Λίγο πριν αρχίσει η εκδήλωση των τριτοετών στο 54 Λύκειο Αθήνας. Τα παιδιά φορτωμένα με τα τριαντάφυλλα που θα μοίραζαν αργότερα στους καθηγητές τους. Μια όμορφη στιγμή...

Η εκδήλωση έχει ολοκληρωθεί και οι τριτοετείς είναι πάνω στη σκηνή της αίθουσας εκδηλώσεων. Οι φίλοι τους στην πλατεία δε χάνουν την ευκαιρία να απαθανατήσουν στιγμές...

Νωρίτερα είχαν παίξει διάφορα σκετσάκια, καλά προετοιμασμένα με τα οποία σατίριζαν τους καθηγητές τους, αναπαριστώντας τους, τέλεια. Απίστευτα όμορφα...

Εδώ καλούν τους καθηγητές τους για να τους δώσουν ένα τριαντάφυλλο κι ένα αναμνηστικό χειρόγραφο σε χρωματιστό σκληρό χαρτί. Υπέροχα παιδιά!

Η κ. Λούκα έχει λάβει ήδη το τριαντάφυλλο της κι εκφωνεί ένα μικρό λογίδριο. Τα παιδιά την αγαπούν πολύ. Και η ίδια όμως δεν τσα απογοήτευσε ποτέ. Δίπλα τους κάθε στιγμή.

Απόγευμα Πέμπτης στο σχολείο μας, το 54 Λύκειο. Η ώρα είναι 8 παρά κάτι. Δεν έχουν έρθει ακόμα πολλά παιδιά. Είναι κάποια από την οργανωτική ομάδα. Ετοιμάζουν το πάρτι τους. Με ελάχιστα μέσα. Έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή για να παίζει τα τραγούδια τους και να προβάλει τα βίντεο τους και ηχεία από το σπίτι τους, αφού δεν κατάφεραν να πάρουν την άδεια να χρησιμοποιήσουν τα ηχεία του σχολείου για να “μη τα κάψουν”.

Το θέλουν πολύ να το κάνουν αυτό το πάρτι και το χαίρονται με την καρδιά τους. Οι γονείς, μέλη του Δ.Σ. του Συλλόγου Γονέων, είμαστε μαζί τους. Στείλαμε έγκαιρα στη ΔΕΠ το χαρτί που χρειάζονταν προκειμένου να μπορέσουν να κάνουν χρήση της αίθουσας εκδηλώσεων. 8.20 το βράδυ ξεκινούν. Είναι καταπληκτικά. “Παίζουν” μπροστά σε ένα κοινό κάπου 110 ανθρώπων, ανάμεσα τους φίλοι, γονείς, καθηγητές και η διευθύντρια του σχολείου. Είναι πραγματικά υπέροχα. Σατιρίζουν τους καθηγητές τους, αυτούς που αγάπησαν και έζησαν μαζί τους στιγμές εξαιρετικές, αυτά τα τρία χρόνια. Έχουν διαμορφώσει τη σκηνή σε... τάξη και κάθε τόσο υποδύονται κάποιον καθηγητή.

Ύστερα πρόβαλαν δύο βίντεο. Το ένα με προσωπικές τους στιγμές από εκδρομές κυρίως και το άλλο για την καθηγήτρια τους κ. Λούκα που φέτος φεύγει, μαζί τους από το σχολείο, καθώς συνταξιοδοτείται...

Χειροκροτήσαμε πολλές φορές και όχι χωρίς λόγο. Ιδιαίτερα συγκινητικές ήταν οι στιγμές όπου τα παιδιά καλούσαν στη σκηνή κάποιον καθηγητή ή καθηγήτρια τους; και του έδιναν ένα χειρόγραφο αναμνηστικό κι ένα τριαντάφυλλο, ενώ παράλληλα του έπλεκαν το εγκώμιο. Ύστερα με τη σειρά του ο καθηγητής είχε να πει τα καλύτερα για τον χρόνο που δαπάνησε παρέα μαζί τους.

Κρατάω δυο πράγματα: Το ένα αφορά μια κουβέντα της διευθύντριας κ. Ευαγγελίας, ότι η φετινή τρίτη “θα τη θυμάμαι για πάντα” και την κ. Λούκα που τους ευχήθηκε να παραμείνουν καλοί άνθρωποι στη ζωή, αδιαφορώντας για το αν πετύχουν ή όχι στους στόχους που έβαλαν για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Το είπε με πολύ αγάπη εννοώντας ότι δεν πρέπει να τους αγχώνει η αναμονή για την επιτυχία μιας ανώτερης ή ανώτατης σχολής.

Βράδυ 10.15 όλα είχαν τελειώσει... Η συγκίνηση περίσσευε και όλοι είχαν μια καλή κουβέντα να πουν, κάτι όμορφο να θυμηθούν. Κάτι τέτοιες ώρες αναλογίζομαι το σπουδαίο και σημαντικό ρόλο να συμμετέχει κανείς σε ένα Σύλλογο Γονέων, όπου ο ρόλος δεν πρέπει και δεν μπορεί να είναι διακοσμητικός.

Ας είναι καλά τα παιδιά μας. Το βράδυ της Πέμπτης μαλάκωσαν την καρδιά μας...

• Δείτε κι άλλες φωτογραφίες από τη γιορτή του σχολείου ΕΔΩ.
  

Άλλη μια φωτογραφία από τη συγκινητική εκδήλωση των παιδιών που τέλειωσαν το σχολείο μας και ανοίγουν δρόμους για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Ήταν ένα πολύ όμορφο βράδυ. Ευχαριστούμε τα παιδιά που μας έδωσαν τη δυνατότητα να το ζήσουμε αυτό...