Όμορφες αναμνήσεις από τα αθώα παιδικά μου χρόνια… Ψηφίδες, η ζωή μου!

ego.sta 4

Την βρήκα μέσα στα πράγματα μου. Ναι, είμαι εγώ στην ηλiκία των 4-5 χρονών. Φωτογραφημένος στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, στο χωριό, μπροστά σε μia πολύ μεγάλη και πολύ όμορφη μαργαρίτα που είχε στο περδικάρι μας. Η φωτογραφία γράφει πίσω: "22-1-64 προς τον Αγαπημένο μου αδελφό Κώστα για ενθύμιο της παιδικής μου ζωής" Αυτά κι αν είναι ενθυμια! Υπήρξα παιδί...

sxolio

Θυμάμαι αυτή τη φωτογραφία... Θα πρέπει να είμαι τρίτη δημοτικού ή μικρότερος και ήταν από τις κλασικές φωτογραφίες που βγάζαμε στο σχολείο. Νομίζω ο ίδιος φωτογράφος μας την έκανε και κορνίζα. Η μητέρα μου, την είχε σε περίοπτη θέση στο πατρικό μας κι εγώ την κληρονόμησα. Θα τη δείτε σπίτι μου... Παραπέμπει σε όμορφες παιδικές μνήμες...

ikogenia
Τις φωτογραφίες αυτές τις έχει η Στασούλα μας, στο δικό της σπίτι… Αν θυμάμαι καλά τις είχαμε στο πατρικό μου, πριν βάλω μπροστά να το φτιάξω στη σημερινή του μορφή, όπως το βλέπετε στο τέλος αυτής της ιστοσελίδας, χαμηλά. Σ’ αυτή εδώ, είναι όλη η οικογένεια μου και εγώ. Όρθιοι, από αριστερά, η Στασούλα, δίπλα της η Γεωργία (δεν ζει πια…), ο Κωστής μας (που κι αυτός δεν ζει πια) και η Μαλάμω. Και καθιστοί, η μητέρα μου Παπαδιώ, με εμένα πάνω στα πόδια της και φυσικά ο πατέρας μου, Λευτέρης Θεοδωράκης (του Κουμαλή). Θα πρέπει να είναι τραβηγμένη από κάποιον πλανόδιο φωτογράφο, στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, από αυτούς με τον τρίποδα και τις πλάκες που περνούσαν από τα χωριά τα παλιά χρόνια κι έβγαζαν μεροκάματο με τέτοιες φωτογραφίες.  Έτσι ήταν τότε οι εποχές...

mbambas.mama
Μια ακόμα φωτογραφία του πατέρα μου με τη μητέρα μου, όταν ήταν νεώτεροι, που επίσης είναι μεγάλη κορνίζα σήμερα στο σπίτι της Στασούλας. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι αυθεντική. Απ’ ότι θυμάμαι από τις διηγήσεις τους, ο πατέρας μας, "έπεσε" χρονικά να πάει στρατιώτης, σε μια εποχή που τα πράγματα δεν ήταν και τόσο αυστηρά, λίγο μετά τη Γερμανική Κατοχή. Και επειδή είχε (τότε) τρία παιδιά να μεγαλώσει, συχνά «έφευγε» από το στρατό για ένα – δυο χρόνια, μέχρι που η αστυνομία (χωροφυλακή τότε…) να τον εντοπίσει και να του ζητήσει να… επιστρέψει πίσω στη μονάδα του.

Εδώ, μάλλον πρόκειται για μοντάζ. Τα έκαναν αυτά, στην εποχή των παιδικών μου χρόνων... Με ένα πρωτόγονο τρόπο, αλλά τα έκαναν, οι πλανόδιοι φωτογράφοι... Δηλαδή μόνταραν, δυο διαφορετικές φωτογραφίες σε μία και σε πολλές περιπτώσεις έβαζαν μάλιστα και… χρώματα, σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, σε μια εποχή που η χρωματιστή φωτογραφία δεν είχε εμφανιστεί ακόμα, ευρύτατα, στη ζωή μας. Δεν μπορώ να φανταστώ την τεχνική, αλλά ήταν σαν να... ζωγράφιζαν, τη φωτογραφία!

Αχ, πώς λαχταρώ τη στιγμή που θα τους ξαναδώ και θα τους σφίξω στην αγκαλιά μου και τους δύο! Η μητέρα μου, πρόλαβε και γνώρισε την αλήθεια, αλλά και στον πατέρα μου, θα του δοθεί η ευκαιρία να μάθει… Ήταν δεκτικός, έντιμος, δίκαιος, καθαρός...

dimotiko

Και άλλη μια φωτογραφία από το σχολείο μας. Στην κάτω αυλή. Με τη δασκάλα μας κ. Καλλιόπη Κριτσωτάκη που την αγαπούσαμε πολύ κι "έφυγε" τόσο γρήγορα από κοντά μας... Πολλούς από αυτούς τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες, έχω χρόνια να τους δω... Αλλά μερικοί θυμούνται τα πάντα. Και είναι αλήθεια ότι όσο μεγαλώνουμε τέτοιες μνήμες είναι που τρυβελίζουν το μυαλό μας. Κι ας μη θυμόμαστε τι φάγαμε χθες! Έχω βάλει τον εαυτό μου μέσα σε ένα κόκκινο πλαίσιο. Έτσι κι αλλιώς, όλοι, μια... κοψιά είμαστε!

Εμείς το έχουμε σημειώσει ήδη

Posted in Επικαιρότητα

Το σημερινό πρωτοσέλιδο της ΑΥΓΗΣ. Στραπάτσο με το χαράτσι. Ε, ώρα είναι να νικήσουμε κάπου κι εμείς παιδιά. Δεν είναι;

Στη ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ επισημαίνουν την ανάγκη να υπάρξει “κούρεμα” στα δάνεια των Ελλήνων. Μισό εκατομμύριο δανειολήπτες βρίσκονται ήδη στο “κόκκινο”. Για να δούμε...

 

 

Το χαβά τους αυτοί!

Ήταν να μην κάνουν την αρχή. Τώρα τίποτε δεν τους σταματά. Κατά πως φαίνεται θα δεχθούν κι άλλο κούρεμα στους... υψηλόμισθους συνταξιούχους των πάνω από 1.000 ευρώ. Τα θερμά μου συγχαρητήρια. Να μου θυμίσετε να σας ψηφίσω στις εκλογές μην και το ξεχάσω... Η δημοσίευση στα ΝΕΑ.

Να 'τα και τα ωραία... Όπου τους παίρνει κάνουν τα παιχνιδάκια τους. Δείτε το πρώτο θέμα του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ τον πολύ κ. Ραγκούση που την είδε, με μοναδικό εφόδιο τη γνωριμία του με τον Γιωργάκη, ότι θα μπορούσε να το παίξει και... παράγοντας. Ξέρει ότι θα την κάνει και φροντίζει προκλητικά τον εαυτό του.

Ενδιαφέρουσα η πρόταση της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. Δεν είναι και εξωπραγματικό. Με ποινή φυλάκισης δύο ετών απειλείται ο πρώην πρωθυπουργός της Ισλανδίας Γκέιρ Χάαρντε, στην περίπτωση που κριθεί ένοχος για την οικονομική κρίση του 2008, η οποία οδήγησε τη χώρα του σε χρεοκοπία. Κάποια στιγμή και οι πολιτικοί πρέπει να “πληρώνουν” για τις ενέργειές τους.

Φοβερές οι εισηγήσεις των Γάλλων. Υποθέτω θα είναι και επιστήμονες, μάλλον οικονομολόγοι για να το “παίζουν” εμπειρογνώμονες. Και καλά αυτοί, τη δουλειά τους κάνουν... Απορώ με τον ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ που αναδεικνύει το θέμα... Είναι δυνατόν; Με ποια δημοσιογραφικά κριτήρια;

Καλό το θέμα στο ΕΘΝΟΣ. Εκλάμψεις έχουν οι άνθρωποι εκεί. Αναδεικνύουν κάτι που αφορά τον απλό κόσμο ως πρώτο θέμα. Επιτέλους αντιλαμβάνονται τι απασχολεί τον πολίτη – καταναλωτή.

Στην ΕΣΤΙΑ εκτιμούν ότι αν καταρρέει ο δικομματισμός αυτό συμβαίνει επειδή Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ δεν σεβάστηκαν τους κανόνες. Όπως και να 'χει το πράγμα παιδιά, ας δούμε τι μπορεί να συμβεί πέρα από το δικομματισμό. Χειρότερα από όσα βιώνουμε τώρα αποκλείεται να βιώσουμε...

Μια ματιά στη συνέλευση συνταξιούχων ΗΣΑΠ

Posted in Επικαιρότητα

Το προεδρείο της Διοίκησης του Σωματείου στο πάνελ της Γενικής Εκλογοαπολογιστικής Συνέλευσης στο ξενοδοχείο ΤΙΤΑΝΙΑ.

Στο βήμα ο απερχόμενος πρόεδρος για περισσότερα από 20 χρόνια σ' αυτή τη θέση ευθύνης, Μανώλης Φωτόπουλος, μιλάει στους συνταξιούχους.

Κατάμεστη η αίθουσα από τα μέλη του Σωματείου που ήρθαν στο ΤΙΤΑΝΙΑ να πάρουν μέρος στη Γενική Συνέλευση. Το ίδιο ενωμένοι θα οδηγηθούν στις εκλογές που θα δώσει τη νέα ηγεσία του Σωματείου.

Κώστας Γαζής: Αποχωρεί κι αυτός μαζί με τον Μανώλη Φωτόπουλο. Μετά τις εκλογές θα παραμείνει μόνο στη διοίκηση του Μουσείου Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων. Το ανακοίνωσε στη συνέλευση...

Η εμπειρία μου στις συνδικαλιστικές οργανώσεις δεν είναι και μικρή. Από το 1983 ασχολούμαι μ' αυτές παράλληλα με τη δουλειά μου στις εφημερίδες. Κι ωστόσο εδώ, στο Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ βρήκα μια μοναδική θετική αύρα, τέτοια, ώστε 17 χρόνια μετά, με την έκδοση του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ να έχουμε πετύχει ένα δημοσιογραφικό άθλο και να τυπώνουν περισσότερες εφημερίδες και από τα μέλη τους.

Δεν είναι καθόλου μικρό αυτό αν σκεφτεί κανείς πως τα συνδικάτα τον τελευταίο καιρό δέχονται μια άνευ προηγουμένου επίθεση.

Συμπορεύτηκα σ' αυτόν το δρόμο με έναν πολύ αξιόλογο άνθρωπο, τον Μανώλη Φωτόπουλο, που τον θαυμάζω για την ενεργητικότητά του και τη δράση του. Μαζί ξεκινήσαμε τον ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ. Τον ευχαριστώ που με εμπιστεύθηκε σ' αυτό το ωραίο ταξίδι. Ήταν μεγάλη τιμή για μένα και η προσπάθεια μόνιμη όλα αυτά τα χρόνια ήταν να φανώ αντάξιος της εμπιστοσύνης του.

Και σ' αυτή την εκλογοαπολογιστική συνέλευση η συγκίνηση ήταν έντονη από την αποχώρηση του Μανώλη Φωτόπουλου που αποφάσισε όντας εν ενεργεία πρόεδρος τα 20 τελευταία χρόνια να μην είναι υποψήφιος στις εκλογές που θα γίνουν αυτόν τον μήνα για να ασχοληθεί αποκλειστικά με το Μουσείο των Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων που ο ίδιος δημιούργησε, έναν αληθινό παράδεισο της ιστορίας των ηλεκτρικών σιδηροδρόμων.

Πήγα στο ΤΙΤΑΝΙΑ σήμερα και παρακολούθησα αυτή τη συνέλευση. Ήθελα να είμαι κοντά τους σ' αυτή τη μεγάλη στιγμή τους. Και χάρηκα που, πέρα από τις αναφορές στα ζητήματα του κλάδου, οι περισσότεροι αναφέρθηκαν στην αποχώρηση Φωτόπουλου.

Δεν είναι και λίγο... Ευτυχώς που ως μεγάλος ηγέτης φρόντισε να αφήσει πίσω του άξιους συνεχιστέςς του έργου του. Εκείνοι που θα βάλουν υποψηφιότητα στις εκλογές και μέσα από τις θέσεις ευθύνης θα δώσουν τη δική τους μάχη σε καιρού δύσκολους με εντιμότητα και αξιοπρέπεια. Και είναι χαρά και τιμή μου που θα συνεχίσω να συνεργάζομαι μαζί τους στην έκδοση του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ και στην υποστήριξη του Site τους.

Οι συνταξιούχοι σιδηροδρομικοί των ΗΣΑΠ παρακολουθούν με ενδιαφέρον τη συνέλευση και συμμετέχουν ενεργά στη συζήτηση.

Προσφυγή της ΓΣΕΕ στο ΣτΕ

Posted in Επικαιρότητα

Να θυμηθούμε λίγο τον περσινό Ιούνιο... Να δούμε πώς άδειασαν την πλατεία Συντάγματος από τον κόσμο που την είχε κατακλείσει διαμαρτυρόμενος για τις πολιτικές τους. Αυτή είναι δημοκρατία τους...

Φαίνεται ότι τελικά υπάρχουν κι άλλοι τρόποι διεκδίκησης τους δίκαιου. Ακόμη και οι προσφυγές στα δικαστήρια από μια τριτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση, όπως είναι η ΓΣΕΕ, είναι κάτι. Αν σκεφτεί κανείς την πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για το χαράτσι στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, όλα μπορούν να συμβούν.

Βέβαια ο ρόλος μιας συνδικαλιστικής οργάνωσης θα έπρεπε να είναι διεκδικητικός, να μπορεί να κινητοποιεί τους εργαζόμενους που καλύπτει και να αναγκάζει με την οργανωμένη πίεση και τον αγώνα της την όποια κυβέρνηση να κάνει πίσω.

Αλλά, δεν είναι αυτή ΓΣΕΕ... Ο κόσμος και όχι εντελώς αδικαιολόγητα, δεν την εμπιστεύεται... Κι αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα...

Ας είναι κι αυτή η κίνηση να προσφύγει στο ΣτΕ έχει την αξία της Δείτε την είδηση που όπως είναι φυσικό, πέρασε χαμηλά στις εφημερίδες:

Η Γ.Σ.Ε.Ε. καταθέτει άμεσα προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας για την ακύρωση της Πράξης του Υπουργικού Συμβουλίου, με την οποία τέθηκαν σε ισχύ σειρά πρωτοφανών και βάναυσων αντεργατικών μέτρων που λαμβάνει η κυβέρνηση, σε εφαρμογή των δεσμεύσεων της νέας δανειακής σύμβασης.

Οι επιπτώσεις των μέτρων αποτυπώνονται στη βίαιη υποβάθμιση του επιπέδου ζωής των εργαζομένων, οι οποίοι, μετά την πρωτοφανή δραματική μείωση και αυτών ακόμη των κατώτατων ορίων μισθών και ημερομισθίων της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, οδηγούνται απροκάλυπτα στην ατομική διαπραγμάτευση με τον εργοδότη.

Πρόκειται για μέτρα που, μέσω της βίαιης επέμβασης στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, καταλύουν τη συλλογική αυτονομία και οδηγούν σε πλήρη κατάρρευση θεμελιώδη ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα. Εκθεμελιώνουν κάθε έννοια προστασίας που παρέχει το Εργατικό Δίκαιο της χώρας, πλήττουν τη συνδικαλιστική ελευθερία και οδηγούν σε περαιτέρω μείωση εισοδημάτων αλλά και σε ύφεση την οικονομία.

Η ΓΣΕΕ είναι αποφασισμένη να αντιπαλέψει με κάθε τρόπο και κάθε μέσο σε εθνικούς και ευρωπαϊκούς θεσμούς, τις αυθαίρετες αντικοινωνικές και παράνομες παρεμβάσεις στο εργασιακό θεσμικό πλαίσιο.

Το ξέρουμε ότι τίποτα δεν είναι εύκολο. Το κράτος τους λειτουργεί κάπως έτσι και χρειάζεται συντονισμός στον αγώνα. Οι εικόνες που βλέπετε είναι από τη Θεσσαλονίκη όπου η αστυνομία, τα ΜΑΤ, χτυπάνε απρόκλητα την πορεία...

Πρώτη νίκη για όσους είπαν όχι στο χαράτσι

Posted in Επικαιρότητα

Σωστά προβάλει η ΠΑΤΡΙΔΑ Ηρακλείου Κρήτης την απόφαση της Επικρατείας, ότι απαγορεύτηκε να κόψουν το ρεύμα σε όσους αρνήθηκαν να καταβάλουν το χαράτσι των ακινήτων που μας έβαλαν στο λογαριασμό της ΔΕΗ. Είναι μια πρώτη νίκη που αποδεικνύει στην πράξη πως αν πούμε οργανωμένα το όχι σε ότι μας επιβάλουν , υπάρχουν αποτελέσματα...

Συννεφιασμένος ουρανός και κεραυνοί που αποδεικνύουν τον κακό μας τον καιρό. Αυτή η αρτίστικη διάθεση της ΝΕΑΣ ΚΡΗΤΗΣ Ηρακλείου Κρήτης να προσεγγίζει την ψυχολογική μας κατάσταση. Σαν να μην έχουν και τόσο άδικο, ούτε καμιά δημοσιογραφική υπερβολή.

Ο ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ επιστρέφει στις χθεσινές κυριακάτικες διαπιστώσεις ότι τάχα μου κλείδωσαν για δυο ημερομηνίες τις εκλογές. Συγνώμη αδέρφια, αλλά το “κλειδώνω” παραπέμπει σε μια ημερομηνία. Ούτε σε δύο, ούτε σε περισσότερες. Να μην ξεχάσουμε κι ότι ξέραμε ώς τώρα...

Κομματική εφημερίδα η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ υπηρετεί καθαρά τη Ν.Δ. και δεν το κρύβει... Διαβάστε πώς ερμηνεύει τις κινήσεις Βενιζέλου. Δεν διαφωνεί με τα μέτρα, αλλά αφήνει να εννοηθεί ότι ο Βενιζέλος θέλει να τα... σπρώξει στις πλάτες τις Ν. Δ. Για πόσο μαλάκες μας περνάνε; Γιατί να τους αφήσουμε, τον έναν ή τον άλλο, όταν μας λένε τι μας ετοιμάζουν, χωρίς καμιά ντροπή;

Χαμηλά πάντα στο ΕΘΝΟΣ περνάνε την αισιοδοξία για το PSI που έχει ο πρωθυπουργός. Επιτέλους να και ένας αισιόδοξος άνθρωπος για τα θέματα που αφορούν τους τραπεζίτες. Εξάλλου οι δυο “μεγάλοι” διαρρέουν, όπου μπορούν, σενάρια συγκυβέρνησης. Τι άλλο να μας πουν για να μας πείσουν πως το μόνο που τους αξίζει είναι ο κάλαθος των αχρήστων...

Στο “Όσκαρ” για την Παιδεία

Posted in Επικαιρότητα

Το πάνελ των ομιλητών στην εκδήλωση – συζήτηση που διοργάνωσε ο σύλλογος εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Αριστοτέλης”.

Οι λίγοι 'Ήρωες” εκπαιδευτικοί και γονείς που μια τέτοια ηλιόλουστη χειμωνιάτικη Κυριακή προτίμησαν να είναι στο σινεμά “Όσκαρ”.

Ο Λουκάς Καβακλής κατέχει την τέχνη, ώς δάσκαλος, να ακουμπάει τον απλό ακροατή, είτε εκπαιδευτικός είναι αυτός, είτε γονιός. Ο λόγος του, χωρίς να είναι καθόλου ξύλινος, μου άρεσε...

Κυριακή μεσημέρι στον κινηματογράφο “Όσκαρ” στα Πατήσια συζητώντας για την Παιδεία στον καιρό του ΔΝΤ. Περίμενα, είναι αλήθεια ότι θα είχε περισσότερο κόσμο... Μέρα ελεύθερη είπα, κάποιοι θα διέθεταν λίγο από το χρόνο τους γι' αυτό.

Έκανα λάθος. Άδειο ήταν το σινεμά στις 12,30. Μόλις 50 ενεργοί πολίτες, γονείς και εκπαιδευτικοί ήρθαν να ακούσουν τους προβληματισμούς των εκπαιδευτικών του “Αριστοτέλη”, για το τι πρόκειται να συμβεί στην εκπαίδευση αυτά τα δύσκολα χρόνια που ζούμε...

Προσπάθησα να δω τι φταίει... Άραγε δεν μας ενδιαφέρει ένα τέτοιο ζωτικής σημασίας θέμα; Είναι το ίδιο σοβαρό, όπως το ψωμί. Απαίδευτοι άνθρωποι νέοι, όταν μπαίνουν στην παραγωγή είναι εύκολη λεία στα χέρια αρπαχτικών εργοδοτών.

Πουλάνε φτηνά την εργατική τους δύναμη. Βλέπετε ήδη τι συμβαίνει με τους μισθούς των νέων. Κι αύριο, αφού δεν είμαστε διατεθειμένοι να αντιδράσουμε, τα πράγματα θα είναι ακόμα πιο δύσκολα. Και είμαστε γονείς... Κι έχουμε ευθύνη απέναντι στα παιδιά μας... Διότι ο ρόλος μας, ως γονείς, δεν εξαντλείται στο γεγονός ότι τα φέραμε στον κόσμο. Ίσα – ίσα, από κει αρχίζει...

Ευθύνη μεγάλη έχουν και οι εκπαιδευτικοί. Μια τέτοια μέρα έπρεπε να είναι εδώ. Εντάξει, έχει ωραία, αλκυονίδα μέρα έξω... Έχει έναν μοναδικό ήλιο έξω που “ζητάει” μια βόλτα... Όμως τα θέμα τους αφορά άμεσα...

Δέχονται που δέχονται μια άθλια προπαγάνδα που αφορά τη δουλειά τους. Καλό είναι να μην πέφτουν στην παγίδα και να λειτουργούν ως δημόσιοι υπάλληλοι, να κάνουν το ωράριο τους και να φεύγουν μπουχοί για το σπίτι ή για κανένα ιδιαίτερο...

Ναι, δεν είναι όλοι ίδιοι... Ασφαλώς. Αλίμονο σε όλους μας αν ήταν έτσι. Θα κατέρρεε το σύμπαν... Όμως δεν είναι σήμερα εδώ..

Και ήταν μια καλή ευκαιρία να ενημερωθούν. Κι εκείνοι ως εκπαιδευτικοί κι εμείς ως γονείς... Δυστυχώς σαν να μην έχουμε αντιληφθεί τι συμβαίνει γύρω μας. Παραμένουμε άβουλοι όσων συμβαίνουν και μας αφορούν...

Επί της ουσίας τώρα η εκδήλωση ήταν καλή. Δεν κατάλαβα, ωστόσο, γιατί μια εκδήλωση που διοργανώνεται από ένα σύλλογο δασκάλων πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, όπως είναι ο “Αριστοτέλης” θα έπρεπε να δώσουν τόσο βάρος στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Κανένα επίπεδο βέβαια δεν λειτουργεί αυτόνομα στην εκπαίδευση. Όλα είναι αλληλένδετα. Αλλά νομίζω ότι θα είχε μεγαλύτερη αξία για τους λίγους τολμηρούς που πήγαν στο “Όσκαρ” να άκουγαν περισσότερα πράγματα για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Ως γονιός που έχω κι εγώ τις δικές μου αγωνίες για το αύριο του γιου μου που βρίσκεται στην πρώτη λυκείου, το λέω...

Συμπερασματικά: Καλή ασφαλώς ήταν η πρωτοβουλία του “Αριστοτέλη”, αλλά έχω την αίσθηση ότι ότι δεν στηρίχθηκε ούτε από τα μέλη του. Δεν ήρθαν οι ίδιοι και δεν θεώρησαν σωστό να ενημερώσουν και τους γονείς στα σχολεία που διδάσκουν.

Από τα αρνητικά, η άθλια μικροφωνική εγκατάσταση που έκανε τα αυτιά μας να δεινοπαθούν στην προσπάθεια τους να ακούσουν τους ομιλητές...

Άλλο ένα πλάνο από την εκδήλωση – συζήτηση που οργάνωσε ο “Αριστοτέλης” κυριακάτικα στον κινηματογράφο “Όρφέας”...

Κυριακάτικες εφημερίδες...

Posted in Επικαιρότητα

Την Κυριακή οι εφημερίδες λειτουργούν σαν εβδομαδιαίες... Και τα θέματά τους ένα ανεμομάζωμα από θέματα επικαιρότητας. Αυτό όμως που πάντα μ' αρέσει τις Κυριακές είναι να ρίχνω μια ματιά στο σκίτσο του ΣΤΑΘΗ στο ΠΑΡΟΝ και μετά να διαβάζω τις ειδήσεις για τα media που έχει. Ευτυχώς που είναι εδώ μαζί με ένα δισέλιδο στη REAL γιατί μετά την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ νομίσαμε ότι θα τον χάναμε...

Είναι πραγματικά ένα φαινόμενο προς διερεύνηση... Όχι των οικονομολόγων, αλλά των ψυχιάτρων... Πώς γίνεται να μειώνονται οι μισθοί και να αυξάνουν οι τιμές στα προϊόντα πρώτης ανάγκης; Πώς γίνεται αλήθεια; Οι τίτλοι από την ΑΥΓΗ.

Να τι μας ετοιμάζουν για τον Ιούνιο. Ό, τι άφησαν πριν λίγο καιρό, παρουσιάζοντας το ως επιτυχία, για να χαμηλώσουν απελπιστικά τους μισθούς των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, έρχονται τώρα να το κατακρεουργήσουν. Να ένας σοβαρός λόγος για να τους τιμωρήσουμε στις εκλογές αν και όποτε γίνουν... Η μνήμη είναι ανάγκη να λειτουργήσει... Εμείς θα την κρατήσουμε ζωντανή... Από τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

Να 'τα και τα ωραία... Το ΒΗΜΑ προαναγγέλλει εκλογές... Δίνει μάλιστα και δυο πιθανές ημερομηνίες. Σημειώστε τις. Γιατί όσοι δεν έχετε και πολύ ασθενή μνήμη αυτό το κυβερνητικό συνονθύλευμα έγινε για να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές στις... 19 Φεβρουαρίου! Αλλά προηγούνταν μωρέ να κάνουν κάτι ψιλοδουλίτσες σε βάρος μας... Θα προλάβουν λες ώς τις 29 Απριλίου ή τις 6 Μαϊού να τις ολοκληρώσουν; Δεν το βλέπω...

Έχουν βλέπεις και τις νέες περικοπές στον ιδιωτικό τομέα που σχεδιάζουν για το θέρος. Ποια εκλεγμένη κυβέρνηση με νωπή εντολή θα μπορέσει να υλοποιήσει ένα τέτοιο πρόγραμμα; Ενώ τώρα, τα παλικάρια της φακής, ξέρουν το δρόμο της συνδιαλλαγής με τους τροϊκανούς...

Ξεκίνησε, λέει, η μάχη διαδοχής....

Posted in Επικαιρότητα

Έτσι παρουσιάζει το κυριακάτικο ΕΘΝΟΣ τα σχέδια Βενιζέλου για την επόμενη μέρα του ΠΑΣΟΚ. Φυσικά, να ξεκαθαρίσουμε: Όταν ο Βενιζέλος αναφέρεται σε “άστεγους” εννοεί πολιτικά μέσα στου ΠΑΣΟΚ. Για τους πραγματικά άστεγους που με την πολιτική του δημιούργησε ούτε άκουσε, ούτε ξέρει τίποτα... Περιέργως πώς ελάχιστες εφημερίδες από αυτές που μέχρι χθες τους εκθείαζαν προβάλλουν τους μονομάχους της πλάκας...

Το σημερινό πρωτοσέλιδο της REAL. Όχι που θα τα άφηναν αυτά... Αφού βλέπουν πως σαρώνουν τα πάντα και ουδείς διαμαρτύρεται θα πάνε και παρακάτω. Θα πάρουν ότι μπορούν. Και τις ζωές μας. Και... μωρέ δεν το θέλουν αυτοί, αλλά τι να κάνουν που τους το επιβάλλουν οι τροϊκανοί. Άντε χαθείτε από δω προδότες που θέλετε να ηγηθείτε και ενός.... σοσιαλιστικού κόμματος. Ότι σχέση έχω εγώ με την... αστροναυτική, έχετε εσείς με το σοσιαλισμό....

Ε, όχι οποιαδήποτε μάχη... Πρόκειται για τον νέο πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Στον κόσμο τους ζουν οι άνθρωποι... Αφού, ως κυβέρνηση, κορόιδεψαν τους ψηφοφόρους τους για να υφαρπάξουν την ψήφο τουw, αφού ξεπούλησαν τα πάντα και διέλυσαν τον κοινωνικό ιστό, αφού μας έβαλαν ομήρους στο ΔΝΤ και μας πέταξαν έρμαιο στους τροϊκανούς, δανειστές μας, τώρα τάχα μου ενδιαφέρονται για την προεδρία του κόμματος...

Ποιου κόμματος παιδιά; Έχετε βγει στις γειτονιές να μιλήσετε με τους ανθρώπους που τόσα χρόνια σας στήριξαν με την ψήφο τους; Όσοι από αυτούς έχουν λίγη τσίπα και στοιχειώδη ηθική, κρύβονται γιατί δεν μπορούν να βλέπουν και να απολογούνται για τα έργα σας και δέχονται άδικα την κριτική από εκείνους που έχουν δεχτεί ως τώρα τις μεγαλύτερες επιθέσεις στο εισόδημά τους και τις κατακτήσεις τους. Κι αυτοί εκεί το χαβά τους, τα μικρά παιχνιδάκια τους... Ξένοι με την πραγματικότητα και τη λογική, επιμένουν: Οι υποψηφιότητες θα κατατεθούν ως τις 10 Μαρτίου. Και μια βδομάδα μετά η εκλογή θα γίνει από τη βάση...

Ο.Κ.!... Είναι μια καλή ευκαιρία να τη δουν αυτή τη βάση πώς αντιδρά. Ο κ. Βενιζέλος, ο Παπουτσής και όποιος άλλος μέχρι τότε δηλώσει υποψηφιότητα θα δοκιμάσουν είναι βέβαιο, οδυνηρές εκπλήξεις.

Δεν πα να συνεδριάζουν τα όργανα... Δεν πα να ορίζουν ημερομηνίες. Μερικούς εγκάθετους κομματικούς καρεκλοκένταυρους αφορούν. Τους βολεμένους σε διάφορες θέσεις. Τους αυλοκόλακες... Κανέναν άλλον... Αλλά τι περιμένουμε από αυτούς που τα ξεπούλησαν όλα και έρχονται χαμογελώντας ζητώντας ψήφο για μια θέση ευθύνης που σε άλλες εποχές μπορεί να είχε κάποια αξία, τώρα πάντως απολύτως καμία.

Το ΠΑΣΟΚ που αυτοί με την ισοπεδωτική δράση τους, πρόδωσε την κοινωνία, τους ψηφοφόρους του και αυτούς που νομίζοντας πως σε κάτι διέφεραν από τη Ν.Δ. θέλησαν το 2009 να αλλάξουν το σκηνικό. Και είδαν, έκπληκτοι, αυτοί οι άνθρωποι να εφαρμόζουν κατ' εντολήν των τροϊκανών τις πιο σκληρές νεοφιλελεύθερες πολιτικές που έζησε αυτός ο τόπος τα τελευταία 35 χρόνια.

Μια υπενθύμιση μόνο στους “μονομάχους” αυτών των εξελίξεων. Σπείρατε ανέμους και τώρα ετοιμαστείτε να τρυγήσετε θύελλες. Α! Κι όταν με το καλό μοιράσετε τις θεσούλες από το κόμμα του τίποτα σκεφθείτε να πληρώσετε εκείνους τους άμοιρους εργαζόμενους στα κεντρικά της Ιπποκράτους που πέντε μήνες τώρα έχουν να δουν το χρώμα το χρήματος.

Το κρίμα στο λαιμό σας φιλόδοξοι κομματάρχες... Δεν ξέρω πώς κοιμάστε ήσυχοι τα βράδια, τι λέτε στους φίλους σας, στους συντρόφους σας, (αν ακόμα θεωρείτε κανέναν τέτοιο...) αλλά εγώ αν ήμουν στη θέση σας θα έψαχνα ένα βαθύ λαγούμι να πάω να κρυφτώ για να μη με βλέπει το φως του ήλιου και οι άνθρωποι τους οποίους καταδικάσατε για τα επόμενα 20 χρόνια...

Αλλά τι περιμένεις από πολιτικά παχύδερμα; Ήθος και ηθική; Αυτά πέθαιναν προ πολλού... Κι ούτε ξέρουν πώς γράφονται και πώς προφέρονται. Η θεσούλα μόνο. Από ένα κόμμα που το έκαναν σαν τα μούτρα τους...

Ας τους αφήσουμε όμως στα μικρά και μίζερα τους κι ας πάμε εμείς σε μια αληθινά σημαντική συζήτηση για την ευθύνη μας ως γονείς σε μια περίοδο ιδιαίτερα δύσκολη...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA