Να κάνουμε μια στάση στο χωριό μου σήμερα, το Θραψανό, για να δούμε πώς πέρασε από εκεί ο τελευταίος χιονιάς. Όπως βλέπετε και από τις φωτογραφίες μας, το χιόνι ήταν πολύ λίγο, αλλά αρκετό όμως για να δώσει μεγάλη χαρά στους κατοίκους του. Δείτε μερικές από τις φωτογραφίες που έστειλε η Στασούλα.


Κι εδώ λίγα χιόνια από το χωριό μου, είπαμε δείγμα ήταν, όπως τα είδαμε στον τοίχο της Mairi Anetaki στο Fecebook. Η αγάπη μας για τον τόπο μας, μας έχει κάνει να παρακολουθούμε μέσα από τις σελίδες των φίλων μας, όσα συμβαίνουν εκεί και να είμαστε σχετικά ανήμεροι.


Η φωτογραφία είναι παρμένη από την ταράτσα της Στασούλα μας. Έχω φιλοξενηθεί πολλά καλοκαίρια εκεί, πριν φτιάξω το δικό μου σπίτι και αυτή η εικόνα μου είναι πολύ οικεία. Πολλές φορές καθόμουν σ' αυτό το μπαλκονάκι για να γράψω τις σημειώσεις μου στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ.


Κάτι ακόμα από το χωριό. Μια υπέροχη εικόνα τραβηγμένη από την Mairi Anetaki που αποτυπώνει πως ήταν η κατάσταση εκείνο το πρωινό που οι κάτοικοι του χωριού ξύπνησαν και είδαν τα λίγο χιόνια να έχουν κάνει λευκές τις στέγες των σπιτιών και ελαφρά τους δρόμους.


Σ' αυτό τον δρομάκο καθόμασταν πολλές φορές τα καλοκαιρινά βράδια παρέα με τις γειτόνισσες κάνοντας αυτό που λέμε βεγγέρα. Κι εμένα μου άρεσε πολύ αυτό. Δείτε ΕΔΩ ένα δημοσίευμα από το μακρινό 2009 που φιλοξενήσαμε. Κι ΕΔΩ στο ίδιο ακριβώς μέρος της φωτογραφίας.

 
Κι αυτή από τον τοίχο του Ploumakis Manolis. Έγραφε στην ανάρτηση του "... ένα πρωί σαν ήμασταν παιδιά χαράματα ήταν έτσι και τότε χιόνιζε... θυμάμαι..." Τι ωραίες μνήμες. Ίδιες με τις δικές μας. Κι εμείς έτσι ακριβώς έχουμε τον χιονιά στην καρδιά μας. Έτσι, από παιδιά...