Ολοταχώς για τις 31.000 μοναδικές επισκέψεις στο ανανεωμένο site του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ...

310926

Μας αρέσει να περνάμε παραγωγικά τον ελεύθερο χρόνο μας, προθέτοντας κάτι όμορφο στη ζωή μας. Και χαιρόμαστε όταν τον βλέπουμε να έχει την αποδοχή σας. Να μεγαλώνει και να αναπτύσσεται, καταγράφοντας την καθημερινότητα, από μια άλλη σκοπιά... Να, λοιπόν που κοντεύουμε να φτάσουμε τις  31.000 επισκέψεις, από εντελώς διαφορετικές Ι.Ρ.  στον ανανεωμένο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Σας ευχαριστούμε.  Δείτε το, πατώντας πάνω σ' αυτή τη φωτογραφία και θα σας πάει αυτόματα στο νέο site... Το εντυπωσιακό είναι ότι λειτουργεί άψογα, ενώ συνεχίζει παράλληλα, να είναι ζωντανό και το αρχείο. Το βλέπετε δώ, άλλωστε, μπροστά σας...

29.969
Το χτίζουμε καθημερινά με πολύ υπομονή και αγάπη... Δυο μήνες μετά το νέο ξεκίνημα μας, φτάσαμε τις 2.000 επισκέψεις. Και συνεχίζουμε. Δείτε το ΕΔΩ. Έτσι κλείσαμε αυτό το κεφάλαιο της ιστορίας. Και υλοποιήσαμε τα σχέδια μας, να  μην "κατέβει" το site αυτό. Παραμένει όπως είπαμε ως ιστορία. Εδλώ θα βρείτε δημοσιεύματα σαν αυτό ΕΔΩ το δημοσίευμα που κάναμε τον Σεπτέμβρη του 2020, τότε που οι βροχές δοκίμασαν και το χωριό μου. Η μνήμη λειτουργεί άψογα και "δένουμε" το χθες με το σήμερα...

29011

Χωρίς να το θέλω, δυσκόλεψα και δυσκολεύω πολλούς που δεν ξέρουν και δεν μπορούν να καταλάβουν τι σημαίνει το όνομα του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ. Αν και μέσα στον ιστότοπο το εξηγώ αναλυτικά, δεν είμαι βέβαιος ότι όλοι όσοι  διαβάζουν, το κάνουν αυτό προσεκτικά. Ας το αναφέρω άλλη μια φορά, ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ είναι το όνομα του ανθρώπου που γεννήθηκε στο Θραψανό! Δείτε ΕΔΩ μια ανάρτηση που κάναμε τον Μάιο του 2020, όταν το συνεργείο του ALPHA επισκέφτηκε κάποια από τα αγγειοπλαστεία του χωριού μου.

28.000
Αυτό το site λοιπόν πέρασε στην ιστορία και λειτουργεί ήδη ένας νέος ιστότοπος, φρέσκος,όσο φρέσκο μπορεί να είναι το διαδίκτυο, με σύγχρονα χαρακτηριστικά που καταγράφουν τα πράγματα, από εδώ και πέρα, με το δικό του πρωτότυπο τρόπο. Με αληθινές ιστορίες που μιλάνε για το παρόν και δεν κάνουν διαγωνισμούς ειφυήας για να αποκτήσουν αναγνωσιμότητα. Δεν έχουμε διαφημίσεις και με επιλογή μας δεν λειτουργούμε εμπορικά, δεν μας ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Δείτε ΕΔΩ άλλη μια ανάρτηση από την επίσκεψη του τηλεοπτικού σταθμού ALPHA στα ανθοκήπια του Θραψανού.

27.000
Σιγά –σιγά, υπομονετικά, ανοίγουμε νέους δρόμους με τον ανανεωμένο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΙΩΤΗ. Και να που ξεπεράσαμε και τις 29.048 επισκέψεις  από διαφορετικές Ι.Ρ. Είμαστε χαρούμενοι, επειδή ξέρουμε πώς υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι εκεί έξω, που περιμένoυν καθημερινά να δουν την ανάρτηση μας, σ’ αυτό τo site, ενώ έχουν και τη δυνατότητα να τη σχολιάσουν. Δείτε μας ΕΔΩ.

Επικαιρότητα

Ντάλα καλοκαίρι! Ελάτε να πάμε μια βόλτα στον κήπο του Νομισματικού Μουσείου Αθηνών

kipos.nomismatiku.musiu1
Εδώ στον Κήπο του Νομισματικού Μουσείου Αθηνών που ήταν κάποτε η αρχοντική κατοικία του αρχαιολόγου Ερρίκου Σλήμαν, έργο του αρχιτέκτονα Έρνστ Τσίλερ, θα σας πάμε σήμερα... Έχει εκεί ένα καφέ. όλο δροσιά, ιδανικό όταν η πρωτεύουσα φλέγεται από τις υψηλές θερμοκρασίες της εποχής.

kipos.nomismatiku.musiu2
Η είσοδος του είναι από την Πανεπιστημίου στο νούμερο 12 και περικλείεται από τις οδούς Αμερικής, Βαλαωρίτου και Βουκουρεστίου... Βολεύει να πάρετε μια συγκοινωνία για την πλατεία Συντάγματος και μετά να περπατήσετε, για να πάτε μέχρι εκεί. Κι αν είναι ανοιχτό το Μουσείο, μπορείτε να δείτε κι άλλα πράγματα.

kipos.nomismatiku.musiu3
Ας πούμε, την μόνιμη έκθεση που παρουσιάζει την ιστορία του νομίσματος καθώς και την κατασκευή, διάδοση και χρήση ώς την εικονογράφιση των νομισμάτων την εποχή της κοπής του αρχαίου ελληνικού νομίσματος. Κι ακόμα νομίσματα της Ελληνιστικής περιόδου, Ρωμαϊκής, Βυζαντινής, Μεσαιωνικής αλλά και Νεώτερης εποχής.

kipos.nomismatiku.musiu4
Το Νομισματικό Μουσείο Αθηνών, σύμφωνα μέ έρευνα που κάναμε, θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα του είδους του, στον κόσμο. Αν πάλι δεν το πετύχετε ανοιχτό, δεν χρειάζεται να απογοητευτείτε... Ο κήπος του με το καφέ, θα σας αποζημιώσει και με το παραπάνω. Στη δροσερή σκιά του, θα χαλαρώσετε πίνοντας το ποτό σας.

kipos.nomismatiku.musiu5
Πολλοί άνθρωποι που έχουν δουλειά στο κέντρο της Αθήνας προτιμούν αυτόν τον τόπο, ως σημείο συνάντησης... Και πραγματικά, είναι πολύ όμορφο! Οι άνθρωποι που το υπηρετούν είναι ευγενικοί και καλοσυνάτοι, χαμογελαστοί, οπότε αισθάνεσαι καλά με την παρέα σου, όσο είσαι εκεί.

kipos.nomismatiku.musiu6
Σας το συνιστούμε ανεπιφύλακτα... Αν φυσικά ο δρόμος σας, σας φέρει κατά κει... Ειδικά τώρα που φλέγεται ο τόπος από τον καύσωνα, εκεί θα βρείτε λίγη δροσιά κι ένα πλούσιο μενού για να επιλέξετε από το να πιείτε ή να τσιμπήσετε κάτι. Είμαστε βέβαιοι ότι θα σας αρέσει. Κι ελπίζουμε με τις φωτογραφίες να σας δώσαμε ένα μέτρο...

Καλοκαιρινή σιέστα, έξω στον ίσκιο του σπιτιού στην εξοχή! Να κάτι όμορφο που μας λείπει…

exohi1
Ιούλης στην Αθήνα! Αν με ρωτούσατε να σας πω τι μου λείπει πιο πολύ, είναι αυτές οι απλές χαλαρές στιγμές. Ένας υπνάκος στον ίσκιο μια βεράντας ή ενός κιόσκι με τα τζιτζίκια να δίνουν πάρτι, γύρω. Όπως κάνει εδώ στη φωτογραφία, ο φίλος μου Ηλίας από την Αναστασιά των Σερρών!

exohi2
Ή μου λείπει να μυρίσω ένα μικρό μπουκέτο όμορφα τριαντάφυλλα από τον κήπο του σπιτιού. Ναι, αυτά που σε ξετρελαίνουν με τη μυρωδιά τους. Την καθαρή και όμορφη. Και που το χρώματα τους λαμπιρίζουν καθώς τα κρατά στα χέρια της για τη φωτογράφιση η σύζυγός του, η Κατερίνα.

exohi3
Όχι πως θα αρνιόμουν να επισκεφτώ αυτή την αχλαδιά και να κόψω, όπως η Κατερίνα, όχι τα αχλάδια μιας ημέρας αλλά μιας ολόκληρης εβδομάδας. Φανταστείτε μόνο την εικόνα να τα έχεις κρύα στο ψυγείο και να να τα βγάλεις για να τα γευτείς. Θα μπορούσαν να ζήσω μόνο με αυτά...

exohi4
Ή να έχεις κόψει από τον κήπο σου τα αγγούρια και τις ντομάτες σου... Τι νοστιμιά θα έχουν όλα αυτά και πόσο καθαρά είναι, για τον οργανισμό καθώς γνωρίζεις καλά, επειδή εσύ τα καλλιεργείς, τι τους έχεις βάλει ως λίπασμα, για να μεγαλώσουν... Η καλοκαιρινή σαλάτα σου με λίγη αντράκλα, που φυτρώνει μόνη της θα είναι πολύ διαφορετική σε νοστιμιά.

exohi5
Εκεί που ο ίσκιος των δέντρων, όπως στην αυλή του σπιτιού του Ηλία είναι ο καλύτερος ίσκιος και τα λουλούδια του είναι ακόμα κι αυτή την εποχή ανθισμένα σα να είναι άνοιξη, ενώ είμαστε στην καδιά του καλοκαιριού... Όμορφες εικόνες που σε ταξιδεύουν. Αυθεντικές, αληθινές, χωρίς κανένα ρετούς.

exohi6
Και παρόλα τα παραπάνω, αναζητάς λίγη θάλασσα, τα τριανταπέντε λεπτά που χρειάζεσαι με το αυτοκίνητο σου για να φτάσεις σ' αυτήν, δεν είναι τίποτα. Άμα το θέλει η καρδιά σου όλα γίνονται μικρά τόσο που μπορείς να τα πιάσεις με το χέρι σου και να δώσεις χαρά στον εαυτό σου και τους γύρω σου.

Ηλιοτρόπια, ένα φυτό που δεν έλειπε ποτέ από τους κήπους ή τα μποστάνια στα χωριά μας...

iliotropia1.270620
Αυτός ο μεγάλος κίτρινος δίσκος είναι το ηλιοτρόπιο... Μέσα του έχει τους ηλιόσπορους... Αυτούς που τρώγαμε πάντα ως πιτσιρικάδες, μαζί με τον πασατέμπο, τους καρπούς της κολοκύθας, όταν θέλαμε να περάσουμε όμορφα στις παρέες μας. Αλλά πέρα από τους πρακτικούς λόγους που εμάς μας άρεσαν, ήταν και πανέμορφα καθώς μεγάλωναν στον κήπο μας.

iliotropia2.270620
Έχω ακόμα στη μνήμη μου, στον κήπο μας, στην περιοχή της Περβόλας, εκεί που ήταν το πηγάδι με το νερό στα τρία μέτρα βάθος.. Θυμάμαι, όταν ποτίζαμε με μοτέρ, το πηγάδι άδειαζε, σχετικά γρήγορα. Κι εμείς περιμέναμε κανένα μισάωρο, μαζεύοντας κηπευτικά, μέχρι να ξαναγεμίσει και να ολοκληρώσουμε το πότισμα. Στις άκρες των αυλακιών, έβαζε η μάνα μου τα ηλιοτρόπια.

iliotropia3.270620
Τα δικά μας, δεν ήταν πολλά. Ίσα - ίσα για τις ανάγκες της οικογένειας. Αυτή η αρχή κυριαρχούσε και για όλα τα κηπευτικά. Δεν πουλούσαμε. Είχαμε μόνο ότι χρειαζόταν στο τραπέζι μιας επταμελούς οικογένειας, που ενδιαφέρονταν να έχει ολόφρεσκα τα λαχανικά της. Κι ανάμεσα τους και τα ηλιοτρόπια... Για συγκεκριμένους λόγους και για ομορφιά!

iliotropia4.270620
Πάντα μου έκανε εντύπωση αυτό το φυτό. Έτσι ψηλό και όμορφο που ήταν... Κι επίσης, αυτό που παρατηρούσα κι ενώ μου άρεσε, δεν ήξερα πώς να το εξηγήσω, ήταν πως αυτός ο δίσκος ακολουθούσε τον ήλιο στο καθημερινό δρομολόγιο του, από την ανατολή ώς τη δύση. Πώς και γιατί το έκανε αυτό; Πραγματικά ήταν εντυπωσιακό!

iliotropia5.270620
Συνεχίζει να με συναρπάζει ακόμα και σήμερα, ύστερα από τόσα χρόνια που ζω στη μεγαλούπολη του μπετόν, την Αθήνα... Όταν πάμε στην Χαλκιδική, λίγο πριν το Πολύχρονο, υπάρχουν ολόκληρες καλλιεργημένες εκτάσεις με ηλιοτρόπια. Ένας κάμπος κατακίτρινος: Εξαιρετικός να τον βλέπεις και να τον απολαμβάνεις μέσα από το αυτοκίνητο.

iliotropia6.270620
Δυο μόνο ηλιοτρόπια; Όχι βέβαια! Παιγνίδια του φακού είναι όλα αυτά... Από ανθρώπους που τους αρέσει να απομονώνουν πράγματα και να κάνουν παιχνίδια του μυαλού με συμβολισμούς... Στην πραγματικότητα τα ηλιοτρόπια είναι υπέροχα, όπως κι αν τα δεις. Φτάνει να αφήνεις την καρδιά να προχωρεί πέρα από το πρώτο επίπεδο της εικόνας.

Ελάτε να σας γνωρίσουμε την πλατεία Αγίων Θεοδώρων, στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας

pl.agion.theororon1.130720
Μας αρέσει να περπατάμε και να γνωρίζουμε καινούριους τόπους. Οι παλιοί αναγνώστες του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ το ξέρουν καλά αυτό. Έχουμε δημοσιεύσει, ως τώρα, πολλά τέτοια ρεπορτάζ, είτε από την Αθήνα, είτε από τόπους που μένουν οι φίλοι μας. Σήμερα λοιπόν θα σας πάμε σε ένα όμορφο μέρος των Αθηνών, την πλατεία Αγίων Θεοδώρων.

pl.agion.theororon2.130720
Πού βρίσκεται αυτή πλατεία; Είναι ακριβώς στο κάτω μέρος της πλατείας Κλαυθμώνος. Αν ως πάνω μέρος, εκλάβουμε την οδό Σταδίου που οδηγεί στην πλατεία Συντάγματος, από την Ομόνοια. Έχει αρκετά μικρά μαγαζάκια που λειτουργούν τον Ιούλιο και μπορείς να καθίσεις σε ένα ήσυχο και δροσερό περιβάλλον.

pl.agion.theororon3.130720
Να, ήδη οι άνθρωποι αυτοί απολαμβάνουν την παρέα τους, λίγο πριν το μεσημέρι... Ακριβώς μπροστά, εκεί που είναι παρκαρισμένο το λευκό αυτοκίνητο, είναι ο δρόμος Παλαιών Πατρών Γερμανού και αριστερά, όπως βλέπουμε τη φωτογραφία, είναι η οδός Ευρυπίδου που έρχεται από την Αθηνάς και φτάνει ως την πλατεία Κλαυθμώνος.

pl.agion.theororon4.130720
Αυτή εδώ η οδός, ακριβώς μπροστά μας η οδός Δραγατσανίου... Δεν θα πάμε όμως προς στα ‘κεί, θέλουμε να μείνουμε στην πλατεία Αγίων Θεοδώρων, για αυτό και θα στρίψουμε αριστερά επί της Ευρυπίδου. Αν είστε πεζή, όπως εμείς, μπορείτε να το κάνετε άνετα. Αν είστε με μηχανή ή αυτοκίνητο, δεν μπορείτε επειδή είναι μονόδρομος.

pl.agion.theororon5.130720
Να λοιπόν η Ευρυπίδου χωρίς αυτοκίνητα να κινούνται στο οδόστρωμα της. Είπαμε τον Ιούλιο και χωρίς πολλούς τουρίστες στο ιστορικό κέντρο, η Αθήνα μοιάζει και είναι, μια άδεια πόλη. Έτσι ή σχεδόν έτσι, τη ζήσαμε κι εμείς, χθες το μεσημέρι που βρεθήκαμε εκεί για δουλειά.

pl.agion.theororon6.130720
Κι εδώ είναι ο μικρός πεζόδρομος της Σκουλενίου... Φτάνει ως την Πραξιτέλους, αλλά την περπατάς σε λίγα λεπτά. Εκτός κι αν σε παρασύρουν τα όμορφα καφέ που έχει από τη μια μεριά του δρόμου και καθίσεις στα τραπεζάκια έξω, για ένα ποτό. Πάντως αυτή η πλατεία είναι η πιο μικρή και πιο όμορφη που έχω δει.

Μια μικρή όμορφη βόλτα στο λιμάνι Ζέας του Πειραιά, παρέα με την καλή μας φίλη Πόπη...

volta.pirea1
Ο ήλιος άρχιζε να δύει, το Σάββατο βράδυ, όταν αποφασίσαμε να περπατήσουμε μια βόλτα στο λιμάνι της Ζέας του Πειραιά με την καλή μας φίλη Πόπη. Η Πόπη έρχονταν από μακριά, από Αγία Παρασκευή. Κι εμείς επίσης από Αθήνα. Αλλά αυτός ο τόπος, μας αρέσει πολύ και θέλαμε λιγάκι να τον περπατήσουμε.

volta.pirea2
Πέσαμε πάνω σε μια έκθεση με περίπτερα που φιλοξενούσαν κρητικά προϊόντα. Και ήταν πολύ όμορφα, καθώς οι άνθρωποι με τους οποίους, οι δύο στους τρεις (στην παρέα μας....) έχουμε κοινή καταγωγή, προσπαθούσαν να μας κάνουν να δοκιμάσουμε τα προϊόντα τους. Το κάναμε. Και μετά βγάλαμε και μια αναμνηστική φωτογραφία.

volta.pirea3
Η Πόπη με τη Σούλα το δοκίμασαν μπροστά σε ένα σκάφος, άγνωστης προέλευσης και ιδιοκτησίας σε μας. Σου λέει, αφού μέσα δεν μπορούμε να μπούμε, επειδή πρέπει να μας προσκαλέσουν (και πώς να το κάνουν, αφού δεν μας ξέρουν;). Αλλά η εικόνα έγινε όμορφη. Χωρίς άλλους συνειρμούς...

volta.pirea4
Πίσω μας, βλέπετε το περίπτερα με τα κρητικά προϊόντα. Κι εγώ στο χέρι μου κρατώ κάποια πράγματα που ψωνίσαμε... Ο πεζόδρομος μεγάλος, πλατύς και ασφαλής. Και άνθρωποι αρκετοί. Άρχισε και να δροσίζει λίγο από τη ζέστη του Ιουλίου και πραγματικά μας άρεσε.

volta.pirea5
Μετά καθίσαμε σε ένα μεξικάνικο, να πάρουμε κάτι. Και οι φιλενάδες είχαν την ευκαιρία να πάρουν μια σέλφι, να έχουν να θυμούνται κάτι από αυτή την όμορφη βραδιά. Η Πόπη είναι εξαιρετικός άνθρωπος, αλλά ζει κάπως μακριά μας. Η Αγία Παρασκευή δεν είναι δίπλα στον Κολωνό κι έτσι δεν μπορούμε να βρισκόμαστε πιο συχνά.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA