Συμβαίνει σε όλους τους ανθρώπους: Τρώμε, πίνουμε κινούμαστε, αναπαραγόμαστε… Αλλά μας καλύπτει μόνο αυτό; Στο εδάφιο Ματθαίος 5:3 («Ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που έχουν συναίσθηση της πνευματικής τους ανάγκης,+επειδή σε αυτούς ανήκει η βασιλεία των ουρανών.+) βλέπουμε ότι έχουμε κι άλλες πιο σοβαρές ανάγκες. Έχουμε έτσι κατασκευαστεί που αυτή η ανάγκη είναι έμφυτη…

Μας απασχολούν ουσιαστικές ερωτήσεις, όπως ποιος είναι ο σκοπός του Θεού για τη γη, ποιο είναι το νόημα της ζωής, γιατί πεθαίνουμε… Οι άνθρωποι προσπαθούν να δώσουν απαντήσεις με λάθος τρόπο. Θαυμάζουν τη φύση, ασχολούνται με τις Τέχνες, δίνουν σημασία στη μουσική. Άλλοι πάλι στρέφονται στη θρησκεία… Δυστυχώς οι τρόποι που το κάνουν είναι συνήθως αντικρουόμενοι, με αποτέλεσμα να μην καταφέρνουν να καλύψουν τις πραγματικές πνευματικές τους ανάγκες…

Ωστόσο, όπως τόνισε στην δημόσια ομιλία του ο επίσκοπος περιοχής μας Ιορδάνης Σκερλετίδης την Κυριακή που μας πέρασε, υπάρχει ο σωστό τρόπος. Κι αυτός έχει να κάνει με τέσσερα βήματα:

Το πρώτο είναι να αναγνωρίσει κανείς την ανάγκη ότι έχουμε εξάρτηση από τον δημιουργό μας.

Το δεύτερο να αναγνωρίσει την κατάλληλη επιθυμία, το κίνητρο, όπως λέει το εδάφιο Ματθαίος 5:6 (Ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που πεινούν και διψούν+για τη δικαιοσύνη, επειδή αυτοί θα χορταστούν.+) Θα πρέπει δηλαδή να μας ενδιαφέρει να εφαρμόζουμε οικιοθελώς τους δίκαιους κανόνες του Θεού.

Το τρίτο είναι να χρησιμοποιούμε το κατάλληλο μέσο. Οι απαντήσεις για τα θεμελιώδη ερωτήματα βρίσκονται μέσα στο Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή. Η Αγία Γραφή είναι αυτή που αποκαλύπτει την προσωπικότητα του Ιεχωβά. Είναι πραγματικά ένα εγχειρίδιο ζωής.

Το τέταρτο βήμα είναι να προβούμε στις κατάλληλες ενέργειες κάνοντας σωστή χρήση της ελεύθερης βούλησης μας. Όπως λένε τα εδάφια Ιακώβου 1:22-25 (Ωστόσο, να γίνεστε εκτελεστές του λόγου+και όχι μόνο ακροατές, απατώντας τον εαυτό σας με εσφαλμένη λογίκευση.+²³Διότι αν κάποιος είναι ακροατής του λόγου και όχι εκτελεστής,+αυτός μοιάζει με άνθρωπο που κοιτάζει το φυσικό του πρόσωπο στον καθρέφτη.²⁴Διότι κοιτάζει τον εαυτό του, και φεύγει και αμέσως ξεχνάει τι είδους άνθρωπος είναι.²⁵Αλλά εκείνος ο οποίος εμβαθύνει στον τέλειο νόμο+της ελευθερίας και ο οποίος εμμένει σε αυτόν, εκείνος ο άνθρωπος, επειδή δεν έχει γίνει ακροατής που ξεχνάει αλλά εκτελεστής του έργου,+θα είναι ευτυχισμένος+καθώς θα το εκτελεί.) Μελέτη δηλαδή και εφαρμογή των όσων μαθαίνουμε, καθημερινά. Πρόκειται για μια διαδικασία εμβάθυνσης.

Και πώς μπορεί να γίνει αυτό; Για να είμαστε από κάθε άποψη σωστοί, σε σχέση με τις απαιτήσεις του Ιεχωβά, θα πρέπει να ακολουθούμε ως πρότυπο μας τον τέλειο Ιησού. Μόνο έτσι θα είμαστε σε θέση να αναπτύξουμε μια στενή σχέση με τον Ιεχωβά…

Φυσικά θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τα εμπόδια σ’ αυτή τη διαδρομή. Διότι βλέποντας το αυτό, ο Σατανάς ο Διάβολος δεν πρόκειται να καθίσει με σταυρωμένα τα χέρια…

Ας δούμε μερικά από τα εμπόδια που θα μας βάλει και ήδη βάζει σε πολλούς στον κόσμο με αποτέλεσμα, να τυφλώνει τη διάνοια τους.

Ένα μεγάλο πρόβλημα είναι η καθημερινότητα. Έχουν συσσωρευτεί τόσα προβλήματα που πρέπει να λύσουμε (τα περισσότερα έχουν να κάνουν με την επιβίωση μας…) που συχνά ακούμε ανθρώπους να λένε «θέλω, αλλά δεν έχω χρόνο». Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν σκεφτεί ποτέ πως αν αφιέρωναν μόνο πέντε λεπτά την εβδομάδα σε τέτοιες σκέψεις και προβληματισμούς είναι βέβαιο ότι θα έπαιρναν στα σοβαρά κάποιες αποφάσεις που αφορούν την ίδια τη ζωή τους.

Υπάρχουν και εκείνοι που δίνουν προσοχή στο άγγελμα, ξεκινούν γραφική μελέτη, έρχονται στις συναθροίσεις, αλλά… μέχρι εκεί. Στα εδάφια Ματθαίος 13: 3-8 (Τότε τους μίλησε για πολλά πράγματα με παραβολές, λέγοντας: «Ο σπορέας βγήκε να σπείρει·+⁴και καθώς έσπερνε, μερικοί σπόροι έπεσαν δίπλα στο δρόμο, και ήρθαν τα πουλιά και τους έφαγαν.+⁵Άλλοι έπεσαν πάνω στους βραχώδεις τόπους όπου δεν είχαν πολύ χώμα, και αμέσως φύτρωσαν, επειδή το χώμα δεν είχε βάθος.+⁶Αλλά όταν ανέτειλε ο ήλιος, κάηκαν και επειδή δεν είχαν ρίζα ξεράθηκαν.+⁷Άλλοι, επίσης, έπεσαν ανάμεσα στα αγκάθια, και τα αγκάθια ψήλωσαν και τους έπνιξαν.+⁸Άλλοι πάλι έπεσαν πάνω στο καλό χώμα και άρχισαν να αποδίδουν καρπό,+αυτός εκατό φορές περισσότερο, εκείνος εξήντα, ο άλλος τριάντα.+) βλέπουμε την παραβολή του σπορέα.

Το άγγελμα της Βασιλείας είναι ο σπόρος, το χώμα είναι οι διαφορετικές καταστάσεις στις οποίες βρίσκεται ο καθένας μας. Στο εδάφιο Ματθαίος 13:19 (Όταν κάποιος ακούει το λόγο της βασιλείας αλλά δεν συλλαμβάνει το νόημα, έρχεται ο πονηρός+και αρπάζει αυτό που έχει σπαρθεί στην καρδιά του· αυτός είναι που σπάρθηκε δίπλα στο δρόμο.) βλέπουμε εκείνους που εκδηλώνουν εγκάρδια εκτίμηση για τον Λόγο του Θεού, αλλά διάφορα πράγματα του κόσμου, όπως η καριέρα, η φήμη, η δόξα, η δύναμη τους εμποδίζουν να προχωρήσουν.

Στα εδάφια Ματθαίος 13: 20-21 (Εκείνος δε που σπάρθηκε πάνω στους βραχώδεις τόπους είναι αυτός που ακούει το λόγο και αμέσως τον δέχεται με χαρά.+²¹Εντούτοις δεν έχει ρίζα μέσα του, αλλά παραμένει για ένα χρονικό διάστημα, και αφού γίνει θλίψη ή διωγμός εξαιτίας του λόγου, αμέσως σκανδαλίζεται.+) βλέπουμε πόσο ισχυρός ανασταλτικός παράγοντας είναι ο φόβος του ανθρώπου.

Στο Ματθαίος ΄13:22 (Εκείνος δε που σπάρθηκε ανάμεσα στα αγκάθια είναι αυτός που ακούει το λόγο, αλλά η ανησυχία αυτού του συστήματος πραγμάτων+και η απατηλή δύναμη του πλούτου πνίγουν το λόγο, και αυτός γίνεται άκαρπος.+) βλέπουμε ότι η κάρδια τους είναι μοιρασμένη στις απολαύσεις αυτού του κόσμου. Και δεν μιλάμε για κατ’ ανάγκη κακά πράγματα, όχι. Αλλά η υπέρμετρη ενασχόληση με πράγματα όπως η ψυχαγωγία, ο αθλητισμός κ.α. τους επιτρέπουν να λειτουργούν ως αγκάθια.

Και τέλος υπάρχει και η δαιμονική διδασκαλία που θέλει προσοχή από όλους μας… Θα ακούσετε να λένε συχνά στον κόσμο ότι η Γραφή είναι απαρχαιωμένη και δεν είναι δυνατόν στα 2017 να εφαρμόζει κανείς γραφικές σκέψεις στη ζωή του…

Πόσο λάθος είναι… Εμείς μπορούμε να κάνουμε χρήση της ελεύθερης βούλησης μας. Η εξάρτηση από τις πνευματικές μας ανάγκες έχει να κάνει με αυτό. Αν το καταφέρουμε είναι βέβαιο ότι θα είμαστε ευτυχισμένοι στη ζωή μας κάτι που όπως τόνισε ο επίσκοπος μας, Ιορδάνης Σκερλετίδης, το εύχομαι για όλους!

Μόνο όσοι έχουν ζήσει τέτοιες μοναδικές στιγμές σε ένα πολύ πλούσιο πνευματικό συμπόσιο μπορούν να εκτιμήσουν την αξία του.


Το λέμε με απόλυτη σιγουριά εμείς που περάσαμε από όλα τα στάδια.. Ναι, ενισχύεται η πίστη, η αγάπη, η ελπίδα για ζωή!


Τρεις μέρες που πραγματικά έχουν να σου δώσουν πολλά. Φτάνει να τολμήσεις να κάνεις το πρώτο βήμα. Εκεί είναι που χρειάζεται λίγη προσπάθεια…

Από τις 19 Μαΐου 2017 οι Χριστιανοί Μάρτυρες του Ιεχωβά άρχισαν σε όλον τον κόσμο την σειρά των τριήμερων ετήσιων συνελεύσεων τους με θέμα: «Μην παραιτείστε»

Στην βόρεια Ελλάδα οι συνελεύσεις θα διεξάγονται κατά την διάρκεια του καλοκαιριού μέχρι τις 20 Αυγούστου, στην Αίθουσα Συνελεύσεων που βρίσκεται στην Θεσσαλονίκη στην οδό Λαγκαδά 349-351.

Για το τριήμερο 21-23 Ιουλίου 2017, χιλιάδες συμπολίτες μας από την Θεσσαλονίκη, την Ημαθία, την Πέλλα και την Πιερία θα παρακολουθήσουν το πρόγραμμα. Η είσοδος είναι δωρεάν και δεν περιφέρεται δίσκος.

Το πρόγραμμα θα παρουσιαστεί σε διάφορες μορφές όπως σύντομες ομιλίες, συνεντεύξεις και σύντομα βίντεο.

Οι δυσκολίες της ζωής μπορούν να μας γεμίσουν απογοήτευση ή ακόμη και να κάνουν κάποιους να σκεφτούν να παραιτηθούν.

Η συνέλευσή μας φέτος θα ωφελήσει τόσο τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, όσο και άλλους επειδή δείχνει πώς να απολαμβάνουμε ευτυχισμένη ζωή τώρα και πώς να αποκτήσουμε ελπίδα για το μέλλον.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ:  ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ  21/7/2017  09:20-16:50

                          ΣΑΒΒΑΤΟ      22/7/2017  09:20-16:50

                          ΚΥΡΙΑΚΗ        23/7/2017  09:20-15:30

• Δείτε ΕΔΩ ένα τρέιλερ φωτογραφιών που θα σας κάνει να καταλάβαιτε καλύτερα τι γίνεται σ' αυτές τις όμορφες συνάξεις...

Σήμερα σας έχουμε κάτι όμορφο από τον Καναδά, το Βανκούβερ… Πρόκειται για την εγγονή της Σούλας την Βικτόρια – Αθανασία Πόλς (κάπως έτσι θα το έγραφε στα ελληνικά, αν ήξερε), αλλά μιλάει αγγλικά, αυτή είναι η επίσημη γλώσσα στην περιοχή που μένουν.


Εδώ τη βλέπουμε μέσα στο σπίτι τους… Το ξέρουμε καλά. Φιλοξενηθήκαμε εκεί 15 μέρες το 2015 και σ’ αυτό το σπίτι κάναμε το γάμο μας… Είναι πραγματικά ξεχωριστό και φαίνεται και από τις φωτογραφίες που συνοδεύουν το σημερινό δημοσίευμα. Ο Στήβ, ο μπαμπάς, είναι μοναδικός.


Κι εδώ είναι έξω από την πόρτα εισόδου… Η Βικτόρια ετοιμάζεται να πάει στο πάρτι αποφοίτησης από το χάι σκουλ, το λύκειο όπως το λέμε εμείς εδώ. Και είναι γι’ αυτήν μια μεγάλη στιγμή που έχει την επισημότητα του σχολείου της καθώς αυτό αναλαμβάνει τη διοργάνωση σε ξενοδοχείο της πόλης.


Για τα παιδιά αυτό είναι πολύ σπουδαίο που το περιμένουν πώς και πώς. Εδώ τελειώνει η σχολική ζωή τους, η ξενοιασιά. Τα περισσότερα θα μπουν στη ζωή επιλέγοντας με τι θα ασχοληθούν επαγγελματικά, ενώ κάποια, τα λιγότερα, θα συνεχίσουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.


Μερικά πράγματα τώρα για τη Βικτόρια. Είναι όπως είπαμε η πρώτη κόρη της Έστερ, της κόρης της Σούλας, η εγγονή της δηλαδή μαζί με τη μικρότερη αδελφή της τη Χλόη. Σεμνή, αγαπά το βιβλίο, ένα κορίτσι με ήθος και αρχές που ετοιμάζεται να βαφτιστεί Μάρτυρας του Ιεχωβά, ακολουθώντας το δρόμο των γονιών της.


Την ερχόμενη εβδομάδα έχει προγραμματιστεί η Περιφερειακή Συνέλευση στο Βανκούβερ και μάλιστα, για πρώτη φορά, στο μεγαλύτερο στάδιο της πόλης, χωρητικότητας 18.000 ατόμων. Όλοι εκεί είναι χαρούμενοι για το γεγονός και η νεαρή Βικτόρια ακόμα περισσότερο και από την αποφοίτηση της.


Βλέπεις στο εξωτερικό κρατάνε μερικές στιγμές που η ζωή τις κάνει να ξεχωρίζουν… Η Βικτόρια θα θυμάται αυτό το πάρτι του σχολείου της. Και θα αφήσει για πάντα πίσω της την ανεμελιά για να ακολουθήσει κάτι πιο σοβαρό στον επαγγελματικό τομέα… Με την αγάπη μας της ευχόμαστε τα καλύτερα!

Σίγουρα πρόκειται για μια μεγάλη αλήθεια αυτό που λέει ο τίτλος και καλό θα ήταν να μην το ξεχνούμε ποτέ. Αν έτσι κάνουμε θα διαπιστώσουμε ότι καμιά σχέση δεν πρόκειται να βαλτώσει…

Τα μικρά πράγματα έχουν μεγάλη σημασία στο γάμο. Αυτή είναι μια πολύ μεγάλη αλήθεια. Κι αλίμονο αν την ξεπεράσουμε χωρίς να σταθούμε λίγο περισσότυερο να τη μελετήσουμε και να ωφεληθούμε.


Και βέβαια αυτό δεν έχει ηλικίες. Τα ζευγάρια είναι ζευγάρια πάντα, όσα χρόνια κι αν έχουν μαζί. Πολλά ή λίγα. Το να «δουλεύουν» τη σχέση του με καθημερινά μικρά πράγματα έχει πολύ μεγάλη αξία.


Απλά, καθημερινά πράγματα είναι που κάνουν τις ανθρώπινες σχέσεις (και το γάμο) να μη νιώθουν ότι βρίσκονται παγιδευμένοι μέσα σ’ αυτό που κάποτε επέλεξαν με μεγάλη χαρά και έδωσαν όρκους πίστης που τώρα δυσκολεύονται να τηρήσουν.

Αυτό για το οποίο είμαστε απολύτως βέβαιοι είναι ότι για να μείνει κάτι «ζωντανό» πρέπει εμείς να το φροντίζουμε με αγάπη στοργική, ιδιαίτερα στα μικρά καθημερινά πράγματα.

Αυτό ως αρχή που στηρίζεται στο Ζαχαρίας 4:10 ()το έχουμε στο νου μας, αλλά χρειάστηκε να μας το επισημάνουν στοργικά, άνθρωποι που μας αγαπούν και έχουν σχέση με την ηγεσία της εκκλησίας μας, αλλά και με τον ίδιο την επίσκοπο περιοχής μαζί, μιας και αυτή την εβδομάδα έχουμε τη χαρά να τον έχουμε μαζί μας.

Και η αλήθεια είναι υπερεκτίμησα τις σημειώσεις μου, νομίζοντας πως είμαι σε θέση να βάλω την τεχνολογία σε ένα ανθρώπινο πλαίσιο… Χρειάστηκε να ανακρούσω πρύμνα και να δεχτώ ταπεινά διόρθωση ως προς τη μικρή ματαιοδοξία μου. Ευτυχώς, μετά από αρκετό ψάξιμο το βρήκα.

Ιδού λοιπόν το άρθρο της ΣΚΟΠΙΑΣ 15/5/2013 με τίτλο «Ενισχύστε το Γάμο σας Μέσω Καλής Επικοινωνίας»:

«Για εμένα η σύζυγός μου είναι η καλύτερη παρέα», είπε ένας αδελφός στον Καναδά. «Οι χαρές της ζωής γίνονται πιο μεγάλες και οι λύπες μετριάζονται όταν τις μοιράζομαι μαζί της». Κάποιος σύζυγος στην Αυστραλία έγραψε: «Στα 11 χρόνια της κοινής μας ζωής, δεν έχει περάσει ούτε μια μέρα χωρίς να μιλήσω με τη σύζυγό μου. Δεν έχουμε ανασφάλειες ή ανησυχίες για τη σταθερότητα του γάμου μας. Αυτό οφείλεται κυρίως στη συχνή και ουσιαστική επικοινωνία». Μια αδελφή στην Κόστα Ρίκα ανέφερε: «Η καλή επικοινωνία, όχι μόνο ισχυροποιεί το γάμο μας, αλλά και μας φέρνει πιο κοντά στον Ιεχωβά, μας προστατεύει από πειρασμούς, μας ενώνει ως ζευγάρι και αυξάνει την αγάπη μας».

Έχετε εσείς ευχάριστη επικοινωνία με το σύντροφό σας ή δυσκολεύεστε να κάνετε ουσιαστικές συζητήσεις; Σαφώς, μπορεί να προκύψουν δυσκολίες, εφόσον ο γάμος ενώνει δυο ατελείς ανθρώπους που έχουν διαφορετική προσωπικότητα και γνωρίσματα τα οποία αντικατοπτρίζουν τις πολιτιστικές τους καταβολές και την ανατροφή τους. (Ρωμ. 3:23) Επιπλέον, οι δυο σύζυγοι ίσως έχουν διαφορετικό τρόπο επικοινωνίας. Γι’ αυτό και ο Τζον Μ. Γκότμαν και η Ναν Σίλβερ, ερευνητές σε θέματα γάμου, αναφέρουν: «Απαιτείται θάρρος, αποφασιστικότητα και αντοχή για μια μακρόβια σχέση». Όντως, ο επιτυχημένος γάμος είναι προϊόν σκληρής προσπάθειας. Αλλά μπορεί να φέρει απερίγραπτη ευτυχία. Οι σύζυγοι που αγαπούν ο ένας τον άλλον μπορούν αληθινά να απολαμβάνουν τη ζωή τους μαζί. (Εκκλ. 9:9) Σκεφτείτε την περίπτωση ενός αγαπημένου αντρογύνου, του Ισαάκ και της Ρεβέκκας. (Γέν. 24:67) Ακόμη και όταν είχε περάσει αρκετός καιρός αφότου είχαν γίνει σύζυγοι, δεν υπάρχει κάποια ένδειξη ότι η αγάπη τους είχε ξεθωριάσει. Το ίδιο ισχύει και για πολλά αντρόγυνα σήμερα. Ποιο είναι το μυστικό τους; Έχουν μάθει να εκφράζουν τις σκέψεις και τα αισθήματά τους ο ένας στον άλλον με ειλικρίνεια αλλά και ευγένεια, καλλιεργώντας και εκδηλώνοντας ενόραση, αγάπη, βαθύ σεβασμό και ταπεινοφροσύνη. Όπως θα δούμε τώρα, όταν αυτές οι θεμελιώδεις ιδιότητες διαπνέουν έναν γάμο, οι γραμμές επικοινωνίας μένουν πάντα ανοιχτές.

Να εκδηλώνετε ενόραση

«Όποιος εκδηλώνει ενόραση σε κάποιο ζήτημα θα βρει καλό», λέει το εδάφιο Παροιμίες 16:20. Αυτό ασφαλώς αληθεύει στον τομέα του γάμου και της οικογενειακής ζωής. (Διαβάστε Παροιμίες 24:3) Η καλύτερη πηγή ενόρασης και σοφίας είναι ο Λόγος του Θεού. Το εδάφιο Γένεση 2:18 μας λέει ότι ο Θεός έπλασε τη γυναίκα ως συμπλήρωμα του άντρα, όχι αντίγραφό του. Ο ρόλος της αντανακλάται στον τρόπο με τον οποίο επικοινωνεί. Βέβαια, οι προσωπικότητες διαφέρουν, αλλά στις γυναίκες γενικά αρέσει να μιλούν για τα συναισθήματά τους, τους ανθρώπους και τις σχέσεις. Εκτιμούν τη θερμή, προσωπική επικοινωνία, θεωρώντας την ένδειξη αγάπης. Από την άλλη πλευρά, πολλοί άντρες προτιμούν να συζητούν, όχι για τα συναισθήματά τους, αλλά για δραστηριότητες, προβλήματα και λύσεις. Επίσης, επιθυμούν να χαίρουν σεβασμού.

«Ο σύζυγός μου θέλει να λύνει τα προβλήματα γρήγορα αντί να ακούει με υπομονή ό,τι έχω να του πω», σχολίασε μια αδελφή στη Βρετανία. «Αυτό μερικές φορές με απογοητεύει, επειδή το μόνο που ζητάω είναι λίγη κατανόηση». Κάποιος σύζυγος έγραψε: «Στην αρχή του γάμου μας, είχα την τάση να βρίσκω γρήγορη λύση σε οποιοδήποτε πρόβλημα είχε η σύζυγός μου. Σύντομα, όμως, έμαθα ότι αυτό που πραγματικά ήθελε ήταν να καθίσω και να την ακούσω». (Παρ. 18:13· Ιακ. 1:19) Ο σύζυγος που έχει ενόραση διακρίνει τα συναισθήματα της συζύγου του και προσπαθεί να χρησιμοποιεί ανάλογη προσέγγιση. Παράλληλα, τη διαβεβαιώνει ότι οι σκέψεις και τα συναισθήματά της έχουν σημασία για αυτόν. (1 Πέτρ. 3:7) Εκείνη, με τη σειρά της, προσπαθεί να καταλάβει την άποψή του. Όταν οι δυο σύζυγοι κατανοούν, εκτιμούν και εκπληρώνουν τους Γραφικούς ρόλους τους, έχουν έναν υπέροχο δεσμό. Επιπλέον, είναι σε θέση να συνεργάζονται για να παίρνουν σοφές και ισορροπημένες αποφάσεις και να τις υλοποιούν.

Το ζευγάρι που έχει ενόραση γνωρίζει επίσης ότι υπάρχει «καιρός να σωπαίνει και καιρός να μιλάει». (Εκκλ. 3:1, 7) «Τώρα αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχουν στιγμές που δεν είναι κατάλληλο να μιλήσω για κάποιο ζήτημα», είπε μια αδελφή που είναι παντρεμένη δέκα χρόνια. «Αν ο σύζυγός μου είναι καταβαρημένος από την εργασία του ή άλλες ευθύνες, αφήνω να περάσει λίγος χρόνος προτού το φέρω στην προσοχή του. Ως αποτέλεσμα, οι συζητήσεις μας είναι πολύ πιο ήρεμες». Οι γυναίκες που έχουν διάκριση μιλούν επίσης με χάρη, έχοντας κατά νου ότι τα καλοδιαλεγμένα λόγια “που λέγονται στην κατάλληλη στιγμή” είναι ελκυστικά και ευπρόσδεκτα. —Διαβάστε Παροιμίες 25:11.

Ο Χριστιανός σύζυγος πρέπει να κάνει το μέρος του, όχι μόνο ακούγοντας με προσοχή τη σύζυγό του, αλλά προσπαθώντας να εκφράζει ξεκάθαρα και τα δικά του συναισθήματα. Ένας πρεσβύτερος παντρεμένος επί 27 χρόνια είπε: «Χρειάζεται να κάνω προσπάθεια για να πω στη σύζυγό μου τι έχω στην καρδιά μου». Κάποιος αδελφός παντρεμένος επί 24 χρόνια επισήμανε: «Μου είναι εύκολο να κρατάω μέσα μου τα συναισθήματά μου με τη σκέψη ότι “αν δεν το συζητήσω, θα περάσει”. Ωστόσο, έχω καταλάβει ότι το να εξωτερικεύω τα συναισθήματά μου δεν είναι σημάδι αδυναμίας. Όταν προσπαθώ να εκφραστώ, προσεύχομαι ώστε να πω τα σωστά λόγια με το σωστό τρόπο. Έπειτα παίρνω βαθιά ανάσα και αρχίζω να μιλάω». Κάτι άλλο που βοηθάει είναι η σωστή ατμόσφαιρα, ίσως όταν οι δυο σύζυγοι είναι μόνοι και εξετάζουν το εδάφιο της ημέρας ή διαβάζουν τη Γραφή μαζί.

Είναι σημαντικό και για τους δύο να προσεύχονται και να έχουν ισχυρή επιθυμία να βελτιώσουν τις ικανότητες επικοινωνίας τους. Βέβαια, το να αλλάξει κανείς παλιές συνήθειες δεν είναι πάντα εύκολο. Αλλά όταν ένα ζευγάρι αγαπάει τον Ιεχωβά, ζητάει το πνεύμα του και θεωρεί το γάμο του ιερό, διαθέτει ένα κίνητρο που λείπει από πολλούς. Μια αδελφή παντρεμένη επί 26 χρόνια έγραψε: «Ο σύζυγός μου και εγώ παίρνουμε στα σοβαρά την άποψη του Ιεχωβά για το γάμο — ούτε καν διανοούμαστε το χωρισμό. Αυτό μας κάνει να προσπαθούμε πιο ένθερμα να λύνουμε τα προβλήματα συζητώντας τα μαζί». Τέτοια οσιότητα και θεοσεβής αφοσίωση ευαρεστούν τον Θεό και οδηγούν στην πλούσια ευλογία του. —Ψαλμ. 127:1.

Να αυξάνετε την αγάπη σας

Η αγάπη, ως «τέλειος δεσμός ενότητας», είναι η πιο σημαντική ιδιότητα σε έναν γάμο. (Κολ. 3:14) Η γνήσια αγάπη αυξάνεται καθώς οι σύζυγοι, μένοντας πιστοί ο ένας στον άλλον, πορεύονται μαζί στις χαρές και στις δυσκολίες της ζωής. Γίνονται ακόμη πιο στενοί φίλοι και εκτιμούν πολύ ο ένας τη συντροφιά του άλλου. Τέτοιοι γάμοι ευημερούν, όχι απλώς χάρη σε λίγες μεγάλες πράξεις, όπως προβάλλουν τα μέσα ψυχαγωγίας, αλλά χάρη σε πολλές μικρές —μια αγκαλιά, ένα ευγενικό σχόλιο, μια στοχαστική χειρονομία, ένα εκφραστικό χαμόγελο ή ένα απλό «πώς τα πήγες σήμερα;» με γνήσιο ενδιαφέρον. Αυτά τα μικρά πράγματα έχουν μεγάλη σημασία στο γάμο. Ένα αντρόγυνο που απολαμβάνει ευτυχισμένο γάμο εδώ και 19 χρόνια τηλεφωνούν ή στέλνουν μηνύματα ο ένας στον άλλον στη διάρκεια της ημέρας “απλώς για να δουν αν είναι όλα καλά”, όπως είπε ο σύζυγος.

Η αγάπη ωθεί επίσης τους δυο συζύγους να γνωρίζουν όλο και καλύτερα ο ένας τον άλλον. (Φιλιπ. 2:4) Αυτή δε η γνώση κάνει την αγάπη τους ακόμη πιο δυνατή παρά τις ατέλειές τους. Ο επιτυχημένος γάμος δεν είναι στάσιμος, αλλά εμπλουτίζεται και δυναμώνει με τον καιρό. Αν είστε λοιπόν έγγαμοι, αναρωτηθείτε: “Πόσο καλά γνωρίζω το σύντροφό μου; Καταλαβαίνω πώς νιώθει και πώς σκέφτεται για διάφορα ζητήματα; Πόσο συχνά κάνω σκέψεις για αυτόν, ίσως για τις ιδιότητες που με έλκυσαν κοντά του στην αρχή;”

Να καλλιεργείτε σεβασμό

Ακόμη και οι πιο ευτυχισμένοι γάμοι δεν είναι τέλειοι, και ένα αγαπημένο ζευγάρι μπορεί να μη συμφωνεί πάντα σε όλα. Ο Αβραάμ και η Σάρρα δεν είχαν πάντα την ίδια άποψη. (Γέν. 21:9-11) Εντούτοις, οι διαφορές τους δεν προκάλεσαν ρήγμα στις σχέσεις τους. Γιατί; Διότι φέρονταν ο ένας στον άλλον με αξιοπρέπεια και σεβασμό. Ο Αβραάμ, λόγου χάρη, έλεγε στη Σάρρα «σε παρακαλώ». (Γέν. 12:11, 13) Εκείνη, από την πλευρά της, υπάκουε στον Αβραάμ και τον θεωρούσε “κύριό της”. (Γέν. 18:12) Όταν δεν υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός στο ζευγάρι, αυτό συνήθως φαίνεται στον τρόπο με τον οποίο μιλούν ή στον τόνο της φωνής τους. (Παρ. 12:18) Αν δεν αντιμετωπίσουν το πρόβλημα στη ρίζα του, ο γάμος τους ίσως οδηγηθεί σε ναυάγιο. —Διαβάστε Ιακώβου 3:7-10, 17, 18.

Ιδιαίτερα οι νιόπαντροι πρέπει να προσπαθούν ένθερμα να μιλούν με καλοσύνη και σεβασμό ο ένας στον άλλον, δημιουργώντας έτσι ατμόσφαιρα ανοιχτής και ειλικρινούς επικοινωνίας. «Ενώ τα πρώτα χρόνια του γάμου είναι χαρούμενα, μπορεί να κρύβουν και απογοητεύσεις», είπε κάποιος σύζυγος. «Καθώς εξοικειώνεσαι με τα συναισθήματα, τις συνήθειες και τις ανάγκες της συζύγου σου —και εκείνη με τα δικά σου— μερικές φορές νιώθεις σαν να περπατάς σε τεντωμένο σχοινί! Ωστόσο, αυτό που θα βοηθήσει και τους δυο σας να ισορροπήσετε είναι η λογικότητα, η αίσθηση του χιούμορ και οι σταθεροποιητικές ιδιότητες της ταπεινοφροσύνης, της υπομονής και της εμπιστοσύνης στον Ιεχωβά». Πόσο αληθινό είναι αυτό!

Να δείχνετε γνήσια ταπεινοφροσύνη

Η καλή επικοινωνία στο γάμο είναι σαν ρυάκι που κυλάει ήρεμα μέσα σε έναν κήπο. Βασική προϋπόθεση για να συνεχίσει να κυλάει αυτό το ρυάκι είναι το να είστε «ταπεινόφρονες». (1 Πέτρ. 3:8) «Η ταπεινοφροσύνη είναι ο συντομότερος δρόμος για την επίλυση μιας διαφοράς επειδή σε υποκινεί να πεις “συγνώμη”», είπε ένας αδελφός παντρεμένος 11 χρόνια. Κάποιος πρεσβύτερος, που απολαμβάνει ευτυχισμένο γάμο εδώ και 20 χρόνια, σχολίασε: «Μερικές φορές, το να πεις “συγνώμη” είναι πιο σημαντικό από το “σ’ αγαπώ”». Και πρόσθεσε: «Ένα από τα συντομότερα μονοπάτια που οδηγούν στην ταπεινοφροσύνη είναι η προσευχή. Όταν η σύζυγός μου και εγώ πλησιάζουμε μαζί τον Ιεχωβά, αυτό μας θυμίζει την ατέλειά μας και την παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού. Αυτή η έμμεση υπενθύμιση με βοηθάει να βλέπω τα πράγματα υπό το σωστό πρίσμα».

Η υπερηφάνεια, από την άλλη πλευρά, δεν συμβάλλει καθόλου στην ειρήνη. Καταπνίγει την επικοινωνία επειδή καταστέλλει τόσο την επιθυμία όσο και το θάρρος που χρειάζεται για να ζητήσει κανείς συγνώμη. Το υπερήφανο άτομο, αντί να πει ταπεινά: «Έκανα λάθος· σε παρακαλώ, συγχώρεσέ με», προβάλλει δικαιολογίες. Αντί να παραδεχτεί με θάρρος κάποια αδυναμία, στρέφει την προσοχή στα λάθη του άλλου. Όταν πληγώνεται, αντί να επιδιώκει ειρήνη, νιώθει θιγμένο και ίσως αντιδρά με σκληρά λόγια ή παγερή σιωπή. (Εκκλ. 7:9) Ναι, η υπερηφάνεια μπορεί να σκοτώσει έναν γάμο. Είναι καλό να θυμόμαστε ότι «ο Θεός εναντιώνεται στους υπερηφάνους αλλά δίνει παρ’ αξία καλοσύνη στους ταπεινούς». —Ιακ. 4:6.

Ασφαλώς, θα ήταν αφελές να σκεφτούμε ότι ποτέ δεν θα μας αγγίξει η υπερηφάνεια. Χρειάζεται να την εντοπίζουμε και να την καταπολεμούμε αμέσως. Ο Παύλος είπε στους συγχριστιανούς του: «Ο ήλιος ας μη δύει βρίσκοντάς σας σε κατάσταση θυμού ούτε να αφήνετε τόπο για τον Διάβολο». (Εφεσ. 4:26, 27) Αν αγνοήσουμε το Λόγο του Θεού, μπορεί να θερίσουμε άσκοπη στενοχώρια. «Υπήρξαν περιπτώσεις που ο σύζυγός μου και εγώ δεν εφαρμόσαμε τα εδάφια Εφεσίους 4:26, 27», είπε με λύπη κάποια αδελφή. «Εκείνες οι νύχτες ήταν από τις χειρότερες της ζωής μου!» Πόσο καλύτερο είναι να συζητάμε αμέσως τα ζητήματα με στόχο τη συμφιλίωση! Ασφαλώς, οι σύζυγοι ίσως χρειάζεται να δίνουν λίγο χρόνο ο ένας στον άλλον για να ηρεμήσουν. Είναι επίσης κατάλληλο να προσεύχονται στον Ιεχωβά να τους βοηθήσει να έχουν ορθή διανοητική στάση. Αυτό περιλαμβάνει και την καλλιέργεια ταπεινού πνεύματος, που θα τους βοηθήσει να εστιάσουν στο πρόβλημα, όχι στον εαυτό τους, ώστε να μην επιδεινώσουν την κατάσταση. —Διαβάστε Κολοσσαείς 3:12, 13.

Η ταπεινοφροσύνη και η μετριοφροσύνη βοηθούν ένα έγγαμο άτομο να εστιάζει στα καλά σημεία του συντρόφου του. Για παράδειγμα, μια σύζυγος ίσως έχει ιδιαίτερα ταλέντα τα οποία χρησιμοποιεί προς όφελος της οικογένειας. Αν ο σύζυγός της είναι ταπεινός και μετριόφρων, δεν θα νιώθει ότι απειλείται αλλά θα την ενθαρρύνει να αξιοποιεί τα χαρίσματά της, δείχνοντας έτσι ότι τη θεωρεί πολύτιμη. (Παρ. 31:10, 28· Εφεσ. 5:28, 29) Παράλληλα, μια ταπεινή και μετριόφρων σύζυγος δεν θα προβάλλει τις ικανότητές της ούτε θα υποβιβάζει το σύζυγό της. Εξάλλου, οι δυο τους είναι «μία σάρκα» και ό,τι πληγώνει τον έναν πληγώνει και τον άλλον. —Ματθ. 19:4, 5.

Αναμφίβολα, θέλετε να είναι ο γάμος σας σαν του Αβραάμ και της Σάρρας ή του Ισαάκ και της Ρεβέκκας— να είναι αληθινά ευτυχισμένος, να αντέξει στο χρόνο και να δίνει αίνο στον Ιεχωβά. Γι’ αυτό, να προσκολλάστε στην άποψη που έχει ο Θεός για το γάμο. Να αποβλέπετε στο Λόγο του για ενόραση και σοφία. Να καλλιεργείτε αληθινή αγάπη —τη «φλόγα του Γιαχ»— σκεφτόμενοι με εκτίμηση το σύντροφό σας. (Άσμ. Ασμ. 8:6) Να προσπαθείτε ένθερμα να αναπτύξετε ταπεινοφροσύνη. Να συμπεριφέρεστε στο σύντροφό σας με σεβασμό. Αν τα κάνετε όλα αυτά, ο γάμος σας θα φέρνει χαρά σε εσάς και στον ουράνιο Πατέρα σας. (Παρ. 27:11) Πράγματι, μπορείτε κάλλιστα να συμμερίζεστε και εσείς τα συναισθήματα ενός συζύγου, που έπειτα από 27 χρόνια γάμου έγραψε: «Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς τη σύζυγό μου. Ο γάμος μας δυναμώνει μέρα με τη μέρα —λόγω της αγάπης μας για τον Ιεχωβά και της τακτικής επικοινωνίας που έχουμε μεταξύ μας».

Άλλη μια ρύθμιση στη ζωή μας. Η συγκεκριμένη μπορεί να μη  μας αφορά άμεσα, αφορά όμως χιλιάδες επαγγελματικές που ισορροπούν σε μια λεπτή κόκκινη γραμμή και με την αμφιβολία αν αύριο είναι σε θέση να πληρώσουν τις ασφαλιστικές εισφορές τους. Εκεί κατάντησαν τους ανθρώπους με τα συνεχή μνημόνια... Χαρακτηριστικός είναι ο τίτλος της εφημερίδας ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 15/07/2017

Μάλλον ζούμε στην εποχή των ρυθμίσεων. Εν μέσω μνημονίων κακής ψυχολογίας, έτσι όπως την έχουν διαμορφώσει αυτοί που μας κυβερνούν με μια συνεχή ανασφάλεια για το αύριο οφείλουμε να πορευόμαστε με συνεχείς ρυθμίσεις… Παντού. Για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε.

Ρυθμίσεις στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, του ΟΤΕ, τα κοινόχρηστα... Ρυθμίσεις στην Εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία… Διότι δεν μπορεί να γίνει κι αλλιώς. Τα χρήματα για όσους έχουν ακόμα εργασία, είναι λίγα κι αυτά τα λίγα πρέπει να τα διαχειριστούμε τον καλύτερο δυνατό τρόπο, δίνοντας μια προτεραιότητα σε ότι έχει σχέση με το φαγητό.

Αυτή τη φορά η είδηση έρχεται από την κυβέρνηση και αφορά όσους εκκρεμότητες τις εισφορές τους στα ασφαλιστικά ταμεία. Ας τη δούμε:

Ρύθμιση με έως 120 δόσεις, αλλά και με όρους για όσους χρωστούν στα ασφαλιστικά ταμεία ετοιμάζει το αρμόδιο υπουργείο: Θα αφορά μόνο όσους είναι ασφαλιστικά ενήμεροι, δηλαδή θα ρυθμίζονται με 120 δόσεις τα χρέη έως το τέλος του 2016 και εφόσον καταβάλλονται κανονικά οι τρέχουσες εισφορές.

Στόχος του υπουργείου Εργασίας, όπως αναφέρει η είδηση, είναι η ρύθμιση να τεθεί σε εφαρμογή από τις αρχές Αυγούστου (πιθανότατα στις 3 Αυγούστου) και εμπεριέχεται στον νόμο περί εξωδικαστικού μηχανισμού.

Τονίζεται ακόμα ότι τα χρέη προς τα ασφαλιστικά ταμεία έφτασαν στο τέλος του 2016 τα 31 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 22,4 δισ. μέχρι τα τέλη Μαρτίου είχαν ενταχθεί στο ΚΕΑΟ. Τι μπορεί να σημαίνει αυτό για μας. Προφανώς οι λογιστές ξέρουν και καλό είναι όσοι βρίσκονται σ’ αυτή την κατάσταση να τους ρωτήσουν.

Η νέα ρύθμιση θα είναι α λα καρτ και θα δίνει τη δυνατότητα εξόφλησης των ληξιπρόθεσμων χρεών προς τα Ταμεία σε έως 120 δόσεις για χρέη μέχρι 20.000 ευρώ ανάλογα με το υπόλοιπο του διαθέσιμου εισοδήματός των οφειλετών κάθε μήνα.

Σύμφωνα με πληροφορίες του τύπου, το πλήθος των δόσεων με τις οποίες θα μπορέσει να εξοφλήσει τις οφειλές του προς τα Ταμεία κατά την 31η Δεκεμβρίου 2016 ένας επαγγελματίας θα καθοριστεί καταρχήν από τη διαφορά μεταξύ των μηνιαίων εσόδων του και των μηνιαίων αναγκαίων εξόδων του, δηλαδή από το διαθέσιμο εισόδημά του, αφού αφαιρεθούν τα αναγκαία προς τη διαβίωσή του έξοδα.

Ειδικότερα:

Με εφάπαξ καταβολή της οφειλής θα γίνεται διαγραφή του 100% των προσαυξήσεων και των προστίμων.

Με εξόφληση σε 60 δόσεις οι προσαυξήσεις θα μειώνονται κατά 75%.

Με εξόφληση σε 120 δόσεις οι προσαυξήσεις θα μειώνονται κατά 35%.

Και μετά τι; Πώς θα πορευτούμε από εδώ και πέρα; Πώς θα έρθει η ανάπτυξη σε μια χώρα που ύστερα από επτά χρόνια μνημονίων πάει από το κακό στο χειρότερο; Υπάρχει η παραμικρή ελπίδα για να στηριχτούμε. Φυσιολογικά ερωτήματα που απασχολούν τους πολίτες. Αλλά δεν είμαστε εμείς που μπορούμε να δώσουμε απαντήσεις σε όλα αυτά.

Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να σας παροτρύνουμε να βρείτε τον τρόπο να κάνετε κάποιες μικρές διακοπές το φετινό καλοκαίρι. Τώρα που οι θερμοκρασίες είναι αρκετά υψηλές, φυσιολογικά λόγω εποχής… Δεν είναι απαραίτητο να έχουν πολυτέλεια, ούτε και να απογοητευτείτε που δεν θα έχετε αυτή τη δυνατότητα.

Απλά πράγματα χρειάζονται. Αλλαγή περιβάλλοντος, λίγη περισσότερη δροσιά και νέες εικόνες λίγο πιο καθαρές με τη δροσιά της θάλασσας ή του βουνού, αυτό είναι που χρειαζόμαστε. Κι αυτό μπορεί να προκύψει ακόμα και μια φιλοξενία που δεν έχει μεγάλες απαιτήσεις… Ψάξτε το λίγο το πράγμα. Και μη βιαστείτε να αποφασίσετε, τουλάχιστον για τις δόσεις στα ασφαλιστικά ταμεία. Φροντίστε πρώτα τον εαυτό σας…

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 15/7/2017 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Η πρώτη ομιλία του επισκόπου περιοχής Ιορδάνη Σκερλετίδη στην εκκλησία μας την περασμένη Τρίτη 11/7/2017 ήταν πολύ ενθαρρυντική για όλους όσοι την παρακολουθήσαμε με προσοχή… Όπως κάνω πάντα, κράτησα σημειώσεις από την ομιλία του με θέμα: «Πώς συστήνουμε τον εαυτό μας ως διακόνους του Θεού» που μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση για τον τρόπο με τον οποίο διατύπωσε μεγάλες αλήθειες.

Ο επίσκοπος ξεκίνησε την ομιλία του με ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Πώς συστήνουμε αλήθεια τον εαυτό μας, όταν πρόκειται να δώσουμε μια συνέντευξη προκειμένου να διεκδικήσουμε μια θέση εργασίας στον κόσμο. Εκείνοι που είναι επιφορτισμένοι με την ευθύνη να διακρίνουν αν κάνουμε ή όχι για τη δουλειά, εφόσον λειτουργούν με αντικειμενικότητα, θα μετρήσουν τα θετικά και τα αρνητικά μας στοιχεία τα οποία θα διακρίνουν.

Στα θετικά ίσως βάλουν την καθαρή μας, την πειστικότητα, την επιμονή, τις οργανωτικές ικανότητες και τη διάθεση για ομαδική εργασίας. Στα αρνητικά την αργοπορία στα επαγγελματικά ραντεβού μας, την επιθετικότητα και την ερειστικότατα, την προσποίηση, αλλά και την αποδοκιμασία των προηγούμενων εργοδοτών…

Και τι θα πούμε για τα θεοκρατικά μας; Ο Ιεχωβά μας έχει εμπιστευτεί μια θέση στο πιο σημαντικό ζωοσωτήριο έργο που έγινε ποτέ στη γη… Στο έργο μαθήτευσης των ανθρώπων. Στα εδάφια 2 Κορινθίους 5: 10,11 (Διότι πρέπει όλοι να φανερωθούμε μπροστά στη δικαστική έδρα του Χριστού,+ώστε ο καθένας να πάρει την αμοιβή του για αυτά που έγιναν μέσω του σώματος, σύμφωνα με αυτά που έπραξε, είτε καλό είτε απαίσιο.+) δείτε πως συστήνουμε τους εαυτούς μας. Επομένως κάποια στιγμή, καταλαβαίνουμε ότι θα δώσουμε λογαριασμό κατά τα έργα μας και ανάλογη θα είναι η αμοιβή μας.

Στα εδάφια όμως 2 Κορινθίους 6: 1-10 αναφέρει ξεκάθαρα τα προσόντα που πρέπει να έχουμε για να συστήνουμε τους εαυτούς μας ως διακόνους του Θεού. Και ο επίσκοπος μας Ιορδάνης Σκερλετίδης τόνισε με έμφαση ότι αυτό πρέπει να το κάνουμε τώρα, διότι στο άμεσο μέλλον , ενόψει της μεγάλης θλίψης η φύση της διακονίας μας είναι βέβαιο ότι θα αλλάξει μορφή. Χρειαζόμαστε λοιπόν την επιδοκιμασία του Ιεχωβά για να λάβουμε την αμοιβή μας.

Ας δούμε βήμα – βήμα. τι λένε τα 2 Κορινθίους 6: 1-10.

Στο 1,2 (Καθώς εργαζόμαστε μαζί με αυτόν,+σας ικετεύουμε επίσης να μη δεχτείτε την παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού και σας διαφύγει ο σκοπός της.+2Διότι αυτός λέει: «Σε ευπρόσδεκτο καιρό σε άκουσα και σε ημέρα σωτηρίας σε βοήθησα».+Ορίστε! Τώρα είναι ο ιδιαίτερα ευπρόσδεκτος καιρός.+Ορίστε! Τώρα είναι η ημέρα της σωτηρίας.+) βλέπουμε τα προσόντα που πρέπει να έχουμε και διακρίνουμε τα αίσθημα του επείγοντος, αλλά και το γεγονός ότι αυτό (το έργο κηρύγματος) μπορεί να γίνει σε ευπρόσδεκτό ή αλλιώς κατάλληλο καιρό, όπως είναι τώρα… Γι’ αυτό δεν πρέπει να δείξουμε αμέλεια. Τώρα είναι ο κατάλληλος καιρός.

Στο 3 (Με κανέναν τρόπο δεν δίνουμε οποιαδήποτε αιτία για πρόσκομμα,+για να μην καταλογιστεί σφάλμα στη διακονία μας·+) διακρίνουμε την ουσία. Θα πρέπει αναμφίβολα να προσέχουμε για το ντύσιμο, την εμφάνιση μας.

Στο 4 (αλλά με κάθε τρόπο συνιστούμε+τους εαυτούς μας ως διακόνους του Θεού: με το να υπομένουμε πολλά, με θλίψεις, με περιπτώσεις ανάγκης, με δυσκολίες,+) βλέπουμε ότι όλοι έχουμε υπομείνει πολλά στη διάρκεια της ζωής μας.

Στο 5 (με ξυλοδαρμούς, με φυλακές,+με ταραχές, με κόπους, με νύχτες αγρύπνιας, με περιόδους χωρίς τροφή,) μάλλον δεν μας αφορά για την ώρα εδώ στη χώρα μας, αφού δεν έχουμε τέτοια ζητήματα. Στο παρελθόν, ίσως ναι. Και υπάρχουν ανάμεσα μας αδελφοί που έχουν υποστεί τέτοια τραύματα προκειμένου να διακρατήσουν την ακεραιότητα τους σε δύσκολους καιρούς. Τα ίδια όμως συμβαίνουν τώρα στην Ερυθραία, στη Νότια Κορέα, στη Ρωσία κ.α.

Στο 6,7 (με αγνότητα, με γνώση, με μακροθυμία,+με καλοσύνη,+με άγιο πνεύμα, με αγάπη ανυπόκριτη,+7με αληθινά λόγια, με δύναμη Θεού·+μέσω των όπλων) διακρίνουμε ότι αφορά την ηθική καθαρότητα μας και την εφαρμογή της στο χώρο εργασίας. Χρειάζεται να είμαστε προσεκτικοί… Τίποτα περισσότερο.

Οι υπηρέτες του Ιεχωβά είναι αποφασισμένοι να παραμένουν ηθικά αγνοί. Ορισμένοι αποφασίζουν να παντρευτούν για να αποφύγουν τα προβλήματα σε αυτόν τον τομέα. Ωστόσο, ο γάμος δεν παρέχει αυτομάτως προστασία από τη σεξουαλική ακαθαρσία. Στους Βιβλικούς χρόνους, μια οχυρωμένη πόλη προστάτευε τους ανθρώπους μόνο αν αυτοί παρέμεναν εντός των τειχών της. Αν κάποιος έβγαινε έξω από την πύλη ενώ περιφέρονταν ληστές και επιδρομείς, θα μπορούσε να πέσει θύμα ληστείας ή να θανατωθεί. Παρόμοια, οι παντρεμένοι βρίσκουν προστασία από την ανηθικότητα μόνο αν παραμένουν εντός των σεξουαλικών ορίων που έχει θεσπίσει για αυτούς ο Πρωτουργός του γάμου.

Ο Παύλος περιέγραψε αυτά τα όρια στα εδάφια 1 Κορινθίους 7:2-5. Οι σεξουαλικές σχέσεις με το σύζυγο αποτελούν αποκλειστικό προνόμιο της συζύγου. Και εκείνος παρόμοια έχει το ίδιο αποκλειστικό προνόμιο αναφορικά με τη σύζυγό του. Αναμένεται από τον κάθε σύντροφο να αποδίδει στον άλλον τη γαμήλια “οφειλή”, δηλαδή τις σεξουαλικές σχέσεις που έχει δικαίωμα να απολαμβάνει ένα παντρεμένο άτομο.

Εντούτοις, μερικά αντρόγυνα περνούν μεγάλα χρονικά διαστήματα χώρια —κάνοντας ξεχωριστές διακοπές ή μένοντας μακριά ο ένας από τον άλλον εξαιτίας της εργασίας τους, με αποτέλεσμα να αποστερούν την “οφειλή” από το σύντροφό τους. Φανταστείτε τι τραγικό θα ήταν αν ένα άτομο, λόγω έλλειψης «αυτοσυγκράτησης», ενέδιδε στη σατανική πίεση και διέπραττε μοιχεία. Ο Ιεχωβά ευλογεί τους οικογενειάρχες που προμηθεύουν για τις οικογένειές τους χωρίς να θέτουν το γάμο τους σε κίνδυνο. —Ψαλμ. 37:25

Στο 8 (μέσω δόξας και ατίμωσης, μέσω δυσφήμησης και επαίνων· ως απατεώνες+και εντούτοις φιλαλήθεις,) βλέπουμε ότι δεν πρέπει να αφήνουμε τον εαυτό μας να επηρεάζεται από τα λόγια άλλων.

Και τέλος στα εδάφια 9,10 (ως άτομα που είναι άγνωστα και εντούτοις αναγνωρίζονται,+ως άτομα πουπεθαίνουν και εντούτοις, ορίστε! ζούμε,+ως άτομα που διαπαιδαγωγούνται+και εντούτοις δεν παραδίδονται στο θάνατο,+10ως άτομα που λυπούνται αλλά πάντοτε χαίρονται, ως φτωχοί που όμως πλουτίζουν πολλούς, ως άτομα που δεν έχουν τίποτα και εντούτοις έχουν τα πάντα στην κατοχή τους.+) αντιλαμβανόμαστε ότι πρέπει να εμπιστευόμαστε απόλυτα τον Ιεχωβά ακόμα κι αν χρειάζεται να λάβουμε διαπαιδαγώγηση…

Επομένως: Στο διακονικό του έργο ο Ιησούς κάλεσε ως συντρόφους του πολλά άλλα άτομα, αποστόλους και μαθητές, τους οποίους εκπαίδευσε να συνεχίσουν το ίδιο διακονικό έργο. Αρχικά απέστειλε τους 12, κατόπιν 70 άλλους. Η ενεργός δύναμη του Θεού ήταν πάνω και σε αυτούς, καθιστώντας τους ικανούς να εκτελούν πολλά θαύματα. (Ματ 10:1, 5-15, 27, 40· Λου 10:1-12, 16)

Ωστόσο, το κύριο έργο που έπρεπε να επιτελέσουν ήταν το κήρυγμα και η διδασκαλία των καλών νέων της Βασιλείας του Θεού. Στην πραγματικότητα, τα θαύματα αποσκοπούσαν πρωτίστως στο να αποδειχτεί δημόσια ότι αυτοί ήταν διορισμένοι και επιδοκιμασμένοι από τον Ιεχωβά. —Εβρ 2:3, 4.

Ο Ιησούς εκπαίδευε τους μαθητές του με τα λόγια αλλά και με το παράδειγμά του. Δεν δίδασκε μόνο δημόσια, αλλά και σε σπίτια, μεταδίδοντας τα καλά νέα απευθείας στους ανθρώπους. (Ματ 9:10, 28· Λου 7:36· 8:1· 19:1-6) Από τις αφηγήσεις των Ευαγγελιστών γίνεται σαφές ότι οι μαθητές του Ιησού ήταν παρόντες σε πολλές περιπτώσεις στις οποίες εκείνος έδωσε μαρτυρία σε ανθρώπους διαφόρων ειδών, και μάλιστα είναι καταγραμμένες οι συνομιλίες που έλαβαν χώρα. Σύμφωνα με το βιβλίο των Πράξεων, οι μαθητές του ακολούθησαν αυτό το παράδειγμα, κάνοντας επισκέψεις από σπίτι σε σπίτι για να διακηρύξουν το άγγελμα της Βασιλείας.—Πρ 5:42· 20:20· βλέπε ΚΗΡΥΓΜΑ, ΚΗΡΥΚΑΣ («Από Σπίτι σε Σπίτι»).

Ο Ιησούς εξήγησε στους μαθητές του ποιος είναι αληθινός διάκονος του Θεού: «Οι βασιλιάδες των εθνών τα καταδυναστεύουν, και εκείνοι που έχουν εξουσία πάνω τους αποκαλούνται Ευεργέτες. Εσείς, όμως, δεν πρέπει να είστε έτσι. Αλλά ο μεγαλύτερος ανάμεσά σας ας γίνει όπως ο νεότερος, και αυτός που είναι αρχηγός, όπως αυτός που διακονεί. Διότι ποιος είναι μεγαλύτερος, αυτός που πλαγιάζει μπροστά στο τραπέζι ή αυτός που διακονεί; Δεν είναι αυτός που πλαγιάζει μπροστά στο τραπέζι;»

Κατόπιν, χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα τη δική του πορεία και διαγωγή, είπε: «Εγώ, όμως, είμαι ανάμεσά σας ως αυτός που διακονεί». (Λου 22:25-27) Σε εκείνη την περίπτωση, κατέδειξε με δυναμικό τρόπο αυτές τις αρχές, όπως την αρχή της ταπεινοφροσύνης, πλένοντας τα πόδια των μαθητών. —Ιωα 13:5.

Ο Ιησούς επισήμανε περαιτέρω στους μαθητές του ότι οι αληθινοί διάκονοι του Θεού δεν αποδέχονται κολακευτικούς θρησκευτικούς τίτλους για τον εαυτό τους ούτε αποδίδουν τέτοιους τίτλους σε άλλους. «Μην αποκληθείτε Ραββί, γιατί ένας είναι ο δάσκαλός σας, ενώ όλοι εσείς είστε αδελφοί. Επιπλέον, μην αποκαλέσετε κανέναν πατέρα σας πάνω στη γη, γιατί ένας είναι ο Πατέρας σας, ο Ουράνιος. Ούτε να αποκληθείτε “ηγέτες”, γιατί Ηγέτης σας είναι ένας, ο Χριστός. Αλλά ο μεγαλύτερος ανάμεσά σας πρέπει να είναι διάκονός σας [ή υπηρέτης σας]. Όποιος εξυψώσει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί και όποιος ταπεινώσει τον εαυτό του θα εξυψωθεί». —Ματ 23:8-12.

Οι χρισμένοι ακόλουθοι του Κυρίου Ιησού Χριστού χαρακτηρίζονται “διάκονοι των καλών νέων”, όπως ήταν ο Παύλος. (Κολ 1:23) Επίσης είναι «διάκονοι μιας νέας διαθήκης», εφόσον βρίσκονται σε σχέση διαθήκης με τον Ιεχωβά Θεό, έχοντας τον Χριστό ως Μεσίτη. (2Κο 3:6· Εβρ 9:14, 15) Ως αποτέλεσμα, είναι διάκονοι του Θεού και του Χριστού. (2Κο 6:4· 11:23) Τα προσόντα τους προέρχονται από τον Θεό μέσω του Ιησού Χριστού, όχι από κάποιον άνθρωπο ή οργάνωση. Τα αποδεικτικά στοιχεία της διακονίας τους δεν περιέχονται σε κάποιο χαρτί ή πιστοποιητικό, λόγου χάρη σε μια συστατική επιστολή ή εξουσιοδότηση.

Η δική τους συστατική «επιστολή» βρίσκεται στα άτομα τα οποία έχουν διδάξει και εκπαιδεύσει για να είναι, όπως και οι ίδιοι, διάκονοι του Χριστού. Σχετικά με αυτό, ο απόστολος Παύλος λέει: «Μήπως χρειαζόμαστε, όπως μερικοί, συστατικές επιστολές προς εσάς ή από εσάς; Εσείς είστε η επιστολή μας, που είναι χαραγμένη στις καρδιές μας και τη γνωρίζει και τη διαβάζει όλη η ανθρωπότητα. Διότι αποκαλύπτεται ότι εσείς είστε επιστολή του Χριστού γραμμένη από εμάς ως διακόνους, χαραγμένη, όχι με μελάνι, αλλά με πνεύμα ενός ζωντανού Θεού, όχι σε πέτρινες πλάκες, αλλά σε σάρκινες πλάκες, σε καρδιές». (2Κο 3:1-3)

Εδώ ο Παύλος δείχνει την αγάπη και το συναισθηματικό δεσμό, τη θερμή στοργή και το ενδιαφέρον που αισθάνεται ο Χριστιανός διάκονος για εκείνους τους οποίους διακονεί, δεδομένου ότι είναι “χαραγμένοι στην καρδιά” του διακόνου.

Εύλογα, λοιπόν, αφού ο Χριστός αναλήφθηκε στον ουρανό, έδωσε στη Χριστιανική εκκλησία «δώρα σε μορφή ανθρώπων». Μεταξύ αυτών υπήρχαν απόστολοι, προφήτες, ευαγγελιστές, ποιμένες και δάσκαλοι, οι οποίοι δόθηκαν «με προοπτική τη διόρθωση των αγίων, για διακονικό έργο, για την εποικοδόμηση του σώματος του Χριστού». (Εφ 4:7-12) Τα προσόντα τους ως διακόνων προέρχονται από τον Θεό.—2Κο 3:4-6.

Στην Αποκάλυψη που δόθηκε στον απόστολο Ιωάννη, παρουσιάζεται «ένα μεγάλο πλήθος, το οποίο κανένας άνθρωπος δεν μπορούσε να αριθμήσει, από όλα τα έθνη και τις φυλές και τους λαούς και τις γλώσσες». Αυτοί δεν αναφέρεται ότι περιλαμβάνονται, όπως οι χρισμένοι αδελφοί του Ιησού Χριστού, στη νέα διαθήκη, επομένως δεν είναι ούτε διάκονοί της. Εντούτοις, καταδεικνύεται ότι έχουν καθαρή υπόσταση ενώπιον του Θεού και «του αποδίδουν ιερή υπηρεσία ημέρα και νύχτα στο ναό του».

Συνεπώς, προσφέρουν διακονία και μπορούν να αποκληθούν ορθά διάκονοι του Θεού. Όπως έδειξε τόσο το όραμα της Αποκάλυψης όσο και ο ίδιος ο Ιησούς (μέσω παραβολής), τον καιρό της παρουσίας του Χριστού στον ένδοξο θρόνο του θα υπήρχαν τέτοια άτομα που θα διακονούσαν επίσης στοργικά και τους αδελφούς του Ιησού Χριστού, παρέχοντάς τους βοήθεια, προσοχή και υποστήριξη. —Απ 7:9-15· Ματ 25:31-40.