Το γράφημα των ΝΕΩΝ στη σελίδα 13, σήμερα, όπου φαίνεται καθαρά ότι οι Έλληνες εργαζόμενοι βρίσκονται στη χειρότερη κατάσταση των τελευταίων δεκαετιών... Τραγική διαπίστωση...

Έτσι όμορφα κι απλά, όπως συμβαίνει γενικά στη ζωή μας, έτσι γίνονται όλα... Απόψε το βράδυ τον αποχαιρετούμε τον Απρίλη που φεύγει...

Κι από αύριο ξημερώνει Μάης... Ένας μήνας αλλιώτικος... Πιο όμορφος, πιο γλυκύς, πιο κοντά στο καλοκαίρι...

Αν χρειαζόταν να κάνουμε έναν μικρό απολογισμό για τον Απρίλη που φεύγει τι θα λέγαμε; Θα αναφέραμε ασφαλώς τον αγώνα που κάνουμε για να σταθούμε στα πόδια μας, με τη δύναμη που αντλούμε, να συνεχίσουμε να δίνουν μάχες στην καθημερινότητα μας...

Τίποτα δεν μας χαρίστηκε... Όλα χρειάζεται να τα κερδίσουμε... Κι από σήμερα αυτό που προέχει είναι η αυριανή Πρωτομαγιά... Τι είναι λοιπόν; Η γιορτή των λουλουδιών, ο οργασμός της ανθισμένης φύσης, η μνήμη των εργατικών αγώνων...

Μερικοί τα έχουν ξεκαθαρίσει αυτά στο μυαλό τους... Άλλοι πάλι τα έχουν λίγο αχταρμά, ριγμένα ανάκατα. Κι αν θα πάνε στην απεργιακή συγκέντρωση, πού θα πάνε; Και πόσο αντιπροσωπεύει την πραγματικότητα αυτό στις μέρες μας;

Διάλεξα ένα δημοσίευμα από τις εσωτερικές σελίδες των σημερινών ΝΕΩΝ για να διακοσμήσω την ανάρτηση μου. Πρόκειται για ένα κομμάτι του Ηλία Γεωργάκη, παλαιού εργατικού συντάκτη (παλιά οι εφημερίδες είχαν τέτοια ειδικότητα, τώρα έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα δεν ξέρω αν χρειάζεται...) που κάνει αναφορά στην ημέρα. Είναι σε καλή ανάλυση για να μπορείτε να το διαβάστε, αν θέλετε...

Υπάρχει επίσης ένα γράφημα που αποδεικνύει ότι οι Έλληνες εργαζόμενοι είναι στη χειρότερη θέση των τελευταίων δεκαετιών. Δείτε το κι αυτό...

Το Site όπως έχετε αντιληφθεί παρακολουθεί την επικαιρότητα και την καταγράφει με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο. Βοηθώντας μας να κατανοήσουμε καλύτερα τα πράγματα βλέποντας τα κι από μια άλλη σκοπιά...

Το δημοσίευμα των ΝΕΩΝ της 30/04/2013. Είναι καλό το αφιέρωμα γραμμένο από τον εργατικό συντάκτη, Ηλία Γεωργάκη...