Πρωινό ανοιξιάτικο ξύπνημα... Ακούστε ένα όμορφο τραγούδι με στοίχους εξαιρετικούς, από αυτά που δεν ακούμε πια στα ραδιόφωνα. Με ίχνη κρητικής ομορφιάς από αυτά που έχουν γαντζωθεί στην ψυχή μας και κρατάνε ζωντανό το νόστο της επιστροφής. Μοναδική, η απαγγελία του Μάνου Κατράκη. Τι φωνή είναι αυτή Θεέ μου; Και τι νόημα ο λόγος του...

Δείτε κι αυτόν, που χαλάλισε το πρωινό του γι' αυτή την ξεχωριστή λήψη των δύο λεπτών... Ξεβουλώστε λίγο τ' αυτιά σας κι ακούστε το κελάηδημα των πουλιών στο άνοιγμα της μέρες. Ήχοι άγνωστοι πια για μας, τους κατοίκους των πόλεων... Καμιά φορά, η σιωπή είναι χρυσός...

Παιχνιδάκια με το χειμώνα κάνει η άνοιξη, Έρχεται, χαμογελάει, τσαντίζεται, γκρινιάζει, χάνεται. Κι ο χειμώνας κρατάει ένα αντιπάτι και δεν θέλει να φύγει. Έτσι κι αλλιώς με όσα συμβαίνουν γύρω μας έχει ριζώσει στην καρδιά μας και δεν λέει να φύγει...

Σκληρή η πραγματικότητα γίνεται καθημερινά και πιο σκληρή καθώς ανακαλύπτουμε γύρω μας ανθρώπους που έχουμε κατά καιρούς μοιραστεί τόσα πράγματα, να μην είναι διατεθειμένοι να προσφέρουν το παραμικρό για να σε εξυπηρετήσουν. Λες και το καλό που θα κάνουν θα τους “κοστίσει” κάπου... Λες και θα γίνουν πιο φτωχοί άμα είναι πιο ανθρώπινοι...

Μεσοβδόμαδα, πρωί, σκέψεις που τριβελίζουν το μυαλό μου την ίδια ώρα που στην τηλεόραση “παίζουν” ημερομηνίες εκλογών, εάν και εφόσον αύριο το PSI των τραπεζών αποδώσει. Δείτε ΕΔΩ τι συμβαίνει...

Μας αρέσει να χρησιμοποιούμε όρους που δεν ξέρουμε. Και, κυρίως, να... βιώνουμε από ασφαλή απόσταση τα προβλήματα των άλλων. Βάζουμε βέλη στη φαρέτρα του κουτσομπολιού μας και ησυχάζουμε... Ησυχάζουμε; Ωραία λέξη, να 'τανε κι αληθινή...

Στο ΠΑΣΟΚ τα ΜΜΕ επιμένουν πως έχουν εσωτερικές εκλογές για πρόεδρο. Κανείς δεν ενδιαφέρεται γι αυτούς. Αυτοί μόνοι τους και οι μικρές ομαδούλες τους.

Στη γειτονιά ξεκινάμε σήμερα, επί της ουσίας, τα σεμινάρια δημοσιογραφίας στα παιδιά που ενδιαφέρονται να μάθουν... Δωρεάν, απευθύνονται σ' αυτούς που δεν θέλουν άλλο ένα χαρτί για το βιογραφικό τους, αλλά ενδιαφέρονται πραγματικά να γνωρίσουν έναν κόσμο που κρύβει μέσα του μαγικά πράγματα.

Είμαι έτοιμος σ' αυτό το πρώτο μας μάθημα. Έχω φτιάξει ένα νέο Blog και έχω τυπώσει οδηγίες για να τους μοιράσω σχετικά με το πώς μπορούν οι ίδιοι αν θέλουν να γίνουν διαχειριστές και να προβάλουν τη δουλειά τους καθώς και το άνοιγμα με την πρώτη εισήγησή μου.

Λιτά θέλω να 'ναι αυτά τα μαθήματα. Έξω απ' ότι γνωρίζουμε ώς τώρα στην εκπαίδευση, με φιλική διάθεση και ανθρώπινη προσέγγιση στα θέμα. Και, κυρίως, με χαμόγελο. Απ' αυτό που λείπει στις μέρες μας. Ο δάσκαλος, έχω την αίσθηση ότι, πρέπει να χαμηλώσει για να φτάσει τους μαθητές κι ύστερα να κάνει ένα σάλτο για να πετάξουν μαζί ψηλά. Στο μαγικό κόσμο της δημοσιογραφίας που κρύβει τόσο όμορφα πράγματα, αρκεί να είναι διατεθειμένοι να κάνουν αυτό το ταξίδι μαζί μου.

Τετάρτη, θα δω τις εφημερίδες, θα τις σχολιάσω εδώ, του τίτλους, όπως κάνω καθημερινά τους τελευταίους μήνες και προσεγγίζω με έναν άλλον τρόπο την επικαιρότητα. Και θα τα μοιραστώ μαζί σας σ' αυτό το ζεστό διαδικτυακό τόπο που χτίζεται καθημερινά με αγάπη κι ενδιαφέρον αληθινό, απ' αυτό που λείπει στις μέρες μας...

Από τη συναυλία του Νταλάρα τη Δευτέρα 5/3/2012 στο Ίλιον. Ο κόσμος διαμαρτύρεται... Δεν συμφωνώ με την τακτική του γουχαϊσματος των καλλιτεχνών, αλλά καλό είναι και οι ίδιοι να είναι πιο σεμνοί και να μην προκαλούν με τις δηλώσεις τους... Όσο μπορούν, τουλάχιστον να μην προκαλούν...

Το σημερινό πρωτοσέλιδο της ΑΥΓΗΣ. Στραπάτσο με το χαράτσι. Ε, ώρα είναι να νικήσουμε κάπου κι εμείς παιδιά. Δεν είναι;

Στη ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ επισημαίνουν την ανάγκη να υπάρξει “κούρεμα” στα δάνεια των Ελλήνων. Μισό εκατομμύριο δανειολήπτες βρίσκονται ήδη στο “κόκκινο”. Για να δούμε...

Το χαβά τους αυτοί!

Ήταν να μην κάνουν την αρχή. Τώρα τίποτε δεν τους σταματά. Κατά πως φαίνεται θα δεχθούν κι άλλο κούρεμα στους... υψηλόμισθους συνταξιούχους των πάνω από 1.000 ευρώ. Τα θερμά μου συγχαρητήρια. Να μου θυμίσετε να σας ψηφίσω στις εκλογές μην και το ξεχάσω... Η δημοσίευση στα ΝΕΑ.

Να 'τα και τα ωραία... Όπου τους παίρνει κάνουν τα παιχνιδάκια τους. Δείτε το πρώτο θέμα του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ τον πολύ κ. Ραγκούση που την είδε, με μοναδικό εφόδιο τη γνωριμία του με τον Γιωργάκη, ότι θα μπορούσε να το παίξει και... παράγοντας. Ξέρει ότι θα την κάνει και φροντίζει προκλητικά τον εαυτό του.

Ενδιαφέρουσα η πρόταση της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. Δεν είναι και εξωπραγματικό. Με ποινή φυλάκισης δύο ετών απειλείται ο πρώην πρωθυπουργός της Ισλανδίας Γκέιρ Χάαρντε, στην περίπτωση που κριθεί ένοχος για την οικονομική κρίση του 2008, η οποία οδήγησε τη χώρα του σε χρεοκοπία. Κάποια στιγμή και οι πολιτικοί πρέπει να “πληρώνουν” για τις ενέργειές τους.

Φοβερές οι εισηγήσεις των Γάλλων. Υποθέτω θα είναι και επιστήμονες, μάλλον οικονομολόγοι για να το “παίζουν” εμπειρογνώμονες. Και καλά αυτοί, τη δουλειά τους κάνουν... Απορώ με τον ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ που αναδεικνύει το θέμα... Είναι δυνατόν; Με ποια δημοσιογραφικά κριτήρια;

Καλό το θέμα στο ΕΘΝΟΣ. Εκλάμψεις έχουν οι άνθρωποι εκεί. Αναδεικνύουν κάτι που αφορά τον απλό κόσμο ως πρώτο θέμα. Επιτέλους αντιλαμβάνονται τι απασχολεί τον πολίτη – καταναλωτή.

Στην ΕΣΤΙΑ εκτιμούν ότι αν καταρρέει ο δικομματισμός αυτό συμβαίνει επειδή Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ δεν σεβάστηκαν τους κανόνες. Όπως και να 'χει το πράγμα παιδιά, ας δούμε τι μπορεί να συμβεί πέρα από το δικομματισμό. Χειρότερα από όσα βιώνουμε τώρα αποκλείεται να βιώσουμε...

Το προεδρείο της Διοίκησης του Σωματείου στο πάνελ της Γενικής Εκλογοαπολογιστικής Συνέλευσης στο ξενοδοχείο ΤΙΤΑΝΙΑ.

Στο βήμα ο απερχόμενος πρόεδρος για περισσότερα από 20 χρόνια σ' αυτή τη θέση ευθύνης, Μανώλης Φωτόπουλος, μιλάει στους συνταξιούχους.

Κατάμεστη η αίθουσα από τα μέλη του Σωματείου που ήρθαν στο ΤΙΤΑΝΙΑ να πάρουν μέρος στη Γενική Συνέλευση. Το ίδιο ενωμένοι θα οδηγηθούν στις εκλογές που θα δώσει τη νέα ηγεσία του Σωματείου.

Κώστας Γαζής: Αποχωρεί κι αυτός μαζί με τον Μανώλη Φωτόπουλο. Μετά τις εκλογές θα παραμείνει μόνο στη διοίκηση του Μουσείου Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων. Το ανακοίνωσε στη συνέλευση...

Η εμπειρία μου στις συνδικαλιστικές οργανώσεις δεν είναι και μικρή. Από το 1983 ασχολούμαι μ' αυτές παράλληλα με τη δουλειά μου στις εφημερίδες. Κι ωστόσο εδώ, στο Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ βρήκα μια μοναδική θετική αύρα, τέτοια, ώστε 17 χρόνια μετά, με την έκδοση του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ να έχουμε πετύχει ένα δημοσιογραφικό άθλο και να τυπώνουν περισσότερες εφημερίδες και από τα μέλη τους.

Δεν είναι καθόλου μικρό αυτό αν σκεφτεί κανείς πως τα συνδικάτα τον τελευταίο καιρό δέχονται μια άνευ προηγουμένου επίθεση.

Συμπορεύτηκα σ' αυτόν το δρόμο με έναν πολύ αξιόλογο άνθρωπο, τον Μανώλη Φωτόπουλο, που τον θαυμάζω για την ενεργητικότητά του και τη δράση του. Μαζί ξεκινήσαμε τον ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ. Τον ευχαριστώ που με εμπιστεύθηκε σ' αυτό το ωραίο ταξίδι. Ήταν μεγάλη τιμή για μένα και η προσπάθεια μόνιμη όλα αυτά τα χρόνια ήταν να φανώ αντάξιος της εμπιστοσύνης του.

Και σ' αυτή την εκλογοαπολογιστική συνέλευση η συγκίνηση ήταν έντονη από την αποχώρηση του Μανώλη Φωτόπουλου που αποφάσισε όντας εν ενεργεία πρόεδρος τα 20 τελευταία χρόνια να μην είναι υποψήφιος στις εκλογές που θα γίνουν αυτόν τον μήνα για να ασχοληθεί αποκλειστικά με το Μουσείο των Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων που ο ίδιος δημιούργησε, έναν αληθινό παράδεισο της ιστορίας των ηλεκτρικών σιδηροδρόμων.

Πήγα στο ΤΙΤΑΝΙΑ σήμερα και παρακολούθησα αυτή τη συνέλευση. Ήθελα να είμαι κοντά τους σ' αυτή τη μεγάλη στιγμή τους. Και χάρηκα που, πέρα από τις αναφορές στα ζητήματα του κλάδου, οι περισσότεροι αναφέρθηκαν στην αποχώρηση Φωτόπουλου.

Δεν είναι και λίγο... Ευτυχώς που ως μεγάλος ηγέτης φρόντισε να αφήσει πίσω του άξιους συνεχιστέςς του έργου του. Εκείνοι που θα βάλουν υποψηφιότητα στις εκλογές και μέσα από τις θέσεις ευθύνης θα δώσουν τη δική τους μάχη σε καιρού δύσκολους με εντιμότητα και αξιοπρέπεια. Και είναι χαρά και τιμή μου που θα συνεχίσω να συνεργάζομαι μαζί τους στην έκδοση του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ και στην υποστήριξη του Site τους.

Οι συνταξιούχοι σιδηροδρομικοί των ΗΣΑΠ παρακολουθούν με ενδιαφέρον τη συνέλευση και συμμετέχουν ενεργά στη συζήτηση.

Να θυμηθούμε λίγο τον περσινό Ιούνιο... Να δούμε πώς άδειασαν την πλατεία Συντάγματος από τον κόσμο που την είχε κατακλείσει διαμαρτυρόμενος για τις πολιτικές τους. Αυτή είναι δημοκρατία τους...

Φαίνεται ότι τελικά υπάρχουν κι άλλοι τρόποι διεκδίκησης τους δίκαιου. Ακόμη και οι προσφυγές στα δικαστήρια από μια τριτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση, όπως είναι η ΓΣΕΕ, είναι κάτι. Αν σκεφτεί κανείς την πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για το χαράτσι στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, όλα μπορούν να συμβούν.

Βέβαια ο ρόλος μιας συνδικαλιστικής οργάνωσης θα έπρεπε να είναι διεκδικητικός, να μπορεί να κινητοποιεί τους εργαζόμενους που καλύπτει και να αναγκάζει με την οργανωμένη πίεση και τον αγώνα της την όποια κυβέρνηση να κάνει πίσω.

Αλλά, δεν είναι αυτή ΓΣΕΕ... Ο κόσμος και όχι εντελώς αδικαιολόγητα, δεν την εμπιστεύεται... Κι αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα...

Ας είναι κι αυτή η κίνηση να προσφύγει στο ΣτΕ έχει την αξία της Δείτε την είδηση που όπως είναι φυσικό, πέρασε χαμηλά στις εφημερίδες:

Η Γ.Σ.Ε.Ε. καταθέτει άμεσα προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας για την ακύρωση της Πράξης του Υπουργικού Συμβουλίου, με την οποία τέθηκαν σε ισχύ σειρά πρωτοφανών και βάναυσων αντεργατικών μέτρων που λαμβάνει η κυβέρνηση, σε εφαρμογή των δεσμεύσεων της νέας δανειακής σύμβασης.

Οι επιπτώσεις των μέτρων αποτυπώνονται στη βίαιη υποβάθμιση του επιπέδου ζωής των εργαζομένων, οι οποίοι, μετά την πρωτοφανή δραματική μείωση και αυτών ακόμη των κατώτατων ορίων μισθών και ημερομισθίων της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, οδηγούνται απροκάλυπτα στην ατομική διαπραγμάτευση με τον εργοδότη.

Πρόκειται για μέτρα που, μέσω της βίαιης επέμβασης στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, καταλύουν τη συλλογική αυτονομία και οδηγούν σε πλήρη κατάρρευση θεμελιώδη ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα. Εκθεμελιώνουν κάθε έννοια προστασίας που παρέχει το Εργατικό Δίκαιο της χώρας, πλήττουν τη συνδικαλιστική ελευθερία και οδηγούν σε περαιτέρω μείωση εισοδημάτων αλλά και σε ύφεση την οικονομία.

Η ΓΣΕΕ είναι αποφασισμένη να αντιπαλέψει με κάθε τρόπο και κάθε μέσο σε εθνικούς και ευρωπαϊκούς θεσμούς, τις αυθαίρετες αντικοινωνικές και παράνομες παρεμβάσεις στο εργασιακό θεσμικό πλαίσιο.

Το ξέρουμε ότι τίποτα δεν είναι εύκολο. Το κράτος τους λειτουργεί κάπως έτσι και χρειάζεται συντονισμός στον αγώνα. Οι εικόνες που βλέπετε είναι από τη Θεσσαλονίκη όπου η αστυνομία, τα ΜΑΤ, χτυπάνε απρόκλητα την πορεία...

Σωστά προβάλει η ΠΑΤΡΙΔΑ Ηρακλείου Κρήτης την απόφαση της Επικρατείας, ότι απαγορεύτηκε να κόψουν το ρεύμα σε όσους αρνήθηκαν να καταβάλουν το χαράτσι των ακινήτων που μας έβαλαν στο λογαριασμό της ΔΕΗ. Είναι μια πρώτη νίκη που αποδεικνύει στην πράξη πως αν πούμε οργανωμένα το όχι σε ότι μας επιβάλουν , υπάρχουν αποτελέσματα...

Συννεφιασμένος ουρανός και κεραυνοί που αποδεικνύουν τον κακό μας τον καιρό. Αυτή η αρτίστικη διάθεση της ΝΕΑΣ ΚΡΗΤΗΣ Ηρακλείου Κρήτης να προσεγγίζει την ψυχολογική μας κατάσταση. Σαν να μην έχουν και τόσο άδικο, ούτε καμιά δημοσιογραφική υπερβολή.

Ο ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ επιστρέφει στις χθεσινές κυριακάτικες διαπιστώσεις ότι τάχα μου κλείδωσαν για δυο ημερομηνίες τις εκλογές. Συγνώμη αδέρφια, αλλά το “κλειδώνω” παραπέμπει σε μια ημερομηνία. Ούτε σε δύο, ούτε σε περισσότερες. Να μην ξεχάσουμε κι ότι ξέραμε ώς τώρα...

Κομματική εφημερίδα η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ υπηρετεί καθαρά τη Ν.Δ. και δεν το κρύβει... Διαβάστε πώς ερμηνεύει τις κινήσεις Βενιζέλου. Δεν διαφωνεί με τα μέτρα, αλλά αφήνει να εννοηθεί ότι ο Βενιζέλος θέλει να τα... σπρώξει στις πλάτες τις Ν. Δ. Για πόσο μαλάκες μας περνάνε; Γιατί να τους αφήσουμε, τον έναν ή τον άλλο, όταν μας λένε τι μας ετοιμάζουν, χωρίς καμιά ντροπή;

Χαμηλά πάντα στο ΕΘΝΟΣ περνάνε την αισιοδοξία για το PSI που έχει ο πρωθυπουργός. Επιτέλους να και ένας αισιόδοξος άνθρωπος για τα θέματα που αφορούν τους τραπεζίτες. Εξάλλου οι δυο “μεγάλοι” διαρρέουν, όπου μπορούν, σενάρια συγκυβέρνησης. Τι άλλο να μας πουν για να μας πείσουν πως το μόνο που τους αξίζει είναι ο κάλαθος των αχρήστων...

Το πάνελ των ομιλητών στην εκδήλωση – συζήτηση που διοργάνωσε ο σύλλογος εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης “Αριστοτέλης”.

Οι λίγοι 'Ήρωες” εκπαιδευτικοί και γονείς που μια τέτοια ηλιόλουστη χειμωνιάτικη Κυριακή προτίμησαν να είναι στο σινεμά “Όσκαρ”.

Ο Λουκάς Καβακλής κατέχει την τέχνη, ώς δάσκαλος, να ακουμπάει τον απλό ακροατή, είτε εκπαιδευτικός είναι αυτός, είτε γονιός. Ο λόγος του, χωρίς να είναι καθόλου ξύλινος, μου άρεσε...

Κυριακή μεσημέρι στον κινηματογράφο “Όσκαρ” στα Πατήσια συζητώντας για την Παιδεία στον καιρό του ΔΝΤ. Περίμενα, είναι αλήθεια ότι θα είχε περισσότερο κόσμο... Μέρα ελεύθερη είπα, κάποιοι θα διέθεταν λίγο από το χρόνο τους γι' αυτό.

Έκανα λάθος. Άδειο ήταν το σινεμά στις 12,30. Μόλις 50 ενεργοί πολίτες, γονείς και εκπαιδευτικοί ήρθαν να ακούσουν τους προβληματισμούς των εκπαιδευτικών του “Αριστοτέλη”, για το τι πρόκειται να συμβεί στην εκπαίδευση αυτά τα δύσκολα χρόνια που ζούμε...

Προσπάθησα να δω τι φταίει... Άραγε δεν μας ενδιαφέρει ένα τέτοιο ζωτικής σημασίας θέμα; Είναι το ίδιο σοβαρό, όπως το ψωμί. Απαίδευτοι άνθρωποι νέοι, όταν μπαίνουν στην παραγωγή είναι εύκολη λεία στα χέρια αρπαχτικών εργοδοτών.

Πουλάνε φτηνά την εργατική τους δύναμη. Βλέπετε ήδη τι συμβαίνει με τους μισθούς των νέων. Κι αύριο, αφού δεν είμαστε διατεθειμένοι να αντιδράσουμε, τα πράγματα θα είναι ακόμα πιο δύσκολα. Και είμαστε γονείς... Κι έχουμε ευθύνη απέναντι στα παιδιά μας... Διότι ο ρόλος μας, ως γονείς, δεν εξαντλείται στο γεγονός ότι τα φέραμε στον κόσμο. Ίσα – ίσα, από κει αρχίζει...

Ευθύνη μεγάλη έχουν και οι εκπαιδευτικοί. Μια τέτοια μέρα έπρεπε να είναι εδώ. Εντάξει, έχει ωραία, αλκυονίδα μέρα έξω... Έχει έναν μοναδικό ήλιο έξω που “ζητάει” μια βόλτα... Όμως τα θέμα τους αφορά άμεσα...

Δέχονται που δέχονται μια άθλια προπαγάνδα που αφορά τη δουλειά τους. Καλό είναι να μην πέφτουν στην παγίδα και να λειτουργούν ως δημόσιοι υπάλληλοι, να κάνουν το ωράριο τους και να φεύγουν μπουχοί για το σπίτι ή για κανένα ιδιαίτερο...

Ναι, δεν είναι όλοι ίδιοι... Ασφαλώς. Αλίμονο σε όλους μας αν ήταν έτσι. Θα κατέρρεε το σύμπαν... Όμως δεν είναι σήμερα εδώ..

Και ήταν μια καλή ευκαιρία να ενημερωθούν. Κι εκείνοι ως εκπαιδευτικοί κι εμείς ως γονείς... Δυστυχώς σαν να μην έχουμε αντιληφθεί τι συμβαίνει γύρω μας. Παραμένουμε άβουλοι όσων συμβαίνουν και μας αφορούν...

Επί της ουσίας τώρα η εκδήλωση ήταν καλή. Δεν κατάλαβα, ωστόσο, γιατί μια εκδήλωση που διοργανώνεται από ένα σύλλογο δασκάλων πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, όπως είναι ο “Αριστοτέλης” θα έπρεπε να δώσουν τόσο βάρος στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Κανένα επίπεδο βέβαια δεν λειτουργεί αυτόνομα στην εκπαίδευση. Όλα είναι αλληλένδετα. Αλλά νομίζω ότι θα είχε μεγαλύτερη αξία για τους λίγους τολμηρούς που πήγαν στο “Όσκαρ” να άκουγαν περισσότερα πράγματα για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Ως γονιός που έχω κι εγώ τις δικές μου αγωνίες για το αύριο του γιου μου που βρίσκεται στην πρώτη λυκείου, το λέω...

Συμπερασματικά: Καλή ασφαλώς ήταν η πρωτοβουλία του “Αριστοτέλη”, αλλά έχω την αίσθηση ότι ότι δεν στηρίχθηκε ούτε από τα μέλη του. Δεν ήρθαν οι ίδιοι και δεν θεώρησαν σωστό να ενημερώσουν και τους γονείς στα σχολεία που διδάσκουν.

Από τα αρνητικά, η άθλια μικροφωνική εγκατάσταση που έκανε τα αυτιά μας να δεινοπαθούν στην προσπάθεια τους να ακούσουν τους ομιλητές...

Άλλο ένα πλάνο από την εκδήλωση – συζήτηση που οργάνωσε ο “Αριστοτέλης” κυριακάτικα στον κινηματογράφο “Όρφέας”...