Στο τυπογραφείο ύλη για το τ. 178, της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ. Ξεκινάμε!

ilektrikos177

Αυτό είναι το τελευταίο φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 177, που ολοκληρώσαμε την Παρασκευ΄ή 7/3/2025. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Από σήμερα βάζουμε μπροστά για το επόμενο... Στέλνω στο τυπογραφείο ύλη για να "στήνεται"

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  τηνπροηγούμενη εβδομάδα, την Τετάρτη 30/4, κατέβηκα στον Πειραιά και παρέλαβα το υλικό για το νέο τεύχος 177. Και σήμερα Παρασκευή. μια μέρα μετά την ΠΟρωτομαγιά έφυγε το πρώτο μεγάλο μέρος της για το τυπογραφείο. Ξεκινάμε ένα νέο ταξίδι!

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Τι “ευχάριστη” είδηση, η Μέρκελ στην Αθήνα!

Posted in Επικαιρότητα

Έρχεται η Μέρκελ στην Ελλάδα... Την Τρίτη 9/10, γι' αυτό και της ετοιμάζουν Παναττική 3ωρη στάση εργασίας από τις 12:00 έως τις 15:00 και συλλαλητήριο στις 13:00 στο Σύνταγμα. Οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι και οι άνεργοι δεν αντέχουν άλλο την τιμωρητική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αντί να λύνει τα προβλήματα της χώρας, εξαθλιώνει την κοινωνία και βουλιάζει σε αδιέξοδα και ύφεση την οικονομία.

Ελπίζω να είναι αλήθεια. Αγγέλα θα μας έρθεις στην Αθήνα; Επιθύμησες λίγη ζέστη έτσι; Θα σου ετοιμάσουμε «θερμή» υποδοχή. Το πόσο σε συμπαθούμε δεν περιγράφεται. Όσο συμπαθείς κι εσύ το λαό μας.

Αυτό κι αν είναι πανικός. Ο δούλος να καλεί επειγόντως την Αφέντρα. Θα το πει στην Μέρκελ, ότι αντιστεκόμαστε και θα δούμε εμείς… Να κάνει τι; Να μας πει πόσο λυπάται, που μας κατακλέβει η Τρόικα; Να μας πει, να υπομείνουμε κι άλλα μαρτύρια κι εξευτελισμούς; Μήπως να επιθεωρήσει τις Ειδικές δυνάμεις, που επιστρατεύουν κατά των διαδηλωτών και τα ΜΑΤ;

Απλά θα έρθει να διατάξει και θα φύγει. Να ασχοληθούν και με κάτι καινούριο τα κανάλια. Γιατί με τη λίστα στράβωσε το πράγμα. Πάει για χειρότερη κι οριστική διάλυση η πράσινη συμμορία, πριν καν τις επόμενες εκλογές. Κι αν σπάσει το ένα δεκανίκι, γρήγορα θα ακολουθήσει και το άλλο.

Μεγάλη μας τιμή Αγγέλα, 14.000.000.000,00€, κοστίζει η επίσκεψη, τόσο είναι τα νέα μέτρα. Πιο θλιβερό απ όλα, θα είναι τα σκλαβάκια του ετερόκλητου μορφώματος, που λέγεται κατ’ ευφημισμό, «κυβέρνηση». Θα στέκονται σούζα ή στα τέσσερα, αναλόγως τις διαθέσεις της Καγκελαρίου. Να αποθανατίσουμε τη σκηνή. Η σεξοκωμωδία σε όλο της το μεγαλείο.

Όσο για τον κόσμο, να είμαστε όλοι εκεί για να κεράσουμε, την Γερμανίδα Πρωθυπουργό αγνά βιολογικά προϊόντα, όπως πέτρες, φάσκελα κλπ, χωρίς συντηρητικά ή χρωστικές. Το γιαούρτι κι οι ντομάτες δυστυχώς κοστίζουν... Να της πούμε από κοντά, όσο πιο κοντά γίνεται, πόσο τη «θαυμάζουμε και την εκτιμούμε» για όλα όσα έχει δώσει εντολή, να μας κάνουν οι τσανακογλείφτες της.

Τη μείωση των μισθών, το κλέψιμο των συντάξεων, την κατάργηση των Νοσοκομείων, το κλείσιμο Σχολείων, την Ανεργία, την Ακρίβεια, την Ύφεση, όλα αυτά που γίνονται για τη σωτηρία της χώρας, του  Γρερμανικού Ράιχ και των δανειστών δηλαδή.

Το είπε κι Σαμαράς: Να την υποδεχτούμε όπως της αρμόζει. Μην αμφιβάλλεις Αντώνη, θα κάνουμε τέτοια υποδοχή στο Αφεντικό σου, που θα μείνει αξέχαστη.

Κόπιασε λοιπόν, να τα πούμε. Σε περιμένουμε με ανυπομονησία την Τρίτη 9 του Οκτώβρη. Μην αλλάξεις γνώμη και μην αργήσεις. Και κάτι ακόμη. Σου είναι εύκολο να φέρεις μαζί το Σόιμπλε και τους άλλους της ΕΚΤ ή της ΕΕ; Θα μας βόλευε αφάνταστα, να σας έχουμε όλους μαζί…

Επιλεκτικές... ευαισθησίες του Τύπου

Posted in Επικαιρότητα

Η αυτοκτονία ενός ανθρώπους, όποιος κι αν είναι, δεν αποτελεί ποτέ μια εύκολη υπόθεση, ούτε μπορούμε να βγάλουμε εύκολα συμπεράσματα... Όταν όμως ζούμε σε έναν τόπο, όπου από την αρχή της εφαρμογής των μνημονίων έχουν αυτοκτονήσει χιλιάδες ανώνυμοι Έλληνες, έρχεται τώρα η αυτοχειρία ενός πολιτικού να γίνει πρώτο θέμα. ΤΑ ΝΕΑ επιλέγουν αυτό το θέμα. Δεν ξέρω γιατί στο παρελθόν, καμιά αυτοκτονία δεν πέρασε ούτε μονόστηλο από τις σελίδες της... Ας μας το εξηγούσαν αυτό...

Άλλη μια εφημερίδα, ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ έκανε το ίδιο θέμα, πρωτοσέλιδο... Αν ο Πασαλάρης έκανε ακόμα μαθήματα δημοσιογραφίας θα τραβούσε από το αυτί τους υπεύθυνους διευθυντές των εφημερίδων αυτών... Με ποια κριτήρια και πώς η αυτοκτονία ενός πολιτικού, του πρώτου – ελπίζω να ακολουθήσουν κι άλλοι- είναι το πιο μεγάλο θέμα της ημέρας; Δηλαδή αν, λέμε τώρα, ο Γιωργάκης ή ο Βενιζέλος αυτοκτονήσουν τι θα πουν; Νέμεσις;

Ο φόβος ενός παιδιού, φόβος μιας ολόκληρης κοινωνίας που βλέπει να αποσαθρώνεται καθημερινά...

  • Τι έγραψαν τα Blog για την αυτοκτονία Τζανή. Δείτε ΕΔΩ.

"Σπάσαμε" άλλο ένα ρεκόρ επισκεψιμότητας

Posted in Επικαιρότητα

Κρητικό internet με την τοπική διάλεκτο όπως τη συνηθιζουν στο νησί.... Υπέροχο, έτσι κι αλλιώς...

Δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητο... Περάσαμε τα 390.000 “κλικ”, επισκέψεις από διαφορετικές Ι.Ρ. υπολογιστών σε τούτο το Site. Αυτό υποδηλώνει εμπιστοσύνη σ' αυτά που γράφει με υπευθυνότητα, μ' αυτά που ασχολείται...

Οι παλιοί αναγνώστες μας το ξέρουν, αλλά τελικά, δεν κάνει κακό να το επαναλαμβάνουμε πότε -πότε. Παρότι το Site αυτό ανήκει και συντηρείται από έναν επαγγελματία δημοσιογράφο, ουδέποτε επεδίωξα να παίξω ρόλο διαμορφωτή της κοινής γνώμης... Μακριά από μας, τέτοιο κακό...

Τη ζωή καταγράφει μέσα από τα δικά μου μάτια, μιας κι ζούμε την κάθε στιγμή σαν να ήταν, όπως και είναι, μοναδική...

Το Site συνεχίζει να είναι πολυσυλλεκτικό... Ενάντια στη μόδα και το συρμό που απαιτεί εξειδίκευση. Το μόνο που κάνει, από την πρώτη μέρα που δημιουργήθηκε, εδώ και πέντε χρόνια, είναι να χωρίζει σε ενότητες τα θέματα. Έτσι ώστε να αποκτούν και περισσότερο ενδιαφέρον για όποιον φτάνει ώς εδώ και θα ήθελε να το περιηγηθεί...

Αυτό το κάναμε και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε, αφού είναι κάτι που μας ενδιαφέρει... Εξάλλου ότι γράφεται εδώ, γίνεται εν γνώσει του ότι καθημερινά 500 διαφορετικοί άνθρωποι θα το δουν και θα το συζητήσουν...

Συνεχίζω πάντως να ενημερώνω το Facebook και το Twitter μου με τις εγγραφές που γίνονται εδώ... Ξέρω πως από κει θα μας δει ένας άλλος κόσμος που για τους δικούς του λόγους είναι “κολημμένος” σ' αυτά τα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης... Και όντως με το που ανεβάζω κάτι, βλέπω σχόλια, λάικ και γενικώς αντιδράσεις... Κάτι που δεν γίνεται εύκολα με τα σχόλια εδώ...

Ας είναι... Εγώ θα συνεχίσω να πιστεύω ότι ένα Site είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση κι έτσι θα το αντιμετωπίζω... Άσχετα αν το βλέπουν έτσι κι άλλοι... Εδώ θα βρείτε όλα όσα με αφορούν και τις δράσεις της καθημερινότητας και πολλά προσωπικά. Το έχω ξαναπεί, μ' αρέσει να μοιράζομαι πράγματα μαζί σας. Κι εδώ σας θεωρώ μια παρέα φίλων που μπορούμε να ανταλλάξουμε εμπειρίες...

Τέτοιες που μπορεί να έχετε κι εσείς, δεν διεκδικώ πρωτοτυπία. Απλά εγώ τις καταγράφω με την πένα μου και το φωτογραφικό φακό...

Κι έτσι, καθώς βάζουμε πλώρη για τα 400.000 “κλικ” οφείλω να σας πω ένα ευχαριστώ από καρδιάς για τη μεγάλη τιμή...

Και να, που κλείνουμε τα 53, σήμερα...

Posted in Τα δικά μου

Την όμορφη αυτή φωτογραφία μου την έστειλε ο Ηλίας Προβόπουλος μέσω Facebook για να μου ευχηθεί χρόνια πολλά. Τη δημοσιεύω με την άδεια του. Και τον ευχαριστώ γι' αυτό...

Σας το είχα πει καθώς καλωσορίζαμε τον Οκτώβρη... Ετούτος ο μήνας είναι μήνας γενεθλίων. Κάποιοι θα φανούν “συνεπέστατοι” στην “υποχρέωση" τους να στείλουν ευχές. Το Facebook θα τους ενημερώσει γι' αυτό.

Ναι, είναι μια όμορφη μέρα, για μένα σήμερα. Κλείνω τα 53 και μπαίνω από αύριο στα 54... Μεγαλώνουμε, ελπίζω και να ωριμάζουμε και χαιρόμαστε την κάθε στιγμή.

Κι αυτή η ηλικία έχει την ομορφιά της. Τα άσπρα μαλλιά στους κροτάφους πύκνωσαν και άπλωσαν σε όλα τα μαλλιά της κεφαλής, που αραιώνουν αισθητά πια. Απώλειες που πρέπει να τις συνηθίσουμε. Εξάλλου δεν είναι αυτές που κάνουν τη διαφορά.

Σημασία έχει στα χρόνια που περνάνε να γινόμαστε πιο ώριμοι σε ότι κάνουμε καθώς γνωρίζουμε πια τις δυνατότητες μας και το λόγο για τον οποίο το κάνουμε...

Τα χρόνια που περνάνε μας δίνουν τη δυνατότητα να ξαναδούμε από την αρχή κάποια πράγματα. Και βεβαίως μια τέτοια μέρα τη γιορτάζουμε σαν κάτι πολύ σημαντικό, δίνοντας έτσι αξία στο πέρασμα μας από τη γη.

Ναι, δεν έχω πρόβλημα σήμερα επειδή έκλεισα τα 53. Δε νοιώθω καθόλου γέρος, ξεκομμένος από τη ζωή. Το αντίθετο: Νοιώθω πιο δημιουργικός από ποτέ και διαθέσιμος να κάνω πράγματα...

Βιώνουμε όμως μια δύσκολη συγκυρία. Όπου κάποιοι βρίσκουν την ευκαιρία να δείξουν τον χειρότερο εαυτό τους. Τι κρίμα! Λειτουργούν σαν να είναι στις θέσεις ευθύνης που κατέχουν, για πάντα, την ώρα που θα έπρεπε να γνωρίζουν πόσο περαστικοί και αναλώσιμοι είναι...

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον που ταλανίζεται από μια πρωτόγνωρη κρίση που δεν υπάρχει άνθρωπος και να μην τον έχει επηρεάσει, εγώ χαίρομαι που καβατζάρισα τα 53. Γνώρισα ανθρώπους, δημιούργησα μερικά πολύ σημαντικά πράγματα, κάνω μια δουλειά που αγαπώ και ζω απ' αυτήν με αξιοπρέπεια όσο κι αν κάποιοι “συνάδελφοι” λασπώνουν καθημερινά το επάγγελμα. Δεν μετανιώνω για τις επιλογές μου. Έκανα λάθη, τα πλήρωσα, μπορώ να ξανακοιτάξω τη ζωή με νέα, αισιόδοξη ματιά.

Αυτό που πρέπει να διαφυλάξω με νύχια και δόντια είναι να μην τους χαρίσω τα όνειρα που έκανα για τα στερνά μου. Ακόμα κι αν με καθυστερήσουν, με τα νομοθετικά τερτίπια τους και τα μέτρα που ετοιμάζουν σε βάρος μας, εγώ θα είμαι εκεί, όρθιος, ψύχραιμος και θα γελάω με όλους αυτούς τους καραγκιόζηδες που νομίζουν πως είναι σε θέση να επηρεάσουν τη ζωή μας...

Ενα υπέροχο τραγούδι που μου αφιέρωσε ο Αλέξανδρος Ασημακόπουλος, από το "Ιστόφωνο"... Ευχαριστώ... Είναι συγκινητικό πόσοι πολλοί και καλοί φίλοι μου έστειλαν τις ευχές τους...

Ιδιοκατοίκηση τέλος, στη χώρα των στεγαστικών!

Posted in Επικαιρότητα

Γι' αυτούς τους δρόμους πληρώνουμε διόδια... Ούτε εδώ αντιδρούμε σαν... φιλήσυχοι ηλίθιοι πολίτες... Το σκέφτεστε; Το επόμενο θύμα σε τροχαίο σ' αυτούς τους δρόμους μπορεί να είμαστε εμείς... Πάνω, το πρώτο μέρος, κάτω το δεύτερο...

Μπορεί να είναι κοινότοπο αλλά κάθε τέτοια είδηση παραπέμπει στην παλιά προπαγάνδα του εμφυλίου ότι «οι κομμουνιστές θα σας πάρουν τα σπίτια και τις γυναίκες σας» (νομίζω αυτή τη σειρά ακολουθεί η ιεράρχηση) η οποία εν έτει 2012 υλοποιείται από τους ιδεολογικοπολιτικούς αντιπάλους των κομμουνιστών, και μάλιστα στο όνομα της «αποσοβιετοποίησης της χώρας».

Εξετάζει λοιπόν το υπουργείο Οικονομικών (ούτε ο Τσίπρας, ούτε η Παπαρήγα) την επιβολή φόρου ιδιοκατοίκησης, γιατί τα ολίγα τετραγωνικά όπου έμελλε να ζήσουμε, στριμωγμένοι οι περισσότεροι, φαίνεται ότι για την κυβέρνηση αποτελούν πηγή ανεξάντλητης ρευστότητας.

Κι ενώ οι φόροι και τα χαράτσια, έχουν ήδη περικόψει, ανεπισήμως και στην καλύτερη περίπτωση, τους διαφιλονικούμενους δύο μισθούς (13ο και 14ο) η κυβέρνηση το σκέφτεται και πάλι αν δεν το έχει ήδη έτοιμο για σερβίρισμα.

Όπως λένε τα δημοσιεύματα  «τρόικα και οικονομικό επιτελείο φέρονται να εκτιμούν ότι πρέπει να επιβληθεί φόρος σε ανύπαρκτα εισοδήματα, τα οποία η εφορία θεωρεί ότι έχουν όσοι φορολογούμενοι διαμένουν σε δικά τους σπίτια, με την έννοια ότι έχουν κάποιο οικονομικό όφελος επειδή δεν πληρώνουν ενοίκιο».

Όσοι λοιπόν εξακολουθούν να έχουν δικό τους σπίτι δύο επιλογές έχουν: είτε να το «σκοτώσουν» δίνοντάς το σε τρέχουσες τιμές της ξεφτίλας προκειμένου να ξεφορτωθούν τα αυξανόμενα κόστη που το  «στοιχειώνουν», είτε να πληρώνουν (ακριβό) ενοίκιο στο… κράτος…

Τελικά, "φαντασία στην εξουσία' υπάρχει και είναι οργιώδης όσον αφορά το "ξεπουπούλιασμα" της πλέμπας... Και προφανώς το δικαίωμα (και ο σεβασμός υποτίθεται) στην ατομική ιδιοκτησία, αναστέλλονται μαζί με όλα τα άλλα δικαιώματα σε καιρούς κρίσης.

  • Αναδημοσίευση από ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

ΛΑΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ,

ΠΕΜΠΤΗ 4/10

ΣΤΙΣ 7 ΤΟ ΒΡΑΔΥ

ΣΤΟ ΒΟΥΣΤΑΣΙΟ

Τα εφιαλτικά μέτρα που θα ισοπεδώσουν ότι έχει απομείνει ετοιμάζονται τις επόμενες μέρες να τα περασουν από τη βουλή. Η επίθεση που έχουν εξαπολήσει σε όλο το λαό τους εργαζόμενους η άθλια συγκυβέρνηση μαζί με την τρόικα δεν έχει τέλος.

Τώρα πρέπει να σημάνει λαικός ξεσηκωμός παντού. Να τους στείλουμε στα τσακίδια.

Η μεγάλη απεργία της προηγούμενης Τετάρτης δείχνει ότι μπορούμε! Ήδη εργατικές ομοσπονδίες-σωματεία-συλλογικότητες (ΠΟΕ ΟΤΑ - ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ - ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ - ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ) έχουν αποφασίσει για απεργίες, καταλήψεις, αποκλεισμούς κλπ. και καλούν σε δυναμικές κινητοποιήσεις όταν ανακοινωθούν τα μέτρα.

Μια πρώτη κινητοποίηση έχει οριστεί το Σάββατο στις 6 μ.μ. στο Σύνταγμα ενώ σήμερα υπάρχει μοτοπορεία που διοργανώνουν οι εργαζόμενοι στους δήμους στις 12 το μεσημέρι στην πλατεία Καραισκάκι. Την Πέμπτη 4/10 στη λαίκή συνέλευση να συζητήσουμε και να οργανώσουμε τη συμμετοχή μας στα παραπάνω και να οργανώσουμε τον ξεσηκωμό στις γειτονιές μας.

Είναι χρέος όλων να συμμετέχουμε στη συνέλευση και στις δράσεις που θα αποφασίσουμε. ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Πανεργατικό Συλλαλητήριο Διαμαρτυρίας

Posted in Επικαιρότητα

Εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, άνεργοι και νεολαίοι, όλοι μαζί με τα συνδικάτα συνεχίζουμε τον αγώνα.

Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ πραγματοποιούν Πανεργατικό συλλαλητήριο διαμαρτυρίας τη Δευτέρα 8/10/2012 στις 6 το απόγευμα στο Σύνταγμα.

Ανάλογα συλλαλητήρια θα οργανωθούν στην Περιφέρεια από τα κατά τόπους Εργατικά Κέντρα και τα Νομαρχιακά Τμήματα της ΑΔΕΔΥ.

Τα συνδικάτα απευθύνουν ανοιχτή δημόσια πρόσκληση συμμετοχής σε όλους τους συλλογικούς και κοινωνικούς φορείς, την Τ. Αυτοδιοίκηση και σε όλους τους πολίτες που πλήττονται από τα εξοντωτικά και αναποτελεσματικά μέτρα των μνημονίων και τις παράλογες απαιτήσεις των τοκογλύφων δανειστών.

Για να μην πληρώσουν ξανά οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι τα ΣΠΑΣΜΕΝΑ της κρίσης των Τραπεζιτών και των κερδοσκόπων δανειστών.

Για να μην εκποιηθεί η δημόσια περιουσία και τα κοινωνικά αγαθά.

Για να βάλουμε φραγμό στη νέα βάρβαρη αντεργατική επέλαση κατά μισθωτών και συνταξιούχων και να απαιτήσουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ:

ΝΑ ΜΗ ΨΗΦΙΣΘΟΥΝ τα μέτρα που ΕΞΟΝΤΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ.

Απαιτούμε από την Κυβέρνηση να πει ένα μεγάλο ΟΧΙ στους εκβιασμούς και στις παράλογες απαιτήσεις της Τρόικα και στη νεοφιλελεύθερη θύελλα ισοπέδωσης των εργατικών, κοινωνικών και δημοκρατικών μας δικαιωμάτων.

Η συνταγή είναι λάθος, τα προγράμματα απέτυχαν παταγωδώς και αυτοί επιμένουν στην ίδια αδιέξοδη και καταστροφική πολιτική!

Αυτή δεν είναι ευρωπαϊκή ΒΟΗΘΕΙΑ, είναι ΘΗΛΙΑ ΠΝΙΓΜΟΥ που καταστρέφει την κοινωνία και την οικονομία!

Αυτά είναι μέτρα χωρίς ελπίδα ΣΩΤΗΡΙΑΣ, γιατί και την κοινωνία εξαθλιώνουν και την οικονομία βυθίζουν στην ύφεση και την χρεοκοπία.

Συνεχίζουμε και αντιδρούμε γιατί ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΑ, ΕΞΟΝΤΩΤΙΚΑ και ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ, γιατί οι μισθοί και οι συντάξεις μειώνονται, οι ΤΙΜΕΣ και η ακρίβεια καλπάζουν ενώ οι ΦΟΡΟΦΥΓΑΔΕΣ το διασκεδάζουν!

Στις σημερινές δύσκολες και κρίσιμες συνθήκες επιβάλλεται η μέγιστη δυνατή ΕΝΟΤΗΤΑ όλων των δυνάμεων της εργασίας στη βάση των κοινών μας αιτημάτων και προβλημάτων απαιτείται να βρεθούμε ΟΛΟΙ στο δρόμο του αγώνα μαζί με τα συνδικάτα.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ

ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ

ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, ΔΕΥΤΕΡΑ 8/10 ΩΡΑ 6 μ.μ.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ

ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ ΔΡΑΣΕΩΝ ΓΣΕΕ

Σε συνέχεια των δράσεων και των κινητοποιήσεων των συνδικάτων και εκτιμώντας την κατάσταση όπως διαμορφώνεται ενόψει των νέων άδικων, σκληρών και αναποτελεσματικών μνημονιακών μέτρων, η ΓΣΕΕ αποφάσισε τα εξής:

1.      Πανεργατικό συλλαλητήριο διαμαρτυρίας ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ τη Δευτέρα 8/10/2012 και ώρα 18.00 στο Σύνταγμα (Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας). Ανάλογες δράσεις θα πραγματοποιηθούν στην Περιφέρεια από τα κατά τόπους Εργατικά Κέντρα.

2.      Σύσκεψη Προεδρείων Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων Αττικής την Τετάρτη 3/10/2012 και ώρα 10.00 στα Γραφεία της Συνομοσπονδίας με θέμα την οργάνωση αγωνιστικών κινητοποιήσεων.

3.      Απεργιακές κινητοποιήσεις σε συνεννόηση και συνεργασία με την ΑΔΕΔΥ ενάντια στα καταστροφικά για κοινωνία και οικονομία μέτρα των μνημονίων και ανάλογα με την εξέλιξη των αποφάσεων Κυβέρνησης και Τρόικα.

4.      Διάβημα-παράσταση διαμαρτυρίας των συνδικάτων στον Υπουργό Εργασίας την Πέμπτη 4/10/2012 και ώρα 12.00.

5.      Πρόσκληση για συνάντηση με πολιτειακούς και κυβερνητικούς φορείς (Πρόεδρο Δημοκρατίας, Πρωθυπουργό και αρχηγούς κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση).

6.      Πρόσκληση προς τους εργοδοτικούς φορείς (ΣΕΒ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ) για συμφωνία και υπογραφή Εθνικής Σύμβασης στη βάση της κοινής επιστολής της 3/2/2012 (η σχετική πρόσκληση θα επιδοθεί στη συνάντηση των φορέων στις 3/10).

Κανείς δεν θέλει το εμπορικό κέντρο

Posted in Επικαιρότητα

Απόλυτα επιτυχημένη μπορούμε να θεωρήσουμε ότι ήταν η χθεσινή σύσκεψη στην αίθουσα εκδηλώσεων της 4ης Δημοτικής Κοινότητας του Δήμου Αθηναίων για το νέο εμπορικό κέντρο που σχεδιάζουν να χτίσουν στη γειτονιά μας, στο πρώην εργοστάσιο Μουζάκη που γκρέμισαν μέσα σε μια νύχτα, λίγο πριν από τις εκλογές...

Αυτό που διεφάνη από όλους τους ομιλητές είναι ότι ουδείς από τους παρευρισκόμενους και ήταν αρκετοί εκπρόσωποι φορέων, κυρίως εμπορικών συλλόγων και δήμων καθώς και κατοίκων από την ΕΚΑΠ που έχει εδώ και καιρό ευαισθητοποιηθεί για το θέμα και το παρακολουθεί από κοντά. Σ' αυτό, άλλωστε είναι αφιερωμένο και το τελευταίο φύλλο της εφημερίδας μας...

Συντονίστρια η Αθηνά με κεντρική εισηγήτρια την Κική που λόγω δουλειάς γνωρίζει καλά το θέμα, ενώ στο πάνελ εκ μέρους του Εμπορικού Συλλόγου Πειραιά ο Σίμος, πολύ καταρτισμένος και με στοιχεία οικονομικά για το τι θα προκύψει στην περιοχή εάν τους περάσει και φτιάξουν το εμπορικό κέντρο...

Ομολογουμένως πολύ καλή η συμμετοχή του κόσμου. Ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένο αποδείχτηκε το περιστέρι, όμορος δήμος και επηρεαζόμενος άμεσα από όσα κακά προκύψουν. Οι επαγγελματίες έμποροι, αλλά και ο δήμος σε κοινή γραμμή.Μακάρι να είχαμε κάτι ανάλογο και στην Αθήνα, την πόλη του χάους και των μπρος - πίσω αποφάσεων.Όπου χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα...

Ο πρώτος στόχος επετεύχθη. Η ομάδα Εργασίας για την επεξεργασία και προβολή των θέσεων σχετικά με το εμπορικό κέντρο, είναι πια γεγονός. Συμμετέχουν άνθρωποι της ΕΚΑΠ και έμποροι από την Αθήνα, το Περιστέρι, τους Αγίους Αναργύρους, τη Νίκαια και τους άλλους δήμους της Δυτικής Αττικής. Πολύ καλή εξέλιξη... Χρειαζόμαστε δύναμη. Το φορτίο είναι βαρύ για τις πλάτες μόνο της ΕΚΑΠ.

Όπως σε όλες τις τελευταίες εκδηλώσεις, έτσι και τούτη εδώ σε όλη τη διάρκεια της διαδικασίας που τράβηξε περισσότερο από δυο ώρες και ήταν ιδιαίτερα παραγωγική ενημερώναμε το Facebook με φωτογραφίες και σχόλια μέσα από τη συζήτηση... Καταφέραμε έτσι να κρατήσουμε ζωντανό το ενδιαφέρον των φίλων για ένα πολύ σημαντικό θέμα που αφορά όλη τη Δυτική Αθήνα...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA