Στο τυπογραφείο ύλη για το τ. 178, της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ. Ξεκινάμε!

ilektrikos177

Αυτό είναι το τελευταίο φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 177, που ολοκληρώσαμε την Παρασκευ΄ή 7/3/2025. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Από σήμερα βάζουμε μπροστά για το επόμενο... Στέλνω στο τυπογραφείο ύλη για να "στήνεται"

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  τηνπροηγούμενη εβδομάδα, την Τετάρτη 30/4, κατέβηκα στον Πειραιά και παρέλαβα το υλικό για το νέο τεύχος 177. Και σήμερα Παρασκευή. μια μέρα μετά την ΠΟρωτομαγιά έφυγε το πρώτο μεγάλο μέρος της για το τυπογραφείο. Ξεκινάμε ένα νέο ταξίδι!

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Ξύπνησα με την πρώτη βροχή...

Posted in Επικαιρότητα

Με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι. Λέει ο ποιητής... Κι η μέρα σήμερα είναι σκοτεινή, χειμωνιάτικη... Το καλοκαίρι μας αποχαιρετά σιγά – σιγά...

Ο Ρήγας έχει καβαλήσει την κουπαστή του μπαλκονιού και κοιτάζει, όλο περιέργεια, κάτω στο δρόμο, ότι κινείται...

Με ξύπνησε η πρώτη φθινοπωρινή βροχή. Και ήταν ένα από τα όμορφα πρωινά μου αυτό... Έφτιαξα καφέ και κάθισα στο μπαλκόνι να τον απολαύσω, γράφοντας... Πάντα μου άρεσε να καταγράφω τις όμορφες στιγμές... Για να τις μοιραστώ μαζί σας... Μόνο γι' αυτό...
Η βροχή δεν είναι δυνατή, καταιγίδα... Είναι σιγανή, υπομονετική, ταχτική σαν αυτές τις χειμωνιάτικες μπόρες που κρατάνε πολύ και δεν λένε να σταματήσουν...
Κι είναι μοναδικός αυτός ο ήχος από τις σταγόνες καθώς πέφτουν επάνω στις τέντες των πολυκατοικιών. Κάτω στους δρόμους σχηματίζονται ρυάκια, δεν υπάρχει εδώ διψασμένο χώμα να ρουφήξει με λαχτάρα το νερό, ύστερα από την καλοκαιρινή δοκιμασία...
Ο Ρήγας έχει καθίσει πάνω στο τραπέζι, δίπλα μου και παρακολουθεί προσεκτικά όλη αυτή τη διαδικασία... Το πέρασμα από το καλοκαίρι στο χειμώνα... Πότε - πότε πηγαίνει στην κουπαστή του μπαλκονιού και βγάζει έξω το κεφάλι του να δει. Τι να δει, ο περίεργος Ρήγας; Ότι μπορεί να κινείται την ώρα που βρέχει... Κάποιον ηλικιωμένο άνθρωπο που δεν κωλώνει μέσα σ' αυτή την ατμόσφαιρα να κάνει τις προγραμματισμένες δουλειές του.
Οι... πιτσιρίκοι κοιμούνται ακόμα... Είναι μόλις 8.50 το πρωί. Και με τη συννεφιά που έχει ο βροχερός καιρός μοιάζει πολύ πιο νωρίς. Κι αυτό το κρεβάτι, τέτοιες ώρες, μοιάζει να 'χει μαγνήτη και να σε κρατά στα ζεστά σεντόνια.
Φυσικά υπάρχουν και οι παράξενοι, οι περίεργοι, όπως εγώ... Αυτή την ομορφιά από τα πρωτοβρόχια δεν ήθελα να τη χάσω με τίποτα... Ήθελα να την απολαύσω με όλες μου τις αισθήσεις... Τα μάτια μου χαίρονται να “βλέπουν”στο μισοσκόταδο, τ' αυτιά μου αγαλιάζουν από τον ήχο του νερού που τρέχει και η ψυχή μου μαζεύει όμορφες εικόνες για το δύσκολο χειμώνα που θα 'ρθει... Τόσο απλά, τόσο όμορφα...
Τέτοιες στιγμές ο χρόνος σταματά, δεν έχει νόημα να προχωρήσει η μέρα... Ποια μέρα; Έξω, αυτό που συμβαίνει δεν το λες και μέρα...
Ύστερα η βροχή δυναμώνει... Αλλάζει ο ήχος. Οι μικρές ρυθμικές σταγόνες παίρνουν πια άλλο χρώμα... Βρέχει στ' αλήθεια... Και βρέχει δυνατά...
Λέγαμε χθες ακούγοντας τις ανακοινώσεις της ΕΜΥ, “μα είναι δυνατόν να βρέχει από τη Χαλκίδα και πάνω κι εδώ τίποτα;” Και να, που αυτή την Κυριακή, όλη η Ελλάδα “ξύπνησε” ντυμένη στα χειμωνιάτικα της... Κάπου κοντά ακούγονται βροντές και αστραπές... Μπουμπουνίζει... Και η βροχή δυναμώνει δυναμώνει λες και κάποια αόρατη δύναμη γυρίζει τον διακόπτη και δημιουργεί ατμόσφαιρα. Μια ατμόσφαιρα πραγματικά μοναδική...Μ' αρέσει η βροχή, ο χειμώνας εκ τους ασφαλούς, η γλύκα και η ομορφιά του τοπίου που αλλάζει...
Κάπου μια ώρα τώρα, βρέχει συνέχεια... Η γη, όπου υπάρχει ακόμα στην Αθήνα θα ρουφήξει το νερό σαν το σφουγγάρι. Δεν ξέρω πόσο μπορεί να κρατήσει αυτή η ομορφιά... Όσο κι αν κρατήσει, ρουφώ την κάθε στιγμή από την πρώτη φθινοπωρινή – χειμωνιάτικη μέρα, μετά το καλοκαίρι...
Οι σταγόνες γίνονται ποτάμια... Σαν τις σκέψεις που κυριαρχούν ένα γύρο, παρέα με τον πρωινό καφέ σε μια Αθήνα μουντή από τη βροχή... Τη δυνατή βροχή που δε λέει να καταλαγιάσει. Μοναδική ομορφιά, επανάσταση συναισθημάτων... Κλείνω τα μάτια κι ακούω... Δεν χρειάζεται τίποτε άλλο αυτή την ώρα...

Βροχή - Μάνος Χατζιδάκις. Απο το άλμπουμ "Το χαμόγελο της Τζοκόντας" του 1965. Υπέροχο, απλά...

Μια “ανάσα” πριν τα 390.000 “κλικ”

Posted in Επικαιρότητα

Ένα υπέροχο τραγούδι του Νικόλα Άσιμου, ίσως το καλύτερο. Το ανέβασε χθες στο Facebook ο Χρήστος Κάτσικας και το ξεσήκωσα για να το μοιραστώ μαζί σας. Πάντα μου άρεσε εξάλλου...

Να κάνουμε άλλη μια στάση κάπου εδώ... Το γεγονός ότι “κλείσαμε” 300.000 χτυπήματα από ξεχωριστέ Ι.Ρ. είναι ήδη μια μεγάλη κατάκτηση από μόνη της...

Για σκέψου, ένα Blog που ξεκίνησε με πολύ χαμηλού τόνους να εκφράσει μια ανάγκη, να εξελίσσεται σε Site κι από κει πέρα να... απογειώνεται με τη δική σας αγάπη και συμπαράσταση.

Κάθε φορά που προσθέτονται 10.000 νέες επισκέψεις προσπαθώ να κάνω ένα μικρό “μάζεμα” της σκέψης μου. Να δω πού πάει το πράγμα και αν υπάρχει ανάγκη ν' αλλάξει ρότα για να 'ναι τούτη εδώ η επαφή καλύτερη και πιο παραγωγική...

Δεν είναι μονόχνωτη η πορεία... Αν γίνουν λάθη αθέλητα, διορθώνονται. Έτσι δεν πρέπει να κάνουμε και στην αληθινή ζωή; Έτσι κάνουμε κι εδώ, από τούτο το internetικό απάγκιο.

Αυτή η επικοινωνία είναι η δύναμή μας. Εγώ καταγράφω στιγμές κι εσείς επιχειρείτε ταξίδια μαζί μου.

Προσπαθώ να ανταποκριθώ κι εγώ... Γι' αυτό και δεν θα δείτε μόνο λόγια εδώ. Συχνά βάζω μπόλικες φωτογραφίες, προσπαθώντας όσο το δυνατόν να είναι πρωτότυπες, δικές μου... Το ζητούμενο δεν είναι η ποιότητα, αλλά το περιεχόμενο, αν κι εδώ που τα λέμε τα μάτια μας χρειάζονται γαλήνη, ξεκούραση, ηρεμία...

Παιχνίδι είναι όλη αυτή η ιστορία. Ένα παιχνίδι στο οποίο μ' αρέσει να συμμετέχετε κι εσείς. Επώνυμα. Όπως άλλωστε κάνω κι εγώ. Χωρίς φόβο και πάθος. Η συμμετοχή στο διάλογο κάνει καλό. Βλέπεις λάθη, συγκρίνεις αξίες, δρομολογείς καταστάσεις. Κάπως έτσι δεν είναι και η ζωή μας. Τουλάχιστον εμάς που παλεύουμε το καθετί, αφού τίποτα δεν μας χαρίστηκε;

Γνωριζόμαστε πια... Κι αν όχι εγώ, εσείς τουλάχιστον, με ξέρετε πια καλά... Έτσι κι αλλιώς δεν έχω λόγους να κρυφτώ. Η αλήθεια είναι μια, απ' όποια πλευρά και να τη δεις και όπως είπα και πιο πάνω, μ' αρέσει που μοιραζόμαστε πράγματα που αγαπώ: Τη δουλειά μου και τον τόπο μου...

Έτσι θα μεγαλώνουμε παρέα... Και δεν θα είναι καθόλου επώδυνο αυτό... Κάθε άλλο... Βήμα – βήμα θα γινόμαστε όλο και πιο ώριμοι καθώς θα μοιραζόμαστε εμπειρίες. Η πρόκληση είναι μπροστά μας: Να γίνουμε ακόμα καλύτεροι...

Ο Χρήστος είχε έμπνευση χθες το βράδυ... Απολαύστε κι έναν υπέροχο Βασίλη Παπακωνσταντίνου από μια συναυλία του στο Ηρώδειο πριν επτά χρόνια...

“Μαθήματα” σε συνδικαλιστές από το ΕΘΝΟΣ

Posted in Επικαιρότητα

Άλλος ένας συνδικαλιστής που είχε φωνή και έλεγε ευθαρσώς τη γνώμη του διεγράφη από το κόμμα του... Η εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ προσκείμενη στη Νέα Δημοκρατία δείτε πως παρουσιάζει το γεγονός... Ακούστε ΕΔΩ τον ίδιο τον κ. Κιουτσούκη τι λέει για το θέμα...

Το ότι οι εφημερίδες στις μέρες μας έχουν χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα μπορεί πια να το αντιληφθεί ακόμα κι ένα παιδί του δημοτικού που διαθέτει στοιχειώδη λογική. Γι' αυτό κι αυτή η κυκλοφοριακή κατρακύλα που, όπως φαίνεται, θα έχει και συνέχεια...

Η παρέμβαση του αρθρογράφου στο κεντρικό σχόλιο της εφημερίδας ΕΘΝΟΣ στη σελίδα 3 ξεπερνάει κάθε προηγούμενο... Θεωρούν υποχρέωσή τους, εκεί στη Μεταμόρφωση, στο μαγαζί του... γνωστού Μπόμπολα να κάνουν δριμύτατες παρατηρήσεις σε σχέση με τη λειτουργία του συνδικαλιστή.

Δεν μπορούν να το χωνέψουν πως ένας συνδικαλιστής που ιδεολογικά είναι τοποθετημένος κοντά στο κόμμα που φέρει την κύρια ευθύνη της συγκυβέρνησης και έχει και τον πρωθυπουργό μπορεί να βγαίνει και να λέει αλήθειες... Νομίζουν πως ο συνδικαλιστής είναι κάτι σαν υπάλληλος που οφείλει να σκύβει το κεφάλι και να χειροκροτεί το αφεντικό, ότι κι αν λέει αυτό.

Το άρθρο σκόπιμα δημοσιεύεται δίπλα, σε καλή ανάλυση, ώστε να το διαβάσετε και να διαμορφώσετε τη δική σας άποψη...

Αγνοούν, σκόπιμα, ότι ο συνδικαλιστής εκλέγεται για να εκπροσωπεί εργαζόμενους και σ΄ αυτούς και μόνο απολογείται για το έργο του. Σ' αυτούς που θα κληθούν να τον ξαναψηφίσουν, όταν έρθει η ώρα ή να τον στείλουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας...

Κι αφού έφτιαξαν μια ζούγκλα στα εργασιακά και διέλυσαν τα συνδικάτα στον ιδιωτικό τομέα, αφού θέλει πολύ τσαγανό για να βάλεις μπροστά τα στήθη σου όταν καθημερινά “παίζεις” με την απόλυση χωρίς κανένα κράτος να σε προστατεύει, ρίχνουν τα οργανωμένα βέλη τους στους συνδικαλιστές του ευρύτερου δημόσιου τομέα και των ΔΕΚΟ που αντέχουν ακόμα...

Επειδή μόνο αυτοί οι χώροι έχουν την πολυτέλεια να διαθέτουν ακόμα συνδικάτα και κάποια από αυτά να είναι και αξιόμαχα, έτσι που να τους ενοχλεί η παρουσία τους και η δράση τους.

Και τι είπε άραγε ο Γενικός Γραμματέας της ΓΣΕΕ, πρόεδρος της ΔΑΚΕ ιδιωτικού τομέα, κ. Ν. Κιουτσούκης που τους “ενόχλησε” τόσο; Την αλήθεια είπε, φωναχτά... Τα ίδια που λένε όλοι οι εργαζόμενοι (όσοι έχουν ακόμα αυτό το προνόμιο) όταν κλείνουν οι πόρτες του γραφείου τους...

Αλλά αυτές οι αλήθειες είναι που ενοχλούν... Θα ήθελαν, το ονειρεύονται διακαώς, συνδικαλιστές συνεργάσιμους και διεφθαρμένους, να τους πετούν ένα κοκαλάκι δήθεν συνδιοίκησης και να λένε “σπάζοντας” τη μέση “γιες μεν”.

Ε, ας το πάρουν απόφαση... Στα συνδικάτα, όσα ακόμα υπάρχουν και λειτουργούν, υπάρχουν άνθρωποι με τσαγανό, που το λέει η καρδιά τους. Που μπορούν να πουν το μεγάλο ΟΧΙ όταν βλέπουν την κατάφωρη παραβίαση των εργατικών δικαιωμάτων...

Ο κ. Κιουτσούκης δεν είναι ο πρώτος, ούτε ο μοναδικός συνδικαλιστής που όρθωσε το ανάστημα του σε μια κυβέρνηση, θεωρητικά φιλικά προσκείμενη του. Προηγήθηκαν συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ την περίοδο που το ΠΑΣΟΚ λειτούργησε τόσο αντιλαϊκά που κάποιος έπρεπε να τους το υπενθυμίσει. Και το έκαναν με προσωπικό κόστος, δυσβάστακτο, αφού πάντα καιροφυλακτούν “καλοί συνάδελφοι”, έτοιμοι να επωφεληθούν.

Όπως και να 'χει το πράγμα κι όσα προβλήματα κι αν έχει το συνδικαλιστικό κίνημα, πάει πολύ το ΕΘΝΟΣ να έρχεται και να κάνει μαθήματα... Έλεος! Ότι παρέχει υπηρεσίες τις οποίες εξαργυρώνει σε μεγάλα έργα, το γνωρίζει όλος ο κόσμος...

Παρεμπιπτόντως, στο συγκρότημα του ΠΗΓΑΣΟΥ ανήκει ο ραδιοφωνικός σταθμός ΣΕΝΤΡΑ FM στο οποίο ο εκδότης απαιτεί να δουλέψουν οι συντάκτες της αθλητικής εφημερίδας GOOL για να μη κάνει απολύσεις. Κάντε μας κι άλλα μαθήματα συνδικαλισμού... Έτσι κι αλλιώς τσίπα δεν υπάρχει...

  • Δείτε ΕΔΩ ολόκληρο το προκλητικό άρθρο του ΕΘΝΟΥΣ.
  • Δείτε ΕΔΩ την απόφαση διαγραφής του συνδικαλιστή από την Επιτροπή Δεοντολογίας της Ν.Δ.
  • Δείτε ΕΔΩ τι δήλωσε ο κ. Ν. Κιουτσούκης μετά τη διαγραφή του από τη Νέα Δημοκρατία...

Ένα διήμερο αφιερωμένο στα τέσσερα χρόνια αγώνα, ετοιμάζουν οι άνθρωποι της Επιτροπής Κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνα σε δυο εβδομάδες από σήμερα... Είναι μια μεγάλη επιτυχία αυτό. Τέσσερα χρόνια με νικηφόρες μάχες απέναντι σε θηρία και μεγάλα οικονομικά συμφέροντα...

Σύνταξη στα 67; Κάντε το 80!

Posted in Δημοσιογραφικά

Μάθημα οικονομίας από ένα 12χρονο κορίτσι από τον Καναδά που αναλύειε το πως λειτουργεί το σύστημα του χρέους που έχει «γονατίσει» όλο τον πλανήτη. Το βίντεο έχει σαρώσει το διαδίκτυο και μας κάνει να αναρωτιόμαστε αν τελικά τα πράγματα είναι τόσο απλά, όσο τα παρουσιάζει... Δείτε το προσεκτικά...

Μια καταπληκτική γελοιογραφία του Δημήτρη Χατζόπουλου από τα σημερινά ΤΑ ΝΕΑ. Για να βλέπουμε πιο καθαρά τα πράγματα που μας αφορούν...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 15/09/2012

Προβληματίζονται οι προφεσόροι στο υπουργείο Εργασίας να βρουν τα μέτρα με τα οποία θα εξοικονομήσουν 11,6 δισ. ευρώ. Και δεν είναι μόνοι τους. Έχουν δίπλα τους τροϊκανούς, ειδικούς επί των οικονομικών οπότε μη χολοσκάτε... Έτσι κι αλλιώς όλο αυτόν τον καιρό διαρρέουν τα χειρότερα σενάρια πάντα στην κλασική μέθοδο της τρομοκράτησης των πολιτών, σπορ που γνωρίζουν πια καλά...

Δουλεύουν τέλεια γι' αυτούς τα παπαγαλάκια τους που αναπαράγουν όλα τα σενάρια ως αποκλειστικές τους πληροφορίες. Δεν λέω για την τηλεόραση, γιατί τα δελτία τους έχουν καταντήσει σκέτη τρομοκρατία. Έχουν χάσει το μέτρο και μπέρδεψαν το ρόλο τους σε σχέση με την αποστολή τους που είναι η ενημέρωση του ελληνικού λαού.

Ας δούμε τι λένε για τις συντάξεις, ας πούμε. Οι ελεγκτές του ΔΝΤ ζητούν να αυξηθεί το όριο συνταξιοδότησης στα 67 έτη, μέτρο που ισοδυναμεί με ένα δισ. όφελος για το κράτος. Το χειρότερο είναι ότι για να πείσουν φέρνουν ως παράδειγμα την υπόλοιπη Ευρώπη, η καταστρατήγηση κατακτήσεων σύμφωνα με τις επιταγές του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας. Είπαμε, απορούν οι άνθρωποι, επιλεκτικά και πάντως καθόλου τυχαία...

Εμείς, ως στήλη θα προτείναμε τα 80, αντί για τα 67. Δεκατρία χρόνια αργότερα πολλοί δεν θα ζουν για να εισπράξουν τη σύνταξή τους και το καλό για το ελληνικό δημόσιο είναι ότι θα “απαλλαγεί” από μια υποχρέωσή του. Άσε που αν εργάζονται μέχρι τότε, λέμε τώρα, υπάρχει η περίπτωση να συνεχίσουν να καταβάλουν εισφορές στα ταμεία.

Ακόμα και στην περίπτωση που η ανεργία συνεχίσει να απειλεί από τα νεανικά χρόνια ώς τα γηρατειά, το βέβαιο είναι ότι θα χαμηλώσει το προσδόκιμο ζωής.

Σχετικά τώρα με τις απολύσεις στο δημόσιο που “καίγονται”οι τροϊκανοί να μπουν σε εφαρμογή, ενώ ο αρμόδιος υπουργός της συγκυβέρνησης απειλεί να αποχωρήσει, αν εφαρμοστεί, τα πράγματα είναι ακόμα πιο περίπλοκα.

Ο όρος εφεδρεία που λανσάρισαν οι ΠΑΣΟΚοι δεν αρέσει καθόλου στην τρόικα... Θέλει να λέγονται τα πράγματα με το όνομα τους. Απολύσεις είναι. Ξεκάθαρα πράγματα κι ας μη γελιόμαστε: Δεκαπέντε χιλιάδες εργαζόμενους θέλει να διώξει ώς το τέλος του χρόνου. Και δεν μένει και πολύς καιρός ώς το Δεκέμβρη. Μόλις δυόμιση μήνες. Δηλαδή άμεσα απολύσεις θέλουν οι άνθρωποι και δεν το κρύβουν...

Οι λογιστές της κακιάς ώρας υπολογίζουν ότι από αυτούς που θα φύγουν επειδή καταργείται ή συγχωνεύεται ο οργανισμό ή η υπηρεσία που εργάζονται, θα εξοικονομηθούν έως και 2 δισ. ευρώ.

Τα τσακάλια επαναφέρουν την πλήρη κατάργηση του αφορολόγητου. Ποιες 5.000 ευρώ; Να πληρώνουν και οι άνεργοι με μηδενικό εισόδημα... Έτσι εκτιμούν ότι θα εξοικονομηθεί ένα ποσό της τάξης του ενός δισ. ευρώ... Και πού θα τα βρουν τα λεφτά οι άνεργοι για να πληρώσουν; Το έχουν σκεφτεί άραγε; Όχι βέβαια. Γιατί να το κάνουν; Αυτοί εμπιστεύονται τους αριθμούς, τι ξέρουν από ανθρώπινες ζωές;

Για το τέλος άφησαν τα καλύτερα. Θέτουν θέμα εργασιακής ευελιξίας, δηλαδή την περαιτέρω μείωση του κατώτατου μισθού, μείωση των αποζημιώσεων στις απολύσεις, αποσύνδεση του χρόνου εργασίας από τη λειτουργία των επιχειρήσεων και υιοθέτηση του 6ήμερου...

Κανονική ζούγκλα δηλαδή...Ποιος Μεσαίωνας; Αυτός πια, μπροστά σ' αυτά που σχεδιάζουν οι επιτελείς στα γραφεία τους θα μοιάζει με παιδική χαρά. Αλλά δε φταίνε αυτοί... Βρίσκουν και τα κάνουν. Αφού καθόμαστε άπραγοι και παρακολουθούμε το κακόγουστο θέατρο τους, καλά μας κάνουν...

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στην ομώνυμη στήλη...

Κι όμως στο Ζάππειο 3 ο κ. Σαμαράς είχε βρει περισσότερα. Δείτε και γελάστε με την κατάσταση. Και μετά εκνευριστείτε με το χοντρό δούλεμα...

24ωρη Γενική Απεργία στις 26 Σεπτέμβρη

Posted in Επικαιρότητα

Μπροστά στις δυσμενείς εξελίξεις όπως διαμορφώνονται μετά τις νέες προκλητικές απαιτήσεις των Τροϊκανών για ισοπεδωτικές παρεμβάσεις στα εργασιακά και στα ασφαλιστικά ζητήματα, σε σημερινή συνεδρίασή της η Εκτελεστική Επιτροπή της ΓΣΕΕ αποφάσισε να πραγματοποιήσει:
24ωρη Γενική Απεργία μαζί με την ΑΔΕΔΥ την Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012 και συγκέντρωση στις 11 π.μ. στο Πεδίο του Άρεως
Προειδοποιούμε την Κυβέρνηση να μη αποτολμήσει να κάνει πράξη τις απαράδεκτες απαιτήσεις των δανειστών.
Απορρίπτουμε κατηγορηματικά την κυβερνητική παρέμβαση για νομοθετική ρύθμιση των κατώτατων μισθών και ημερομισθίων στον ιδιωτικό τομέα, την κατάργηση των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων, τις προθέσεις κατ΄ εντολή των δανειστών για μείωση των αποζημιώσεων, αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, κατάργηση στην ουσία κάθε εργατικού δικαιώματος που έχει απομείνει.
Απαιτούμε και θα αγωνιστούμε να μη συνεχιστεί η πολιτική εξαθλίωσης που έχει συνθλίψει την ελληνική κοινωνία, έχει οδηγήσει σε δραματική αύξηση της ανεργίας και σπρώχνει σε όλο και μεγαλύτερη ύφεση και αδιέξοδα την ελληνική οικονομία.
Όσο οι δανειστές εμμένουν στην εφαρμογή αδιέξοδων πολιτικών και η κυβέρνηση αποδέχεται την εξαθλίωση μισθωτών και συνταξιούχων, τόσο θα εντείνεται ο αγώνας των συνδικάτων.
Η στοχοποίηση αποκλειστικά του κόσμου της μισθωτής εργασίας και των συνταξιούχων πρέπει να λάβει οριστικό τέλος. Αυτό είναι απαίτηση ολόκληρης της κοινωνίας.
Η ΓΣΕΕ θα συνεχίσει και θα κλιμακώσει τον αγώνα για την ακύρωση των καταστροφικών και νεοφιλελεύθερων πολιτικών των μνημονίων με νέες απεργιακές κινητοποιήσεις και άλλες δράσεις στο προσεχές διάστημα και ενόψει τα αντεργατικά και αντικοινωνικά μέτρα να συζητηθούν και να ψηφισθούν στο Κοινοβούλιο.

ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΜΗ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΕΣ

ΟΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΗΣ 6/2012 ΠΡΑΞΗΣ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

Η Γ.Σ.Ε.Ε. και το σύνολο των εργαζομένων στη χώρα χαιρετίζουν την απόφαση 24/2012 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χαλκιδικής το οποίο αναγνώρισε το αυτονόητο, ότι δηλαδή οι διατάξεις της κατάπτυστης 6ης ΠΥΣ του 2012 έχουν εκδοθεί κατά παράβαση του Συντάγματος, στερούνται εξουσιοδοτικής κάλυψης και συνεπώς είναι νομικά ανίσχυρες και μη εφαρμοστέες.

Το Πρωτοδικείο Χαλκιδικής με ένα εκτενές σκεπτικό αιτιολογεί τους νομικούς ακροβατισμούς του ν. 4046/2012 (2ο Μνημόνιο) και ακυρώνει τις απολύσεις που έγιναν στα ΚΤΕΛ Χαλκιδικής με την επίκληση της 6ης ΠΥΣ άρθρο 5 για την κατάργηση των όρων της ΣΣΕ και του Κανονισμού Προσωπικού οι οποίοι έθεταν ουσιαστικούς και διαδικαστικούς περιορισμούς στις απολύσεις των εργαζομένων.

Η αποκατάσταση του αισθήματος δικαιοσύνης και η αναγνώριση των δικαιωμάτων των εργαζομένων που κερδήθηκαν με θυσίες και αγώνες, δυναμώνει τη δράση και την πάλη των συνδικάτων και δικαιώνει τους αγώνες της Συνομοσπονδίας. Η Γ.Σ.Ε.Ε. αναμένει την ίδια θαρραλέα και δίκαιη αντιμετώπιση και από το Συμβούλιο της Επικρατείας, όπου συζητείται στις 2 Νοεμβρίου 2012 η αίτηση της Συνομοσπονδίας για την ακύρωση συνολικά της 6ης ΠΥΣ.

Δύναμη του Site, η σοβαρότητα του...

Posted in Δημοσιογραφικά

Το τεύχος 1 της “Χώρας Στεμνίτσας”. Για να τη διαβάσετε ολόκληρη πατήστε ΕΔΩ.

Το τεύχος 2 της “Χώρας Στεμνίτσας”. Για να τη διαβάσετε ολόκληρη πατήστε ΕΔΩ.

Το τεύχος 3 της “Χώρας Στεμνίτσας”. Για να τη διαβάσετε ολόκληρη πατήστε ΕΔΩ.

Το τεύχος 4 της “Χώρας Στεμνίτσας”. Για να τη διαβάσετε ολόκληρη πατήστε ΕΔΩ.

Τον Αύγουστο που βρέθηκα στο Ελληνικό Αρκαδίας έγραψα σ' αυτό το Site ένα δημοσίευμα για την κακή μου εμπειρία από μια τοπική επαρχιακή εφημερίδα. Μπορείτε να δείτε και να θυμηθείτε το δημοσίευμα, πατώντας ΕΔΩ.

Ήταν μια δημοσιογραφική παρατήρηση χωρίς τίποτα το επιπλέον, δεδομένου ότι δεν είναι αυτός ο τόπος που γεννήθηκα, ώστε να έχω ένα προσωπικό ενδιαφέρον, έστω...

Και σε κάθε περίπτωση δεν είχα καμιά διάθεση να εμπλακώ σε τοπικούς καβγάδες παραγόντων. Η δική μου επικοινωνία αφορούσε αποκλειστικά και μόνο την εφημερίδα που πήρα στα χέρια μου και την οποία είχα πάρει από το ειδικά διαμορφωμένο σταντ του ομώνυμου μαγαζιού δίπλα στην πλατεία του χωριού Στεμνίτσα.

Φαίνεται όμως, ότι το Site διαβάζεται περισσότερο απ' όσο νομίζω... Το βλέπετε κι εσείς στην αναγνωσιμότητα που καταγράφετε στη μπάρα, δεξιά. Αλλά αυτά είναι νούμερα. Δεν αναφέρει ποιοι το διαβάζουν...

Πότε -πότε, όχι πολύ ταχτικά είναι αλήθεια, ρίχνω μια ματιά στα e-mail του Θραψανιώτη. Όλο και κάτι ενδιαφέρον υπάρχει. Άσε που κάποιοι επιδιώκουν έναν διάλογο πάνω σε θέματα που έχω ήδη καταγράψει...

Με τέσσερα e-mail ο εκδότης της “Χώρας Στεμνίτσας” κ. Γιάννης Λαγός επιχειρεί να μου αλλάξει την αρχική μου εκτίμηση. Μου στέλνει σε PDF και τις τέσσερις ως τώρα εκδόσεις να κρίνω συνολικά τη δουλειά του και να κάνω τα σχόλια μου πιο μαλακά, υποθέτω -δεν το λέει ο άνθρωπος, αλλά το αφήνει να εννοηθεί- αφού, η προσπάθεια είναι αυτή που μετράει...

Να το πω λοιπόν από την αρχή: Δεν διαφωνώ ότι η προσπάθεια έχει την αξία της, αλλά είναι μέγα και τραγικό λάθος κάποιοι να μαζεύουν ύλη να την πηγαίνουν σε ένα τυπογραφείο και να λένε στον τυπογράφο “κάντο μου εφημερίδα”.

Είναι σαν να βλέπω τον τυπογράφο να τρίβει τα χέρια του από ικανοποίηση που καιρούς κρίσης βρήκε έναν πελάτη που ενδεχομένως να πληρώνει και τοις μετρητοίς, αλλά ως εκεί... Ένας γραφίστας -υπάλληλος, όσο κι αν γνωρίζει καλά τη δουλειά του δεν θα υποκαταστήσει ποτέ τον επαγγελματία δημοσιογράφο που ξέρει να διαχειριστεί τα κείμενα, να τα “χτενίσει” δημοσιογραφικά για να τα κάνει πιο ενδιαφέροντα, να βγάλει τίτλους και να σχεδιάσει την εφημερίδα δίνοντάς της ζωή...

Αυτό ήθελα να πω με το πρώτο κείμενό μου και τίποτα άλλο, πιστέψτε με. Τώρα, ίσως μου πείτε πως σε καιρούς οικονομικής κρίσης το να βγάλει έξω από την παραγωγή έστω και έναν από την αλυσίδα, είναι ένα κέρδος οικονομικό. Θα πρέπει ωστόσο να είσαι σε θέση να αντιμετωπίσεις ζητήματα, όχι απλά αισθητικής, αλλά ουσιαστικής ύπαρξης της εφημερίδας.

Αγαπητέ κ. Λαγέ, δεν είχα πρόσθεση να θίξω τη δουλειά σας. Απλά, αφού επιμένετε στην προσπάθεια, συμβουλευτείτε κι έναν ειδικό...

  • Για να έχετε κι εσείς μαζί μου μια ολοκληρωμένη εικόνα της ως τώρα προσπάθειας δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ τις τέσσερις εκδόσεις της “Χώρας Στεμνίτσας”. Την επομένη φορά που θα κατέβω Στεμνίτσα θα περάσω από το μαγαζί σας να το συζητήσουμε από κοντά... Τα σέβη μου...

Αλλού υπάρχουν ευαισθησίες, εδώ;

Posted in Επικαιρότητα

Το δημοσίευμα της εφημερίδας ΕΘΝΟΣ για τον σύζυγο της Ντόρας, κ. Ισίδωρο Κούβελο. Αν μπορούσαν να το αποφύγουν θα το έκαναν ευχαρίστως, αλλά ήταν κι αυτή η αναθεματισμένη η εισαγγελική εντολή, βλέπεις…

Έχετε αναρωτηθεί γιατί είναι τόσο ακριβά τα καύσιμα; Ιδού μια άλλη διάσταση, όπως βγαίνει ύστερα από την παρέμβαση του ΣΥΡΙΖΑ. Αν έχετε επίσης αναρωτηθεί γιατί κυκλοφορούν τόσο λίγα αυτοκίνητα, να μια απάντηση.

Το κομμάτι αυτό γράφτηκε με αφορμή ένα σημερινό δημοσίευμα στο ΕΘΝΟΣ. Πρόκειται για το μονόστηλο που βλέπετε δίπλα. Δημοσιεύτηκε στη σελ. 9, «θαμμένο» κάπου ανάμεσα στην υπόλοιπη ειδησεογραφία, είναι όμως πολύ σημαντικό, αν σκεφτεί κανείς ότι για πολύ σοβαρότερα πράγματα εδώ στην Ελλάδα, νυν ή πρώην Υπουργοί «ποιούν την νήσσαν» ελπίζοντας ότι για το όποιο αδίκημά τους θα τους «σώσει» η Βουλή με την ασυλία που τους παρέχει.

Το δημοσίευμα είναι σκαναρισμένο σε αρκετά καλή ανάλυση, ούτως ώστε να μπορεί να διαβαστεί από όποιον θα ήθελε να δει την εμφανή διαφορά ανάμεσα στους Έλληνες και τους Ιάπωνες.

Δεν είμαι σίγουρος πια ότι η ηθική έχει να κάνει με την εθνική ταυτότητα. Το βέβαιον είναι πως ή το έχεις ή δεν το έχεις. Κι εμείς εδώ, τουλάχιστον σε επίπεδο ηγεσιών, είναι απολύτως βέβαιον ότι δεν το έχουμε.

Δείτε επίσης δίπλα την υποκριτική αντίδραση της κ. Ντόρας. Δεν ήξερε τίποτα η καημένη για τις κινήσεις του συζύγου της και είναι έτοιμη νααπολογηθεί για την ευπιστία της.

Για τα μάτια του κόσμου λοιπόν θα ζητήσει σήμερα την άρση της ασυλίας της και κατά ένα «περίεργο» τρόπο η Βουλή θα αρνηθεί να της κάνει την χάρη. Έτσι, νομίζει, ότι όλα θα είναι μια χαρά. Νομίζει… Γιατί ξέρει καλά ότι δεν θα είναι έτσι. Ο κόσμος ξέρει πολύ καλά το ποιόν της κυρίας, γι’ αυτό και δεν επιβράβευσε την αυτόνομη κάθοδό της στις εκλογές του περασμένου Μαΐου.

Σιγά το πρόβλημα θα μου πείτε. Η γυναίκα ξέρει να ελίσσεται... Συμμάχησε με τον… θανάσιμο εχθρό της Αντ. Σαμαρά για μια εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο της Ν.Δ., έτσι που να μην μπορεί να την ακουμπήσει κανείς.

Τελικά η Επιτροπή αποφάσισε την άρση της βουλευτικής ασυλίας της κ. Μπακογιάννη. Δείτε ΕΔΩ. Έτσι μπορεί ελεύθερα να λειτουργήσει ο εισαγγελέας. Θα λειτουργήσει; Για να δούμε...

Εμείς εδώ, περί άλλων τυρβάζουμε. Έχουμε την τρόικα που συζητά με το υπουργείο Εργασίας για τον τρόπο με τον οποίο θα περικόψει και άλλα εργατικά δικαιώματα για να φτάσουμε πιο γρήγορα στην εξαθλίωση.

Κι ενώ δύο άνθρωποι καθημερινά στην Ελλάδα αυτοκτονούν επειδή δεν μπορούν ν’ αντιμετωπίσουν την κρίση και τις επιπτώσεις της, ΟΥΔΕΙΣ Έλληνας πολιτικός δεν έχει, μέχρι στιγμής, αυτοκτονήσει. Το αντίθετο μάλιστα συμβαίνει. Προκαλούν τον Ελληνικό λαό αναμορφώνοντας το σήμα με τον ήλιο του ΠΑΣΟΚ, κάνοντάς τον να έχει επτά αντί για εννιά ακτίνες, ενώ στελέχη του αναγγέλλουν την ίδρυση νέου Κόμματος, αδυνατώντας να κατανοήσουν τι κακό έκαναν με τις πολιτικές που άσκησαν σε βάρος των εργαζομένων και των συνταξιούχων.

Και δεν βρέθηκε ένας, να αυτοκτονήσει. Ούτε ένας! Μόνο ο Νικολόπουλος έφυγε με ελαφρά πηδηματάκια από την κυβέρνηση μόλις άκουσε τι ζητούσε η τρόικα από το υπουργείο Εργασίας κι αυτόν τον έπνιξαν σε τόνους λάσπης για ν’ απαξιώσουν το λόγο του.

Αυτή είναι η Ελλαδάρα μας με την μεγάλη ιστορία… Κι εμείς θαυμάζουμε την ευαισθησία των πολιτικών της Ιαπωνίας λες και μιλώντας γι’ αυτό αναφερόμαστε σε έναν άλλον πλανήτη… Τι ντροπή!

 

Μερικές ακόμα

ενδιαφέρουσες ειδήσεις

από την επικαιρότητα

  • Τι λένε εκεί στην τρόικα για τις αλλαγές στα εργασιακά. Δείτε ΕΔΩ.
  • Άρχισε ο απεργιακός χορός. Δείτε ΕΔΩ. Μεμονωμένα βέβαια αφού η ΓΣΕΕ κοιτάζει αφ' υψηλού...
  • Περί φασιστών. Δείτε ΕΔΩ το άρθρο του Θύμιου Καλαμούκη.
  • Τα... ωραία έπονται... Δείτε ΕΔΩ τι μας ετοιμάζουν...
  • Εκπληκτικός ο τρόπος που παρουσιάζουν ΤΑ ΝΕΑ το άνοιγμα των σχολείων χθες. Δείτε ΕΔΩ το σχετικό δημοσίευμα...
  • Και κάτι ακόμα περί της Χρυσής Αυγής και ποιον υπηρετούν. Δείτε ΕΔΩ ένα δημοσίευμα...

Αυτή είναι η ανακοίνωση της Λαϊκής Συνέλευσης Κολωνού – Πλάτωνα – Σεπολίων που κυκλοφορεί…

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA