"Κλείσαμε" το τ. 176, της εφημερίδας "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος". Και τώρα, πιεστήριο!

ilektikos175

Αυτό είναι το φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 175, το φύλλο που κυκλοφορεί τώρα. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, η Διοίκηση του. Την Παρασκευή 27/12/2024 πήρα ύλη για το νέο τεύχος. Και χθες το μεσημέρα κατά τη μία πήγαμε στο τυπογραφείο κάναμε τις τελευταίες "πινελλιές" και την "κλείσαμε".

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  την Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2024 κατέβηκα στον Πειραιά για να παραλάβω το υλικό για το νέο τεύχος 176.  Και παρότι ήταν μια περίοδος γιορτών με πολλές ενδιάμεσες αργίες, όλα πήγαν καλά και χθες το μεσιμέρι, ώρα 13:00 πήγαμε εκεί και την "κλείσαμε" δίνοντας τις τελευταίες πινελιές ώστε να φύγει για το πιεστήριο... Εδώ όμως θα τη δείτε σε λίγες ώρες, κατά το μεσημέρι...

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

The News

Αγάπη για τους Άκη και Τερέζα Γαρδικιώτη που πάνε τον αραβόφωνο όμιλο Γαλατσίου

akis.teraza
Μ' αυτά τα εδάφια αποχαιρέτησε την περασμένη Τρίτη η εκκλησία μας τον Άκη και την Τερέζα Γαδικιώτη (Ησαΐας 41:10) Μη φοβάσαι, γιατί εγώ είμαι μαζί σου. Μην ατενίζεις γύρω σου, γιατί εγώ είμαι ο Θεός σου. Θα σε ενδυναμώσω. Μάλιστα θα σε βοηθήσω. Ναι, θα σε κρατήσω γερά με το δεξί μου χέρι της δικαιοσύνης”. Και ήταν μια δύσκολη ώρα για όλους μας καθώς το αγαπημένο ζευγάρι φεύγει για το νέο του διορισμό, τον αραβόφωνο όμιλο Γαλατσίου... Μια αναμνηστική φωτογραφία μαζί τους...

akis-tereza1.290516
Πρόκειται για εκδήλωση θεϊκής καλοσύνης. Με αυτόν τον τρόπο ο Ιεχωβά έχει αποδείξει στους ανθρώπους ότι εκείνος είναι ο αληθινός Θεός και κανένας άλλος. Έχει αποδείξει ότι αξίζει να είναι ο αποδέκτης του φόβου, του σεβασμού, της εμπιστοσύνης, του αίνου και της αγάπης των νοημόνων πλασμάτων του. (Ψλ 31:24· 86:16, 17· Ησ 41:10-13) Ανά τους αιώνες, ο Ιεχωβά έχει διαβεβαιώσει επανειλημμένα τους υπηρέτες του ότι η δύναμή του δεν έχει εξασθενήσει, «το χέρι» του δεν έχει “μικρύνει” και «το αφτί» του δεν έχει βαρύνει τόσο πολύ ώστε να μην ακούει. (Αρ 11:23· Ησ 40:28· 50:2· 59:1)

akis-tereza2.290516
Το σπουδαιότερο είναι ότι αυτές οι εκδηλώσεις δύναμης έχουν μεγαλύνει το όνομά του. Η χρήση της δύναμής του τον εξυψώνει, δεν τον υποβιβάζει ούτε κηλιδώνει την υπόληψή του. Αντίθετα, μέσω αυτής κάνει «θεσπέσιο όνομα» για τον εαυτό του. —Ιωβ 36:22, 23· 37:23, 24· Ησ 63:12-14. Το είδαμε και στην περίπτωση του Άκη και της Τερέζας. Ήταν από τους αγαπημένους μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κάποια δημοσιεύματα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ από το γάμο τους...

akis-tereza3.290516
Έτσι την περασμένη Κυριακή κάναμε ως εκκλησία ένα πάρτι έκπληξη στο ζευγάρι στο σπίτι της Γεωργίας Μουσά... Μαζευτήκαμε σχεδόν η μισή εκκλησία εκεί... Και υπήρχε πολύ συγκίνηση και αγάπη... Από εκεί είναι και όλες οι φωτογραφίες που βλέπετε σ' αυτή τη δημοσίευση... Τις ανέβασα πρώτα στις ομάδες των αδελφών στο Facebook και είναι πολύ ενθαρρυντικό το πώς τους αντιμετώπισαν... Με την ίδια ακριβώς αγάπη, όπως και τη δική μας...

akis-tereza4.290516
Η μητέρα του Άκη, η Σουλτάνα, είχε την προνοητικότητα να φέρει δυο αραβικές στολές με τις οποίες κι έντυσε το ζευγάρι... Άραβες... Ήταν μια όμορφη χαλαρή στιγμή για όλους μας. Κι αυτοί μπήκαν γρήγορα στο ρόλο τους. Έκαναν μάλιστα και μια παρουσίαση στην αραβική γλώσσα... Άγνωστα για μας, όπως και για τους ίδιους πριν μερικούς μόλις μήνες. Τα κατάφεραν όμως. Παρακολούθησαν τα ειδικά μαθήματα και τώρα αρχίζουν να καταλαβαίνουν, να μιλούν και κάνουν έργο σ' αυτή τη γλώσσα...

akis-tereza5.290516
Όλες οι κάμερες ήταν στραμμένες πάνω τους... Και πολλοί όπως εμείς, φωτογραφήθηκαν μαζί τους. Βεβαίως δεν πρόκειται να χαθούμε επειδή έφυγαν από την εκκλησία μας... Εμείς θα κάνουμε εκείνες τις ευκαιρίες που θα μας φέρουν ακόμα πιο κοντά. Και θα το κάνουμε. Το βλέπαμε στα μάτια όλων. Και την Κυριακή και, κυρίως την Τρίτη που μας πέρασε στη μεσοεβδομαδιαία συνάθροιση. Η προσευχή του Άκη στο κλείσιμο θα μας μείνει, για την πληρότητα της...

akis-tereza6.290516
Αυτό που κρατάνε τα μικρά κορίτσια της εκκλησία μας, είναι μια ιδιότυπη σαρανταποδαρούσα... Και περιέχει τις ευχές όλους των αδελφών της εκκλησίας μας για τον Άκη και την Τερέζα... Θα χρειαστούν έναν τοίχο στο σπίτι τους για να το βάλουν, αλλά αξίζει τον κόπο, διότι κάθε του κομμάτι της περιέχει πολύ - πολύ αγάπη και όλοι τη χρειαζόμαστε στις μέρες μας... Γράψαμε όλοι με την καρδιά μας εκεί...

akis-tereza7.290516
Ο Γιώργος Μπιρπανάγος ήταν ο βασικός ομιλητής στη βραδιά για τον Άκη και την Τερέζα... Άνετος μας έδωσε πολλές ενδιαφέρουσες πληροφορίες για το ζευγάρι, και με χιούμορ διάνθισε το κέφι της ξεχωριστής βραδιάς... Αντικειμενικά πολύ καλός στο ρόλο του, του αξίζουν συγχαρητήρια...  Δεν είναι η πρώτη φορά που τον βλέπαμε με πολύ θετική εντύπωση μας έκανε με το κουκλοθέατρο του στο γάμο του Άκη και της Ελένης Παπαργυρίου, εκείνη την αξέχαστη Πρωτομαγιά στο Μεγάλο Πεύκο.

akis-tereza8.290516
Αποκάλυψη ήταν ο Αντρέ στο ρόλο του, να απαγγείλει το ποίημα που είχε γράψει η αδελφή του Γκρεσίλντα για το ζευγάρι Άκη και Τερέζα... Υπέροχο! Το φωτογράφησα να σας το δώσω, όπως ήταν με τον γραφικό χαρακτήρα της Γκρεσίλντα, αλλά το αποτέλεσμα δεν ήταν καλό κι έτσι δεν τη δημοσιεύω τη φωτογραφία αυτή... Στην ουσία έλεγε παραστατικά την πορεία των αδελφών μας... Και την ήξερε καλά μια και ήταν στενή τους φίλη...

akis-tereza9.290516
Χαρούμενο και ευτυχισμένο τα ζευγάρι καθώς έφτανε στο σπίτι της Γεωργίας κατάλαβε ότι κάτι είχαν ετοιμάσει... Όλα τα αυτοκίνητα των αδελφών ήταν εκεί, λες και είχαν ξεκίνημα. Κι εδώ που τα λέμε, δεν είναι και τόσο φυσιολογικό απόγευμα Κυριακής. Έτσι δεν είναι; Όμως, όπως και να το κάνουμε, είναι μια όμορφη αποδοχή αυτή από την εκκλησία που ο Άκης, τουλάχιστον, μεγάλωσε από παιδί. Η Τερέζα ήρθε μετά το γάμο της, αλλά εγκλιματίστηκε γρήγορα και εύκολα...

akis.teraza1

«Ποιος θα μπορέσει να σταθεί;», η τελευταία υπηρεσιακή ομιλία του επισκόπου μας…

luludi20.2015agia.grafi.xroma

Έχω ήδη γράψει τις δυο ομιλίες που έκανε ο επίσκοπος της Περιοχής μας, Ιορδάνης Σκερλετίδης κατά την επίσκεψη του την περασμένη εβδομάδα στην εκκλησία μας… Μπορείτε να τις δείτε ξανά ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Κι επειδή πάντα κάτι σπουδαίο και σημαντικό έχει να καταθέσει στην τρίτη και τελευταία ομιλία του ας δούμε από τις σημειώσεις μου, μερικά πολύ ενδιαφέροντα σημεία…

Ο τίτλος της ομιλία του ήταν «Ποιος θα μπορέσει να σταθεί;» και με έναν πολύ ωραίο και παραστατικό τρόπο, μας έδωσε τη δυνατότητα να μπούμε στη διαδικασία να δούμε σε τι πνευματική κατάσταση βρισκόμαστε… Παρομοίασε μάλιστα τα σημεία από τα οποία πρέπει να περάσουμε ως προειδοποιητικές πινακίδες και τις αρίθμησε συγκεκριμένα σε επτά.

Να τις δούμε λίγο πιο προσεκτικά γιατί μας αφορούν όλους;

Πρώτη πινακίδες: 1 Θεσσαλονικείς 5: 2,3 Ειρήνη και Ασφάλεια. Τόνισε ότι αυτό μπορεί να είναι ένα γεγονός ή μια σειρά γεγονότων… Ζούμε έναν καιρό που η προφητεία αυτή είναι σε εξέλιξη…

Δεύτερη πινακίδα: Αποκάλυψη 17: 16,17 Καταστροφή της παγκόσμιας αυτοκρατορίας της ψεύτικης θρησκείας – Έναρξη της μεγάλης θλίψης. Ξέρουμε ότι σ’ αυτό περιλαμβάνεται ο ΟΗΕ. Και βλέπουμε γύρω μας ότι στήνεται ήδη αυτό το σκηνικό. Μια ματιά στις ειδήσεις (αν αντέχετε…) θα μας πείσει γι’ αυτό.

Ο Ιορδάνης μάλιστα τόνισε σύμφωνα και με μια πρόσφατη ΣΚΟΠΙΑ μας, ότι ακόμα και κάποιοι κληρικοί της ορθοδοξίας θα εγκαταλείψουν την πορεία τους και θα συνταχτούν μαζί μας…

Η παρ. 5 της ΣΚΟΠΙΑΣ w15 15/7 σ. 15-16 που διαβάσαμε πρόσφατα και είχε τον τίτλο: «Πλησιάζει η Απελευθέρωσή Σας»! αναφέρει συγκεκριμένα:

Μήπως όμως πρέπει να συμπεράνουμε ότι η καταστροφή των θρησκειών της Βαβυλώνας της Μεγάλης θα σημάνει και τον θάνατο όλων όσων ανήκαν σε αυτές; Προφανώς όχι. Ο προφήτης Ζαχαρίας έγραψε υπό θεϊκή έμπνευση σχετικά με εκείνον τον καιρό. Μιλώντας για κάποιον που ήταν προηγουμένως μέρος της ψεύτικης θρησκείας, η αφήγηση αναφέρει: «Θα πει: “Εγώ δεν είμαι προφήτης. Εγώ είμαι άνθρωπος που καλλιεργεί τη γη, επειδή χωματένιος άνθρωπος με απέκτησε από τον καιρό της νεότητάς μου”. Και κάποιος θα του πει: “Τι είναι αυτές οι πληγές που έχεις πάνω σου, ανάμεσα στα χέρια σου;” Και αυτός θα πει: “Είναι πληγές από τα χτυπήματα που δέχτηκα στο σπίτι εκείνων που με αγαπούσαν πολύ”». (Ζαχ. 13:4-6) Προφανώς, λοιπόν, ακόμα και κάποιοι κληρικοί θα εγκαταλείψουν τη θρησκευτική τους πορεία και θα αρνούνται ότι κάποτε ανήκαν σε αυτές τις ψεύτικες θρησκείες.

Το πιο πολύτιμο απόκτημα μας σε μια τέτοια δύσκολη ώρα θα είναι η σχέση μας με τον Ιεχωβά Θεό… Γι’ αυτό εκπαιδευόμαστε συνεχώς… Επειδή είμαστε βέβαιοι ότι θα συναντήσουμε πολλές δυσκολίες… Αλλά θέτουμε πνευματικές προτεραιότητες και στόχους…

Για σκεφτείτε: Θα κληθούμε να εξαγγέλλουμε άγγελμα κρίσης… Γι’ αυτό και πρέπει να προετοιμαζόμαστε… Δεν θα είναι κάτι εύκολο.

Τρίτη πινακίδα: Ματθαίος 24:29. Φυσικά φαινόμενα… Τα έχουμε δει και στα αρχαία χρόνια. Επομένως μπορεί και να τα ξαναδούμε… Η κατάσταση θα είναι δύσκολη. Κάποιοι θα ρωτούν: Γιατί μας εξαπατήσατε;… Θα είναι μια πολύ σκληρή στιγμή. Θα υπάρχει αναρχία…

Σε ποια κατάσταση θα βρισκόμαστε εμείς άραγε; Θα είμαστε καλά, γιατί θα έχουμε φως. Ακολουθούμε συμβουλές σοφές… Και έχουμε φως, διαφώτιση… Αυτό δεν είναι καθόλου λίγο.

Τέταρτη πινακίδα: Ματθαίος 24:30 όπου μπορούμε να δούμε το σημείο του γιου του ανθρώπου… Θα δούμε τον διαχωρισμό προβάτων και κατσικιών από τον βασιλιά μας Ιησού Χριστό… Η κρίση θα είναι φοβερή. Οι άνθρωποι θα χτυπούν τον εαυτό τους, επειδή θα είναι πια, πολύ αργά για να αλλάξουν.

Δεν μπορείς να αλλάξεις τη ζωή σου μέσα σε μια μέρα, σε μια ώρα, σε ένα λεπτό… Εμείς που το δοκιμάσαμε, καθώς μελετούσαμε, κάναμε πολύ χρόνο μέχρι να οδηγηθούμε στο ποθητό αποτέλεσμα… Και συνεχίζουμε να το κάνουμε…

Να, γιατί είναι σημαντικό που έχουμε αναπτύξει καλές συνήθειες, υπακούμε και κάνουμε συνεχώς προσπάθειες για να ανανεώσουμε τον εαυτό μας, μακριά από παλιές νοοτροπίες που μας κρατούσαν δέσμιους. Να γιατί πρέπει να προετοιμαζόμαστε από τώρα, για να μη δυσκολευτούμε τότε…

Πέμπτη πινακίδα: Ιεζεκιήλ 38: 2α, 15-16 Επίθεση του Γωγ του Μαγώγ… Γνωρίζουμε από την εκλέπτυνση, ότι πρόκειται για συνασπισμό Εθνών… Σε τέτοιες ώρες πολύ κρίσιμες, πρέπει να είμαστε σε θέση να αποδείξουμε ότι η πεποίθηση μας και η εμπιστοσύνη μας, είναι απόλυτη στον Ιεχωβά Θεό.

Με τη βοήθεια των διορισμένων θα παίρνουμε συγκεκριμένες οδηγίες για το πιο δρόμο πρέπει να πάρουμε. Είναι ανάγκη να μάθουμε να τους εμπιστευόμαστε από τώρα… Ξέρουμε πως ο Ιεχωβά τους χρησιμοποιεί, είναι το «μυστικό του όπλο».

Έκτη πινακίδα: Ματθαίος 24:31 Ξεκαθαρίζει το τοπίο σχετικά με τους οσίους και τους χρισμένου…

Έβδομη πινακίδα: Αποκάλυψη 16:16 Αρμαγεδώνας, το τέλος.

Πώς θα είμαστε εμείς τότε; Τι θα έχουμε κάνει σχετικά με την προετοιμασία μας; Τα εδάφια 2 Πέτρου 3: 11,12 μας δείχνουν τι άτομα θα είμαστε… Η ζωή μας πρέπει να χαρακτηρίζεται από άγιες πράξεις και έργα… Συμπληρώσαμε 100 χρόνια από τότε που ο Ιεχωβά άρχισε τον καθαρισμό στη γη… Είναι αναγκαίο λοιπόν να τον υπηρετούμε με καθαρή συνείδηση και να νιώθουμε ωραία κοντά του. Έτσι θα είμαστε σε θέση να σταθούμε και να δούμε…

Είναι απαραίτητο όμως και κάτι ακόμα… Θα πρέπει να συνεχίσουμε να έχουμε στενές συναναστροφές με τους αδελφούς μας. Να συγχωρούμε… Να διακρατούμε τους υψηλούς κανόνες ηθικής διαγωγής. Να διαβάζουμε την Αγία Γραφή, να εφαρμόζουμε όσα μαθαίνουμε και να τηρούμε τη διευθέτηση της οικογενειακής λατρείας.

Θα τα καταφέρουμε; Τα εδάφια Αποκάλυψη 6: 16,17 μας λένε ότι θα είναι πολύ δύσκολη κατάσταση καθώς θα επικρατεί σύγχυση και πανικός… Θα σταθούμε; Η απάντηση είναι στο χέρι μας. Έχουμε όλες τις προμήθειες για να τα καταφέρουμε… Από μας εξαρτάται…

Έχετε αναρωτηθεί «Ποιοι είναι οι πραγματικοί ακόλουθοι του Χριστού» στις μέρες μας;

luludi25.2015

agia.grafiΤην Τρίτη που μας πέρασε είχαμε μια πολύ όμορφη ομιλία του επισκόπου της περιοχής μας, Ιορδάνη Σκερλετίδη. Δείτε ΕΔΩ για να τη θυμηθείτε, επειδή έχει πολύ όμορφα πράγματα να μας δώσει… Και όλη την εβδομάδα που μας πέρασε ήταν μαζί μας, στην εκκλησία μας σε μια ανταλλαγή δύναμης και αισιοδοξίας…

Χθες Κυριακή παρακολουθήσαμε την δημόσια ομιλία του πουείχε αυτό το θέμα: «Ποιοι είναι οι πραγματικοί ακόλουθοι του Χριστού;»… Τυχαία; Καθόλου. Διότι, όπως τόνισε στην αρχή της ομιλίας του, υπάρχουν στη γη περισσότεροι από 2 δις άνθρωποι που ισχυρίζονται ότι είναι χριστιανοί. Και υπάρχουν περίπου 40.000 δόγματα που επίσης ισχυρίζονται ότι υπηρετούν τον Ιησού Χριστό… Αλλά είναι όντως χριστιανοί, όλοι αυτοί;

Στα εδάφια Ματθαίος 7:21-23 βλέπουμε ότι χρειάζονται μερικά επιπρόσθετα χριστιανικά χαρακτηριστικά, κάτι σαν πιστοποιητικά, θα λέγαμε… Βλέπουμε ότι δεν είναι αρκετό να δηλώνουμε έτσι, αλλά χρειάζεται να επιτελούμε το θέλημα του Θεού καθημερινά στη ζωή μας.

Και πώς μπορούμε να το επιτύχουμε αυτό; Χρειάζεται αυτοεξέταση από μέρους μας, ώστε να διαπιστώσουμε ότι είμαστε πράγματι κοντά του… Υπάρχουν λοιπόν τρία πράγματα στα οποία οφείλουμε να σταθούμε λίγο περισσότερο:

  • Γνωρίζουμε ότι είναι πολλοί αυτοί που ισχυρίζονται ότι είναι χριστιανοί.
  • Πρέπει να μας επιδοκιμάζει ο Ιεχωβά και ο γιός του.
  • Να εξετάσουμε την περίπτωση να μας έχουν εξαπατήσει…


Πώς μπορούμε να το επιτύχουμε αυτό; Χρειάζεται να έχουμε τα ανάλογα πιστοποιητικά χριστιανικής ταυτότητας… Αναφερόμαστε σε τέσσερα τουλάχιστον, τα οποία και θα δούμε αναλυτικά στη συνέχεια…

Τέσσερα πιστοποιητικά χριστιανικής ταυτότητας…

Το πρώτο αφορά τον Λόγο του θεού, την Αγία Γραφή… Στο εδάφιο Ιωάννης 17:17 βλέπουμε τι είναι αυτό που κάνει τους αληθινούς χριστιανούς να ξεχωρίζουν… Δεν χρειάζεται μόνο να διαθέτουν σπίτι τους την Αγία Γραφή, αλλά είναι απαραίτητο να τη διαβάζουν και να εφαρμόζουν στη ζωή τους τις αρχές που περιέχει. Πρότυπο μας είναι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός… Εκείνος δεν δίδασκε προσωπικές απόψεις, αλλά με βάση το τι περιείχε η Γραφή… Εκείνη που ήταν διαθέσιμη στην εποχή του…

Η Αγία Γραφή είναι οδηγός ζωής, η απόλυτη αυθεντία για να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι… Ας είμαστε λοιπόν άνθρωποι που θα σεβόμαστε το Λόγο του και θα εφαρμόζουμε, όπως είπαμε, στη ζωή μας αυτά που μαθαίνουμε…

Το δεύτερο αφορά το όνομα του Θεού… Στα εδάφια Ιωάννης 17: 6, 26 βλέπουμε να γίνεται αναφορά σε έναν ενωτικό δεσμό… Πολύ σημαντικό αυτό για μας… Ο Ιησούς φανέρωσε το όνομα του κατά τη διάρκεια της σύντομης διακονίας του στη γη…Αναγνωρίζουμε ότι ο Ιεχωβά είναι ο πνευματικός μας πατέρας… Να γιατί έχουμε πλήρες ονοματεπώνυμο: Χριστιανοί Μάρτυρες του ιεχωβά!

Γι’ αυτό και εμείς γνωστοποιούμε το όνομα του Θεού στους ανθρώπους. Θέλουμε να τους βοηθήσουμε να γνωρίσουν το όνομα του και να είναι σε θέση να αναπτύξουν μια προσωπική σχέση μαζί του… Είναι μεγάλη τιμή για μας να φέρουμε το όνομα του Θεού πάνω μας.

Το τρίο αφορά τη Βασιλεία του Θεού… Στο εδάφιο Λουκάς 4:43 ο Ιησούς έστειλε τους μαθητές τους να μιλήσουν στους ανθρώπους, αλλά όχι έτσι, γενικώς και αορίστως… Τους έδωσε συγκεκριμένο θέμα: Θα μιλούσαν για τα καλά νέα της Βασιλείας του θεού… Και τι είναι αυτή η Βασιλεία; Εμείς γνωρίζουμε καλά, αλλά επειδή ανάμεσα στους ανθρώπους που ήρθαν να παρακολουθήσουν τη συνάθροιση ήταν και φίλοι της αλήθειας ή ενδιαφερόμενοι ή άνθρωποι καλόπιστοι που έκαναν την έρευνα τους ο Ιορδάνης Σκερλετίδης τόνισε με έμφαση ότι πρόκειται για μια ουράνια κυβέρνηση, επιλογή του ίδιου του Θεού η οποία είναι σε θέση να φέρει ειρήνη και δικαιοσύνη σε ολόκληρη τη γη.

Το πρόβλημα, όπως μπορούμε να αντιληφθούμε δεν είναι τοπικό κι ας είναι η θλίψη λόγω των μνημονίων και της λιτότητας, μεγαλύτερη στη χώ’ωρα μας… Το πρόβλημα είναι παγκόσμιο... Γι’ αυτό και είναι αναγκαία μια παγκόσμια κυβέρνηση. Να γιατί είναι υπέροχο που είμαστε διαγγελείς αυτής της Βασιλείας του Θεού…

Το θέμα σχετίζεται άμεσα με την Αγία Γραφή… Και είναι πολύ σοβαρό αυτό, διότι μέσω αυτής παίρνουμε θέση στο ζήτημα της κυριαρχίας του Θεού… Είμαστε ήδη ενεργοί πολίτες στην κυβέρνηση του Θεού, αφού έχουμε πάρει ξεκάθαρη θέση.

Το τέταρτο ζήτημα αφορά την χριστιανική αγάπη… Στο εδάφιο Ιωάννης 13: 34,35 ο Ιησούς αναφέρεται σε μια νέα εντολή που αφορούσε την αγάπη. Μιλούσε όμως για την ανιδιοτελή και αυτοθυσιαστική αγάπη… Και δεν ήταν λόγια… Το απέδειξε ο ίδιος, καθώς έδωσε τη ζωή του ως λύτρο για την αμαρτία μας και το θάνατο…

Ξέρουμε πως δεν είναι εύκολη μια τέτοια αγάπη… Δεν την έχουν όλοι από τη γέννηση τους… Όμως όλοι μπορούν να την καλλιεργήσουν να την εκπαιδεύσουν κι έτσι είναι βέβαιο ότι θα είναι σε θέση να την εκδηλώσουν. Γι’ αυτό και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι σαν μια παγκόσμια οικογένεια, στενά δεμένη πνευματικά… Γι’ αυτό και αποκαλούνται μεταξύ τους «αδελφοί».

Όλα αυτά είναι σημαντικά γνήσια πιστοποιητικά χριστιανικής ταυτότητας…

Στα εδάφια 1 Πέτρου 2:1,3 βλέπουμε ότι ο Ιεχωβά σε λίγο θα ζητήσει λογαριασμό από όλους όσους ισχυρίζονται ότι ακολούθησαν τον γιό του και είναι χριστιανοί κατά δήλωση τους… Και τότε πολλοί θα διαπιστώσουν έκπληκτοι ότι τα πιστοποιητικά που έχουν για να αποδείξουν την πίστη τους είναι πλαστά… Ότι δηλαδή εξαπατήθηκαν από τους θρησκευτικούς τους ηγέτες…

Δικό μας χρέος είναι σ’ αυτή την ώρα της κρίσης να διαθέτουμε τα γνήσια πιστοποιητικά… Κι αυτό είναι στο χέρι μας…

  • Όλα τα παραπάνω είναι από τις σημειώσεις που κράτησα κατά την δημόσια ομιλία του επισκόπου της περιοχής μας Ιορδάνη Σκερλετίδη που έγινε στην εκκλησία μας Αθήνα Αττική την Κυριακή 29/05/2016.

Η Αγία γραφή αλλάζει τις ανθρώπινες ζωές… Δυο άνθρωποι μιλάνε για τις εμπειρίες τους…

Με εντυπωσίασαν οι ξεκάθαρες, λογικές απαντήσεις της 
ernest.lodi

Αφήγηση από τον Έρνεστ Λόντι, Έτος γέννησης: 1948. Χώρα καταγωγής: Ουγγαρία
ernest.lodi1Ιστορικό: λαχταρούσε για απαντήσεις σε σημαντικά ερωτήματα της ζωής

Το παρελθόν μου: Γεννήθηκα στο Στζεκεσφέχεοβαρ της Ουγγαρίας, μια πόλη με πλούσιο παρελθόν 1.000 και πλέον ετών. Δυστυχώς, ακόμα δεν μπορώ να σβήσω από τη μνήμη μου τα οδυνηρά σημάδια που χάραξε ο όλεθρος του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου.

Τα πρώτα χρόνια της ζωής μου ζούσα με τους παππούδες μου. Έχω τρυφερές αναμνήσεις και από τους δύο —ιδιαίτερα από τη γιαγιά μου την Ελίζαμπεθ. Μου ενστάλαξε ισχυρή πίστη στον Θεό. Από τριών χρονών, λέγαμε κάθε βράδυ μαζί το «Πάτερ Ημών». Χρειάστηκε, όμως, να φτάσω σχεδόν 30 χρονών για να κατανοήσω το νόημα αυτής της προσευχής.

Οι παππούδες μου με φρόντιζαν στα πρώτα μου χρόνια επειδή οι γονείς μου δούλευαν μέρα νύχτα, ελπίζοντας να μαζέψουν αρκετά χρήματα για να αγοράσουν ένα αξιοπρεπές σπίτι. Κάθε δεύτερο Σάββατο, όμως, βρισκόμασταν όλοι μαζί για φαγητό. Θεωρούσα πολύτιμες τις στιγμές που ήμασταν όλοι μαζί.

Το 1958, το όνειρο των γονιών μου έγινε πραγματικότητα. Κατάφεραν να αγοράσουν ένα σπίτι για να ζήσουμε και οι τρεις μαζί. Επιτέλους θα έμενα με τους γονείς μου —ήμουν κατενθουσιασμένος! Ωστόσο, έξι μήνες αργότερα η ευτυχία μου τερματίστηκε ξαφνικά. Ο πατέρας μου πέθανε από καρκίνο.

Ήμουν συντετριμμένος. Θυμάμαι ότι προσευχόμουν: «Θεέ, σε ικέτευσα να σώσεις τον πατέρα μου. Τον έχω ανάγκη. Γιατί δεν απάντησες στις προσευχές μου;» Ήθελα απεγνωσμένα να μάθω πού βρισκόταν ο πατέρας μου. “Είναι στον ουρανό; Ή έπαψε για πάντα να υπάρχει;” αναρωτιόμουν. Ζήλευα τα άλλα παιδιά που είχαν πατέρα.

Επί πολλά χρόνια, πήγαινα στο νεκροταφείο σχεδόν κάθε μέρα. Γονάτιζα στον τάφο του πατέρα μου και προσευχόμουν: «Σε παρακαλώ, Θεέ, θέλω να μάθω πού είναι ο πατέρας μου». Παράλληλα, προσευχόμουν για βοήθεια ώστε να βρω το νόημα της ζωής.

Σε ηλικία 13 χρονών αποφάσισα να μάθω γερμανικά. Σκεφτόμουν ότι μελετώντας την τόσο πλούσια γερμανική λογοτεχνία ίσως έβρισκα απαντήσεις στα ερωτήματά μου. Το 1967, ξεκίνησα να σπουδάζω στην πόλη Τζένα, που τότε ανήκε στην Ανατολική Γερμανία. Διάβαζα μανιωδώς βιβλία Γερμανών φιλοσόφων, ειδικά εκείνα που ασχολούνταν με το νόημα της ανθρώπινης ύπαρξης. Αν και έβρισκα κάποιες ενδιαφέρουσες σκέψεις, καμία δεν με ικανοποιούσε πλήρως. Συνέχισα να προσεύχομαι για απαντήσεις.

Πώς άλλαξε τη ζωή μου η Αγία Γραφή: Το 1970, επέστρεψα στην Ουγγαρία, και εκεί γνώρισα τη μέλλουσα γυναίκα μου, τη Ρόουζ. Εκείνον τον καιρό, η Ουγγαρία ήταν υπό κομμουνιστικό καθεστώς. Λίγο καιρό μετά το γάμο μας, η Ρόουζ και εγώ διαφύγαμε στην Αυστρία. Στόχος μας ήταν να μεταναστεύσουμε τελικά στο Σίντνεϊ της Αυστραλίας, όπου ζούσε ο θείος μου.

Στην Αυστρία βρήκα σύντομα δουλειά. Μια μέρα, ένας συνάδελφος μου είπε ότι τις απαντήσεις για όλα τα ερωτήματά μου θα τις έβρισκα στη Γραφή, και μου έδωσε κάποια βιβλία που την ανέλυαν. Τα καταβρόχθισα αλλά ήθελα να μάθω περισσότερα. Έτσι λοιπόν, έγραψα στους εκδότες των βιβλίων, τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, και ζήτησα περισσότερα έντυπα.

Στην πρώτη επέτειο του γάμου μας, μας επισκέφτηκε ένας νεαρός Αυστριακός Μάρτυρας. Έφερε τα έντυπα που είχα ζητήσει και μου πρόσφερε Γραφική Μελέτη, την οποία δέχτηκα. Λαχταρούσα να μάθω περισσότερα, και έτσι μελετούσαμε δυο φορές την εβδομάδα— με την κάθε μελέτη να διαρκεί περίπου τέσσερις ώρες!

Με συνάρπαζαν όσα με δίδασκαν οι Μάρτυρες από τη Γραφή. Όταν μου έδειξαν το όνομα του Θεού —Ιεχωβά— μέσα από την ουγγρική Γραφή μου, δεν μπορούσα να το πιστέψω. Στα 27 χρόνια που πήγαινα στην εκκλησία, δεν είχα ακούσει ούτε μία φορά να αναφέρεται το όνομα του Θεού. Με εντυπωσίασαν οι ξεκάθαρες, λογικές απαντήσεις της Γραφής στα ερωτήματά μου. Λόγου χάρη, έμαθα ότι οι νεκροί δεν έχουν συνειδητότητα, είναι σαν να κοιμούνται βαθιά. (Εκκλησιαστής 9:5, 10· Ιωάννης 11:11-15) Έμαθα, επίσης, την υπόσχεση της Γραφής για έναν νέο κόσμο όπου «ο θάνατος δεν θα υπάρχει πια». (Αποκάλυψη 21:3, 4) Ελπίζω ότι θα ξαναδώ τον πατέρα μου, επειδή σε αυτόν το νέο κόσμο «πρόκειται να γίνει ανάσταση».—Πράξεις 24:15.

Η Ρόουζ άρχισε και αυτή να μελετάει ολόκαρδα τη Γραφή. Κάναμε ραγδαία πρόοδο, και τελειώσαμε το έντυπο μελέτης μόλις σε δύο μήνες! Παρακολουθούσαμε όλες τις συναθροίσεις των Μαρτύρων στην Αίθουσα Βασιλείας. Μας εντυπωσίαζε βαθιά η αγάπη, η αλληλεγγύη και η ενότητα των Μαρτύρων του Ιεχωβά.—Ιωάννης 13:34, 35.

Το 1976, δόθηκε στη Ρόουζ και σε εμένα άδεια εισόδου στην Αυστραλία. Αμέσως εντοπίσαμε τους Μάρτυρες του Ιεχωβά εκεί. Μας έκαναν ευθύς εξαρχής να νιώσουμε σαν στο σπίτι μας. Το 1978 γίναμε και εμείς Μάρτυρες.

Πώς έχω ωφεληθεί: Τελικά, βρήκα απαντήσεις στα ερωτήματα που με βασάνιζαν τόσον καιρό. Πλησιάζοντας τον Ιεχωβά Θεό, βρήκα επίσης τον καλύτερο Πατέρα που μπορεί να υπάρξει. (Ιακώβου 4:8) Και η ελπίδα ότι θα ξαναδώ το βιολογικό μου πατέρα στον ερχόμενο νέο κόσμο σημαίνει πάρα πολλά για εμένα. —Ιωάννης 5:28, 29.

Το 1989, η Ρόουζ και εγώ αποφασίσαμε να επιστρέψουμε στην Ουγγαρία ώστε να μεταδώσουμε τις πεποιθήσεις μας στους φίλους και στην οικογένειά μας, καθώς και σε όσους θα συναντούσαμε. Νιώθουμε προνομιούχοι επειδή έχουμε μελετήσει τη Γραφή με εκατοντάδες ανθρώπους. Από αυτούς, 70 και πλέον υπηρετούν τον Ιεχωβά μαζί μας, περιλαμβανομένης και της αγαπημένης μου μητέρας.

Επί 17 χρόνια προσευχόμουν ζητώντας απαντήσεις στα ερωτήματά μου. Έχουν περάσει άλλα 39, και ακόμα προσεύχομαι —μόνο που πλέον μπορώ να λέω: «Σε ευχαριστώ, αγαπημένε μου ουράνιε Πατέρα, που απάντησες στις προσευχές που έκανα όταν ήμουν παιδάκι».

  • w15 1/2 σ. 10-11 Με Εντυπωσίασαν οι Ξεκάθαρες, Λογικές Απαντήσεις της Αγίας Γραφής.


Η Γραφική αλήθεια ικανοποίησε τη δίψα μου για απαντήσεις
mili.gudnel
Αφήγηση από τη Μίλι Γκούντελ. Έτος γέννησης: 1987. Χώρα καταγωγής: Αζερμπαϊτζάν
mili.gudnel.1JPG
Ιστορικό: μουσουλμάνος πατέρας και εβραία μητέρα

Το παρελθόν μου: Γεννήθηκα στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν, και ήμουν το μικρότερο από τα δύο παιδιά της οικογένειας. Ο πατέρας μου ήταν Μουσουλμάνος και η μητέρα μου Εβραία. Μεταξύ των γονιών μου υπήρχε αγάπη, και ο ένας αποδεχόταν τα διαφορετικά πιστεύω του άλλου. Όσο διαρκούσε το Ραμαζάνι, η μαμά μου υποστήριζε τον μπαμπά μου που νήστευε, και εκείνος την υποστήριζε όταν τηρούσε το Πάσχα. Στο σπίτι μας είχαμε το Κοράνι, την Τορά και τη Γραφή.

Ένιωθα Μουσουλμάνα. Παρότι δεν αμφισβητούσα την ύπαρξη του Θεού, με προβλημάτιζαν διάφορα ζητήματα. Αναρωτιόμουν: “Γιατί δημιούργησε ο Θεός τους ανθρώπους, και ποιο το όφελος να υποφέρει κάποιος μια ολόκληρη ζωή μόνο και μόνο για να βασανίζεται αιώνια στην κόλαση;” Εφόσον οι άνθρωποι έλεγαν ότι όλα όσα συμβαίνουν είναι θέλημα Θεού, αναρωτιόμουν: “Μήπως είμαστε απλώς μαριονέτες στα χέρια ενός Θεού που ευχαριστιέται να μας βλέπει να υποφέρουμε;”

Όταν ήμουν 12 χρονών, άρχισα το ναμάζι, τις πέντε καθημερινές τελετουργικές προσευχές των Μουσουλμάνων. Περίπου εκείνον τον καιρό, ο πατέρας μου έγραψε την αδελφή μου και εμένα σε εβραϊκό σχολείο. Μεταξύ άλλων διδασκόμασταν τις παραδόσεις της Τορά και την εβραϊκή γλώσσα. Πριν από το μάθημα, έπρεπε να προσευχόμαστε σύμφωνα με την εβραϊκή παράδοση. Το πρωί, λοιπόν, άρχιζα με το ναμάζι στο σπίτι, και αργότερα μέσα στη μέρα, κάναμε εβραϊκές προσευχές στο σχολείο.

Αναζητούσα απεγνωσμένα λογικές απαντήσεις στα ερωτήματά μου. Ρωτούσα επανειλημμένα τους ραβίνους στο σχολείο: «Γιατί δημιούργησε ο Θεός τους ανθρώπους; Πώς βλέπει ο Θεός τον πατέρα μου που είναι Μουσουλμάνος; Αφού είναι καλός άνθρωπος, γιατί θεωρείται ακάθαρτος; Γιατί τον δημιούργησε ο Θεός;» Οι ελάχιστες απαντήσεις που έπαιρνα ήταν παράλογες και καθόλου πειστικές.

Πώς άλλαξε τη ζωή μου η Αγία Γραφή: Η πίστη μου στον Θεό έγινε συντρίμμια το 2002. Μόλις μία εβδομάδα αφότου είχαμε μεταναστεύσει στη Γερμανία ο πατέρας μου έπαθε εγκεφαλικό και έπεσε σε κώμα. Ανέκαθεν προσευχόμουν για την υγεία και την ευημερία της οικογένειάς μου. Πεπεισμένη ότι ο Παντοδύναμος είναι ο μόνος που εξουσιάζει τη ζωή και το θάνατο, τον εκλιπαρούσα καθημερινά να μην πεθάνει ο πατέρας μου. Σκεφτόμουν: “Δεν είναι τίποτα για τον Θεό να εκπληρώσει την εγκάρδια επιθυμία ενός μικρού κοριτσιού”. Ήμουν βέβαιη ότι θα άκουγε τις ικεσίες μου. Παρ’ όλα αυτά ο πατέρας μου πέθανε.

Συγκλονισμένη από τη φαινομενική αδιαφορία του Θεού, ένιωθα ράκος. Συλλογιζόμουν: “Είτε εγώ προσεύχομαι με λάθος τρόπο είτε δεν υπάρχει Θεός”. Είχα σαστίσει και δεν μπορούσα να κάνω το ναμάζι πλέον. Εφόσον δεν έβρισκα κανένα νόημα στις άλλες θρησκείες, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει Θεός.

Έξι μήνες μετά, χτύπησαν την πόρτα μας Μάρτυρες του Ιεχωβά. Δεν είχαμε σε εκτίμηση τη Χριστιανοσύνη, γι’ αυτό η αδελφή μου και εγώ θελήσαμε να τους δείξουμε ευγενικά ότι κάνουν λάθος. Τους ρωτήσαμε: «Πώς είναι δυνατόν οι Χριστιανοί να λατρεύουν τον Ιησού, το σταυρό, τη Μαρία και άλλα είδωλα αφού αυτό έρχεται σε αντίθεση με τις Δέκα Εντολές;» Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά μάς απέδειξαν μέσα από τη Γραφή ότι η λατρεία ειδώλων είναι απαγορευμένη για τους αληθινούς Χριστιανούς και ότι οι προσευχές πρέπει να απευθύνονται μόνο στον Θεό. Έμεινα έκπληκτη.

Κατόπιν ρωτήσαμε: «Τι γνώμη έχετε για την Τριάδα; Αν ο Ιησούς είναι ο Θεός, πώς γίνεται να έζησε στη γη και να θανατώθηκε από ανθρώπους;» Για άλλη μια φορά απάντησαν από τη Γραφή και εξήγησαν ότι ο Ιησούς δεν είναι ούτε ο Θεός ούτε ίσος με Εκείνον. Οι Μάρτυρες εξήγησαν ότι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν πιστεύουν στην Τριάδα. Είχα μείνει άναυδη και σκέφτηκα: “Αυτοί είναι όντως παράξενοι Χριστιανοί.”

Εντούτοις, ήθελα να μάθω γιατί πεθαίνουν οι άνθρωποι και γιατί επιτρέπει ο Θεός να υποφέρουμε. Οι Μάρτυρες μου έδειξαν το βιβλίο «Γνώση που Οδηγεί στην Αιώνια Ζωή», στο οποίο υπήρχαν ολόκληρα κεφάλαια που απαντούσαν στα ερωτήματά μου. Αρχίσαμε αμέσως Γραφική μελέτη.

Σε κάθε μελέτη έβρισκα λογικές, βασισμένες στη Γραφή απαντήσεις στις ερωτήσεις μου. Έμαθα ότι το όνομα του Θεού είναι Ιεχωβά. (Ψαλμός 83:18) Κύρια ιδιότητά του είναι η ανιδιοτελής αγάπη. (1 Ιωάννη 4:8) Δημιούργησε τους ανθρώπους επειδή ήθελε να τους χαρίσει το δώρο της ζωής. Κατάλαβα ότι, παρ’ όλο που ο Θεός επιτρέπει την αδικία, την απεχθάνεται και σύντομα θα την αφανίσει για πάντα. Έμαθα ότι ο στασιασμός του Αδάμ και της Εύας προκάλεσε μεγάλη ζημιά στην ανθρωπότητα. (Ρωμαίους 5:12) Στα θλιβερά επακόλουθα περιλαμβάνεται και ο θάνατος των αγαπημένων μας, όπως του πατέρα μου. Σε έναν μελλοντικό νέο κόσμο, ο Θεός θα αναιρέσει τις συνέπειες που έχουν προκαλέσει αυτές οι τραγωδίες, και όσοι έχουν πεθάνει θα ξαναζήσουν.—Πράξεις 24:15.

Η Γραφική αλήθεια ικανοποίησε τη δίψα μου για απαντήσεις. Άρχισα να πιστεύω ξανά στον Θεό. Καθώς γνώριζα καλύτερα τους Μάρτυρες του Ιεχωβά κατάλαβα ότι αποτελούν μια παγκόσμια αδελφότητα. Η ενότητα και η αγάπη που τους χαρακτηρίζει με εντυπωσίασε. (Ιωάννης 13:34, 35) Αυτά που μάθαινα για τον Ιεχωβά με υποκίνησαν να τον υπηρετώ. Έτσι λοιπόν, αποφάσισα να γίνω Μάρτυρας του Ιεχωβά. Βαφτίστηκα στις 8 Ιανουαρίου 2005.

Πώς έχω ωφεληθεί: Τα πειστικά επιχειρήματα της Γραφής άλλαξαν ολοκληρωτικά την άποψή μου για τη ζωή. Οι έγκυρες εξηγήσεις που βρήκα στο Λόγο του Θεού μού φέρνουν εσωτερική ειρήνη. Αντλώ μεγάλη χαρά και παρηγοριά από την ελπίδα ότι θα ξαναδώ τον πατέρα μου μέσω της ανάστασης που υπόσχεται ο Λόγος του Θεού.—Ιωάννης 5:28, 29.

Τα τελευταία έξι χρόνια απολαμβάνω το γάμο μου με το θεοφοβούμενο σύζυγό μου, τον Τζόναθαν. Έχουμε μάθει ότι η αλήθεια του Θεού είναι λογική και απλή, αλλά ταυτόχρονα ανεκτίμητος θησαυρός. Γι’ αυτό, εκτιμούμε το προνόμιο που έχουμε να μεταδίδουμε την πίστη μας και τη θαυμάσια ελπίδα μας στους άλλους. Τώρα πλέον ξέρω ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν είναι «παράξενοι» αλλά αληθινοί Χριστιανοί

  • w15 1/1 σ. 8-9 Η Γραφική Αλήθεια Ικανοποίησε τη Δίψα μου για Απαντήσεις 

Να αφήνετε τη δύναμη του Λόγου του Θεού, την Αγία Γραφή, να σας μεταμορφώνει συνεχώς…

petaluda6.2014nero2

Ο επίσκοπος της περιοχής μας, Ιορδάνης Σκερλετίδης το έθεσε πολύ όμορφα στη συνάθροιση της Τρίτης που μας πέρασε, στην πρώτη του υπηρεσιακή ομιλία με θέμα «Να αφήνετε τη δύναμη του Λόγου του Θεού, την Αγία Γραφή, να σας μεταμορφώνει συνεχώς»… Ήταν και θα είναι όλη αυτή την εβδομάδα κοντά μας, για μια συνεχή ανταλλαγή πνευματικών δώρων και ενθάρρυνση…

Τρεις ομιλίες με στόχο να κάνουμε συνεχώς αυτοεξέταση για να βλέπουμε πού βρισκόμαστε και να διορθώνουμε τυχόν λάθη στην πορεία πλεύσης μας… Θα εξετάσουμε δηλαδή τον εσωτερικό μας άνθρωπο, κάτι που μάλλον δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο… Διότι το να αλλάξεις νοοτροπία προϋποθέτει πολύ δουλειά και υπευθυνότητα. Χρειάζεται όμως, διότι με αυτή τη βάση θα έχουμε γνήσια πιστοποιητικά χριστιανικής ταυτότητας…

Στη ΣΚΟΠΙΑ υπάρχουν άρθρα, που έχουμε κι εμείς δει κατά καιρούς εδώ και θα συνεχίσουμε να βλέπουμε, για να μιμούμαστε την πορεία τους… Λέμε για τη σειρά άρθρων «Η Αγία Γραφή αλλάζει ζωές» και εκεί μπορούμε με την πρώτη ματιά να δούμε φωτογραφίες που δείχνουν το ΠΡΙΝ και το ΜΕΤΑ, τα εμφανή χαρακτηριστικά των αλλαγών που έχουμε κάνει στη ζωή μας όσοι μελετήσαμε και αποφασίσαμε να αφιερωθούμε στον Ιεχωβά Θεό.

Αποβάλαμε πολλά πράγματα, όταν αρχίσαμε τη μελέτη μας, αλλά καθημερινά δίνουμε αγώνα για να διακρατούμε την ακεραιότητα μας, επειδή είμαστε ατελείς. Και το μόνο μέρος για να βρούμε βοήθεια είναι στην Αγία Γραφή.

Πώς θα καταφέρουμε αυτή αλλαγή μόνιμα…

Αξίζει λοιπόν να εξετάσουμε τρία σημεία, τόνισε ο ομιλητής Ιορδάνης Σκερλετίδης… Και αυτά είναι:

1.    Να δούμε πόση πραγματικά δύναμη έχει ο Λόγος του Θεού.

2.    Να δούμε πώς μπορεί να το κάνει αυτό η Αγία Γραφή.

3.    Να διακρίνουμε σε ποιους τομείς μπορούμε να το κάνουμε…

Ας ξεκινήσουμε από το πρώτο, εξετάζοντας το εδάφιο Εβραίους 4:12 προκειμένου να δούμε τη δύναμη που έχει πραγματικά ο Λόγος του Θεού. Τα εδάφια Ματθαίος 5:27,28 μας συστήνουν ότι είναι αναγκαία η προσωπική μελέτη… Και φυσικά αυτό δεν έχει στόχο να μας καταπιεί η λύπη, αλλά να μπούμε σε μια διαδικασία μεταμόρφωσης και αφύπνισης…

Το δεύτερο, δεν το αναμένουμε να γίνει θαυματουργικά. Είναι κάτι που πρέπει να το αποφασίσουμε μόνοι μας…. Το εδάφιο Ρωμαίους 12:2 μας λέει ότι μεταμορφωνόμαστε ανακαινίζοντας το νου μας, προχωρώντας δηλαδή σε μια πλήρη αλλαγή. Και αυτό είναι κάτι που συνεχίζεται καθημερινά… Διαφορετικά δεν πρόκειται να μεταμορφωθούμε, το πιο πιθανό είναι να… μεταμφιεστούμε. Το μόνο που δεν θα πρέπει να θέλουμε…

Έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε τα εδάφια Εφεσίους 4:22-24 τα οποία μας λένε πώς λαβαίνει χώρα αυτή η μεταμόρφωση… Και να μην ξεχνάμε ποτέ, ότι πρέπει να ανανεωνόμαστε συνεχώς, αν θέλουμε πραγματικά να μεταμορφωθούμε.

Στο σημείο αυτό ο ομιλητής μας έδειξε τη φωτογραφία ενός ανθρώπινου εγκεφάλου τονίζοντας μας ότι στο άνω ημισφαίριο του δέχεται καθημερινά εκατομμύρια μηνύματα για τα οποία αποφασίζει… Στο κάτω ημισφαίριο υπάρχουν προγράμματα με τα οποία έχουμε γεννηθεί, ώστε το σώμα μας να μπορεί να κάνει μηχανικές ενέργειες, όπως η πέψη, η κίνηση κ.λπ.. Αλλά υπάρχουν και προγράμματα τα οποία, έχουμε εγκαταστήσει εμείς οι ίδιοι… Όπως είναι τα πρότυπα σκέψης μας, η νοοτροπία μας…

Είναι αναγκαίο λοιπόν να μελετάμε τη Γραφή με τέτοιο τρόπο ή ρυθμό ώστε να κάνουμε στοχασμούς, οι οποίοι να επιτρέπουν στον Λόγο του Θεού να μας μεταμορφώσουν, να αλλάξουμε δηλαδή αισθήματα και σκέψεις, όπως εκείνη λέει και να ξεφύγουμε από βαθιά ριζωμένες συνήθειες του παρελθόντος…

Ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί ότι δεν είναι εύκολο κάτι τέτοιο… Χρειάζεται συνεχή προσπάθεια και χρόνο, μέχρι να γίνει η εγκατάσταση, θα λέγαμε, των νέων προγραμμάτων… Και φυσικά από εμάς εξαρτάται αν επιτρέπουμε στον Λόγο του Θεού, να μας αλλάξει την καρδιά… Και τον εσωτερικό μας κόσμο…

Ας μείνουμε λίγο στο πώς μπορεί να γίνει αυτή η μετάλλαξη… Ο Ιορδάνης Σκερλετίδης έφερε ένα πολύ ωραίο παράδειγμα για το πώς μετασχηματίζεται η πεταλούδα από κάμπια… Στο εδάφιο Ρωμαίους 12:2 χρησιμοποιείται η λέξη μεταμορφόω. Αυτή η λέξη υποδηλώνει πλήρη αλλαγή, σαν τη μεταμόρφωση που υφίσταται η κάμπια όταν γίνεται πεταλούδα. Είναι τόσο πλήρης ώστε η Αγία Γραφή την αναφέρει ως αλλαγή προσωπικότητας.

petaluda4.2014
Τα τέσσερα χαρακτηριστικά στάδια

Και αν θέλαμε όλα αυτά να τα μεταφέρουμε στον άνθρωπο, ποια θα ήταν αυτά τα τέσσερα στάδια από τα οποία έπρεπε να περάσουμε;

Α. Να αναγνωρίσουμε ότι αν και έχουμε προσωπική άποψη, αυτή είναι περιορισμένη.

Β. Θα χρειαστεί λοιπόν να κάνουμε συντονισμένες προσπάθειες για να βγούμε από τον μικρόκοσμο μας.

Γ. Πώς θα το επιτύχουμε αυτό; Με το να καταβροχθίζουμε καθημερινά μεγάλη ποσότητα της Αγίας Γραφής και να κάνουμε προσωπικής εφαρμογή.

Δ. Με προσευχή και ταπεινότητα θα πρέπει να αναμένουμε ότι το Άγιο Πνεύμα θα μας βοηθήσει να ισχυροποιηθούμε σ’ αυτή τη νέα καθ’ όλα προσωπικότητα.

Σε μια τέτοια περίπτωση, είναι εντελώς απαραίτητο να δείχνουμε αμεροληψία σε όλες τις σχέσεις μας… Στο εδάφιο 1 Πέτρου 2:17 μπορούμε να δούμε την άποψη του Ιεχωβά και να την εφαρμόσουμε στη ζωή μας.

Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να καταβάλουμε προσπάθειες για να γνωριστούμε με όλους τους αδελφούς στην εκκλησία μας… Μιλάμε σε όλους λοιπόν και προσπαθούμε να καλούμε για συναναστροφή, αν οι συνθήκες μας το επιτρέπουν, όλους τους αδελφούς, ανεξάρτητα από το πιο κοινωνικό επίπεδο είναι, χρώμα ή φυλή…

Και ακόμα να κρατάμε το μάτι μας απλό… Το εδάφιο Ματθαίος 6:22 μας δείχνει την άποψη του Ιεχωβά… Αλλά ας αναρωτηθούμε: Αγωνιζόμαστε να διατηρήσουμε το μάτι μας απλό ή μήπως αυτό είναι από μόνο του απλό, λόγω της οικονομικής ύφεσης στην οποία βρίσκεται τα τελευταία χρόνια η χώρα μας… Ακόμα και αν διαθέτουμε χρήματα για να προμηθευτούμε ακριβές συσκευές κινητών τηλεφώνων, τάμπλετς κ.λπ, αναγνωρίζουμε ότι εμπιστευόμαστε αποκλειστικά και μόνο το χέρι του Ιεχωβά στη ζωή μας;

Παραδείγματα που θα μας βοηθήσουν

Εδώ ο επίσκοπος, μας έφερε ένα για παράδειγμα τον Ρίτσαρντ και τη Ρουθ, που φιλοξενήθηκαν στη ΣΚΟΠΙΑ του 2011-15/3 «Να Εμπιστεύεστε στον Ιεχωβά Καθώς το Τέλος Πλησιάζει». Πρόκειται για ένα αντρόγυνο με τρία μικρά παιδιά. «Η καρδιά μου μού έλεγε ότι μπορούσα να κάνω περισσότερα για τον Ιεχωβά», λέει ο Ρίτσαρντ. «Είχα μια άνετη ζωή, αλλά ένιωθα πως έδινα στον Θεό ό,τι περίσσευε, σαν να λέγαμε. Αφού προσευχηθήκαμε για το ζήτημα και υπολογίσαμε τη δαπάνη, η Ρουθ και εγώ συμφωνήσαμε να ζητήσω από τον προϊστάμενό μου να εργάζομαι τέσσερις μόνο μέρες την εβδομάδα — παρότι η χώρα βρισκόταν εν μέσω οικονομικής κρίσης. Το αίτημά μου εγκρίθηκε και άρχισα να εργάζομαι σύμφωνα με το νέο πρόγραμμα τον επόμενο κιόλας μήνα». Πώς νιώθει τώρα ο Ρίτσαρντ;

«Ο μισθός μου έχει μειωθεί κατά 20 τοις εκατό», λέει, «αλλά τώρα έχω 50 επιπλέον μέρες το χρόνο για να τις περνάω με την οικογένειά μου και να εκπαιδεύω τα παιδιά μου. Κατάφερα να διπλασιάσω το χρόνο που δαπανώ στην υπηρεσία αγρού, να τριπλασιάσω τις Γραφικές μελέτες μου και να ηγούμαι περισσότερο στην εκκλησία. Και επειδή μπορώ να βοηθάω πιο πολύ στη φροντίδα των παιδιών, η Ρουθ είναι σε θέση να κάνει κατά καιρούς βοηθητικό σκαπανικό. Είμαι αποφασισμένος να διατηρήσω αυτό το πρόγραμμα, όσο το δυνατόν περισσότερο».

Αν λοιπόν νιώθουμε ότι μπορούμε να κάνουμε περισσότερα πράγματα στην υπηρεσία του Ιεχωβά, ας το κάνουμε…

Είναι όμως απαραίτητο για να φτάσουμε στην πλήρη μεταμόρφωση να διακρίνουμε και να εφαρμόζουμε γραφικές αρχές… Στο εδάφιο 5:17 βλέπουμε την άποψη του Ιεχωβά… Είναι εντελώς αναγκαίο να αντιλαμβανόμαστε ποιο είναι το θέλημα Του… Κι αυτό είναι κάτι που μας αφορά σε προσωπικό επίπεδο… Διότι το άτομο που σκέφτεται βάσει αρχών, είναι ώριμο πνευματικά…

Δεν αναζητά «παραθυράκια» για να δικαιολογήσει τα λάθη του και τις αστοχίες του, ούτε και βλέπει τη Γραφή σαν ένα νομικό έντυπο… Αλίμονο μας αν λειτουργούμε έτσι… Δεν υπάρχει καμιά σωτηρία…

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA