Κλασική μουσική του Ραβέλ. Μια επιλογή από τον τοίχο της Λένας Πλάτωνος...

Χρόνια τώρα έχω μάθει σ' αυτό το ρυθμό δουλειάς. Όλη την εβδομάδα στο πόδι, για πάρα πολλά χρόνια από το πρωί ώς το βράδυ, τον τελευταίο καιρό πιο ανθρώπινα, ώς το απόγευμα. Και κάπου πρέπει να στριμώξεις τις διάφορες δουλειές που πρέπει να γίνουν...

Ιδανική μέρα το Σάββατο. Η δική μου αργία, τα ανοιχτά μαγαζιά, όλα συνωμοτούν στο να καθιερωθεί αυτή μέρα, εκείνη για όλες τις δουλειές του σπιτιού που πρέπει κάποια στιγμή να γίνουν. Το σούπερ μάρκετ, η λαϊκή, η τροφή του Ρήγα μια κάποια φροντίδα στο αυτοκίνητο, να τις στην ουρά περιμένουν να πάρουν προτεραιότητα.

Όλα βεβαίως γίνονται σε βάρος του ελεύθερου χρόνου, όπως τον εννοεί κανείς αυτόν. Είτε σαν ρεμβασμός στο internet, είτε μια βόλτα που ακόμα, λόγω του κρύου και της παγωνιάς δεν ενδείκνυται, είτε διαφορετικά χαλαρά και ξάπλα στο κρεβάτι μου, χωρίς σχέδιο, χωρίς ρυθμό... Απλά γιατί πότε – πότε μ' αρέσει κι αυτό να το κάνω. Όποτε μπορώ τουλάχιστον...

Αλλά αυτό δεν είναι να παίρνει το χρόνο σου χαλαρά; Και μήπως όλοι οι άνθρωποι δεν έχουν καμιά φορά δικαίωμα στην τεμπελιά; Όσο μικρή σε διάρκεια κι αν είναι αυτή. Είναι το αλατοπίπερο που ομορφαίνει τη ζωή...

Χωρίς αυτά τα μικρά η ζωή θα ήταν πολύ φλατ, πολύ επίπεδη, χωρίς ξεχωριστές συγκινήσεις, απ' αυτές που την κάνουν ενδιαφέρουσα.

Σκέψεις το πρωί του Σαββάτουβ παρέα με το καφεδάκι μου... Απ' αυτές που αγαπώ στη ζωή μου γι' αυτό και επέλεξα να τις μοιραστώ μαζί σας...

Μικρές στιγμές στην καθημερινότητα μας... Όμορφες και ξεχωριστές κατά τα άλλα...

Και μια εκδήλωση που πρέπει να πάμε...

Η αφίσα από την εκδήλωση - συζήτηση του "Αριστοτέλη" στο Όσκαρ την Κυριακή...

Ο σύλλογος εκπαιδευτικών Π.Ε. «ο Αριστοτέλης» σας καλεί να συμμετέχετε και να παρέμβετε με τοποθέτηση σας στην εκδήλωση με θέμα «Η εκπαίδευση στην εποχή της κρίσης και της τρόικας». Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 4 Μαρτίου στον κινηματογράφο ΟΣΚΑΡ, στις 11.00 π.μ.

Ομιλητές: Απέκης Λάζαρος, πανεπιστημιακός δάσκαλος, Γιώτα Ιωαννίδου, εκπαιδευτικός Β’ βάθμια,

Θα προβληθεί και το βίντεο της Νίνας Γεωργιάδου «το σχολείο την εποχή του ΔΝΤ»

Δείτε κι αυτό το γράμμα του “ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ” προς τους γονείς:

Αγαπητοί γονείς,

είμαστε οι δάσκαλοι των παιδιών σας

Απευθυνόμαστε για μια ακόμα φορά σε εσάς, τους γονείς των μαθητών μας, γιατί ξέρουμε ότι είμαστε όλοι μας αντιμέτωποι με το ίδιο τσουνάμι που εδώ και δυο χρόνια, καταπίνει τις ζωές μας και τις ζωές των παιδιών μας. Γιατί στο μάτι του κυκλώνα έχει βρεθεί και το σχολείο. Γιατί θέλουμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, η νεολαία για να αντιμετωπίσουμε την ανελέητη επίθεση.

Μετά από το «σεισμό» των τελευταίων δυο χρόνων, τα πράγματα έχουν γίνει πολύ επικίνδυνα…

Το υπουργείο παιδείας διαλύει ό,τι είχε απομείνει από τη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση και ό,τι απομένει το ονομάζει «νέο σχολείο»…

Το σχολείο που από του χρόνου θα είναι χωρίς καθόλου βιβλία ενώ ήδη φέτος δεν έχουμε χαρτί, μελάνι, καθαριστικά…

Το σχολείο των καινούριων συγχωνεύσεων-καταργήσεων και υποβιβασμών…

Το σχολείο που μας καλεί να προετοιμάσουμε το παιδί σας να γίνει ο αυριανός άνεργος, γρανάζι ενός συστήματος που θα πληρώνει βασικό μισθό 400 ευρώ, χωρίς ασφάλιση, περίθαλψη, εκπαίδευση… να το προετοιμάζουμε να γίνει φτηνός εργαζόμενος χωρίς κανένα δικαίωμα, που θα δουλεύει, όταν και για όσο θέλει ο εργοδότης του… να το προετοιμάσουμε σε δυο τρία κολλυβογράμματα, σε πληροφορίες και δεξιότητες για να στηθεί στην ουρά των υποψήφιων ανέργων…

«Νέο» το σχολείο που οι εκπαιδευτικοί θα δουλεύουν για 500 και 700 ευρώ, με το φόβο της απόλυσης, που η υποταγή στις άνωθεν εντολές θα είναι νόμος και η αντίσταση θα θεωρείται αδίκημα…

Αυτό το σχολείο είναι τόσο παλιό όσο κι ο κόσμος τους…

Αγαπητοί γονείς, ελάτε στην εκδήλωση που διοργανώνουμε για να μοιραστούμε σκέψεις κι αγωνίες, όνειρα κι αγώνες, όλοι εμείς που δεν αγαπήσαμε τους γκρίζους τοίχους των σχολείων αλλά ονειρευτήκαμε κι αγωνιζόμαστε για τα φωτεινά χρώματα ενός σχολείου ενιαίου δωδεκάχρονου, των όλων και των ίσων, που θα σέβεται τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντα των μαθητών, θα τα διδάσκει να εξηγούν τον κόσμο και να τον αλλάζουν, θα τους δίνει ολοκληρωμένα εφόδια, ολόπλευρη γνώση που απελευθερώνει τον άνθρωπο, ώστε να μπορούν να αναζητούν εργασία όχι ως σύγχρονοι δούλοι αλλά ως ικανοί παραγωγοί του κοινωνικού πλούτου.

Από τα περίεργα της δημόσιας εκπαίδευσης. Σημερινό δημοσίευμα της ΑΥΓΗΣ για την κατάντια που βρισκόμαστε... Αλίμονο στα παιδιά μας... Τώρα θα μου πείτε τι σχέση έχει η εκπαίδευση με τα φάρμακα; Ευθέως καμία... Παράπλευρα όμως πολλές...

Το ίδιο θέμα από τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ που έχει πάρει πάνω του το εκπαιδευτικό λόγω και της έμπειρης περί τα εκπαιδευτικά συντάκτριας που διαθέτει...

Επειδή πολλά ακούμε τον τελευταίο καιρό για τα γενόσημα φάρμακα ψάξαμε και βρήκαμε περισσότερες πληροφορίες για σας που ίσως σας ενδιαφέρει το θέμα. Ιδού:

Όταν ανακαλύπτεται ένα φάρμακο κυκλοφορεί σε αποκλειστικότητα για περίπου 10 χρόνια, οπότε και λήγει η πατέντα του. Τότε μπορούν άλλες φαρμακευτικές εταιρείες να το «αντιγράψουν». «Γενόσημο» λέγεται το αντίγραφο φάρμακο του πρωτοτύπου σκευάσματος.

Το γενόσημο φάρμακο περιέχει την ίδια δραστική ουσία με το πρωτότυπο προϊόν και έχει παρεμφερή σύνθεση.

Το κόστος παραγωγής είναι μειωμένο (αφού πρόκειται για αντίγραφο) επομένως είναι μειωμένη και η τιμή του.

Η ένσταση των γιατρών και των φαρμακοβιομηχανιών στην απόφαση της κυβέρνησης να επεκτείνει τη χορήγηση των γενοσήμων με στόχο την εξοικονόμηση πόρων δεν έγκειται τόσο στα γενόσημα αυτά καθαυτά αλλά στο είδος των γενοσήμων και πιο συγκεκριμένα στη χώρα προέλευσής τους.

Πολλοί υποστηρίζουν ότι τα γενόσημα που παράγονται π.χ. στην Ελλάδα είναι καλύτερης ποιότητας από αυτά που εισάγονται από την Κίνα ή την Ινδία.

Η ελληνική φαρμακοβιομηχανία (η οποία παράγει αποκλειστικά γενόσημα φάρμακα) έχει αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια κάνοντας εξαγωγές αντιγράφων φαρμάκων και σε άλλες χώρες της Ευρώπης.

Τι συμβαίνει στην

παγκόσμια αγορά

Το ποσοστό συνταγογράφησης γενοσήμων φαρμάκων στη χώρα μας είναι ιδιαίτερα χαμηλό. Πέρυσι, μόλις και μετά βίας έφτανε στο 15% τη στιγμή που ο μέσος όρος ανέρχεται διεθνώς στο 50% (αυτός είναι εξάλλου και ο στόχος που έχει θέσει η τρόικα στην ελληνική κυβέρνηση).

Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι η χρήση γενοσήμων στη Γερμανία ανέρχεται στο 65% και στη Μεγάλη Βρετανία στο 80%.

Γενικότερα, σε όλες τις χώρες του κόσμου γίνονται προσπάθειες επέκτασης της χορήγησης των γενόσημων με αποτέλεσμα οι πολυεθνικές εταιρείες να έχουν κάνει στροφή στην παραγωγή των συγκεκριμένων φαρμάκων των οποίων ο ρυθμός ανόδου έχει διπλασιαστεί.

Το μεγαλύτερο μερίδιο στην αγορά των αντιγράφων σκευασμάτων έχουν οι ΗΠΑ (παράγουν το 32% των γενοσήμων που κυκλοφορούν παγκοσμίως). Ακολουθεί η Κίνα (15%), η Βραζιλία (6%), η Γερμανία, η Γαλλία και η Ινδία (5%), ο Καναδάς (4%), η Ισπανία, η Μ. Βρετανία και η Τουρκία (3%).

Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, τα γενόσημα φάρμακα που χρησιμοποιούνται προέρχονται από εγχώριες παραγωγικές διαδικασίες και δεν εισάγονται από χώρες του τρίτου κόσμου…

• Οι πληροφορίες είναι από το medicalnews.gr

Υπάρχουν φωνές στον κόσμο που λένε την αλήθεια για το ελληνικό πρόβλημα δείτε εδώ τον Άγγλο βουλευτή, Νίγελ Φάραγκ.

Μέχρι και στο επίδομα ανεργίας έβαλαν χέρι οι άθλιοι. Την τελευταία στιγμή με κοινή υπουργική απόφαση των Οικονομίας και Εργασίας μείωσαν κατά 22% αυτό το ισχνό επίδομα επιβίωσης. Έτσι από τα 461 ευρώ και με την ανεργία να καλπάζει τώρα θα πάει στα 360 ευρώ... Ε, μετά από αυτό το δραστικό μέτρο είμαι βέβαιος ότι θα... σωθεί η οικονομία... Από την πρωινή εφημερίδα ΛΟΓΟΣ.

Λεπτομέρεια για τους κυβερνώντες ή μη που αντιμετωπίζουν με... κομπασμό αυτή την πρωτιά σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Να άλλο ένα αρνητικό ρεκόρ. Πρώτοι στη ευρωζώνη στην ανεργία. Συγχαρητήρια οικονομικοί εγκέφαλοι... Από την ΑΥΓΗ.

ΟΕΚ και ΟΑΕΔ, τα παντρεύει η ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ και όχι τυχαία, αφού οι δραστηριότητες του πρώτου μετά την κατάργηση του μεταφέρονται στον δεύτερο. Έξυπνος ο τρόπος που χειρίζονται το θέμα οι συνάδελφοι στο Ηράκλειο Κρήτης...

Η είδηση “παίζει” σε όλα τα ΜΜΕ σήμερα. Διάλεξα αυτό το τριστηλάκι από την πρώτη σελίδα της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ διότι αναδεικνύει την αγωνία όσων διευθύνουν μέσα ενημέρωσης, να περνάνε χαμηλά τέτοια μεγάλα κοινωνικά ζητήματα πρωτόγνωρα γι' αυτούς. Δείτε περισσότερα ΕΔΩ κι ΕΔΩ για το θέμα... Κι ΕΔΩ δείτε μια άλλη άποψη, όπως την κατέγραψε ο Πιτσιρίκος στο Blog του

Αν μου το έλεγαν πριν μερικά χρόνια ότι μια εφημερίδα της περιφέρειας, όπως είναι η ΠΑΤΡΙΔΑ Ηρακλείου Κρήτης, θα αναδείκνυε ένα τέτοιο θέμα σε πρώτο δεν θα το πίστευα. Και να που το ζω και είναι αλήθεια. Να πω βιώνουμε πια ένα τόσο σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα. Η ανάγκη για επιβίωση βάζει στο περιθώριο καθωσπρεπισμούς ή άλλες αναστολές...

Μπερδεύουν

τα

μπούτια τους!

Ποιος θα πρωτοφακελώσει, ποιος; Η Google ή οι κάθε είδους καθεστωτικοί, τραπεζίτες κ.λπ; Τα ΝΕΑ χωρίζουν στη μέση την πρώτη τους σελίδα και δίνουν τη μισή σ' αυτό... Διότι ο φόβος του Μεγάλου Αδερφού που τα βλέπει και τα ξέρει όλα για μας είναι πλέον ορατός κι αλίμονό μας αν δεν ξέρουμε...

Με το

πουλί σας

παίξτε

παιδιά,

όχι με

κόμματα

Παρακολουθώ όπως κι εσείς φαντάζομαι όλα αυτά τα νεα κόμματα που φτιαχνουν δεξια και αριστερα. Και ακαλά οι άλλοι, αλλά έχουν το θράσσος κι αυτοί που διέλυσαν το ΠΑΣΟΚ  και  κυρίως τους ψηφοφόρους του τώρα κάνουν ή το σκέπτονται να κάνουν νέα κόμματα. Δείτε ΕΔΩ.

Ο ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ αναδεικνύει πρώτο θέμα την μεγάλη αύξηση της εγκληματικότητα. Φυσικά μια... βόλτα στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων θα βρείτε πολλά τέτοια. Η αλήθεια είναι ότι τα δίνουν κι μ' έναν δραματοποιημένο τρόπο. Αυτό “πουλάει” και γι' αυτό το δίνουν έτσι... Δείτε περισσότερα ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Δεν την είδαμε ποτέ αυτή τη λίστα... Κι όμως οι εφημερίδες χρησιμοποιόντας στοιχεία που είχαν στη διάθεση τους, υποθέτω, έλεγαν για πολλούς. Αλλά εδώ ούτε τον... ένα δεν μας είπαν...

Φυσικά οι πολιτικοί μας τέτοιες εικόνες δεν τις είδαν, δεν τις ξέρουν... Πού να τις δούν, άλλωστε, στα καλά θερμαινόμενα γραφεία τους με τις απαλές πολυθρόνες τους;

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 03/03/2012

Οι άνθρωποι προσπάθησαν να περάσουν στα... χαμηλά την πρωτόγνωρη πολιτική αλητεία τους με το τερατούργημα των εφαρμοστικών νόμων. Κι αυτή η σαχλαμάρα με τον δήθεν εκρηκτικό μηχανισμό σε βαγόνι του ΜΕΤΡΟ που πήγαινε Αιγάλεω, αλλά δεν εξεράγη, ήταν πολύ μούφα και βρώμαγε από μακριά για να είναι ικανό να αποπροσανατολίσει τον κόσμο.

• Το κείμενο αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στην ομώνυμη στήλη μου...
  

Μπορεί κάποιοι “ψαγμένοι” να το γνώριζαν ήδη παρακολουθότας την επικαιρότητα. Δείτε όμως εδώ, την επισήμανση του Pelopidas78.

Η αλήθεια είναι πως εδώ και μερικές μέρες ακούγοντας τους και διαβάζοντας όλα όσα λένε για τους δανειολήπτες του ιδιωτικού τομέα πίστεψα ότι αυτά που έλεγαν μπορεί να έχουν και μια δόση αλήθειας. Στο σημερινό ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ ξεκαθαρίζονται μερικά πράγματα...

Μέχρι και τον ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ, μια παραδοσιακή συντηρητική εφημερίδα απηύδησαν με τόσα μέτρα που παίρνονται καθημερινά σε βάρος των εργαζομένων. Η πρώτη μεγάλη ήττα με κεφαλαία γράμματα. Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε...

Έλα βρε, γίνονται αυτά; Η τρόικα ήταν άμεμπτη... Τη χαλάσαμε κι αυτή από την ώρα που αποφάσισε να βάλει σ' ένα δρόμο; Είναι πολύ βολικό να κάνουν πρώτα τις εκλογές και μετά τη φορολογική του δήλωση. Σου λέει: Την ώρα που θα... γιορτάζουν τη νίκη του κόμματός τους θα τους... σφάξουν με το βαμβάκι... Από την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

Λες να το δούμε ένα τέτοιο κίνημα. Θα το αφήσουν οι μεσάζοντες να ανασάνει; Δύσκολο το βλέπω... Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να το επιχειρήσουμε. Το ΕΘΝΟΣ πάντως, για τους δικούς του λόγους, το αναδεικνύει σε πρώτο θέμα...

Στο ΠΟΝΤΙΚΙ έχουν τη δύναμη να βλέπουν με το δικό τους χιουμοριστικό τρόπο τα πολιτικά πράγματα. Βάζουν τους κακούς λύκους (πόσο τους ξέρουμε μέσα από τα Μίκυ Μάους που διαβάζαμε μικροί...) να δώσουν την πολιτική είδηση...

Ας τον καλωσορίσουμε τον Μάρτη, όπως ξέρουμε, μοναδικά, εδώ στο Site. Με το τραγούδι του Παντελή Θαλασσινού από το δίσκο του ΚΑΛΕΝΤΑΡΙ. Ελπίζω να το ακούσετε σήμερα από πολλά ραδιόφωνα. Είναι πραγματικά υπέροχος όλος ο δίσκος με τους μήνες...

Ο Μανώλης Μιτσιάς χθες στο Σύνταγμα στη συναυλία των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ τραγουδούσε χωρίς μουσική με ομπρέλα και κάτω από βροχή. Ανεπανάληπτος... Ο χειμώνας υπάρχει, αν υπάρχει, μόνο στην καρδιά μας.

Η ώρα των μηνών... Τους θυμόμαστε στο ξεκίνημά τους. Αλλά τούτος εδώ ο μήνας σηματοδοτεί την άνοιξη. Μια άνοιξη που την έχουμε τόσο ανάγκη στις μέρες μας... Παλιό αλλά καλό τραγούδι... Για τους νεώτερους μπορεί να μη λέει πολλά πράγματα, για μας όμως τους μεγαλύτερους, πολλά...

Η ομάδα αρχίζει να παίρνει σχήμα και μορφή. Χθες το απόγευμα βρεθήκαμε στο ΠΟΛΥΤΡΟΠΟ ΤΕΧΝΗΣ με τα πρώτα παιδιά που θα στελεχώσουν τη δημοσιογραφική ομάδα για τους ρεπόρτερ της γειτονιάς. Επτά “ήρωες”, οι περισσότερες “ηρωίδες”, αψήφισαν τις καιρικές συνθήκες, μια βροχερή και παγωμένη μέρα, την ώρα που στο Σύνταγμα υπήρχε σε εξέλιξη η συγκέντρωση και η συναυλία των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ και το κέντρο ήταν κλειστό και ήρθαν στο ραντεβού γνωριμίας.

Καθίσαμε περισσότερο από μιάμιση ώρα. Κουβεντιάσαμε. Γνωριστήκαμε και δώσαμε ραντεβού για τις επόμενες Τετάρτες, 6 – 8 το απόγευμα όπου θα προσπαθήσουμε να διερευνήσουμε το... χάος της δημοσιογραφίας και τον υπέροχο κόσμο που δίδουν οι μοναδικές εμπειρίες του.

Μια άλλη κοπέλα που σπουδάζει δημοσιογραφία στο Πάντειο πανεπιστήμιο κι έρχεται στη θεατρική ομάδα που έπαιρνε σκυτάλη από μας για να συνεχίσουν, έφυγε τρέχοντας μόλις της είπαν τι κάνουμε εκεί. Ίδιο κι απαράλλαχτο το εκπαιδευτικό σύστημα σε όποιο επίπεδον κι αν είναι. Πάντα λειτουργεί σαν μπαμπούλας, πώς να αγαπήσουν τη δουλειά αργότερα αυτά τα παιδιά; Άκουσα την ίδια που το έλεγε στην παρέα της.

Αντίθετα στη δική μας ομάδα, στο λίγο χρόνο που καθίσαμε είπαμε πολλά πράγματα με χαμόγελο και πάντως χωρίς καθόλου πίεση. Δεν έχω καμιά απαίτηση να παραμείνουν αν δεν το θέλουν με την καρδιά τους. Θα ήταν χαρά μου και θα το προσπαθήσω να μοιραστούμε πράγματα και να δημιουργήσουμε μαζί. Να με ακούσουν και να τους αφουγκραστώ. Να βάλω την πείρα μου, να βάλουν τη ζωντάνια τους και τη δημιουργικότητά τους.

Θα τα δούμε στην πορεία όλα αυτά. Θα τα ανακαλύψουμε, σιγά – σιγά, χωρίς βιασύνες...

Η αρχή έγινε χθες... Και είχε τα πρώτα όμορφα αποτελέσματα. Μου άρεσε η παρέα τους. Και η κουβέντα, αν και λίγη, είχε την αξία της. Η προσφορά μου είναι εθελοντική. Η πληρωμή μου είναι τα μεγάλα φωτεινά μάτια τους και το ενδιαφέρον να μάθουν καινούρια πράγματα. Υπάρχει άραγε καλύτερο πράγμα στον κόσμο;

Τα παιδιά ανταποκρίθηκαν σ' αυτό το κάλεσμα:

O ΡΕΠΟΡΤΕΡ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ

στο πλαίσιο των δράσεων στη γειτονιά

TO "ΠΟΛΥΤΡΟΠΟ ΤΕΧΝΗΣ" σε συνεργασία με την ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΠΛΑΤΩΝΑ διοργανώνει ΔΩΡΕΑΝ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ
Αν θέλετε να καταγράφετε τις ειδήσεις και όχι να τις δημιουργείτε.

Αν θέλετε όλα όσα συμβαίνουν γύρω σας να είναι αυτά που καταγράφετε και όχι η προσωπική προβολή σας.

Αν σας αρέσει η επικοινωνία και θέλετε να γίνετε ο άνθρωπος που μεταφέρει ότι συμβαίνει δίνοντας όλες τις απόψεις.

Αν δεν σας αρέσουν τα ψέματα.

ΤΟΤΕ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΗΛΩΣΕΤΕ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ

ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ

• Είδηση
• Δημοσιογραφική γραφή
• αρχές του ρεπορτάζ.
• Θεματολογία,
• Καταγραφή γεγονότων
• Ηλεκτρονική δημοσιογραφία.
• Δημοσιογραφική έρευνα
• Δημοσιογραφική δεοντολογία
•Η σχέση έντυπων και ηλεκτρονικών Μέσων

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ- ΕΓΡΑΦΕΣ  Τηλ. 210 5157977 & 6932740751

• Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε κι ΕΔΩ. Επικοινωνήστε μαζί μας σ' αυτό το e-mail Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Ο Φίλιππος Πλιάτσικας έχει μια άλλη άποψη για τον Μάρτη... Ας τον ακούσουμε, έτσι κι αλλιώς αυτός ο τραγουδιστής και η μουσική του πάντα μας συντρόφευαν όμορφα... Κι έχει να κάνει και με τον πάντα επαναστατικό συναίσθημα του έρωτα...