Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν την Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2024 κατέβηκα στον Πειραιά για να παραλάβω το υλικό για το νέο τεύχος 176. Και οπερότι ήταν μια περίοδος γιορτών με πολλές ενδιάμεσες αργίες, όλα πήγαν καλά και σήμερα το μεσιμέρι, ώρα 13:00 θα είμαστε εκεί για να την "κλείσουμε" δίνοντας τις τελευταίες πινελιές ώστε να φύγει για το πιεστήριο,,,Αλληλογραφία αγάπης με αδελφή από τη Στουτγκάρδη της Γερμανίας… Ο κόσμος γίνεται μικρός
Με λουλούδια διακοσμώ το σημερινό δημοσίευμα… Όμορφα και με πολύ αγάπη, επειδή μοιράζομαι μαζί σας μια κουβέντα μου με αγαπημένη αδελφή που ζει και εργάζεται στη Γερμανία.
Βλέπουμε στην πράξη, πόσο μικρός είναι ο κόσμος γύρω μας… Πως η γη γίνεται ένα μικρό χωριό κι εμείς που μάθαμε να επικοινωνούμε, μας αρέσει να το κάνουμε αυτό με πολύ - πολύ αγάπη…
Μιλάτε κι εσείς μεταξύ σας; Να το κάνετε στην κάθε ευκαιρία. Είναι πολύ όμορφο να μοιραζόμαστε πράγματι σκέψεις, απόψεις, ιδέες, εμπειρίες… Ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ με τη διαδικτυακή του παρουσία συνέβαλε και θα συνεχίσει να συμβάλει σ’ αυτό.
Συμβαίνει στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ που αγαπάτε… Συχνά πολλοί άνθρωποι επικοινωνούν μαζί μας, είτε με εσωτερικά μήνυμα στα κοινωνικά δίκτυα, είτε με e-mailστο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο. Συμβαίνει να παίρνουν το θάρρος από κάποιο δημοσίευμα ή να θέλουν να μοιραστούν μια εμπειρία τους. Συνήθως αυτά είναι ιδιωτικά. Και δεν μ’ αρέσει να δημοσιοποιώ πράγματα που μου εμπιστεύονται…Όμως όταν δεν είναι έτσι τα πράγματα αλλά από τη αλληλογραφία βγαίνει μια κάποια ενθάρρυνση που μπορεί να βοηθήσει και άλλους το διαχειρίζομαι διαφορετικά. Έτσι δίνω, με σεβασμό, στη δημοσιότητα την αλληλογραφία μας με την αδελφή Ελένη:
Αγαπημένε μου αδελφέ Νίκο,
Θέλω να σε ευχαριστήσω για τον κόπο σου, ώστε να μπορούμε να ακούμε τις ομιλίες των συνελεύσεων. Άκουσα όλες τις ομιλίες ξανά και ξανά.
Ο Ιεχωβά να σε δίνει δύναμη και να βοηθήσεις ανθρώπους στον τομέα τις δημοσιογραφίας, να γνωρίσουν την αλήθεια. Ο Αντώνης Σρόιτερ, είπε πρόσφατα ότι τα πρότυπα του είναι δημοσιογράφοι πίσω από την αυλαία της τηλεόρασης.
Ο καλύτερος τομέας μου είναι στην εργασία μου. Δουλεύουμε για την αστυνομία. Έρχονται για εξετάσεις στο ιατρείο της αστυνομίας στην Στουτγάρδης. Όλοι η συνεργάτες μου ξέρουν τι πιστεύουμε. Αρχικά αισθανόμουν μόνη μπροστά σε λιοντάρια. Τώρα όμως με την βοήθεια του Ιεχωβά κέρδισα τον σεβασμό τους.
Έχω πολλές ευχάριστες εμπειρίες. Το έργο μου δίνει μεγάλη χαρά.
Σε χαιρετώ η αδελφή σου
Ελένη
Η δική μου απάντηση…
Μού άρεσε πολύ αυτή επικοινωνία και μου αρέσει επίσης να γνωρίζω ανθρώπους… Έτσι απάντησα αμέσως:
Καλή μου Ελένη,
Πήρα το e-mail σου και σε ευχαριστώ για τα όμορφα και ενθαρρυντικά λόγια σου… Πρέπει να σου πω όμως ότι δεν θεωρώ ότι κάνω περισσότερα από οποιονδήποτε αδελφό μας. Απλά προσπαθώ να αξιοποιήσω τα ταλέντα που ο Ιεχωβά μου έδωσε για να βοηθήσω κι άλλους ανθρώπους να σταθούν δίπλα του. Κι αυτό σε διαβεβαιώνω θα συνεχίσω να το κάνω όσο Εκείνος μου δίνει τη δύναμη.
Χαίρομαι που οι ομιλίες από τη Συνέλευση σε βοήθησαν… Όλους μας βοηθούν και μας ενθαρρύνουν σε δύσκολες ώρες.
Μακάρι να μπορέσω να βοηθήσω ανθρώπους στον τομέα της δημοσιογραφίας. Δεν είναι εύκολος ο τομέας, όπως και ο δικός σου, αλλά εμείς θα συνεχίσουμε να το κάνουμε προς αίνο του ονόματος του Ιεχωβά…
Το έργο έχει πολλές μορφές. Και παρεπιπτόντως είναι προς τιμήν του Αντώνη Σρόιτερ που το παραδέχεται ότι αν υπάρχει σωστή δημοσιογραφία είναι πάρα πολύ δύσκολο να τη βρεις στην τηλεόραση. Έτσι όπως την κατάντησαν οι καναλάρχες, μόνο σκουπίδια σε μεγάλη ποσότητα μπορείς να βρεις…
Χαίρομαι επίσης για τις πολλές και ευχάριστες εμπειρίες σου κι αν ήθελες ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ που προσπαθεί να φέρει πιο κοντά τους ανθρώπους σε όλη τη γη θα ήταν πολύ ευγνώμων αν μου έστελνες κάτι από τη ζωή εκεί που μπορεί να δημοσιευθεί καθώς θα συνοδεύεται από φωτογραφίες σε όχι και τόσο υψηλή ανάλυση…
Περιμένω με ανυπομονησία
Με αδελφική αγάπη
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης
Τα πρώτα ενθαρρυντικά νέα από την Στουτγάρδη…
Δεν άργησα να πάρω απάντηση. Κι αυτή η απάντηση με τις εμπειρίες της στο έργο με έκανε να δημοσιεύσω αυτή την ανταλλαγή e-mail. Σίγουρα δεν είναι κάτι που μπορεί να συμβεί καθημερινά. Έτσι, δεν είναι;
Καλημέρα αδελφέ Νίκο,
Ζώντας με έναν μη ομόπιστο σύζυγο, από τότε που γνώρισα την αλήθεια, βρήκα σοφό να μιλώ στους ανθρώπους στην ώρα των διαλειμμάτων στην εργασία μου. Αλλά επίσης και στις γειτόνισσες μου.
Διέκρινα ότι κάποια συνάδελφος μου Γερμανίδα ήταν ιδιαίτερη περίεργη. Είπε πρώτη φορά ακούω, για το πιστεύω να μην γιορτάζεται γενέθλια. Της εξήγησα γραφικά τους λόγους και από τότε άρχισε να παίρνει τα περιοδικά.
Όταν η κόρη της έπρεπε για το σχολείο να κάνει έρευνα για τον καιρό, την έδωσε σκέψεις από το ΞΥΠΝΑ. Η 9χρονη ήθελε να ξέρει ποιος είναι ο Ιεχωβά, η συνάδελφός είπε: "έτσι λένε οι Μάρτυρες τον Θεό" την ρωτάει τι να κάνω να το γράψω; Κάνε όπως νομίζεις, της λέω… Αφού το λέει η Γραφή θα το γράψω, λέει εκείνη.
Το πρόβλημα είναι η ευημερία των ανθρώπων. Οι περισσότεροι στηρίζονται στα λεφτά τους. Εδώ στην Στουτγάρδη υπάρχουν 170 διαφορετικοί λαοί. Με το να δίνουμε να διαβάζουν ή να ακούν οι άνθρωποι ο καθένας στην γλώσσα του, είναι κάτι ξεχωριστό. Νιώθεις ότι το έργο είναι του Ιεχωβά.
Οι καινούργιοι συγκάτοικοι είναι από την Ινδία. Όταν έβαλα να ακούσουν στην γλώσσα τους, γιατί δεν γιορτάζουμε Χριστούγεννα είπε: "σούπερ". Από την χαρά τους εκείνο το πρωί, με φέρανε ινδικό πρωινό… Ευχαριστώ τον Ιεχωβά που με χρησιμοποιεί.
Μόνο οι Μάρτυρες του Ιεχωβά χαίρονται με τους μετανάστες. Βλέπουμε ότι είναι διαθέσιμοι να ακούσουν την αλήθεια. Ποιος θα τολμούσε στην χώρα τους να τους δώσει μαρτυρία; Οι άνθρωποι, όταν ακούνε τα καλά νέα, κλαίνε. Είναι πάρα πολύ συγκινητικό.
Σε χαιρετώ με αγάπη η αδερφή σου
Ελένη
Σχόλια (0)