Πολύ καλή ήταν η επιλογή μου να πάω στο πάρκο της Ακαδημίας του Πλάτωνα. Δείτε τι κατέγραψα με την κάμερα μου... Εκεί, κάθε μέρα, υπάρχει και κάτι σημαντικό. Και μια... παιδική παράσταση με θέμα την οικογένεια είναι σημαντικό θέμα. Δυστυχώς δεν την έχουμε όλη, γιατί δεν μπορούσε να γίνει τεχνικά, αλλά έχουμε ένα μεγάλο της μέρος. Απολαύστε τη μαζί  μου...

Δεν άντεξα ούτε δέκα λεπτά στη συνέλευση της πολυκατοικίας που μένω. Η ανακοίνωση από τη διαχείριση έκανε λόγο για “έκτακτη συνέλευση”. Ούτε λόγος για το θέμα της...

Ήμουν συνεπής. Ακριβώς στις 11 π. μ. όπως έλεγε η ανακοίνωση. Βρήκα εκεί τη διαχειρίστρια και έναν ένοικο να περιμένουν. Ένα τέταρτο αργότερα ήρθαν άλλοι 4. Μας έλλειπαν δυο - τρεις. Καμιά δεκαριά οικογένειες είμαστε όλοι κι όλοι...

Και τι ταλέντο φοβερό... Μέσα σε 10 λεπτά η είσοδος της πολυκατοικίας όπου γινόταν η συνέλευση πλημμύρισε από κραυγές επιθετικές και αντεγκλήσεις για ελάσσονος σημασίας ζητήματα. Γιατί κάποιος ρίχνει μωρομάντιλα στην τουαλέτα με αποτέλεσμα να βουλώνουν τα φρεάτια της αποχέτευσης, γιατί κάποιοι βάζουν μέσα στην πυλωτή τις μηχανές (με φωτογράφιζαν ως ένοχο μαζί με άλλους) δημιουργώντας πρόβλημα στην μεταλλική εξώπορτα της πολυκατοικίας. Προβλήματα, προβλήματα και φωνές...

Μυρμήγκιασε το κεφάλι μου. Κι ήταν πρωί μιας ανοιξιάτικης Κυριακής... Έφυγα. Προτίμησα να πάω μια βόλτα στο πάρκο να ξελαμπικάρει το μυαλό μου, ακούγοντας το τιτίβισμα των πουλιών...

Λυπάμαι που μένω σε μια τέτοια πολυκατοικία. Μακάρι να κυλίσει γρήγορα ο καιρός να βγω στη σύνταξη και να φύγω μακριά... Οι άνθρωποι βιώνουν όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε λόγω της οικονομικής δυσπραγίας και τα βγάζουν εντελώς λάθος.

Αντί να βρούμε κώδικες επικοινωνίας, αντί να μοιραστούμε πράγματα, μια καλημέρα, ένα χαμόγελο, ψάχνουμε να βρούμε τι μας χωρίζει... Ταλέντο κι αυτό...

Είναι οι ίδιοι που αδιαφορούν για την ψυχική υγεία του διπλανού τους, αλλά “αγωνιούν” μη τυχόν και το μέταλλο της εξώπορτας πάθει κάτι... Είναι οι ίδιοι που για να... προστατευθούν από τους κλέφτες, κλειδώνουν την... εξώπορτα της πυλωτής από τις 9.30 το βράδυ.

Δεν θέλω να συνεχίσω... Δεν έχω πια αντοχές, ούτε ανοχές... Λυπάμαι που αναπνέω τον ίδιο αέρα μαζί τους κι αν μπορούσα και είχα τη δυνατότητα θα έφευγα, αύριο κιόλας...

Το χειρότερο της ιστορίας είναι ότι τα σπίτια αυτά που μένουμε προσωρινά, δεν είναι δικά μας. Μπορεί να πληρώνουμε τα χαράτσια, τη ΔΕΗ, τον ΟΤΕ, το νερό, αλλά μέχρι να αποπληρώσουμε τα δάνεια μας θα ανήκουν στις τράπεζες. Για ποια λοιπόν ιδιοκτησία κάνουμε λόγο; Πόσοι από αυτούς που φώναζαν και ωρύονταν το πρωί της Κυριακής, χθες, το έχουν καταλάβει αυτό; Ουδείς, προφανώς... Διότι είναι βέβαιο πως αν το καταλάβαιναν θα είχαν άλλη, πιο χαμογελαστή συμπεριφορά, πιο ανθρώπινη...

Δεν το έχω κάνει ποτέ ,να φύγω από μια συνέλευση. Το έκανα χθες... Ελπίζω κάτι να αλλάξει αυτή τη διαμορφωμένη άποψη μέσα μου... Ώς τότε δεν πρόκειται να ξαναπάω σε συνέλευση της πολυκατοικίας μου...

Την κοινωνική συναναστροφή που χρειάζομαι θα ψάξω να τη βρω αλλού... Δεν χρωστώ στον εαυτό μου, αυτόν τον αυτοβασανισμό. Τελεία και παύλα. Αρκετά... Όλα έχουν και τα όρια τους. Όλα... Πολύ λυπάμαι γι' αυτό...

Το νέο προεδρείο της Ένωσης, χθες το βράδυ στην πρώτη ενθαρρυντική μάζωξη των αντιπροσώπων... Ευκαιρία να τους γνωρίσουμε καλύτερα από κοντά και να ακούσουμε τις απόψεις τους...

Μια φωτογραφία μέσα από το αμφιθέατρο του 52 Λυκείου. Μοιάζει απογοητευτική η εικόνα; Όχι, μην το δείτε έτσι. Όσοι ήρθαν δείχνουν και είναι συνειδητοποιημένοι ως γονείς...

Βραδάκι Παρασκευής. Ζεστό για την εποχή. Τα κοντομάνικα έκαναν κιόλας την εμφάνιση τους.. Δύσκολο. Μιας και τα σχολεία έκλεισαν από χθες για τις πασχαλινές διακοπές τους. Σε άλλες εποχές ο κόσμος θα επωφελούνταν και θα έφευγε για το χωριό του. Όμως τώρα έχει άλλες προτεραιότητες. Η αγωνία για την επιβίωση απέναντι στην τρικομματική συγκυβέρνηση που εμπνέεται τα χειρότερα σε ότι αφορά την Παιδεία μας κρατά όλους σε επιφυλακή...

Κρατώ από τη χθεσινή βραδιά ένα πολύ όμορφο κλίμα ζωντανού διαλόγου, όπου όλοι μπορούσαν να εκφραστούν και να διατυπώσουν τον προσωπικό τους λόγο... Αυτό είναι που χρειαζόμαστε στους δύκολους καιρούς που βιώνουμε...

Θετική εντύπωση έκανε το Blog της Ένωσης. Δείτε το ΕΔΩ. Έγινε αφορμή να γίνουν κι άλλα Blog από τους Συλλόγους Γονέων στα σχολεία. Δείτε το Blog του 62 Δημοτικού ΕΔΩ, του 144 Δημοτικού ΕΔΩ του 53 Γυμνασίου ΕΔΩ και του 58 Δημοτικού  ΕΔΩ. Εμείς, βέβαια στο 54 Λύκειο Αθήνας είμαστε πιο παλιοί, δείτε ΕΔΩ, αλλά το σημαντικό είναι να υπάρχει μια καλή επικοινωνία και να αντλεί κανείς εμπειρίες από τους άλλους. Να μαθαίνει συμμετέχοντας. Γιατί εδώ είναι που εντοπίζεται το πρόβλημα: Ο κόσμος δείχνει να μη συμμετέχει... Αφήνει να τον καταβάλουν τα προβλήματα της καθημερινότητας και αρνείται να μπει στη διαδικασία να τα παλέψει και να τα αντιμετωπίσει...

Κρατάω από την εισήγηση του προέδρου της Ένωσης Γονέων, Κώστα Κατσαρού, ο οποίος αφού παρουσίασε το νέο Διοικητικό Συμβούλιο, αναφέρθηκε σ' αυτό το “δωρεάν” που ακούμε στη δημόσια εκπαίδευση. “Δεν είναι, τόνισε, προσφορά, αλλά ανταπόδοση, έναντι των φόρων που πληρώνουμε ως πολίτες...”

Σχετικά με τη γραμμή της Ένωσης είπε ότι “ακολουθούμε τη γραμμή της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Γονέων, ενώ είμαστε σε συντονισμό με τους εκπαιδευτικούς. Ασχολούνται με τα παιδιά μας, διαμορφώνουν την ψυχή τους, δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς”...

Αναφέρθηκε στη σίτιση στα σχολεία και τόνισε πως “καλές είναι οι κινήσεις αλληλεγγύης των διαφόρων φορέων, αλλά αυτό πρέπει να γίνει πιο συντονισμένα με κρατική ή δημοτική μέριμνα”...

Μεγάλο ζήτημα αυτή την περίοδο ενόψει και του καλοκαιριού είναι η συντήρηση των σχολείων, ενώ ο Κώστας στάθηκε με έμφαση στην αίσθηση που έχει (όλοι την έχουμε) ότι προωθείται μια υποβάθμιση του μορφωτικού επιπέδου του σχολείου...

Ο επόμενος σοβαρός προβληματισμός του ήταν “πώς οργανώνεις το γονεϊκό κίνημα. Χρειάζεται απόλυτη και διαρκής ενημέρωση όλων των γονέων, διότι υπάρχει διάχυτη η ασάφεια και η ημιμάθεια”.

Να ενεργοποιηθούν οι συνελεύσεις και να δοθεί στους αντιπρόσωπους πιο ενεργός ρόλος με τη δημιουργία Ομάδων Εργασίας, που άλλωστε το προβλέπει το καταστατικό της Ένωσης. Αυτό το τελευταίο το βρήκαν οι Αντιπρόσωποι πολύ καλό. Πρώτος λοιπόν δήλωσα διαθέσιμος για την Ομάδα Ενημέρωσης, το ίδιο και ο Κώστας Ανατολίτης, γραφίστας από το 144 Δημοτικό κι άλλοι γονείς, ηλεκτρολόγοι, πολιτικοί μηχανικοί, λογιστές. Ο καθένας ότι γνωρίζει και μπορεί να προσφέρει.

Η πρόκληση είναι μεγάλη καθώς ο Κώστας τόνισε ότι ακόμα κι ο προσγραμματισμός των δράσεων μπορεί να γίνει με τη σύμφωνη γνώμη των αντιπροσώπων...

Οι Ομάδες Εργασίας που πρότεινε ο Κώστας έχουν να κάνουμε την Επικοινωνία και τις Δημόσιες σχέσεις, τη γραμματειακή υποστήριξη, τα πολιτιστικά και τα αθλητικά Επικοινωνήστε με το e-mail της Ένωσης και δηλώστε συμμετοχή για εθελοντική προσφορά...

Ύστερα έγινε κουβέντα για περισσότερες από δυόμιση ώρες. Κόντευε 10 κι ούτε που το καταλάβαμε πώς πέρασε η ώρα. Η αίσθηση ότι είναι αναγκαία και συνειδητή η συλλογική δράση, ήταν διάχυτη.

Σύσταση προσωπική: Την επόμενη φορά που θα γίνει συνέλευση Αντιπροσώπων μην την χάσετε. Είτε είστε αντιπρόσωπος, είτε όχι...

Αύριο Σάββατο θα προβληθεί στο Στέκι Δράσης και Πολιτισμού, στην Αμφιαράου στα Σεπόλια, το ντοκιμαντέρ “Χρυσός στα χρόνια της κρίσης, ο θησαυρός της Κασσάνδρας”. Θα ακολουθήσει συζήτηση. Ακούγεται πολύ ενδιαφέρον...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 27/04/2013

Ας έχουμε υπομονή... Δημοσιογραφικά τουλάχιστον... Η δίκη του Άκη Τσοχατζόπουλου ξεκίνησε στο Εφετείο της Αθήνας... Πρόκειται για μια μια δίκη με... σταρ, πολύ αλλιώτικη από αυτή που αφορά ανθρώπους του κοινού ποινικού δικαίου που δικάζονται καθημερινά στις αίθουσες των δικαστηρίων για πολύ μικρότερα αδικήματα...

Πρωτοστάτες σ' αυτό το υπερθέαμα τα ΜΜΕ. Τηλεόραση και Τύπος. Με την τηλεόραση να έχει τον πρώτο ρόλο σε όλη αυτή την υπόθεση. Διπλός ο στόχος: Από τη μια να καλυφθεί η ανάγκη του κόσμου να... γνωρίζει έστω και πλημμελώς έστω και αποσπασματικά τι συμβαίνει μ' αυτούς που εξελέγησαν με την ψήφο του λαού για να προασπίσουν, δήθεν, τα συμφέροντα του.

Και από την άλλη το γεγονός ότι τύποι σαν τον Τσοχατζόπουλο και τη σύζυγο του με την υπεροψία που διαθέτουν εξάπτουν τη φαντασία και δημιουργούν εκείνες τις προϋποθέσεις που χρειάζονται για να... ξεχάσει τα όσα ο ίδιος υφίσταται στην καθημερινότητα του με αφορμή την ύπαρξη και λειτουργία της λογικής; τέτοιων ανθρώπων που κάποια στιγμή βρέθηκαν σε θέσεις ευθύνης και άσκησαν εξουσία. Θα υποστούμε λοιπόν όλες αυτές τις εξουθενωτικές περιγραφές. Είπαμε οι άνθρωποι είναι σταρ. Έστω και με την αρνητική έννοια...

Και την ώρα που δίπλα μας άνθρωποι θα πεθαίνουν από τον υποσιτισμό εμείς θα διαβάζουμε “δημοσιογραφικά” κείμενα όπου ο Τσοχατζόπουλος κατεβαίνει πρώτος από την κλούβα της αστυνομίας και η σύζυγος του τελευταία... Ο καθένας, γράφουν, συνοδεύεται από έναν αστυνομικό που τους κρατά διακριτικά από το μπράτσο. Και με όποιον τρόπον κρύβουν τις χειροπέδες...

Διαβάστε την περιγραφή από τα “σοβαρά” ΝΕΑ της 23.4.2013: “Μεσολαβεί ένα μεγάλο κενό μέχρι τις 9.30 που το ζεύγος εμφανίζεται στην αίθουσα κανείς από τους δυο τους δεν φορά “βραχιόλια”, ούτε τους ακουμπά κανείς”.

Και συνεχίζει απτόητη η Καρολίνα Παπακώστα: “Αμέσως δυο θέματα απασχολούν τα πηγαδάκια: η κορμοστασιά και τα χαμόγελα που μοιράζει αυτός και το κατηφές ύφος αυτής. Η Βασιλική Τσοχατζόπουλου, όπως επιθυμεί, ο συνήγορος της Αλέξης Κούγιας να αποκαλείται, μιας και (sic) “αυτό γράφει η ταυτότητα της”, φορά ένα απλό μαύρο κοστούμι και έχει περιορίσει το μακιγιάζ της στο μέικ άπ. Φαίνεται έτσι ωχρή, καταβεβλημένη... Μετά τη διακοπή πάντως οι χειροπέδες θα περαστούν και στους καρπούς του Άκη. Η σύζυγος του πρώην υπουργού θα αρνηθεί να παραστεί, θέλοντας να αποφύγει την ταπείνωση. Ο Κούγιας θα σπεύσει να παραπονεθεί εκ μέρους όλων. “Δεν είναι τίποτα επικίνδυνοι εγκληματίες που θα δραπετεύσουν”.

Αυτή είναι η άθλια δημοσιογραφία τους. Από τέτοιες πένες και από τέτοιες εφημερίδες περιμένει να μάθει ο ελληνικός λαός την αλήθεια. Άμοιρε λαέ σε ποιων τα νύχια έχεις πέσει... Ευκαιρία να μάθουν οι νέοι που έχουν όνειρα να υπηρετήσουν το χώρο του Τύπου πώς να μην γράφουν...

Ξέρετε αυτό που λείπει περισσότερο απ' όλα στις μέρες μας δεν είναι οι εικόνες, αλλά η αλήθεια. Μ' αυτήν έχουν πάρει διαζύγιο. Όλα έχουν να κάνουν μ' αυτό που εκείνοι νομίζουν ότι “πουλάει”. Και στο παζάρι αυτό των εντυπώσεων εύκολα ξεπουλάει κανείς τα πάντα.

Κυρίες και κύριοι, η παράσταση αρχίζει... Χειροκροτήστε, παρακαλώ, το απόλυτο κενό που προσφέρεται με ωραίες κορδέλες ως δώρο από τα συμβιβασμένα ΜΜΕ. Έτσι κι αλλιώς ντροπή δεν υπάρχει, ούτε τσίπα...

• Αυτό κομμάτι θα δημοσιευτεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στη στήλη μου “Επισημάνσεις”.

Ένα όμορφο, σε εικόνες τουλάχιστον, βιντεάκι που “ψαρέψαμε” στο You Tube για να το μοιραστούμε μαζί σας... Απολαύστε το...

Από τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων... Χωρίς έλεος για τους εργαζόμενους. Με μια τροπολογία ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης κ. Μανιτάκης καταργεί δικαστικές αποφάσεις... Αυτό είναι συντεταγμένο κράτος... Όχι παίξε – γέλασε. Από την ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ.

Και για να μην έχουμε καμιά αμφιβολία περί τίνος πρόκειται, δείτε τον τίτλο της εφημερίδας Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΥΡΙΟ. Έστω τώρα ότι είστε, ακόμα, εργαζόμενοι και ο εργοδότης σας απολύει και σας δίνει τη νόμιμη αποζημίωση που δικαιούστε. Μη χαίρεστε. Άλλοι προηγούνται...

Το ίδιο θέμα και στην τοπική εφημερίδα του Ηρακλείου Κρήτης ΠΑΤΡΙΣ. Εκμηδενίζονται οι αποστάσεις και η τεχνολογία δίδει τη δυνατότητα να χειρίζονται τα μεγάλα θέματα την ίδια στιγμή. Αρκεί να υπάρχει η πρόθεση. Αυτό είναι που λείπει συνήθως...

Στο ΛΟΓΟ εντυπωσιάζονται από τους ελέγχους του ΙΚΑ και τα αποτελέσματα που έδωσε και βγάζει το συμπέρασμα που αποτυπώνει στον τίτλο του, ότι “όλη η Ελλάδα μια Μανωλάδα”. Έτσι απλά κατεδαφίζουν όλα όσα νομίζαμε ότι είναι σε θέση να διαχειριστεί ένα κράτος δικαίου...

Τελευταίο πρωτοσέλιδο για σήμερα από την εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Αφορά την υγεία και μακάρι να μη χρειαστεί να πέσει κανείς στα νύχια εκείνων που την υπηρετούν. Εφιαλτικά τα στοιχεία που δίδει στη δημοσιότητα η εφημερίδα. Αλήθεια σας λέω, τυχερός όποιος είναι καλά στην υγεία του...

Τα λέγαμε και προχθές γι' αυτή την παράξενη άνοιξη που βιώνουμε. Δείτε ΕΔΩ. Μια κρύο, μια ζέστη... Δεν ξέρεις πώς να ντυθείς και τι να βάλεις... Σαν να ταλανίζεται ο καιρός, ανάμεσα στο καλοκαίρι και το χειμώνα, λίγο πριν τον αποχαιρετήσει οριστικά...

Έτσι ξαφνικά θα γύρει η πλάστιγγα στο καλοκαίρι και η ζωή, κυρίως στην πόλη, θα γίνει αβίωτη... Να σας πω τώρα... Εμένα, μου αρέσει έτσι άστατος που είναι. Το πρωί να θέλει κασκόλ στη μηχανή και το μεσημέρι να μην υποφέρεται το δερμάτινο σακάκι... Έχει τις δικές τους αναζητήσεις. Μοναδικές, όπως κι αν το δεις κι από όποια πλευρά κι αν το πιάσεις...

Σήμερα, ας πούμε, το πρωί είχε έναν υπέροχο ήλιο έξω, όλο υποσχέσεις... Κι ωστόσο η θερμοκρασία ήταν χαμηλή κι έκανε κρύο... Αυτά είναι τα ωραία, τα απρόβλεπτα, αυτά που κάνουν τη ζωή μας να έχει τα πάνω της και τα κάτω της και να μας δίνει ώθηση για το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε...

Κάπως έτσι ο Απρίλης οδεύει προς το τέλος του και ετοιμάζεται να καλωσορίσει τον Μάη...

Το μήνα που θα μας φέρει, θέλουμε δε θέλουμε στο καλοκαίρι... Με όσα καλά κουβαλάει μέσα του. Ικανά να κάνουν τη ζωή μας να φαίνεται καλύτερη... Διότι, πώς να το κάνουμε... Χρειαζόμαστε από κάπου να πιαστούμε... Κι ο καιρός είναι ένα από αυτά. Δείτε το κι αλλιώς...

Η πρώτη σελίδα που θα συναντήσετε, πατώντας ΕΔΩ. Είναι το νέο Blog της Ένωσης Συλλόγων και Κηδεμόνων της 4ης Δημοτικής Κοινότητας Αθηνών...

Τι θέλει αλήθεια; Όχι σπουδαία πράγματα. Υπευθυνότητα και αγάπη για να το φτιάξεις και να το συντηρείς... Η Ένωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων της 4ης Δημοτικής Κοινότητας Αθηνών το έκανε τα θαύμα της δια χειρός Σπυρούλας...

Μέσα σε μια δύσκολή συγκυρία με το σχολική χρονιά να φτάνει στο τέλος της ο κάθε Σύλλογος να προσπαθεί να... μαζέψει τα κομμάτια του, η νέα Διοίκηση της Ένωσης υλοποιεί τις υποσχέσεις της.

Το νέο Blog θα δώσει την ευκαιρία σε πολλούς Συλλόγους να παρακολουθήσουν τη δράση της και κάποια στιγμή να συμμετέχουν κι αυτοί στην κουβέντα και τους κοινούς προβληματισμούς.

Έτσι δεν είπαμε ότι θέλουμε την Ένωση; Ιδού λοιπόν τα πρώτα δείγματα γραφής. Τα καλύτερα έρχονται... Είναι μπροστά μας...

Βεβαίως χρειάζεται ακόμα πολύ δουλειά, αλλά θέλει χρόνο... Όλα όμως θα γίνουν. Γιατί υπάρχει η θέληση. Αυτό το τόσο απλό και συνάμα τόσο σημαντικό...

Θα τα παρακολουθούμε με πολύ προσοχή και θα συνεισφέρουμε τις δυνάμεις μας για το καλύτερο αποτέλεσμα. Για την ώρα, ας μείνουμε στη δουλειά που έχει αποφασιστεί γι' αυτή την Παρασκευή 26/04/2013, ώρα 7 μ.μ. στο 52 Λύκειο Αθηνών, εκεί στο όμορφο αμφιθέατρο του σχολείου που βρίσκεται στο Λόφο Κολωνού..

Οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι καλούνται να ενημερωθούν και να ενημερώσουν για το ρόλο και τη λειτουργία της Ένωσης κι ακόμα να φέρουν καταγραμμένα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στις σχολικές τους μονάδες...

Αναδεικνύεται έτσι ο ρόλος τους... Δεν χρειάζονται μόνο για να ψηφίζουν κάθε δυο χρόνια τη νέα διοίκηση. Είναι εκεί και με τα έργα τους και τις ιδέες τους που υποστηρίζουν και υλοποιούν κιόλας. Γιατί απ' αυτό πάσχουμε ως λαός... Δεν είναι που δεν έχουμε ιδέες... Όταν καλούμαστε να τις υλοποιήσουμε, εκεί είναι το θέμα...

Εμείς παρακολουθούμε από κοντά και καταγράφουμε στα θετικά της. Μπράβο παιδιά... Σας αξίζουν συγχαρητήρια!

Πρωτομαγιά μπροστά μας... Αυτή είναι η αφίσα για το φετινό γιορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγιάς στην πλατεία Κλαυθμώνος... Διαβάστε ΕΔΩ τη διακήρυξη για τη φετινή Εργατική πρωτομαγιά. Ας γνωρίζουμε τουλάχιστον το συμφέρον μας...

Το σύνηθες μικρό αφιέρωμα για τα 10.000 “κλικ” από διαφορετικές Ι.Ρ. με τις επισκέψεις σ' αυτήν την ιστοσελίδα κάνουμε ως χρέος και σήμερα... Μας αρέσει αυτή η επικοινωνία... Εμείς γράφουμε, βάζουμε και φωτογραφίες ή βίντεο, σχολιάζουμε την επικαιρότητα κι εσείς επικροτείται αυτή την προσπάθεια...

'Οτι κάνουμε εδώ, δε γίνεται τυχαία... Έχει στο πίσω μέρος του μυαλού του, ότι υπάρχουν άνθρωποι που περιμένουν αυτή την ενημέρωση.

Με οδηγό την ψυχραιμία και τη νηφαλιότητα που λείπουν στις μέρες μας κι ενώ γνωρίζουμε ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες της ζωής... Δεν είναι εύκολο αυτό. Πάντα θα υπάρχει κάτι να μας αναστατώνει, να μας εκνευρίζει... Το θέμα είναι να το ξεπερνούμε και να δίνουμε τη μάχη για να σταθούμε όρθιοι και με αξιοπρέπεια.

Δείτε, οι προκλήσεις γύρω μας είναι πολλές... Ας τις αντιμετωπίσουμε με σοβαρότητα, όπως κάνουμε στη ζωή μας για πολλά πράγματα.

Η υπόσχεση μας είναι μόνιμη και σταθερή: Είμαστε δω κάθε φορά που έχουμε κάτι να πούμε. Όχι με το άγχος να καλύψουμε το χώρο. Εξάλλου περισσότερες από 3.000 εγγραφές και αναρτήσεις ώς τώρα, κάπως έτσι έγιναν... Δίνοντας ένα προσωπικό στίγμα που δεν έχει να κάνει με τον τρόπο που το κάνουν οι επαγγελματίες του είδους.

Εξάλλου τίποτα δεν είναι απλό και εύκολο.

Οι προσπάθειες που καταβάλλονται είναι συνεχείς... Ναι, προσπαθούμε με τη γλώσσα της αλήθειας να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους. Οι μικρές “νίκες” κάθε 10.000 “κλικ” μας το υπενθυμίζουν. Σε καλό δρόμο είμαστε... Ούριος άνεμος πνέει στα πανιά μας...