Όμορφες αναμνήσεις από τα αθώα παιδικά μου χρόνια… Ψηφίδες, η ζωή μου!

ego.sta 4

Την βρήκα μέσα στα πράγματα μου. Ναι, είμαι εγώ στην ηλiκία των 4-5 χρονών. Φωτογραφημένος στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, στο χωριό, μπροστά σε μia πολύ μεγάλη και πολύ όμορφη μαργαρίτα που είχε στο περδικάρι μας. Η φωτογραφία γράφει πίσω: "22-1-64 προς τον Αγαπημένο μου αδελφό Κώστα για ενθύμιο της παιδικής μου ζωής" Αυτά κι αν είναι ενθυμια! Υπήρξα παιδί...

sxolio

Θυμάμαι αυτή τη φωτογραφία... Θα πρέπει να είμαι τρίτη δημοτικού ή μικρότερος και ήταν από τις κλασικές φωτογραφίες που βγάζαμε στο σχολείο. Νομίζω ο ίδιος φωτογράφος μας την έκανε και κορνίζα. Η μητέρα μου, την είχε σε περίοπτη θέση στο πατρικό μας κι εγώ την κληρονόμησα. Θα τη δείτε σπίτι μου... Παραπέμπει σε όμορφες παιδικές μνήμες...

ikogenia
Τις φωτογραφίες αυτές τις έχει η Στασούλα μας, στο δικό της σπίτι… Αν θυμάμαι καλά τις είχαμε στο πατρικό μου, πριν βάλω μπροστά να το φτιάξω στη σημερινή του μορφή, όπως το βλέπετε στο τέλος αυτής της ιστοσελίδας, χαμηλά. Σ’ αυτή εδώ, είναι όλη η οικογένεια μου και εγώ. Όρθιοι, από αριστερά, η Στασούλα, δίπλα της η Γεωργία (δεν ζει πια…), ο Κωστής μας (που κι αυτός δεν ζει πια) και η Μαλάμω. Και καθιστοί, η μητέρα μου Παπαδιώ, με εμένα πάνω στα πόδια της και φυσικά ο πατέρας μου, Λευτέρης Θεοδωράκης (του Κουμαλή). Θα πρέπει να είναι τραβηγμένη από κάποιον πλανόδιο φωτογράφο, στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, από αυτούς με τον τρίποδα και τις πλάκες που περνούσαν από τα χωριά τα παλιά χρόνια κι έβγαζαν μεροκάματο με τέτοιες φωτογραφίες.  Έτσι ήταν τότε οι εποχές...

mbambas.mama
Μια ακόμα φωτογραφία του πατέρα μου με τη μητέρα μου, όταν ήταν νεώτεροι, που επίσης είναι μεγάλη κορνίζα σήμερα στο σπίτι της Στασούλας. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι αυθεντική. Απ’ ότι θυμάμαι από τις διηγήσεις τους, ο πατέρας μας, "έπεσε" χρονικά να πάει στρατιώτης, σε μια εποχή που τα πράγματα δεν ήταν και τόσο αυστηρά, λίγο μετά τη Γερμανική Κατοχή. Και επειδή είχε (τότε) τρία παιδιά να μεγαλώσει, συχνά «έφευγε» από το στρατό για ένα – δυο χρόνια, μέχρι που η αστυνομία (χωροφυλακή τότε…) να τον εντοπίσει και να του ζητήσει να… επιστρέψει πίσω στη μονάδα του.

Εδώ, μάλλον πρόκειται για μοντάζ. Τα έκαναν αυτά, στην εποχή των παιδικών μου χρόνων... Με ένα πρωτόγονο τρόπο, αλλά τα έκαναν, οι πλανόδιοι φωτογράφοι... Δηλαδή μόνταραν, δυο διαφορετικές φωτογραφίες σε μία και σε πολλές περιπτώσεις έβαζαν μάλιστα και… χρώματα, σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, σε μια εποχή που η χρωματιστή φωτογραφία δεν είχε εμφανιστεί ακόμα, ευρύτατα, στη ζωή μας. Δεν μπορώ να φανταστώ την τεχνική, αλλά ήταν σαν να... ζωγράφιζαν, τη φωτογραφία!

Αχ, πώς λαχταρώ τη στιγμή που θα τους ξαναδώ και θα τους σφίξω στην αγκαλιά μου και τους δύο! Η μητέρα μου, πρόλαβε και γνώρισε την αλήθεια, αλλά και στον πατέρα μου, θα του δοθεί η ευκαιρία να μάθει… Ήταν δεκτικός, έντιμος, δίκαιος, καθαρός...

dimotiko

Και άλλη μια φωτογραφία από το σχολείο μας. Στην κάτω αυλή. Με τη δασκάλα μας κ. Καλλιόπη Κριτσωτάκη που την αγαπούσαμε πολύ κι "έφυγε" τόσο γρήγορα από κοντά μας... Πολλούς από αυτούς τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες, έχω χρόνια να τους δω... Αλλά μερικοί θυμούνται τα πάντα. Και είναι αλήθεια ότι όσο μεγαλώνουμε τέτοιες μνήμες είναι που τρυβελίζουν το μυαλό μας. Κι ας μη θυμόμαστε τι φάγαμε χθες! Έχω βάλει τον εαυτό μου μέσα σε ένα κόκκινο πλαίσιο. Έτσι κι αλλιώς, όλοι, μια... κοψιά είμαστε!

Επικαιρότητα

Τι όμορφα που είναι όλα αυτά τα αγριολούλουδα που βρίσκει ο Πέτρος στο δάσος!

agrioluludo1.010720
Έχουμε γράψει πολλές φορές ώς τώρα και είμαστε βέβαιοι ότι θα ξαναγράψουμε, όσο ο Πέτρος Πατσαλαρήδες συνεχίζει με το ανήσυχο και ευαίσθητο πνεύμα του, να αποτυπώνει με το κινητό του τηλέφωνο, εξαιρετικές φωτογραφίες από αγριολούλουδα, καθώς βρίσκεται στο δάσος, καθημερινά για τη δουλειά του.

agrioluludo2.010720
Αυτά βέβαια είναι εκεί στην ερημιά, από μόνα τους (;) αλλά πού να τα δούμε εμείς που έχουμε την ατυχία να ζούμε στην πόλη, στις πολυκατοικίες κλουβιά, έμπνευση των ανθρώπων... Και είμαστε ευγνώμονες στον Πέτρο που τα μοιράζεται μαζί μας, μέσα από τη σελίδα του στο Facebook.

agrioluludo3.010720
Είναι από τις λίγες φορές που τα κοινωνικά δίκτυα παίζουν ένα καλό και εποικοδομητικό ρόλο. Και ο χρόνος που διαθέτεις σ' αυτά, δεν μπορεί να θεωρηθεί χαμένος, αφού βγαίνεις πιο γεμάτος και πιο αισιόδοξος με τις αξιόλογες (τις περισσότερες φορές) αναρτήσεις των φίλων σου.

agrioluludo4.010720
Φυσικά δεν περιμένει κανείς να γνωρίσει τον κόσμο, μ' αυτόν τον τρόπο. Αλλιώς θα θέλαμε. Να είχαμε τη δυνατότητα να βρισκόμαστε, λέει, εκεί που βρέθηκε ο Πέτρος και να "πέφταμε" πάνω σε τέτοια κι ακόμα πιο όμορφα αγριολούλουδα που κάνουν κάθε εποχή όμορφη, παρά τις δυσκολίες της.

agrioluludo5.010720
Αντικειμενικά όμως, δεν την έχουμε πάντα αυτή τη δυνατότητα. Κι όσο διαρκεί αυτό το σύστημα πραγμάτων και οι τεράστιες δυσκολίες που το συνοδεύουν, σε πολλά επίπεδα, που δεν εξαρτώνται από εμάς, εμείς θα συνεχίζουμε να... δραπετεύουμε στην αληθινή ζωή. Εκεί, που ότι βλέπεις, είναι αληθινό, όχι ψεύτικο, όχι επιτηδευμένο...

agrioluludo6.010720
Κάπως έτσι, ξεπερνούμε τα όποια προβλήματα και τις όποιες δυσκολίες... Η ζωή εκεί έξω, συνεχίζεται. Οι νόμοι που την κατευθύνουν στον κύκλο της, είναι τόσο σταθεροί, επειδή εκείνος που δημιούργησε τη γη έβαλε τους κανόνες του. Κι όσο κι αν προσπαθεί ο άνθρωπος να την καταστρέψει δεν θα τα καταφέρει.

Ας ξεκινήσουμε από την Άνδρο και ας πάμε όπου μας βγάλει, σήμερα που το ίντερνετ ζορίζεται

andros1.150520
Αυτή η πανέμορφη φωτογραφία, μας έχει σταλεί από την Άνδρο. Η Ευαγγελία, φρόντισε γι' αυτό και την ευχαριστούμε. Όπως και η αμέσως αποκάτω... Μια θάλασσα να την πιείς στο ποτήρι, όπως λέει και ο λαός. Ήρεμη, ήσυχη, γαλήνια. Και όπως βλέπουμε πάνω στη φωτογραφία την ώρα, είναι ακόμα πρωί όταν τραβήχτηκε.

andros2.150520
Απόγευμα πια, σε ένα άλλο μέρος της Χώρας, το Νιμποριό, οι πάπιες έχουν την τιμητική τους. Η συγκεκριμένη νιώθει βασίλισσα μέσα στο πλάνο που της έχει παραχωρήσει η φωτογράφος. Τις έχουμε δει από κοντά, αυτές τις πάπιες όταν μείναμε πριν δυο χρόνια, δέκα ολόκληρες μέρες κοντά στους φίλους μας στην Άνδρο.

anixiatiko1.280320
Ύστερα θα παρακαλέσουμε να πάρετε μια ματιά από αυτό το ανθοδοχείο με τα πανέμορφα λουλούδια. Δεν ξέρουμε τι ακριβώς λουλούδια είναι, αλλά μας αρέσει πολύ το μωβ ανάμεσα στα πράσινα φύλλα. Σε παίρνει, σε ταξιδεύει, κάτι που έχουμε ανάγκη πολύ αυτές τις μέρες του καυτού Ιούλη.

metaxu
Κι επειδή μας αρέσει να βάζουμε τον εαυτό μας μέσα σε όλες αυτές τις ομορφιές, ακόμα κι όταν παρουσιάζονται ζητήματα και δεν μπορούμε, ας πάμε με την φαντασία μας. Αν και η συγκεκριμένη φωτογραφία έχει τραβηχτεί εδώ στην Αθήνα, στη "Μεταξού" μια μέρα που βρεθήκαμε εκεί παρέα με καλούς φίλους.

kitrines.paparunes6.240520
Να και μια κίτρινη παπαρούνα από τα παλιά. Με τη βοήθεια φίλων μας, σας δώσαμε αρκετές φέτος. Και περιμένουν και μερικές ακόμα στην ουρά τη σειρά τους. Αλλά όλα στην ώρα τους. Το σημερινό δημοσίευμα, το λέμε και στον τίτλο του κομματιό, ξεκίνησε από την Άνδρο αλλά μπορεί να μας πάει παντού.

nixtoluludo.stasulas.130620
Και για το τέλος, σας κρατάμε το νυχτολούλουδο από την αυλή του σπιτιού της αδελφής μου, Στασούλας στο Θραψανό. Μπορείτε να φανταστείτε τι όμορφα πως μυρίζει τη νύχτα; Αλλά είναι ακόμα πιο ωραίο να το ζεις με καλή παρέα και με τη φιλοξενία της. Κι επειδή η καρδιά της αγκαλιάζει όλο τον κόσμο με αγάπη θα χαρεί πολύ.

Στο αρχοντικό του Ηλία Θεολόγου... Μας καλωσορίζει στην εξώπορτα, με τα κεράσια του...

ilias1.270620
Τον Ηλία Θεολόγο, τον γνωρίζετε πια... Έχει γίνει ένα με την παρέα μας. Απλός, καταδεχτικός, αποφάσισε να απλοποιήσει όσο γίνεται τη ζωή του και ύστερα από πολλά χρόνια εργασίας στη Γερμανία, επέστρεψε στο χωριό του, να κάνει τον αγρότη, λίγο πριν ολοκληρώσει το βίο του. Το χιούμορ του είναι αστείρευτο.

kipos.ilia1.160620
Δεν έχουμε πάει ακόμα στο σπίτι του, παρ' όλο που μας έχει καλέσει πολλές φορές και δεν έχει έρθει το δικό μου. Βλέπεις, οι αποστάσεις, αποτελούν συνήθως ένα μεγάλο εμπόδιο. Εγώ στην Αθήνα, εκείνος στην Αναστασιά των Σερρών. Αλλά, μου στέλνει συνεχώς φωτογραφίες όπως αυτή, από τα λουλούδια του...

rodia.270620
Ή όπως αυτή με τη ροδιά που σε λίγο θα δέσει τους καρπούς της. Χαίρετε με απλά πράγματα. Με τον κήπο του, τα ζώα του, τον καφέ του. Και σ' αυτόν τον απλό τρόπο ζωής, τον ακολουθεί και η σύζυγός του, η Κατερίνα. Εργάζονται και οι δυο, ατέλειωτες ώρες, για να έχουν τα πράγματια που χρειάζονται.

kipos.ilia4.160620
Προφανώς, αυτός ο κήπος δεν γίνεται έτσι, από μόνος του... Χρειάζεται να διαθέσεις χρόνο, για εργασία. Και κόπο... Αλλά τους γεμίζει κάτι τέτοιο και το ευχαριστιούνται. Μόνο που σαν κι εμάς και όπως όλους τους ηλικιωμένους, ήθελαν να έχουν λιγότερα προβλήματα υγείας και περισσότερες αντοχές.

axladia.270620
Τα φρούτα που έχει, είναι κάτι που μ' αρέσει πολύ και που ονειρευόμουν κι εγώ αν επέστρεφα στο χωριό. Δες αυτά τα αχλάδια τι όμορφα που ετοιμάζονται για να ωριμάσουν στον καιρό τους. Ακόμα βέβαια έχει τα φημισμένα κεράσια του και που έχουμε γευτεί κι εμείς, ας είναι καλά.

kipos.ilia2.160620
Κατά τα άλλα, μαζί με την Κατερίνα, συνεχίζουν να εργάζονται για να δίνουν ζωή σε καθετί στο σπίτι τους, στην Αναστασιά. Αυτό που μ' αρέσει πολύ στον Ηλία είναι ότι αξιοποιεί το καθετί, όπως αυτόν τον κομμένο κορμό δέντρου, για να αναδείξει τα φυτά του. Και τι ωραία που δένει με το περιβάλλον!

Ο Εθνικός Κήπος είναι μια όαση πρασίνου στο κέντρο της Αθήνας. Και πάρα πολύ όμορφη!

ethn.kipos1.250620
Ο Εθνικός Κήπος, πάντα μας άρεσε. Και συχνά -πυκνά εντάσσουμε τη διαδρομή στις βόλτες μας. Είναι ένα μοναδικό μέρος στην πλατεία Συντάγματος, για να χαλαρώσεις, να ηρεμήσεις στο κέντρο της Αθήνας, ακριβώς πίσω από τη Βουλή. Αυτό κάναμε και πριν λίγες μέρες, ένα απογευματάκι...

ethn.kipos2.250620
Πέρα από τις δικές μας βόλτες με τις φωτογραφίες μας που φιλοξενούμε στην σημερινή ανάρτηση, τον Εθνικό Κήπο τον έχουμε γνωρίζει και μέσα από τα μάτια των φίλων μας. Δείτε ΕΔΩ ένα δημοσίευμα που κάναμε στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, στις 25/1/2020 όταν καλοί μας φίλοι πήγαν εκεί, τον περπάτησαν και τον φωτογράφησαν.

ethn.kipos3.250620
Κι ένα άλλο δημοσίευμα που κάναμε, επειδή δεν... ανακαλύψαμε την Αμερική (σε σχέση με τον Εθνικό Κήπο)... Αντίθετα, έχουν γράψει κι άλλοι και μάλιστα βιβλία. Δείτε ΕΔΩ κάτι πολύ όμορφο, το οποίο επισημάναμε στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ και μπείτε στον κόπο να αναζητήσετε το βιβλίο αυτό, για να το διαβάσετε.

ethn.kipos4.250620
Και επειδή ο τόπος είναι εξαιρετικός για έργο, δείτε ΕΔΩ αδελφούς μας που σε άλλους καιρούς, έκαναν έργο εδώ μέσα... Το δημοσίευμα έχει γίνει στον ιστότοπο μας, Αύγουστο του 2017. Δείτε, παρακαλώ, πώς το απολαμβάνουν! Κι εδώ που τα λέμε ποιος δεν θα ήθελε να έχει έναν τέτοιον τομέα;

ethn.kipos6.250620
Τελικά πάντα είναι ωραία να πάτε μια βόλτα στον Εθνικό Κήπο. Θα περπατήσετε στα μικρά, χωματένια δρομάκια του, θα μυρίσετε τα λουλούδια του, θα απολαύσετε τη λιμνούλα με τις πάπιες και οπωσδήποτε θα θελήσετε να φωτογραφηθείτε εκεί ως ενθύμιο... Φτάνει να το αποφασίσετε...

ethn.kipos5.250620
Ο Κήπος είναι πιο περιποιημένος από κάθε άλλη φορά. Κι εδώ έχει βάλει το χέρι του ο Δήμος Αθηναίων και μπράβο του! Οι υπηρεσίες του έχουν δουλέψει και έχουν δώσει ένα αποτέλεσμα εξαιρετικό. Μόνο μην πάτε πολύ αργά, γιατί οι πόρτες του κλείνουν με τη δύση του ήλιου.

Τα γαϊδουράγκαθα και πόσο χρήσιμα είναι... Τι ξέρατε αλήθεια γι' αυτά; Ελάτε να δούμε...

gaiduragkatho1.260620
Το γαϊδουράγκαθο ήταν και είναι, ένα άγριο φυτό, που πάντα μας άρεσε... Μάλιστα μια φορά, έπεσαν στο δρόμο του φίλου μας Πέτρου Πατσαλαρήδη, στο δάσος που κινείται κι εκείνος τα έκανε θέμα, φωτογραφίζοντας τα. Στις 5 Ιουνίου του 2018, βρήκαν τη θέση τους στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ και τον ευχαριστούμε για το υλικό. Δείτε τα ΕΔΩ.

gaiduragkatho2.260620
Θα τα δείτε παντού, στην εξοχή. Ίσως όμως δεν ξέρατε ότι βοηθούν στους εθισμούς, αλκοολισμό, δηλητηρίαση από μανιτάρια, ανορεξία, προβλήματα χολής, πεπτικές διαταραχές, λιπώδης διήθηση, πονοκέφαλοι, ορμονικές ανισορροπίες, σπασμοί, έκθεση σε τοξίνες, ενώ είναι γνωστό ότι δρα ως αντιφλεγμονώδες, αντιοξειδωτικό, καθαρτικό, αποτοξινωτικό και αναγεννητικό των κυττάρων.

gaiduragkatho3.260620
Το γαϊδουράγκαθο, είναι γνωστό κυρίως ως αντίδοτο σε περιπτώσεις δηλητηρίασης από μανιτάρια. Πολλά Ευρωπαϊκά Κέντρα Ελέγχου Δηλητηριάσεων χρησιμοποιούν το απόσταγμά του γι’ αυτόν το λόγο (μείωση θνησιμότητας από 30-50% σε λιγότερο από 10%).Το γαϊδουράγκαθο χρησιμοποιήθηκε ήδη από τα ελληνορωμαϊκά χρόνια, ιδιαίτερα για την υποστήριξη του ήπατος και την αποτοξίνωση του αίματος.

gaiduragkatho4.260620
Από το 1890 περίπου, τα φαρμακεία στις ΗΠΑ χορηγούσαν το εκχύλισμα για τη θεραπεία της συμφόρησης των πεπτικών οργάνων με λιπώδη διήθηση. Η γερμανική φαρμακοποιία αναγνωρίζει τους σπόρους και τα τιτλοδοτημένα εκχυλίσματα του γαϊδουράγκαθου ως θεραπευτικά των πεπτικών διαταραχών και των οργανικών βλαβών από δηλητήρια και τοξίνες και ως υποστηρικτική θεραπεία σε χρόνιες φλεγμονώδεις παθήσεις και σε κίρρωση του ήπατος.

gaiduragkatho5.260620
Η δραστική ουσία του γαϊδουράγκαθου είναι η σιλυμαρίνη που βοηθά στην αναγέννηση των κατεστραμμένων ηπατικών κυττάρων και μεγάλων τμημάτων ιστών, ενεργοποιώντας την πρωτεϊνική σύνθεση στα ηπατικά κύτταρα με την αύξηση της δραστηριότητας του γενετικού υλικού (DNA-RNA). Παράλληλα προστατεύει τα ηπατικά κύτταρα, εμποδίζοντας τις τοξίνες να εισχωρήσουν σ ’αυτά και εξουδετερώνοντας τις τοξίνες που έχουν ήδη εισχωρήσει.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA