Πέρσι 40 μέρες στον Καναδά, κοντά στο παιδιά μας και φέτος όλο τον Σεπτέμβριο...

uranoxiststis 
Ολοκληρώσαμε τις πέντε εβδομάδες μας στον Καναδά και επιστράψαμε στην Αθήνα! Περάσαμε πάρα πολύ όμορφα εκεί, όπως θα έχετε δει μέχρι τώρα από τις αναρτήσεις μας. Στο Νορθ Βανκούβερ μείναμε τον περισσότερο καιρό. Επιστρέψαμε σε μια Αττική, με νωπές ακόμα τις φλόγες από την πρόσφατη μεγάλη πυρκαγιά. Στο Βανκούβερ τα πράγματα ήταν αλλιώς. Ζήσαμε σε ένα περιβάλλον περιτριγυρισμένοι από τα πάρκα της πόλης, αλλά και στο κέντρο με τους ουρανοξύστες, όπως αυτή που βλέπετε, φωτογραφία που πήραμε όταν το επισκεφτήκαμε. Δείτε μερικές από τις πρώτες αναρτήσεις που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

vankouver2.120724
Προγραμματίσαμε να καθίσουμε αρκετό καιρό κοντά τους. Ήρθαμε στις 4 Ιουλίου και η επιστροφή μας έγινε στις 14 Αυγούστου. Ευγνώμονες στον Στηβ και την Έστερ, για την υπέροχη φιλοξενία τους. Κάθε νέα μέρα, είναι ξεχωριστή για εμάς. Εδώ, η Σούλα σε μια βόλτα μας, δίπλα σε ένα ξύλινο ευμεγέθες τοτέμ, που κληρονόμησαν από τους αυτόχθονες Ινδιάνους. Δείτε μερικά δημοσιεύματα στο ανανεωμένο site του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

vankouver3.120724
Είναι εκπληκτικό να έχεις, πέρα από τη δροσιά, τη δυνατότητα να επισκεφτείς, σε μικρές καθημερινές εκδρομές, μέρη όμορφα, όπως αυτά εδώ… Πολλοί φίλοι μας στην Ελλάδα, βλέποντας τέτοιες φωτογραφίες με θάλασσα, εστιάζουν στο… νερό. Έχοντας εμπειρία από τη Μεσόγειο και τις υπέροχες θάλασσες του Αιγαίου, τη συγκρίνουν με τον Ωκεανό, εν προκειμένω, εδώ είναι ο Βόρειος Ειρηνικός Ωκεανός. Καμιά σχέση! Δείτε μερικά δημοσιευματα που κάναμε στο ανανεωμένο site του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

vankouver4.120724
Κάτι που μας έκανε εντύπωση, εμένα δηλαδή, γιατί η Σούλα έχει ζήσει πάρα πολλά χρόνια εδώ και είναι εξοικειωμένη, είναι η σχέση των ντόπιων με το αλκοόλ. Το έχουν βάλει στη σωστή του θέση. Για όσους το εκτιμούν και τους αρέσει, υπάρχουν ειδικά μαγαζιά για να το αγοράσουν, δεν θα το βρεις στα σούπερ μάρκετ. Και φυσικά οι ενήλικες θα πρέπει να έχουν διάκριση πού το καταναλώνουν. Όχι, πάντως μέσα σε ένα πάρκο στην πόλη. Δείτε μερικά δημοσιευματα που κάναμε στο ανανεωμένο site του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ. 

vankouver5.120724
Οι Καναδοί, αγαπούν τη χώρα τους. Το δείχνουν αυτό με το να φροντίζουν τον τόπο τους. Και οι τοπικά εκλεγμένοι άρχοντες, που διοικούν τις πόλεις, το κάνουν και φροντίζουν και να το δείχνουν με τα έργα τους. Συχνά σε δημόσιους χώρους, θα δεις τέτοια μνημεία που αναδεικνύουν κάτι από την περιοχή. Εδώ, εν προκειμένω, αυτή η προπέλα έχει τοποθετηθεί σε ένα πορθμείο, που ενώνει με καραβάκια κάπως μεγαλούτσικα, με την πρωτεύουσα του Βανκούβερ. Δείτε μερικά δημοσιευματα που κάναμε στο ανανεωμένο site του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

vankouver6120724
Και επειδή, η ζέστη είναι πολύ, αυτή την περίοδο, οι θάλασσες έχουν την τιμητική τους. Φυσικά όπως είπαμε, ένας Ωκεανός, δεν είναι δυνατόν να είναι τόσο όμορφος και γοητευτικός, όπως μια θάλασσα του Αιγαίου. Δεν παύει όμως να έχει μια εξαιρετική ομορφιά, που εμένα προσωπικά μου αρέσει πάρα πολύ, για την αγριάδα του. Και με κάνει να θέλω να είμαι κοντά της!  Δείτε μερικά δημοσιευματα που κάναμε στο ανανεωμένο site του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, αλλά και σ' αυτό που βρίσκεστε... ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Επικαιρότητα

Απόδραση στη νέα Ομόνοια της Αθήνας, ανάμεσα σε μια βροχή ή στο λόφο Λυκαβηττού

omonia1.280520
Για την Ομόνοια, την κεντρική πλατεία Αθηνών, γράφαμε πρόσφατα ΕΔΩ. Ήταν η μέρα που παραδόθηκε στον κόσμο, ένα ωραίο έργο που το ετοίμαζαν μήνες πριν και συγκεκριμένα από την προηγούμενη δημοτική αρχή... Έτσι προχθές που βρέθηκα για δουλειά στο κέντρ, σταμάτησα και τη φωτογράφησα στη νέα μορφή της.

omonia2.280520
Πάντα μου άρεσε η πλατεία Ομονοίας... Δείτε ΕΔΩ ένα δημοσίευμα που έκανα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ πριν τέσσερα χρόνια, Νοέμβρης μήνα. Πήγαμε τότε σε μια ανθοκομική έκθεση που φιλοξενούνταν πάνω στην πλατεία. Κάπου στα πλάνα, φαίνεται πώς ήταν τότε διαμορφωμένη. Όχι ότι μας ξετρέλαινε έτσι όπως ήταν, αλλά δεν είχαμε και κάτι άλλο.

omonia3.280520
Ναι, είναι ωραίο να βλέπεις να είναι, έστω και για λίγο, διαμορφωμένο τον χώρο της πλατείας Ομονοίας σε... λουλουδότοπο. Κι έτσι όπως μας αρέσουν τα λουλούδια βρεθήκαμε εκεί και για να τα θαυμάσουμε αλλά και να πάρουμε κάποια απαραίτητα για το μικρό μας μπαλκόνι, στο σπίτι... Είναι όμορφο αυτό και το κάνουμε με κάθε ευκαιρία. Δείτε ΕΔΩ.

omonia4.280520
Οι φωτογραφίες που δημοσιεύουμε είναι τωρινές, μόλις της περασμένης εβδομάδας. Αλλά αυτή η πλατεία έχει γεμίσει τη μνήμη μας με εικόνες, Καμιά φορά, όπως τον Σεπτέμβρη του 2012 οι πολιτικοί τη χρησιμοποιούσαν προεκλογικά για να δείξουν ότι τάχα μου είναι κοντά στο λαό. Δείτε ΕΔΩ ένα δημοσίευμα με τον κ. Σαμαρά, τότε...

omonia5.280520
Κι αφού περπατήσετε στη νέα Ομόνοια, αν είναι μέρα, μπορεί να πάτε μια βόλτα από την οδό Αθηνάς στην πλατεία Κοτζιά. Στο δημοσίευμα που σας έχουμε ΕΔΩ μπορείτε να δείτε άλλη μια ανθοκομική έκθεση εκεί. Τώρα με τον κορονοϊό Covid-19, όλα αυτά έχουν "παγώσει" από φόβο. Αλλιώς μείνετε στην Ομόνοια να τη δείτε βράδυ με φωτισμένο το σιντριβάνι.

likavitos310520
Μια άλλη πρόταση, διαχρονική, είναι ο Λυκαβηττός, πάνω στην πλατεία με το καλοκαιρινό θέατρο. ΕΔΩ θα σας δείξουμε εικόνες από εκεί ψηλά που κάναμε τον Απρίλη του 2014... Έχεις μια άποψη ολόκληρης της πόλης. Πήγαμε και την περασμένη Κυριακή, τότε τραβήχτηκε αυτή η φωτογραφία που βλέπετε...

Αν ήταν δικά μας και... αληθινά θα σας κερνάγαμε με χαρά, μερικά μούρα να τα γευτείτε...

mura1
Πάντα μας άρεσαν τα μούρα... Και στη ζωή, τα έχουμε τιμήσει πολύ. Όπως κι εδώ, στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ... Δείτε ΕΔΩ ένα δημοσίευμα που κάναμε στις 22 Μαΐου, πέρσι... Ναι, καλά καταλάβατε, είναι από τα μούρα στο ανοιχτό αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα που αυτή την εποχή είναι φορτωμένες.

mura2
Φυσικά εδώ, το σημερινό φωτογραφικό υλικό δεν είναι από εκεί. Αποτελεί "δάνειο" από τη σελίδες που συμμετέχω και από φίλους που τα γεύτηκαν στον τόπο τους, του άρεσαν και θεώρησαν σωστό να μας τα στείλουν... Την πρώτη μέρα που άνοιξε το πάρκο μετά την καραντίνα, εμείς πήγαμε στη... μουριά. Δείτε ΕΔΩ.

mura3
Θελήσαμε όμως να το κάνουμε, επειδή έχουμε μνήμες από αυτό το φρούτο... Το πάρκο το έχω χαρτογραφήσει. Και ξέρω πού θα βρω τις μουριές που κάνουν νωρίς ή λίγο αργότερα, τα καλύτερα μούρα. Και όποτε μπορώ, αν μου επιτρέπει και ο καιρός, πάω και τρυγώ ότι θέλω να φάω επιτόπου. Διότι είναι πολύ ευαίσθητα ως φρούτα.

mura4
Θα τα βρείτε σε πολλά χρώματα, αλλά έχουν την ίδια γλύκα και νοστιμιά. Δεν χρειάζονται ούτε καν πλήσιμο. Το ξέρω, από άποψη υγιεινής δεν έχουν άδικο, αλλά όπως σας είπα είναι πάρα πολύ ευαίσθητα. Γι' αυτό και είναι το μόνο φρούτο που δεν θα βρείτε στη λαϊκή αγορά. Δεν αντέχουν, χαλάνε...

mura5
Έχω μνήμες όμορφες και από τα παιδικά μου χρόνια... Ξέραμε, πού θα βρίσκαμε τις καλύτερες μουριές στο χωριό και πηγαίναμε επί τούτου. Ανεβαίναμε πάνω στο δέντρο και δεν κατεβαίναμε, μέχρι να χορτάσουμε. Και κάτι ακόμα που μου έρχεται στο μυαλό, είναι μια φορά που είχα κατέβει καλοκαίρι στο χωριό, μεγάλος πια.

mura6
Ήταν μαζί μου η Στασούλα με τη Μαλάμω και πηγαίναμε για μπάνιο νότια στην Κρήτη, στον Κερατόκαμπο... Είχα μαζί μου το αυτοκίνητο, οπότε καθώς περνάγαμε μέσα από ένα χωριό, για να φτάσουμε τη θάλασσα, είδα στην αυλή ενός σπιτιού μια υπερφορτωμένη μουριά με άσπρα μούρα. Χτύπησα το κουδούνι και ζήτησα από την οικοδέσποινα να κόψω μερικά. Μου είπε "κόψε όσα θες" και "να σου φτιάξω κι ένα καφέ παιδί μου;"

Ελάτε να σας πάμε στα ήρεμα νερά της Λίμνης Δόξα στην ορεινή Κορινθία. Μοναδική ομορφιά!

limni.doxa1
Πρόκειται για μια όμορφη εκδρομή στην τεχνητή λίμνη Δόξα. Για να την προσεγγίσουμε, θα ακολουθήσουμε το δρόμο που ξεκινά από τα Μεσαία Τρίκαλα και κατευθύνεται προς Καρυά. Βγαίνοντας στον κεντρικό δρόμο έπειτα από μια διαδρομή στα βουνά, θα στρίψουμε αριστερά, με κατεύθυνση προς Γκούρα, Φενεό και τεχνητή λίμνη Δόξα. Βρισκόμαστε ανάμεσα στις δασωμένες πλαγιές της Ζήρειας και του Χελμού.

limni.doxa2
Αλλιώτικο λοιπόν ταξίδι σήμερα, έξω από τα συνηθισμένα... Η λίμνη Δόξα είναι μία τεχνητή λίμνη σε υψόμετρο 900 μέτρων, η οποία βρίσκεται στην Αρχαία Φενεό Κορινθίας. Η κατασκευή της ολοκληρώθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και στηρίχτηκε στον χείμαρρο Δόξα που ρέει σε εκείνη την περιοχή.

limni.doxa3
Κατά το παρελθόν η λίμνη έχει πλημμυρίσει αρκετές φορές καλύπτοντας όλο τον ευρύτερο κάμπο της Φενεού και καταστρέφοντας τις καλλιέργειες των τότε κατοίκων της περιοχής. Όλες αυτές είναι πληροφορίες που τις πήραμε κάνοντας μια έρευνα στο διαδίκτυο. Αλλά κάποια στιγμή έχουμε πάει κι εμείς εκεί.

limni.doxa4
Τα χωριά Μοσιά, Μεσινό, Γκούρα, Στενό, Φενεός, Καλύβια (Αρχαία Φενεός) και Πανόραμα, διαδέχονται το ένα το άλλο, ενώ η Κοιλάδα του Φενεού, γνωστή από την αρχαιότητα για τις καταβόθρες της, απλώνεται νωχελικά μπροστά μας. Μια υπέροχη ομορφιά στην ορεινή Κορινθία!

limni.doxa5
Σήμερα, οι κατασκευαστικές εταιρείες έχουν καταφέρει να συγκεντρώσουν τα νερά του ποταμού Δόξα, δημιουργώντας την πανέμορφη ομώνυμη λίμνη, που στα νερά της καθρεφτίζονται τα γύρω βουνά. Ο δρόμος που «κυκλώνει» τη λίμνη προσφέρεται για περιπάτους και για ποδήλατο.

limni.doxa6
Ας είναι καλά η φίλη μας Μαρίνα, που με τις φωτογραφίες της μας θύμισε όμορφα πράγματα και έγινε η αφορμή γι' αυτό το δημοσίευμα. Οι φωτογραφίες ήταν πάρα πολλές, ατέλειωτα πλάνα. Έπρεπε να διαλέξουμε αυτές που θα γέμιζαν το αυτό που θέλαμε να εκφράσουμε. Και την ευχαριστούμε πολύ γι' αυτό.

Κάτι για... φαγητό, υπέροχο και κάτι για να θαυμάσουμε και να ενισχύουμε την πίστη μας!

agkinares1.250520
Αν έχετε γεννηθεί και μένετε στην Αθήνα, προφανώς μια τέτοια εικόνα δεν θα σας κάνει και μεγάλη εντύπωση. Μπορεί κιόλας και να μην γνωρίζετε καν τι είναι. Εμείς όμως που γεννηθήκαμε στα χωριά, ξέρουμε καλά τις αγκινάρες, επειδή μ' αυτές μεγαλώσαμε. Ήταν ακόμα και τα κλαδιά της, υπέροχα με λεμόνι. Μεζές για ρακή.

fito.ston tixo1
Η πρώτη φωτογραφία είναι το φαγητό. Το τόσο ιδιαίτερο, για όσους το γνωρίζουν, όπως είπαμε... Η δεύτερη αφορά ένα θαύμα της δημιουργίας. Ένα φυτό και μάλιστα καλά αναπτυγμένο, έχει φυτρώσει πάνω στις πέτρες. Πού βρήκε χώμα και αναπτύχθηκε; Πώς δεν έχασε το κουράγιο και τη δύναμη του, να μαραθεί και να ξεραθεί;

agkinares2.250520
Ξαναγυρνάμε στις αγκινάρες... Στη λαϊκή θα τις δείτε, ήδη, να τις πουλούν 10 κομμάτια ένα ευρώ... Αλλά οι άγριες, τώρα αρχίζουν να πετούν τα περατζούνια. Θυμάμαι πόσες φορές με φίλους δεν κάναμε την παρέα μας μ' αυτά τα φύλλα καθαρισμένα! Ακόμα και τώρα το κάνουν στα χωριά...

fito.ston tixo2
Δείτε πάλι προσεκτικά, αυτό το φυτό... Έχει ριζώσει για τα καλά και μάλιστα έχει σταθεροποιηθεί. Πώς πήγε εκεί το χώμα; Ίσως με τον αέρα. Και η υγρασία; Το πότισμα του; Πώς κρατάει τη ζωντάνια του και τη δύναμη του; Μήπως να προσπαθήσουμε να το μιμηθούμε λίγο, κάθε φορά που δίνουμε το δικό μας αγώνα, να σταθούμε όρθιοι;

agkinares3.250520
Αν έχουμε υπομονή, θα τα δούμε όλα αυτά να γίνονται... Τα φύλλα της αγκινάρας θα ξεραθούν και δεν θα τρώγονται πια, αλλά έρχονται οι κεφαλές πολύ πιο νόστιμες και πιο ωραίες... Και υπάρχουν τόσες συνταγές, που θα κάνουν το τραπέζι σας να μοσχομυρίσει... Ακόμα και ωμές, τρώγονται. Εμένα μου αρέσουν κι έτσι.

fito.ston tixo3
Δυο πράγματα, εκ πρώτης όψεως, ασύνδετα μεταξύ τους... Αλλά είναι έτσι; Εμείς θέλουμε να πιστεύουμε πως όχι. Η σπανιότητα τους, τα καθιστά μοναδικά. Και θέλαμε να τα παντρέψουμε σε ένα δημοσίευμα για να σας δείξουμε πως μικρά πράγματα μπορούν να κάνουν πιο όμορφη τη ζωή μας...

Παπαρούνες, άσπρες, κόκκινες, κίτρινες... Να τις θαυμάσουμε λίγο, όσο αντέχει ο καιρός

lefkes.paparunes1.290420
Για τις παπαρούνες και τις ανεμώνες έχουμε γράψει πολλά σ' αυτό το Site. Δείτε ΕΔΩ ένα χαρακτηριστικό δημοσίευμα... Και όσο υπάρχουν και ομορφαίνουν τη ζωή μας, θα συνεχίσουμε να ανεβάζουμε τέτοια όμορφα λουλούδια εκτιμώντας ιδιαίτερα την προσφορά σας...

kokines.paparunes2.240520
Σήμερα λοιπόν διαλέξαμε τρία χρώματα παπαρούνας. Το λευκό, το κόκκινο και το κίτρινο. Και προφανώς υπάρχουν πολλά ακόμα εκεί έξω στη φύση, καθώς είναι άγριο φυτό που μπορείς να το βρεις παντού και δεν θέλει ιδιαίτερη φροντίδα για να μεγαλώσει... Δείτε κι άλλες παπαρούνες ΕΔΩ.

kitrines.paparunes1.240520
Τις κίτρινες παπαρούνες τις ανακαλύψαμε πρόσφατα... Μας τις επεσήμαναν φίλοι μας, καθώς βρέθηκαν στον δρόμο τους και τις φωτογράφησαν. Θυμάστε το δημοσίευμα που κάναμε; Δείτε ξανά ΕΔΩ. Η αλήθεια είναι ότι εντυπωσιαστήκαμε, επειδή ζώντας στην πόλη δεν είχαμε δει ποτέ κάτι ανάλογο...

lefkes.paparunes2.290420
Ανάμεσα στα όμορφα ανοιξιάτικα λουλούδια που μας αρέσουν πάντα, είναι και οι λευκές παπαρούνες. Μπορεί, όπως τις κίτρινες να μην τις συναντά κανείς τόσο τακτικά, αλλά είναι πανέμορφες. Γι' αυτό, ότι χρώμα κι αν έχουν, οι παπαρούνες είναι πάντα μέσα στα λουλούδια που διαλέγουμε για την Πρωτομαγιά. Δείτε ΕΔΩ.

kokines.paparunes1.240520
Και στο Πήλιο είχαμε βρει όμορφες παπαρούνες. Δείτε ΕΔΩ, στο δημοσίευμα που κάναμε την Απρίλη του 2018 και ανάμεσα στα δέντρα του δάσους και τα άλλα λουλούδια που βάλαμε δεν είναι δυνατόν να απουσιάζουν και οι κόκκινες παπαρούνες. Ομορφαίνουν τη ζωή μας. Όλα μοιάζουν να είναι καλύτερα γύρω μας.

kitrines.paparunes2.240520
Δείτε κι ΕΔΩ μερικές, ακόμα, παπαρούνες από την Τζιά, που είδαμε πέρσι και φυσικά όπως κάνουμε πάντα, βρήκαν χώρο στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ... Θέλουμε εδώ, να δίνουμε μια νότα αισιοδοξίας, επειδή είμαστε κατακλυσμένοι από προβλήματα και με την πανδημία του κορονοϊού Covid-19, απηυδήσαμε

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA