Περάσαμε και τις 28.000+ μοναδικές επισκέψεις στο ανανεωμένο site του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ...

28.000

Μας αρέσει να περνάμε παραγωγικά τον ελεύθερο χρόνο μας, προθέτοντας κάτι όμορφο στη ζωή μας. Και χαιρόμαστε όταν τον βλέπουμε να έχει την αποδοχή σας. Να μεγαλώνει και να αναπτύσσεται, καταγράφοντας την καθημερινότητα, από μια άλλη σκοπιά... Να, λοιπόν που περάσαμε και τις  28.000 επισκέψεις, από εντελώς διαφορετικές Ι.Ρ. Σας ευχαριστούμε.  Δείτε το πατώντας πάνω σ' αυτή τη φωτογραφία και θα σας πάει αυτόματα στο νέο site... Το εντυπωσιακό είναι ότι λειτουργεί άψογα, ενώ συνεχίζει παράλληλα, να είναι ζωντανό και το αρχείο. Το βλέπετε δώ, άλλωστε, μπροστά σας...

27.000
Το χτίζουμε καθημερινά με πολύ υπομονή και αγάπη... Δυο μήνες μετά το νέο ξεκίνημα μας, φτάσαμε τις 2.000 επισκέψεις. Και συνεχίζουμε. Δείτε το ΕΔΩ. Έτσι κλείσαμε αυτό το κεφάλαιο της ιστορίας. Και υλοποιήσαμε τα σχέδια μας, να  μην "κατέβει" το site αυτό. Παραμένει ως ιστορία, σαν αυτό ΕΔΩ το δημοσίευμα που κάναμε τον Σεπτέμβρη του 2020, τότε που οι βροχές δοκίμασαν και το χωριό μου. Η μνήμη λειτουργεί άψογα και "δένουμε" το χθες με το σήμερα...

26007

Χωρίς να το θέλω, δυσκόλεψα και δυσκολεύω πολλούς που δεν ξέρουν και δεν μπορούν να καταλάβουν τι σημαίνει το όνομα του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ. Αν και μέσα στον ιστότοπο το εξηγώ αναλυτικά, δεν είμαι βέβαιος ότι όλοι όσοι  διαβάζουν, το κάνουν αυτό προσεκτικά. Ας το αναφέρω άλλη μια φορά, ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ είναι το όνομα του ανθρώπου που γεννήθηκε στο Θραψανό! Δείτε ΕΔΩ μια ανάρτηση που κάναμε τον Μάιο του 2020, όταν το συνεργείο του ALPHA επισκέφτηκε τα αγγειοπλαστεία του χωριού μου.

25.698.070225
Αυτό το site λοιπόν πέρασε στην ιστορία και λειτουργεί ήδη ένας νέος ιστότοπος, φρέσκος,όσο φρέσκο μπορεί να είναι το διαδίκτυο, με σύγχρονα χαρακτηριστικά που καταγράφουν τα πράγματα, από εδώ και πέρα, με το δικό του πρωτότυπο τρόπο. Με αληθινές ιστορίες που μιλάνε για το παρόν και δεν κάνουν διαγωνισμούς ειφυήας για να αποκτήσουν αναγνωσιμότητα. Δεν έχουμε διαφημίσεις και με επιλογή μας δεν λειτουργούμε εμπορικά, δεν μας ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Δείτε ΕΔΩ άλλη μια ανάρτηση από την επίσκεψη του τηλεοπτικού σταθμού ALPHA στα ανθοκήπια του Θραψανού.

25000
Σιγά –σιγά, υπομονετικά, ανοίγουμε νέους δρόμους με τον ανανεωμένο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΙΩΤΗ. Και να που ξεπεράσαμε και τις 27.000 επισκέψεις  από διαφορετικές Ι.Ρ. Είμαστε χαρούμενοι, επειδή ξέρουμε πώς υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι εκεί έξω, που περιμένoυν καθημερινά να δουν την ανάρτηση μας, σ’ αυτό τo site, ενώ έχουν και τη δυνατότητα να τη σχολιάσουν. Δείτε μας ΕΔΩ.

Παράξενη Πρωτομαγιά! Και όχι μόνο… Αυτό που μας νοιάζει όλους, είναι η επιβίωση μας...

Γράφτηκε από τον/την Νίκος Θεοδωράκης. Posted in Γενικά


Το χαρακτηριστικό τραγούδι, "Παράξενη Πρωτομαγιά", στην πρώτη εκτέλεση του, με τους Μανώλη Μητσιά και Δήμητρα Γαλάνη... Και με μια υπέροχη εικονογράφηση που βρήκα στο διαδίκτυο προκειμένου να το μοιραστώ μαζί σας στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ... Αν το χρησιμοποιείς σωστά το διαδίκτυο θα βρεις θησαυρούς...


Αυτό το βίντεο για την Πρωτομαγιά το έχετε δει; Είναι ο Λουκιανός Κηλαηδόνης και ο Διονύσης Σαββόπουλος από μια συναυλία στο Μοσχοπόδι της Θήβας. Αν και έχει τις αδυναμίες του λάιβ δεν του λείπει η γοητεία του... Τι όμορφο που ακούγεται στα αυτιά μας...


Δείτε κι αυτό το ωραίο τραγουδάκι για το μυρμήγκι, μάλλον παραδοσιακό αλλά πολύ μας άρεσε... Πέσαμε πάνω του, καθώς κάναμε την έρευνα μας για να βρούμε κάτι για την εικονογράφηση του θέματος. Είναι μικρό σε διάρκεια αλλά εξαιρετικά πρωτότυπο...


Να κι ένα παιδικό τραγουδάκι για τον Μάη... Έχει, μια ευαισθησία. Προσωπικά δεν το είχα ξανακούσει, αλλά θα συμφωνήσετε κι εσείς μαζί μου, πως είναι σίγουρα πολύ όμορφο... Και όπως και το πιο πάνω είναι μικρό σε διάρκεια, ούτε δύο λεπτά...
efimerides

 

  • ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 02/5/2020

    Για άλλους φυσικά λόγους, γράφτηκε το τραγούδι των Μανώλη Μητσιά - Δήμητρας Γαλάνη σε μουσική Μάνου Χατσιδάκη και στίχους του Νίκου Γκάτσου που φέρει ακριβώς τον ίδιο τίτλο με το θέμα του τίτλου μας, παράξενη Πρωτομαγιά. Και για εντελώς άλλους λόγους, το κάνουμε σήμερα θέμα στα στενά όρια αυτής της δημοσιογραφικής στήλης…

    Λογικό, ποιος θα μπορούσε να φανταστεί έτσι τη φετινή Πρωτομαγιά; Όχι, πως, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια οι εργατικές συγκεντρώσει είχαν και καμιά μαζική συμμετοχή. Και πώς να είχαν; Αλλού έκανε συγκέντρωση το ΕΚΑ με τη ΓΣΕΕ, αλλού το ΠΑΜΕ που ελέγχεται από το ΚΚΕ κι αλλού κάποιες πρωτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις που ελέγχονται από την εξωκοινοβουλευτική αριστερά.

    Κι αυτά δεν γίνονται μόνο στην Αθήνα, αλλά παντού σε κάθε μεγάλη πόλη της χώρας… Επιπλέον με όσα έχουν προκύψει στις εργασιακές σχέσεις την εποχή των μνημονίων, τα συνδικάτα, έχουν χάσει την αίγλη τους και την παρέμβαση τους στην κοινωνία και έχει απαξιωθεί ο ρόλος τους.

    Ακόμα και το μήνυμα της Εργατικής Πρωτομαγιάς έχει αλλάξει στο πέρασμα των χρόνων… Απαξιώθηκαν πολλά και τους υπεύθυνους γι’ αυτήν την κατάντια είναι εύκολο να τους βρει κανείς, αρκεί να έχει όρεξη να κάνει μια στοιχειώδη έρευνα σε διαθέσιμα στοιχεία…

    Ιδού λοιπόν, άλλος ένας φραγμός στον καιρό της πανδημίας του κορονοϊού Covid-19 και η απαγόρευση των συναθροίσεων που αν προστεθεί στην έλλειψη ενδιαφέροντος από τους εργαζόμενους, δημιουργεί έναν μοναδικό αρνητικό συνδυασμό. Βέβαια ανακοίνωσαν ότι συγκεντρώσεις με όλα τα ενδεικνυόμενα μέτρα θα γίνουν το πρώτο Σάββατο μετά την άρση των μέτρων…

    Αλλά ούτε το αντίπαλο δέος των εργατικών συγκεντρώσεων, η εξόρμηση στους άγριους λουλουδότοπους της εξοχής, μπορεί φέτος να πραγματοποιηθεί για τους ίδιους ακριβώς λόγους. Η προειδοποίηση του κ. Χαρδαλιά, ως υφυπουργού Πολιτικής Προστασίας ήταν απόλυτα σαφής και το δάκτυλό του στην κάμερα της ΕΡΤ, ιδιαίτερα απειλητικό, καθώς τα πρόστιμα είναι μεγάλα και δεν είναι καθόλου φρόνιμο να «παίζεις» μ’ αυτά τα πράγματα.

    Κάποιοι θα δυσκολευτούν να προσαρμοστούν. Πώς θα πλέξουν τα λουλουδένια στεφάνια τους που θα ήθελαν και φέτος να βάλουν στην εξώπορτα τους; Τους καταλαβαίνουμε, αλλά ας το συνειδητοποιήσουν, ότι καλύτερο θα ήταν να μην επιλέξουν την… παρανομία για ένα τέτοιο ζήτημα. Μάλλον σε ανοησία παραπέμπει η διατήρηση ενός τέτοιου εθίμου.

    Παράξενη, λοιπόν, η φετινή Πρωτομαγιά. Για κάποιους από μας που αξιολογούμε το δώρο της ζωής ως πολύ σπουδαίο, οφείλουμε να μην εκτεθούμε σε κίνδυνο, τόσο σε ότι αφορά τη διασπορά του κορονοϊού σε ευπαθείς ομάδες, όσο και στον εαυτό μας.episimansis.neo

    Ας συνειδητοποιήσουμε ότι, υπακούοντας στις οδηγίες για την καραντίνα, έχουμε κι εμείς συμβάλει στο να είναι μικρή η διασπορά αυτού του ύπουλου, αόρατοι ιού… Ναι, μπορεί να το ακούμε από τον καθηγητή κ. Τσιόδρα στις απογευματινές ενημερώσεις του, αλλά μπορούμε πια να δούμε πώς λειτουργεί αυτό στην πράξη.

    Ας συνειδητοποιήσουμε επίσης πόσο σημαντικό και σπουδαίο είναι που την ερχόμενης εβδομάδα, θα μπορούμε, τηρώντας μια κάποια σειρά προτεραιότητας να πάμε στον κουρέα μας και να γίνουμε λίγο πιο… άνθρωποι, από πλευρά εμφάνισης.

    Δεν ωφελεί κανέναν, η ανυπακοή… Ούτε προσφέρει κάτι καλό, το να επικαλούμαστε ότι θα χάσουμε και τη φετινή Πρωτομαγιά… Ας το δούμε λίγο πιο ρεαλιστικά. Η άνοιξη θα είναι εδώ και την επομένη μέρα και αν συνεχίσουμε να είμαστε προσεκτικοί, οπωσδήποτε θα μας δοθεί η ευκαιρία για κάποιες μικρές εξορμήσεις στην εξοχή.

    Ίσως, μάλιστα, ανάμεσα στα άλλα να δούμε και τα κλειστά με λουκέτο πάρκα της γειτονιάς μας να ανοίγουν, οπότε θα ξανανιώσουμε όμορφα και θα ξέρουμε ότι έχουμε συμβάλει κι εμείς με τις μικρές μας δυνάμεις σε όλο αυτό το καλό που θα προκύψει.

    Αν συνειδητοποιήσουμε μέσα μας πως και γιατί, η φετινή Πρωτομαγιά, για εντελώς διαφορετικούς λόγους από όσους γνωρίζαμε ως τώρα, είναι παράξενη, τότε σίγουρα θα χαλαρώσουμε και θα το ξεπεράσουμε κι αυτό…

    Διότι, δεν ξέρω αν το έχετε προσέξει, αλλά η ζωή έξω συνεχίζει να κινείται κανονικά… Η μέρα έχει μεγαλώσει αρκετά και παρά τα σκαμπανεβάσματα του καιρού, κανείς δεν είναι σε θέση να σταματήσει το καλοκαίρι που έρχεται… Ας προσέξουμε λίγο ακόμα. Αξίζει τον κόπο!

    Το κομμάτι αυτό μπορεί και να έχει δημοσιευτεί ήδη στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ ή θα είναι αύριο. Λόγω Πρωτομαγιάς ή έκδοση της έγινε λίγο νωρίτερα…

Σχόλια (0)

There are no comments posted here yet

Υποβάλετε το σχόλιό σας

Posting comment as a guest. Sign up or login to your account.
Συννημένα (0 / 3)
Share Your Location

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA