Η Αγία Γραφή Αλλάζει Ζωές. Δυο μοναδικές εμπειρίες που αξίζει να μας προβληματίσουν…
Τι υποκίνησε έναν καπνοπαραγωγό να αλλάξει, όχι μόνο το επάγγελμά του, αλλά και τα βαθιά ριζωμένα θρησκευτικά του πιστεύω; Πώς βρήκε κάποια αλκοολική το κουράγιο να αλλάξει τον τρόπο ζωής της; Διαβάστε όσα έχουν να πουν.
«Είμαι Ευτυχισμένος που Ανήκω σε Αυτή τη Μεγάλη Οικογένεια».—ΝΤΙΝΟ ΑΛΙ
ΕΤΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ: 1949 ΧΩΡΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ: ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟ: ΚΑΠΝΟΠΑΡΑΓΩΓΟΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΜΟΥ: Το 1939, οι γονείς μου μετανάστευσαν από την Αλβανία και εγκαταστάθηκαν στη μικρή πόλη Μαρίμπα, στο Κουίνσλαντ της Αυστραλίας. Εκεί εγκαταστάθηκαν μεταξύ άλλων και πολλοί Βόσνιοι, Έλληνες, Ιταλοί και Σέρβοι, οι οποίοι έφεραν μαζί τους τα ήθη, τα έθιμα και την κουλτούρα τους. Η Μαρίμπα ήταν καπνοπαραγωγική περιοχή, και οι γονείς μου άρχισαν να καλλιεργούν καπνό.
Σύντομα, απέκτησαν μια κόρη, έπειτα δύο αγόρια και τελικά εμένα. Δυστυχώς, ο πατέρας μου πέθανε από καρδιακή προσβολή όταν ήμουν ενός έτους. Η μητέρα μου ξαναπαντρεύτηκε και απέκτησε άλλους τέσσερις γιους. Όλοι μας μεγαλώσαμε στην καπνοφυτεία του πατριού μου.
Στην εφηβεία έφυγα από το σπίτι. Λίγο μετά τα 20, παντρεύτηκα τη γυναίκα μου, τη Σάιμι, στο τοπικό τζαμί, εφόσον ήμασταν και οι δύο Μουσουλμάνοι. Όλοι οι θείοι, οι θείες και τα ξαδέλφια μου ήταν πιστοί του Ισλάμ. Διάβαζα το Κοράνιο και ένα βιβλίο για τη ζωή του προφήτη Μωάμεθ. Ταυτόχρονα, διάβαζα και μια μικρή Αγία Γραφή. Το Κοράνιο μιλάει για τους προφήτες της Γραφής, και διαβάζοντάς την καταλάβαινα πότε έζησαν.
Δεχόμουν τακτικά επισκέψεις από Μάρτυρες του Ιεχωβά που μου έδιναν περιοδικά και βιβλία, τα οποία άρεσαν και στη Σάιμι και σε εμένα. Θυμάμαι πολλές ζωηρές συζητήσεις μαζί τους γύρω από διάφορα θρησκευτικά θέματα. Κάθε φορά, οι Μάρτυρες δεν εξέφραζαν προσωπικές απόψεις, αλλά χρησιμοποιούσαν τη Γραφή για να απαντήσουν στις ερωτήσεις μου. Αυτό μου έκανε μεγάλη εντύπωση.
Οι Μάρτυρες μου πρότειναν να κάνω Γραφική μελέτη και με προσκαλούσαν στις συναθροίσεις τους, αλλά εγώ συνεχώς αρνούμουν. Άμεση προτεραιότητά μου ήταν να αποκτήσω δική μου καπνοφυτεία και μεγάλη οικογένεια. Ποτέ δεν κατάφερα να αποκτήσω δική μου φυτεία, αλλά τελικά έκανα πέντε παιδιά για τα οποία καμαρώνω.
ΠΩΣ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ: Εννιά χρόνια μετά την πρώτη μου επαφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, είχα ακόμη τα ίδια θρησκευτικά πιστεύω. Ωστόσο, μου άρεσε να παίρνω όλα τους τα έντυπα. Κάθε Κυριακή, η Σάιμι και εγώ καθόμασταν και τα διαβάζαμε. Φυλάγαμε όλα τα περιοδικά που είχαμε πάρει στο πέρασμα των ετών. Αυτά αποδείχτηκαν πηγή μεγάλης βοήθειας όταν ορισμένοι άρχισαν να θέτουν σε δοκιμή την πίστη που αναπτυσσόταν στην καρδιά μου.
Για παράδειγμα, συνάντησα κάποιον ευαγγελικό κήρυκα ο οποίος με πίεσε να δεχτώ τον Ιησού ως Σωτήρα μου. Είχε καταφέρει να πείσει τον αδελφό της Σάιμι και έναν ετεροθαλή αδελφό μου να τον ακολουθήσουν. Σε λίγο καιρό, γνωστοί μου που ανήκαν σε κάθε είδους θρήσκευμα προσπαθούσαν να με πάρουν με το μέρος τους. Μερικοί μου έδωσαν έντυπα που μιλούσαν εναντίον των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Ζήτησα από τους επικριτές να μου αποδείξουν μέσα από τη Γραφή τα δόγματά τους, αλλά δεν μπορούσαν να απαντήσουν στις ερωτήσεις μου.
Το μόνο που πέτυχε όλη αυτή η εναντίωση ήταν να με κάνει να σκάψω βαθύτερα στη Γραφή και να ερευνήσω περισσότερο, με τη βοήθεια των εντύπων που μου είχαν δώσει οι Μάρτυρες. Τελικά, κατάλαβα ότι είχε έρθει η ώρα για πράξεις σε αρμονία με τα όσα μάθαινα.
Δεν είχα κάνει προσωπική Γραφική μελέτη με κάποιον Μάρτυρα. Απλώς άρχισα να παρακολουθώ τις συναθροίσεις τους. Τις πρώτες φορές, είχα πολύ τρακ και ντρεπόμουν, αλλά εκεί γνώρισα πολλά φιλικά άτομα, και μου άρεσαν τα όσα μάθαινα. Αποφάσισα να γίνω Μάρτυρας του Ιεχωβά και το 1981 συμβόλισα την αφιέρωσή μου στον Θεό με το βάφτισμα.
Μολονότι η γυναίκα μου δεν εναντιώθηκε στην απόφασή μου, πότε - πότε αναρωτιόταν μήπως με είχαν εξαπατήσει. Παρ’ όλα αυτά, ήρθε στο βάφτισμά μου. Συνέχισα να της μιλάω για τις πολλές αλήθειες που μάθαινα. Σχεδόν έναν χρόνο αφότου βαφτίστηκα, ενώ επιστρέφαμε με το αυτοκίνητο από διακοπές, η Σάιμι είπε ότι ήθελε να γίνει Μάρτυρας του Ιεχωβά. Από την έκπληξή μου, παραλίγο να βγω από το δρόμο! Βαφτίστηκε το 1982.
Δεν ήταν εύκολο να κάνουμε τις απαραίτητες αλλαγές στον τρόπο ζωής μας. Είχα σταματήσει να καλλιεργώ καπνό επειδή αυτό συγκρούεται με τις Γραφικές αρχές. (2 Κορινθίους 7:1· Ιακώβου 2:8) Πέρασε καιρός μέχρι να βρούμε αποδεκτή εργασία με σταθερό εισόδημα. Επίσης, επί πολλά χρόνια, ορισμένοι συγγενείς ούτε καν μας επισκέπτονταν. Προσπαθούσαμε να τους φερόμαστε σύμφωνα με τις Γραφικές αρχές, δείχνοντάς τους αγάπη. Τελικά, ο πάγος έσπασε, και οι στενοί μας συγγενείς δεν μας κρατούν πλέον σε απόσταση.
ΠΩΣ ΕΧΩ ΩΦΕΛΗΘΕΙ: Οι διάφορες δοκιμασίες που πέρασα —το ότι έπρεπε να υπερνικήσω την ντροπαλότητά μου, να τα βγάλω πέρα με οικονομικές δυσκολίες ή να αντιμετωπίσω οικογενειακή εναντίωση— μου έμαθαν πόσο υπομονετικός είναι ο Ιεχωβά Θεός καθώς με βοηθάει να χειρίζομαι τα προβλήματά μου. Λόγου χάρη, τώρα υπηρετώ ως πρεσβύτερος στην εκκλησία και συχνά πρέπει να διδάσκω από το βήμα. Αυτό εξακολουθεί να με δυσκολεύει, επειδή όποτε αγχώνομαι τραυλίζω. Εντούτοις, με αδιάκοπη προσευχή και με τη βοήθεια του Ιεχωβά, μπορώ να φέρνω σε πέρας το προνόμιό μου.
Έχουμε έρθει πιο κοντά με τη γυναίκα μου, και ο δεσμός που μας ενώνει είναι ανεκτίμητος. Παρότι κάναμε λάθη στην ανατροφή των παιδιών μας, πασχίσαμε να τους ενσταλάξουμε τις Γραφικές αλήθειες που μάθαμε. (Δευτερονόμιο 6:6-9) Μάλιστα, ο μεγαλύτερος γιος μου και η γυναίκα του υπηρετούν ως ιεραπόστολοι.
Θυμάμαι μια από τις πρώτες συναθροίσεις των Μαρτύρων που παρακολουθήσαμε ως οικογένεια. Αφού πάρκαρα το αυτοκίνητο, κοίταξα τον κόσμο που μαζευόταν στην αίθουσα και ρώτησα την οικογένειά μου: «Τι παρατηρείτε;» Εκεί βρίσκονταν άτομα με διαφορετική κουλτούρα, παρελθόν και γλώσσα —Αβορίγινες, Αλβανοί, Αυστραλοί, Κροάτες— και όμως συναναστρέφονταν με χαρά ο ένας τον άλλον. Είμαι ευτυχισμένος που ανήκω σε αυτή τη μεγάλη οικογένεια πνευματικών αδελφών, η οποία δεν περιορίζεται στην Αυστραλία, αλλά απλώνεται σε όλο τον κόσμο. —1 Πέτρου 5:9.
«Η Αδελφή μου Δεν Έχασε Ποτέ τις Ελπίδες της για Εμένα».—ΓΙΕΛΕΝΑ ΒΛΑΝΤΙΜΙΡΟΒΝΑ ΣΙΟΜΙΝΑ
ΕΤΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ: 1952 ΧΩΡΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ: ΡΩΣΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟ: ΕΘΙΣΜΕΝΗ ΣΤΟ ΑΛΚΟΟΛ, ΕΚΑΝΕ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΜΟΥ: Γεννήθηκα στο Κρασνογκόρσκ, μια ήσυχη κωμόπολη κοντά στη Μόσχα. Προέρχομαι από οικογένεια εκπαιδευτικών. Ήμουν καλή μαθήτρια και σπούδασα μουσική. Το μέλλον μου διαγραφόταν λαμπρό.
Όταν παντρεύτηκα, μετακομίσαμε με τον άντρα μου σε μια περιοχή όπου οι περισσότεροι έβριζαν, έπιναν και κάπνιζαν. Τότε δεν το αντιλαμβανόμουν, αλλά το περιβάλλον είχε άσχημη επίδραση πάνω μου. Στην αρχή, πήγαινα σε πάρτι μόνο για να τραγουδήσω και να παίξω κιθάρα. Ωστόσο, όσοι ήταν εκεί με παρακινούσαν να καπνίζω και να πίνω μαζί τους. Σε λίγο καιρό, εθίστηκα στο αλκοόλ.
Ο εθισμός άρχισε να καταστρέφει τη ζωή μου. Έπειτα από κάποιο διάστημα, βρέθηκα σε άθλια κατάσταση, και τελικά δεν μπορούσα να φάω σχεδόν τίποτα. Ήθελα να πεθάνω, και έκανα μια αδέξια απόπειρα αυτοκτονίας. Χαίρομαι που δεν τα κατάφερα.
Όλο αυτό το διάστημα, η αδελφή μου με επισκεπτόταν τακτικά. Είχε γίνει Μάρτυρας του Ιεχωβά και προσπαθούσε να μου εξηγήσει πώς θα με βοηθούσε η Γραφή. Δεν ενδιαφερόμουν, γι’ αυτό στην αρχή την έδιωχνα. Αλλά η αδελφή μου δεν έχασε ποτέ τις ελπίδες της για εμένα. Έδειξε τόση υπομονή και αγάπη ώστε τελικά δέχτηκα να κάνω Γραφική μελέτη.
ΠΩΣ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ: Όταν ξεκίνησα Γραφική μελέτη, πήρα την οριστική απόφαση να κόψω το ποτό. Περίπου τότε, ένας μεθυσμένος γείτονας μου επιτέθηκε και με ξυλοκόπησε. Κατέληξα στο νοσοκομείο σε σοβαρή κατάσταση. Είχα τέσσερα σπασμένα πλευρά, ενώ ο αμφιβληστροειδής μου είχε υποστεί βλάβη. Από την άλλη, η παραμονή μου στο νοσοκομείο με βοήθησε να ξεπεράσω τα συμπτώματα στέρησης του αλκοόλ.
Όλο εκείνον τον καιρό, προσευχόμουν συνεχώς. Αντλούσα μεγάλη παρηγοριά από τα εδάφια Θρήνοι 3:55, 56: «Φώναξα το όνομά σου, Ιεχωβά, από βαθύτατο λάκκο. Τη φωνή μου πρέπει να ακούσεις. Μην κρύβεις το αφτί σου από την ανακούφισή μου, από την κραυγή μου για βοήθεια».
Πιστεύω ειλικρινά ότι ο Ιεχωβά απάντησε στις προσευχές μου. Μου έδωσε το κουράγιο να μη γυρίσω στα παλιά. Κάπου - κάπου, έμπαινα στον πειρασμό να ξαναρχίσω το ποτό, αλλά ευτυχώς δεν ενέδωσα ποτέ.
Καθώς συνέχιζα τη Γραφική μελέτη, έμαθα ότι έπρεπε να υποστηρίζω τον άντρα μου στο ρόλο που έχει ως κεφαλή της οικογένειας. (1 Πέτρου 3:1, 2) Αυτό δεν ήταν εύκολο, επειδή είχα συνηθίσει να του φέρομαι αυταρχικά. Προσευχόμουν στον Ιεχωβά για βοήθεια. Δεν άλλαξα μέσα σε μια νύχτα, αλλά με τον καιρό έγινα καλύτερη και πιο συνεργατική σύζυγος.
Ο αγαπημένος μου άντρας εντυπωσιάστηκε με αυτές τις αλλαγές. Μέχρι τότε, δεν ενδιαφερόταν για τη Γραφή. Όταν, όμως, αποφάσισα να κόψω το τσιγάρο, μου είπε: «Αν καταφέρεις να το κόψεις, εγώ θα αρχίσω Γραφική μελέτη!» Το κόψαμε και οι δύο την ίδια μέρα.
ΠΩΣ ΕΧΩ ΩΦΕΛΗΘΕΙ: Ο άντρας μου κράτησε την υπόσχεσή του και άρχισε Γραφική μελέτη. Τώρα διαβάζουμε μαζί τη Γραφή καθημερινά, κάνουμε στοχασμούς γύρω από αυτήν και προσπαθούμε να εφαρμόζουμε τις συμβουλές της στη ζωή μας.
Δεν μπορώ να περιγράψω με λόγια πόσο έχει βελτιωθεί η οικογενειακή μας ζωή —πολύ δε περισσότερο το πώς έχω ωφεληθεί εγώ προσωπικά. Είμαι ευγνώμων στον Ιεχωβά για το ότι με έχει ελκύσει κοντά του. (Ιωάννης 6:44) Επίσης, είμαι ευγνώμων στην αδελφή μου η οποία δεν έχασε ποτέ τις ελπίδες της για εμένα. Ως εκ τούτου, έχω μάθει από πρώτο χέρι ότι η Αγία Γραφή όντως αλλάζει ζωές.
- Αναδημοσίευση από τη ΣΚΟΠΙΑ της 1 Φεβρουαρίου 2012
Το προσωπικό όνομα του Θεού, Ιεχωβά, εμφανίζεται χιλιάδες φορές στη Μετάφραση Νέου Κόσμου, η οποία εκδόθηκε στη γερμανική το 1971. Ωστόσο, αυτή δεν ήταν η πρώτη γερμανική Βίβλος που χρησιμοποίησε το θεϊκό όνομα. Φαίνεται πιθανό ότι η πρώτη γερμανική Βίβλος στην οποία εμφανίστηκε το όνομα Ιεχωβά εκδόθηκε πριν από 500 σχεδόν χρόνια από τον Γιόχαν Εκ, επιφανή Ρωμαιοκαθολικό θεολόγο.
Στη ΣΚΟΠΙΑ της 15 Ιουνίου 1995 και στο άρθρο "Τι σας Υποκινεί να Υπηρετείτε τον Θεό;" υπάρχει το παράδειγμα των Φαρισαίων που μάς διδάσκει ότι χρειάζεται να έχουμε λογική άποψη για τα έργα. Όντως, τα έργα είναι ζωτικά, διότι «η πίστη χωρίς έργα είναι νεκρή». (Ιακώβου 2:26) Ωστόσο, οι ατελείς άνθρωποι έχουν την τάση να κρίνουν τους άλλους με βάση αυτό που κάνουν παρά με βάση αυτό που είναι. Μερικές φορές, μπορεί να κρίνουμε και τον εαυτό μας με αυτόν τον τρόπο. Μπορεί οι επιδόσεις να μας γίνουν έμμονη ιδέα, σαν να ήταν αυτές το μοναδικό κριτήριο για την πνευματικότητά μας. Θα μπορούσαμε να ξεχάσουμε πόσο σημαντικό είναι να εξετάζουμε ποια είναι τα κίνητρά μας. (Παράβαλε 2 Κορινθίους 5:12). Θα ήταν δυνατόν να γίνουμε άτομα που δείχνουν άκαμπτη προσκόλληση σε νομικές λεπτομέρειες, τα οποία ‘διυλίζουν το κουνούπι αλλά καταπίνουν την καμήλα’, με το να υπακούν στο γράμμα του νόμου ενώ ταυτόχρονα παραβιάζουν το σκοπό του.—Ματθαίος 23:24.
