«Βλέπετε τους Άλλους Όπως τους Βλέπει ο Ιεχωβά;» Με αφορμή το Broadcasting Οκτωβρίου

«Να μην υπάρχει διαίρεση στο σώμα . . . Τα μέλη του να δείχνουν την ίδια φροντίδα το ένα για το άλλο».—1 ΚΟΡ. 12:25.

Όταν βγήκαμε από τον πονηρό κόσμο και αρχίσαμε να συναναστρεφόμαστε το λαό του Ιεχωβά, πιθανότατα γευόμασταν με μεγάλη ευχαρίστηση τη θερμή αγάπη και το ενδιαφέρον που εκδηλώνεται ανάμεσά τους. Τι αντίθεση με τους σκληρούς, εμπαθείς και φιλόνικους ανθρώπους οι οποίοι βρίσκονται υπό τον έλεγχο του Σατανά! Μπήκαμε στον πνευματικό παράδεισο που είναι γεμάτος ειρήνη και ενότητα.—Ησ. 48:17, 18· 60:18· 65:25.

Καθώς, όμως, περνάει ο καιρός, ίσως αρχίσουμε να κοιτάζουμε τους αδελφούς μας μέσα από τον παραμορφωτικό φακό της ατέλειας. Η ατέλειά μας μπορεί να μας κάνει να μεγαλοποιούμε τα ελαττώματα των αδελφών μας αντί να κοιτάζουμε τις πνευματικές τους ιδιότητες ως σύνολο. Για να το πούμε απλά, ξεχνάμε να τους βλέπουμε όπως τους βλέπει ο Ιεχωβά. Αν μας συμβαίνει αυτό, είναι καιρός να δώσουμε προσοχή στην άποψή μας και να την εναρμονίσουμε με την ξεκάθαρη άποψη του Ιεχωβά.—Έξοδ. 33:13.

Πώς Βλέπει ο Ιεχωβά τους Αδελφούς Μας

Όπως έχει καταγραφεί στα εδάφια 1 Κορινθίους 12:2-26, ο απόστολος Παύλος παρομοίασε την εκκλησία των χρισμένων Χριστιανών με σώμα το οποίο έχει «πολλά μέλη». Όπως ακριβώς τα όργανα του σώματος διαφέρουν μεταξύ τους, έτσι και τα μέλη της εκκλησίας διαφέρουν αρκετά όσον αφορά τα χαρακτηριστικά και τις ικανότητές τους. Ωστόσο, ο Ιεχωβά δέχεται αυτή τη διαφορετικότητα. Αγαπάει και εκτιμάει κάθε μέλος. Γι’ αυτό, σύμφωνα επίσης με τη συμβουλή του Παύλου, πρέπει τα μέλη της εκκλησίας «να δείχνουν την ίδια φροντίδα το ένα για το άλλο». Αυτό ίσως είναι δύσκολο επειδή οι προσωπικότητες των άλλων μπορεί να διαφέρουν από τη δική μας.

Είναι πιθανό ακόμη και να τείνουμε να εστιάζουμε την προσοχή μας στις αδυναμίες των αδελφών μας. Αν το κάνουμε αυτό, θα λέγαμε ότι χρησιμοποιούμε μηχανή με φακό που εστιάζει μόνο σε μικρή έκταση. Ο Ιεχωβά, όμως, κοιτάζει, σαν να λέγαμε, μέσα από ευρυγώνιο φακό, ο οποίος μπορεί να χωρέσει όλο το πλάνο. Εμείς ίσως τείνουμε να εστιάζουμε σε κάτι που δεν μας αρέσει, ενώ ο Ιεχωβά βλέπει ολόκληρο το άτομο, περιλαμβανομένων και όλων των καλών του ιδιοτήτων. Όσο περισσότερο αγωνιζόμαστε να γίνουμε σαν τον Ιεχωβά, τόσο περισσότερο μπορούμε να συμβάλλουμε στο πνεύμα αγάπης και ενότητας στην εκκλησία.—Εφεσ. 4:1-3· 5:1, 2.

Ο Ιησούς γνώριζε καλά ότι οι ατελείς άνθρωποι έχουν συχνά την τάση να είναι επικριτικοί, γι’ αυτό και έδωσε την εξής συμβουλή: «Μην κρίνετε για να μην κριθείτε». (Ματθ. 7:1) Το πρωτότυπο ελληνικό κείμενο έχει σε αυτή την περίπτωση εξακολουθητικό χρόνο, όχι στιγμιαίο, υποδηλώνοντας ότι οι ακροατές του Ιησού έπρεπε να πάψουν να κρίνουν. Ο Ιησούς ήξερε ότι πολλοί από αυτούς είχαν ήδη τη συνήθεια να επικρίνουν τους άλλους. Μήπως έχουμε αναπτύξει και εμείς μια τέτοια συνήθεια; Αν έχουμε αυτή την τάση, πρέπει να προσπαθήσουμε σκληρά να αλλάξουμε για να μην κριθούμε οι ίδιοι δυσμενώς. Αλήθεια, ποιοι είμαστε εμείς για να κρίνουμε κάποιον που χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά σε θέση διορισμένου ή για να πούμε ότι αυτός δεν έπρεπε να αποτελεί μέρος της εκκλησίας; Ένας αδελφός μπορεί να έχει κάποια ελαττώματα, αλλά αν ο Ιεχωβά συνεχίζει να τον αποδέχεται, θα ήταν σωστό να τον απορρίπτουμε εμείς; (Ιωάν. 6:44) Πιστεύουμε πραγματικά ότι ο Ιεχωβά οδηγεί το συναγμένο λαό του και ότι, αν χρειάζεται να διορθωθούν κάποια πράγματα, θα αναλάβει εκείνος δράση στο δικό του ορισμένο καιρό;—Διαβάστε τα εδάφια Ρωμαίους 14:1-4.

Κάτι θαυμάσιο όσον αφορά τον Ιεχωβά είναι ότι έχει τη δυνατότητα να διακρίνει τι θα μπορέσει να γίνει ο κάθε Χριστιανός ατομικά όταν φτάσει σε τελειότητα στο νέο κόσμο. Γνωρίζει επίσης πόση πνευματική πρόοδο έχει ήδη κάνει κάθε Χριστιανός. Ως εκ τούτου, ο Ιεχωβά δεν έχει κανέναν λόγο να εστιάζει την προσοχή του σε κάθε σαρκική αδυναμία. Στο εδάφιο Ψαλμός 103:12 διαβάζουμε: «Όσο μακριά είναι η ανατολή από τη δύση, τόσο μακριά από εμάς έβαλε τις παραβάσεις μας». Πόσο ευγνώμονες μπορούμε να είμαστε προσωπικά για αυτό!—Ψαλμ. 130:3.

Στις Γραφές βρίσκουμε αποδείξεις τού ότι ο Ιεχωβά έχει την εξαιρετική ικανότητα να εστιάζει την προσοχή του στις καλές ιδιότητες ενός ατόμου. Ο Θεός περιέγραψε τον Δαβίδ ως «τον υπηρέτη μου τον Δαβίδ, ο οποίος τήρησε τις εντολές μου και ο οποίος βάδισε ακολουθώντας εμένα με όλη του την καρδιά, πράττοντας μόνο το σωστό στα μάτια μου». (1 Βασ. 14:8) Βέβαια, γνωρίζουμε ότι ο Δαβίδ έκανε μερικά εσφαλμένα πράγματα. Μολαταύτα, ο Ιεχωβά επέλεξε να εστιάσει την προσοχή του στις καλές ιδιότητες του Δαβίδ, επειδή γνώριζε την ευθύτητα της καρδιάς του.—1 Χρον. 29:17.

Να Βλέπετε τους Αδελφούς σας Όπως τους Βλέπει ο Ιεχωβά

Ο Ιεχωβά μπορεί να διαβάσει καρδιές, ενώ εμείς δεν μπορούμε. Αυτό από μόνο του αποτελεί βάσιμο λόγο να μην είμαστε επικριτικοί. Δεν ξέρουμε όλα τα κίνητρα του άλλου ατόμου. Πρέπει να προσπαθούμε να μιμούμαστε τον Ιεχωβά με το να μην επικεντρώνουμε την προσοχή μας στις ανθρώπινες ατέλειες, οι οποίες τελικά θα εξαφανιστούν. Δεν είναι θαυμάσιος στόχος το να είμαστε σαν τον Ιεχωβά σε αυτόν τον τομέα; Κάτι τέτοιο θα συμβάλλει πολύ σε ειρηνικές σχέσεις με τους αδελφούς και τις αδελφές μας.—Εφεσ. 4:23, 24.

Για παράδειγμα, σκεφτείτε ένα σπίτι που είναι ετοιμόρροπο—οι υδρορροές πέφτουν, τα τζάμια είναι σπασμένα και το ταβάνι έχει χαλάσει από την υγρασία. Οι περισσότεροι άνθρωποι μπορεί να κοιτάζουν αυτό το σπίτι και να συμπεραίνουν ότι πρέπει να κατεδαφιστεί γιατί αποτελεί αντιαισθητικό θέαμα. Αλλά μπορεί να εμφανιστεί κάποιος με εντελώς διαφορετική άποψη. Αυτός ίσως είναι σε θέση να δει πέρα από τα επιφανειακά προβλήματα και να διακρίνει ότι ο σκελετός του κτιρίου είναι γερός και ότι το σπίτι μπορεί να επισκευαστεί. Αγοράζει το σπίτι και με λίγη δουλειά διορθώνει τα επιφανειακά ελαττώματα και βελτιώνει την όψη του. Έπειτα, οι περαστικοί σχολιάζουν το πόσο ωραίο είναι αυτό το σπίτι. Μπορούμε εμείς να είμαστε σαν αυτό το άτομο που εργάστηκε για να διορθώσει, ή αλλιώς να επισκευάσει, το σπίτι; Αντί να εστιάζουμε την προσοχή μας στα επιφανειακά ελαττώματα των αδελφών μας, μήπως μπορούμε να διακρίνουμε τις καλές τους ιδιότητες και τις δυνατότητες που έχουν για περαιτέρω πνευματική ανάπτυξη; Αν ενεργούμε έτσι, το αποτέλεσμα θα είναι να αγαπάμε τους αδελφούς μας για την πνευματική τους ομορφιά, όπως τους αγαπάει ο Ιεχωβά.—Διαβάστε το εδάφιο Εβραίους 6:10.

Ο απόστολος Παύλος έδωσε μερικές συμβουλές οι οποίες μπορούν να μας βοηθήσουν στις σχέσεις μας με όλους στην εκκλησία. Ο Παύλος παρότρυνε τους Χριστιανούς: “Μην κάνετε τίποτα από φιλόνικη διάθεση ή από εγωισμό, αλλά με ταπεινοφροσύνη να θεωρείτε τους άλλους ανώτερους από εσάς, δίνοντας προσοχή με προσωπικό ενδιαφέρον, όχι μόνο στα δικά σας ζητήματα, αλλά και στα ζητήματα των άλλων”. (Φιλιπ. 2:3, 4) Η ταπεινοφροσύνη θα μας βοηθάει να έχουμε τη σωστή άποψη για τους άλλους. Η εκδήλωση προσωπικού ενδιαφέροντος για τους άλλους και η αναζήτηση των καλών τους ιδιοτήτων θα μας βοηθούν, επίσης, να τους βλέπουμε όπως τους βλέπει ο Ιεχωβά.

Στους πρόσφατους καιρούς, οι παγκόσμιες εξελίξεις έχουν οδηγήσει σε τεράστιες μετακινήσεις πληθυσμών. Σε ορισμένες πόλεις κατοικούν τώρα άνθρωποι από πολλές διαφορετικές χώρες. Μερικοί από τους νεοφερμένους στην περιοχή μας έχουν ενδιαφερθεί για τη Γραφική αλήθεια και έχουν αρχίσει να λατρεύουν τον Ιεχωβά μαζί μας. Πρόκειται για άτομα «από όλα τα έθνη και τις φυλές και τους λαούς και τις γλώσσες». (Αποκ. 7:9) Ως αποτέλεσμα, πολλές από τις εκκλησίες μας έχουν γίνει κατά μία έννοια πιο διεθνείς.

Στην εκκλησία μας, ίσως χρειάζεται να δίνουμε περισσότερη προσοχή στο να διακρατούμε ορθή άποψη ο ένας για τον άλλον. Αυτό απαιτεί να θυμόμαστε τη συμβουλή του αποστόλου Πέτρου, σύμφωνα με την οποία πρέπει να εκδηλώνουμε «ανυπόκριτη αδελφική στοργή» και να “αγαπάμε ο ένας τον άλλον έντονα, από καρδιάς”. (1 Πέτρ. 1:22) Η καλλιέργεια γνήσιας αγάπης και στοργής μπορεί να αποτελεί πρόκληση σε πολυεθνικό περιβάλλον. Ο πολιτισμός των συλλάτρεών μας μπορεί να είναι πολύ διαφορετικός από το δικό μας, ενώ το ίδιο μπορεί να ισχύει και για το μορφωτικό, το οικονομικό και το εθνικό τους υπόβαθρο. Μήπως το βρίσκετε δύσκολο να καταλάβετε τον τρόπο σκέψης ή τις αντιδράσεις μερικών; Ίσως έτσι νιώθουν και εκείνοι για εσάς. Εντούτοις, σε όλους μας δίνεται η εντολή: «Να αγαπάτε ολόκληρη την αδελφότητα».—1 Πέτρ. 2:17.

Ίσως είναι απαραίτητο να κάνουμε μερικές προσαρμογές στον τρόπο σκέψης μας ώστε να πλατυνθούμε όσον αφορά την αγάπη μας για όλους τους αδελφούς μας. (Διαβάστε τα εδάφια 2 Κορινθίους 6:12, 13.) Μήπως πιάνουμε κάποιες στιγμές τον εαυτό μας να λέει λόγια όπως: «Δεν είμαι προκατειλημμένος, αλλά . . .» και κατόπιν να απαριθμεί ορισμένα αρνητικά χαρακτηριστικά που πιστεύουμε ότι εκδηλώνουν κατ’ εξοχήν τα μέλη μιας συγκεκριμένης εθνότητας; Αυτά τα αισθήματα ίσως αποκαλύπτουν ότι χρειάζεται να απαλλαχτούμε από την προκατάληψη που εξακολουθούμε να τρέφουμε βαθιά μέσα μας. Θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε: “Καταβάλλω εγώ τακτικά προσπάθειες να γνωρίσω άτομα διαφορετικού πολιτισμού από το δικό μου;” Μια τέτοια αυτοεξέταση μπορεί να μας βοηθήσει να αποδεχόμαστε και να εκτιμούμε τη διεθνή μας αδελφότητα σε μεγαλύτερο βαθμό.

Η Γραφή μάς δίνει θαυμάσια παραδείγματα ανθρώπων που όντως έκαναν προσαρμογές, ένας εκ των οποίων ήταν ο απόστολος Πέτρος. Ως Ιουδαίος, ο Πέτρος θα απέφευγε να μπει σε σπίτι Εθνικού. Φανταστείτε, λοιπόν, πώς ένιωσε όταν του ζητήθηκε να επισκεφτεί το σπίτι του απερίτμητου Εθνικού Κορνήλιου! Ο Πέτρος έκανε προσαρμογές, αντιλαμβανόμενος ότι ήταν θέλημα του Θεού να γίνουν μέλη της Χριστιανικής εκκλησίας άνθρωποι από όλα τα έθνη. (Πράξ. 10:9-35) Ο Σαύλος, ο οποίος αργότερα έγινε ο απόστολος Παύλος, επίσης χρειάστηκε να κάνει αλλαγές και να απαλλαχτεί από την προκατάληψη. Παραδέχτηκε ότι στο παρελθόν μισούσε τόσο πολύ τους Χριστιανούς ώστε “δίωκε σε υπερβολικό βαθμό την εκκλησία του Θεού και την ερήμωνε”. Ωστόσο, όταν ο Κύριος Ιησούς διόρθωσε τον Παύλο, αυτός έκανε μεγάλες αλλαγές και μάλιστα άρχισε να δέχεται κατεύθυνση από εκείνους τους οποίους προηγουμένως δίωκε.—Γαλ. 1:13-20.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μπορούμε να κάνουμε προσαρμογές στη νοοτροπία μας με τη βοήθεια του πνεύματος του Ιεχωβά. Αν διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν μέσα μας κρυμμένα ίχνη προκατάληψης, ας προσπαθούμε να τα ξεριζώνουμε και να “τηρούμε την ενότητα του πνεύματος με τον ενωτικό δεσμό της ειρήνης”. (Εφεσ. 4:3-6) Η Γραφή μάς προτρέπει να “ντυθούμε την αγάπη, γιατί αυτή είναι τέλειος δεσμός ενότητας”.—Κολ. 3:14.

Μιμούμαστε τον Ιεχωβά στη Διακονία Μας

«Δεν υπάρχει προσωποληψία στον Θεό», έγραψε ο απόστολος Παύλος. (Ρωμ. 2:11) Σκοπός του Ιεχωβά είναι να συμπεριλάβει ανθρώπους όλων των εθνών στη διευθέτησή του για λατρεία. (Διαβάστε τα εδάφια 1 Τιμόθεο 2:3, 4.) Για να καταστεί αυτό δυνατό, έχει διευθετήσει να διακηρυχτούν τα «αιώνια καλά νέα» «προς κάθε έθνος και φυλή και γλώσσα και λαό». (Αποκ. 14:6) Ο Ιησούς είπε: «Ο αγρός είναι ο κόσμος». (Ματθ. 13:38) Τι σημαίνει αυτό για εσάς και για την άμεση οικογένειά σας;

Δεν μπορούν όλοι να πάνε σε μακρινά μέρη του κόσμου για να μεταδώσουν το άγγελμα της Βασιλείας σε άλλους. Ωστόσο, ίσως είμαστε κάλλιστα σε θέση να μεταδώσουμε αυτό το άγγελμα σε ανθρώπους από όλα τα μέρη της γης που ζουν στον τομέα μας. Είμαστε άγρυπνοι ώστε να αξιοποιούμε τυχόν ευκαιρίες για να δίνουμε μαρτυρία σε ανθρώπους κάθε είδους, όχι μόνο σε εκείνους στους οποίους κηρύττουμε εδώ και χρόνια; Γιατί να μην το θέσετε στόχο να πλησιάζετε και άλλους οι οποίοι δεν έχουν λάβει ακόμη πλήρη μαρτυρία;—Ρωμ. 15:20, 21.

Ο Ιησούς ένιωθε έντονα την ανάγκη να βοηθάει τους πάντες. Δεν κήρυττε μόνο σε μία περιοχή. Κάποια Γραφική αφήγηση μας λέει ότι «άρχισε περιοδεία σε όλες τις πόλεις και τα χωριά». Κατόπιν, «βλέποντας τα πλήθη, τα σπλαχνίστηκε» και εξέφρασε την ανάγκη να τα βοηθήσει.—Ματθ. 9:35-37.

Ποιοι είναι μερικοί τρόποι με τους οποίους μπορείτε να εκδηλώνετε παρόμοια στάση; Ορισμένοι προσπαθούν να δίνουν μαρτυρία σε μέρη του τομέα τους που δεν καλύπτονται συχνά. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να κηρύττουν σε εμπορικές περιοχές, πάρκα και σταθμούς μέσων μεταφοράς ή μπροστά σε συγκροτήματα κατοικιών στα οποία η πρόσβαση δεν είναι εύκολη. Άλλοι έχουν μπει στον κόπο να μάθουν μια καινούρια γλώσσα ώστε να κηρύττουν σε ορισμένες εθνότητες που ζουν τώρα στην περιοχή τους ή σε ομάδες που δεν έχουν λάβει αρκετή μαρτυρία στο παρελθόν. Το να μάθετε να χαιρετάτε αυτούς τους ανθρώπους στη μητρική τους γλώσσα μπορεί να τους βοηθήσει πολύ να καταλάβουν πόσο ενδιαφέρεστε για το καλό τους. Αν δεν είμαστε σε θέση να μάθουμε κάποια άλλη γλώσσα, μήπως μπορούμε να ενθαρρύνουμε όσους το κάνουν αυτό; Ασφαλώς, δεν πρέπει να είμαστε αρνητικοί ούτε να αμφισβητούμε τα κίνητρα εκείνων που κάνουν αυτή την προσπάθεια προκειμένου να κηρύξουν σε ανθρώπους από κάποια άλλη χώρα. Όλες οι ζωές είναι πολύτιμες στα μάτια του Θεού, και εμείς πρέπει να έχουμε την ίδια άποψη.—Κολ. 3:10, 11.

Το να έχουμε την άποψη του Θεού για τους ανθρώπους σημαίνει επίσης να κηρύττουμε σε όλους, ανεξάρτητα από τις περιστάσεις τους. Μερικοί μπορεί να είναι άστεγοι, απεριποίητοι ή να ζουν προφανώς ανήθικη ζωή. Αν ορισμένα άτομα μας φερθούν με αγένεια, αυτό δεν πρέπει να μας κάνει να σχηματίσουμε αρνητική άποψη για την εθνότητά τους ως σύνολο. Ο Παύλος υπέστη κακομεταχείριση από ορισμένους, αλλά δεν επέτρεψε σε αυτό να τον κάνει να πάψει να κηρύττει σε ανθρώπους τέτοιας καταγωγής. (Πράξ. 14:5-7, 19-22) Πίστευε ότι μερικά άτομα θα ανταποκρίνονταν με εκτίμηση.

Είναι τώρα σαφέστερο από ποτέ ότι το να έχουμε ορθή άποψη —την άποψη του Ιεχωβά— είναι απαραίτητο στις σχέσεις μας με τους ντόπιους αδελφούς μας, τη διεθνή αδελφότητά μας και τους ανθρώπους στον αγρό. Όσο πιο πιστά αντανακλούμε την άποψη του Ιεχωβά τόσο περισσότερο θα συμβάλλουμε στην ειρήνη και στην ενότητα. Επίσης, θα είμαστε σε καλύτερη θέση να βοηθήσουμε και άλλους να εκτιμήσουν τον Ιεχωβά, τον Θεό που «δεν έχει δείξει προσωποληψία» αλλά εκδηλώνει στοργικό ενδιαφέρον για όλους, «διότι όλοι τους είναι έργο των χεριών του».—Ιώβ 34:19.

• Αναδημοσίευση από τη ΣΚΟΠΙΑ 15 Μαρτίου 2008