιέργεια...

Οι αριθμοί πάντα άρεσαν στους δημοσιογράφους... Δείτε το σημερινό πρωτοσέλιδο του ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΥ. Από τη μια το δάνειο που ΘΑ ΔΟΘΕΙ, από την άλλη το “κούρεμα” που ΘΑ ΓΙΝΕΙ. Αυτά σε δεκαπέντε μέρες, εφόσον στο μεταξύ “πέσουν” οι σχετικές υπογραφές. Ούτε μια λέξη για την ισοπέδωση κάθε εργατικού δικαιώματος από τη Βουλή που θα γίνει άμεσα...

Συμπαράσταση από τα γερμανικά συνδικάτα

Posted in Επικαιρότητα

Σήμερα στις 4 το απόγευμα έχει συλλαλητήριο στην Αθήνα. Ο καιρός είναι βροχερός. Θα 'χουμε και άλλοθι αν είναι πάλι τρεις κι ο κούκος στο Σύνταγμα... Ευτυχώς κάπου, όχι πολύ μακριά, σχεδιάζουν να μοιραστούν όμορφα ότι έχουν για την Καθαρή Δευτέρα....


Κίνημα συμπαράστασης και αλληλεγγύης στον αγώνα της ΓΣΕΕ και των Ελλήνων εργαζομένων αναπτύσσεται σε όλη την Ευρώπη. Στα πλαίσια αυτά σημαντικό είναι το ψήφισμα της Συνομοσπονδίας Γερμανικών Συνδικάτων (DGB) το οποίο και σας κοινοποιούμε:

Θέμα: «Ελλάδα: Απαράδεκτες οι πρόσθετες περικοπές! Η χώρα χρειάζεται ένα Σχέδιο Μάρσαλ»

Αναφορικά με τη δραματική οικονομική και κοινωνική κατάσταση στην Ελλάδα η DGB ζητά από την Τρόϊκα να επανεξετάσει την πολιτική της ώστε να συμπεριλάβει και τη διάσταση της προώθησης των επενδύσεων και του εκσυγχρονισμού. Ο Κλάους Ματέκι, μέλος του Προεδρείου της DGB, δήλωσε:

« Η οικονομική και κοινωνική κατάσταση στην Ελλάδα μοιάζει με πυριτιδαποθήκη και ταυτόχρονα αποδεικνύει την αποτυχία της διαχείρισης της κρίσης υπό την ηγεσία της Καγκελαρίου Μέρκελ και του Γάλλου Προέδρου Σαρκοζύ. Όπως έχουν τα πράγματα σήμερα η Ελλάδα δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια της.

Η Ελληνική οικονομία συρρικνώνεται κατά 6,8%, η ανεργία βρίσκεται στο 21%, ένας στους δύο νέους δεν βρίσκει δουλειά. Οι αριθμοί αυτοί δείχνουν πως η πολιτική της σκληρής λιτότητας –κυρίως σε βάρος των εργαζόμενων και των κοινωνικά αδύναμων – δεν είναι μόνο άδικη αλλά και οικονομικά εσφαλμένη αφού οδηγεί σε κατάρρευση των εγχώριων αγορών και στραγγαλίζει το δυναμικό της ανάπτυξης. Η πολιτική αυτή δεν θα δημιουργήσει φορολογικά έσοδα και δεν θα τονώσει την οικονομία της χώρας.

Τα μέτρα αυτά επιταχύνουν το καθοδικό σπιράλ της ύφεσης. Οι συνέπειες σήμερα μεταφράζονται σε μια ανθρώπινη καταστροφή: ολοένα και περισσότεροι Έλληνες – όλο και περισσότερο από τα μεσαία στρώματα – μένουν άστεγοι, τα ποσοστά αυτοκτονιών αυξάνουν, μόνο στους πρώτους πέντε μήνες έφθασαν το 40%. Εντωμεταξύ η χώρα απειλείται από χρόνια ύφεση.

Εντούτοις, μολονότι τα «όργια» λιτότητας προκαλούν βαθιά κοινωνική αναστάτωση, η Τρόϊκα –ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ, προκειμένου να δώσει το πράσινο φώς για το νέο πακέτο βοήθειας, απαιτεί ακόμα πιο δραστικές περικοπές μισθών, συντάξεων και κοινωνικών παροχών καθώς και απολύσεις για 150.000 δημόσιους υπαλλήλους. Ακόμα και στον ιδιωτικό τομέα καταργούνται οι συλλογικές συμβάσεις. Η DGB πιστεύει πως πρόκειται για μια μετωπική επίθεση ενάντια στην αυτονομία των συλλογικών διαπραγματεύσεων και στην ίδια τη Γερμανία.

Όσοι σήμερα στην Ελλάδα καλούν τους εργαζόμενους να πληρώσουν τα σπασμένα μιας κρίσης που δεν προκάλεσαν ούτε δημιούργησαν , αύριο θα επιχειρήσουν να κάνουν το ίδιο και στη Γερμανία. Έχουν στην πράξη κάποια αξία οι προηγούμενες Ευρωπαϊκές Συνθήκες, οι οποίες κατοχυρώνουν την προστασία και το απαραβίαστο της αυτονομίας των συλλογικών διαπραγματεύσεων;

Η Τρόικα πρέπει να επανεξετάσει την πολιτική της. Οι πρόσθετες περικοπές είναι απαράδεκτες και για τη χώρα και τους ανθρώπους. Αντιθέτως, η Ελλάδα χρειάζεται ένα Σχέδιο Μάρσαλ – μια διευρυμένη πρωτοβουλία προώθησης επενδύσεων και σχεδίων εκσυγχρονισμού. Μόνον έτσι θα μπορέσει αυτή η χώρα να βγει από την κρίση και δεν θα ταπεινώνεται πλέον στις Συναντήσεις Κορυφής για την κρίση. Πρόκειται για μια χώρα της Ευρώπης με μεγάλο πολιτισμό και δεν αξίζει στους Έλληνες τέτοια μεταχείριση. Κυρίως η Γερμανία θα έπρεπε να έχει επίγνωση της ιδιαίτερης ευθύνης που φέρει.

Στο μεταξύ στην ΠΕΤ ΟΤΕ ψηφίζουν και σήμερα... Οι εκλογές ολοκληρώνονται το απόγευμα της Παρασκευής. Για τους κατοίκους του Λεκανοπεδίου Αττικής δημοσιεύουμε τους χώρους των εκλογών, σύμφωνα με την ανακοίνωση της Κεντρικής Εφορευτικής Επιτροπής, να δείτε που είναι σήμερα η κάλπη... Στο μεταξύ ελάτε να σας πάω μια βόλτα στις... πυραμίδες της Αιγύπτου. Πατήστε ΕΔΩ και ταξιδέψτε μαζί μου, εκεί που θα ήθελα να πάω πριν πεθάνω...

“Χρώμα” από τις εκλογές της ΠΕΤ ΟΤΕ

Posted in Επικαιρότητα

Είπα να κάνω σήμερα μια βόλτα στους χώρους που ψηφίζουν οι τεχνικοί του ΟΤΕ στην Καλλιθέα. Να περπατήσω στη Δημοσθένους, να δω όλο αυτό το αφισομάνι των συνδικαλιστικών παρατάξεων, να πάρω “χρώμα” από τις εκλογές ενός μεγάλου πρωτοβάθμιου σωματείου.

Πραγματικά εδώ υπάρχει ένταση, πάθος, δύναμη για τα πιστεύω τους. Την Τρίτη το μεσημέρι όμως, στην Καλλιθέα που πήγα, φρόντισα επιλεκτικά να φωτογραφίσω τους τοίχους και τις αφίσες των συνδικαλιστικών παρατάξεων. Να δώσω ένα κλίμα από τις εκλογές της ΠΕΤ ΟΤΕ.

Σκόπιμα δεν φωτογράφησα τα τραπεζάκια των συνδικαλιστικών παρατάξεων. Αυτά τα αφήνω για το ΝΥΜΑ στο κλείσιμο της εκλογικής διαδικασίας για την Αθήνα και ολόκληρη την Ελλάδα. Την Παρασκευή 24/2. Εκεί θα είναι το μεγάλο πανηγύρι...

Στα Εργαστήρια της Καλλιθέας ψήφιζαν στον 4ο όροφο. Δεν πήρα το ασανσέρ, αλλά ανέβηκα από τις σκάλες. Αυτό που έβλεπα είναι η εικόνα που σας μεταφέρω. Παντού κολλημένες αφίσες, παντού μηνύματα που απευθύνονταν στους ψηφοφόρους. Και ευτυχώς που ήταν αρκετοί, όπως μου είπαν, αυτοί που πήγαν να ψηφίσουν σήμερα...

Η αλήθεια είναι ότι δυσκολεύτηκα να τους βρω. Η κεντρική πόρτα που ήξερα από άλλες χρονιές, είχε κλείσει και μόνο μια παράπλευρη είσοδος ήταν ανοιχτή. Απάνω που ετοιμαζόμουν να φύγω απογοητευμένος που είχα κάνει τόσο δρόμο από την ΠΕΤ ΟΤΕ χωρίς να τους βρω κι ενώ είχα κάνει ήδη τον κύκλο των εγκαταστάσεων του κτιρίου του ΟΤΕ, είδα την είσοδο και μπήκα...

Ανοιχτή επιστολή ενός Έλληνα

Posted in Επικαιρότητα

Αποσπάσματα από τη σημερινή ραδιοφωνική εκπομπή του Τζίμη Πανούση στο Ράδιο 9. Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα ελεύθερες φωνές...

Ο Νίκος Παππάς ήταν ένας από τους πρωτεργάτες στο Κίνημα του Ναυτικού το οποίο εκδηλώθηκε τον Μάιο του 1973 και αποτέλεσε τη σημαντικότερη αντίσταση κατά της χούντας ως τότε. Το Κίνημα οργανώθηκε με σκοπό την απελευθέρωση της Ελλάδας και συμμετείχαν εκτός από αξιωματικούς του Πολεμικού ναυτικού και αξιωματικοί από την Αεροπορία και τον στρατό.

Ο Νίκος Παππάς ήταν κυβερνήτης στο αντιτορπιλικό «Βέλος» και ενώ το κίνημα είχε ήδη προδοθεί, αποφάσισε να αποχωρήσει από την άσκηση του ΝΑΤΟ στην οποία συμμετείχε και να ζητήσει πολιτικό άσυλο στην Ιταλία, καταφέροντας μεγάλο πλήγμα στη χούντα, ανανεώνοντας την αντίσταση και δημιουργώντας αίσθηση στο εξωτερικό κάνοντας την ανταρσία του Βέλους, πρωτοσέλιδο από την Ευρώπη μέχρι την Ιαπωνία.

Ο Νίκος Παππάς έγραψε τη δική του σελίδα στην Ιστορία, διετέλεσε αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, υπουργός, τιμήθηκε από την επίσημη Πολιτεία, την ιδιαίτερη πατρίδα του την Κύμη αλλά και από τους απλούς πολίτες αυτής της χώρας στα τέσσερα σημεία του ορίζοντά της.

Τώρα, αυτά τα δύσκολα για όλους μας χρόνια, στα 82 του, ένοιωσε την ανάγκη να γράψει μια ανοιχτή επιστολή στους κυβερνώντες. Ο λόγος του τσεκούρι. Διαβάστε τη. Κυκλοφορεί από φίλους στο internet:

Προς: Τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας

  • Τους Προέδρους των Ελληνικών πολιτικών κομμάτων
  • Τους 300 βουλευτές

Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε της Κυβέρνησης,

Αξιότιμοι κύριοι Πρόεδροι των Κομμάτων,

Αξιότιμοι αντιπρόσωποι του ελληνικού λαού

Στον θαλασσινό πολιτισμό που βίωσα σε όλη τη διάρκεια των 82 μου χρόνων, το πρώτο αξίωμα που ενστερνιστήκαμε ήταν αυτό του «ουδέν μορφώνει όσο το παράδειγμα». Και το υπηρετήσαμε με ήθος και ανιδιοτέλεια στα οποία μας γαλούχησαν άξιοι γονείς και ακαδημαϊκοί και επαγγελματικοί δάσκαλοι.

Η σημερινή κρίση της πατρίδας μας, πέρα από οικονομική, χαρακτηρίζεται και από την κοινωνική αποσύνθεση, κατάσταση που οδηγεί, αν και σφόδρα απεύχομαι, σε τραγικά αδιέξοδα και εθνική καταστροφή.

Κύριος παράγοντας στην επικίνδυνη αυτή φάση του ελληνισμού είναι και η διαχείριση της ηγεσίας σε όλα τα επίπεδα. Η κοινωνία μας έχει ανάγκη ηγετών- ινδαλμάτων, που να δείχνουν στην πράξη ότι συμμερίζονται και συμμετέχουν έμπρακτα στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο λαός του οποίου ηγούνται.

Η ασυλία και η ατιμωρησία των ηγητόρων που ενήργησαν ιδιοτελώς, η διατήρηση προνομίων, απολαβών και προκλητικών περιουσιών, εξοργίζουν τους πολίτες, που βλέπουν τις δικές τους περιουσίες να εξαϋλώνονται και υποσκάπτουν την εμπιστοσύνη προς τους ηγέτες, οδηγώντας τους μαζικά, ιδίως τους νέους χωρίς μέλλον, προς την αναρχία και την αυτοδικία.

Είναι καιρός να ενστερνιστείτε κι εσείς το «ουδέν μορφώνει όσο το παράδειγμα». Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας με την παραίτησή του από την Προεδρική αποζημίωση ας είναι φωτεινό παράδειγμα για όλους σας. Πάρτε σκληρά μέτρα και για εσάς. Εφαρμόστε άμεσα τη δυνατότητα που σας δίνει το Σύνταγμα ώστε η επόμενη Βουλή να έχει 200 μόνο Βουλευτές. Μειώστε τις υπουργικές και βουλευτικές αποζημιώσεις σας στον μέσο όρο μισθοδοσίας του Δημοσίου. Καταργείστε τις βουλευτικές συντάξεις και θεωρείστε τον βουλευτικό χρόνο αντίστοιχο του επαγγέλματος ενός εκάστου Βουλευτή με τις ανάλογες κρατήσεις για την επαγγελματική και μόνο σύνταξή του.

Περιορίστε τους υπουργούς σε 15. Είναι τραγικός εμπαιγμός να κόβετε τις συντάξεις των πολιτών και να διατηρείτε 4 Υπουργούς Εθνικής Άμυνας! Περιορίστε τις στρατιές των αυλικών, συμβούλων και φυλάκων σας. Καταργείστε επιτέλους τους Γενικούς Γραμματείς, Διευθυντές και Διοικητές που διορίζονται στις θέσεις αυτές με μόνο κριτήριο την αποτυχία τους να εκλεγούν βουλευτές και διορίστε Μόνιμους Γενικούς Γραμματείς με αξιοκρατικά κριτήρια και ευρεία κοινοβουλευτική στήριξη.

Μόνο από αυτά τα μέτρα θα εξοικονομούσατε περισσότερα από τα 300 εκατομμύρια που ψάχνετε ευτελίζοντάς μας στην παγκόσμια κοινότητα.

Τιμωρείστε επιτέλους τους ανάμεσά σας ευρισκόμενους ιδιοτελείς εκμεταλλευτές του δημόσιου χρήματος.

Μόνον έτσι έχετε ελπίδα να καταστείτε ηγήτορες που θα εμπνέουν τον θαυμασμό και την αγάπη, κυρίως δε την εμπιστοσύνη των πολιτών που σας ακολουθούν.

Αγάθων έφη: « Ο άρχων τριών δει μέμνησθαι: Πρώτον, ότι ανθρώπων άρχει, Δεύτερον ότι κατά Νόμον άρχει, και Τρίτον, ότι ουκ αεί άρχει.»

Ναύαρχος Νίκος Παππάς Π.Ν.


 

 

Επίτιμος Αρχηγός ΓΕΝ

Σήμερα, ευτυχώς, δεν χρεοκοπήσαμε

Posted in Επικαιρότητα

Άργησαν σήμερα οι εφημερίδες να πάνε στα περίπτερα. Ξενύχτησαν κι αυτές μαζί με τους Ευρωπαίους που τραβάνε κάτι 12ωρα στο Eurogroup στις Βρυξέλλες για να βρουν τον τρόπο που θα...΄μας σώσουν. Μερικά απλά πράγματα, απ' αυτά που επισημαίνει η ΑΥΓΗ μπορούσαν να τυπωθούν νωρίτερα. Πριν ακόμα πάρουν το Ο.Κ. για τη νέα “βοήθεια”, αυτοί νομοθετούν σε βάρος μας...

Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες, λένε, και γι αυτό μέχρι να μάθουμε όλες τις πτυχές της νέας δανειακής σύμβασης και των διαδικασιών για το PSI ας κρατήσουμε μικρό καλάθι.

Βεβαίως, τα νέα από τις Βρυξέλλες εκ πρώτης όψεως δείχνουν καλά. Όμως οι δηλώσεις των κ.κ. Παπαδήμου και Βενιζέλου όσο και αυτές που έγιναν από Λαγκαρντ, Ρεν και Γιούνκερ αφήνουν σαφώς να διαφανεί πώς τίποτα δεν έχει κριθεί ακόμα. Και-κυρίως- πως τα ακόμα δυσκολότερα βρίσκονται μπροστά μας.

Αναρωτιέμαι για παράδειγμα πόση σημασία έχουν οι στοχοθεσίες για χρέος που θα φτάνει το 120,5% επί του ΑΕΠ το 2020 (δηλαδή σε 8 χρόνια) όταν η Τρόικα και το οικονομικό μας επιτελείο από το 2010 και μετά πέφτουν διαρκώς έξω σε προβλέπεις ελάχιστων μηνών;

Αναρωτιέμαι ακόμα τι θα γίνει σε μικρό διάστημα από τώρα, όταν διαπιστωθεί ότι λόγω της οικονομικής δυσπραγίας ακόμα περισσότεροι Έλληνες δεν θα μπορούν να πληρώνουν φόρους, εισφορές και άλλα χαράτσια; Τότε που οι δανειστές μας, θα μας ξεκαθαρίζουν ότι μας δίνουν χρήματα μόνο για να εξοφλούμε τις υποχρεώσεις μας προς αυτούς.

Θα έχουμε νέα μέτρα; Θα έχουμε στάση πληρωμών;

Ας πάρουμε λοιπόν μια βαθιά ανάσα κι ας δούμε τι γίνεται από δω κι εμπρός. Σήμερα, ευτυχώς, δεν χρεοκοπήσαμε. Γι΄ αύριο δεν βλέπω κανέναν να παίρνει όρκο...

  • Του Σωτήρη Ξενάκη από την iefimerida

Ο γνωστός εντυπωσιακός τρόπος προβολής του θέματος από τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Στέκομαι στις αλυσίδες, γιατί αυτές είναι που μας αφορούν...

Το ΕΘΝΟΣ μιλά για συμφωνία που θα περιμένει ένα 15νθήμερο για να επικυρωθεί. Αυτό το “θρίλερ” τώρα το είδατε παιδιά, που ξενυχτίσατε ένα βράδυ περιμένοντας; Γιατί εμείς το ζούμε καθημερινά πια...

Απίθανος ο ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ του Δ. Ρίζου. Επάνω με μεγάλα γράμματα το... ολονύχτιο παζάρι για τη συμφωνία, κάτω με μικρά, οι μειώσεις στις ήδη πενιχρές συντάξεις από τον Ιούλιο... Είναι κι αυτός ένας τρόπος ιεράρχησης των ειδήσεων...

Ολοταχώς στα 280.000 “κλικ”

Posted in Επικαιρότητα

Κλείνουμε σε λίγο τα 270.000 χτυπήματα επισκεπτών από ξεχωριστές Ι.Ρ. Το βλέπετε ήδη στην μπάρα δεξιά. Για μεγαλύτερη διευκόλυνση το έβαλα κι εδώ ως φωτογραφία. Το επισημαίνουμε, όπως κάνουμε εδώ κάθε 10.000 χτυπήματα θεωρώντας ότι πρόκειται για ένα μοναδικό ρεκόρ που έχει να κάνει με το γεγονός πως κάποιοι εκτιμούν ότι εδώ βρίσκουν κάτι που τους κρατάει και μένουν μόνιμοι αναγνώστες των αναρτήσεων...

Αν σκεφτεί κανείς ότι στο διάστημα των τεσσάρων σχεδόν χρόνων (τα κλείνουμε τον Απρίλη...) έχουμε κάνει 2.250 αναρτήσεις, τότε αντιλαμβάνεται ότι εδώ υπάρχει ένας θησαυρός θεμάτων που δεν είναι “τραβηγμένα” από τα μαλλιά, αλλά προσπαθούμε με σοβαρότητα να ανταποκριθούμε στις ανάγκες της επικαιρότητας.

Αυτή η απλότητα είναι που κερδίζει... Δεν υποχρεώνει κανέναν να μείνει εδώ... Αλλά ωστόσο αισθάνεται όμορφα και... μένει.

Ένα από τα θέματα, πέρα από τις επισκέψεις που παρακολουθώ με προσοχή στη μπάρα δεξιά η οποία ανανεώνεται συχνά με θέματα, αφορά και ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ. Κατά καιρούς αλλάζουν σειρά, αλλά στην ουσία παραμένουν ίδια. Ας πούμε, δείτε τη φωτογραφία κάτω αριστερά, όπως ήταν το Site μου την ημέρα που έκανα αυτή την ανάρτηση. Στην κορυφή της αναγνωσιμότητας είναι το Δόγμα του Σοκ. Αντιληπτό. Λόγω και της κατάστασης που βιώνουμε... Όμως το δεύτερο και το τρίτο δεν τα καταλαβαίνω. Τι ενδιαφέρον μπορεί να έχει ότι ο Λάμπρος έκανε, κάποτε, τα γενέθλια του στο Allu Fan Park; Πάνε χρόνια τώρα που του αρέσει να τα κάνει αλλιώς και πάντως με πολύ επιλεκτικούς φίλους και σε άλλο περιβάλλον...

Άρεσε επίσης το δημοσίευμα που έκανα όταν πήγε στο Γυμνάσιο. Τρία χρόνια μετά, ο Λάμπρος πάει Λύκειο πια. Απλά δεν βλέπετε αναρτήσεις γι' αυτόν, επειδή έχει την άποψη ότι δεν πρέπει να ασχολούμαι μαζί του γιατί μεγαλώνει και 'γώ το σέβομαι, όσο μπορώ...

Το θερινό σινεμαδάκι στην “Αίγλη” του Ζαππείου είναι διαχρονικό και δείχνει μια ευαισθησία από τη μεριά σας. Ότι καιρό κι αν έχει, όπως τώρα που είναι χειμώνας, αυτή η ξεχωριστή καλοκαιρινή έξοδος αρέσει. Όπως αρέσει και η αλλαγή σελίδας. Η μεταφορά δηλαδή από το Blog “Θραψανιώτης μέχρι κόκαλο” στο Site του “Θραψανιώτη”.

Έτσι κι αλλιώς, όπως έχετε διαπιστώσει συνεχίζω να έχω στην κορυφή δεξιά αυτού του Site το λιγκ που οδηγεί σε κείνο το Blog. Εντάξει έχει αλλάξει το λέι άουτ κι έχουν “χαθεί” πολλές φωτογραφίες από τα δύο χρόνια που το συντήρησα, αλλά έχει για μένα μια συναισθηματική αξία και δεν θέλω να το εγκαταλείψω στην τύχη του.

Γενικά αυτό το Site είναι φιλόξενο. Αγαπάει να μοιράζεται πράγματα με τους αναγνώστες του και “παίζει” με τα σχόλια σας, όταν ξεπερνάτε τις όποιες αναστολές σας και τα κάνετε. Και ένα στοιχείο που μας δένει και τονώνει την εμπιστοσύνη σας είναι το γεγονός ότι δημοσιεύονται άμεσα και ελεύθερα χωρίς καμιά λογοκρισία. Γιατί αυτό που δεν θέλω να μου κάνουν δεν το κάνω πρώτος...

Ετσι για να ξεκινήσει όμορφα αυτή η δύσκολη Τρίτη. Όπου τα μηνύματα είναι διάφορα από τις Βρυξέλλες... Είναι η φωνή της Καλλιόπης Βέτα σε μουσική του Γιάννη Κ. Ιωάννου...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA