Όμορφες εικόνες εποχής... Δείτε τα ζουμπούλια ή μανουσάκια, όπως τα λένε στην Κρήτη

manusakia3.310122
Μερικά από τα λουλούδια αυτής της εποχής που μας αρέσουν πολύ, είναι τα μανουσάκια... Για αυτά έχουμε γράψει στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, πολλές φορές. Δείτε μια από αυτές, ΕΔΩ. Αρέσουν και στη Στασούλα μας και όποτε έχει χρόνο και μπορεί, ξέρει πού θα πάει για να τα βρει... Η φωτογραφία αυτή είναι της φίλης μας Frideriki Fotinou.



manusakia1.1310122
Τα μανουσάκια πάντα μας άρεσαν και μας αρέσουν. Το "κλικ" γι' αυτό το δημοσίευμα το πήραμε από μια ανάρτηση της Spyridoyla Geraniotaki στην ομάδα "ΜΕΤΕΩΚΡΗΤΕΣ". Για να ευχηθεί «Καλή βδομάδα στην ομάδα μας με υγεία, ομορφιές και αρώματα». Έτσι είναι. Στο διαδίκτυο υπάρχει αλληλεπίδραση...

manusakia2.310122
Δεν λέει σε ποια περιοχή της Κρήτης τα βρήκε, κάτι που κάνουν οι περισσότεροι στο διαδίκτυο. Έχουν την αίσθηση ότι  αφού ξ΄λερουν εκείνοι, "όλοι ξέρουν". Αλλά δεν ξέρουν. Και μερικοί, όπως εμείς, θα θέλαμε να ξέρουμε, επειδή ως παιδιά, τα ψάχναμε κάποτε... Και γνωρίζαμε πού θα τα βρούμε....

manusakia2018.1
Τις πρώτες τρεις φωτογραφίες τις πήραμε από το διαδίκτυο. Αλλά αυτή και η επόμενη είναι από παλιότερες δημοσιεύσεις εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε ΕΔΩ, άλλο ένα δημοσιεύουμα που κάναμε για τα μανουσάκια. Είναι από την Άνδρο και η φίλη μας, Δήμητρα, είναι που τα μαζεύει. Αρέσουν και σε εκείνη...

manusakia2018.4

Αχ αυτά τα μανουσάκια! Τελικά τα βρήκε και φέτος η Στασούλα. Αψήφησε τη βροχή και την κακοκαιρία και πήγε εκεί, που ξέρει πως βγαίνουν. Και γέμισε το ανθοδοχείο της. Και γέμισε ο τόπος ευωδιές…

manusakia.stasulas
Έτσι για να αλλάξει λίγο η διάθεση μας καθώς συνεχίζεται ο πόλεμος στην Ουκρανία ύστερα από την εισβολή της Ρωσίας πριν τρία χρόνια και εδώ μας ταλανίζει η ακρίβεια και ο πληθωρισμός που ροκανίζουν το εισόδημα μας... Ναι, ζούμε σε πολύ δύσκολες εποχές. Αλλά το να είμαστε ψύχραιμοι, θα μας βοηθήσει να βλέπουμε πιο καθαρά τα πράγματα... Κάτι που το έχουμε πολύ ανάγκη... 

Επικαιρότητα

Σεισμός 4,4 Ρίχτερ 40 χλμ της Αθήνας, στην περιοχή Βιλίων

Από το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών και το Εργαστήριο Γεωφυσικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ανακοινώθηκε ότι στις 11:17 ώρα Ελλάδας οι σεισμογράφοι τους κατέγραψαν ασθενή σεισμική δόνηση μεγέθους 4,4 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ. Η δόνηση προερχόταν από απόσταση 40 χιλιομέτρων δυτικά της Αθήνας. Το επίκεντρο της δόνησης εντοπίζεται στην περιοχή Βιλίων.

Τον καταλάβατε εσείς; Εγώ έτρεχα για δουλειές στην ΠΕΤ ΟΤΕ και δεν τον πήρα είδηση. Αλλά συνάδελφοι τον έννοιωσαν πολύ έντονα. Ασε που ξυπνάει άσχημες μνήμες πριν από μια δεκαετία. Μακάρι να είναι απλά σύμπτωση και να μην έχει καμία σχέση. Ούτε βέβαια και συνέχεια...

Μαθήματα αξιοπρέπειας από την Κωνσταντίνα Κούνεβα



Ηταν απλά μια μετανάστρια καθαρίστρια που δούλευε σε εργολάβους καθαριότητας, παρ' ότι είχε σπουδάσει στην πατρίδα της στο πανεπιστήμιο. Ασχολήθηκε με τον συνδικαλισμό και εξελέγη Γενική Γραμματέας στο Σωματείο της. Δέχθηκε απειλές για τη δράση της και εκεί, κατά τις γιορτές των Χριστουγέννων της έστεισαν καρτέρι έξω από το σπίτι της στα Πετράλωνα, το βράδυ που γύριζε από τη δουλειά και της πέταξαν βιτριόλι. Φυσικά ακόμα δεν βρήκαν ποιος και γιατί το έκανε. Μάνα ενός παιδιού, η Κωνσταντίνα Κούνεβα, διδάσκει με τη στάση της αξιοπρέπεια. Ας την ακούσουμε στη συνέντευξη που έδωσε. Χρειαζόμαστε καθαρές φωνές στις μέρες μας.

«Ξαναγύρισε» το No News

Το αλαλούμ στο διαδίκτυο συνεχίζεται. Έξι μέρες μετά την αυθαίρετη, απροειδηποίητη και αναιτιολήγητη απόσυρση του Blog NO NEWS η Google το ξεκλείδωσε. Φυσικά οι άνθρωποι που το επιμελούνται είχαν βρει ήδη μια εναλλακτική λύση. Στο πρώτο τους, μετά την επανάκαμψη, σημείωμα γράφουν πως πρόκειται για μια «θλιβερή και ανόητη παρένθεση που εμάς μας έκανε ακόμα πιο δυνατούς».
Φυσικά το λίγκ του Blog παραμένει στην μπάρα δεξιά για όποιον ήθελε να το περιηγηθεί και να ενημερωθεί για την επικαιρότητα όπως εκείνο την καταγράφει.

Πανηγύρι και στην Αθήνα; Δυστυχώς ναι...


Η Δυρραχίου σήμερα το μεσημέρι στις 2. Οι πάγκοι μέσα στο οδόστρωμα δημιουργούν το απόλυτο χαος...

Στο χωριό, παλιότερα, το καταλάβαινα το πανηγύρι. Το περίμεναν “στο χασέ” που λένε και στην Κρήτη, το λαχταρούσαν βρε αδερφέ. Θα πήγαιναν να ψωνίσουν από τους πάγκους, ένα παιχνίδι στα παιδιά (λέμε τώρα...) και καμιά φορά κανένα ασημικό, από τα φτηνά για τους ίδιους. Και βέβαια ήταν το γλέντι που ολοκλήρωνε την ιστορία. Θα έριχνες το μπαξίσι στα όργανα, θα έπαιζαν την παραγγελιά σου και κανείς άλλος δεν θα μπορούσε να χορέψει.

Αλλά στην Αθήνα πανηγύρι, δεν το καταλαβαίνω. Κι όμως το βλέπω κάθε χρόνο στα τέλη του Αυγούστου. Ο Άγιος Μελέτης “συστεγάζεται” με την Αγία Ζώνη. Έτσι για δυο μέρες στη Δυρραχίου γίνεται εμποροπανήγυρης. Εκατοντάδες πάγκοι, τύφλα να έχει η λαϊκή της Πέμπτης “στήνονται” μπροστά στα εμπορικά μαγαζιά της γειτονιάς που αιμορραγούν να επιβιώσουν και πουλάνε την πραμάτεια τους.

Ποιος ψωνίζει αλήθεια; Γιατί δεν μπορεί να έρχονται κάθε χρόνογια το τίποτα και να στήνουν τους πάγκους τους. Κάτι θα βγάζουν αφού νοικιάζουν το χώρο που καταλαμβάνουν στο οδόστρωμα από τον Δήμο Αθηναίων. Περίπου όπως στον Αγιο Κωνσταντίνο στις 21 Μαϊου... Ένα τέτοιο πράγμα...

Τι λείπει από τον σημερινό Αθηναίο, όσο καταναλωτής κι αν είναι, που θα μπορούσε να το βρεί σ' αυτούς τους υπαίθριους προχειροφτιαγμένους πάγκους; Και τόσοι λουκουμάδες πια... Τι να πώ...

Δε μου πέφτει, βεβαίως κανένας λόγος όμως από τη Δυρραχίου περνάνε όλα τα αυτοκίνητα που πάνε Περιστέρι, Μπουρνάζι, Πετρούπολη, Ίλιον και βεβαίως όσα θέλουν να πάνε Αθήνα, κέντρο, από την εθνική οδό στον Κηφισό.

Και οι τροχονόμοι, αυτά τα δυο βράδια, δουλεύουν υπερωρίες για να... σπρώχνουν την κίνηση από τους παράδρομους της Δυρραχίου. Μποτιλιαρίσματα, κόρνες, κακό... Για ένα πανηγύρι που δεν χρειάζεται πια στις μέρες μας, αφού δεν εξυπηρετεί καμία απολύτως ανάγκη...

Ξεκίνημα εβδομάδας χωρίς... ρεύμα

Εμείς, που έχουμε μάθει όλα πια στη ζωή μας να τα κάνουμε με τον ηλεκτρισμό νιώθουμε «κάπως» όταν μας λείπει αυτό το αγαθό. Tο είδα το έργο μπροστά μου το πρωινό της Δευτέρας όταν, ξεκινόντας την εβδομάδα στην ΠΕΤ ΟΤΕ διαπιστώσαμε, με το που φτάσαμε στα γραφεία, ότι δεν έχουμε ρεύμα.
Στον 5ο όροφο. Στα γραφεία μας, γιατί πάνω - κάτω και δίπλα, υπάρχει και λειτουργεί κανονικά το ρεύμα.
Και δεν είχαμε ούτε κερί να ανάψουμε... Πώς να φτιάξεις τον καφέ, πώς να διαβάσεις εφημερίδα, πώς να ανοίξεις το ράδιο για ενημέρωση και τον υπολογιστή;
Ειδοποίησαν, λέει, τη ΔΕΗ. Θα έρθει, φαντάζομαι κάποια στιγμή... Αλλά στο μεταξύ, στο κέντρο της Αθήνας, νιώθουμε σαν εξόριστοι. Είναι που έχει ακόμα ζέστη και φυσικά πώς να λειτουργήσουν τα αιρκοντίσιον;
Υπομονή. Δεν έχουμε κι άλλη επιλογή. Θα περιμένουμε να έρθει το ρεύμα και στο μεταξύ θα αναρωτιόμαστε σαν ηλίθιοι πώς τα κατάφεραν και μεγάλωσαν τόσες γενιές χωρίς αυτό; Γιατί δεν είχαμε πάντα ρεύμα στη χώρα μας...
Τώρα όμως που καλομάθαμε, μας κοστίζει που τίποτε δεν μπορούμε να κάνουμε χωρίς αυτό. Ούτε ένα καφέ καλά - καλά να ξυπνήσουμε και να ξεκινήσουμε τη μέρα μας...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA