Στο τυπογραφείο ύλη για το τ. 178, της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ. Ξεκινάμε!

ilektrikos177

Αυτό είναι το τελευταίο φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 177, που ολοκληρώσαμε την Παρασκευ΄ή 7/3/2025. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Από σήμερα βάζουμε μπροστά για το επόμενο... Στέλνω στο τυπογραφείο ύλη για να "στήνεται"

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  τηνπροηγούμενη εβδομάδα, την Τετάρτη 30/4, κατέβηκα στον Πειραιά και παρέλαβα το υλικό για το νέο τεύχος 177. Και σήμερα Παρασκευή. μια μέρα μετά την ΠΟρωτομαγιά έφυγε το πρώτο μεγάλο μέρος της για το τυπογραφείο. Ξεκινάμε ένα νέο ταξίδι!

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Η δικιά μας ώρα, η ώρα της κάλπης...

Posted in Επικαιρότητα

Στο στόχαστρο ο δικομματισμός στην πρώτη σελίδα από το “ΧΩΝΙ της Αντίστασης”. Η αυριανή μέρα είναι σταθμός. Θα ζήσουμε να το δούμε; Το βράδυ της Κυριακής θα ξέρουμε.

Τα ΝΕΑ απειλούν και τρομοκρατούν ακόμα και την τελευταία στιγμή. Η... επανάσταση των πολιτών κατά την ναυαρχίδα του ΔΟΛ μπορεί να φτάσει μέχρι την ανανέωση, όχι παραπέρα. Βρε ουστ, να μου χαθείτε...

Στην ΠΑΤΡΙΔΑ έχουν εντοπίσει τις 16 περιφέρειες που θα κρίνουν το αποτέλεσμα. Συγνώμη παιδιά, αλλά ίσως δεν έχετε αντιληφθεί ότι όλοι οι Έλληνες είναι εξοργισμένοι, θυμωμένοι, εξαγριωμένοι, σε όλη την Ελλάδα...

Ωραία η εικαστική περέμβαση του Δημήτρη Αρβανίτη στην ΑΥΓΗ. Έξυπνο και ωραίο. Όλες οι πινακίδες δείχνουν προς τα αριστερά. Το μόνο κόκκινο που επιβάλλεται, δεν απαγορεύεται...

Ξανά οι άμοιροι πολίτες μπαίνουν μπροστά. Με το δικό της τρόπο η ΕΣΤΙΑ προσεγγίζει την αυριανή εκλογική διαδικασία. Έστω και την τελευταία στιγμή προσπαθεί να τρομάξει τους συντηρητικούς ψηφοφόρους, αναγνώστες της...

Με καλό καιρό

οι εκλογές...

Απέφυγα το πανηγυρικό στρατευμένο δημοσίευμα του ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΥ που θυμίζει άλλες εποχές κι έμεινα σε κάτι ξεχωριστό. Ένα “χτύπημα” για το καιρικό. Με καλοκαιρινό καιρό η ψηφοφορία. Αντε, ψηφίζουμε και μετά πάμε και για καμιά βουτιά σε κοντινή στην Αττική παραλία. Για το αποτέλεσμα έχουμε καιρό. Οι κάλπες κλείνουν κατά τις οκτώ και κατά πως λένε οι ειδικοί, είναι τόσο ρευστά τα πράγματα που καθαρή εικόνα θα έχουμε γύρω στις 11 το βράδυ...

Έτοιμη η ΦΩΝΗ των ΤΕΧΝΙΚΩΝ του ΟΤΕ τ. 249

Posted in Επικαιρότητα

Αυτό είναι το φύλλο της ΦΩΝΗΣ των ΤΕΧΝΙΚΩΝ του ΟΤΕ τ. 249. Για να το διαβάστε, όπως θα κυκλοφορήσει σε λίγο τυπωμένο, αμέσως μετά τις εκλογές, πατήστε ΕΔΩ.

Τι κι αν βρισκόμαστε μια ανάσα από τις εκλογές, εμείς στην ΠΕΤ ΟΤΕ δουλεύουμε με πολύ καλούς ρυθμούς, έτσι ώστε το περιοδικό μας να βγαίνει μέσα στις προθεσμίες που ορίζει η Γενική Γραμματεία Τύπου για να μη χάνεται η περιοδικότητα.

Παρ' ότι πρόσφατα συστήθηκε η νέα Εκτελεστική Επιστροπή που προέκυψε από τις εκλογές του περασμένου Φεβρουαρίου και ο Νεκτάριος Δρίτσας ανέλαβε υπεύθυνος, οργανωθήκαμε γρήγορα για να έχουμε έγκαιρα το περιοδικό μας. Η Συντακτική Επιτροπή δούλεψε άψογα. Οι παρατάξεις ανταποκρίθηκαν στην υποχρεώση τους να καλύψουν τη σελίδα τους και η συνεργασία μας με το τυπογραφείο της ΚΑΜΠΥΛΗΣ ήταν, όπως πάντα, η καλύτερη.

Σε λιγότερο από μια έβδομάδα ήμασταν έτοιμοι. Προχθες είδαμε τις τελευταίες διορθώσεις και χθες δώσαμε το “τυπωθείτω”.

Μια μικρή αβλεψία, για την οποία δεν φταίγαμε εμείς, επισημάνθηκε έγκαιρα και διορθώθηκε. Έτσι είμαστε πανέτοιμοι να πάμε σε δύο εβδομάδες στο εκλογοαπολογιστικό συνέδριο της ΟΜΕ ΟΤΕ στο περαθεριστικό κέντρο της Τέμενης Αιγίου.

Εγώ θα είμαι εκεί, τρεις ολόκληρες μέρες και το Site της ΠΕΤ ΟΤΕ θα έχει άμεση ενημέρωση με όσες ειδήσεις “βγουν” από κει. Είπαμε να το ζωντανέψουμε και το βλέπετε καθημερινά ότι γίνεται... Νέες “στήλες” προστίθενται και κάθε είδηση έχει πια τη θέση της εκεί...

Και μ' αρέσει που βλέπω τις on line επισκέψεις να πολλαπλασιάζονται... Χαίρομαι που επικροτείτε την προσπάθεια. Με καλά κίνητρα γίνεται κι αξίζει μια μικρή ενθάρρυνση...

Σε ετοιμότητα τα κανάλια για την Κυριακή

Posted in Επικαιρότητα

Πώς θα δούμε την Κυριακή τις εκλογές από το σπίτι μας; Ιδού ένα σημερινό δημοσίευμα που δείχνει πώς θα καλύψουν το γεγονός τα κανάλια. Όχι πως τους εμπιστεύομαι, αλλά δεν έχω κι άλλη επιλογή. Φυσικά κάθε είδηση που δίνουν θα τη διασταυρώνουμε από το internet...

Ωραίο το φώτοσοπ του σημερινού ΕΠΕΝΔΥΤΗ. Αν προσέξετε λίγο θα δείτε τα τέσσερα πρόσωπα που εικονίζονται. Αρκετά διακριτά είναι. Ναι, καταζητούνται... Κάποιος απ' αυτούς θα τους βρείτε στην κάλπη την Κυριακή. Καταψηφίστε τους. Έχετε μια μοναδική ευκαιρία...

 

 

Η κάλπη θέλει προσοχή

και ευθύνη...

 

Αυτούς να μη δούμε με ποσοστά που να μπορούν να ξανασυγκυβερνήσουν κι από κει και πέρα ψηφίστε ότι νομίζετε καλύτερο. Το Site θεωρεί πως με όσα έχουμε πάθει είμαστε πια αρκετά υπεύθυνοι και ξέρουμε πολύ καλά τι κάνουμε...

Ελπίζουμε να μη διαψευστούμε την Κυριακή το βράδυ που θα ανοίξουν οι κάλπες...

Αυτό το έντυπο, 4σέλιδο Α4 τετράχρωμο, βρισκόταν σε όλες σχεδόν τις σαββατιάτικες που αν και Παρασκευή κυκλοφόρησαν σήμερα. Αύριο θα έχουμε τις κυριακάτικες... Τι μόδα είναι πάλι ετούτη; Ποιος είπε πως ανήμερα των εκλογών δεν κυκλοφορούν εφημερίδες; Τέλος πάντων... Στο έντυπο αυτό καταχωρούνται τα στοιχεία που έβαλα και στη μπάρα δεξιά. ΕΔΩ μπορείτε να βρείτε πού ψηφίζετε. Πληροφορίες μπορείτε να πάρετε και τηλεφωνικά από το 8001192002 από τις 8.00 το πρωί έως τις 20.00 το απόγευμα με αστική χρέωση...

Σκέψεις μπροστά στην κάλπη

Posted in Δημοσιογραφικά

Ενοχλημένη είναι η σύντροφος του νομπελίστα ποιητή Οδυσσέα Ελύτη από προεκλογική διαφήμιση της Νέας Δημοκρατίας στην οποία χρησιμοποιούνται στίχοι από το έργο του «Ήλιος ο Πρώτος». Στο προεκλογικό αυτό σποτ απεικονίζεται ο Αντώνης Σαμαράς να μιλάει, ενώ κάποια στιγμή απαγγέλλονται οι εξής στίχοι: «Κι ας μας φωνάζουν αεροβάτες Φίλε μου/ όσοι δεν ένιωσαν ποτέ με τι Σίδερο με τι πέτρες/ τι αίμα τι φωτιά Χτίζουμε /ονειρευόμαστε και τραγουδούμε!» Όπως δημοσιεύει το protagon.gr, η Ιουλίτα Ηλιοπούλου, που έχει την ευθύνη για το έργο του ποιητή, ζητεί την απόσυρση της: «Η ποίηση, το ήθος και η σκέψη του Ελύτη αποτελούν εθνικό κεφάλαιο υψίστης σημασίας και όχι ιδιοκτησία κανενός κόμματος. Ας δείξουμε σεβασμό. «Την οργή των νεκρών να φοβάστε και των βράχων τ' αγάλματα!»

Η εικονογράφηση του χθεσινού ΠΟΝΤΙΚΙΟΥ είναι καταπληκτική. Χρειάζεται υπευθυνότητα μπροστά στην κάλπη για να μην γίνουμε, εκ των υστέρων "κοψοχέριδες"...


Τελευταία προσπάθεια Βενιζέλου... Το νιώθει το χώμα που χάνει κάτω από τα πόδια του και χρησιμοποιεί τα πάντα. Το ΕΘΝΟΣ του Μπόμπολα του δίνει βήμα. Και το βράδυ κάνει το απονενοημένο διάβημα στην πλατεία Συντάγματος. Δεν πειράζει, όλα εδώ πληρώνονται...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 03/05/2012

Και να, που φτάσαμε στην πιο κρίσιμη ώρα. Την ώρα που θα πάμε στην κάλπη και θα δώσουμε με την ψήφο μας την ευκαιρία, είτε να αλλάξουμε τα πράγματα, είτε να συνεχίσουν να μας κυβερνούν ανενόχλητοι όσοι σχεδίασαν και υλοποιούν τη φυσική εξόντωσή μας.

Ήρθε η ώρα να κοιταχτούμε στον καθρέφτη και να κάνουμε την αυτοκριτική μας. Να κοιτάξουμε στα μάτια τα παιδιά μας και να δεσμευτούμε ηθικά ότι όπως δεν εξουσιοδοτήσαμε κανέναν στο παρελθόν να υπογράφει στο όνομά μας τη θανατική μας καταδίκη, έτσι και τώρα δεν πρόκειται να δώσουμε λευκή επιταγή για να συνεχίσουν ανεξέλεγκτοι το καταστροφικό τους έργο.

Ξέρω, καταλαβαίνω δεν είναι εύκολα τα πράγματα. Έχουμε απέναντί μας ένα ολόκληρο σύστημα που μας τρομοκρατεί. Τους ακούτε να λένε πως κινδυνεύουν οι μισθοί και οι συντάξεις. Κι άλλο; Πόσο ακόμα; Τους κουτσούρεψαν όσο μπορούσαν και τους έπαιρνε... Έφεραν τις εργασιακές σχέσεις ξανά στο Μεσαίωνα. Τι άλλο έχουμε να φοβηθούμε; Τίποτα. Μόνο εκείνοι θα φοβούνται μη χάσουν τα υψηλά προνόμιά τους. Τις υπερβολικές βουλευτικές αποζημιώσεις τους, τις παραστάσεις σε επιτροπές της Βουλής, τους έξτρα συνεργάτες στα πολιτικά τους γραφεία, τις εκπτώσεις στο Ταχυδρομείο, στον ΟΤΕ και στις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, στα πανάκριβα αυτοκίνητα που τους διατίθενται.

Διότι ας γίνει σαφές αυτό ακόμη και τούτη εδώ την ύστατη ώρα, την ώρα που εμείς καλούμαστε να πληρώσουμε με μειώσεις μισθών, συντάξεων και έκτακτων εισφορών, εκείνοι ούτε μια ελάχιστη μείωση δεν είχαν από τα προνόμια τους. Και ξαφνικά κλαίνε και οδείρονται τάχα, αν δεν ψηφίσουμε αυτούς θα πτωχεύσουμε!... Δεν μας πείθετε αγαπητοί μου. Στέρεψαν τα δάκρυά μας και δεν έχουμε καμιά διάθεση να σας... συμπαρασταθούμε.

Ο σοφός λαός έχει ένα πολύ ωραίο τρόπο να περιγράφει όλη αυτή την πολιτική κατάντια. “Όπως έστρωσες, θα κοιμηθείς” λέει και εννοεί ξεκάθαρα ότι τώρα είναι η ώρα της πληρωμής. Να τους πληρώσουμε με το ίδιο ακριβώς νόμισμα που μας πλήρωσαν τα... συνεταιράκια που τώρα δήθεν, σφάζονται για το ποιος είναι ο πιο καλός διαχειριστής. Με ήσυχη τη συνείδησή μας, ας τους καταψηφίσουμε... Τους ξέρουμε πια. Πέρα από τα ψεύτικα λόγια καμιά ελπίδα για το αύριο δεν δίνουν.

Κανένας συναισθηματισμός δεν τους αξίζει... ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. έδειξαν ότι, δεν τους χωρίζει τίποτα με τους πρώτους να διεκδικούν τα πρωτεία στην άσκηση των φιλελεύθερων πολιτικών. Μπαφιάσαμε, κουραστήκαμε, αρκετά. Ως εδώ η τρομοκρατία τους.

Ας τα βρουν τα συνεταιράκια, αφού αυτό θέλουν, για να συνεχίσουν το “θεάρεστο” έργο τους, αλλά χωρίς εμάς. Ας γίνει η ψήφος μας ποτάμι που θα τους πνίξει. Ας χάσουν τον ύπνο τους μπροστά στην οργή μας και το θυμό μας. Ας πούμε το δικό μας “ΩΣ ΕΔΩ”.

Υπάρχουν σε όλους τους πολιτικούς χώρους, πέραν των μνημονιακών κομμάτων, έντιμοι υποψήφιοι βουλευτές. Τους έχετε γνωρίσει από τη ζωή; Τους εμπιστεύεστε; Τιμήστε τους με την ψήφο σας. Μαύρο στα μαμούθ και στα πολιτικά τζάκια. Φρένο στις απύθμενες φιλοδοξίες τους. Τώρα είναι η ώρα να αλλάξουμε τα πράγματα.

Το χρωστάμε στη συνείδησή μας και τα παιδιά μας που πρέπει να ξανασταθούν στα πόδια τους, με αισιοδοξία για το μέλλον, με όνειρα για τη ζωή. Σήμερα κρινόμαστε εμείς. Εκείνοι έχουν κριθεί στη συνείδησή μας.

  • Τα λένε οι ίδιοι οι άνθρωποι του ΠΑΣΟΚ. Διαβάστε ΕΔΩ. Δεν έχουμε να προσθέσουμε τίποτα. Προσυπογράφουμε. Μαύρο και πάλι μαύρο σ' αυτό το ΠΑΣΟΚ έτσι όπως το κατάντησαν.
  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί στην εβδομαδιαία εφημερίδα του Ρεθύμνου ΡΕΘΕΜΝΟΣ στην ομώνυμη στήλη μου.

Σπάσαμε άλλο ένα ρεκόρ: 310.000 κλικ

Posted in Επικαιρότητα

Είναι τελικά απίστευτοι οι άνθρωποι. Έρχονται σαν να μη συμβαίνει τίποτα και παραδέχονται ότι μας έκαναν πειραματόζωα... Βρε άντε να χαθείτε από δω... Ντροπή σας να παίρνετε τόσες ανθρώπινες ζωές στο λαιμό σας. Από το πρωτοσέλιδο του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ.

Έχουν πολύ πλάκα εκεί στην ΕΣΤΙΑ... Τώρα, στο παρά ένα των εκλογών, διαπιστώνουν άνοδο της αριστεράς. Και το κάνουν πρώτο θέμα. Ο στόχος βέβαια εμφανής: Να τρομοκρατηθούν κάποιοι συντηρητικοί ψηφοφόροι που ήταν αποφασισμένοι να βγουν από το μαντρί και να διασώσουν ότι μπορούν από την καταστροφή...

Δείτε τα σημερινά ΝΕΑ... Χαλαρά και λάιτ. Έχουν πάρει στους ώμους τους τη διάσωση του δικομματικού συστήματος. Δεν υπάρχει χώρος για φωτογραφίες άλλων πολιτικών ηγετών. Αμ, σας έμαθε ο κόσμος παιδιά... Δεν σας σώζει τίποτα πια...

Σχεδόν δεν μας κάνει πια εντύπωση. Το Site έχει πάρει το δρόμο του και διατηρεί του δικούς του ρυθμούς επισκεψιμότητας. Μπορείτε να το διαπιστώσετε και μόνοι σας από τον μετρητή που έχουμε βάλει στην μπάρα δεξιά.

Ναι, ξεπεράσαμε τις 310.000 επισκέψεις από διαφορετικές Ι.Ρ. Και πάμε φουριόζοι για τα 320.000. Όμορφο ρεκόρ που δείχνει, αν μη τι άλλο, μια καταξίωση στο χώρο του διαδικτύου.

Το βλέπω και το χαίρομαι... Τι κι αν βρισκόμαστε στην τελική ευθεία των εκλογών; Την Κυριακή είναι που πάμε στις κάλπες για να ασκήσουμε το εκλογικό μας δικαίωμα, αλλά εμείς εδώ, απτόητοι, παρακολουθούμε και σχολιάζουμε με το δικό μας τρόπο την επικαιρότητα.

Εδώ θα βρείτε ακόμα πρωτότυπες φωτογραφίες, βίντεο που ξεχώρισα, υλικό χρήσιμο για όποιον θα ήθελε να παρακολουθήσει την επικαιρότητα.

Συχνά επιχειρώ μια ανάδειξη των πρωτοσέλιδων τίτλων που μου έκαναν εντύπωση και τα σχολιάζω. Φυσικά χωρίς να το θέλω, τον τελευταίο καιρό το Site έχει πάρει ένα πιο πολιτικό “χρώμα”. Λογικό. Θα τελειώσουν ελπίζω όλα αυτά από Δευτέρα. Λέω ελπίζω, γιατί τίποτα πια δεν είναι βέβαιο. Και τίποτα δεν είναι ίδιο, όπως το ξέραμε... Οι καιροί είναι δύσκολοι. Και με τα κεφάλια που έχουμε και κουβαλάμε, έχω την αίσθηση όλα θα 'ναι χειρότερα...

Ας είναι... Θα ανοίξουν οι κάλπες το βράδυ της Κυριακής και θα τα δούμε όλα αυτά. Εδώ όμως ήταν, είναι και θα παραμείνει ένα απάγκιο. Ο δικός μας χώρος που θα βρισκόμαστε και θα τα λέμε...

Αυτό το τηλεοπτικό σποτ είναι διαφορετικό από όσα έχουμε συνηθίσει. Το ανέβασε ο Κώστα Κίτσιος και το... απαλλοτρίωσα για να το δείτε κι από δώ. Αλλωστε αυτά φτιάχνονται για να κινούνται. Σημασία έχει να πάρουν το μήνυμα οι νοήμονες άνθρωποι...

Έτσι βαδίζουμε στις εκλογές της Κυριακής

Posted in Επικαιρότητα

Τίτλοι πρωτοσέλιδων εφημερίδων που αποτυπώνουν το κλίμα, μέσα στο οποίο οδεύουμε προς τις εκλογές της 6η Μαϊου. Εδώ η ΠΑΤΡΙΣ προειδοποιεί τους άσκεφτους ψηφοφόρους. Θα θέλατε μήπως να το διαβάσετε αυτό το... ραβασάκι Παπαδήμου. Δείτε ΕΔΩ.

Το ίδιο πρώτο θέμα επιλέγει και ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ. Αξιοπρόσεκτο. Από τις σπάνιες φορές που δεν προβάλει τον Αντώνη Σαμαρά ή δεν επιτίθεται στον Βενιζέλο στο πλαίσιο συντήρησης του δικομματικού παιχνιδιού. Δεν ξέρω τι μπορεί να σημαίνει αυτή η έκλαμψη. Και, κυρίως, πόσο θα κρατήσει...

Στο ΕΘΝΟΣ έχουν τους δικούς τους πονοκεφάλους με τα μυστικά γκάλοπ. Υποτίθεται τώρα ότι δεν το δημοσιεύουν για να μη διαμορφώσουν κλίμα. Ωστόσο με τον τρόπο που το κάνουν είναι χειρότερο. Δείχνει την αγωνία τους και τον πανικό...

Το ίδιο πρόβλημα και στην ΕΣΤΙΑ. Από τώρα βλέπουν το αδιέξοδο της Δευτέρας... Ε, αν είναι έτσι ας μην κάνουμε εκλογές παιδιά... Μια χαρά βολεύει η ιστορία με τον διορισμένο Παπαδήμο. Ρωτήστε και τους τροϊκανούς. Θα σας το επιβεβαιώσουν...

Στην ΑΥΓΗ το έχουν λύσει το θέμα. Δεν υπάρχουν και πολλές όψεις στο ίδιο νόμισμα. Ή έτσι θα 'ναι ή αλλιώς. Φυσικά η εφημερίδα δεν κρύβει την προτίμησή της στον ΣΥΡΙΖΑ. Καθαρά πράγματα...

Καλή η διαπίστωση του ομογενειακού ΚΗΡΥΚΑ. Όντως, έτσι είναι. Έχουμε εκλογές χωρίς εκλογικό κλίμα. Σημειώνει μάλιστα πολύ σωστά ότι σ' αυτές τις εκλογές δεν υπάρχουν γιγαντοαφίσες και εκλογικά περίπτερα. Πραγματικά. Ενώ ο Δήμος Αθηναίων έδωσε χώρους να τα στήσουν τα κόμματα απέφυγαν να κάνουν εντυπωσιακά περίπτερα.

Εντυπωσιακός ο τίτλος του ΛΟΓΟΥ. 4 ημέρες για την κόλαση. Θα μπορούσαν βεβαίως να λείπουν οι τελείες, διότι από Δευτέρα μια κόλαση μας περιμένει. Εκτός κι αν αλλάξουμε ως ψηφοφόροι την κατάσταση. Αν βρεθούμε αντιμνημονιακοί ώς την ώρα που θα ρίξουμε στην κάλπη το ψηφοδέλτιο. Χωρίς ούτε ένα βήμα πίσω. Μαύρο στους μαυρογιαλούρους της πολιτικής...

Στη ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ επισημαίνουν από το Ηράκλειο το ίδιο θέμα που είδα κι εγώ στις πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις της Αθήνας. Ισχνές παρουσίες, απογοήτευση για να θεωρήσει κανείς υγιή αντίδραση σε τέτοιους δύσκολους καιρούς. Ωστόσο ο Κώστας Κίτσιος έχει μια εξήγηση. Δείτε ΕΔΩ.

Πρωτομαγιά 2012, αμέσως μετά, θάλασσα...

Posted in Επικαιρότητα

Θαλασσινό τοπίο, μαγιάτικο... Με τον φακό του κινητού τηλεφώνου που πολλές φορές αντικαθιστά άψογα τη φωτογραφική μηχανή...

Προσπαθώ να πιάσω το κύμα. Είναι το λευκό της αφρισμένης θάλασσας. Όχι μεγάλο σε ύψος αλλά σταθερό και όμορφο...

Μια ακόμα φωτογραφία από την παραλία στο Μάτι. Δεν την πιάνει το μάτι σου. Δύσκολο να την ξαναβρείς. Κι ήταν τόσο όμορφα...

Η παραλία από ψηλά. Καθόμαστε στο “Μπαλκόνι” για ένα καφέ λίγο μετά το μεσημεριανό φαγητό.

Παλιά, θυμάμαι, την Πρωτομαγιά τη συνδύαζα με το πρώτο καλοκαιρινό μπάνιο... Λέω παλιά, γιατί φέτος παρ' όλο που το ήθελα πολύ δεν τα κατάφερα να κάνω την πρώτη μου βουτιά.

Αλλά, ας τα πούμε τα πράγματα από την αρχή. Το πρωί της Τρίτης κατέβηκα με τη μηχανή στο κέντρο της Αθήνας. Την άφησα σε ένα μικρό πλάτωμα απέναντι από το παλιό δημαρχείο της Αθήνας, στην πλατεία Κοτζιά και περπάτησα με τα πόδια.

Πέρασα από την Ομόνοια και κατευθύνθηκα στην Πατησίων ώς το Μουσείο. Ήθελα να έχω μια εικόνα των συγκεντρώσεων που έκαναν σε αυτά τα τρία σημεία. Η κατάσταση ήταν απογοητευτική. Και δεν ήταν που πήγα λίγο νωρίτερα. Τέτοιες μέρες και ώρες, για τέτοια υπόθεση, ποτέ δεν μετρά κανείς το χρόνο με το ρολόι και με ακρίβεια. Εξάλλου σημασία έχει η συμμετοχή και όχι η απόλυτη συνέπεια σε ό,τι αφορά το ραντεβού...

Τις φωτογραφίες τις είδατε σε προηγούμενη ανάρτησή μου. Και την εκτίμηση της απογοήτευσης επίσης...

Ύστερα επέστρεψα στην κεντρική συγκέντρωση των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ – ΕΚΑ στην πλατεία Κοτζιά. Κάθισα κοντά στην εξέδρα και παρακολούθησα προσεκτικά όλους τους ομιλητές. Όταν τελείωσαν, έφυγα για το σπίτι. Έκανα μια πρώτη ανάρτηση και φύγαμε για τη θάλασσα.

Αυτή τη φορά είπαμε να πάμε στον Άγιο Ανδρέα, να δούμε και τη Μαριγούλα με τα παιδιά της. Ετοιμάσαμε και πήραμε μαζί μας και φαγητό. Είναι υπέροχο το πικ νικ δίπλα στη θάλασσα. Με το αυτοκίνητο κάναμε αρκετά χιλιόμετρα παραλιακά ώσπου να βρούμε ένα δρόμο που να μας φέρει δίπλα στο κύμα. Στο Μάτι, το μέρος είναι φανταστικό. Κάποιοι τολμηροί έκαναν μπάνιο... Φυσούσε ελαφρά και παρά το γεγονός ότι είχε ένα δυνατό ήλιο το νερό ήταν κρύο.΄Αναζητήσαμε την τσάντα με τα μαγιό. Και τότε διαπιστώσαμε πως απλά δεν την πήραμε μαζί μας. Γελάσαμε. Με τίποτα δεν ήθελα να χαλάσω την ομορφιά της μέρας...

Ευτυχώς, τις τσάντες με το φαγητό τις πήραμε. Μόνο που έλειπε το νερό. Όχι πολύ μακριά, φαινόταν ένα μαγαζί. Θα μπορούσαμε να πάρουμε νερό από εκεί. Και καφέδες για να συνεχίσουμε τη μέρα μας που κατά τα άλλα ήταν πολύ ωραία.

Η παραλία στο Μάτι απίθανη. Ερημική. Κάποιοι είχαν στήσει και σκηνή... Απέναντι, όχι πολύ μακριά, η Νότια Εύβοια. Που και που κάποιο πολιτικό αεροπλάνο από το αεροδρόμιο των Σπάτων που είναι κοντά περνούσε πάνω από τα κεφάλια μας.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA