Όμορφες αναμνήσεις από τα αθώα παιδικά μου χρόνια… Ψηφίδες, η ζωή μου!

ego.sta 4

Την βρήκα μέσα στα πράγματα μου. Ναι, είμαι εγώ στην ηλiκία των 4-5 χρονών. Φωτογραφημένος στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, στο χωριό, μπροστά σε μia πολύ μεγάλη και πολύ όμορφη μαργαρίτα που είχε στο περδικάρι μας. Η φωτογραφία γράφει πίσω: "22-1-64 προς τον Αγαπημένο μου αδελφό Κώστα για ενθύμιο της παιδικής μου ζωής" Αυτά κι αν είναι ενθυμια! Υπήρξα παιδί...

sxolio

Θυμάμαι αυτή τη φωτογραφία... Θα πρέπει να είμαι τρίτη δημοτικού ή μικρότερος και ήταν από τις κλασικές φωτογραφίες που βγάζαμε στο σχολείο. Νομίζω ο ίδιος φωτογράφος μας την έκανε και κορνίζα. Η μητέρα μου, την είχε σε περίοπτη θέση στο πατρικό μας κι εγώ την κληρονόμησα. Θα τη δείτε σπίτι μου... Παραπέμπει σε όμορφες παιδικές μνήμες...

ikogenia
Τις φωτογραφίες αυτές τις έχει η Στασούλα μας, στο δικό της σπίτι… Αν θυμάμαι καλά τις είχαμε στο πατρικό μου, πριν βάλω μπροστά να το φτιάξω στη σημερινή του μορφή, όπως το βλέπετε στο τέλος αυτής της ιστοσελίδας, χαμηλά. Σ’ αυτή εδώ, είναι όλη η οικογένεια μου και εγώ. Όρθιοι, από αριστερά, η Στασούλα, δίπλα της η Γεωργία (δεν ζει πια…), ο Κωστής μας (που κι αυτός δεν ζει πια) και η Μαλάμω. Και καθιστοί, η μητέρα μου Παπαδιώ, με εμένα πάνω στα πόδια της και φυσικά ο πατέρας μου, Λευτέρης Θεοδωράκης (του Κουμαλή). Θα πρέπει να είναι τραβηγμένη από κάποιον πλανόδιο φωτογράφο, στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, από αυτούς με τον τρίποδα και τις πλάκες που περνούσαν από τα χωριά τα παλιά χρόνια κι έβγαζαν μεροκάματο με τέτοιες φωτογραφίες.  Έτσι ήταν τότε οι εποχές...

mbambas.mama
Μια ακόμα φωτογραφία του πατέρα μου με τη μητέρα μου, όταν ήταν νεώτεροι, που επίσης είναι μεγάλη κορνίζα σήμερα στο σπίτι της Στασούλας. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι αυθεντική. Απ’ ότι θυμάμαι από τις διηγήσεις τους, ο πατέρας μας, "έπεσε" χρονικά να πάει στρατιώτης, σε μια εποχή που τα πράγματα δεν ήταν και τόσο αυστηρά, λίγο μετά τη Γερμανική Κατοχή. Και επειδή είχε (τότε) τρία παιδιά να μεγαλώσει, συχνά «έφευγε» από το στρατό για ένα – δυο χρόνια, μέχρι που η αστυνομία (χωροφυλακή τότε…) να τον εντοπίσει και να του ζητήσει να… επιστρέψει πίσω στη μονάδα του.

Εδώ, μάλλον πρόκειται για μοντάζ. Τα έκαναν αυτά, στην εποχή των παιδικών μου χρόνων... Με ένα πρωτόγονο τρόπο, αλλά τα έκαναν, οι πλανόδιοι φωτογράφοι... Δηλαδή μόνταραν, δυο διαφορετικές φωτογραφίες σε μία και σε πολλές περιπτώσεις έβαζαν μάλιστα και… χρώματα, σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, σε μια εποχή που η χρωματιστή φωτογραφία δεν είχε εμφανιστεί ακόμα, ευρύτατα, στη ζωή μας. Δεν μπορώ να φανταστώ την τεχνική, αλλά ήταν σαν να... ζωγράφιζαν, τη φωτογραφία!

Αχ, πώς λαχταρώ τη στιγμή που θα τους ξαναδώ και θα τους σφίξω στην αγκαλιά μου και τους δύο! Η μητέρα μου, πρόλαβε και γνώρισε την αλήθεια, αλλά και στον πατέρα μου, θα του δοθεί η ευκαιρία να μάθει… Ήταν δεκτικός, έντιμος, δίκαιος, καθαρός...

dimotiko

Και άλλη μια φωτογραφία από το σχολείο μας. Στην κάτω αυλή. Με τη δασκάλα μας κ. Καλλιόπη Κριτσωτάκη που την αγαπούσαμε πολύ κι "έφυγε" τόσο γρήγορα από κοντά μας... Πολλούς από αυτούς τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες, έχω χρόνια να τους δω... Αλλά μερικοί θυμούνται τα πάντα. Και είναι αλήθεια ότι όσο μεγαλώνουμε τέτοιες μνήμες είναι που τρυβελίζουν το μυαλό μας. Κι ας μη θυμόμαστε τι φάγαμε χθες! Έχω βάλει τον εαυτό μου μέσα σε ένα κόκκινο πλαίσιο. Έτσι κι αλλιώς, όλοι, μια... κοψιά είμαστε!

Ολοταχώς για τα 290.000 “κλικ”

Posted in Επικαιρότητα

Η ΑΥΓΗ καταγράφει την υψηλή ανεργία που κατατρέχει τους νέους. 1.000 απολύσεις κάθε μήνα... Πρωτοσέλιδα που έχουν θέση σ' αυτό το Site που ακραγγίζει με πάθος την αλήθεια. Αυτό επιχειρεί καθημερινά και το γεγονός ότι το ανταμείβετε με επισκέψεις δείχνει να το πετυχαίνει...

Η ηρακλειώτικη εφημερίδα ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ επιλέγει να κάνει το ίδιο θέμα πρώτο, αναδεικνύοντας όμως τα παιχνίδια ανάμεσα στην ΕΛ.ΣΤΑΤ και τον ΟΑΕΔ. Αλλά είπαμε, σήμερα που βγήκαμε από το κουρείο, φρεσκοκουρεμένοι ας μην γκρινιάζουμε...

Ο ΛΟΓΟΣ προβάλει το τραγικό του 21% που για πρώτη φορά πιάνει ένα τόσο αρνητικό νούμερο. Μα είναι δυνατόν να υπερηφανευόμαστε για τέτοια ρεκόρ. Κατάντια είναι...

Η επισκεψιμότητα σ' αυτό το Site έχει αυξηθεί τον τελευταίο καιρό. Η “μπίλια” καθημερινά “κάθεται” στα 600 “κλικ” από διαφορετικές Ι.Ρ. Είναι ίσως και τα παιδιά από τη Δημοσιογραφική Ομάδα που δημιουργήσαμε στο πλαίσιο της αλληλεγγύης και προσφοράς μαθημάτων που υλοποιούν το ΠΟΛΥΤΡΟΠΟ ΤΕΧΝΗΣ και η ΕΚΑΠ.

Η ομάδα, στην πλειοψηφία τους κορίτσια “πετάει”... Φτιάξαμε μαζί πριν μια εβδομάδα ένα Blog, μπορείτε να το δείτε πατώντας ΕΔΩ και δημιουργήσαμε μια Ομάδα στο Facebook κι αυτή μπορείτε να τη δείτε ΕΔΩ. Και τα δυο σφύζουν από ζωή...

Όμως το προσωπικό μου Site, δεν το παραμελώ... Καθημερινά έχει δύο με τρεις αναρτήσεις. Και πάντα σχολιασμό από τους τίτλους των εφημερίδων. Προσεγγίζουμε έτσι την επικαιρότητα με το δικό μας τρόπο. Ξεχωριστό. Νομίζω ότι δε θα το βρείτε αυτό πουθενά αλλού.

Δεν είναι απαραίτητο βεβαίως να συμφωνείτε. Και η διαφωνία είναι καλή, γόνιμη, παραγωγική. Φτάνει να έχει επιχειρήματα που να βασίζονται κάπου, μην είναι μετέωρα...

Όμως μ' αρέσει κι εμένα αυτή η διαδικτυακή επικοινωνία. Είναι η συντροφιά μου στο γραφείο μου. Με τανοιχτό το κομπιούτερ από το πρωί που πάω ώς το απόγευμα που φεύγω...

Αυτό που προσπάθησα να κάνω είναι να μεταμορφώσω τη σοβαρή τεχνολογική αρτιότητα ενός Site στη ζωντανή επικοινωνία του Blog μαζί σας. Και ως ένα βαθμό νομίζω ότι τα έχω καταφέρει. Βλέποντας αυτό το Site έχεις την αίσθηση ότι είσαι σε Blog.

Θέλω κατά κάποιο τρόπο να στηρίξω αυτή την προσπάθεια. Επειδή τον τελευταίο καιρό έχουν μπει στο στόχαστρο από ανθρώπους που είναι άσχετοι με την τεχνολογία και τις δυνατότητές της.

Ναι, τίποτα δεν είναι κακό, ίσα – ίσα μπαίνει στις υπηρεσίες μας για μια πιο ανθρώπινη ζωή. Γιατί αυτό είναι το ζητούμενο και όχι οι αριθμοί. Αυτοί έρχονται να επιβεβαιώσουν πως ότι κάνουμε κάπου βρίσκει ανταπόκριση. Ότι δεν πάει στο κενό. Ότι κάτι καταφέρνουμε. Δεν παλεύουμε με ανεμόμυλους σαν τον Δον Κιχώτη.

Εγώ ταξίδι θεωρώ όλη αυτή την προσπάθεια και σεις που επικροτείτε με την παρουσία σας το αποτέλεσμα, συνταξιδιώτες. Σας ευχαριστώ από καρδιάς...

Αληθινές ιστορίες που θα πρεπε να ξέρουμε και που αυτό το Site θεωρεί υποχρέωσή του να τις ξαναφέρει στην επικαιρότητα. Γιατί η μνήμη είναι δυνατό και χρήσιμο εργαλείο.

Τι σημαίνει “κούρεμα” και μας έχουν πρήξει...

Posted in Επικαιρότητα

Πραγματικά μας θεωρούν κάφρους. Δείτε ΕΔΩ. Αυτή είναι η επίσημη ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών για το PSI. Σε άψογα αγγλικά παρακαλώ. Ε, να μην καταλαβαίνουν και οι... ιθαγενείς για τι πράγμα μιλάμε. Αυτοί πρέπει απλά να πληρώνουν... Εδώ, το σημερινό πρωτοσέλιδο των ΝΕΩΝ.

Στο ΕΘΝΟΣ μας εύχονται “με γεια”... Έτσι δε λένε σε όσους βγαίνουν από το κουρείο; Ωστόσο είναι πολύ μικρό για πρωτοσέλιδο μιας εφημερίδας που θέλει να λέγεται σοβαρή... Διαβάστε ΕΔΩ τι είπε πριν από λίγο ο ίδιος ο κ. Παπαδήμος. Κι επειδή οι οικονομικοί όροι είναι δύσκολοι για τον πολύ κόσμο, ιδού ένα λεξικό για να μάθετε περισσότερα πράγματα.

Και η εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ το περίφημο PSI κάνει πρώτο θέμα. Σε μπόξ ο κ. Πρωθυπουργός που εκνευρίστηκε με τα ταμεία που αρνήθηκαν να ξεπουλήσουν τα λεφτά των ασφαλισμένων τους. Τι λέτε κ. Παπαδήμο. Λίγο ξυδάκι πάρτε, να σας περάσει...

Το πρωτοσέλιδο από την ΑΥΡΙΑΝΗ που κάνει το τόσο, τόόόόόόόόσο... Εκτός πραγματικότητας τα κόμματα. Δείτε ΕΔΩ ένα ενδιαφέρον άρθρο.

Οι ιδιώτες επενδυτές πρέπει να αυξήσουν τη συνεισφορά τους στην προτεινόμενη δεύτερη φάση της προσπάθειας διάσωσης της ελληνικής οικονομίας, ξεκαθάρισε η Ανγκελα Μέρκελ έπειτα από τις συνομιλίες που είχε στις Βρυξέλλες με τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο και άλλους ανώτατους αξιωματούχους της ΕΕ.

«Η συμφωνία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 21ης Ιουλίου προβλέπει τη συμμετοχή των ιδιωτών πιστωτών στη διαδικασία διάσωσης της Ελλάδας. Τώρα πρέπει να δούμε αν τα νεότερα οικονομικά στοιχεία απαιτούν αναθεώρηση της απόφασης εκείνης. Αν χρειαστεί θα γίνει ένας αναπροσδιορισμός», δήλωσε η γερμανίδα καγκελάριος σε συνέντευξη τύπου που έδωσε μετά τη συνάντησή της με τον Μπαρόζο.

Η Γερμανίδα καγκελάριος τόνισε, πάντως, ότι ανεξάρτητα από το ποσοστό συμμετοχής των ιδιωτών και από το συνολικό «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, «η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει μέλος της ζώνης του ευρώ».

Τι σημαίνει σε… απλά ελληνικά το κούρεμα για εμάς

Πώς θα γίνει η ελεγχόμενη χρεωκοπία;
Το σχέδιο που εξελίσσεται για την Ελλάδα προβλέπει το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους τουλάχιστον κατά 50%, δηλαδή θα διαγραφεί χρέος ύψους 170 δισ. ευρώ! Το θετικό για τη χώρα, σε αντίθεση με τον ακαριαίο θάνατο της ανεξέλεγκτης χρεωκοπίας, είναι ότι η ελεγχόμενη θα γίνει με την Ελλάδα στο ευρώ και υπό τον… πλήρη έλεγχο των θεσμικών οργάνων της ευρωζώνης. Πράγμα που σημαίνει ότι απλά οι καταθέσεις των πολιτών ΔΕΝ θα χάσουν την αξία τους.

Ποιοι θα χάσουν από το κούρεμα της τάξης του 50% και την ελεγχόμενη χρεωκοπία;
Οι τράπεζες εντός και εκτός συνόρων και τα ασφαλιστικά ταμεία. Ουσιαστικά, θα υποστούν ζημία ίση με το 50% της αξίας των ομολόγων που διαθέτουν. Οι ζημίες θα είναι πραγματικές, δηλαδή πρέπει να περάσουν στους ισολογισμούς τους και τόσο οι τράπεζες όσο και τα ταμεία θα χρειαστούν στήριξη πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ. Σύμφωνα με το σχέδιο, η στήριξη θα προέλθει από τα κεφάλαια του Εκτακτου Μηχανισμού Ρευστότητας της ευρωζώνης (EFSF), οι τράπεζες θα ανακεφαλαιωθούν όπως και τα ασφαλιστικά ταμεία.

Ποια θα είναι τα οφέλη για το Ελληνικό Δημόσιο;
Η Ελλάδα θα χρωστά τα μισά, με αποτέλεσμα να μειωθούν σημαντικά οι τόκοι, τα χρεολύσια και το χρέος να είναι διαχειρίσιμο. Εφόσον, μάλιστα, η οικονομία παράξει πλεόνασμα, λογικά θα είναι σε θέση να μειώνει και μέρος του κεφαλαίου.

Ποιο θα είναι το τίμημα αυτής της πράξης;
Για να «κουρέψουν» ελεγχόμενα εντός του ευρώ το χρέος κατά 50%, το τίμημα που θα πληρώσει η χώρα και οι πολίτες της είναι η υποτίμηση κατά 50% του βιοτικού επιπέδου. Διαδικασία που έχει ήδη ξεκινήσει και θα αποτυπωθεί με ακρίβεια στο Μνημόνιο 3. Επί της ουσίας, το χρέος που θα κουρευτεί δεν έχει ισόποσο αντίκτυπο σε ΑΕΠ και αποτελεί μία φούσκα δανεισμού, άρα το βιοτικό μας επίπεδο θα πέσει στις δυνατότητες του ΑΕΠ της χώρας.

Τι επίπτωση θα έχει στους μισθούς και τις συντάξεις;
Το πρώτο δυνατό βήμα έγινε με τις εξαγγελίες των τελευταίων μέτρων. Οι μισθοί και οι συντάξεις θα μειωθούν έως και 50%, όπως και ο δημόσιος τομέας. Τα ασφαλιστικά ταμεία θα στηριχθούν από τον EFSF και θα περιορισθεί δραστικά ο αριθμός τους.

Τι θα γίνει με τις καταθέσεις;
Η ελεγχόμενη χρεωκοπία εντός του ευρώ εγγυάται τις καταθέσεις, καθώς οι τράπεζες θα περάσουν στον έλεγχο του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης (EFSF), θα ανακεφαλαιωθούν και δεν υπάρχει φόβος για τις καταθέσεις.

Τι θα γίνει με τα δάνεια;
Μολονότι οι μισθοί θα περιορισθούν έως και 50%, το ύψος του δανείου θα παραμείνει το ίδιο, ανάλογα με την προτέρα οικονομική κατάσταση. Οι τράπεζες, ωστόσο, συντονισμένα θα κληθούν να προχωρήσουν σε ρυθμίσεις ακόμη και ενήμερων δανείων, με μείωση του ύψους της μηνιαίας δόσης, επιμήκυνσης του χρόνου αποπληρωμής, προκειμένου να μη «σκάσουν» από την αδυναμία των δανειοληπτών να πληρώσουν τις δόσεις τους.

Τι θα γίνει με τις τιμές των ακινήτων;
Σύμφωνα με τους οικονομολόγους, μετά την ολοκλήρωση της ελεγχόμενης χρεωκοπίας, θα υπάρξει σημαντική μείωση στις τιμές των ακινήτων. Δεν αποκλείεται, όπως υπογραμμίζουν, η μείωση να φθάσει και το 50%. Και επειδή οι κρίσεις κρύβουν ευκαιρίες, ο έχων μετρητά θα μπορεί να αγοράσει σε χαμηλές τιμές. Το οξύμωρο στην περίπτωση των κατοικιών είναι ότι η πλειονότητά τους έχει αποκτηθεί με στεγαστικά δάνεια και ο ιδιοκτήτης θα βλέπει αφενός την αξία του σπιτιού του να πέφτει, αφετέρου το ύψος του δανείου να είναι πολύ υψηλότερο αυτής.

Τι θα γίνει με τις τιμές των προϊόντων και αγαθών;
Η αγορά εκτιμούν ότι θα ευθυγραμμισθεί με το βιοτικό επίπεδο των καταναλωτών. Η μείωση των μισθών και των συντάξεων οδηγεί αυτόματα σε αντίστοιχη μείωση της κατανάλωσης. «Επειδή, όμως, οι επιχειρήσεις προσαρμόζονται με βάση το κέρδος, έτσι θα προχωρήσουν αναπόφευκτα και σε μείωση των τιμών, προκειμένου όσες δύναται να επιβιώσουν», αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις στο λιανεμπόριο;
Πλήθος μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων εκτιμάται ότι δεν θα αντέξουν. Ήδη τα λουκέτα στις μικρές επιχειρήσεις είναι δεκάδες χιλιάδες και το φαινόμενο αναμένεται να συνεχιστεί. «μετά τη δεκαετία του ‘70, εξαιτίας της διαστρωμάτωσης της κοινωνίας, όσοι δεν μπορούσαν να διοριστούν στο Δημόσιο άνοιγαν ένα μαγαζάκι. Σε καμία δυτική πρωτεύουσα, π.χ., Λονδίνο, Ρώμη κ.α., δεν υπάρχουν τόσο μικρά μαγαζιά». Εφόσον, λοιπόν, περιοριστεί το βιοτικό επίπεδο, θα περιοριστεί και το λιανεμπόριο, σε αντίθεση με τις μεγάλες αλυσίδες, οι οποίες θα μπορούν να επιβιώσουν δίνοντας ελκυστικές τιμές.

Πηγή: www.tsantiri.gr

Για το τέλος κράτησα το καλό... Βρε ο Αντωνάκης θέλει να κουρευτούν και τα δάνεια των καταναλωτών... Θα το ακούσουν οι τραπεζίτες και θα σπεύσουν να ικανοποιήσουν το αίτημα. Μ' αυτό το πλευρό να κοιμάστε, φίλοι της ΒΡΑΔΥΝΗΣ.

Στη γυναίκα της ζωής μας

Posted in Δημοσιογραφικά

Η Ζωή είναι γυναίκα, τραγουδά Ελένη Δήμου.. Κι έτσι είναι, ένα τραγούδι από γυναίκες για γυναίκες...Εδώ κι αν υπάρχει αλληλεγγύη...

Μια γυναίκα Μπορεί, λέει η Ελένη Βιτάλη και σαν να να 'χει δίκιο. Για δεν πώς μοιράζονται τα πράγματα και τραβάνε μαζί... Απευθύνεται στους άνδρες, αυτούς τους... δυνατούς που τους τραβάνε από τη μύτη...

Μια γυναίκα μόνο ξέρει να σου πει, μια γυναίκα που αγάπησε πολύ, κι έκανε δώρο τη ζωή της, σ' αυτόν που διάλεξε η ψυχή της. Τραγουδά η Καίτη Γκρέη.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 10/03/2012

Είναι από αυτές τις ημέρες που βάλαμε στη ζωή μας να γιορτάζουμε. Που με κάποιο τρόπο τις κάνουμε να ξεχωρίζουν λίγο. Ξέρω πολλοί από σας δεν συμφωνείτε. Κι εγώ μαζί σας... Δεν χρειάζεται μια μέρα το χρόνο να θυμόμαστε πράγματα και τις άλλες μέρες να... κάνουμε την πάπια σφυρίζοντας αδιάφορα σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Κάπως έτσι αντιμετώπισα και την παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, χθες.

Θα ήθελα να χαμογελάσω, μα δεν έχω τη δύναμη και το κουράγιο να το κάνω. Αν τα κατάφερνα θα είχε μέσα του μεγάλη δόση ειρωνείας...

Ειρωνεία γιατί αντιμετωπίζει το ζήτημα λες και είναι κάτι ξεχωριστό από μας. Λες και άνδρες – γυναίκες δεν τραβάνε μαζί το ίδιο κουπί στην κοινωνία...

Ποιος, αλήθεια, ωφελείται από τη συντήρηση τέτοιων γιορτών ξεχωριστών; Ποτέ η γυναίκα δεν αντιμετωπίστηκε ισότιμα στην παραγωγή. Ούτε και πήρε ποτέ ίδιο μισθό με τον άνδρα κι ας κατείχε ίδιο πόστο ευθύνης.

Υποτίθεται ότι στο πέρασμα των χρόνων γίνανε βήματα για την ισότητα των δύο φύλλων. Σιγά τα βήματα...

Μάλλον έγιναν τόσα και τέτοια, ώστε να την εκμεταλλευτεί ακόμα περισσότερο το σύστημα. Δουλειά στη δουλειά, δουλειά στο σπίτι, ευθύνη για την οικογένεια και την ανατροφή των παιδιών, πόσο και πώς να αντέξει σ' αυτή τη συνεχή δοκιμασία;

Άσε που νομίζω πως σκόπιμα κάποιες γυναίκες βρήκαν τον τρόπο να να διαστρεβλώσουν το νόημα της γιορτής. Σχέδια για να πάνε στα μπουζούκια το βράδυ, τότε που υπήρχε η οικονομική δυνατότητα για μικρές προσωπικές απολαύσεις, γιατί στις μέρες μας κι αυτές έχουν περιοριστεί πια αισθητά.

Δεν κάνω σχόλια χωρίς λόγο για το άλλο μισό του ουρανού. Από σεβασμό στην προσφορά τους το επιχειρώ...

Επειδή εκτιμώ πως δεν χρειάζεται να τις τοποθετούμε στο βάθρο χειροκροτώντας τις κι από την άλλη να συνεχίζουμε απρόσκοπτα την εκμετάλλευση τους. Κι επειδή θεωρώ πως στη μάνα που έφερε στον κόσμο και στη συντρόφισσα που αγαπήσαμε αξίζει κάτι καλύτερο ή το καλύτερο.

Παρακολουθώντας την επικαιρότητα γράφτηκε αυτό το κομμάτι. Με σκοπό και στόχο να καταθέσει ένα λουλούδι στη μνήμη όλων των πρωτοπόρων γυναικών που άνοιξαν δρόμους για να τους περπατήσουμε, που μας έδειξαν τι σημαίνει ζωή και μας έπεισαν πως αξίζει τον κόπο να συμπορευτούμε μαζί τους και τους ζήσουμε αντάμα.

Υποχρεωμένος σ' αυτές, σκύβω το κεφάλι τη μέρα της γιορτής τους. Ότι έχω και δεν έχω, χωρίς υπερβολή, σ' αυτές το χρωστώ και την εμπειρία που απέκτησα δίπλα τους, άλλοτε σπάζοντας τα μούτρα μου κι άλλοτε βγαίνοντας νικητής και πιο πλούσιος σε συναισθήματα.

Η γιορτή τους είναι χαρά μου και η ψυχή μου είναι κοντά τους και δίπλα τους. Χρόνια πολλά και σήμερα και πάντα!

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στην ομώνυμη στήλη που φιλοξενείται στη σελίδα 9.

Κι επειδή είναι η μέρα του τραγουδιού σήμερα, ας απολαύσουμε κι αυτό το πολύ όμορφο τραγούδι με την Ελένη Δήμου... Η μέρα της γυναίκας πέρασε, αλλά εμείς επιμένουμε να την αγαπάμε...

Οι Τούρκοι μπήκαν στα σπίτια μας!

Posted in Επικαιρότητα

Χωρίς καμιά εθνικιστική διάθεση σημειώνουμε την επέλαση των τουρκικών σίριαλ που, το ένα μετά το άλλο τα κανάλια εντάσσουν στο καθημερινό πρόγραμμά τους. Μετά τον ΑΝΤ1 και το MEGA τώρα και ο ALPHA έρχεται με δύο νέες σειρές. Και, ω τι σύμπτωση!... Όλες γλυκανάλατες, ερωτικές... Να ξεχνάμε τα προβλήματά μας, να κολλήσουμε στους καναπέδες, θεατές του τίποτα... Το δημοσίευμα από τις εσωτερικές σελίδες του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ.

Έτσι παρουσιάζει το θέμα η ΑΥΡΙΑΝΗ. Στο ΠΑΣΟΚ αυτή την Κυριακή “κλειδώνουν” οι υποψηφιότητες για την εκλογή νέου προέδρου στις διαδικασίες της επόμενης Κυριακής 18/3, αλλά στα κεντρικά γραφεία της Ιπποκράτους οι εργαζόμενοι εκεί, απλήρωτοι για 4 μήνες έναν κατάληψη...

Κάπως έτσι είναι το νέο πολιτικό ήθος όχι μόνο του ΠΑΣΟΚ αλλά και όλων των κομμάτων που παρά την μεγάλη κρατική χρηματοδότηση που έχουν χρωστούν και της Μιχαλούς. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ περισσότερα στοιχεία από την έρευνα της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ που αναδεικνύει το θέμα στη σελίδα 3.

Κι ενώ το απόγευμα ολοκληρώνεται το θρίλερ με το PSI των τραπεζών, υπάρχουν, ευτυχώς, ακόμα ταμεία που δεν θυσιάζουν τα χρήματα των ασφαλισμένων τους, παρά την τρομοκρατία Βενιζέλου και τι διαρροές ότι πάμε για άτακτη χρεοκοπία... Από την ΑΥΓΗ.

Στον ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ “χρυσώνουν” το χάπι με την απειλή ότι η τρόικα θα λογοδοτήσει στο Ευρωκοινοβούλιο για τα επαχθή μέτρα που επέβαλε στον ελληνικό λαό. Θα περιμένουμε 20 μέρες για να δούμε μαυρισμένο από τις... μελανιές το πρόσωπό της. Η τιμωρία, φαντάζομαι, θα ΄ναι σκληρή...

Στα ΝΕΑ πάλι δεν γνωρίζουν καθόλου το θέμα του ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΥ και... προτάσσουν τους επιτρόπους που σχεδιάζουν να βάλουν οι Βρυξέλλες σε όλα τα υπουργεία. Και για να... ισορροπήσει το θέμα γράφει ότι οι... σκιτσογράφοι της γης, είναι όλοι Έλληνες. Βρε, με τέτοια συμπαράσταση η νίκη είναι στο τσεπάκι μας...

Ισχνή η προβολή των εφημερίδων στην πρκωμοσία των νέων υπουργών που τοποθετήθηκαν είτε από τις καραμπόλες μετά την αποχώρηση Παπουτσή, είτε με τον νέο υπουργό Παιδεία, Γ. Μπαμπινιώτη. Όταν ο άλλος αγκομαχά να επιβιώσει του είναι αδιάφορες τέτοιες φιέστες... Από τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.


Μικρές ειδήσεις με περιεχόμενο

Βεβαίως οι καλές εφημερίδες υπηρετώντας τους αφεντάδες τους, χαμηλώνουν πολύ ένα θέμα ουσίας που αφορά πολλούς Έλληνες φορολογούμενους οι οποίοι αδυνατούν να πληρώσουν τις οφειλές τους στο δημόσιο.

Πρόταση του Site: Στην πυρά οι φτωχοδιάβολοι που μια ζωή ήταν συνεπείς στις υποχρεώσεις τους, αθώοι οι μεγαλοφοροφυγάδες...

Από τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ.

Χρόνια πολλά στις γυναίκες που γιορτάζουν

Posted in Επικαιρότητα

Από την ταινία ”Αγορά” που προβάλλεται σήμερα από το MEGA στις 10 το βράδυ και αξίζει να τη δείτε. Αφιερωμένη στη θρυλική Ελληνίδα Υπατία, μαθηματικό – αστρονόμο, στη Ρωμαϊκή Αίγυπτο του 4ου αιώνα. Μια γυναίκα είναι που κάνει τη διαφορά...

Η Γ.Σ.Ε.Ε. εκφράζει το σεβασμό και τη στήριξη στον αφανή καθημερινό αγώνα της γυναίκας που:

  • Παλεύει για το δικαίωμα στην ουσιαστική ισότητα και την ίση μεταχείριση που αγωνίστηκε να κατακτήσει, σε μία περίοδο ισοπεδωτικών οικονομικών πολιτικών για την ανθρώπινη αξία και αξιοπρέπεια.

  • Απαιτεί να εργάζεται με αξιοπρέπεια και όρους ισότητας σ’ένα περιβάλλον απόλυτης κρατικής και εργοδοτικής αυθαιρεσίας.

  • Ανταποκρίνεται στους πολλαπλούς ρόλους που ακόμα επωμίζεται, παλεύοντας διαρκώς τα βαθιά ριζωμένα στερεότυπα και προκαταλήψεις για το ρόλο της γυναίκας, που καμία πολιτική μέχρι σήμερα δεν έχει αντιμετωπίσει.

  • Απαιτεί να ζει με αξιοπρέπεια και με σεβασμό στην προσωπικότητά της, ενώ καθημερινά καλείται να αντιμετωπίσει ταυτόχρονα διακρίσεις λόγω φύλου, ηλικίας, αναπηρίας, φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής, γενετήσιου προσανατολισμού, θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων.

  • Αγωνίζεται να μην απομονωθεί κοινωνικά και να ακουστεί η φωνή της, συμμετέχοντας στη συλλογική δράση και διεκδικώντας την εκλογή της σε θέσεις ευθύνης.

Η γυναίκα στην Ελλάδα του 2012, της κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, της μείωσης των μισθών, της μισθολογικής ανισότητας, της επαγγελματικής στασιμότητας, της εκ περιτροπής εργασίας, της μερικής απασχόλησης, της εφεδρείας, των απολύσεων, της ανεργίας, των πολλαπλών διακρίσεων, της στέρησης κοινωνικών παροχών, των μειωμένων ασφαλιστικών προσδοκιών, της έλλειψης δημόσιων δομών φροντίδας για το παιδί και την οικογένεια, της ανεπάρκειας δημόσιας φροντίδας υγείας, της ψυχικής βίας, της σεξουαλικής παρενόχλησης, της κοινωνικής απομόνωσης και της περιθωριοποίησης, είναι ΗΡΩΙΔΑ.

Καλούμε όλες τις γυναίκες να συσπειρωθούν στα συνδικάτα και να συμμετέχουν στους συλλογικούς αγώνες για αξιοπρεπή εργασία και κοινωνική δικαιοσύνη.

Τα συνδικάτα ενισχύουν, προωθούν και προστατεύουν τη γυναικεία συμμετοχή, ενισχύοντας την παρουσία γυναικών στις διοικήσεις τους.

Η Γ.Σ.Ε.Ε. θα συνεχίσει τον αγώνα για την προάσπιση των θεμελιωδών εργασιακών δικαιωμάτων, για την ενίσχυση του Κράτους Πρόνοιας, για την αλλαγή της οικονομικής πολιτικής. Για μια πολιτική κοινωνικής ασφάλειας υπέρ των γυναικών, υπέρ του κοινωνικού συνόλου.


Μας δουλεύουν άγρια, αδέρφια...

Posted in Επικαιρότητα

Τίτλους σαν αυτόν της ΠΑΤΡΙΔΑΣ θα δούμε πολλούς αυτές τις μέρες. Στόχος να μας πείσουν πως θα πληρώσουν κι αυτοί που μια ζωή δεν πληρώνουν εκτός από τα μόνιμα υποζύγια, μισθωτοί και συνταξιούχοι... Παρόμοιες εικόνες, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για αναγνωρίσημα πρόσωπα θα δούμε και στην τηλεόραση. Ειδική υπηρεσία συλλαμβάνει τους οφειλέτες, τους φοράει χειροπέδες και μετά από λίγο οι δικαστές τους αφήνουν ελεύθερους. Φυσικά σέντς δεν μπαίνει στα δημόσια ταμεία. Προς τι λοιπόν οι πανηγυρισμοί;

Αυτοί την ιστορία με τους μεσάζοντες τη θυμάμαι πολλά χρόνια. Από τη δεκαετία του '70, τη ζεστή μεταπολίτευση, θυμάμαι τον εαυτό μου πιτσιρικά, να βάζουμε τέτοια ζητήματα. Αλλά αυτοί, οι μεσάζοντες είμαι κάτι σαν τη λερναία ύδρα. Της κόβεις ένα κεφάλι και φυτρώνουν δύο. Και δεν υπάρχει πια στις μέρες μας κανένας Ηρακλής διατεθειμένος να κάνει ένα σύγχρονο άθλο. Ή μήπως γιατί δεν βολεύει τους κυβερνώντες; Από την ΑΥΓΗ.

 

 

Κίνηση για φτηνά τρόφιμα

Στο ΕΘΝΟΣ με μικρά γράμματα, αλλά πάντως ψηλά, προβάλλεται αυτή η ιστορία με το κίνημα της πατάτας. Τώρα στον κατάλογο μπαίνουν κι άλλα είδη πρώτης ανάγκης. Το λάδι, ας πούμε. Και η Κρήτη στο χορό...

Δείτε ΕΔΩ από την εφημερίδα περισσότερα πράγματα για το θέμα...

Ο βρώμικος Γ. Κουρής... Μέσα στη λάσπη κινείται πάντα, αυτός είναι ο φυσικός του χώρος, τώρα θα ξέφευγε; Αν το έκανε θα ήταν σαν να αρνούνταν τον εαυτό του. Δείτε το πρώτο θέμα της σημερινής ΑΥΡΙΑΝΗΣ. Η... κρατικοδίαιτη, όπως την αναφέρει, ΕΣΗΕΑ δεν θέλει να συνδράμει στο PSI για το σώσιμο των τραπεζών και να μπορούν να μας... ρουφήξουν το μεδούλι. Έντεχνα ξεχνά ότι πολύ πρόσφατα συγκεκριμένα φιντανάκια “έφαγαν” λεφτά του ΕΤΑΠ ΜΜΕ με το περίφημο δομημένο ομολόγων. Αλήτικη συμπεριφορά...

“Ματάκια” μας κάνει ή άνοιξη...

Posted in Επικαιρότητα

Πρωινό ανοιξιάτικο ξύπνημα... Ακούστε ένα όμορφο τραγούδι με στοίχους εξαιρετικούς, από αυτά που δεν ακούμε πια στα ραδιόφωνα. Με ίχνη κρητικής ομορφιάς από αυτά που έχουν γαντζωθεί στην ψυχή μας και κρατάνε ζωντανό το νόστο της επιστροφής. Μοναδική, η απαγγελία του Μάνου Κατράκη. Τι φωνή είναι αυτή Θεέ μου; Και τι νόημα ο λόγος του...

Δείτε κι αυτόν, που χαλάλισε το πρωινό του γι' αυτή την ξεχωριστή λήψη των δύο λεπτών... Ξεβουλώστε λίγο τ' αυτιά σας κι ακούστε το κελάηδημα των πουλιών στο άνοιγμα της μέρες. Ήχοι άγνωστοι πια για μας, τους κατοίκους των πόλεων... Καμιά φορά, η σιωπή είναι χρυσός...

Παιχνιδάκια με το χειμώνα κάνει η άνοιξη, Έρχεται, χαμογελάει, τσαντίζεται, γκρινιάζει, χάνεται. Κι ο χειμώνας κρατάει ένα αντιπάτι και δεν θέλει να φύγει. Έτσι κι αλλιώς με όσα συμβαίνουν γύρω μας έχει ριζώσει στην καρδιά μας και δεν λέει να φύγει...

Σκληρή η πραγματικότητα γίνεται καθημερινά και πιο σκληρή καθώς ανακαλύπτουμε γύρω μας ανθρώπους που έχουμε κατά καιρούς μοιραστεί τόσα πράγματα, να μην είναι διατεθειμένοι να προσφέρουν το παραμικρό για να σε εξυπηρετήσουν. Λες και το καλό που θα κάνουν θα τους “κοστίσει” κάπου... Λες και θα γίνουν πιο φτωχοί άμα είναι πιο ανθρώπινοι...

Μεσοβδόμαδα, πρωί, σκέψεις που τριβελίζουν το μυαλό μου την ίδια ώρα που στην τηλεόραση “παίζουν” ημερομηνίες εκλογών, εάν και εφόσον αύριο το PSI των τραπεζών αποδώσει. Δείτε ΕΔΩ τι συμβαίνει...

Μας αρέσει να χρησιμοποιούμε όρους που δεν ξέρουμε. Και, κυρίως, να... βιώνουμε από ασφαλή απόσταση τα προβλήματα των άλλων. Βάζουμε βέλη στη φαρέτρα του κουτσομπολιού μας και ησυχάζουμε... Ησυχάζουμε; Ωραία λέξη, να 'τανε κι αληθινή...

Στο ΠΑΣΟΚ τα ΜΜΕ επιμένουν πως έχουν εσωτερικές εκλογές για πρόεδρο. Κανείς δεν ενδιαφέρεται γι αυτούς. Αυτοί μόνοι τους και οι μικρές ομαδούλες τους.

Στη γειτονιά ξεκινάμε σήμερα, επί της ουσίας, τα σεμινάρια δημοσιογραφίας στα παιδιά που ενδιαφέρονται να μάθουν... Δωρεάν, απευθύνονται σ' αυτούς που δεν θέλουν άλλο ένα χαρτί για το βιογραφικό τους, αλλά ενδιαφέρονται πραγματικά να γνωρίσουν έναν κόσμο που κρύβει μέσα του μαγικά πράγματα.

Είμαι έτοιμος σ' αυτό το πρώτο μας μάθημα. Έχω φτιάξει ένα νέο Blog και έχω τυπώσει οδηγίες για να τους μοιράσω σχετικά με το πώς μπορούν οι ίδιοι αν θέλουν να γίνουν διαχειριστές και να προβάλουν τη δουλειά τους καθώς και το άνοιγμα με την πρώτη εισήγησή μου.

Λιτά θέλω να 'ναι αυτά τα μαθήματα. Έξω απ' ότι γνωρίζουμε ώς τώρα στην εκπαίδευση, με φιλική διάθεση και ανθρώπινη προσέγγιση στα θέμα. Και, κυρίως, με χαμόγελο. Απ' αυτό που λείπει στις μέρες μας. Ο δάσκαλος, έχω την αίσθηση ότι, πρέπει να χαμηλώσει για να φτάσει τους μαθητές κι ύστερα να κάνει ένα σάλτο για να πετάξουν μαζί ψηλά. Στο μαγικό κόσμο της δημοσιογραφίας που κρύβει τόσο όμορφα πράγματα, αρκεί να είναι διατεθειμένοι να κάνουν αυτό το ταξίδι μαζί μου.

Τετάρτη, θα δω τις εφημερίδες, θα τις σχολιάσω εδώ, του τίτλους, όπως κάνω καθημερινά τους τελευταίους μήνες και προσεγγίζω με έναν άλλον τρόπο την επικαιρότητα. Και θα τα μοιραστώ μαζί σας σ' αυτό το ζεστό διαδικτυακό τόπο που χτίζεται καθημερινά με αγάπη κι ενδιαφέρον αληθινό, απ' αυτό που λείπει στις μέρες μας...

Από τη συναυλία του Νταλάρα τη Δευτέρα 5/3/2012 στο Ίλιον. Ο κόσμος διαμαρτύρεται... Δεν συμφωνώ με την τακτική του γουχαϊσματος των καλλιτεχνών, αλλά καλό είναι και οι ίδιοι να είναι πιο σεμνοί και να μην προκαλούν με τις δηλώσεις τους... Όσο μπορούν, τουλάχιστον να μην προκαλούν...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA