Το εξώφυλλο της διμηνιαίας εφημερίδας “ο Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” που ολοκληρώσαμε χθες πήρε το δρόμο της για το πιεστήριο. Για να το διαβάστε, όπως θα κυκλοφορήσει σε λίγο, πατήστε ΕΔΩ.

Αυγουστιάτικα ολοκληρώθηκε και “ο Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών”. Πήρα το υλικό με την επιστροφή μου από την άδεια και μέσα σε χρόνο ρεκόρ την ολοκλήρωσα.

Είναι για μένα μια εύκολη υπόθεση από την ώρα που υπάρχει καλή συνεργασία με τους ανθρώπους της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σωματείων Σιδηροδρομικών Ελλάδος (ΠΟΣΣΕ).

Τέτοιες ζεστές μέρες είναι κι αυτοί σε διακοπές κάπου στο Ξυλόκαστρο και στο Κιάτο, αλλά χθες ανέβηκαν στην Αθήνα να δούμε μαζί το τυπωμένο δοκίμιο για να κάνουμε διορθώσεις, αν χρειάζονταν...

Τελικά, ελάχιστες παρεμβάσεις έκαναν κι αυτό διευκόλυνε τα πράγματα για να πάρει η εφημερίδα το δρόμο της για το πιεστήριο και να δρομολογηθεί η αποστολή της μέσα στον Αύγουστο...

Είναι φέτος που τα τυπογραφεία δουλεύουν και τον Αύγουστο. Και που, δυστυχώς, δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να πάνε διακοπές οι συνταξιούχοι κι έτσι “ο Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” θα είναι μια ανάσα ενημέρωσης μέσα στο κατακαλόκαιρο.

Τη χαίρομαι αυτή τη συνεργασία μαζί τους. Καταλαβαίνω τι θέλουν και μπορώ να το υλοποιήσω άμεσα. Το γεγονός δε ότι δεν έχουν διγλωσσία βοηθάει στο να λειτουργούμε καλά..

Και τους χαίρομαι διπλά που σε εποχές δύσκολες για όλους και ιδιαίτερα για τους συνταξιούχους που καλύπτουν και έχουν υποστεί σοβαρές μειώσεις στις συντάξεις τους, επιμένουν, όρθιοι να το παλεύουν με αξιοπρέπεια για να διασώσουν ότι μπορούν...

Μπράβο τους! Υπόδειγμα αισιοδοξίας είναι για όλους μας. Μια αισιοδοξία που τη χρειαζόμαστε όλοι για να σταθούμε στα πόδια μας και να δώσουμε μάχες για τον εαυτό μας, τα παιδιά μας, τους γύρω μας... Ένα υπόδειγμα για να μην παραδοθούμε άνευ όρων σ' αυτά που θέλουν οι τροϊκανοί και οι παρατρεχάμενοι τους στην κυβέρνηση...

Με το γνωστό πια, για το Site, τραγούδι του Παντελή Θαλασσινού για τον μήνα που μπήκε, από το δίσκο του “Καλεντάρι” που μ' αρέσει, ας καλωσορίσουμε τον Αύγουστο. Τον πιο όμορφο καλοκαιρινό μήνα, τον μήνα των διακοπών, κάποτε...

Ρένα Κουμιώτη: Ο Αύγουστος λούζοντας στην αστροφεγγιά... Παλιό τραγούδι λαϊκό, δεκαετία του '70, υπέροχη η ερμηνεία και ο στοίχος...

Οι Αύγουστοι τραγουδήθηκαν πολύ... Κάπως συνδέθηκαν πολύ με τον έρωτα... Τι να φταίει άραγε; Και δείτε, ίδια η εικονογράφηση παρόλο που πρόκειται για όλλο τραγούδι...

Άλλο ένα τραγούδι για τον Αύγουστο από τον Νίκο Παπάζογλου. Μα , γιατί το τραγούδι να ΄ναι λυπητερό; Απορίες κι αυτές...

Ορχηστρική διασκευή του παραπάνω τραγουδιού από τους ΙΑΣΙΣ. Απίθανο κομμάτι. Άσε δε οι εικόνες. Μπορείς να φύγεις μαζί τους...

Έχετε αντοχές να το δείτε αυτό το βίντεο; Μερικοί άνθρωποι νομίζουν πως η ζωή είναι παιχνίδι. Δεν τη σέβονται και δεν την εκτιμούν. Το ζήτημα είναι να φτάσει τα όρια της η αδρεναλίνη...

Ζεστός, καυτός σαν τη θερμοκρασία που έχει έξω είναι ο αποχαιρετισμός μας στο μήνα που μας αφήνει απόψε το βράδυ για να δώσει τη σκυτάλη του στον Αύγουστο...

Καλός ήταν ο καημενούλης... Μας βρήκε στην Κρήτη, διακοπές, σε μέρη όμορφα κι αγαπημένα και μας αφήνει γεμάτος δράση στην Αθήνα που βιώνει καύσωνα και στο γραφείο με τους λιγοστούς συναδέλφους, που κάνουν κρα να φύγουν στην πρώτη ευκαιρία... Έστω και για μια μικρή απόδραση...

Παλιά ο Αύγουστος ήταν ο μήνας των διακοπών για τα μαγαζιά. Είχαν την πολυτέλεια να τα κλείσουν οι άνθρωποι και να πάνε κάπου να ξεκουραστούν. Φέτος βλέπεις κλειστά μαγαζιά και δεν ξέρεις αν οι άνθρωποι είναι σε διακοπές (το καλύτερο σενάριο...) ή δεν άντεξαν στην κρίση και το 'κλεισαν... (το χειρότερο...).

Οι ζέστες, πάντως, θέλουν να φύγεις μακριά από την Αθήνα... Το ζήτημα είναι αν το μπορείς... Με όλες αυτές τις κλιματικές αλλαγές τα 'χει κάνει “μούσκεμα” ο καιρός και τίποτα πια δεν θεωρείται δεδομένο, ενώ τα περίεργα ξεσπάσματά του είναι ότι πιο συχνά συναντούμε στο δρόμο μας... Ακραία καιρικά φαινόμενα. Υπερβολικό κρύο το χειμώνα και καύσωνες το καλοκαίρι, βροχοπτώσεις που μόνο καταστροφές φέρνουν.

Κάπως έτσι μας αποχαιρετά ο Ιούλιος. Με την αγωνία να ακούσουμε για τις νέες περικοπές στους μισθούς και τις συντάξεις που όλο κουβεντιάζουν οι τρεις της συγκυβέρνησης και όλο δεν παίρνουν αποφάσεις. Κι όσο αυτό συμβαίνει, εμείς φοβόμαστε τα χειρότερα που θα 'ρθούν...

Διότι έτσι θα συμβεί... Αμφιβάλει κανείς; Πάει καιρός από τότε που ακούσαμε την τελευταία αισιόδοξη είδηση... Μόνο για τις κακές υπάρχει χώρος πια... Ευτυχώς που υπάρχουν άνθρωποι που το παλεύουν και ψάχνουν και τις βρίσκουν και τις αναδεικνύουν να τονώνεται λίγο το ηθικό μας. Ψάξτε ΕΔΩ και κάτι θα βρείτε που θα είναι στα μέτρα σας...

Ευχαριστώ τον Ιούλη για όσα μου πρόσφερε απλόχερα... Και δεν ήταν και λίγα... Μια μικρή ημερολογιακή αναδρομή σ' αυτό το Site θα πείσει για όσα λέω. Υπήρξε κι από τη μεριά μου όμως ενδιαφέρον για τη ζωή... Δεν περίμενα την τύχη να δουλέψει για μένα...

Σας προτρέπω να το κάνετε κι εσείς τον Αύγουστο... Για να νιώσετε καλύτερα... Δεν θα κουραστώ να λέω πως η ψυχολογία είναι πολύ μεγάλο πράγμα...

Οι άνθρωποι δεν έχουν το Θεό τους... Γραφειοκράτες μέχρι εκεί που δεν παίρνει άλλο, αφού υπέστησαν τα μύρια όσα από τους κατοίκους του χωριουδάκιου που πήγαν να ελέγξουν οι του ΣΔΟΕ καταγράφουν σε υπηρεσιακό έγγραφο την εμπειρία τους. Ε, είναι δυνατόν να υπάρχει σωτηρία γι' αυτή τη χώρα που διαθέτει τέτοιους δημόσιους υπαλλήλους;

Να 'ναι Παρασκευή, να σχεδιάζεις μια μικρή απόδραση στην ελληνική επαρχία, να ανοίγεις το γραμματοκιβώτιο στο σπίτι σου και το πρώτο που συναντάς να είναι το εκκαθαριστικό της Εφορίας. Και να 'ρχεται “καπάκι” στα όσα έχω διαβάσει για τους... καταπληκτικούς υπαλλήλους του ΣΔΟΕ... Ε, πολύ θέλει να τα παίξει ο άνθρωπος...

Το ρεπορτάζ το βρήκα στη σελίδα 43 της κυριακάτικης “Realnews” και πρέπει να σας πω ότι το απόλαυσα. Όχι ως αναγνώστης, αλλά ως Έλληνας φορολογούμενος που έχει απηυδήσει να πληρώνει, επειδή... τα αρμόδια όργανα ελέγχων πήγαν να ζητήσουν τιμολόγια και αποδείξεις στο πανηγύρι ενός χωριού που δεν το ξέρει ούτε η μάνα τους... Μ' αυτά ασχολούνται και όχι με τη φοροδιαφυγή...

Ο τοπικός Πολιτιστικός Σύλλογος διοργάνωσε πριν δυο εβδομάδες το πανηγύρι των απανταχού Βελλαϊτών και προσδοκούσαν οι άνθρωποι, όπως σε όλες τις μικρές κοινωνίες, πως θα μάζευαν κανένα ευρώ για να μπορέσουν να συνεχίσουν τις πολιτιστικές δράσεις τους στο εγκαταλειμμένο χωριό τους.

Κατάφεραν και μάζεψαν καμιά 400ριά πολίτες από τη γύρω περιοχή, είχαν και μια πενταμελή ορχήστρα για να διασκεδάσουν... Κι απάνω που το γλέντι άναβε, εκεί κοντά στις 12 τα μεσάνυχτα να 'σου και σκάει μύτη ένα κλιμάκιο του ΣΔΟΕ από δύο ελγκτές παρακαλώ...

Κι αφού διαπίστωσαν ότι ο Πολιτιστικός Σύλλογος δεν εξέδιδε αποδείξεις από ταμειακή μηχανή, έδειξαν τις υπηρεσιακές ταυτότητες τους και κάλεσαν τους υπεύθυνους να λογοδοτήσουν.

Το ρεπορτάζ αναφέρει πως μόλις τους αντιλήφθηκαν εκατό και πλέον από αυτούς που ήταν παρόντες στο πανηγύρι κινήθηκαν κατά πάνω τους να τους λιντσάρουν. Χρειάστηκε να παρέμβουν κάποιοι ψύχραιμοι για να αποφευχθούν τα χειρότερα...

Κι ύστερα αναρωτιέστε γιατί δεν πάει μπροστά αυτό το κράτος... Όταν έχεις τέτοιους δημόσιους λειτουργούς τι καλύτερο μπορείς να περιμένεις;

Η πρόκληση είναι απίστευτη. Αφού έπιασαν όλους τους φοροφυγάδες της χώρας, αφού βρήκαν όλες τις καταθέσεις που έχουν βγει στο εξωτερικό πήγαν στου Βελλά, ένα χωριό 800 μέτρα υψόμετρο, 80 χιλιόμετρα από την Πάτρα που τα τελευταία 30 είναι δύσβατα και όλο στροφές, που δεν πιάνει σήμα το κινητό τηλέφωνο και έχει μόλις δύο μόνιμους κατοίκους, να εξαντλήσουν την αυστηρότητα στους ελέγχους του, το ΣΔΟΕ.

Μα δεν τους είπε κανείς, πως σε τέτοιους καιρούς κανείς δεν δικαιούται να προκαλεί τη μοίρα του και να τρίβεται στην γκλίτσα του τσοπάνη; Εκτός κι αν τους τρώει ο κώλος τους...

• Δείτε ΕΔΩ ένα ιδιότυπο... ρεπορτάζ από τον τόπο που... έγινε το κακό. Για να τον γνωρίσετε κι όλα βρε αδερφέ...

Η Αγροτική Τράπεζα χαρίζεται στον Μ. Σάλλα της Τράπεζας Πειραιώς. Η εφημερίδα ΕΛΛΑΔΑ χαρακτηρίζει το θέμα σκάνδαλο και ζητά την παρέμβαση του εισαγγελέα. Δείτε περισσότερα πράγματα για το θέμα ΕΔΩ. Δείτε ΕΔΩ και μια άλλη πλευρά του ίδιου θέματος, όχι και τόσο αθώα... Επειδή όλα τα ψιλιαζόμαστε... Τα κόμματα χρωστούν ένα σκασμό λεφτά. Θα τα πληρώσουν;

Χαμηλά, στη βάση της πρώτης σελίδας ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ προβάλει ένα πολύ σημαντικό θέμα. Αυτό με τις διακοπές που πολλοί άνθρωποι φέτος θα υποχρεωθούν να τις περάσουν σπίτι τους ελλείψει ρευστού. Και με τέτοια ζέστη...

Αφορμή γι' αυτό το κομμάτι είναι ένα δημοσίευμα των ΝΕΩΝ στη σελ. 3 της περασμένης Παρασκευής ότι τάχα μου και οι υπουργοί υφυπουργοί, πρωθυπουργοί, Πρόεδροι της Δημοκρατίας συμβάλουν στην οικονομία με περικοπές στους μισθούς τους. Τα θέμα υπάρχει βεβαίως σε όλες τις εφημερίδες της ημέρας αλλά εμείς παίρνουμε αφορμή από αυτή...

Δεν θα σχολιάσω τα... φοβερά ποσά με το οποία περικόπτουν τις αποζημιώσεις του, έτσι κι αλλιώς γελοία και προκλητικά είναι... Η φωτογραφία του αυθεντικού δημοσιεύματος “μιλά” από μόνη της... Τα σχόλια είναι περιττά...

Αυτό που θα πω μόνο είναι ότι μας υποτιμούν τη νοημοσύνη για άλλη μια φορά... Θέλουν να πιστέψουμε πως κάτι κάνουν κι αυτοί βρε αδελφέ, μην γκρινιάζουμε που μας περικόπτουν τους μισθούς και τις συντάξεις και δεν μπορούμε να ζήσουμε

Ντροπή! Τίποτα δεν κάνουν απ' ότι όφειλαν ως συντεταγμένη Πολιτεία που σέβεται στοιχειωδώς τον εαυτό της. Αφήνουν τις οφσόρ εταιρίες (στις οποίες τις περισσότερες φορές συμμετέχουν και οι ίδιοι...) να οργιάζουν χωρίς να φορολογούν τους εφοπλιστές (μόλις 3.000 ευρώ δίνουν για κάθε καράβι και δεν ντρέπονται οι ξεφτίλες...) φροντίζουν οι δικοί τους και οι κολλητοί τους να καρπώνονται δεκάδες φοροαπαλλαγές, ενώ παίρνουν μέρος στα προγράμματα ΕΣΠΑ ή ότι άλλο αναπτυξιακό πρόγραμμα προκύπτει...

Κι έρχεται, την ώρα ακριβώς που ετοιμάζονται να βάλλουν κι άλλο χέρι στις συντάξεις και τους μισθούς, την ώρα που η εργασία, έστω και με τις τριτοκοσμικές αμοιβές που δίδει ο κάθε εργοδότης ανεξέλεγκτος, όποτε και αν θέλει, την ώρα που μέχρι και οι συμβιβασμένοι της ΓΣΕΕ εκνευρίζονται με τις συνταγές των τροικανών και όχι με τους εδώ εντολοδόχους τους, να μας πουν, πως τάχα συμβάλλουν με το δικό τους τρόπο περικόπτοντας ελαφρά τους παχυλούς μισθούς τους...

Σιγά που θα περιμέναμε να καταλάβουν... Αυτοί ζουν στον κόσμο τους, μακριά κι έξω από τα δεινά που υφίστανται ο απλός ελληνικός λαός. Και προκαλούν με τα έργα τους και τις δηλώσεις τους. Σα να λένε σε φιλήσυχους οικογενειάρχες: Τι μας κοιτάτε βρε... Λιντσάρετε μας, μας αξίζει με τέτοιο δούλεμα που σας ρίχνουμε...

Έτσι λειτουργεί το περίφημο πολιτικό σύστημα. Θαυμάστε τους!

Η Τράπεζα Πειραιώς διαβεβαιώνει ότι θα διατηρήσει τις θέσεις εργασίας στην Αγροτική Τράπεζα που απορροφά. Δελιτε ΕΔΩ. Σημειώστε το για την ώρα που θα αρχίσουν τις απολύσεις...

Ωστόσο ας είμαστε ρεαλιστές... Οι άνθρωποι το προσπαθούν, το πράγμα. Δείτε ΕΔΩ... Με το πάσο τους συνεχίζουν την αλληλογραφία με τις ελβετικές αρχές. Και πού ξέρεις, μπορεί, κάποτε, να τους απαντήσουν...

Μ' αυτά και μ' αυτά είμαι απόλυτα σίγουρος πια, ότι θα τη σώσουν την ελληνική οικονομία...

Κατά τα άλλα τα μεγάλα ψάρια πάντα σπάνε το... δίχτι και φορδιαφεύγουν. Δείτε ΕΔΩ.

Εξάλλου ένα μικρό πrοβληματάκι το αντιμετωπίζει το TAXISnet. Δείτε ΕΔΩ. Γονάτισε το σύστημα στην πρώτη ανάγκη. Να τους χαιρόμαστε τους εθνικούς προμηθευτές και όσους συναλλάσσονται μαζί τους...

Στη Στεμνίτσα νοιώσαμε δροσιά το Σαββατόβραδο που βγήκαμε για ένα ποτό. Το “Καθολικό” δεν λειτουργούσε κι έτσι δεν απολαύσαμε τη θέα του χωριού από τα μπαλκόνια του...

Έκλεισε και η ταβέρνα – ουζερί στην Παναγιά την Καρβουναρέικη... Και πάντα έβρισκα μια αφορμή να απολαύσω το ουζάκι μου με καλό μεζέ κάτω από τα πλατάνια και τον παχύ ίσκιο τους...

Κλειστό και το ξενοδοχείο στο χωριό... Παρά το γεγονός ότι, όπως διάβασα στα “Νέα του Ελληνικού”, ανέλαβε νέος να το λειτουργήσει, είναι διπλαμπαρωμένο... Κι είναι τέλη Ιουλίου. Θα ανοίξει άραγε κάποτε; Η φωτογραφία είναι περσινή...

Η Κυριακή όπως και να το κάνεις είναι όμορφη στο χωριό... Το ξημέρωμα της είναι λίγο διαφορετικό από τις καθημερινές. Έχει μια γλυκιά ηρεμία...

Παρακολουθώ αυτή τη δύσκολη Κυριακή την ειδησεογραφία μέσα από το Twitter και το Facebook. Όσο έχω σύνδεση... Γιατί εδώ πάνω, στις πλαγιές του Μαινάλου δεν είναι εύκολη η πρόσβαση στο διαδίκτυο. Χαμηλές ταχύτητες, έλλειψη 3G δικτύου από τη WIND που αποδεικνύει μάπα το ειδικό μηχάνημα για λείψη data...

Ακολουθώ λοιπόν τις ως τώρα γνωστές και κλασικές μεθόδους. Τις πρωινές ώρες, διάβασμα όπως – όπως και γράψιμο και το απογευματάκι στο Wi-Fi της ταβέρνας του Γεωργαντά, σαν άνθρωπος για τα περαιτέρω...

Στην τηλεόραση παίζουν τα ολυμπιακά αθλήματα. Κολύμβηση, κωπηλασία και βόλεϊ για την ώρα. Δεν με ενθουσιάζουν καθόλου. Σκέτη βαρεμάρα... Είναι κι αυτοί οι δημοσιογράφοι που μεταδίδουν τα αθλήματα, λες και τους έχουν βγάλει αντίγραφα... Όλοι ίδιοι... Καμιά πρωτοτυπία, κανένα ενδιαφέρον... Δεν ξέρω αν φταίνε μόνο οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Ευθύνη θα έχει φαντάζομαι και η αφόρητη ζέστη που επικρατεί σε όλη τη χώρα και φτάνει τα όρια του καύσωνα...

Το χειρότερο; Ίδια θα είναι η κατάσταση κι αύριο που επιστρέφουμε γραφείο. Όχι, δεν θα φύγω το απόγευμα, όπως έκανα άλλες φορές... Πού να πάω μ' αυτή τη ζέστη στην Αθήνα που καίει; Προτιμώ να κοιμηθώ και σήμερα σαν άνθρωπος, εδώ... Διαβάζω ότι αύριο η θερμοκρασία θα φτάσει στους 41 βαθμούς και τρελαίνομαι...

Ευτυχώς θα φύγω για την επιστροφή, ξημερώματα και τουλάχιστον η διαδρομή δεν θα είναι δραματική...

Μερικές τώρα παρατηρήσεις από τη χθεσινοβραδινή εξόρμηση στη Στεμνίτσα. Η διαφορά των 300 μέτρων υψόμετρο που τη χωρίζουν είναι αρκετή για να έχει περισσότερη δροσιά. 23 βαθμούς Κελσίου είδα το θερμόμετρο της πλατείας χθες βράδυ κατά τις 11.

Ο κόσμος κάθετε στα τραπεζάκια έξω, στην πλατεία για να πάρει το ποτό του. Δεν είναι πολλοί κι επίσης δεν κυκλοφορούν πολλά αυτοκίνητα...

Κακή εικόνα είναι ακόμα τα κλειστά μαγαζιά. Το μπαλκόνι του “Καθολικού” δεν λειτουργεί και πολύ θα θέλαμε να απολαύσουμε από κει τη θέα... Είδαμε κι άλλα μαγαζιά κλειστά. Όπως το μικρό καφέ που λειτουργούσαν τα παιδιά από την Καλαμάτα και ήταν υπέροχο το χειμώνα με το τζάκι του να ανάβει...

Ανοιχτά τα μαγαζιά με το ασήμι και το χρυσό, που εδώ είναι ο τόπος τους αφού η Στεμνίτσα διαθέτει σχολή Αργυροχρυσοχοΐας και είναι δάσκαλοι στο είδος, αλλά χωρίς πελάτες.. Ποιος πλησιάζει τις βιτρίνες τους σε τέτοιους καιρούς;