Αν ο Απόστολος Παύλος ζούσε, κάπως έτσι θα έγραφε την αυτοβιογραφία του!
Ο Τιμόθεος είχε δει τον Παύλο να ζει σύμφωνα τα λόγια του, αντιμετωπίζοντας τον διωγμό με θάρρος προκειμένου να μεταδίδει τα καλά νέα στους άλλους. Ήξερε λοιπόν ότι, αν ακολουθούσε το παράδειγμα του Παύλου, οι κάτοικοι των Λύστρων θα του εναντιώνονταν. Ίσως μάλιστα να του εναντιωνόταν και ο ίδιος του ο πατέρας. Αλλά ο Τιμόθεος δεν επρόκειτο να επιτρέψει σε τέτοιου είδους πιέσεις να επηρεάσουν την απόφασή του για το πώς θα υπηρετούσε τον Θεό.
Μπορείτε να σκεφτείτε κάποιον απόστολο που κάποτε είχε κάνει πολύ άσχημα πράγματα;— Εκείνος ο απόστολος έγραψε: «Ο Χριστός Ιησούς ήρθε στον κόσμο για να σώσει αμαρτωλούς. Από αυτούς κυριότερος είμαι εγώ». Ο απόστολος που το είπε αυτό ήταν ο Παύλος. Είπε ότι “κάποτε ήταν ασύνετος” και ότι είχε ζήσει «στην κακία».—1 Τιμόθεο 1:15· Τίτο 3:3.
Ήμουν από το γένος του Ισραήλ, από τη φυλή του Βενιαμίν. Όταν ήμουν βρέφος οχτώ ημερών οι γονείς μου, μου έκαναν περιτομή. Εβραίος γεννημένος από Εβραίους· όσον αφορά το νόμο, Φαρισαίος· όσον αφορά το ζήλο, άτομο που δίωκε την εκκλησία· όσον αφορά τη δικαιοσύνη που είναι μέσω νόμου, κάποιος που αποδείχτηκε άμεμπτος. (Φιλιππ. 3:5-6). Εσείς, φυσικά, ακούσατε για τη διαγωγή μου παλιότερα στον Ιουδαϊσμό, ότι δίωκα σε υπερβολικό βαθμό την εκκλησία του Θεού και την ερήμωνα, και έκανα μεγαλύτερη πρόοδο στον Ιουδαϊσμό από πολλούς ομογενείς συνομηλίκους μου, καθώς ήμουν πολύ πιο ζηλωτής για τις παραδόσεις των πατέρων μου (Γαλ. 1:13-14). Έμαθα την τέχνη του σκηνοποιού από τον πατέρα μου. Στην Ιερουσαλήμ, όμως, έλαβα εκπαίδευση από τον πολυμαθή Φαρισαίο Γαμαλιήλ. Προέρχομαι από επιφανή οικογένεια. Γνωρίζω δύο γλώσσες, την ελληνική και την εβραϊκή. Δεν είμαι παντρεμένος. Ωστόσο, έχω μια αδελφή και έναν ανιψιό που κατοικούν στην Ιερουσαλήμ. (Πράξεις 23:16-22)
Φερόμουν βάναυσα στην εκκλησία. Εισβάλλοντας στο ένα σπίτι μετά το άλλο και σέρνοντας έξω άντρες και γυναίκες, τους παρέδιδα στη φυλακή (Πράξ. 8:3). Επιδοκίμασα το φόνο του Στεφάνου και, εξαιτίας του παροδηγημένου ζήλου μου για την παράδοση, άρχισα μια εκστρατεία άγριου διωγμού εναντίον των ακολούθων του Χριστού. Όταν επρόκειτο να εκτελεστούν, ψήφιζα εναντίον τους. Όταν δικάζονταν στις συναγωγές, προσπαθούσα να τους εξαναγκάσω να αποκηρύξουν την πίστη τους. Επέκτεινα δε το διωγμό και σε άλλες πόλεις εκτός της Ιερουσαλήμ, εξασφαλίζοντας μάλιστα γραπτή έγκριση από τον αρχιερέα να ψάξω για μαθητές του Χριστού βορειότερα, ως και στη Δαμασκό της Συρίας, και να τους φέρω δεμένους στην Ιερουσαλήμ, για να δικαστούν από το Σάνχεδριν.
Καθώς πλησίαζα, όμως, στη Δαμασκό, ο Χριστός Ιησούς μου αποκαλύφτηκε μέσα σε αστραποβόλο φως λέγοντάς μου «Σαούλ, Σαούλ, γιατί με διώκεις;» Κι εγώ είπα: «Ποιος είσαι, Κύριε;» Εκείνος μου είπε: «Εγώ είμαι ο Ιησούς, τον οποίο εσύ διώκεις». Ως Παύλος, πλέον, «έλαβα παρ’ αξία καλοσύνη» και μου ανέθεσε την αποστολή να είμαι υπηρέτης και μάρτυρας των όσων είχα δει αλλά και όσων έμελλε να δω. Παρότι εκείνοι που με συνόδευαν έπεσαν και αυτοί στο έδαφος εξαιτίας της φανέρωσης αυτής και άκουσαν μια φωνή, μόνο εγώ κατάλαβα τι έλεγε η φωνή και τυφλώθηκα, οπότε χρειάστηκε να με οδηγήσουν από το χέρι για να φτάσω στη Δαμασκό.
Σε εμένα, έναν άνθρωπο μικρότερο και από τον πιο μικρό από όλους τους αγίους, δόθηκε αυτή η παρ’ αξία καλοσύνη για να διακηρύξω στα έθνη τα καλά νέα σχετικά με τον ανεξερεύνητο πλούτο του Χριστού και να κάνω τους ανθρώπους να δουν πώς γίνεται η διαχείριση του ιερού μυστικού, το οποίο από τους αιώνες του παρελθόντος έχει παραμείνει κρυμμένο στον Θεό, ο οποίος δημιούργησε τα πάντα. (Εφ. 3:8-9)
Μετά τη μεταστροφή μου έφυγα στην Αραβία και κατόπιν επέστρεψα στη Δαμασκό. Έμεινα λίγο καιρό με τους μαθητές στη Δαμασκό και «αμέσως» άρχισα να κηρύττω στις συναγωγές εκεί. Λόγω της δράσης μου στο έργο κηρύγματος αναγκάστηκα να φύγω από τη Δαμασκό εξαιτίας μιας πλεκτάνης εναντίον της ζωής μου. Πραγματοποίησα τέσσερις ιεραποστολικές περιοδείες διανύοντας χιλιάδες χιλιόμετρα, περνώντας από πόλεις όπως η Θεσσαλονίκη, η Βέροια, η Αθήνα, η Κόρινθος, η Αντιόχεια κ.ά. Αντιμετώπισα απειλές και κακουχίες, σε κόπους περισσότερο, σε φυλακές περισσότερο, σε χτυπήματα μέχρις υπερβολής, κοντά στο θάνατο συχνά.
Από Ιουδαίους πέντε φορές έλαβα σαράντα παρά ένα χτυπήματα, τρεις φορές ραβδίστηκα, μία φορά λιθοβολήθηκα, τρεις φορές ναυάγησα, ένα μερόνυχτο έχω περάσει στα βαθιά· σε ταξίδια συχνά, σε κινδύνους από ποταμούς, κινδύνους από ληστές, κινδύνους από το ίδιο μου το γένος, κινδύνους από τα έθνη, κινδύνους στην πόλη, κινδύνους στην ερημιά, κινδύνους στη θάλασσα, κινδύνους μεταξύ ψευδαδέλφων, σε κόπο και μόχθο, σε νύχτες αγρύπνιας συχνά, σε πείνα και δίψα, σε αποχή από τροφή πολλές φορές, σε κρύο και γύμνια. Εκτός από αυτά τα εξωτερικής φύσης πράγματα, υπάρχει και εκείνο που ορμάει πάνω μου καθημερινά, η ανησυχία για όλες τις εκκλησίες. (2 Κορ. 11:23-28)
Ήμουν ελεύθερος, χωρίς εξάρτηση από κανέναν, κι όμως, έκανα τον εαυτό μου το δούλο όλων, για να κερδίσω τους περισσότερους. Έτσι λοιπόν, στους Ιουδαίους έγινα ως Ιουδαίος, για να κερδίσω Ιουδαίους· σε εκείνους που είναι κάτω από νόμο έγινα ως κάτω από νόμο, αν και εγώ δεν είμαι κάτω από νόμο, για να κερδίσω εκείνους που είναι κάτω από νόμο. Σε εκείνους που είναι χωρίς νόμο έγινα ως χωρίς νόμο, αν και εγώ δεν είμαι χωρίς νόμο ως προς τον Θεό, αλλά κάτω από νόμο ως προς τον Χριστό, για να κερδίσω εκείνους που είναι χωρίς νόμο. Στους αδύναμους έγινα αδύναμος, για να κερδίσω τους αδύναμους. Έγινα τα πάντα σε ανθρώπους κάθε είδους, για να σώσω με κάθε τρόπο μερικούς. Κάνω δε τα πάντα για χάρη των καλών νέων, για να γίνω συμμέτοχος σε αυτά μαζί με άλλους. (1 Κορ. 9:19-22).
Κι τώρα που έφτασε ο καιρός να φύγω από αυτόν τον κόσμο είμαι σε θέση να διακηρύξω με βεβαιότητα: «Διότι εγώ χύνομαι ήδη σαν σπονδή, και ο ορισμένος καιρός για την απελευθέρωσή μου επίκειται. Έχω αγωνιστεί τον καλό αγώνα, έχω τρέξει τη διαδρομή μέχρι το τέρμα, έχω τηρήσει την πίστη. Από τώρα και στο εξής μου επιφυλάσσεται το στεφάνι της δικαιοσύνης, το οποίο ο Κύριος, ο δίκαιος κριτής, θα μου δώσει ως ανταμοιβή εκείνη την ημέρα, εντούτοις όχι μόνο σε εμένα, αλλά και σε όλους εκείνους που έχουν αγαπήσει τη φανέρωσή του». (2 Τιμ. 4:6-8)
ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΟΤΡΟΠΕΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΜΟΥ
-Να γίνεστε μιμητές μου, όπως είμαι και εγώ του Χριστού (1 Κορ. 11:1)
-Όσα είναι αληθινά, όσα είναι σοβαρού ενδιαφέροντος, όσα είναι δίκαια, όσα είναι αγνά, όσα είναι αξιαγάπητα, όσα έχουν καλή φήμη, όποια αρετή υπάρχει και ό,τι αξιέπαινο υπάρχει, αυτά να συλλογίζεστε. Αυτά που μάθατε, καθώς και αποδεχτήκατε και ακούσατε και είδατε σε σχέση με εμένα, αυτά να πράττετε· και ο Θεός της ειρήνης θα είναι μαζί σας. (Φιλιππ. 4:8-9)
-Σε οποιεσδήποτε συνθήκες να είστε αυτάρκεις.
-Για όλα τα πράγματα να έχετε τη δύναμη χάρη σε αυτόν που σας δίνει δύναμη.
-Πάντοτε να χαίρεστε σε σχέση με τον Κύριο.
-Όσα είναι κέρδη για εσάς, αυτά να τα θεωρήσετε ζημιά για χάρη του Χριστού. Να θεωρείτε ότι τα πάντα είναι ζημιά για χάρη της υπερέχουσας αξίας της γνώσης του Χριστού Ιησού του Κυρίου μας.
-Να προσεύχεστε ακατάπαυστα. Σε σχέση με το καθετί να κάνετε ευχαριστήριες προσευχές.
-Να βεβαιώνεστε για όλα τα πράγματα· να κρατάτε γερά ό,τι είναι καλό.
-Να απέχετε από κάθε μορφή πονηρίας.
-Να αγωνιστείτε τον καλό αγώνα, να τρέξετε τη διαδρομή μέχρι το τέρμα, να τηρήσετε την πίστη.
ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΟΤΕ
Στην πραγματικότητα, κανείς από εμάς δεν ζει μόνο για τον εαυτό του και κανείς δεν πεθαίνει μόνο για τον εαυτό του· διότι και αν ζούμε, ζούμε για τον Ιεχωβά, και αν πεθαίνουμε, πεθαίνουμε για τον Ιεχωβά. Συνεπώς, και αν ζούμε και αν πεθαίνουμε, ανήκουμε στον Ιεχωβά. (Ρωμαίους 14:7-8)
Χαιρετήστε όλους τους αδελφούς με άγιο φιλί.
Η παρ’ αξία καλοσύνη του ας είναι μαζί σας.
Σε αυτόν ας είναι η δόξα στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.
Σχόλια (0)