Πέρσι 40 μέρες στον Καναδά, κοντά στο παιδιά μας και φέτος όλο τον Σεπτέμβριο...

uranoxiststis 
Ολοκληρώσαμε τις πέντε εβδομάδες μας στον Καναδά και επιστράψαμε στην Αθήνα! Περάσαμε πάρα πολύ όμορφα εκεί, όπως θα έχετε δει μέχρι τώρα από τις αναρτήσεις μας. Στο Νορθ Βανκούβερ μείναμε τον περισσότερο καιρό. Επιστρέψαμε σε μια Αττική, με νωπές ακόμα τις φλόγες από την πρόσφατη μεγάλη πυρκαγιά. Στο Βανκούβερ τα πράγματα ήταν αλλιώς. Ζήσαμε σε ένα περιβάλλον περιτριγυρισμένοι από τα πάρκα της πόλης, αλλά και στο κέντρο με τους ουρανοξύστες, όπως αυτή που βλέπετε, φωτογραφία που πήραμε όταν το επισκεφτήκαμε. Δείτε μερικές από τις πρώτες αναρτήσεις που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

vankouver2.120724
Προγραμματίσαμε να καθίσουμε αρκετό καιρό κοντά τους. Ήρθαμε στις 4 Ιουλίου και η επιστροφή μας έγινε στις 14 Αυγούστου. Ευγνώμονες στον Στηβ και την Έστερ, για την υπέροχη φιλοξενία τους. Κάθε νέα μέρα, είναι ξεχωριστή για εμάς. Εδώ, η Σούλα σε μια βόλτα μας, δίπλα σε ένα ξύλινο ευμεγέθες τοτέμ, που κληρονόμησαν από τους αυτόχθονες Ινδιάνους. Δείτε μερικά δημοσιεύματα στο ανανεωμένο site του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

vankouver3.120724
Είναι εκπληκτικό να έχεις, πέρα από τη δροσιά, τη δυνατότητα να επισκεφτείς, σε μικρές καθημερινές εκδρομές, μέρη όμορφα, όπως αυτά εδώ… Πολλοί φίλοι μας στην Ελλάδα, βλέποντας τέτοιες φωτογραφίες με θάλασσα, εστιάζουν στο… νερό. Έχοντας εμπειρία από τη Μεσόγειο και τις υπέροχες θάλασσες του Αιγαίου, τη συγκρίνουν με τον Ωκεανό, εν προκειμένω, εδώ είναι ο Βόρειος Ειρηνικός Ωκεανός. Καμιά σχέση! Δείτε μερικά δημοσιευματα που κάναμε στο ανανεωμένο site του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

vankouver4.120724
Κάτι που μας έκανε εντύπωση, εμένα δηλαδή, γιατί η Σούλα έχει ζήσει πάρα πολλά χρόνια εδώ και είναι εξοικειωμένη, είναι η σχέση των ντόπιων με το αλκοόλ. Το έχουν βάλει στη σωστή του θέση. Για όσους το εκτιμούν και τους αρέσει, υπάρχουν ειδικά μαγαζιά για να το αγοράσουν, δεν θα το βρεις στα σούπερ μάρκετ. Και φυσικά οι ενήλικες θα πρέπει να έχουν διάκριση πού το καταναλώνουν. Όχι, πάντως μέσα σε ένα πάρκο στην πόλη. Δείτε μερικά δημοσιευματα που κάναμε στο ανανεωμένο site του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ. 

vankouver5.120724
Οι Καναδοί, αγαπούν τη χώρα τους. Το δείχνουν αυτό με το να φροντίζουν τον τόπο τους. Και οι τοπικά εκλεγμένοι άρχοντες, που διοικούν τις πόλεις, το κάνουν και φροντίζουν και να το δείχνουν με τα έργα τους. Συχνά σε δημόσιους χώρους, θα δεις τέτοια μνημεία που αναδεικνύουν κάτι από την περιοχή. Εδώ, εν προκειμένω, αυτή η προπέλα έχει τοποθετηθεί σε ένα πορθμείο, που ενώνει με καραβάκια κάπως μεγαλούτσικα, με την πρωτεύουσα του Βανκούβερ. Δείτε μερικά δημοσιευματα που κάναμε στο ανανεωμένο site του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

vankouver6120724
Και επειδή, η ζέστη είναι πολύ, αυτή την περίοδο, οι θάλασσες έχουν την τιμητική τους. Φυσικά όπως είπαμε, ένας Ωκεανός, δεν είναι δυνατόν να είναι τόσο όμορφος και γοητευτικός, όπως μια θάλασσα του Αιγαίου. Δεν παύει όμως να έχει μια εξαιρετική ομορφιά, που εμένα προσωπικά μου αρέσει πάρα πολύ, για την αγριάδα του. Και με κάνει να θέλω να είμαι κοντά της!  Δείτε μερικά δημοσιευματα που κάναμε στο ανανεωμένο site του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, αλλά και σ' αυτό που βρίσκεστε... ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Επικαιρότητα

Εκτύπωση

Η λίμνη Πλαστήρα, πάντα είναι όμορφη... Έχουμε και σήμερα μερικές εικόνες από εκεί

limni.plastira1
Για τη λίμνη Πλαστήρα έχουμε ξαναγράψει στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ... Την είχαμε επισκεφτεί και πέρσι καθώς επιστρέφαμε από τα Μετέωρα, με τον Κώστα και την Άννυ. Δείτε ΕΔΩ. Είχαμε βρει τότε στο δρόμο μας κατσίκια να βόσκουν δίπλα στη λίμνη. Ήρεμα, ήσυχα χωρίς να έχουν κανένα πρόβλημα για την ανθρώπινη παρουσία μας εκεί.

limni.plastira2
Σήμερα θα σας δώσουμε ένα ακόμα δημοσίευμα για τη λίμνη αυτή, συνοδεύοντας αυτές τις όμορφες φωτογραφίες. Δείτε ΕΔΩ. Τώρα, καθώς ο καιρός ζεσταίνει σιγά - σιγά, είναι ένας πολύ καλός προορισμός. Εμείς δεν θα ξεχάσουμε ποτέ την ταβέρνα "Κληματαριά" που είναι εκεί κοντά και φάγαμε για μεσημέρι, πριν επιστρέψουμε Αθήνα.

limni.plastira3
Ένα από τα εντυπωσιακά σημεία της λίμνης είναι το φράγμα. Δείτε ΕΔΩ ένα δημοσίευμα που κάναμε στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ και διαβάστε τα στοιχεία που βρήκαμε από την έρευνα μας για τον τόπο από το διαδίκτυο. Μας αρέσει να ψαχνόμαστε. Και να έχουμε μια όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένη εικόνα για ότι γράφουμε εδώ.

limni.plastira4
Δημοσιογραφικά λοιπόν και με τη βοήθεια φίλων που ένα καλοκαίρι έκαναν διακοπές εκεί, προσεγγίσαμε το θέμα. Δείτε ΕΔΩ. Και μετά θελήσαμε να πάμε... Και τα καταφέραμε, με αφορμή την την επίσκεψη μας στα Μετέωρα. Διαλέξαμε μια διαδρομή λίγο μακρύτερη για την επιστροφή μας στην Αθήνα, αλλά πολύ πιο όμορφη απ' ότι θα μπορούσαμε να φανταστούμε.

limni.plastira5
Όντως, όπως βλέπετε κι εσείς στις φωτογραφίες, το μέρος είναι υπέροχο. Και δείτε ΕΔΩ άλλο ένα δημοσίευμα που κάναμε γι' αυτό τον τόπο, παλιότερα. Μη σας ξαφνιάζει... Κάπως έτσι σκαρώνονται τα περισσότερα δημοσιεύματα, εδώ. Θα θέλαμε να είναι δικά μας τα ταξίδια, επειδή μας αρέσουν αλλά οι φίλοι μας, πολλές φορές, μας κάνουν να συμμετέχουμε σ' αυτά.

limni.plastira6
Πολύ κοντά είναι και η Πύλη Τρικάλων, ένα πολύ όμορφο χωριό. Κι εκεί πήγαμε με τον Κώστα και την Άννυ. Δείτε το σχετικό δημοσίευμα ΕΔΩ και απολαύστε κάθε κομμάτι από τις φωτογραφίες. Μεγάλα πέτρινα τοξοτά γεφύρια και τρεχούμενα νερά, από τα υπέροχα πράγματα που μπορείς να συναντήσεις σε κάθε γωνιά της Ελλάδας.
Εκτύπωση

Αξία ανεκτίμητη να στρέφεις τη ματιά σου στα απλά καθημερινά πράγματα... Να ζεις μ' αυτά!

luludi.dasus1
Ο φίλος μου, ο Πέτρος Πατσαλαρήδης από τη Χαλκίδα, έχει ένα ανεκτίμητο προνόμιο... Να είναι η εργασία του μέσα στο δάσος, ως ρητινοσυλλέκτης. Περνά λοιπόν ατέλειωτες ώρες εκεί, από το ξημέρωμα ως αργά μεσημέρι και καθώς είναι μοναχός, παρατηρεί τα πάντα γύρω του. Το εντυπωσιακό είναι ότι τα φωτογραφίζει και τα μοιράζεται με τους φίλους του.

luludi.dasus2
Δετε τι είδε χθες, καθώς για άλλη μια μέρα, ήταν στην εργασία του. Είδε αυτό το φυτό, τόσο όμορφο και τόσο σπάνιο, το πλησίασε με αγάπη, χαμήλωσε στο ύψος του και το φωτογράφισε πολλές φορές και από διαφορετικές γωνίες. Εμείς τώρα που ζούμε στην τσιμεντούπολη της Αθήνας, πού να δούμε τέτοιες ομορφιές;

luludi.dasus3
Τη φράση "αξία ανεκτίμητη" τη χρησιμοποιεί συχνά και όχι αδικαιολόγητα, ο φίλος μου ο Πέτρος. Ξέρει πολύ καλά τι σημαίνει μέσα στην ασχήμια αυτού του κόσμου, μια τόσο ξεχωριστή ομορφιά και μάλιστα άγρια, στο δάσος. Δηλαδή για να το πούμε απλά, δεν μόχθησε κανείς άνθρωπος, για να πετύχει αυτό το αποτέλεσμα...

luludi.dasus4
Φαντάζομαι θα ασχολήθηκε αρκετά, γιατί και μένα μου πήρε πολύ ώρα, θαυμάζοντας τη δημιουργία, χωρίς να ξεχνώ να αποδώσω στον Δημιουργό όλο τον αίνο που του αξίζει. Προσέξτε παρακαλώ λεπτομέρειες και καθαρότητα σε όλη αυτή την ομορφιά, που ο Πέτρος έχει αποτυπώσει στο φακό του. Είμαστε ευγνώμονες για το ότι τις μοιράστηκε μαζί μας!

luludi.dasus5
Για μένα, όλα αυτά είναι κομμάτι μιας αληθινής ευλογίας. Χορταίνουν τα μάτια μου, να βλέπουν γύρω μου... Και επειδή μου λείπει η εξοχή που τόσο αγαπώ, κάθε φορά που πέφτω πάνω σε τέτοιες φωτογραφίες του Πέτρου, αισθάνομαι πολύ όμορφα και ευχαριστώ Εκείνον που έχει δώσει όλη αυτή την ομορφιά για την τέρψη των ανθρώπινων ματιών.

luludi.dasus6
Ευχαριστώ, για άλλη μια φορά, τον καλό μου φίλο. Δεν πρόσθεσε τίποτα σ' αυτή την απέριττη ομορφιά. Απλά κατέγραψε το εξαιρετικό αγριολούλουδο που δεν ξέρω καν πώς το λένε. Και τι σημασία, θα μου πείτε, μπορεί να έχει το όνομα του.; Οι άνθρωποι τα δίνουν, απλά για να τα ξεχωρίζουν από τα χιλιάδες άλλα, υπέροχα ήδη φυτών. Να είσαι καλά, Πέτρο!
Εκτύπωση

Τι εποχή θα έχουμε, άραγε, σήμερα; Ήλιο, συννεφιά ή βροχή; Εμείς, επιλέγουμε την άνοιξη!

romi.triantafila.120520
Ένα στοιχειώδη προγραμματισμό δεν μπορείς να τον κάνεις μ' αυτόν τον καιρό, όχι για τις ζωή σου και την καθημερινότητα σου, αλλά ούτε καν στοιχειωδώς για τις αναρτήσεις σ΄αυτόν τον ιστότοπο. Επειδή λοιπόν προσπαθούμε να ζούμε την εποχή, επιλέγουμε να είναι... άνοιξη, επειδή έχουμε μερικά όμορφα μαγιάτικα λουλούδια να μοιραστούμε μαζί σας. 

luludi2.051019
Όπως τις τριανταφυλλιές που μας έρχονται από την Ρώμη ή όπως αυτό εδώ το υπέροχο λουλούδι... Παραέγιναν πολλές οι απογευματινές βροχές, όπως τις ζούμε τουλάχιστον εδώ στην Αθήνα. Τι μαυρίλα, τι μπουμπουνητά και κακό είναι αυτό, παιδιά; Και οδεύουμε ολοταχώς για το πρώτο δεκαήμερο του Ιουνίου, μην το ξεχνάμε. Αν και από χθες άρχισε να ξαναζεσταίνει λίγο.

luludi3.051019
Έχουμε αρκετά μεγάλο στοκ από τέτοιες υπέροχες φωτογραφίες φυτών ανθισμένων που παπαραπέμπουν στην άνοιξη. Διότι προσδοκούμε πως κάποια στιγμή, μετά το χειμώνα θα έρθει ξανά η άνοιξη, εκτός κι αν αποφασίσει αυτή τη φορά να πάει απευθείας στο καλοκαίρι, πράγμα που δεν θα μας ξαφνιάσει μιας και ζήσαμε λίγο καύσωνα τον Μάη!

luludi1.051019
Όλα γύρω μας έχουν αλλάξει. Το μόνο που μένει σταθερό, είναι η ομορφιά της φύσης. Η οποία με την καραντίνα και με τους ανθρώπους να είναι κλεισμένοι στα σπίτια τους και να μην την ενοχλούν, ξαναπήρε τα πάνω της. Και έγινε πανέμορφη. Κι ύστερα λέμε, αν είναι δυνατόν να ξαναγίνει η γη παράδεισος. Αν δούμε λίγο θετικά το ρόλο μας, τα πάντα γίνονται.

kipos1.131019
Αφού, χωρίς εμάς γίνεται πανέμορφη, σκεφτείτε πώς θα είναι, αν βοηθήσουμε κι εμείς σε θετική κατεύθυνση. Με αγάπη και σεβασμό για τη φύση και χωρίς να είμαστε εχθρικά διακείμενοι απέναντι της... Τότε να δείτε τι ομορφιές θα έχουν να δουν τα μάτια! Και τι υπέροχη θα είναι η ενασχόληση μας μ' αυτά.

kipos2.131019
Είδατε πως ξεκινήσαμε; Επιλέγοντας τη δική μας σταθερότητα στην ομορφιά των λουλουδιών του Μάη, στη σταθερότητα τους, σε αντίθεση με τον καιρό που μάλλον το πάει σαν την ψυχική μας διάθεση που ακόμα δεν έχουμε συνέλθει από την πολυήμερη καραντίνα και δεχόμαστε απανωτά τις επιθέσεις, τη μια μετά την άλλη.
Εκτύπωση

Πάμε στο Ιόνιο, στη Λευκάδα και το Νυδρί με αφορμή μια... ψαριά φίλων. Υπέροχο μέρος!

lefkada1
Όχι, αυτή η ψαριά δεν είναι δική μας... Αν και είναι ωραίο για όσους το επιχειρούν, εγώ είχα κάποτε μια... τραυματική εμπειρία στα Ζάρκα της Εύβοιας, όταν πήγα μια μέρα για ψάρεμα ανοιχτά με τη βάρκα ενός φίλου ταξιτζή, όπου έριξε άγκυρα σε έναν ύφαλο, γνωστό ως πέρασμα ψαριών και άρχισε να ψαρεύει. Αυτό το... βουβό κύμα της δεμμένη με άγκυρα βάρκας, με διέλυσε.

lefkada2
Είχα γίνει (δεν θα το ξεχάσω εύκολα...) κατακίτρινος και άρχισα να κάνω εμετό, εγώ που νόμιζα ώς τότε, ότι δεν με πειράζει η θάλασσα... Κι αυτός ο αναίσθητος, γέλαγε με όλο αυτό κι έλεγε ότι "η μαλάγρα θα έφερνε περισσότερο ψάρι". Με τέτοια εμπειρία, μάλλον δεν θα ξαναπήγαινα για ψάρεμα. Όμως, εδώ οι φίλοι μας πήγαν στη Λευκάδα και το Νυδρί.

lefkada3
Όσοι έχουν πάει σ' αυτή πλευρά της Ελλάδας, στο Ιόνιο, ξέρουν τι όμορφα είναι... Προσωπικά έχω περάσει ένα καλοκαίρι διακοπών εκεί, με το τροχόσπιτο που είχα τότε, όταν δεν είχε ακόμα γεννηθεί ο Λάμπρος και η Ειρήνη ήταν μικρό κοριτσάκι. Κι έχω πολύ όμορφες αναμνήσεις, καθώς η Λευκάδα, αν και νησί δεν χρειάζεσαι καράβι για να την επισκεφτείς.

lefkada4
Μια μικρή γέφυρα ενώνει της Στερεά Ελλάδα με το νησί... Έτσι περνάς άνετα με το αυτοκίνητο σου... Όλα τα άλλα, είναι... νησί. Και έτσι όπως δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλο μπορείς να το περπατήσεις με το αυτοκίνητο εύκολα, αν κάτσεις καμιά εβδομάδα. Εμείς καθίσαμε πολύ περισσότερο... Και οι αναμνήσεις από τους ανθρώπους και την περιοχή, είναι πολύ όμορφες.

lefkada5
Από τότε, έχω να ξαναπάω... Και μου τη θύμισε τώρα η φίλη μας Φρειδερίκη, που πήγε ένα από τα προηγούμενα Σαββατοκύριακα εκεί, για να ψαρέψει ο σύζυγός της που είναι ναυτικός. Τον καταλαβαίνω αν και δεν είμαι σε θέση να κατανοήσω το χόμπι του. Και νομίζω, σας είπα το γιατί, από την εμπειρία μου με τον ταξιτζή - ψαρά στα Ζάρκα.

lefkada6
Αλλά το μέρος είναι υπέροχο και αξίζει, αν ο δρόμος σας φέρει προς τα εκεί, να πάτε μια βόλτα. Θα δείτε ίσως, αν υπάρχουν ακόμα και τις κίτρινες παπαρούνες που σας παρουσιάσαμε πρόσφατα. Φυτρώνουν δίπλα στη θάλασσα και τα άνθη τους δεν κρατάνε πολύ, μόλις μια ημέρα. Είναι όμως πανέμορφες στις φωτογραφίες που δημοσιεύουμε, δεν είναι;
Εκτύπωση

Αμύγδαλα, κορόμηλα, μούσμουλα. Φρούτα εποχής, δεν είναι μόνο τα μούρα που μας αρέσουν

avli.lui8.090420
Αυτά τα αμύγδαλα θα τα βρεις στην αυλή του Λούη και της Δήμητρας στο σπίτι τους, στα Αποίκια της Άνδρου. Τρώγονται από τώρα. Μερικοί τα λένε τσάγαλα, άλλα όσο προχωράει το καλοκαίρι θα γίνονται και καλύτερα. Από τους καρπούς της γης που μας αρέσουν πάρα πολύ από τότε που αρχίζουν να δένουν, μέχρι να έρθει ο καιρός να τα μαζέψουν.

koromila1
Κορόμηλα θα βρεις πολλά αυτή την εποχή στην επαρχία... Ίσως δεν είναι ακόμα εντελώς ώριμα, δηλαδή γλυκά, αλλά σε πολλούς, όπως και σε μένα αρέσει να είναι λίγο άγουρα και να έχουν μια μικρή στιφάδα. Άλλοι πάλι τους αρέσουν να στάζουν μέλι... Τι να κάνουμε, προτιμήσεις είναι αυτές. Δείτε ΕΔΩ ένα δημοσίευμα που κάναμε στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ πριν δυο χρόνια.

musmulia1
Απρίλης του 2014 έκανα αυτό ΕΔΩ το δημοσίευμα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δεν έχει μόνο μούσμουλα βέβαια, αλλά και άλλα δέντρα εποχής. Από τότε παρατηρούσα γύρω μου και κατέγραφα τα πράγματα που με ενδιέφεραν. Τα απλά και τα καθημερινά πράγματα, που μερικές φορές περνάνε δίπλα από τους περισσότερους ανθρώπους και ούτε που τα παίρνουν είδηση.

koromila2
Το 2012 είχαμε πάει, όπως συνηθίζαμε τότε με τον Λάμπρο, καλοκαίρι στο χωριό μου, το Θραψανό. Αρχές του Ιουλίου θα ήταν και τα κορόμηλα ήταν στα καλύτερα τους, ολόγλυκα. Φυσικά και το έκανα θέμα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε το ΕΔΩ... Απολαύσαμε επιτόπου όλη αυτή τη γλύκα και την ομορφιά των καρπών. Ναι, ήταν κάτι υπέροχο!

musmulia2
Τώρα, τελειώνουν πια... Τα τελευταία θα βρείτε σε καμιά μουσμουλιά που έμεινε μακριά από την προσοχή των ανθρώπων και ίσως δεν τρυγήθηκε. Τις συγκεκριμένες τις βρήκαμε στην Πλάκα, κάτω από την Ακρόπολη, εκεί προς τα Αναφιώτικά. Βέβαια ο τόπος δεν είναι ακατοίκητος και τα δέντρα ήταν μεγάλα. Κι εγώ δεν το ρισκάρω να σκαλώσω πια, στον κορμό τους.

koromila3
Δεν ξέρω αν κατάφερα να σας μιλήσω για τα φρούτα αυτής της εποχής που μ' αρέσουν. Ιδιαίτερα όλα τα σημερινά μπορείτε ακόμα και στη λαϊκή να τα βρείτε με εξαίρεση τα αμύγδαλα που οι περισσότεροι δεν τα ξέρουν σ' αυτή τη μορφή που είναι τώρα και δυσκολεύονται να τα φάνε... Και κορόμηλα και μούσμουλα μπορείτε να βρείτε για να πάρετε...

Περισσότερα Άρθρα...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA