Η Πηγή του Φωτός είναι αποκλειστικά ο Ιεχωβά, όλα τα άλλα είναι απλά, έθιμα

tetragramato

Οι άνθρωποι παροδηγημένοι από εκείνους που όφειλαν να τους οδηγούν σωστά κοντά στον Θεό, τον οποίο διατείνονται ότι υπηρετούν, έχουν υιοθετήσει μια σειρά από ανθρώπινες δοξασίες ως θρησκευτικό υπόβαθρο και ασχολούνται μ’ αυτά ως έθιμα, υποστηρίζοντας πως τις κληρονόμησαν από τους γονείς τους ή από τους προγόνους τους.

Σωστά! Μόνο που, εφόσον πιστεύουν και υποστηρίζουν ότι είναι Χριστιανοί και λατρεύουν τον Θεό, δεν θα έπρεπε να ακολουθούν την καθοδηγία Του, μέσα από τον Λόγο Του, την Αγία Γραφή;

Ωστόσο, αγνοούν επιδεικτικά το περιεχόμενο της και τις διδασκαλίες της και βολεύονται να το κάνουν άλλοι γι’ αυτούς. Αυτή δεν είναι η αλήθεια;

Ο Ιεχωβά Θεός είναι ο Πλάστης του φωτός και ο Δημιουργός του σκοταδιού. (Ησ 45:7) Την πρώτη δημιουργική ημέρα αυτός είπε: «Ας γίνει φως». (Γε 1:3) Πρωτύτερα είχε δημιουργήσει τους ουρανούς (στους οποίους βρίσκονται μεταξύ άλλων «τα μεγαλοπρεπή φώτα»—ο ήλιος, η σελήνη και τα άστρα· παράβαλε Ψλ 136:7-9) και τη γη. (Γε 1:1) Άρα, το ότι το φως ήρθε σε ύπαρξη αναφορικά με τη γη περιλάμβανε προφανώς τη σταδιακή απομάκρυνση οποιουδήποτε πράγματος εμπόδιζε προηγουμένως τις ακτίνες του ήλιου να φτάσουν σε αυτόν τον πλανήτη.

Και ο «διαχωρισμός» ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι πρέπει να συντελέστηκε με την περιστροφή της γης γύρω από τον άξονά της, καθώς κινούνταν γύρω από τον ήλιο. (Γε 1:4, 5) Πολύ αργότερα, ο Ιεχωβά έπληξε τους ηλιολάτρες Αιγυπτίους με σκοτάδι—σκοτάδι που δεν επηρέασε τους Ισραηλίτες. (Εξ 10:21-23) Όταν οδήγησε το λαό του έξω από την Αίγυπτο, προμήθευσε φως μέσω μιας στήλης φωτιάς.—Εξ 13:21· 14:19, 20· Ψλ 78:14.

Οι Γραφές συσχετίζουν επανειλημμένα το φως με τον Δημιουργό του. Ο ψαλμωδός δήλωσε: «Ιεχωβά Θεέ μου, αποδείχτηκες πολύ μεγάλος. Με αξιοπρέπεια και λαμπρότητα είσαι ντυμένος, περιτυλίγοντας τον εαυτό σου με φως σαν ένδυμα». (Ψλ 104:1, 2) Αυτή η διακήρυξη εναρμονίζεται πολύ καλά με την περιγραφή αυτών που είδε ο Ιεζεκιήλ σε όραμα: «Είδα κάτι σαν τη λάμψη του ήλεκτρου, σαν τη θέα φωτιάς ολόγυρα στο εσωτερικό του, από τη θέα των γοφών του και πάνω· και από τη θέα των γοφών του και κάτω είδα κάτι σαν τη θέα φωτιάς, και αυτός είχε λαμπρότητα ολόγυρα.

Υπήρχε κάτι σαν τη θέα του τόξου το οποίο εμφανίζεται σε ένα πυκνό σύννεφο την ημέρα της δυνατής βροχής. Έτσι ήταν η θέα της λαμπρότητας ολόγυρα. Ήταν η θέα της ομοιότητας της δόξας του Ιεχωβά». (Ιεζ 1:27, 28) Αιώνες πρωτύτερα, μια μερική μόνο φανέρωση αυτής της δόξας έκανε το πρόσωπο του Μωυσή να ακτινοβολεί.—Εξ 33:22, 23· 34:29, 30.

Ο Ιεχωβά είναι “ο Πατέρας των ουράνιων φώτων”. (Ιακ 1:17) Δεν είναι μόνο «Αυτός που έχει δώσει τον ήλιο για φως την ημέρα, τα νομοθετήματα της σελήνης και των άστρων για φως τη νύχτα» (Ιερ 31:35), αλλά είναι επίσης η Πηγή κάθε πνευματικής διαφώτισης. (2Κο 4:6) 

Ο νόμος του, οι δικαστικές αποφάσεις του και ο λόγος του είναι φως για εκείνους που αφήνουν τον εαυτό τους να καθοδηγείται από αυτά. (Ψλ 43:3· 119:105· Παρ 6:23· Ησ 51:4) Ο ψαλμωδός διακήρυξε: «Με το φως σου μπορούμε να δούμε φως». (Ψλ 36:9· παράβαλε Ψλ 27:1· 43:3.) 

Όπως το φως του ήλιου συνεχίζει να γίνεται λαμπρότερο από την αυγή μέχρι «να γίνει τέλεια η ημέρα», έτσι και ο δρόμος των δικαίων, ο οποίος φωτίζεται από τη θεϊκή σοφία, γίνεται όλο και πιο φωτεινός. (Παρ 4:18) Το να ακολουθεί κάποιος την πορεία που καθορίζει ο Ιεχωβά ισοδυναμεί με το να περπατάει στο φως του. (Ησ 2:3-5) 

Από την άλλη πλευρά, όταν κάποιος βλέπει τα πράγματα με ακάθαρτο τρόπο ή με κακές προθέσεις, βρίσκεται σε μεγάλο πνευματικό σκοτάδι. Όπως το έθεσε ο Ιησούς: «Αν το μάτι σου είναι πονηρό, όλο το σώμα σου θα είναι σκοτεινό. Αν στην πραγματικότητα το φως που είναι μέσα σου είναι σκοτάδι, πόσο μεγάλο είναι αυτό το σκοτάδι!»—Ματ 6:23· παράβαλε Δευ 15:9· 28:54-57· Παρ 28:22· 2Πε 2:14.

  • Από την εγκυκλοπαίδεια ΕΝΟΡΑΣΗ

The News

«Γυναίκα»! Μια λέξη που τη χρησιμοποιούσε ο Ιησούς και σήμαινε τόσο πολλά!

iisus.gineka
Η εικονογράφηση είναι από το περιοδικό ΣΚΟΠΙΑ και δείχνει τον Ιησού, ο οποίος έχει χαμηλώσει στο ύψος της γυναίκας και μιλάει μαζί της, προσπαθώντας να την καθησυχάσει…

«Γυναικά». Με αυτόν τον τρόπο απευθυνόταν μερικές φορές ο Ιησούς σε άτομα του αντίθετου φύλου. Για παράδειγμα, όταν θεράπευσε μια ανάπηρη γυναίκα που ήταν διπλωμένη στα δύο επί 18 χρόνια, της είπε: «Γυναίκα, έχεις απελευθερωθεί από την αδυναμία σου». (Λουκ. 13:10-13) Ο Ιησούς χρησιμοποιούσε μάλιστα αυτή την καθιερωμένη προσφώνηση, κάτι που θεωρούνταν ευγενικό στους Βιβλικούς χρόνους, όταν μιλούσε στη μητέρα του. (Ιωάν. 19:26· 20:13) Υπήρχε όμως μια άλλη λέξη που ήταν κάτι παραπάνω από ευγενική.

Η Αγία Γραφή χρησιμοποιεί μια ιδιαίτερα καλοσυνάτη και τρυφερή λέξη όταν αναφέρεται σε κάποιες γυναίκες. Ο Ιησούς τη χρησιμοποίησε όταν μίλησε σε μια γυναίκα που υπέφερε από ροή αίματος επί 12 χρόνια. Ο τρόπος με τον οποίο πλησίασε εκείνη τον Ιησού δεν εναρμονιζόταν αυστηρά με τον Νόμο του Θεού, ο οποίος δήλωνε ότι μια γυναίκα στην κατάστασή της ήταν ακάθαρτη. Κάποιος θα μπορούσε να προβάλει το επιχείρημα ότι έπρεπε να παραμένει αποχωρισμένη από τους άλλους εξαιτίας της κατάστασής της. (Λευιτ. 15:19-27) Αλλά εκείνη βρισκόταν σε απόγνωση. Μάλιστα, «είχε υποφέρει πολλά από πολλούς γιατρούς και είχε ξοδέψει όλους τους πόρους της και δεν είχε ωφεληθεί αλλά, απεναντίας, είχε χειροτερέψει».—Μάρκ. 5:25, 26.

Η γυναίκα γλίστρησε αθόρυβα μέσα στο πλήθος, πλησίασε τον Ιησού από πίσω και άγγιξε τα κρόσσια του εξωτερικού του ενδύματος. Η ροή αίματος σταμάτησε στη στιγμή! Η γυναίκα έλπιζε ότι θα περνούσε απαρατήρητη, αλλά ο Ιησούς ρώτησε: «Ποιος ήταν αυτός που με άγγιξε;» (Λουκ. 8:45-47) Τότε εκείνη, τρέμοντας από τον φόβο της, έπεσε στα πόδια του «και του είπε όλη την αλήθεια». —Μάρκ. 5:33.

Για να την καθησυχάσει, ο Ιησούς τής είπε με καλοσύνη: «Πάρε θάρρος, κόρη μου». (Ματθ. 9:22) Σύμφωνα με Βιβλικούς λογίους, η λέξη του πρωτότυπου εβραϊκού κειμένου και η αντίστοιχη λέξη θυγάτηρ του πρωτότυπου ελληνικού που αποδίδονται «κόρη» μπορούν να χρησιμοποιηθούν μεταφορικά ως έκφραση «καλοσύνης και τρυφερότητας». Ο Ιησούς, θέλοντας να την καθησυχάσει ακόμα περισσότερο, της είπε: «Η πίστη σου σε έκανε καλά. Πήγαινε με ειρήνη και να είσαι υγιής από την οδυνηρή σου αρρώστια».—Μάρκ. 5:34.

ruth
Γιατί θα έκανε μια νέα γυναίκα αυτή την τόσο ριζική αλλαγή; Πού θα έβρισκε η Ρουθ το κουράγιο να γυρίσει σελίδα στη ζωή της αλλά και να φροντίσει τη Ναομί;

«Κόρη». Έτσι προσφώνησε ο πλούσιος Ισραηλίτης Βοόζ τη Μωαβίτισσα Ρουθ. Είχε και εκείνη λόγο να νιώθει ανασφάλεια εφόσον σταχυολογούσε κριθάρι στον αγρό ενός αγνώστου. «Άκουσες, έτσι δεν είναι, κόρη μου;» είπε ο Βοόζ. Στη συνέχεια, την πρότρεψε να συνεχίσει να σταχυολογεί στους αγρούς του. Η Ρουθ έπεσε με το πρόσωπο κάτω μπροστά του και τον ρώτησε γιατί έδειχνε τόση καλοσύνη σε εκείνη, μια ξένη. Ο Βοόζ την καθησύχασε ακόμα περισσότερο λέγοντας: «Μου ανέφεραν επακριβώς όλα όσα έχεις κάνει για την πεθερά σου [τη χήρα Ναομί] . Είθε ο Ιεχωβά να ανταμείψει τον τρόπο με τον οποίο ενεργείς».—Ρουθ 2:8-12.

Τι εξαίρετα παραδείγματα είναι ο Ιησούς και ο Βοόζ για τους Χριστιανούς πρεσβυτέρους! Κάποιες φορές, δύο πρεσβύτεροι ίσως συναντηθούν με μια Χριστιανή που χρειάζεται βοήθεια και ενθάρρυνση από τη Γραφή. Αφού προσευχηθούν για την κατεύθυνση του Ιεχωβά και ακούσουν με προσοχή την αδελφή τους, οι πρεσβύτεροι θα είναι σε θέση να την καθησυχάσουν και να την παρηγορήσουν από τον Λόγο του Θεού.—Ρωμ. 15:4.

ruth.naomi
Ενεργώντας σοφά, η Ρουθ δέθηκε με τη Ναομί σε καιρό θλίψης και απώλειας…

  • Αναδημοσίευση από τη ΣΚΟΠΙΑ Μελέτης Νοεμβρίου 2017
  • Δείτε κι αυτό ΕΔΩ. Αφορά τις γυναίκες και τη σχέση τους με τον Θεό Ιεχωβά. 

Σχεδόν μισό αιώνα τώρα, μια Ελληνίδα αδελφή μας, η Σούλα Καψάλη, στον Καναδά…

sula kaps.1
Έτσι βλέπει η Σούλα Καψάλη πολλές μέρες τώρα, το χιονισμένο Βανκούβερ στην περιοχή που μένει... Στο προφίλ της ανεβάζει συνεχώς τέτοιες φωτογραφίες.

sula kaps.2
Με τον γιό της Στάθη που έφυγε νωρίς από αυτή τη ζωή. Άλλο ένα χτύπημα στη ζωή της... Κι όμως η Σούλα δεν το έβαλε κάτω. Συνεχίζει να υμνεί τον Ιεχωβά Θεό και να τον υπηρετεί.

sula kaps.3
Λίγο μετά το γάμο της με τον πρώτο σύζυγό της, Μίλτο. Η φωτογραφία πρέπει να τραβήχτηκε στην Ελλάδα. Χάθηκε πολύ γρήγορα, άδικα, ενώ δούλευε μετανάστης σε μαγαζί.

sula kaps.4
Με τα παιδιά της Λίο και Αβραάμ... Η Σούλα ευτυχισμένη. Απλές όμορφες οικογενειακές στιγμές. Από αυτέ που δικαιούνται όλοι… Ιδιαίτερα η Σούλα που πέρασε πολλά…

sula kaps.5
Η ζωή θέλει και τα αστεία της. Οδηγός πάνω σε μια μεγάλη μηχανή, έστω και... σταματημένη. Τα ανοιχτά μυαλά δεν έχουν προβλήματα τέτοιου είδους…

sula kaps.6
Στον τάφο του Κάρολου Τέιζ Ρώσσελ... Πολλοί πάνε εκεί για να του αποτίσουν φόρο τιμής... Η Σούλα θεώρησε καλό να βάλει αυτή τη φωτογραφία στη σελίδα της…

sula kaps.7
Εδώ είναι το 1991, μια από τις φορές που η ίδια ήρθα στην Ελλάδα. Είναι η περιοχή της πειραϊκής. Ένα πανέμορφο μέρος όπου μπορείς να περπατήσεις και να απολαύσεις τη θάλασσα.

sula kaps.8
Οικογενειακές φωτογραφίες… Η γιαγιά Αγγελική, η μητέρα της Σούλας, πίσω ο παππούς Λεωνίδας, ο Σταθης της, ο Γρηγοράκος τους...

Σήμερα λέω να πάμε στον Καναδά. Στο πανέμορφο Βανκούβερ που το έζησα για δεκαπέντε ημέρες το 2015, οπότε και έκανα εδώ το γάμο μου με τη Σούλα στο σπίτι του Στήβ και της Εσθήρ… Και το κάνουμε αυτό το ταξίδι για να δούμε μια πολύ όμορφη εμπειρία μιας Ελληνίδας αδελφής μας που πήγε εκεί ως μετανάστρια με τον άνδρα της και τα παιδιά της και έχει, παρά τα χτυπήματα της μοίρα, μισώ αιώνα ζωής.

Η εμπειρία της Σούλας, έχει καταγραφεί από την ίδια… Με τον απλό δικό της τρόπο κι αυτό την κάνει ακόμα πιο σημαντική και σπουδαία, άξια μίμησης για άλους εμάς που υπηρετούμε τον ίδιο Θεό, τον ιεχωβά. Διαβάστε τη. Αξίζει:

Έχουν περάσει πολλές μέρες με χιόνια και τώρα δυο μέρες βρέχει. Πριν λίγες μέρες πήγα στην τράπεζα και εκεί έγινε το κάτι άλλο με ποια έννοια που δόθηκε η ευκαιρία να δώσω μαρτυρία σε κάποιο νεαρό μπροστά μου.

Με το χαμόγελο όπως πάντα είμαι το καλημέρισα και απορούσα πως του μίλησα. Του λέω «μιλάω σε όλο τον κόσμο λόγω της δουλειάς που κάνω». Και με ρώτησε τι κάνω του λέω «διδάσκω την Αγία γραφή», μου λέει τι είπες λέω «είμαι δασκάλα και διδάσκω την Αγία γραφή».

Με ρώτησε αν διδάσκω σε εκκλησία ή στο σχολείο του είπα όχι φυσικά του είπα Είμαι Μάρτης του Ιεχωβά και μιλάω στους ανθρώπους από σπίτι σε σπίτι στο δρόμο στο τηλέφωνο ή γράφοντας γράμματα.

Την ίδια στιγμή σκέφτηκα να του δώσω την κάρτα μας για περισσότερες πληροφορίες. Την πήρε την κράταγε με το κομπιούτερ και αμέσως με ρώτησε αν νομίζω ότι υπάρχει θεός, γιατί εγώ πιστεύω σε μία δύναμη.

Βέβαια του λέω η Αγία γραφή αναφέρει το όνομα του τον λένε Ιεχωβά ψαλμός 82:18. Και μου λέει ο θεός συγχωρεί, του λέω αν κάποιος κάνει κάτι χωρίς να το ξέρει ο θεός μας έδωσε μυαλό και μας είπε να το χρησιμοποιούμε, έχουμε και έναν βοηθό, την συνείδηση.

Μου λέει μιλάς σαν την γιαγιά μου. Με ξαναρωτάει ο Θεός συγχωρεί; Και απαντάω ναι γιατί μας έδωσε την ευκαιρία να μάθουμε με την γνώση και κάνοντας μελέτη της Αγίας γραφής έχουμε ακριβή γνώση. Βέβαια κανένας δεν είναι τέλειος αλλά όλοι μπορούμε να διορθωθούμε.

Του ανέφερα την ελπίδα Αποκάλυψη21:3,4 Και γυρίζει και μου λέει: «Δηλαδή, ο Θεός συγχωρεί και μας δίνει ελπίδα για ένα σύντομο καλύτερο αύριο. Τον ρώτησα αν έχει γονείς, μου είπε η μαμά του είναι Κινέζα και ο μπαμπάς του Κορεάτης.

Ανοίγω την τσάντα μου και του δίνω ένα κινέζικο και ένα κορεάτικο φυλλάδιο, μου λέει μπορώ να έχω ένα ακόμα κορεάτικο και ένα κινέζικο μπορώ να έχω και κάτι στα εγγλέζικα και φυσικά του το δίνω. Στα μάτια μου φαινότανε 25 χρονών, πολύ ψηλό παλικάρι, καλοντυμένος.

Και πολύ ευγενικός… Ήρθε η ώρα να πάει να κάνει τη δουλειά του και εγώ περιμένω στη γραμμή. Τελείωσε γυρίζει κοντά μου και μου λέει μπορώ να σ' αγκαλιάσω του λέω «Ευχαρίστως». Τον αγκάλιασα και μου είπε «είσαστε αυτοί που πουλάτε τις ΣΚΟΠΙΕΣ;».

Όχι του λέω, δεν πουλάνε, δίνουμε στους ανθρώπους για να καταλάβουμε την Αγία γραφή με απλά λόγια. Μου λέει, κάποτε μου έδωσε κάποιος μια ΣΚΟΠΙΑ, αλλά δεν έδωσα σημασία. Υπόσχομαι ότι θα διαθέσω χρόνο να κοιτάξω τι λέει το site.

Έφυγε και πήγα στο ίδιο παράθυρο να με εξυπηρετήσει άνθρωπος το πρώτο πράγμα που μου είπε «τι ήτανε αυτό που του έδωσες;». Ανοίγω την τσάντα και του δίνω την κάρτα. Μου λέει είσαι Μάρτη στου Ιεχωβα, «ναι του λέω». Βάζει την κάρτα στο πλάι. Τελειώνει την δουλειά μου και μου λέει: Ξέρεις ποιος ήτανε αυτός που σε αγκάλιασε; Του λέω όχι. Μου λέει είναι καθηγητής πανεπιστημίου στο Βανκούβερ.

Και αρχίζει τις ερωτήσεις! Τι χαρτιά του έδωσες, βγάζω ένα φυλλάδιο και του το δίνω, συγχρόνως όλοι οι υπάλληλοι μου λέγανε «γεια σου κυρία Καψάλη». Μου λέει αυτός: «Όλοι σε ξέρουνε;» Λέω, θα δεις όταν τελειώσουμε, γιατί με ξέρουν όλοι,

Πήρε το φυλλάδιο, του έδωσα μερικές καραμέλες και μου λέει, τώρα κατάλαβα είσαι η κυρία με τις καραμέλες. Του λέω: Η καλοσύνη δεν κάνει κακό, κάνεις ένα καλό όνομα και όλος ο κόσμος σου μιλάει. Τον χαιρέτησα και έφυγα.

Πριν να βγω έξω απ' την τράπεζα με έπιασαν τα κλάματα κάτι πολύ δύσκολο για μένα και αισθάνομαι δύο χέρια να μ’ αγκαλιάζουν. Ήταν ο νεαρός που με βοήθησε στο παράθυρο. «Τι πάθατε κυρία Καψάλη;» Του λέω «τίποτα συγκινήθηκα γιατί μιλούσα για το Θεό». Μου πρότεινε νερό, καφέ, πορτοκαλάδα.

Του λέω όχι και γυρίζει και μου λέει «πρώτη φορά είδα άνθρωπο να κλαίει από χαρά γιατί μίλησε για το Θεό». Θα μείνει στην ιστορία, έτσι μου είπε. Του έκανε τρομερή εντύπωση. Όλα ξεκίνησαν από ένα χαμόγελο και μία καλημέρα και επειδή προθυμοποιήθηκα να βοηθήσω το παλικάρι μπροστά μου, να βάλει ένα τσιρότο στο χέρι, που το είχε ανάγκη.

Ο Ιεχωβά πάντα κάνει θαύματα και με αυτό τον τρόπο με ενθάρρυνε μία ακόμη φορά στις τόσες. Ευχαριστώ το Θεό Ιεχωβά που πάντα είναι δίπλα μας για να μας ενθαρρύνει.

  • Γράφει η Σούλα Καψάλη από το Βανκούβερ του Καναδά

Μερικές ακόμα φωτογραφίες από τη δράση του Νίκου Χόρτη που έφυγε από κοντά μας

xortis15
Κατ’ αρχήν θέλω να σας ευχαριστήσω από την καρδιά μου που είχατε μια πολύ όμορφη υποδοχή στα δύο προηγούμενα δημοσιεύματα για τον Νίκο Χόρτη. Σας τα υπενθυμίζω ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Μου άρεσε που σχολιάστηκαν από ανθρώπους που σέβομαι και εκτιμώ πολύ. Τα σχόλια αυτά μπορείτε να τα διαβάσετε κάτω από το πρώτο δημοσίευμα… Στο τέλος αυτού ΕΔΩ.

xortis16
Αυτή ακριβώς η ομορφιά που αναμφίβολα τη διαπιστώνει κανείς μέσα στην αδελφότητα με έκανε να να επιστρέψω σε ένα ακόμα δημοσίευμα για τον Νίκο Χόρτη. Σε ετούτη και την προηγούμενη φωτογραφία τον βλέπουμε σε αναμνηστικές φωτογραφίες από τη σχολή πρεσβυτέρων που πέρασε για να υπηρετεί και να προσφέρει ακόμα μεγαλύτερη πνευματική βοήθεια στους αδεφλούς του…

xortis17
Διεθνής Συνέλευση στο Μόναχο στο Ολυμπιακό στάδιο το 1974... Όμορφες περιστάσεις που τις επεδίωκαν τότε οι αδελφοί μας για να μπορούν να λατρεύουν με τον καλύτερα αποδεκτό τρόπο τον Ιεχωβά Θεό, δεδομένου ότι στην Ελλάδα εκείνα τα χρόνια, απαγορεύονταν…

xortis18
Από τις Διεθνείς Συνελεύσεις στη Γερμανία κυρίως, που πολλοί αδελφοί μας πήγαιναν τότε. Με όποιο τρόπο μπορούσαν. Άλλοι με τρένα, άλλοι με το δικό τους Ι.Χ. στο οποίο έπαιρναν κι άλλους αδελφούς μας. Η φιλοξενία εκεί ήταν κάτι το εκπληκτικό που δείχνει σε τι βαθμό είναι αναπτυγμένη η αδελφότητα μας, παγκόσμια.

xortis19
Ακόμα μια ασπρόμαυρη φωτογραφία – θησαυρό… Δεδομένου μάλιστα ότι οι φωτογραφίες εκείνη την εποχή δεν ήταν κάτι το πολύ εύκολο, όπως είναι σήμερα καθώς είναι ενσωματωμένο ως εφαρμογή στα κινητά μας τηλέφωνα έχουν μια σπανιότητα. Γι’ αυτό και αποτελούν ντοκουμέντα εποχής για την ακλόνητη, δυνατή πίστη στον Θεό.

xortis20
Εδώ δεν είναι ο Νίκος Χόρτης, διότι απλά εκείνος φωτογραφίζει τους αδελφούς που παρακολουθούν από τις κερκίδες του Ολυμπιακούς Σταδίου του Μονάχου, μια διεθνή συνέλευση. Είναι από το μακρινό 1974, όπου στην Ελλάδα ήταν ακόμα δύσκολα τα πράγματα... Πιο πέρα καθόταν ο Κώστας Χατζής με την οικογένειά του...

xortis21
Συνέλευση στο δάσος στα τρία λιμανάκια της Βάρκιζας...επίδειξη κακής οικογένειας προς αποφυγή....Η Ντένια Γκάρλα "τσακώνεται" με τον πατέρα της Γιώργο Γκάρλα για το μίνι που φοράει, γιατί ήθελε να πάει για χορό σε ολονύκτιο πάρτι... Ανάμεσα από πατέρα και κόρη παίζει την μητέρα η Όλγα Χόρτη αδιάφορη που πλέκει πουλόβερ... Αριστερά με το σορτσάκι ο Διονυσης Χόρτης τσακώνεται με την αδελφή του για κάποια περιοδικά...

Η Αγία Γραφή στην Ιταλική—Μια Πολυτάραχη Ιστορία που αξίζει να γνωρίζουμε...

agia.grafi7

agia.grafi«Η Αγία Γραφή είναι ένα από τα πιο ευρέως διαδεδομένα βιβλία στη χώρα μας [την Ιταλία] αλλά ίσως είναι και ένα από τα βιβλία που έχει διαβάσει λιγότερο ο κόσμος. Οι πιστοί δεν παροτρύνονται ιδιαίτερα να εξοικειωθούν με την Αγία Γραφή ούτε και λαβαίνουν πολλή βοήθεια για να τη διαβάζουν ως το Λόγο του Θεού. Υπάρχουν κάποιοι που θέλουν να γνωρίσουν τη Γραφή, αλλά συνήθως δεν υπάρχει κανένας να τους μοιράσει τον άρτο του Λόγου».

Αυτή η δήλωση, που έγινε από κάποια μέλη της Συνόδου Ιταλών Επισκόπων το 1995, δημιουργεί ορισμένες απορίες. Πόσο ευρέως διαβαζόταν η Γραφή στην Ιταλία τους περασμένους αιώνες; Γιατί η κυκλοφορία της έμεινε πίσω σε σχέση με άλλες χώρες; Γιατί εξακολουθεί να είναι ένα από τα βιβλία που διαβάζει λιγότερο ο κόσμος στην Ιταλία; Μια εξέταση της ιστορίας των μεταφράσεων της Γραφής στην ιταλική δίνει μερικές απαντήσεις.

Χρειάστηκαν αιώνες για να αναπτυχθούν από τη λατινική οι ρωμανικές γλώσσες —η γαλλική, η ιταλική, η ισπανική, η πορτογαλική και ούτω καθεξής. Σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες που είχαν λατινικό υπόβαθρο, η καθομιλουμένη, δηλαδή η γλώσσα του κοινού λαού, σταδιακά προσλάμβανε νέο κύρος και χρησιμοποιούνταν μάλιστα σε συγγράμματα. Η εξέλιξη της καθομιλουμένης επηρέασε άμεσα τη μετάφραση της Γραφής. Πώς; Κάποια στιγμή, το χάσμα ανάμεσα στη λατινική, την ιερή εκκλησιαστική γλώσσα, και στην καθομιλουμένη, με τις διαλέκτους και τα τοπικά της ιδιώματα, έγινε τόσο μεγάλο ώστε όσοι δεν είχαν λάβει επίσημη εκπαίδευση δεν καταλάβαιναν πλέον τη λατινική.

Γύρω στο έτος 1000, οι περισσότεροι κάτοικοι της ιταλικής χερσονήσου θα δυσκολεύονταν να διαβάσουν τη λατινική Βουλγάτα, ακόμα και αν μπορούσαν να αποκτήσουν ένα αντίτυπο. Επί αιώνες, η εκκλησιαστική ιεραρχία μονοπωλούσε την παιδεία, περιλαμβανομένων και των λίγων πανεπιστημίων που υπήρχαν. Μόνο μερικοί προνομιούχοι επωφελούνταν από αυτήν. Ως εκ τούτου, η Γραφή έγινε τελικά «άγνωστο βιβλίο». Εντούτοις, πολλοί επιθυμούσαν να αποκτήσουν πρόσβαση στο Λόγο του Θεού και να τον κατανοήσουν στη δική τους γλώσσα.

Πολλοί κληρικοί πίστευαν ότι οι μεταφράσεις της Γραφής συνέβαλλαν στην εξάπλωση των αποκαλούμενων αιρέσεων. Σύμφωνα με τον ιστορικό Μάσιμο Φίρπο, «η χρήση της καθομιλουμένης [θα σήμαινε την] κατεδάφιση ενός γλωσσικού φραγμού [της χρήσης της λατινικής] ο οποίος περιφρουρούσε την αποκλειστική κυριαρχία του κλήρου σε θρησκευτικά ζητήματα». Συνεπώς, ένας συνδυασμός πολιτιστικών, θρησκευτικών και κοινωνικών παραγόντων υπάρχει στη ρίζα της γενικής έλλειψης Βιβλικής εκπαίδευσης που εξακολουθεί να επικρατεί στην Ιταλία.

Οι Πρώτες Τμηματικές Μεταφράσεις της Γραφής

Το 13ο αιώνα έγιναν οι πρώτες μεταφράσεις Γραφικών βιβλίων από τη λατινική στην καθομιλουμένη. Αυτές οι τμηματικές μεταφράσεις αντιγράφονταν με το χέρι και κόστιζαν πολύ. Καθώς γίνονταν ολοένα και περισσότερες μεταφράσεις το 14ο αιώνα, σχεδόν ολόκληρη η Γραφή ήταν διαθέσιμη στην καθομιλουμένη, μολονότι τα βιβλία της μεταφράστηκαν από διαφορετικά άτομα σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και τοποθεσίες. Οι περισσότερες από αυτές τις μεταφράσεις, έργα ανώνυμων μεταφραστών, βρίσκονταν στα χέρια των πλουσίων ή των μορφωμένων, των μόνων που είχαν τη δυνατότητα να τις αποκτήσουν ή την ικανότητα να τις διαβάσουν.

Επί αιώνες, η συντριπτική πλειονότητα του πληθυσμού παρέμενε αναλφάβητη. Ακόμα και τον καιρό της ενοποίησης της Ιταλίας το 1861, ο πληθυσμός ήταν αναλφάβητος σε ποσοστό 74,7 τοις εκατό. Παρεμπιπτόντως, όταν η καινούρια ιταλική κυβέρνηση σχεδίαζε να κάνει τη δωρεάν υποχρεωτική δημόσια εκπαίδευση διαθέσιμη σε όλους, ο Πάπας Πίος Θ΄ έγραψε στο βασιλιά το 1870 και τον παρότρυνε να εναντιωθεί στο νόμο, τον οποίο αποκάλεσε «μάστιγα» που αποσκοπούσε στο να «καταστρέψει τελείως τα Καθολικά σχολεία».

Η Πρώτη Γραφή στην Ιταλική

Η πρώτη ολοκληρωμένη Γραφή στην ιταλική τυπώθηκε στη Βενετία το 1471, σχεδόν 16 χρόνια αφότου χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά στην Ευρώπη τα κινητά τυπογραφικά στοιχεία. Ο Νικολό Μαλέρμπι, Καμαλδολινός μοναχός, ετοίμασε τη μετάφρασή του σε οχτώ μήνες. Βασίστηκε πολύ στις υπάρχουσες μεταφράσεις, τις οποίες διόρθωσε με βάση τη λατινική Βουλγάτα, ενώ αντικατέστησε μερικές λέξεις με άλλες που συνηθίζονταν στον τόπο του, τη Βενετία. Η μετάφρασή του ήταν η πρώτη τυπωμένη έκδοση της Γραφής στην ιταλική που κατέστη δυνατόν να κυκλοφορήσει ευρέως.

Κάποιος άλλος που εξέδωσε μια μετάφραση της Γραφής στη Βενετία ήταν ο Αντόνιο Μπρουτσιόλι. Αυτός ήταν ανθρωπιστής και έκλινε προς τον Προτεσταντισμό, αλλά ποτέ δεν εγκατέλειψε την Καθολική Εκκλησία. Το 1532 ο Μπρουτσιόλι εξέδωσε τη Γραφή που μετέφρασε από τα πρωτότυπα εβραϊκά και ελληνικά κείμενα. Επρόκειτο για την πρώτη μετάφραση της Γραφής στην ιταλική από τα πρωτότυπα κείμενα. Μολονότι η μετάφραση δεν ήταν σε άριστη, λόγια ιταλική, η πιστότητά της στα πρωτότυπα κείμενα είναι αξιοσημείωτη, αν λάβουμε υπόψη τη γνώση των αρχαίων γλωσσών που υπήρχε εκείνη την εποχή. Σε ορισμένα σημεία και σε κάποιες εκδόσεις ο Μπρουτσιόλι αποκατέστησε το όνομα του Θεού με τη μορφή «Ιέοβα». Επί έναν σχεδόν αιώνα, η Γραφή του ήταν πολύ δημοφιλής μεταξύ των Ιταλών Προτεσταντών και των θρησκευτικών αντιφρονούντων.

Εκδόθηκαν και άλλες ιταλικές μεταφράσεις —στην ουσία αναθεωρήσεις της Γραφής του Μπρουτσιόλι— ορισμένες από Καθολικούς. Καμία από αυτές δεν κυκλοφόρησε ευρέως. Το 1607, ο Τζοβάνι Ντιοντάτι, Καλβινιστής πάστορας του οποίου οι γονείς είχαν διαφύγει στην Ελβετία για να αποφύγουν το θρησκευτικό διωγμό, εξέδωσε στη Γενεύη άλλη μια μετάφραση στην ιταλική από τις πρωτότυπες γλώσσες. Η μετάφρασή του έγινε η Γραφή των Ιταλών Προτεσταντών επί αιώνες. Για την περίοδο στην οποία έγινε, θεωρείται εξαίρετη ιταλική μετάφραση. Η Γραφή του Ντιοντάτι βοηθούσε τους Ιταλούς να κατανοήσουν τις διδασκαλίες της Γραφής. Αλλά η λογοκρισία του κλήρου εμπόδισε τη διάδοση αυτής και άλλων μεταφράσεων.

Η Αγία Γραφή — «Άγνωστο Βιβλίο»

«Η Εκκλησία εκπλήρωνε ανέκαθεν το καθήκον της να έχει τα βιβλία υπό επιτήρηση, αλλά πριν από την εφεύρεση της τυπογραφίας δεν το έκρινε απαραίτητο να συντάξει κατάλογο απαγορευμένων βιβλίων, επειδή όσα συγγράμματα θεωρούνταν επικίνδυνα καίγονταν», δηλώνει η «Καθολική Εγκυκλοπαίδεια» (Enciclopedia Cattolica). Ακόμα και μετά την έναρξη της Προτεσταντικής Μεταρρύθμισης, ο κλήρος αρκετών ευρωπαϊκών χωρών έκανε ό,τι μπορούσε για να περιορίσει την κυκλοφορία των λεγόμενων αιρετικών βιβλίων. Σημείο καμπής αποτέλεσε η Σύνοδος του Τριδέντου το 1546, οπότε εξετάστηκε το ζήτημα των μεταφράσεων στην καθομιλουμένη. Παρουσιάστηκαν δύο διακριτές θέσεις. Όσοι ήταν υπέρ της απαγόρευσης ισχυρίζονταν ότι η Γραφή στην κοινή γλώσσα ήταν «η μητέρα και η πηγή όλων των αιρέσεων». Όσοι ήταν κατά της απαγόρευσης δήλωναν ότι οι «πολέμιοί» τους, οι Προτεστάντες, θα υποστήριζαν πως η εκκλησία απαγόρευε τη Γραφή στην καθομιλουμένη για να κρύψει «την απάτη και το δόλο».

Εφόσον δεν επήλθε συμφωνία, η Σύνοδος δεν πήρε οριστική θέση σε αυτό το ζήτημα αλλά περιορίστηκε στο να εγκρίνει επίσημα την αυθεντικότητα της Βουλγάτας, η οποία έγινε το πρότυπο κείμενο της Καθολικής Εκκλησίας. Ωστόσο, ο Κάρλο Μπουτσέτι, καθηγητής στο Σαλεσιανό Παπικό Πανεπιστήμιο της Ρώμης, παρατηρεί ότι ο χαρακτηρισμός της Βουλγάτας ως «αυθεντικής» «ευνοούσε την αντίληψη ότι, στην ουσία, θα ήταν η μόνη νόμιμη μορφή της Αγίας Γραφής». Οι εξελίξεις που ακολούθησαν το επαλήθευσαν αυτό.

Το 1559 ο Πάπας Παύλος Δ΄ εξέδωσε τον πρώτο κατάλογο απαγορευμένων βιβλίων, έναν κατάλογο συγγραμμάτων που οι Καθολικοί απαγορευόταν να διαβάζουν, να πουλούν, να μεταφράζουν και να κατέχουν. Τα εν λόγω βιβλία θεωρούνταν πονηρά και επικίνδυνα για την πίστη και την ηθική ακεραιότητα. Ο κατάλογος απαγόρευε την ανάγνωση μεταφράσεων της Γραφής στην καθομιλουμένη, περιλαμβανομένης και της μετάφρασης του Μπρουτσιόλι. Οι παραβάτες αφορίζονταν. Ο κατάλογος του 1596 ήταν ακόμα πιο περιοριστικός. Δεν θα δινόταν πλέον εξουσιοδότηση για μετάφραση ή εκτύπωση της Γραφής στην καθομιλουμένη. Αυτού του είδους οι Γραφές έπρεπε να καταστρέφονται.

Ως αποτέλεσμα, το κάψιμο Γραφών σε πλατείες εκκλησιών πολλαπλασιάστηκε μετά το τέλος του 16ου αιώνα. Στις διάνοιες των ανθρώπων γενικά, η Γραφή έγινε βιβλίο των αιρετικών και αυτή η εικόνα είναι ακόμα πάρα πολύ ζωντανή. Σχεδόν όλες οι Γραφές και τα Βιβλικά σχολιολόγια σε δημόσιες και ιδιωτικές βιβλιοθήκες καταστράφηκαν, ενώ τα επόμενα 200 χρόνια κανένας Καθολικός δεν ήταν διατεθειμένος να μεταφράσει τη Γραφή στην ιταλική. Οι μόνες Γραφές που κυκλοφορούσαν στην ιταλική χερσόνησο —κρυφά, για να μην τις κατασχέσουν— ήταν εκείνες που είχαν μεταφραστεί από Προτεστάντες λογίους. Γι’ αυτό, ο ιστορικός Μάριο Τσινιόνι δηλώνει: «Στην πραγματικότητα, η ανάγνωση της Αγίας Γραφής από λαϊκούς διακόπηκε εντελώς επί αιώνες. Η Γραφή έγινε ουσιαστικά ένα άγνωστο βιβλίο και εκατομμύρια Ιταλοί έζησαν όλοι τους τη ζωή χωρίς ποτέ να διαβάσουν ούτε μία σελίδα της».

Η Απαγόρευση Χαλαρώνει

Αργότερα, ο Πάπας Βενέδικτος ΙΔ΄, σε ένα διάταγμα σχετικά με τον κατάλογο, με ημερομηνία 13 Ιουνίου 1757, τροποποίησε τον προηγούμενο κανόνα, «επιτρέποντας την ανάγνωση μεταφράσεων στην καθομιλουμένη οι οποίες είχαν εγκριθεί από την Αγία Έδρα και εκδίδονταν υπό την κατεύθυνση επισκόπων». Ως αποτέλεσμα, ο Αντόνιο Μαρτίνι, ο οποίος έγινε αργότερα αρχιεπίσκοπος της Φλωρεντίας, ετοιμάστηκε να μεταφράσει τη Βουλγάτα. Το πρώτο μέρος εκδόθηκε το 1769 και το έργο ολοκληρώθηκε το 1781. Σύμφωνα με μια Καθολική πηγή, η μετάφραση του Μαρτίνι ήταν «η πρώτη αληθινά αξιομνημόνευτη» μετάφραση. Μέχρι τότε, οι Καθολικοί που δεν καταλάβαιναν λατινικά δεν ήταν σε θέση να διαβάσουν κάποια Γραφή εγκεκριμένη από την εκκλησία. Τα επόμενα 150 χρόνια, η μετάφραση του Μαρτίνι ήταν η μόνη εγκεκριμένη για τους Ιταλούς Καθολικούς.

Μια σημαντική αλλαγή επήλθε στη Β΄ Οικουμενική Σύνοδο του Βατικανού. Το 1965 το έγγραφο Λόγος Θεού (Dei Verbum) παρότρυνε για πρώτη φορά να γίνουν «κατάλληλες και ορθές μεταφράσεις . . . σε διάφορες γλώσσες, ιδιαίτερα από τα πρωτότυπα κείμενα των ιερών βιβλίων». Λίγο νωρίτερα, το 1958, το Παπικό Βιβλικό Ινστιτούτο εξέδωσε «την πρώτη ολοκληρωμένη Καθολική μετάφραση από τα πρωτότυπα κείμενα». Αυτή η μετάφραση αποκατέστησε σε ορισμένα σημεία το θεϊκό όνομα με τη μορφή «Γιαχβέ».

Η εναντίωση προς τις μεταφράσεις της Γραφής στην καθομιλουμένη υπήρξε καταστροφική, και οι συνέπειές της είναι ακόμα αισθητές. Όπως δήλωσε η Τζιλιόλα Φρανίτο, η εναντίωση αυτή έχει «ενσταλάξει στους πιστούς δυσπιστία απέναντι στην ίδια τους την ελευθερία σκέψης και συνείδησης». Επιπρόσθετα, έχουν επιβληθεί θρησκευτικές παραδόσεις, τις οποίες πολλοί Καθολικοί θεωρούν σημαντικότερες από την Αγία Γραφή. Όλα αυτά έχουν αποξενώσει τους ανθρώπους από τις Γραφές, μολονότι ο αναλφαβητισμός έχει ουσιαστικά εξαλειφθεί.

Το ευαγγελιστικό έργο των Μαρτύρων του Ιεχωβά, όμως, έχει κινήσει εκ νέου το ενδιαφέρον για την Αγία Γραφή στην ιταλική. Το 1963 οι Μάρτυρες έθεσαν σε κυκλοφορία τη Μετάφραση Νέου Κόσμου των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών στην ιταλική. Το 1967 έγινε διαθέσιμη ολόκληρη η Αγία Γραφή. Περισσότερα από 4.000.000 αντίτυπα αυτής της μετάφρασης έχουν διανεμηθεί στην Ιταλία και μόνο. Η Μετάφραση Νέου Κόσμου, η οποία αποκαθιστά στο κείμενό της το θεϊκό όνομα, Ιεχωβά, διακρίνεται για τη σχολαστική προσκόλλησή της στο νόημα των πρωτότυπων κειμένων.

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι, διαβάζοντας και εξηγώντας το Γραφικό άγγελμα της ελπίδας σε όλους όσους θέλουν να ακούσουν. (Πράξεις 20:20) Την επόμενη φορά που θα συναντήσετε Μάρτυρες του Ιεχωβά, γιατί να μην τους ζητήσετε να σας δείξουν τι λέει η δική σας Αγία Γραφή σχετικά με τη θαυμάσια υπόσχεση του Θεού να εγκαθιδρύσει σύντομα μια «νέα γη» στην οποία «δικαιοσύνη θα κατοικεί»;—2 Πέτρου 3:13.

  • Αναδημοσίευση από τη ΣΚΟΠΙΑ 15 Δεκεμβρίου 2005

Αποχαιρετούμε σήμερα το μεσημέρι τον αδελφό Νίκο Χόρτη. Θα είμαστε κι εμείς εκεί…

xortis8
Οι Έλληνες αδελφοί στις Συνελεύσεις Νυρεμβέργης και Βιέννης χωρίζονταν σε γκρουπ... Υποομάδες με υπευθύνους... Για να εξυπηρετούνται καλύτερα.

xortis9
Εδώ ένα γκρουπ με τον Χόρτη Νίκο... Και τον Πυρένη, υπηρέτη περιοχής...Τον γαμπρό του Πυρένη, τον Μαριανό Νίκο και την μητέρα του Μαριανού...

xortis10
Ο Χόρτης Νίκος στις διεθνείς συνελεύσεις Βιέννης και Νυρεμβέργης… Πριν το 1970... Πήγαιναν με τραίνα ναυλωμένα από αδελφούς... Βλέπετε την σκηνή της ελληνικής συνέλευσης...

xortis11
Κάθε γλωσσική ομάδα είχε την σκηνή της σ’ αυτές τις διεθνείς συνελεύσεις... Ξεχωρίζουν οι κονκάρδες... Μοναδικές φωτογραφίες - ντοκουμέντα.

xortis12
Ελπίζω να έχω βάλει τις σωστές λεζάντες στις κατάλληλες φωτογραφίες… Έτσι κι αλλιώς αποτελούν μνήμες μιας άλλης εποχής.

xortis13
Για όλους εμάς τους νεώτερους στην Αλήθεια, αυτές οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες είναι πολύ σπουδαίες… Δύσκολοι καιροί και η πιστότητα ήταν σημαντική, όπως και σήμερα.

xortis14Το αρχαίο δράμα με το δικαστήριο του Σάχεδριν... Είναι στο ίδιο δράμα με την σύγχρονη σκηνή...

Χθες είχαμε ΕΔΩ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ ένα δημοσίευμα για τον Νίκο Χόρτη που αποχαιρετούμε σήμερα. Το δημοσίευμα έκανε μεγάλη αίσθηση και λόγω του γεγονότος ότι δημοσιεύσαμε ξεχωριστές φωτογραφίες από τη θεοκρατική δράση του αδελφού Νίκου. Και επειδή έχουμε αρκετές ακόμα επανερχόμαστε για ένα ακόμα δημοσίευμα.

Στο μεταξύ χθες ο γιός του, ο Διονύσης, έγραψε αυτό το συγκινητικό σημείωμα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να τον αποχαιρετήσει δημόσια. Είναι πολύ όμορφο να ακούς τα παιδιά να μιλούν έτσι για τους γονείς τους. Το αναδημοσιεύουμε, μήπως δεν το είδατε… Δεν έχετε, από επιλογή όλοι αυτή τη δυνατότητα να είστε στο Facebook.

Πατέρα μου... Αγαπημένε μου πατέρα... Έφυγες ήσυχα ήρεμα με γαλήνη... Δεν είχες άλλες δυνάμεις να ζήσεις... Όμως έχω εγώ δυνάμεις... Να σταθώ δίπλα στην αγαπημένη σου σύζυγο και μητέρα μου Όλγα... Και στα εγγόνια σου που τα μεγάλωσες με στοργή και αγάπη...

Σ’ ευχαριστώ όχι που με γέννησες... Σ’ ευχαριστώ που με έκανες πραγματικό άνθρωπο με αρχές και ιδιότητες στην ζωή μου... Προσπάθησα να σε τιμήσω όσο ζούσες με τον καλύτερο τρόπο... Ελπίζω να το καταφέρω και τώρα μόνος μου, χωρίς εσένα... Είμαι χαρούμενος που άφησες καλό υπόμνημα στους ανθρώπους και στον Θεό... Καλή αντάμωση στην ανάσταση...!

Αγαπημένοι μου συγγενείς, φίλοι, πατριώτες και γνωστοί... Σας περιμένω την Πέμπτη 18/1/2017 στις 2.30 στην αίθουσα Καλαμακίου 84 στον Άλιμο για την επικήδειο ομιλία... Μετά στις 3.30 στο νεκροταφείο Αγίου Δημητρίου ο αποχαιρετισμός... Μετά στις 4.00 στο σπίτι μας Ρόδου 22 για παρηγορητική συντροφιά και έναν καφέ...!

Δε βρίσκετε κι εσείς πως είναι πολύ όμορφο; Θα είμαστε εκεί σήμερα, για να αποχαιρετήσουμε τον αδελφό Νίκο και να στηρίξουμε τους αδελφούς μας στη δοκιμασία που περνάνε.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA