Όμορφες αναμνήσεις από τα αθώα παιδικά μου χρόνια… Ψηφίδες, η ζωή μου!

ego.sta 4

Την βρήκα μέσα στα πράγματα μου. Ναι, είμαι εγώ στην ηλiκία των 4-5 χρονών. Φωτογραφημένος στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, στο χωριό, μπροστά σε μia πολύ μεγάλη και πολύ όμορφη μαργαρίτα που είχε στο περδικάρι μας. Η φωτογραφία γράφει πίσω: "22-1-64 προς τον Αγαπημένο μου αδελφό Κώστα για ενθύμιο της παιδικής μου ζωής" Αυτά κι αν είναι ενθυμια! Υπήρξα παιδί...

sxolio

Θυμάμαι αυτή τη φωτογραφία... Θα πρέπει να είμαι τρίτη δημοτικού ή μικρότερος και ήταν από τις κλασικές φωτογραφίες που βγάζαμε στο σχολείο. Νομίζω ο ίδιος φωτογράφος μας την έκανε και κορνίζα. Η μητέρα μου, την είχε σε περίοπτη θέση στο πατρικό μας κι εγώ την κληρονόμησα. Θα τη δείτε σπίτι μου... Παραπέμπει σε όμορφες παιδικές μνήμες...

ikogenia
Τις φωτογραφίες αυτές τις έχει η Στασούλα μας, στο δικό της σπίτι… Αν θυμάμαι καλά τις είχαμε στο πατρικό μου, πριν βάλω μπροστά να το φτιάξω στη σημερινή του μορφή, όπως το βλέπετε στο τέλος αυτής της ιστοσελίδας, χαμηλά. Σ’ αυτή εδώ, είναι όλη η οικογένεια μου και εγώ. Όρθιοι, από αριστερά, η Στασούλα, δίπλα της η Γεωργία (δεν ζει πια…), ο Κωστής μας (που κι αυτός δεν ζει πια) και η Μαλάμω. Και καθιστοί, η μητέρα μου Παπαδιώ, με εμένα πάνω στα πόδια της και φυσικά ο πατέρας μου, Λευτέρης Θεοδωράκης (του Κουμαλή). Θα πρέπει να είναι τραβηγμένη από κάποιον πλανόδιο φωτογράφο, στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, από αυτούς με τον τρίποδα και τις πλάκες που περνούσαν από τα χωριά τα παλιά χρόνια κι έβγαζαν μεροκάματο με τέτοιες φωτογραφίες.  Έτσι ήταν τότε οι εποχές...

mbambas.mama
Μια ακόμα φωτογραφία του πατέρα μου με τη μητέρα μου, όταν ήταν νεώτεροι, που επίσης είναι μεγάλη κορνίζα σήμερα στο σπίτι της Στασούλας. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι αυθεντική. Απ’ ότι θυμάμαι από τις διηγήσεις τους, ο πατέρας μας, "έπεσε" χρονικά να πάει στρατιώτης, σε μια εποχή που τα πράγματα δεν ήταν και τόσο αυστηρά, λίγο μετά τη Γερμανική Κατοχή. Και επειδή είχε (τότε) τρία παιδιά να μεγαλώσει, συχνά «έφευγε» από το στρατό για ένα – δυο χρόνια, μέχρι που η αστυνομία (χωροφυλακή τότε…) να τον εντοπίσει και να του ζητήσει να… επιστρέψει πίσω στη μονάδα του.

Εδώ, μάλλον πρόκειται για μοντάζ. Τα έκαναν αυτά, στην εποχή των παιδικών μου χρόνων... Με ένα πρωτόγονο τρόπο, αλλά τα έκαναν, οι πλανόδιοι φωτογράφοι... Δηλαδή μόνταραν, δυο διαφορετικές φωτογραφίες σε μία και σε πολλές περιπτώσεις έβαζαν μάλιστα και… χρώματα, σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, σε μια εποχή που η χρωματιστή φωτογραφία δεν είχε εμφανιστεί ακόμα, ευρύτατα, στη ζωή μας. Δεν μπορώ να φανταστώ την τεχνική, αλλά ήταν σαν να... ζωγράφιζαν, τη φωτογραφία!

Αχ, πώς λαχταρώ τη στιγμή που θα τους ξαναδώ και θα τους σφίξω στην αγκαλιά μου και τους δύο! Η μητέρα μου, πρόλαβε και γνώρισε την αλήθεια, αλλά και στον πατέρα μου, θα του δοθεί η ευκαιρία να μάθει… Ήταν δεκτικός, έντιμος, δίκαιος, καθαρός...

dimotiko

Και άλλη μια φωτογραφία από το σχολείο μας. Στην κάτω αυλή. Με τη δασκάλα μας κ. Καλλιόπη Κριτσωτάκη που την αγαπούσαμε πολύ κι "έφυγε" τόσο γρήγορα από κοντά μας... Πολλούς από αυτούς τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες, έχω χρόνια να τους δω... Αλλά μερικοί θυμούνται τα πάντα. Και είναι αλήθεια ότι όσο μεγαλώνουμε τέτοιες μνήμες είναι που τρυβελίζουν το μυαλό μας. Κι ας μη θυμόμαστε τι φάγαμε χθες! Έχω βάλει τον εαυτό μου μέσα σε ένα κόκκινο πλαίσιο. Έτσι κι αλλιώς, όλοι, μια... κοψιά είμαστε!

Επικαιρότητα

Πέρσι, τέτοιες μέρες... Τι μας θύμισαν οι αδελφοί από την Ιαπωνία που συνεργαστήκαμε στο έργο

iapones.adelfi1
Ήταν πέρσι τέτοιες μέρες, λίγο πριν ξεκινήσει η Διεθνή συνέλευση της Αθήνας. Και την τελευταία εβδομάδα πριν από την έναρξη των εργασιών, είχαμε κάνει συνεργασία στο έργο με πολλούς αδελφούς μας από όλον το κόσμο. Μια μέρα βγήκαμε με Ιάπωνες. Στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είχαμε κάνει ένα δημοσίευμα. Δείτε το ΕΔΩ.

iapones.adelfi2
Κι αφού τελειώσαμε τον τομέα που είχαμε στο Μεταξουργείο, τους πήγαμε στον "Ακροβάτη" ένα ωραίο μαγαζί στην οδό Ψαρρών... Οι βεντάλιες που κρατούν στη φωτογραφία είναι δικά μας δώρα προς αυτούς. Εκείνοι μας έδωσαν τα δικά του και φυσικά ξετρελάθηκαν με τον φραπέ. Πρώτη φορά έπιναν τέτοιον καφέ.

iapones.adelfi3
Η μαμά Χιρόμι (δεξιά) είναι που μας έστειλε χθες στο e-mail από το δικό της κινητό τις φωτογραφίες που βλέπετε σήμερα στο δημοσίευμα. Εδώ είναι έξω από το ΟΑΚΑ όπου πραγματοποιήθηκαν οι εργασίες της Διεθνούς Συνέλευσης της Αθήνας. Ο γιός της, αδελφός Νοζόμι υπηρετεί στο Μπέθελ της Ιαπωνίας...

iapones.adelfi4
Κι εδώ είμαστε στον "Ακροβάτη". Εντυπωσιασμένοι από τη χρήση της τεχνολογίας. Μόλις τράβηξαν τις φωτογραφίες και μας τις έστειλαν επιτόπου. Κι εμείς μείναμε, σα χαζοί, να κοιτάζουμε όντας τεχνολογικά αναλφάβητοι, μπροστά τους. Άσε που έχουμε ανοιχτή πρόσκληση για το Τόκιο!

iapones.adelfi5
Μια σέλφι με όλο το τραπέζι στον "Ακροβάτη". Πώς συνεννοούμασταν; Στα αγγλικά. Η Σούλα τα ξέρει πολύ καλά. Και εκείνοι, επίσης. Άσε που είχαμε κάτι ασύγκριτα πιο κοινό: Ότι λατρεύουμε τον ίδιο Θεό, Ιεχωβά και έχουμε την ίδια ακριβώς εκπαίδευση, όπως και σε όλον τον κόσμο με τους αδελφούς μας!

Φρούτα εποχής! Μια εκπληκτική ομορφιά του Ιουλίου. Στην επαρχία θα τα βρεις σε αφθονία

vanilies1.090720
Αν έχει κάτι πολύ όμορφο αυτή η εποχή, πέρα από τις ζέστες είναι τα φρούτα εποχής... Διαλέξαμε μέσα από το διαδίκτυο κάποιες φωτογραφίες, μερικές είναι από τη σελίδα στο Facebook "Ομάδα για Κρήτη των γεύσεων / Crete of tastes". Τους παρακολουθώ καθημερινά και είναι καταπληκτικοί!

fruta.markulakis
Και φαντάζομαι καταλάβατε ότι η επάνω πρώτη φωτογραφία της σημερινής ανάρτησης είναι οι καταπληκτικές βανίλιες που αυτή την εποχή ωριμάζουν. Σ' αυτή εδώ τη φωτογραφία που ανήκει δημιουργικά στον κ. Μαρκουλάκη, βλέπουμε μια ποικιλία φρούτων και κηπευτικών. Τι όμορφα που είναι...

vanilies2.090720
Οι βανίλιες είναι πολύ αγαπημένο φρούτο των παιδιών, αλλά και των μεγαλύτερων γιατί έχουν γλυκό χυμό και πολύ ωραίο άρωμα. Η βανίλια είναι ποικιλία του γένους Προύμνη και ανήκει στην οικογένεια των Ροδοειδών. Η Προύμνη που σήμερα μας φέρει από τους πιο νόστιμους καρπούς, τοποθετείται στα αρχαιότερα χρόνια με ηλικία 2000 ετών τουλάχιστον και είναι δέντρα που ευδοκιμούν εύκολα σε διάφορα χώματα και κλίματα.

apidia.luludakis
Αχλάδια ή απίδια, όπως τα λέμε εμείς στο χωριό. Διατροφικά χαρακτηριστικά: Τα αχλάδια αποτελούν εξαιρετική πηγή υδατοδιαλυτών ινών. Περιέχουν βιταμίνες Α, Β1, Β2, C, E, φυλλικό οξύ και νιασίνη. Επίσης, είναι πλούσια σε χαλκό, φωσφόρο και κάλιο και σε μικρότερες ποσότητες σε ασβέστιο, χλώριο, σίδηρο, μαγνήσιο, νάτριο και θείο και έχουν λίγες θερμίδες.

vanilies3.090720
Οι βανίλιες είναι χυμώδεις καρποί με διαφορετικό σχήμα και μέγεθος, έχουν γλυκιά γεύση και εξαιρετικό άρωμα. Αποτελούν καλή πηγή βιταμινών Α και C, και περιέχουν κάλιο, ασβέστιο, σίδηρο, φώσφορο και μαγνήσιο. Έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες µε αποτέλεσµα να συμβάλλουν στην καλή λειτουργία του εντέρου.

kapuzi.berkakis
Το καρπούζι, όπως όλα τα φρούτα, είναι φτωχό σε θερμίδες και λιπαρά. Ένα φλιτζάνι καρπούζι αποδίδει μόνο 46 θερμίδες. Το γλυκό καρπούζι βοηθάει και στην ενυδάτωση του οργανισμού (πολύ σημαντική ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες) καθώς το 92% του φρούτου αποτελείται από νερό.

Δροσιστικά κηπευτικά... Μ' αρέσει να τα βλέπω σε κήπους φίλων και θα ήθελα να τα φτιάχνω

kipos1.050720
Ωραία θα συμφωνήσω ότι δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο να έχεις τον κήπο σου, να τον καλλιεργείς και να περιμένεις να πάρεις στην κατάλληλη στιγμή τα κηπευτικά του. Ξέρω πως έχει τον κόπο του για να φτάσουν να δώσουν καρπό. Τίποτα δεν απλό και εύκολο, όταν καλείσαι να το κάνεις.

kipos2.050720
Καθετί ακόμα κι αυτά τα μικρά κολοκυθάκια έχουν τη χάρη τους... Το σημαντικό είναι ότι ξέρεις τι τους έχεις βάλει για να τα καλλιεργήσεις. Δεν τα έχει "πιέσει" με αναπτυξιακά επικίνδυνα λιπάσματα, το αντίθετο χρησιμοποιεί μόνο κοπριά, ότι δηλαδή χρησιμοποιούσαν και οι γονείς μας στο δικό τους κήπο.

kipos3.050720
Αλλά δες τε τι όμορφη είναι η ντοματιά! Σε λίγο θα ωριμάσουν οι καρποι της... Και θα είναι σκέτη γλύκα και άρωμα. Αυτό που μου άρεσε πάντα και το κάνω και τώρα όταν βρεθώ σε κήπο φίλων με ντομάτες που κοκκινίζουν είναι να τη φάω, επιτόπου, με ένα ελαφρό πλήσιμο και χωρίς καν αλάτι. Είναι νόστιμες από μόνες τους.

kipos4.050720
Κι αυτές οι πιπεριές είναι όμορφες. Κάποιοι ίσως τις χρησιμοποιήσουν στα γεμιστά. Έχεις τόσες δυνατότητες να τις φας, με το σωστό τρόπο. Αλλά σήμερα ας μείνουμε σ' αυτή την ομορφιά. Να τις βλέπει και να... χορταίνει το μάτι σου. Να λες, δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα από τον αυθεντικό κήπο.

kipos5.050720
Κι άλλες ντοματιές. Οι βασίλισσες της εποχής. Πολύ νόστιμε και καθαρές, χωρίς φάρμακα. Φαίνεται κι από μόνο του το φυτό. Η ανάπτυξη του είναι ιδιαίτερη. Καταπράσινα φύλλα και πυκνά. Έτσι να αλλάξει εικόνα το μάτι μας, αυτό το τόσο ιδιότυπο, από πολλές απόψεις, καλοκαίρι...

Άνδρος, η αγαπημένη, μέσα από φωτογραφίες ανθρώπων που χαιρόμαστε να "μιλάμε"...

andros.evagelia2.040720
Η Άνδρος μέσα από τα μάτια της Ευαγγελίας... Σε ανταπόδοση μου στέλνει πότε - πότε (και το χαίρομαι πολύ...) εξαιρετικές φωτογραφίες από τον τόπο που μένει, που μόνο ένα ευαίσθητο μάτι, σαν το δικό της, θα μπορούσε να "αιχμαλωτίσει" στο τάμπλετ της... Την ευχαριστούμε πολύ γι' αυτό!

andros.evagelia1.040720
Μερικές αφήνουμε τη φαντασία μας να δουλέψει, αφού οι φωτογραφίες δεν συνοδεύονται από λεζάντες που θα μας βάλουν στο κλίμα... Έτσι λοιπόν θα μπορούσαμε να δούμε ότι θέλουμε σ' αυτή την φωτογραφία. Εμείς διαλέξαμε ένα φεγγάρι που πηγαίνει προς τη γέμιση του, λίγο πριν φτάσει στην Πανσέληνο.

andros.evagelia1.050720
Ή δείτε αυτή την άγρια ομορφιά! Παρά τις ζέστες, η αστάθεια του καιρού και τα πισωγυρίσματα παρά το γεγονός ότι είμαστε ήδη στον Ιούλη η γης είναι ανθισμένη! Και η ομορφιά της φύσης, καθώς "από μόνη της" ντύνεται στα καλά της, σε συνεπαίρνει και σε οδηγεί σε μονοπάτια όμορφα.

andros.evagelia2.050720
Κι αν παρά την υγρασία η κουφόβραση, σας δημιουργεί ζητήματα δεν έχετε παρά να παρκάρετε το αυτοκίνητο στην άκρη του δρόμου και να την "πέσετε" στη θάλασσα να δροσερέψει μαζί με το σώμα σας και η ψυχή σας. Φέτος ακόμα δεν έχω νιώσει αυτή έλξη για το θαλασσινό στοιχείο, αλλά θα έρθει, πού θα πάει.

anixiatiko.thrapsano7
Κι μετά, ελάτε να πάρουμε τους δρόμους αν το αντέχει η καρδιά σας. Κουράγιο χρειάζεται και δύναμη για να διαχειριστεί κανείς την πραγματικότητα και τη ζωή. Αλλά μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα όταν πιστέψουμε στ' αλήθεια ότι δεν είμαστε μόνοι μας. Και δεν είμαστε. Αυτό είναι το μόνο βέβαιο!

Ελάτε να σας δείξουμε σήμερα μερικά βότανα... Με επιείκεια παρακαλώ, τώρα τα μαθαίνουμε

flamuri3.100620
Αυτό είναι το τίλιο, το τέλειο καταπραϋντικό τσάι... Η βοτανοθεραπεία υπάρχει εδώ και αιώνες και παρά την επιτυχία της σύγχρονης ιατρικής, τα φυτά εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται συχνά στην κατ΄οίκον θεραπεία διαφόρων παθήσεων. Το τίλιο, ή φλαμούρι, ή φιλύρα, ή ακόμη και σφεντάμι όπως ίσως το έχετε ακουστά είναι ένα από αυτά που υπόσχετε να ζωντανέψει και να αναζωογονήσει τον οργανισμό μας.

flamuri1.100620
Είναι ιθαγενές φυτό της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης. Τα άνθη του χρησιμοποιούνται σε ηρεμιστικά μίγματα και σε καταπραϋντικές λοσιόν και στους καρπούς του αποδίδονται πολλές ωφέλιμες ιδιότητες. Τα άνθη συλλέγονται στα μέσα του καλοκαιριού (μαζί με τα σέπαλα) και χρησιμοποιούνται για την παρασκευή χαλαρωτικών αφεψημάτων.

flamuri2.100620
Το φθινόπωρο εμφανίζονται οι χαρακτηριστικοί πράσινοι σφαιρικοί καρποί, που από ορισμένους βοτανολόγους θεωρούνται ακόμα πιο δραστικοί. Περιέχει φλαβονοειδή, τανίνες και καφεϊκό οξύ. Πρόκειται για μεγάλο, ψηλό και όμορφο δέντρο που χρησιμοποιείται και ως διακοσμητικό σε δενδροφυτεύσεις, όπως στη διάσημη 'Λεωφόρο των Φλαμουριών' που οδηγεί στη Πύλη του Βρανδεμβούργου στο Βερολίνο.

rigani1.100620
Αυτή είναι η ρίγανη. Η ρίγανη είναι ένα μαγειρικό και φαρμακευτικό βότανο που ανήκει στην οικογένεια των λαμιωδών αγγειόσπερμων δικότυλων φυτών (Lamiaceae). Έχει χρησιμοποιηθεί στην ιατρική και το μαγείρεμα για χιλιάδες χρόνια. Προσθέτει γεύση και άρωμα, ενώ έχει πολλά οφέλη και για την υγεία.  Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ τότε που μάζεψα κι εγώ ρίγανη!

maintanos
Και ποιος δεν γνωρίζει τον μαϊντανό! Νοστιμίζει τα φαγητά και τις σαλάτες αδιάκοπα όλο τον χρόνο από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Είναι ένα εξαιρετικά ωφέλιμο φυτό που περιέχει πολλές βιταμίνες και αντιοξειδωτικά, συστατικά απαραίτητα για έναν υγιή οργανισμό. Μερικά βότανα λοιπόν από αυτά που η γη διαθέτει σε αφθονία... Κάποια άλλη στιγμή, θα σας δώσουμε περισσότερα.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA