Δουλεύουμε στο τυπογραφείο το τ. 179, της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΣ

ilektrikos.178

Αυτό είναι το τελευταίο φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ που κυκλοφορεί το 178. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Την Παρασκευή 27 Ιουνίου παρέλαβα ύλη για να "χτίσω" το νέο τεύχος 179...

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε στο στήσιμο της. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη. Εξαιρετικοί και απόλυτα συνενοήσιμοι.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  σήμερα Παρασκευή 27 Ιουνίου 2025 κατέβηκα Πειραία, στα γραφεία του Σωματείου και παρέλαβα το υλικό για το νέο τεύχος 179. Συνεχίζουμε ένα νέο ταξίδι!

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Στην Αλεξανδρούπολη το 35ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ

Posted in Επικαιρότητα

Όταν είμαστε φαντάροι ξέραμε πως οι μη αρεστοί στο καθεστώς πήγαιναν στον Έβρο και τα ακριτικά νησιά, μετάθεση... Ε, την Αλεξανδρούπολη διάλεξε για να κάνει το συνέδριο της η ΓΣΕΕ...

Τι άραγε είναι αυτό που ώθησε την κορυφαία συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων, τη ΓΣΕΕ αν δεν καταλάβατε, να διαλέξει την παραμεθόριο Αλεξανδρούπολη για να πραγματοποιήσει το 35ο εκλογικό της συνέδριο. Μόνο την αγάπη του κόσμου, δε μπορώ να φανταστώ.

Είμαι διατεθειμένος να ακούσω υπομονετικά περί “αποκέντρωσης” περί... αλλά εγώ, όπως και εκατομμύρια εργαζομένων, ξέρουμε. Αυτή η ΓΣΕΕ είναι ξεκομμένη και μακριά από τα προβλήματα εκείνων που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί...

Με τη δική της ανοχή και με τα πολιτικά παιχνιδάκια στα οποία και η ίδια συμμετείχε, κατάφερε να αποδυναμωθεί πλήρως στη συνείδηση τόσο των εργαζομένων, όσο και στο τραπέζι των κοινωνικών εταίρων της.

Κάποτε κουβέντιαζε, με τους εταίρους, τους όρους της για το κατώτατο ημερομίσθιο και και τον μηνιαίο μισθό του ανειδίκευτου εργάτη. Τώρα κι αυτό το... κόκαλο της το πήραν. Τι έμενε; Οι μικροπαραταξιακή καβγάδες για το ποιος θα πάρει ένα κομμάτι από αυτή την έωλη και προσωρινή εξουσία που δεν έχει πια καμιά απολύτως αξία.

Το μόνο που έχει απομείνει στη ΓΣΕΕ είναι κάποιοι συνδικαλιστές να παίρνουν βήμα για τη συνέχεια της καριέρας τους, ενώ η ίδια ως φορέας, να κάνουν χρήση των προγραμμάτων ΕΣΠΑ, ενώ δεν είναι αυτή η δουλειά τους. Βεβαίως τίποτα δεν θα βρείτε στο δελτίο Τύπου της ΓΣΕΕ για την έναρξη των εργασιών του 35ου Συνεδρίου.

Ιδού πως δόθηκε στη δημοσιότητα, χθες:

Ξεκίνησε σήμερα το 35ο Τακτικό Πανεργατικό Συνέδριο της ΓΣΕΕ το οποίο διεξάγεται στην Αλεξανδρούπολη.

Η επίσημη έναρξη των εργασιών έγινε από την Γενική Γραμματέα της Διεθνούς Συνδικαλιστικής Συνομοσπονδίας Sharan Burrow. Όπως είναι γνωστό η ΔΣΣ εκπροσωπεί 174 εκατ. εργαζόμενους από 156 χώρες και 315 οργανώσεις-μέλη.

Η κα Burrow επεσήμανε ότι το ελληνικό συνδικαλιστικό κίνημα επέδειξε δύναμη και πρωτοπορία κατά την φρικτή περίοδο που διέρχεται η Ελλάδα κάτι που αποτελεί πηγή έμπνευσης για όλους. Η Γενική Γραμματέας της ΔΣΣ τόνισε ότι η ανισότητα και η αγριότητα των χρηματοπιστωτικών αγορών εκφράστηκαν με μια άνευ προηγουμένου αμφισβήτηση των εργασιακών δικαιωμάτων και της κοινωνικής προστασίας.

Στο 35ο Τακτικό Συνέδριο της ΓΣΕΕ μετέχουν συνολικά 430 σύνεδροι από 130 δευτεροβάθμιες οργανώσεις και 26 διεθνείς αντιπροσωπείες από 12 χώρες.

Στην έναρξη του Συνεδρίου τιμήθηκε η θρακιώτισα Ολυμπιονίκης Πηγή Δεβετζή για τη σημαντική της προσφορά στον αθλητισμό και στην κοινωνία.

Οι εργασίες θα συνεχιστούν αύριο με ομιλίες εκπροσώπων κομμάτων, της Γενικής Γραμματέας της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων Bernadette Sėgol, ενώ κυρίως θα συζητηθούν ο απολογισμός και ο προγραμματισμός δράσης της ΓΣΕΕ.

Οι εργασίες του Συνεδρίου θα ολοκληρωθούν την Κυριακή με την εκλογή των νέων οργάνων (Διοικητικό Συμβούλιο, Εξελεγκτική Επιτροπή και Γενικό Συμβούλιο).

Οι εργαζόμενοι, είναι επιφυλακτικοί, κουμπωμένοι. Δεν τρελαίνονται μ' αυτά τα παιχνιδάκια. Ονειρεύονται ένα συνδικάτο που θα παλεύει καθημερινά, με όλα τα μέσα που διαθέτει για το συμφέρον και για τη διαφύλαξη των στοιχειωδών δικαιωμάτων του.

ΣΤΟ 29% Η ΑΝΕΡΓΙΑ ΤΟ 2013

Το εφιαλτικό ποσοστό του 29% κατά μέσο όρο το 2013 θα αγγίξει η ανεργία σύμφωνα με τις προβλέψεις του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ όπως αυτές καταγράφονται στο Πρόγραμμα Δράσης της Συνομοσπονδίας το οποίο θα παρουσιαστεί αύριο.

Η ανεργία θα αυξηθεί κατά περίπου 5 ποσοστιαίες μονάδες φτάνοντας τον αριθμό των ανέργων σε 1.450.000 άτομα.

Την ίδια ώρα οι μέσες πραγματικές ακαθάριστες αποδοχές σε σχέση με το 2009 μειώθηκαν κατά 29% ενώ οι τιμές των βασικών αγαθών αυξήθηκαν κατά 17%.

Σας επισυνάπτουμε σχετικούς αναλυτικούς πίνακες.

ΑΝΕΡΓΙΑ-ΑΠΟΔΟΧΕΣ-ΤΙΜΕΣ

ΑΕΠ

2007

2013

Δισεκ. Ευρώ σε σταθερές τιμές 2005

210,9

161,1

Σωρευτική μείωση ΑΕΠ 23,6% - 6η χρονιά συνεχούς ύφεσης

Ανεργία

2008

2012

2013

Ποσοστό

7,7%

24,2%

29%

Άτομα

377.900

1.200.000

1.450.300

 

2007

2013

Συνολικές Ακαθάριστες Επενδύσεις

Παγίου Κεφαλαίου

Δισεκ. Ευρώ σε σταθερές τιμές 2005

56,5

21,9

Οι συνολικές ακαθάριστες επενδύσεις παγίου κεφαλαίου, οι επενδύσεις δηλαδή, σε υποδομές, κτιριακές εγκαταστάσεις, μέσα μεταφοράς και μηχανολογικό εξοπλισμό μειώθηκαν κατά 62% από το επίπεδο επενδύσεων του 2007 (συνθήκες παραγωγικής-τεχνολογικής καθίζησης).

 

2008

2013

Εξαγωγές

Αγαθών κ Υπηρεσιών

Δισεκ. Ευρώ σε σταθερές τιμές 2005

50,9

43,6

Εισαγωγές

Αγαθών κ Υπηρεσιών

Δισεκ. Ευρώ σε σταθερές τιμές 2005

80,5

45

Οι εξαγωγές προϊόντων και υπηρεσιών μειώθηκαν κατά 20% ενώ οι εισαγωγές κατά 60% από τα επίπεδα του 2007.

Οι μέσες πραγματικές ακαθάριστες αποδοχές μειώθηκαν σε σχέση με το 2009 κατά 29%, ενώ η συνολική δαπάνη για αποδοχές και εργοδοτικές εισφορές κατά 40,5%.

Οι κατώτατες αποδοχές για άτομα άνω των 25 ετών μειώθηκαν κατά 22%, ενώ για άτομα ηλικίας έως 25 ετών μειώθηκαν κατά 32%.

Οι τιμές των βασικών αγαθών και υπηρεσιών αυξήθηκαν κατά 17% σε σχέση με το 2007.

Η ζήτηση μειώθηκε κατά 25% και η αγοραστική δύναμη των μέσων αποδοχών μειώθηκε κατά 21,2%.

Το επίπεδο της φτώχειας αυξήθηκε από 23% το 2010 στο 30% του πληθυσμού το 2012.

  • Διαβάστε ΕΔΩ παρασκήνιο από το Συνέδριο της ΓΣΕΕ...

Όλα γύρω μας είναι όμορφα σαν την ποίηση...

Posted in Επικαιρότητα

Μικρό αφιέρωμα στην μελοποιημένη ποίηση, μέρα που είναι... Απόψε θα βρεθούμε έξω από το δημαρχείο της Αθήνας, επί της Αθηνάς στην πλατεία Κοτζιά στις 4 μ.μ. και να γιορτάσουμε, διαδηλώνοντας για το δημόσιο χαρακτήρα του πάρκου μας... Εμείς θα είμαστε εκεί...

Ο Σωκράτης Μάλαμας, ερμηνεύει με την απίστευτη ευαισθησία του, ένα ποίημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, μελοποιημένο από τον Μανώλη Λιαπάκη, για τις ανάγκες της θεατρικής διασκευής του έργου «Φόνισσα» που παρουσιάστηκε το 2003 από τη θεατρική ομάδα του δήμου Ιεράπετρας.

Μagic De Spell - Gala (Θα γλεντήσω κι εγώ μια νύχτα), [Στίχοι: Κώστας Καρυωτάκης, Μουσική: Γιώργος Σκαρλάτος], Νίκος Ξυλούρης - Η μπαλάντα του κυρ Μέντιου [Στίχοι: Κώστας Βάρναλης, Μουσική: Λουκάς Θάνος], Κώστας Καραλής - Ιδανικός κι ανάξιος εραστής, [Στίχοι: Νίκος Καββαδίας, Μουσική: Γιάννης Σπανός], Μαρία Φαραντούρη - Ένα το χελιδόνι, [Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης, Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης], Διάφανα Κρίνα - Μέρες Αργίας, [Στίχοι: Διονύσης Καψάλης], Ενδελέχεια - Αν νοσταλγώ, [Στίχοι: Κώστας Ουράνης], Ελευθερία Αρβανιτάκη – Σαπφώ, [Στίχοι: Σαπφώ, Νεοελληνική απόδοση: Σωτήρης Κακίσης, Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου], Κώστας Καραλής - Σπασμένο Καράβι, [Στίχοι: Γίαννης Σκαρίμπας, Μουσική: Γιάννης Σπανός], Δημήτρης Ζερβουδάκης - Γράμμα σ'εναν ποιητή, [Στίχοι: Νίκος Καββαδίας, Μουσική: Δημήτρης Ζερβουδάκης], Υπόγεια Ρεύματα – Ανδρείκελα, [Στίχοι: Κώστας Καρυωτάκης]

Δεν με φτάνουν τα αστέρια για να βαθμολογήσω αυτό το υπέροχο τραγούδι με τη θεσπέσια, τρυφερή φωνή του Μάνου Χατζιδάκι και τη ρομαντική, αλλά και αγωνιστική ποίηση του Ναζίμ Κιχμέτ... Το σχόλιο υπάρχει στο you tube από τον άνθρωπο που το ανέβασε... Σεβαστόν...

Με το "Ερωτικό" με συνδέει μία μικρή, προσωπική ιστορία... Είναι ένα τραγούδι που αγάπησα από την πρώτη στιγμή, από το πρώτο άκουσμα, από τις πρώτες του νότες... Ένα από τα ωραιότερα τραγούδια που γράφτηκαν ποτέ... Ένα τραγούδι που θα μ' ακολουθεί και θα τ' ακολουθώ για πάντα...

Μπήκαμε οριστικά στην άνοιξη

Posted in Επικαιρότητα

Οι ανθισμένες αμυγδαλιές, τολμηρές όπως είναι, έχουν κάνει εδώ και μέρες την εμφάνιση τους, ντυμένες νυφούλες... Μήνυμα πως η άνοιξη είναι στην πόρτα μας. Ο καιρός αλλάζει, γλυκαίνει, ζεσταίνει τις καρδιές μας που το χρειάζονται...

Ας την καλοδεχτούμε την άνοιξη στην καρδιά μας μ' ένα μπουκέτο ανθισμένα τριαντάφυλλα από τον κήπο μας. Υπάρχουν ακόμα κήποι με ανθισμένες τριανταφυλλιές που ευωδιάζουν υπέροχα...

Ας απολαύσουμε την άνοιξη του Βιβάλντι... Έτσι να νοιώσουμε όμορφα, μελωδικά πως όντως μπαίνουμε στην άνοιξη...

Όλα γύρω μας δείχνουν ότι μπαίνουμε κυριολεκτικά στην άνοιξη. Οι νύχτες γλυκαίνουν, η ψυχρούλα σιγά – σιγά φεύγει και χάνεται, το κρύο υποχωρεί αισθητά, ενώ τα λουλούδια γύρω μας αρχίζουν να ανθίζουν. Τα πιο όμορφα μηνύματα έρχονται. Η άνοιξη είναι στην πόρτα μας.

Πήγαμε στην εγκυκλοπαίδεια Wikipedia και ιδού το λέει για την “εαρινή ισημερία¨!

Ισημερία είναι το φαινόμενο κατά το οποίο η διάρκεια την ημέρας και της νύχτας είναι ίσες.

Οι ονομασίες εαρινή και φθινοπωρινή ισημερία αφορούν την εύκρατη ζώνη του βόρειου ημισφαιρίου καθώς στις αντίστοιχες ημερομηνίες στο νότιο ημισφαίριο υπάρχουν οι αντίθετες εποχές, ενώ στις δύο πολικές και την τροπική ζώνη δεν υπάρχει αυτή η διαφοροποίηση εποχών.

Στην αστρονομία ισημερία καλείται η αστρική ημέρα κατά την οποία το κέντρο του ηλιακού δίσκου βρίσκεται ίσο χρονικό διάστημα πάνω και κάτω από τον ορίζοντα, διαγράφει δηλαδή ίσα τόξα (ημερήσιο και νυκτερινό), και κατά τη διάρκεια της οποίας οι ακτίνες του ηλίου πέφτουν με γωνία 90 μοιρών (κάθετα) στον ισημερινό, παρουσιάζοντας έτσι μηδενική απόκλιση.

Το φαινόμενο οφείλεται στην περιφορά της γης γύρω από τον ήλιο και στην κλίση του άξονα περιστροφής της. Καθώς η γη περιφέρεται γύρω από τον ήλιο και επειδή ο άξονας περιστροφής της δεν είναι κάθετος στο επίπεδο περιφοράς η διάρκεια της ημέρας αλλάζει. Δύο φορές το χρόνο η γη βρίσκεται σε τέτοια θέση που οι ακτίνες του ήλιου πέφτουν εντελώς κάθετα στον ισημερινό.

Η ανατολή του ήλιου και η δύση υπολογίζονται στα διάφορα ημερολόγια σύμφωνα με τη χρονική στιγμή που θα εμφανιστεί η πρώτη ακτίνα του ήλιου και τη χρονική στιγμή που θα εξαφανιστεί και η τελευταία ακτίνα. Αυτό σημαίνει πρακτικά, σε συνδυασμό με το μέγεθος του ηλιακού δίσκου και το γεωγραφικό πλάτος που βρίσκεται κάποιος, ότι η πραγματική ίση μέρα και ίση νύχτα δεν εμφανίζεται τις ημερομηνίες που ορίζουμε ως ισημερίες.[1]

Σε πολλές γλώσσες ο αντίστοιχος όρος λεκτικά δεν αναφέρεται στην έννοια της ίσης ημέρας αλλά της ίσης νύχτας κυρίως λόγω της λατινικής προέλευσης του (λατινικά aequinoctium). Οι ισημερίες συμβαίνουν μεταξύ των ηλιοστασίων, του χειμερινού ηλιοστασίου και θερινού ηλιοστασίου.

Το φαινόμενο της ισημερίας παρουσιάζεται σε όλους τους πλανήτες κάθε ηλιακού συστήματος οι οποίοι παρουσιάζουν κλίση του άξονα περιστροφής ως προς το επίπεδο περιφοράς.

Ψαλμός και ψηφιδωτό για μια άνοιξη στην Αθήνα

Άνοιξη θρύψαλο μενεξεδί

Άνοιξη χνούδι περιστέρας

Άνοιξη σκόνη μυριόχρωμη

[…]

Άνοιξη πίκρισμα του σκίνου

Άνοιξη άζωτο της αμασχάλης

Άνοιξη σουσάμι αόρατο

[…]

Άνοιξη μυρμηγκιά της μέρας

Άνοιξη αίμα του βολβού

Άνοιξη οπλοπολυβόλο απύλωτο

Στων ωραίων γυναικών τα χέρια

Όπου τύχει

Ριπές θανάτου

Εκατομμύρια σπερματοζωάρια

Στων ωραίων γυναικών τα χέρια

Τα δυνατά λουλούδια με τον ήλιο μέσα τους

[…]

Άνοιξη τσίτι τσιτωμένο

Άνοιξη σφήκα του χεριού

Άνοιξη «μη» «θα μας δούνε τέρας»

[…]

Άνοιξη μούρο αδάγκωτο

Άνοιξη βιδωτό φιλί

Άνοιξη χάσμα της λιποθυμιάς

[…]

Άνοιξη 37 και 2

Άνοιξη Love Amour και Liebe

Άνοιξη no nein και non.

[…]

Άνοιξη δόντι λυσσαλέο

Άνοιξη φούξια του παροξυσμού

Άνοιξη αρτεσιανό ηφαίστειο

[…]

Άνοιξη σάλτο της ακρίδας

Άνοιξη μήτρα σκοτεινή

Άνοιξη πράξη ακατονόμαστη

[…]

Άνοιξη άνοιξη σαλπάροντας

Άνοιξη άνοιξη σημαιοστόλιστη

Άνοιξη «αντίο αντίο παιδιά!»

Ο. Ελύτης, Ποίηση (Τα ετεροθαλή), εκδ. Ίκαρος

Εικόνες από τα χθεσινά Κούλουμα...

Posted in Επικαιρότητα

Δεν είναι τα Κούλουμα που δίδουν κάτι σε μας. Έτσι κι αλλιώς έχουμε τις σοβαρές ενστάσεις μας τις οποίες και καταγράψαμε στις “Επισημάνσεις” του περασμένου Σαββάτου στην εβδομαδιαία εφημερίδα του Ρεθύμνου, ΡΕΘΕΜΝΟΣ. Αν πήγαμε για να καταγράψουμε στιγμές χαράς είναι για δημοσιογραφικούς και μόνο λόγους. Κάποιοι περίμεναν να το δουν, από μας.


Ο ντι τζέι που φαίνεται σ' αυτή τη φωτογραφία, είναι γονιός από το 62 δημοτικό σχολείο Αθηνών. Ονομάζετα Κυριάκος Δασκαλάκης. Προσφέρθηκε εθελοντικά να διασκεδάσει με τα τραγούδια του και τις μουσικές επιλογές του, τους κατοίκους των Σεπολίων που πήγαν στα Κούλουμα στο ΒΟΤΡΥΣ. Μπράβο του! Η προσφορά του ήταν ανεκτίμητη...

Τόσο στο επάνω βίντεο, όσο και σ' αυτό εδώ δίνουμε εικόνες από τα φετινά Κούλουμα στο ΒΟΤΡΥΣ. Ήταν η πρώτη φορά που άνοιξε το παλιό, εγκαταλειμμένο εργοστάσιο του ΒΟΤΡΥΣ στα Σεπόλια με πρωτοβουλία του Κώστα Κατσαρού, γραμματέα της Ένωσης Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων της 4ης Κοινότητας Δήμου Αθηναίων. Ο κόσμος το ευχαριστήθηκε και μάλλον πρέπει να υπάρχει συνέχεια στο μέλλον. Θα το δουν οι κάτοικοι των Σεπολίων.


Συννεφιασμένος ουρανός στο πάρκο της Ακαδημίας του Πλάτωνα, χθες Καθαρή Δευτέρα. Το λιγοστό αεράκι βοήθησε κάποιους από τον Κολωνό που το επέλεξαν για να πετάξουν τον χαρταετό τους. Οι τολμηροί πάντα ανταμείβονται, ξεκινώντας από αυτά τα μικρά και απλά πράγματα...


Ήρθαν από νωρίς στο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος και έστρωσαν ανάμεσα στις πέτρες με τη μεγάλη ιστορία του τόπου, από την εποχή που εδώ δίδαξε ο Πλάτωνας. Παρέες – παρέες, το βλέπετε και στο βίντεο που ακολουθεί... Αργότερα οι φίλοι πλήθυναν και τα γέλια επίσης. Καλό ήταν, ως αλλαγή...

Εικόνες και από το πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος... Ο κόσμος έχει φέρει πτυσσόμενα τραπεζάκια ή έχει στρώσει κάτω για να απλώσει τα φαγητά του και να τα απολαύσει με την παρέα του. Αυτά, μέχρι τις 4 το απόγευμα. Γιατί μετά ήρθε μια ψιχάλα να τα χαλάσει όλα... Κάποιοι κατάφεραν να επωφεληθούν από το ελαφρό αεράκι και να πετάξουν τον χαρταετό τους. Και το χαίρονταν σαν παιδιά...

Έτοιμο το νέο φύλλο της ΦΩΝΗ τ.253

Posted in Επικαιρότητα

Αυτό είναι το εξώφυλλο της νέας εκδοτικής προσπάθεια των ανθρώπων της ΠΕΤ ΟΤΕ που έχω αναλάβει, επαγγελματικά, να διεκπεραιώνω, εδώ και 30χρόνια... Πατήστε ΕΔΩ για να τη διαβάσετε, όπως κυκλοφορεί, τυπωμένη...

Μέσα στην εβδομάδα που μας πέρασε ολοκληρώθηκε η ΦΩΝΗ των ΤΕΧΝΙΚΩΝ του ΟΤΕ τ. 253. Ήταν το τελευταίο από τα τρία έντυπα που είχα υποχρέωση να προχωρήσουν. Και έγινε αυτό στην ώρα του, όπως ακριβώς το σχεδιάζαμε...

Το θέμα που πίεζε ήταν να βγει μέχρι στις 20 Μάρτη, μέσα σ' αυτά τα όρια θα μπορούσε να διεκπεραιωθεί σωστά από το ταχυδρομείο χωρίς να προκύψουν προβλήματα με την υπερκοστολόγηση του.

Τώρα, λίγο πιο χαλαρά έχουμε ρίξει το βάρος μας στην 33η Συνέλευση Αντιπροσώπων της ΠΕΤ ΟΤΕ που και φέτος θα πραγματοποιηθεί στην Τέμενη Αιγίου, το Σαββατοκύριακο 6 – 7 Απριλίου...

Φυσικά και θα πάμε και φέτος να καλύψουμε δημοσιογραφικά τη Συνέλευση... Έχει και τα ωραία της όλη αυτή η διαδικασία... Καταρχήν, η παρέα με τα παιδιά. Η φετινή απουσία της Πόπης από τη Γραμματεία θα καλυφθεί από τη Σοφία, την καθαρίστρια, που θα έρθει να βοηθήσει σε πρακτικά θέματα στη γραμματειακή υποστήριξη, τη Γωγώ και τον Δήμο...

Μέσα από το χώρο της Συνέλευσης θα έχω την ευκαιρία να ανεβάσω περισσότερες φωτογραφίες, αλλά και υλικά, π.χ. ψηφίσματα, εφόσον υπάρξουν στο Site της ΠΕΤ ΟΤΕ. Ίσως κάτι περάσει κι από 'δω, αν κι αυτό δεν θέλω να σηκώσει πολύ βάρος από την όλη διαδικασία.

Ένα προσωπικό Site σαν τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ πρέπει να έχει την ευελιξία να ασχοληθεί με πιο ανθρώπινα θέματα που θα λάβουν χώρα στο περιθώριο της 33ης Σ.Α. Οι παλαιότεροι αναγνώστες άλλωστε θα θυμούνται πώς αντιμετωπίζω παρόμοια ζητήματα.

Για όλα αυτά όμως έχουμε καιρό να τα πούμε... Για την ώρα, ας ρίξουμε μια ματιά στο περιοδικό μας “ΦΩΝΗ των ΤΕΧΝΙΚΩΝ του ΟΤΕ”. Νομίζω πως έχει τη ζωντάνια που το κάνει να ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα συνδικαλιστικά έντυπα... Ξεφυλλίστε το. Έχει πολλά θέματα, αρκετές φωτογραφίες, ζητήματα που απασχολούν τη μέση οικογένεια των τεχνικών του ΟΤΕ σε μια εποχή, που το το περιβάλλον και οι τηλεπικοινωνίες αλλάζουν άρδην γύρω μας...

460.000+ “κλικ” και... συνεχίζουμε

Posted in Επικαιρότητα

Το διαδίκτυο είναι ένας τόπος συνάντησης και ανταλλαγής απόψεων, αν φυσικά τον λειτουργούμε σωστά. Βρισκόμαστε, συζητούμε, ενημερωνόμαστε... Κάπως έτσι είναι τα πράγματα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ...

Δεν είναι η πρώτη φορά που το λέμε: Τα ρεκόρ είναι για να σπάνε! Κάπως έτσι είναι εδώ, στο Site του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Αν και έχουμε συνηθίσει να γράφουμε ένα σημείωμα κάθε φορά που 10.000 νέες επισκέψεις από ξεχωριστές Ι.Ρ., τον τελευταίο καιρό μου φαίνεται σαν αυτό να συμβαίνει πολύ γρήγορα.

Να, ήδη ξεπεράσαμε τα 460.000 “κλικ” και πάμε ολοταχώς για τα 470.000. Θα μου πείτε: Ε, και; Ναι, δεν έγινε κάτι φοβερό, αλλά ας μην το αρνηθούμε ότι πρόκειται για ένα μικρό ιντερνετικό άθλο. Που ωστόσο δεν έχει γίνει τυχαία.

Όταν το φροντίζεις το Site, το κανακεύεις, προσπαθείς να το κρατάς ζωντανό με τις καθημερινές αναρτήσεις... Όταν παρακολουθείς και προσεγγίζεις την επικαιρότητα με ένα άλλο μάτι, ξεχωριστό, μοναδικό, προσωπικό... Όταν δεν χρησιμοποιείς κατά κόρον τις αναδημοσιεύσεις, αλλά επιχειρείς σε ένα γήπεδο, όπου το πρωτότυπο έχει ξεχωριστή αξία... Κι ακόμα όταν σέβεσαι κι εκτιμάς τον αναγνώστη και δεν έχεις σκοπό να τον κοροϊδέψεις και να του πουλήσεις φύκια για μεταξωτές κορδέλες, τότε μπορείς να ελπίζεις πως και 'κείνος με τη σειρά του, θα στηρίξει αυτή την προσπάθεια και θα δώσει τους καλύτερους καρπούς που έχει στο σεντούκι του, ακριβό θησαυρό σε δύσκολες εποχές και ώρες...

Ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ μεγαλώνει, ωριμάζει, επανεξετάζει πράγματα, πρωτεραιότητες, καταστάσεις... Σταθερός στην αρχή να λέει την αλήθεια με όποιο κόστος. Δεν επιδιώκει τη δημοφιλία και παρ' όλα αυτά κατακτά την αναγνωσιμότητα. Μια αναγνωσιμότητα που δεν είναι ευκαιριακή, αλλά αντανακλά μια σταθερή πορεία, μέσα από δύσκολα μονοπάτια καθώς έχει την ευθύνη να ξεχωρίσει την ήρα από το σιτάρι, το κραυγαλέο και ψεύτικο από το σοβαρό και αληθινό, το ωραίο από αυτό που “πουλάει”.

Κάθε φορά που τα χιλιάδες ”κλικ” μας δίνουν την αφορμή να κάνουμε έναν μικρό απολογισμό, σημαντική θεωρώ την πορεία μας να φτάσουμε ώς εδώ. Και καταλήγουμε αβίαστα στο συμπέρασμα πως άξιζε να τα κάνουμε όλα αυτά για να μπορούμε σήμερα να γευόμαστε τους καλούς καρπούς.

Αναζητώ με υπευθυνότητα καθημερινά έναν χώρο όπου να μπορώ να εκφραστώ ελεύθερα. Κι αυτός ο χώρος, διαδικτυακά, δεν είναι άλλος από αυτό εδώ το Site, την “ψυχή” του δημιουργού του Θραψανιώτη, Νίκου Ελ. Θεοδωράκη.

Το ΒΟΤΡΥΣ που εμείς ξέρουμε...

Posted in Επικαιρότητα

Από τα σχέδια για το ΒΟΤΡΥΣ, αυτό το μοναδικό κτίριο - μνημείο βιομηχανικού πολιτισμού. Δεν ξέρω από πού προέρχονται τα σχέδια αυτά... Μπορεί κι από την εργασία που έκαναν τα παιδιά του 9ου ΤΕΕ, μπορεί κι από το υπουργείο Πολιτισμού που είχε δεσμευτεί να το διασώσει...



Τελικά, μόνο τα σχέδια έμειναν... Να μας θυμίζουν τις δεσμεύσεις που δεν υλοποιήθηκαν ποτέ... Το κτίριο “ρημάζει” εγκαταλειμμένο σήμερα... Κατατρεγμένοι άνθρωποι το χρησιμοποιούν για ύπνο, μέσα σε άθλιες συνθήκες... Ένα απέραντο σκουπιδαριό... Χθες, ωστόσο, το σουλουπώσαμε για να κάνουμε εκεί τα Κούλουμα...



Το κτίριο του ΒΟΤΡΥΣ από ψηλά... Ένα θαυμάσιο κτίριο παραμελημένο. Με πολλούς ελεύθερους χώρους γύρω του... Την Καθαρά Δευτέρα θα είμαστε εκεί... Για πρώτη φορά ανοίγει τις πόρτες του στους κατοίκους της περιοχής με πρωτοβουλία του γραμματέα της Ένωσης Συλλόγων Γονέων 4ης Κοινότητα Δήμου Αθηναίων, Κώστα Κατσαρού...



Φυσικά στο χώρο του 9ου ΤΕΕ, δίπλα ακριβώς στο παλιό εργοστάσιο του ΒΟΤΡΥΣ, πολλά χρόνια πριν, το ΠΟΛΥΤΡΟΠΟ ΤΕΧΝΗΣ σε συνεργασία με τους καθηγητές και τους μαθητέςτου 9ου ΤΕΕ είχε οργανώσει συναυλία ευαισθητοποίησης. Εδώ βλέπουμε τη Λιζέτα Καλημέρη με τον Χρήστο Τσιαμούλη, στη σκηνή που στήθηκε μέσα στον προαύλιο χώρο του 9ου ΤΕΕ.



Φυσικά, δεν θα μπορούσα να απουσιάσω εγώ, από μια τέτοια συναυλία για το ΒΟΤΡΥΣ. Μια αναμνηστική φωτογραφία το δείχνει... Νεότερος κατά 13 χρόνια και πρόεδρος τότε, της Σχολικής Επιτροπής του 9ου ΤΕΕ. Με είχε τοποθετήσει εκεί ο Ηρακλής Μαρκουίζος για να το βοηθήσουμε να σταθεί στα πόδια του... Κι ακόμα στεγάζεται σε κοντέινερ... Στο πλάι μου η Γιόλα Αιθανασοπούλου, μια απότις καθηγήτριες που βοήθησαν πολύ για να γίνει η εκδήλωση....



Στο χώρο, τα παιδιά είχαν γράψει συνθήματα πάνω σε πικέτες... Όλοι μια γροθιά! Είχαμε όνειρα και τα διεκδικούσαμε με πάθος... Αλλά η ζωή συνεχίζεται... Όπωςτότε, έτσι και τώρα, το ζήτημα του ΒΟΤΡΥΣ με αφορμή τα αυριανά Κούλουμα, ξαναβγαίνει μπροστά. Ας το δούμε...

Οι μεγαλύτεροι θυμούνται τα Σεπόλια με λίγα σπίτια χαμηλά και από το Καπνεργοστάσιο μέχρι σχεδόν το λόφο Σκουζέ, περιβόλια και διάσπαρτα σπίτια τα περισσότερα πλινθόκτιστα, η ζωή απλή και δύσκολη με τους ανθρώπους να δουλεύουν στα περιβόλια και στα εργοστάσια του «Βότρυς» και της «Βιοφαρμ». Η μεσαία τάξη, δηλαδή οι υπάλληλοι και οι προνομιούχοι, έμεναν λίγο πιο πάνω στην «τότε Φωκίωνος Νέγρη» και βέβαια όλη η αριστοκρατία έμενε στον Αγιο Παντελεήμονα.(!!!!)
Διαχωριστικό όριο ανάμεσα στους εργάτες και τους Δημοσίους Υπαλλήλους, στους «πάνω» και στους «κάτω»,
οι γραμμές του τρένου στην Κωνσταντινουπόλεως.

Τα Σεπόλια ήταν λίγο κάτω από τις γραμμές του τραίνου στο σταθμό Μύλοι Αθηνών (γραμμή ΣΕΚ Πειραιά – Πάτρα από 1885) και σταθμός των ΣΕΚ (επί της τότε γραμμής Πειραιά - Λιμένα (σημερινός Σταθμός Λαρίσης) - Παπαπουλίου) που εγκαινιάστηκε το 1904.

Στο σταθμό ΜΥΛΟΙ ΑΘΗΝΩΝ στεγάζεται σήμερα το μουσείο του ΟΣΕ δίπλα στο εργοστάσιο ΑΤΛΑΣ (που σήμερα είναι αθλητικές εγκαταστάσεις (λέμε τώρα) και ακριβώς απέναντι είναι τα εργοστάσια ΒΟΤΡΥΣ και ΚΟΡΟΠΟΥΛΗ.

Το εργοστάσιο ΒΟΤΡΥΣ είναι ένα από τα από τα πολλά εργοστάσια οινοποιίας που ίδρυσε η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΟΙΝΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΠΝΕΥΜΑΤΩΝ (Ε.Ε.Ο.Ο.) Στις 6 Μαΐου 1906 δημιουργήθηκε η εταιρεία Ε.Ε.Ο.Ο. η οποία φάνηκε τότε ως η μόνη δυνατή λύση για την κατεργασία της σταφίδας. Επικεφαλής της επιχείρησης τέθηκαν εξαρχής οι κορυφαίοι της βιομηχανικής κίνησης στην Ελλάδα και οι ειδικότεροι επί των σταφιδικών ζητημάτων.

Έτσι η Ε.Ε.Ο.Ο πραγματοποίησε την οινοποίηση της χλωρής σταφίδας. Τελειοποίησε το μεγάλο αποσταγματοποιείο του εργοστασίου στους "Μύλους Αθηνών" με τα τελειότερα μηχανήματα αποστάξεως οίνων για παρασκευή αποστάγματος. Έτσι κατασκεύασε τα περίφημα κονιάκ της, εφάμιλλα των Γαλλικών. Η κονιακοποιία της αποτέλεσε ένα από τους σπουδαιότερους κλάδους της βιομηχανίας της. Το 1938 τελικά η Ε.Ε.Ο.Ο αγοράστηκε εξ ολοκλήρου από τον Μποδοσάκη - Αθανασιάδη ο οποίος εξαγόρασε και τις ξένες (Γαλλικές ) μετοχές της εταιρίας.

Το 1973 ιδρύει το «ίδρυμα Μποδοσάκη» στο οποίο μεταβίβασε εν ζωή όλη του την περιουσία καθώς και τις μετοχές της Ε.Ε.Ο.Ο.. Μετά το θάνατό του (19 Ιανουαρίου 1979), η διοίκηση του ΒΟΤΡΥΣ περνάει στα χέρια του ανιψιού του Μπδοσάκη, Τζώρτζη Αθανασιάδη (συντάκτη της εφημερίδας «ΒΡΑΔΥΝΗ»), τον οποίο σκοτώνει η 17 Νοέμβρη το 1982. Το 1986 σταματά οριστικά η λειτουργία του. Αργότερα, με διαδικασίες άγνωστες ακόμη σε εμάς, πέρασε στα χέρια του επιχειρηματία Γ. Πατατούδη ο οποίος ήθελε να "αξιοποιήσει" διαφορετικά το παλιό εργοστάσιο, κτίζοντας εμπορικό κέντρο ή πολυσινεμά.

Μετά από πορείες, αγώνες και καθημερινή πίεση των μαθητών των συλλόγων με επικεφαλής την Ένωση Συλλόγων Γονέων, χαρακτηρίστηκε ένα μεγάλο μέρος του ως χώρος σχολείου (μαζί με άλλους 20 χώρους που είχαμε προτείνει για σχολεία στο 4ο Διαμέρισμα του Δήμου Αθηναίων). Λόγω του σεισμού του 1999 ο Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων επίταξε μέρος του χώρου και με προκάτ αίθουσες στέγασε εκεί το 9ο ΤΕΕ. Και μετά από 1 χρόνο κάτω από την πίεση των κατοίκων και φορέων της περιοχής κατέβαλε τα χρήματα και ολοκληρώθηκε η διαδικασία απαλλοτρίωσης 14 στρεμμάτων από τα 20 περίπου του εργοστάσιου ΒΟΤΡΥΣ για την ανέγερση σχολείου.

Σήμερα, 2013, το σχολείο στεγάζεται ακόμη σε κοντέινερ και δεν έχει κτιστεί.

Παράλληλα το 2000 το 4ο Διαμερισματικό Συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων, με πρόταση του προέδρου του Ηρακλή Μαρκουίζου παίρνει απόφαση να χαρακτηριστεί διατηρητέο το εργοστάσιο ΒΟΤΡΥΣ και κοινόχρηστος χώρος το διπλανό εργοστάσιο φελλών και πωμάτων ΚΟΡΟΠΟΥΛΗ, να δεσμεύσει έτσι και τον υπόλοιπο χώρο των 11 περίπου στρεμμάτων, και να γίνει βιομηχανικό μουσείο, πολιτιστικό κέντρο και χώρος πρασίνου. Το Δημοτικό συμβούλιο χαρακτηρίζει το εργοστάσιο ΒΟΤΡΥΣ «διατηρητέο» και το ΚΟΡΟΠΟΥΛΗ ως χώρο κοινόχρηστο. Την απόφαση του τελικού χαρακτηρισμού ως βιομηχανικό μουσείο όμως θα την έπαιρνε το αρμόδιο τμήμα του Υπ. Πολιτισμού αλλά εκεί κόλλησε το θέμα ...

Στη συνέχεια, η σοβαρή προσπάθεια, η μελέτη και η τεκμηρίωση της ιστορικής σπουδαιότητας του εργοστασίου ΒΟΤΡΥΣ που διεξήχθηκε από τους μαθητές και καθηγητές της Περιβαλλοντικής Ομάδας του 9ο ΤΕΕ , και η μεγάλη συναυλία που οργανώθηκε με πρωτοβουλία καθηγητών και μαθητών με γνωστούς καλλιτέχνες (Αλ. Χατζής, Λιζέτα Καλημέρη, Απέργης, Χρ. Τσιαμούλης κ.α.) από το "Πολύτροπο Τέχνης", οδήγησε στο χαρακτηρισμό του ΒΟΤΡΥΣ σαν διατηρητέο κτίριο με απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού (την υπ' αριθμόν ΥΠΠΟ/ΔΝΣΚΑ/Γ/829/60707/1453, αρ. ΦΕΚ 1289/Β/23-08-2004). Παράλληλα έχει εκδοθεί οικοδομική άδεια κατεδαφίσεως όλων των υπαρχόντων μεταλλικών στεγάστρων (υπ' αριθμόν 187/22-11-2004) και σχετική οικοδομική άδεια για την περίφραξη του χώρου (192/10-12-2004).

Σήμερα το παλιό εργοστάσιο ΒΟΤΡΥΣ είναι εγκαταλειμμένο και στέκι περιθωριακών μέσα στα σκουπίδια, καμία ενεργεία δεν έχει γίνει από το ΥΠ.ΠΟ. Έχουν χαρακτηριστεί διατηρητέα τα πέτρινα κτίρια, η καμινάδα και τα υπόγεια κελάρια, η αναστήλωση τους όμως δεν έγινε ποτέ... μόνο την απόφαση έβγαλε το ΥΠ.ΠΟ και μετά... ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ.

Ζητάμε την άμεση παρέμβαση του Υπ. Πολιτισμού για αναπαλαίωση των διατηρητέων κτιρίων. Και από το Υπ. Παιδείας και τον ΟΣΚ το χτίσιμο του 9ου ΤΕΕ και 89ου Νηπιαγωγείου που σήμερα λειτουργεί στις αποθήκες και τις αίθουσες τελετών των 62ου και 146ου Δημοτικών Σχολείων.

Όσο για το ΚΟΡΟΠΟΥΛΗ υπάρχει στις προτάσεις - σχέδια όλων των Δημάρχων άλλα ποτέ δεν υλοποιείται κανένα σχέδιο. Οι κάτοικοι ζητάνε να προχωρήσει η απαλλοτρίωση για κοινόχρηστο πράσινο, όπως ήδη έχει αποφασίσει το Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας. Είναι ανάγκη να απαλλοτριωθεί άμεσα για να μη χαθεί κι ο τελευταίος χώρος πρασίνου στην περιοχή.

Την ίδια τύχη της εγκατάλειψης είχαν και τα οικόπεδα που είχε γίνει μελέτη για σχολεία, όπως το 50 Λύκειο στα Σεπόλια δίπλα στο ΜΕΤΡΟ, το 51 Λύκειο δίπλα στην Ακαδημία του Πλάτωνα (που αργότερα χαρακτηρίστηκε σαν χώρος μουσικού γυμνασίου) και πολλά άλλα οικόπεδα γιατί το κτίσιμο σχολείων δεν υλοποιήθηκε μέχρι σήμερα.

Ακόμη, η εταιρία ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ δέσμευσε 178 περίπου στρέμματα στην περιοχή, υποσχόμενη αντισταθμιστικά οφέλη σε πράσινο. Αντί αυτού, ό,τι έχει απελευθερωθεί σε γη, (περίπου 80 στρέμματα), μετατράπηκε με πολύ γοργούς ρυθμούς σε τεράστιες πολυκατοικίες., η ανοικοδόμηση κάθε σπιθαμής γης στα Σεπόλια, η συνέχιση της αντιπαροχής, ο μεγάλος συντελεστής δόμησης 3, μετέτρεψαν την περιοχή σε τσιμέντο. Ακόμη και ο χώρος δίπλα στο ΜΕΤΡΟ που χρησιμοποιείται από ιδιώτη για πάρκιγκ αυτοκινήτων είναι χώρος που θα γινόταν πλατεία.

Έχουν γίνει και γίνονται συνέχεια κινητοποιήσεις των κατοίκων για την διεκδίκηση του χώρου. Δέντρα κόβονται συνεχώς, πεζοδρόμια καταπατούνται, χιλιάδες αυτοκίνητα παρκάρονται άναρχα από ανθρώπους άλλων περιοχών που χρησιμοποιούν το Μετρό και τελικά η καθημερινή μας κίνηση στην περιοχή κατάντησε επικίνδυνη για τη σωματική υγεία τη δική μας αλλά και των παιδιών μας.

Λοιπόν θα αφήσουμε να "σέρνονται" τόσο σοβαρά προβλήματα έτσι και θα τα παρακολουθούμε με σταυρωμένα τα χέρια χωρίς να κάνουμε τίποτα;

  • Το κείμενο αυτό γράφτηκε από την Αναστασία Παπαγεωργίου πριν αρκετά χρόνια. Αποδεικνύεται όμως πολύ επίκαιρο καθώς είναι, δυστυχώς, διαχρονικό...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA