Παραλαμβάνω ύλη για το τ. 178, της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ και ξεκινάμε το τ. 179...

ilektrikos.178

Αυτό είναι το  τελευταία φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ που κυκλοφορεί τ. 178. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Σήμερα, Παρασκευή 27 Ιλουνίου παραλαμβάνω ύλη για να χτίσω το νέο τεύχος 179...

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε στο στήσιμο της. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη. Εξαιρετικοί και απόλυτα συνενοήσιμοι.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  σλημερα Παρασκευή 27 Ιουνίου 2025 κατέβηκα Πειραία στα γραφεία του Σωματείου και παρέλαβα το υλικό για το νέο τεύχος 177. Ξεκινάμε ένα νέο ταξίδι!

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Υπάρχει Ελπίδα μ' ένα βιβλίο...

Posted in Επικαιρότητα

Όταν ένα βιβλίο γράφεται για τους μεγάλους και μιλάει για τα παιδιά, υπάρχει ελπίδα... Ο Σωκράτης Μαντζουράνης παρουσιάζει το βιβλίο του, αύριο Τετάρτη στις 8 μμ.μ. Στο μπαράκι ΡΟΥΦ, στο Γκάζι. Να πάμε... Να παρακολουθήσουμε από κοντά τους ανθρώπους του πνεύματος. Γιατί μόνο όταν συναντώνται πνευματικοί άνθρωποι, με καλό σκοπό μπορεί να είμαστε πιο αισιόδοξοι ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες. Δεν είναι πρόκληση να το δούμε αυτό στις χαλεπές μέρες που περνάμε;

Από το σημερινό πρωτοσέλιδο της Ηρακλειώτικης εφημερίδας ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ. Ξανά στην ξενιτιά για το μεροκάματο... Τι μας θυμίζουν όλα αυτά; Η δική μου γενιά έζησε τον ξεριζωμό για ένα κομμάτι ψωμί...

Και επειδή ούτε τους τύπους δεν κρατάνε πια τα ΜΜΕ η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ημερήσια απογευματινή εφημερίδα για όσους δεν ξέρουν στο φύλλο του Σαββάτου είχε δημοσιεύσει αυτό το καρεδάκι στη σελίδα 3, το δεύτερο εξώφυλλο. Απλά πράγματα... Οι υποψήφιοι βουλευτές, αν και όταν γίνουν εκλογές θα πρέπει να τα... σκάσουν στο λογιστήριο της εφημερίδας αν θέλουν κάτι παραπάνω στην προβολή τους.. Η... ενημέρωση έχει το τίμημά της...

Μια βόλτα στο Φλοίσβο

Posted in Επικαιρότητα

Μεσημέρι Κυριακής στη μαρίνα του Φλοίσβου. Οι άνθρωποι την έχουν αράξει στη μικρή προβλήτα και πίνουν αμέριμνα τον καφέ τους. Όμορφη ανοιξιάτικη βόλτα...

Άλλη μια φωτογραφία από τη μεσημεριανή βόλτα στο Φλοίσβο.. Τα ζευγαράκια βρήκανε ευκαιρία να περπατήσουν πιασμένοι χέρι – χέρι. Αυτά είναι τα ωραία...

Η Κυριακή ήταν πολύ όμορφη ανοιξιάτικη μέρα. Ένας ήλιος λαμπερός πάνω από τα κεφάλια μας προκαλούσε για μια βόλτα. Έτσι μετά τη Λαϊκή Συνέλευση και το μεσημεριανό φαγητό πήγαμε για καφέ στη μαρίνα του Φλοίσβου στο Παλαιό Φάληρο.

Βλέποντας έναν τέτοιον καιρό κι άλλοι είχαν την ίδια ιδέα. Κι έτσι στη μαρίνα του Φλοίσβου γινότανε ένας ψιλοχαμός. Τέτοιος που με δυσκολία έβρισκες να παρκάρεις ή μια θέση στα καφέ...

Ευτυχώς στο πρώτο είμασταν τυχεροί. Ο φύλακας άφηνε ένα αυτοκίνητο κάθε φορά να μπαίνει για κάθε ένα που έφευγε. Κι έτσι μπήκαμε σχετικά εύκολα έχοντας και θέση πάρκινγκ.

Περπατήσαμε ανάμεσα στα κότερα. Άλλος κόσμος... Νομίζεις ότι πραγματικά βρίσκεσαι σε άλλο κόσμο. Ύστερα ψάξαμε για μια θέση σε καφέ. Άδικος κόπος. Είναι πολύς ο κόσμος . Δεν βρήκαμε να καθίσουμε. Πήραμε έναν καφέ στα όρθια και καθίσαμε στην προβλήτα δίπλα στα σκάφη να τον πιούμε...

Είχα παρέα και την εφημερίδα μου. Όμορφη παρέα και ευκαιρία να ρίξω μια ματιά, ως αναγνώστης, χαλαρά και χωρίς το δημοσιογραφικό “άγχος” για το κρύβεται πίσω από την είδηση...

Ο ήλιος είναι δυνατός... Δεν αντέχονταν για πολύ. Τρεις ώρες ήταν ήδη ένα οριακό σημείο... Περπατήσαμε στον ωραίο διαμορφωμένο πεζόδρομο. Ανάμεσα στους ανθρώπους. Τράβηξα και δυο φωτογραφίες να “στολίσω” αυτό το κομμάτι και πήραμε το δρόμο της επιστροφής.

Είχα καιρό να κάνω μια τέτοια βόλτα και πρέπει να ομολογήσω ότι μου άρεσε... Ένοιωσα όμορφα, σαν άνθρωπος...

Κυριακάτικη βόλτα, μεσημεριανή στη μαρίνα του Φλοίσβου... Αξίζει μια επανάληψη στο όχι μακρινό μέλλον...

Οι πρώτες εικόνες από τη Λαϊκή Συνέλευση

Posted in Επικαιρότητα

Το άνοιγμα των εργασιών της Λαϊκής Συνέλευσης έκανε η Μέλπω. Θύμισε τη δράση της Επιτροπής ώς τα τώρα από την τελευταία συνέλευση της 15 Γενάρη. Ένα σημαντικό μέρος της δράσης αναλώθηκε στον αγώνα εναντίον των χαρατσιών όπως αυτά μπήκαν μέσα στο λογαριασμό της ΔΕΗ... Βήματα που έφεραν αποτελέσματα. Ο αγώνας συνεχίζεται...

Δεν ήταν τελικά άσχημα από πλευράς συμμετοχής. Παρά το γεγονός ότι αυτή η Κυριακή ήταν άκρως ανοιξιάτικη με έναν ζεστό ήλιο έξω, προκλητικό για μια βόλτα... Σημειώσαμε συγκεκριμένες απουσίες, αλλά αυτό δεν έχει και τόση σημασία. Σημασία έχει ότι αυτοί που ήρθαν ήξεραν γιατί ήταν εκεί. Συζήτησαν, κουβέντιασαν, μοιράστηκαν εμπειρίες κι αυτό είναι το μεγάλο κέρδος σ' αυτή την υπόθεση.

Η Ρούλα αναφέρθηκε στα προβλήματα που αντιμετωπίζει στο χώρο δουλειάς της,το 7ο Θεραπευτήριο Αθηνών το οποίο κινδυνεύει με κλείσιμο. Γενικότερα, πέρα από το προσωπικό ενδιαφέρον το πρόβλημα με την υγεία είναι πολύ σοβαρό καθώς οι υποτυπώδεις υπηρεσίες δεν παρέχονται πια. Δεν μπορεί πλέον ο ασφαλισμένος στη δευτεροβάθμια περίθαλψη να κάνει ούτε μια εξέταση. Μιλάνε για συγχωνεύσεις, όπου αυτό σημαίνει πως τα μικρότερα νοσοκομεία διαλύονται...

Περνώντας η ώρα η αίθουσα γέμισε από κόσμο. Ενθαρρυντικό σε τέτοιους καιρούς ότι αφήνει κανείς τη θαλπωρή του σπιτιού του και διαθέτει το πρωινό μιας Κυριακής με τετοιο καιρό για να ενημερωθεί για τις δράσεις της Λαϊκής Συνέλευσης, να θέσει τα ερωτήματα του, να τοποθετηθεί πάνω στα φλέγοντα ζητήματα...

Ενημέρωση για την Επιτροπή Ανέργων έκανε ο Άρης σε σχέση με τη δράση της. Συχνά η ενημέρωση γίνετε μέσα από το Blog. Εκτίμηση του είναι ότι, το ζήτημα της ανεργίας σηκώνεται δύσκολα, αλλά μπορεί να έχει πολύ καλά αποτελέσματα. Τέτοια μεγάλη ανεργία έχουμε να δούμε από τη δεκαετία του '60. Οι άνεργοι έχουν πολύ δύναμη και ενεργητικότητα. Είναι όμως τα πρώτα θύματα της κρίσης και των Μνημονίων...

Η Ανθή παρενέβη με ένα ψήφισμα υπέρ των συλληφθέντων συμπολιτών μας, στη Χαλκίδα τα Φώτα, όταν γιουχάισαν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια. Το ψήφισμα αυτό μαζί με άλλο δύο, το ένα για τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς και το άλλο για τα στρατόπεδα που ετοιμάζουν για τους αλλοδαπούς, ψηφίστηκαν ομόφωνα.

Ένας παππούς πήρε το λόγο και είπε πως διαβάζει αυτή την εποχή ένα βιβλίο του κ Στεφανίδη, τώρα λέει που είναι συνταξιούχος και έχει χρόνο και έχει μάθει πολλά πράγματα. Κατάλαβε πως το πιο σοβαρό πρόβλημα είναι η κεντρική πολιτική διοίκηση και ξάφνιασε με την πολύ καλή ανάλυση που έκανε. Τον χειροκροτήσαμε... Και γώ προσωπικά. Ήταν όντως πολύ καλός...

Παρακαλώ, όχι άλλα ψέματα...

Posted in Επικαιρότητα

Με το γνωστό τραγούδι του Παντ. Θαλασσινού από το άλμπουμ του ΚΑΛΑΝΤΑΡΙ ας τον καλωσορίσουμε τον Απρίλη στη ζωή μας. Και... παρακαλώ, όχι ψέματα σήμερα. Μπαφιάσαμε μ' αυτά των πολιτικών. Δεν μπορούμε να γελάσουμε...

Κι ενα αισιόδοξο τραγούδι, από αυτά που έχουμε ανάγκη στις μέρες μας...

Είναι άποψη και θέση του Site πολλά χρόνια τώρα... Πολύ περισσότερο τώρα που βγαίνουν στην επιφάνεια τα ψέματα που μας... σερβίριζαν χρόνια και μάλιστα κοστίζουν και ακριβά στις μέρες μας για τα άδεια πορτοφόλια μας.

Παράκληση: Αν έχετε αλήθειες να μας πείτε, μιλήστε σήμερα, αλλιώς σιωπήστε. Δεν έχουμε καμιά διάθεση να ακούσουμε ένα ακόμη ψέμα, πολύ περισσότερο να κάνουμε πλάκα μ' αυτό...

Μη χαλάτε τη φαεινή σας ιδέα στο να βρείτε ωραίες πλάκες για σήμερα Πρωταπριλιά, επειδή “το θέλει το έθιμο”. Να τα χέσω εγώ, τέτοια έθιμα που είναι εκτός τόπου και χρόνου. Αυτή η χώρα και οι πολίτες της υποφέρουν από τις αλήθειες που δεν τους λένε...

Και πού είστε; Προετοιμαστείτε για πολλά ψέματα και υπερβολές. Σε προεκλογική περίοδο είμαστε. Να είστε έτοιμοι για όλα.

Αν και, εδώ που τα λέμε, ετούτος ο λαός μετά από όσα έχει πάθει την τελευταία διετία δεν έχει και τόση διάθεση να τους χειροκροτήσει χωρίς να ψάχνεται λίγο παραπέρα από όσα ακούει...

Να μου τι θυμηθείτε: Θα σκυλομετανοιώσουν όσοι ετούτη τη φορά, αν και όποτε γίνουν εκλογές, αποφασίσουν να εκτεθούν ως υποψήφιοι των κομμάτων που ψήφισαν τα πάντα γύρω από τα Μνημόνια...

Το πρώτο τηλεοπτικό σποτ, τεράστιο 12 λεπτά, του Βαγγέλη Βενιζέλου που επιχειρεί να φτιάξει το προφίλ του ενόψει εκλογών, αν και όποτε γίνουν... Πουθενά δε φαίνεται το ΠΑΣΟΚ. Μόνο οι ατέλειωτοι λεονταρισμοί του Βαγγέλη που, αν δεν το καταλάβατε, μας έσωσε από τη πτώχευση. Δε λέει όμως τη βασική αλήθεια Αν σώθηκε κάποιος αυτές είναι οι τράπεζες, οι βουλευτές, οι επιχειρηματίες. Ο λαός είναι ήδη σε κατάσταση πτώχευση. Ο καημένος, δεν έχει αντιληφθεί τι μπορεί να πάθει από εκείνους που δεν φοβούνται γιατί τα έχουν χάσει όλα με την πολιτική του... Πραγματικά, Πρωταπριλιάτικο...

Το πιο πάνω είναι ένα προεκλογικό βίντεο που προσπαθεί αν τον εξωραΐσει ενόψη εκλογών... Ετούτο εδώ είναι ένα μικρό μοντάζ από την επικαιρότητα. Τι έλεγε κάποτε για το χαράτσι στους λογαριασμούς της ΔΕΗ και τι έκανε τελικά. Χρόνια πολλά κ. Βενιζέλο σήμερα που γιορτάζεται...

Πάει κι ο Μάρτης...

Posted in Επικαιρότητα

Κάθε Μάρτη, κάθε Απρίλη,κάθε Μάη... Όμορφο τραγουδι της εποχής μας. Οι νεότεροι ούτε που θατο ξέρουν, φαντάζομαι.
Αύριο, Κυριακή 1η Απρίλη, πάμε στη Λαϊκή Συνέλευση της γειτονιάς μας. Συμμετέχουμε δραστήρια στα κοινά.

Τα “μαζεύει” σιγά – σιγά κι Μάρτης... Έκανε το πάσο του και τώρα ετοιμάζεται να δώσει τη θέση του στον Απρίλη. Η αλήθεια είναι ότι έκανε μερικά γενναία πισωγυρίσματα στο χειμώνα μέχρι να αποφασίσει να “παραδώσει” στην άνοιξη. Έντονα κρύα, παγωνιά και από την άλλη, ώρες -ώρες ξεπεταγόταν ένας τέτοιος ήλιος που παρέπεμπε σε... καλοκαίρι.

Τα κάνει αυτά τα νάζια του ο Μάρτης. Σώου κανονικό... Μικρής διάρκειας. Ίσα 31 μέρες και μετά, σιωπή. Του χρόνου πάλι...

Μ' αρέσει αυτό το παιχνίδισμα με τους μήνες. Το κάνω πάντα στην ολοκλήρωσή ή το άνοιγμά τους. Βάζω κι αυτή κλεψύδρα επάνω αριστερά, αριστερά του κομματιού για να... υπενθυμίζω στους... βιαστικούς ή τους πολύ... χαλαρούς πως ο χρόνος φεύγει έτσι κι αλλιώς.

Κι επειδή, κάθε στιγμή που ζούμε είναι μοναδική, αξίζει να τη ζούμε στο έπακρο. Διότι κάπως έτσι είναι η ζωή. Μυστήριο αλλά και γλύκα, υπέροχη αν υπάρχουν οι προϋποθέσεις.

Και αυτές τις προϋποθέσεις δεν περιμένουμε να πέσουν ώς μάνα εξ' ουρανού, αλλά τις δημιουργούμε. Με ένταση, με δύναμη, με πάθος. Όπως αρμόζει σε ζωντανούς, νοήμονες οργανισμούς.

Είχε κι ο Μάρτης τις ομορφιές του, δεν μπορώ να πω... Και τα άγχη του και τις αγωνίες του σαν όλους τους μήνες πια... Αλλά τη βγάλαμε. Σταθήκαμε όρθιοι και ξεπεράσαμε τον κάβο...

Θέλει δουλειά το πράγμα. Χρειάζεται να αντιληφθούμε πού είμαστε και να χαράζουμε ρώτα για το αύριο. Δεν ποντάρουμε στην τύχη, αλλά εμπιστευόμαστε τα χέρια μας και το μυαλό μας...

Αλλο ένα υπέροχο τραγούδι έτσι για να ξεκινήσει όμορφα αυτό το Σάββατο...

Η ΓΣΕΕ προσέφυγε στο ΣτΕ για τους μισθούς

Posted in Επικαιρότητα

Ένα τέτοιο παιδί δεν θα το δούμε στα δικά μας τηλεοπτικά τάλεντ σόου... Η Μαριέττα Μουρούτη που επεσήμανε το θέμα και μου το έστειλε με e-mail αναφέρει: Μια ιστορία για τον πόλεμο, την αγάπη, το κουράγιο! Αξίζει να το δείτε! Ακούστε πιο τραγούδι διάλεξε να πει...

Η ΓΣΕΕ κατέθεσε χθες, 29.3.2012, αίτηση ακύρωσης της Πράξης του Υπουργικού Συμβουλίου (ΠΥΣ) 6 / 28.2.2012 που υλοποιεί τα μέτρα του Μνημονίου ΙΙ, στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Συγχρόνως ζήτησε από τον Πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας τον ορισμό της συντομότερης δικάσιμης για την εκδίκαση της αίτησης από την Ολομέλεια του δικαστηρίου.

Με την ΠΥΣ επιβάλλονται μειώσεις μισθών που υποβιβάζουν το ήδη ισχνό και τερατωδώς υπερφορολογημένο εισόδημα των εργαζομένων, όσων έχουν ακόμη εργασία και δεν έχουν προστεθεί στις στρατιές των ανέργων ή των μερικώς απασχολουμένων, πολύ κάτω του ορίου αξιοπρεπούς διαβίωσης και φτώχειας. Συγχρόνως οδηγούν σε ακόμη βαθύτερη και καταστροφικότερη ύφεση, που θα οδηγήσει σε κλείσιμο και άλλες, εκατοντάδες χιλιάδες, επιχειρήσεις και απολύσεις.

Το χειρότερο ωστόσο είναι ότι με τα μέτρα της ΠΥΣ, προϊόν ωμής βίας, καταστρέφεται ολοκληρωτικά ο μηχανισμός που εξασφαλίζει σε όλες τις χώρες τη δυνατότητα συλλογικής ρύθμισης των όρων εργασίας. Η προσβαλλόμενη Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου δεν περιορίζεται στην επέμβαση, στο περιεχόμενο και τη μείωση ή το «πάγωμα» του μισθού ή την αναίρεση των προστατευτικών έναντι απολύσεων ρυθμίσεων, αλλά προχωρά στην καταστροφή όλου του μηχανισμού συλλογικών διαπραγματεύσεων και διαιτησίας (με την κατάργηση του δικαιώματος μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία), μια καταστροφή που καθιστά τους εργαζομένους παθητικά υποκείμενα στη διαδικασία διάπλασης των όρων εργασίας, τη ρύθμιση των οποίων παραπέμπει, τελικά, στην ατομική διαπραγμάτευση και τις ατομικές συμβάσεις εργασίας. Είναι βέβαιο ότι και οι απομένοντες μισθοί πείνας αλλά και οι θεσμικοί όροι εργασίας θα σαρωθούν στη συνέχεια με ατομικές συμβάσεις εργασίας, που καθίστανται όχι απλώς το κυρίαρχο αλλά, ουσιαστικά, το μοναδικό εργαλείο ρύθμισης των όρων εργασίας. Συγχρόνως οι ρυθμίσεις της Πράξης συμπαρασύρουν και το βασικό συνδικαλιστικό δικαίωμα (άρθρο 23 παρ. 1 Σ), από το οποίο στερούν τα βασικά εργαλεία του, τη συλλογική αυτονομία και το δικαίωμα απεργίας (άρθρο 23 παρ. 2 Σ), αφού για όλα τα ουσιώδη ζητήματα που αποτελούν τα συνηθισμένα απεργιακά αιτήματα η προσβαλλόμενη πράξη ορθώνει σειρά ολόκληρη απαγορεύσεων, καθιστά με άλλα λόγια παράνομη κάθε σχετική απεργία. Όπως είναι γνωστό, η λειτουργία του συνδικαλιστικού δικαιώματος συνίσταται στην προστασία και προαγωγή των εργασιακών και οικονομικών συμφερόντων εργαζομένων και κύριο εργαλείο εδώ είναι η συλλογική σύμβαση και το υποκατάστατό της η διαιτησία. Μάλιστα, η συνταγματική διασφάλιση της διαιτησίας έχει επιβεβαιωθεί με την ομόφωνη (!) απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας του Αρείου Πάγου 25/2004. Χωρίς τη διασφάλιση της λειτουργίας του συστήματος συλλογικών διαπραγματεύσεων το συνδικαλιστικό δικαίωμα χάνει το βασικότερο πεδίο λειτουργίας του, ενώ η ρύθμιση των όρων εργασίας μεταφέρεται από το συλλογικό στο ατομικό πεδίο και τις ατομικές συμβάσεις εργασίας.

Το γεγονός ότι με την Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου εισάγονται μέτρα χωρίς νομοθετική εξουσιοδότηση ή, έστω, καθ΄ υπέρβασή της, αποτελεί, σε σύγκριση με την καταστροφή που προκαλείται στις εργασιακές σχέσεις με τις επιλογές της Πράξης του Υπουργικού Συμβουλίου, πραγματικά δευτερεύον ζήτημα. Η Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου διαμορφώνει στην Ελλάδα ένα Εργατικό Δίκαιο κατεχόμενης χώρας, στην οποία τα συνδικαλιστικά δικαιώματα, που κατά τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι θεμελιώδη για όλα τα κράτη μέλη, δεν μπορούν πλέον να ασκηθούν.

Η ΓΣΕΕ θα ασκήσει όλα τα δικαιώματά της ενώπιον των Ελληνικών και των Διεθνών Δικαστηρίων και θα υπερασπιστεί μαζί με όλους τους εργαζομένους τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα στη χώρα μας.

Μια κινηματογραφική ταινία που αξίζει να δείτε

Posted in Επικαιρότητα

Το τρέιλερ της ταινίας “Άθικτοι”. Είχα καιρό να δω μια τόσο δυνατή, ανθρώπινη ταινία από αυτές που αξίζει να μοιραστούμε με τους ανθρώπους μας. Επιστροφή στις όμορφες αξίες με χιούμορ και δύναμη για ζωή...

Την είδα χθες την ταινία και πρέπει να πω ότι μου άρεσε πολύ. Ξανανοιώθει κανείς άνθρωπος καθώς ανακαλύπτει μεγάλες αξίες μέσα σε μικρά πράγματα και ανθρώπους που είναι διατεθειμένοι να δώσουν. Το γεγονός μάλιστα ότι η ταινία βασίζεται σε μια αληθινή ιστορία, τους ήρωες της βλέπουμε στο τελευταίο πλάνο λίγο πριν πέσουν οι τίτλοι, ενώ διαβάζουμε την απίθανη συνέχεια των ηρώων που βρίσκονται εν ζωή.

Δύο διαφορετικοί κόσμοι συναντιούνται και παρ' όλες τις διαφορές τους οι πρωταγωνιστές μοιράζονται μια αληθινή φιλία, κωμική και δυνατή, χαρίζοντας γέλιο αλλά και γνήσια συγκίνηση, με ένα θέμα που εκ πρώτης όψεως μόνο αστείο δεν φαντάζει.


Δείτε τι γράφει στο ΠΟΝΤΙΚΙ ο κριτικός κινηματογράφου Δημήτρης Κανέλλης γι' αυτή την ταινία:
Οι «Άθικτοι» είναι μια ταινία για τη φιλία, για τη χαρά της ζωής και το άνοιγμα σε νέους κόσμους και εμπειρίες, ακόμη και μετά από μια μεγάλη ανατροπή στη ζωή!

Απολαυστική και γεμάτη απρόοπτα, ευαίσθητη αλλά και με «υπόγειο» συναισθηματισμό γαλλική ταινία, που έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία και έχει γνωρίσει τεράστια και παγκόσμια εμπορική επιτυχία.

Σκηνοθεσία: Ερίκ Τολεντανό, Ολιβιέ Νακάς.

Πρωταγωνιστούν: Ομάρ Σι, Φρανσουά Κλουζέ, Οντρέ Φλερό, Σιρίλ Μεντί.

Η ταινία βασίζεται στην πραγματική ιστορία του Φιλίπ, ενός εκατομμυριούχου αριστοκράτη, ο οποίος, έχοντας μείνει καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι, επιλέγει απρόσμενα για βοηθό έναν πρόσφατα αποφυλακισμένο μαύρο από κακόφημη γειτονιά του Παρισιού.

Οι δυο εκ διαμέτρου αντίθετοι χαρακτήρες θα αρχίσουν σταδιακά να αναπτύσσουν μια ειλικρινή και ζεστή φιλική σχέση, που δεν της λείπουν και τα κωμικά απρόοπτα. Αξιόλογη δραματική κωμωδία που βασίζεται σε αληθινή ιστορία και ήταν υποψήφια για 9 βραβεία Σεζάρ.

Δραματουργικός άξονας και πυρήνας της αφήγησης η συνύπαρξη δυο εντελώς διαφορετικών προσωπικοτήτων, οι αντιθέσεις των οποίων θα προκαλέσουν πλημμυρίδα καυστικών, έξυπνων και ανατρεπτικών διαλόγων, που θα βγάλουν στην επιφάνεια τις πολιτισμικές διαφορές και αξίες των δύο κεντρικών ηρώων.

Η ταινία έχει γνωρίσει και μεγάλη εμπορική επιτυχία καταλαμβάνοντας μάλιστα την τρίτη θέση στο γαλλικό box office όλων των εποχών. Ο σκηνοθέτης με γνώση και ευαισθησία προάγει το πνεύμα της αισιοδοξίας για καινούργιους τρόπους αντιμετώπισης της σύγχρονης καθημερινότητας δίχως παράλληλα να ξεχνά να παρακινεί τον θεατή να αφεθεί στις απλές χαρές της ζωής. Είναι σίγουρα μια από τις απολαυστικότερες κινηματογραφικές ιστορίες των τελευταίων χρόνων πάνω στην παραδοσιακή σύγκρουση του μυαλού με το ένστικτο, της τέχνης με τον απλό αλλά ουσιαστικό αυθορμητισμό, του συναισθήματος με την εγκεφαλικότητα. Απολαυστικοί οι δυο πρωταγωνιστές, με τον Ομάρ Σι να κερδίζει και το βραβείο ερμηνείας. Από τις ευχάριστες και απρόσμενες εκπλήξεις της χρονιάς.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA