Από σήμερα ξεκινά η εκστρατεία για τη φετινή Συνέλευση Μαρτύρων του Ιεχωβά με τον τίτλο «Να μιμείστε τον Ιησού»… Αδελφοί θα αρχίσουν να μοιράζουν τις προσκλήσεις, ο καθένας για τη δική του περιοχή… Η δική μας, ας πούμε, είναι στη Μαλακάσα, 10-11 και 12 Ιουλίου 2015. Και το πρόγραμμα είναι πολύ πλούσιο σε πνευματική τροφή. Δείτε ΕΔΩ και πάρτε μια γεύση…


Στα σταντ και σε κάθε σημείο που δίδεται δημόσια μαρτυρία, πέρα από το υλικό που βλέπετε στη φωτογραφίας θα έχει οπωσδήποτε και προσκλήσεις. Ατομικές. Που απευθύνεται σε ανθρώπους με προβατοειδή καρδιά που θέλουν να γνωρίσουν τον αληθινό Θεό για να μπορούν να ελπίσουν σε κάτι σταθερό και σίγουρο, αφού τους έχουν απογοητεύσει οι άνθρωποι…


Ναι, όλες οι δυνάμεις προσανατολίζονται σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση… Για τον ίδιο ακριβώς λόγο και ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ καθημερινά μέχρι και που θα ξεκινήσει η Συνέλευση στη Μαλακάσα, θα συνεχίσει να δίνει δημόσια μαρτυρία, καλώντας όποιους θέλουν να ζήσουν ένα μοναδικό τριήμερο στο οποίο είναι βέβαιο ότι θα μάθουν πολλά και χρήσιμα πράγματα, ζωοσωτήρια… Δείτε ΕΔΩ ολόκληρο το πρόγραμμα της τριήμερης Συνέλευσης.


Εμείς θα είμαστε εκεί… Στο ομαδικό ξεκίνημα σήμερα το πρωί, στο σημείο που έχει οριστεί από της Εκκλησία μας. Και φυσικά θα συμμετέχουμε με ζήλο στη διανομή των προσκλήσεων. Και βέβαια δεν υπάρχει καμιά εξαίρεση. Μιλάμε σε όλους για την αλήθεια! Που σώζει. Ο κόσμος εκεί έξω, δεν βλέπει φως από πουθενά… Το σκοτάδι είναι βαθύ και έχει ανάγκη από ένα αληθινό χαμόγελο και από το χαρμόσυνο άγγελμα μέσα από το Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή…


Σε όλο τον κόσμο σήμερα, αυτό θα συμβεί… Οκτώ εκατομμύρια άνθρωποι είναι διατεθειμένοι να διαθέσουν με χαρά χρόνο, από το χρόνο τους για να καλέσουν τους ανθρώπους σε ένα τέτοιο μεγάλο γεγονός… Κι αυτό δεν είναι καθόλου λίγο… Ωστόσο ο καθένας από εμάς που συμμετέχουμε σ’ αυτή την εκστρατεία, ατσαλώνει την ακεραιότητα και την οσιότητα του, ώστε να παραμείνει όρθιος ώς το τέλος… Διότι τα καλά, είναι μπροστά μας…

Νεανικό Σφρίγος για Πάντα!

Υπό τη Βασιλεία του Χριστού οι κάτοικοι της γης «θα βρίσκουν εξαιρετική ευχαρίστηση στην αφθονία της ειρήνης». (Ψαλμός 37:11) Κανένας δεν θα λέει: «Είμαι άρρωστος». (Ησαΐας 33:24) Οποιαδήποτε αναπηρία ίσως χρειάστηκε να υπομείνουμε θα αντιστραφεί, επειδή «ο κουτσός θα σκαρφαλώνει σαν το ελάφι και η γλώσσα του άλαλου θα βγάζει κραυγές ευφροσύνης». (Ησαΐας 35:6) Τα ηλικιωμένα άτομα θα επανακτήσουν το νεανικό τους σφρίγος. Η σάρκα τους θα “γίνει πιο δροσερή από ό,τι στη νεότητά τους”.—Ιώβ 33:25.

• Διαβάστε περισσότερα στο ΞΥΠΝΑ του 2006, ΕΔΩ.

Με προτζέκτορα έγινε κι αυτή τη φορά η προβολή του προγράμματος του Broadcasting Ιουνίου στην Αίθουσα Βασιλείας που συναθροίζεται η Εκκλησία Αθήνα Αττική, στο Περιστέρι…

Ναι, την απολαύσαμε κι αυτή την προβολή παρέα όλοι μαζί οι αδελφοί της εκκλησίας Αθήνα Αττική. Είναι η δεύτερη φορά που το κάνουμε και φαίνεται ότι μια νέα όμορφη συνήθεια γεννιέται…

Από τον Μάιο που το μηνιαίο πρόγραμμα έχει επίσημη μετάφραση με υπότιτλους στην ελληνική γλώσσα κρίθηκε φρόνιμο, αν και μπορεί πια κανείς να το δει από το σπίτι του, τον υπολογιστή του, φτάνει να έχει μια σύνδεση στο διαδίκτυο, να το βλέπουμε ένα Σάββατο στην Αίθουσα όλοι μαζί ή τουλάχιστον όσοι μπορούνε.

Είναι τόσο απλό και τόσο εύκολο… Μπορεί κι εσείς που διαβάζετε αυτό το κομμάτι να το δοκιμάσετε πατώντας ΕΔΩ. Ωστόσο πόσο πιο όμορφη είναι μια τέτοια εποικοδομητική προβολή όταν γίνεται ομαδικά, και την παρακολουθεί μια παρέα φίλων και αδελφών!

Πιο χαλαρά ντυμένοι, βρεθήκαμε στην αίθουσα 10 λεπτά νωρίτερα από το καθορισμένο ραντεβού μας. Για τις 12:30 είχαμε πει και να ‘μαστε εκεί, οι περισσότεροι προετοιμασμένοι για το τι θα βλέπαμε.

Χαμήλωσαν τα φώτα και η προβολή άρχισε… Με τον προτζέκτορα που γίνονται και οι παρουσιάσεις όταν προβλέπει μέρος που έχει να κάνει με τον επίσημο ιστότοπο jw.org ή με την εκπαίδευση μας.

Πόση είναι η διάρκεια του βίντεο; Μία ώρα και κάτι; Για την ακρίβεια 1:05:37. Όση ώρα γινότανε η προβολή, υπήρχε απόλυτη ησυχία στην αίθουσα. Τα μάτια, το μυαλό και η καρδιά ήταν προσηλωμένα στα θέματα που πραγματευόταν η μηνιαία προσέγγιση από τα κεντρικά γραφεία της Εταιρίας που παρουσιάζει πάντα ένας αδελφός από το Κυβερνών Σώμα.

Αλήθειες που όλοι γνωρίζουμε με απόλυτη σαφήνεια σε μια πεντακάθαρη εικόνα και ήχο απ’ όπου μπορούσαμε να αντλήσουμε διδάγματα και να ωφεληθούμε τόσο οι ίδιοι, όσο και στην απόδοση μας στο έργο κηρύγματος. Αυτό που μπορείς να διακρίνεις με την πρώτη ματιά, είναι ότι η παγκόσμια οργάνωση του λαού του αληθινού Θεού, του Ιεχωβά, είναι σε θέση να παρουσιάζουν παντού το ίδιο πρόσωπο.

Να είστε βέβαιοι ότι θα το διαπιστώσετε κι εσείς αν δοκιμάσετε από ΕΔΩ να το δείτε στον υπολογιστή σας. Αρκεί να μην το κάνετε βιαστικά, αλλά να έχετε το χρόνο, ώστε να βιώσετε πραγματικά τις εμπειρίες που θα δείτε και να διαπιστώσετε την αγάπη και το σεβασμό που είναι διάχυτα παντού…

Μ’ αρέσει η συμμετοχή σ’ αυτή τη προβολή στην Εκκλησία. Και πάντα προσπαθώ να μην την χάνω, αν και είμαι καθημερινά και για πολλές ώρες μπροστά σε ένα ανοιχτό κομπιούτερ συνδεδεμένο στο internet, λόγω της δουλειάς μου. Όμως ετούτη η παρέα είναι άλλο πράγμα… Πιο όμορφη, πιο θετική, πιο παραγωγική…

Μετά την προβολή είχε ετοιμαστεί ένα αναψυκτικό για όσους ήθελαν να βάλουν κάτι στο στόμα τους, λίγο πριν το μεσημεριανό γεύμα. Κατεβήκαμε στο χώρο του ισογείου στο γκαράζ, όπου είχαν ετοιμαστεί τα σχετικά.

Δεν πήρα, όχι από περηφάνια, αλλά επειδή σίγουρα, ως άνθρωπος που έχω ζαχαρώδη διαβήτη τύπου Β, δεν μου κάνει καλό κι έτσι έχω φροντίσει να τα βγάλω από το διαιτολόγιο μου… Ή τουλάχιστον να μη μου είναι απαραίτητα, όπως στα παιδιά. Συμμετείχα λοιπόν με ένα ποτήρι παγωμένο νερό από τον ψύκτη της Αίθουσας…

Χθες, άλλωστε η μέρα ήταν τόσο ζεστή που το χρειαζόμουνα για να νιώσω λίγη δροσιά… Η απότομη άνοδος της θερμοκρασίας είναι ένα πρόβλημα. Θα χρειαστούν ωστόσο μερικά ακόμα σκαμπανεβάσματα μέχρι να καθίσει κάπου σταθερά το θερμόμετρο…

Η αφορμή δόθηκε από τον φίλο Άγγελο Φίσκιλη, όταν για δικούς του λόγους δημοσίευσε αυτή τη φωτογραφία στο Facebook. Πρόκειται για τη στοά του City Link που ενώνει τη Βουκουρεστίου με την Αμερικής. Κι εμείς έχουμε ωραίες αναμνήσεις από εκεί… Ένα βράδυ μετά από μια όχι και τόσο καλή θεατρική παράσταση... Μια βόλτα στη νυχτερινή Αθήνα με μηχανή κι ένα ποτήρι κόκκινο ισπανικό, ξηρό, κρασί με θαυμάσιο μεζέ να το συνοδεύει…  Τελικά δεν θέλει πολλά ο άνθρωπος για να νιώσει καλά. Λίγα και καλά… Κι εδώ είναι μια ζεστή γωνιά στο κέντρο της Αθήνας. Εδώ ένα ποτό είναι μια ξεχωριστή απόλαυση.


Καλοκαιρινό κι ανάλαφρο με τις πρώτες νοσταλγίες ετούτο το δημοσίευμα… Του πάνε γάντι τα ξεραμένα, χρυσά στάχυα… Το κουβεντιάζαμε προχθές με τον παππού Διονύση… Παλιότερα, τέτοιον καιρό ετοιμάζονταν για τον θερισμό… Τότε που οι οικογένειες στα χωριά θεωρούσαν υποχρέωση τους να σπείρουν το σιτάρι της χρονιάς για το ψωμί τους. Τότε που ήξεραν τι έβαζαν στο τραπέζι τους και το εμπιστευότανε, γιατί οι ίδιοι πήγαιναν το στάρι στο μύλο, να το αλέσουν για το αλεύρι που θα χρησιμοποιούσε η νοικοκυρά για να ζυμώσει… Τώρα όλα αυτά μοιάζουν πολύ μακρινά…

Ένα όμορφο τραγούδι σε στοίχους Γιάννη Ζαχαριουδάκη και μουσική Κώστα Παπασύκα

Ενορχήστρωση - προγραμματισμός: Παύλος Αρβανίτης

Κιθάρες: Παύλος Αρβανίτης - Κώστας Παπασύκας

Πλήκτρα: Κατερίνα Καραθανάση

Μπουζούκι - Μπαγκλαμαδάκι: Χάρης Βεγλετζής

Επιμέλεια παραγωγής: Οδυσσέας Τσατσούλης

Track 8 από το ομώνυμο cd, copyright 2011

Το τραγούδι ονομάζεται «Τέκνα Ειρήνης» και να οι στοίχοι του

Με θαρραλέα τη ψυχή

αρνήθηκε συμμετοχή

σε μια σκακιέρα σκοτεινή

άβουλο πιόνι να γενεί

Με της αλήθειας τη καρδιά

κόντρα σε κάθε μια ψευθιά

πετούσε πάντοτε ψηλά

ειρήνης άνοιγε φτερά

Αγνό ελεύθερο μυαλό

και με μητρώο καθαρό

οδεύει για τη φυλακή

σαν το πουλί μες στο κλουβί

Ήταν το έγκλημα βαρύ

όπλο στο χέρι ν' αρνηθεί

μα θα του κόψουν τα φτερά

και θα ναι η ποινή βαριά

Κι εγώ αναρωτήθηκα , κοιτώντας τον στα μάτια ρεφρέν ( δις )

είν' η ζωή μου ένα κελί;

ή το κελί μου έχει ζωή;

και αίμα στα ντουβάρια, κι αίμα στα ντουβάρια

Τι κι αν το σώμα στο κλουβί

είναι σε κάποια φυλακή

τι κι αν του κόψαν τα φτερά

να μη πετάει στα ψηλά

Οι φύλακες να απορούν

και κάποιοι να μονολογούν

δε τον εβλέπουν σκυθρωπό

μα πάντα χαμογελαστό

Κι εγώ αναρωτήθηκα , κοιτώντας τον στα μάτια ρεφρεν ( δις )

είν' η ζωή μου ένα κελί;

ή το κελί μου έχει ζωή;

και αίμα στα ντουβάρια, κι αίμα στα ντουβάρια

Τον είδα κάπου το '49

να τον φορτώνουν μεταγωγικά

και εξορία σε ξερό νησί

μάτι ανθρώπου μη τον δει

Είχε μεγάλο τσαγανό

κόντρα να πάει στον ποταμό

είχε ελπίδα στη καρδιά

για τη μεγάλη λευτεριά

Κι εγώ αναρωτήθηκα , κοιτώντας τον στα μάτια ρεφρέν ( δις )

είν' η ζωή μου ένα κελί;

ή το κελί μου έχει ζωή;

και αίμα στα ντουβάρια, κι αίμα στα ντουβάρια.

Γιάννη Ζαχαριουδάκη, ευχαριστώ που μου το επεσήμανες… Εύχομαι να έχεις πάντα τέτοιες εμπνεύσεις. Και να συνεχίσεις να γράφεις. Κάνει σε όλους μας καλό. Πίστεψε με…

Η Κόρινθος ήταν «μια ξακουστή και ακόλαστη πόλη, όπου συναντιούνταν οι φαυλότητες Ανατολής και Δύσης». Βρισκόταν πάνω στο στενό ισθμό που ένωνε την Πελοπόννησο με την ηπειρωτική Ελλάδα, κι έτσι έλεγχε την κύρια οδό προς την ενδοχώρα. Στις μέρες του αποστόλου Παύλου είχε περίπου 400.000 κατοίκους, και οι μόνες πόλεις που την ξεπερνούσαν σε πληθυσμό ήταν η Ρώμη, η Αλεξάνδρεια και η Αντιόχεια της Συρίας.


Η αρχαία Κόρινθος ήταν χτισμένη σε έναν ισθμό ανάμεσα στο ηπειρωτικό τμήμα της Ελλάδας και στη χερσόνησο της Πελοποννήσου στο νότο. Στον Κορινθιακό Κόλπο βρισκόταν το Λέχαιο, το οποίο εξυπηρετούσε τη θαλάσσια συγκοινωνία με την Ιταλία, τη Σικελία και την Ισπανία στη δύση. Στο Σαρωνικό Κόλπο, οι Κεγχρεές εξυπηρετούσαν τη ναυτική κίνηση προς και από το Αιγαίο, τη Μικρά Ασία, τη Συρία και την Αίγυπτο.


Εφόσον τα ακρωτήρια στο νότιο άκρο της Πελοποννήσου ήταν ανεμοδαρμένα και επικίνδυνα για τη ναυσιπλοΐα, οι θαλασσοπόροι προτιμούσαν συνήθως να αγκυροβολούν σε ένα από τα δύο λιμάνια της Κορίνθου, να μεταφέρουν το φορτίο τους διά ξηράς και να το ξαναφορτώνουν στο άλλο λιμάνι. Τα ελαφρά πλοία μπορούσαν μάλιστα να τα ρυμουλκήσουν στην άλλη πλευρά του ισθμού πάνω σε έναν πλακόστρωτο δρόμο με δύο παράλληλες αυλακώσεις, το λεγόμενο δίολκο, ο οποίος εκτεινόταν από τη μια θάλασσα ώς την άλλη.


Ως εκ τούτου, η θέση της πόλης τής επέτρεπε να κυριαρχεί στο θαλάσσιο εμπόριο μεταξύ ανατολής και δύσης, καθώς και στο χερσαίο εμπόριο μεταξύ βορρά και νότου. Η μεγάλη εμπορική κίνηση έφερε στην Κόρινθο, όχι μόνο πλούτο, αλλά και τη διαφθορά που είναι κοινή σε πολλά λιμάνια. Την εποχή του αποστόλου Παύλου, η Κόρινθος ήταν πρωτεύουσα της ρωμαϊκής επαρχίας της Αχαΐας και σημαντικό διοικητικό κέντρο.


Η θρησκευτική ποικιλομορφία της πόλης πιστοποιείται από το γεγονός ότι διέθετε ναό για τη λατρεία του αυτοκράτορα, ναούς και ιερά αφιερωμένα σε πολλές ελληνικές και αιγυπτιακές θεότητες, καθώς και Ιουδαϊκή συναγωγή.—Πράξ. 18:4. Τα είδαμε όλα αυτά στην εκδρομή μας. Απομεινάρια τους θα δείτε και στις επόμενες αναρτήσεις ξεκινώντας από αύριο σε τούτο το web site. Σήμερα θα μείνουμε σε όσα αφορούσαν τον καιρό που πήγε ο απόστολος Παύλος και έζησε εκεί... Αυτό θα μας κάνει να κατανοήσουμε καλύτερα μερικά πράγματα που μας αφορούν...


Σ’ αυτή την ακμάζουσα, αλλά ηθικώς διεφθαρμένη μητρόπολη του ρωμαϊκού κόσμου, ο απόστολος Παύλος έφτασε γύρω στο 50 Κ.Χ. Στη διάρκεια της 18μηνης παραμονής του ιδρύθηκε εκεί μια Χριστιανική εκκλησία. (Πράξ. 18:1-11) Πόση αγάπη έτρεφε ο Παύλος για εκείνους τους πιστούς, στους οποίους αυτός πρώτος μετέδωσε τα καλά νέα για τον Χριστό! Μέσω μιας επιστολής τούς υπενθύμισε τον πνευματικό δεσμό που υπήρχε μεταξύ αυτών και εκείνου, λέγοντας: «Εάν έχητε μυρίους παιδαγωγούς εν Χριστώ, δεν έχετε όμως πολλούς πατέρας· επειδή εγώ σας εγέννησα εν Χριστώ Ιησού δια του ευαγγελίου».—1 Κορ. 4:15.


Το βαθύ ενδιαφέρον για την πνευματική τους ευημερία υποκίνησε τον Παύλο να γράψει την πρώτη του επιστολή προς τους Χριστιανούς της Κορίνθου, στη διάρκεια της τρίτης ιεραποστολικής του περιοδείας. Είχαν περάσει μερικά έτη από τότε που έμεινε στην Κόρινθο. Τώρα ήταν περίπου το 55 Κ.Χ., και ο Παύλος βρισκόταν στην Έφεσο. Προφανώς είχε λάβει μια επιστολή από τη σχετικά νέα εκκλησία της Κορίνθου, στην οποία έπρεπε να απαντήσει.


Επιπρόσθετα, ο Παύλος είχε μάθει ανησυχητικά νέα. (7:1· 1:11· 5:1· 11:18) Όλα αυτά του προξένησαν τόση λύπη, ώστε ο απόστολος αναφέρθηκε στην επιστολή με τις ερωτήσεις που του είχαν στείλει οι Κορίνθιοι, μόνο όταν έφτασε στο 1ο εδάφιο του 7ου κεφαλαίου της δικής του επιστολής. Κυρίως λόγω των νέων που είχε μάθει, ο Παύλος αισθάνθηκε την έντονη ανάγκη να γράψει στους συγχριστιανούς του στην Κόρινθο. Περισσότερα, αύριο…