Η Πηγή του Φωτός είναι αποκλειστικά ο Ιεχωβά, όλα τα άλλα είναι απλά, έθιμα

tetragramato

Οι άνθρωποι παροδηγημένοι από εκείνους που όφειλαν να τους οδηγούν σωστά κοντά στον Θεό, τον οποίο διατείνονται ότι υπηρετούν, έχουν υιοθετήσει μια σειρά από ανθρώπινες δοξασίες ως θρησκευτικό υπόβαθρο και ασχολούνται μ’ αυτά ως έθιμα, υποστηρίζοντας πως τις κληρονόμησαν από τους γονείς τους ή από τους προγόνους τους.

Σωστά! Μόνο που, εφόσον πιστεύουν και υποστηρίζουν ότι είναι Χριστιανοί και λατρεύουν τον Θεό, δεν θα έπρεπε να ακολουθούν την καθοδηγία Του, μέσα από τον Λόγο Του, την Αγία Γραφή;

Ωστόσο, αγνοούν επιδεικτικά το περιεχόμενο της και τις διδασκαλίες της και βολεύονται να το κάνουν άλλοι γι’ αυτούς. Αυτή δεν είναι η αλήθεια;

Ο Ιεχωβά Θεός είναι ο Πλάστης του φωτός και ο Δημιουργός του σκοταδιού. (Ησ 45:7) Την πρώτη δημιουργική ημέρα αυτός είπε: «Ας γίνει φως». (Γε 1:3) Πρωτύτερα είχε δημιουργήσει τους ουρανούς (στους οποίους βρίσκονται μεταξύ άλλων «τα μεγαλοπρεπή φώτα»—ο ήλιος, η σελήνη και τα άστρα· παράβαλε Ψλ 136:7-9) και τη γη. (Γε 1:1) Άρα, το ότι το φως ήρθε σε ύπαρξη αναφορικά με τη γη περιλάμβανε προφανώς τη σταδιακή απομάκρυνση οποιουδήποτε πράγματος εμπόδιζε προηγουμένως τις ακτίνες του ήλιου να φτάσουν σε αυτόν τον πλανήτη.

Και ο «διαχωρισμός» ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι πρέπει να συντελέστηκε με την περιστροφή της γης γύρω από τον άξονά της, καθώς κινούνταν γύρω από τον ήλιο. (Γε 1:4, 5) Πολύ αργότερα, ο Ιεχωβά έπληξε τους ηλιολάτρες Αιγυπτίους με σκοτάδι—σκοτάδι που δεν επηρέασε τους Ισραηλίτες. (Εξ 10:21-23) Όταν οδήγησε το λαό του έξω από την Αίγυπτο, προμήθευσε φως μέσω μιας στήλης φωτιάς.—Εξ 13:21· 14:19, 20· Ψλ 78:14.

Οι Γραφές συσχετίζουν επανειλημμένα το φως με τον Δημιουργό του. Ο ψαλμωδός δήλωσε: «Ιεχωβά Θεέ μου, αποδείχτηκες πολύ μεγάλος. Με αξιοπρέπεια και λαμπρότητα είσαι ντυμένος, περιτυλίγοντας τον εαυτό σου με φως σαν ένδυμα». (Ψλ 104:1, 2) Αυτή η διακήρυξη εναρμονίζεται πολύ καλά με την περιγραφή αυτών που είδε ο Ιεζεκιήλ σε όραμα: «Είδα κάτι σαν τη λάμψη του ήλεκτρου, σαν τη θέα φωτιάς ολόγυρα στο εσωτερικό του, από τη θέα των γοφών του και πάνω· και από τη θέα των γοφών του και κάτω είδα κάτι σαν τη θέα φωτιάς, και αυτός είχε λαμπρότητα ολόγυρα.

Υπήρχε κάτι σαν τη θέα του τόξου το οποίο εμφανίζεται σε ένα πυκνό σύννεφο την ημέρα της δυνατής βροχής. Έτσι ήταν η θέα της λαμπρότητας ολόγυρα. Ήταν η θέα της ομοιότητας της δόξας του Ιεχωβά». (Ιεζ 1:27, 28) Αιώνες πρωτύτερα, μια μερική μόνο φανέρωση αυτής της δόξας έκανε το πρόσωπο του Μωυσή να ακτινοβολεί.—Εξ 33:22, 23· 34:29, 30.

Ο Ιεχωβά είναι “ο Πατέρας των ουράνιων φώτων”. (Ιακ 1:17) Δεν είναι μόνο «Αυτός που έχει δώσει τον ήλιο για φως την ημέρα, τα νομοθετήματα της σελήνης και των άστρων για φως τη νύχτα» (Ιερ 31:35), αλλά είναι επίσης η Πηγή κάθε πνευματικής διαφώτισης. (2Κο 4:6) 

Ο νόμος του, οι δικαστικές αποφάσεις του και ο λόγος του είναι φως για εκείνους που αφήνουν τον εαυτό τους να καθοδηγείται από αυτά. (Ψλ 43:3· 119:105· Παρ 6:23· Ησ 51:4) Ο ψαλμωδός διακήρυξε: «Με το φως σου μπορούμε να δούμε φως». (Ψλ 36:9· παράβαλε Ψλ 27:1· 43:3.) 

Όπως το φως του ήλιου συνεχίζει να γίνεται λαμπρότερο από την αυγή μέχρι «να γίνει τέλεια η ημέρα», έτσι και ο δρόμος των δικαίων, ο οποίος φωτίζεται από τη θεϊκή σοφία, γίνεται όλο και πιο φωτεινός. (Παρ 4:18) Το να ακολουθεί κάποιος την πορεία που καθορίζει ο Ιεχωβά ισοδυναμεί με το να περπατάει στο φως του. (Ησ 2:3-5) 

Από την άλλη πλευρά, όταν κάποιος βλέπει τα πράγματα με ακάθαρτο τρόπο ή με κακές προθέσεις, βρίσκεται σε μεγάλο πνευματικό σκοτάδι. Όπως το έθεσε ο Ιησούς: «Αν το μάτι σου είναι πονηρό, όλο το σώμα σου θα είναι σκοτεινό. Αν στην πραγματικότητα το φως που είναι μέσα σου είναι σκοτάδι, πόσο μεγάλο είναι αυτό το σκοτάδι!»—Ματ 6:23· παράβαλε Δευ 15:9· 28:54-57· Παρ 28:22· 2Πε 2:14.

  • Από την εγκυκλοπαίδεια ΕΝΟΡΑΣΗ

Επικαιρότητα

Όχι σε όποιο κι όποιο ξενοδοχείο, στο “Μεγάλη Βρετάνια”...

Ενα όμορφο τραγούδι γεμάτο ευαισθησία για τον Σεπτέμβρη, που πάντα μου άρεσε, του Παντελή Θαλασσινού... Έτσι για να ξεφύγουμε λίγο από τη μιζέρια των εκλογών...

Στο ξενοδοχείο “Μεγάλη Βρετάνια” μαζεύονταν οι μεγαλοδημοσιογράφοι – βεντέτες των καναλιών που θα πάρουν μέρος στο αυριανό ντιμπέιτ με τους έξι αρχηγούς πολιτικών κομμάτων. Το “Μεγάλη Βρετάνια”, πεντάστερο, στην πλατεία Συντάγματος, απέναντι από τη Βουλή, έχει ανάλογη αίγλη, χλιδή και πολυτέλεια για να μπορούν οι τηλεπερσόνες μας να έχουν κάτι... αντάξιο του ύψους και των απαιτήσεων τους.

Εκεί συντάσσουν τις επιστολές που στέλνουν στο πολιτικά κόμματα και... απειλούν ότι δεν θα πάρουν μέρος στο πανηγυράκι που τους υπαγορεύουν τι θα πουν και πώς θα το πουν, εκεί αποφασίζουν ότι οι όροι τελικά είναι υπέρ τους και θα πάνε...

Θέατρο του παραλόγου, στο “Μεγάλη Βρετάνια”, ένα ξενοδοχείο που δεν έχει περάσει τις πόρτες του, ούτε σαν επισκέπτης, το 90% του ελληνικού λαού και ούτε πρόκειται να το περάσει ποτέ στη ζωή του.

Αλλά, πρέπει να το πούμε αυτό, χαλαρώσαμε τώρα μετά τη “θετική” εξέλιξη που είχαμε για το “μεγάλο” ντιμπέιτ. Είναι “κατάκτηση” ο μεγαλύτερος χρόνος για ερωτήσεις (από 20'' σε 30'') και η δυνατότητα follow up εκ μέρους των δημοσιογράφων. Και δεν ντρέπονται καθόλου που θα ταλαιπωρήσουν επί ένα τρίωρο και πλέον τον ελληνικό λαό με τις ανοησίες τους...

Αμερικανόφερτες σαχλαμάρες είναι όλα αυτά. Και φυσικά δεν βοηθούν πουθενά πέρα από λίγο κους κους και τηλεθέαση των καναλιών αφού στις 8.00 θα έχουμε διακαναλική σύνδεση. Να τους χαιρόμαστε τέτοιους μεγαλοδημοσιογράφους!

Στιγμές χαλάρωσης στον κινηματογράφο

Ενα μικρό τρέιλερ της ταινίας που αξίζει να δείτε. Οι αλήθειες του βοηθούν να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι...

Είναι κάποιες στιγμές που το χρειαζόμαστε. Πρέπει να φύγει από πάνω μας όλη η ένταση της εβδομάδας και τότε ένα σινεμαδάκι είναι το καλύτερο... γιατρικό.

Είδαμε χθες το “Η αγάπη θέλει το χρόνο της” με τους Ααρον Εκχαρτ και Τζένιφερ Ανιστον. Ένα αξιοπρεπέστατο ρομαντικό δράμα, όπου ο Μπερκ Πρέστον, έχοντας χάσει τη γυναίκα του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, έχε βαλθεί να κάνει σεμινάρια αισιοδοξίας (στην Αμερική του 2009 όλα μπορούν να συμβούν...) σε ανθρώπους που έχουν χάσει αγαπημένα τους πρόσωπα, ενώ τα σχετικά βιβλία του τον έχουν κάνει ανερχόμενο αστέρι με τον ατζέντη του να προσπαθεί να τον βγάλει στην όλη κούρσα της μπίζνας. Σε ένα σεμινάριο σε ξενοδοχείο γνωρίζεται με την ανθοπώλισσα Ελόιζα η οποία βλέπει ότι είναι ψεύτικη η “νίκη” του απέναντι στο πένθος και τις τύψεις. Η αρχή ενός έρωτα..

Καλά στημένη ταινία με πολλά σημεία αλήθειας από τη ζωή και στιγμές που αξίζει σαν άνθρωποι να τις αντιμετωπίσουμε με το κεφάλι ψηλά.

Ενθαρρυντικό ότι στα Village Cinemas του Ρέντη που πήγαμε ήταν πολλοί οι νέοι. Το Σαββατόβραδο βγαίνουν. Και ξεκινούν από κεί για να συνεχίσουν αλλού...

Παίζει μαζί μας ο καιρός, μια βρέχει μια βγάζει ήλιο...

Η αφίσα που προπαγανδίζει την αποψινή γιορτή στο αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας του Πλάτωνα. Ε, εσείς της Αθήνας, πάρτε τα παιδιά σας κι ελάτε μια βόλτα από κει μόλις φτιάξει λίγο ο καιρός. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι όμορφα θα είναι...

Γλυκό ήταν ξημέρωμα του Σαββάτου. Όμορφο, σχεδόν καλοκαιρινό. Έχει λίγη υγρασία η ατμόσφαιρα από τη χθεσινή βροχή, αλλά η αύρα του καλοκαιριού είναι διάχυτη στην ατμόσφαιρα...

Μακάρι να τα πάει έτσι ο καιρός μέχρι το απόγευμα και να γίνουν οι προγραμματισμένες εκδηλώσεις μέσα στο αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας του Πλάτωνα. Τα παιδιά της Επιτροπής Κατοίκων το' χουν πάρει ζεστά και το προπαγανδίζουν με κάθε τρόπο για υπάρχει συμμετοχή του κόσμου.

Αγνοούν ότι βρισκόμαστε στην καρδιά της προεκλογικής περιόδου και δραστηριοποιούνται για να πετύχει η πρώτη μετά καλοκαιρινή συνάντηση.

Δείτε μερικά Blog φίλων που “παίζουν” το θέμα. ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ. Δείτε κι ΕΔΩ τον καιρό που έχει τώρα η Αθήνα και τι καιρό θα μας κάνει την ώρα των μουσικών εκδηλώσεων στο πάρκο. Στο χάρτη την ώρα που έγινε η ανάρτηση είχε βροχές. Ελπίζω να μην επαληθευτεί...

Δυστυχώς επαληθεύτηκε. Αυτή την ώρα βρέχει καταρρακτωδώς. Αλλά είναι ακόμα μεσημέρι, ίσως μέχρι το απόγευμα κάτι να αλλάξει...

Μέχρι και στο ΜΑΧ είδα χθες το απόγευμα τον Κώστα Κίτσιο να ψωνίζει σελοτέιπ για να συνεχίσει να κολλά στις κολώνες τις τελευταίες ανακοινώσεις μας – κάλεσμα, σαν αυτή που βλέπετε κι εδώ. Εγώ αγόραζα τα βιβλία Αγγλικών και Γερμανικών των φροντιστηρίων του Λάμπρου και βρεθήκαμε στα δύο ταμεία, δίπλα – δίπλα. “Θα τα πούμε αύριο εκεί” μου λέει με νόημα. Ναι Κώστα, μετά τις 5 το απόγευμα θα είμαστε όλοι εκεί. Μας αξίζει το καλύτερο και το διεκδικούμε!

Θα' ναι στ' αλήθεια ντέρμπι οι εκλογές;

Δείτε μια παρωδία του τηλεοπτικού σποτ της Νέας Δημοκρατίας. Άρχισε να κυκλοφορεί πριν λίγο στις ιστοσελίδες.

Τα ΜΜΕ συνεχίζουν να δίνουν ένα σαφές προβάδισμα στο ΠΑΣΟΚ που φτάνει στα όρια της αυτοδυναμίας. Αυτό από τα γκάλοπ που όμως με βάση τον υφιστάμενο νόμο θα υποχρεωθούν να... αποσύρουν σύντομα (θα προηγηθεί το σόου των κυριακάτικων εφημερίδων) για να προσέλθουμε ήρεμοι στην κάλπη την Κυριακή 4 Οκτωβρίου. Καλύτερα. Να “σταματήσουν” και τα παπαγαλάκια των κομμάτων να διαρρέουν “πληροφορίες” περί των προτιμήσεων του εκλογικού σώματος.

Όχι πως θα γίνει πράξη ακριβώς κάτι τέτοιο, αφού οι έχουν τρόπους μέσω των ψιθύρων να... συντηρούν το κλίμα, προσδοκώντας αποτελέσματα.

Στο μεταξύ στο κινητό τηλέφωνο άρχισαν να καταφθάνουν κατά δεκάδες τα μηνύματα υποψηφίων που μας καλούν στις προεκλογικές τους συγκεντρώσεις στην Αθήνα ή μας λένε πως “υπολογίζουν σε μας στην αλλαγή που θα προκύψει για τη χώρα μας” την επαύριο των εκλογών.

Τέτοια επίθεση “αγάπης”, τι να πω... Πειράζει τώρα που χωρίς φαντασία και κυρίως χωρίς κανένα πολιτικό ή κομματικό κριτήριο στέλνουν κατά χιλιάδες αδιακρίτως φρονημάτων; Δεν υποψιάζονται ότι σε κάποιες περιπτώσεις θα τους γυρίσει μπούμεραγκ κι αντί για ψήφο θα εισπράξουν τη χλεύη και τη διαπόμπευση;

Μάλλον όχι γιατί συνεχίζουν ακάθεκτοι το... θεάρεστο έργο τους...

Στο μεταξύ το γκάλοπ που κάνουμε σ' αυτή τη ιστοσελίδα και θα συνεχίσουμε να μέχρι το βράδυ που θα ανοίξουν οι αληθινές κάλπες, δείχνει να εξελίσσεται σε... πολιτικό θρίλερ. Χωρίς να είναι πάρα πολλές οι ψήφοι -ούτε τις εκατό δεν έφτασαν ακόμα- θεωρώ ότι αρχίζουν να αποτυπώνουν τη ζώσα πραγματικότητα. Η Ν. Δ. που προηγούνταν την προηγούμενη εβδομάδα αρκετές μέρες είναι δεύτερη με διαφορά μιας ψήφου από το ΠΑΣΟΚ, ενώ άλλες φορές “παίζει” φλερτάροντας με το 50 – 50.

Να λοιπόν που μπαίνει κι εδώ το ζήτημα της αυτοδυναμίας του πρώτου κόμματος που θα μπορούσε να σχηματίσει κυβέρνηση. Διαφορετικά η “απειλή” για πρόωρες εκλογές μέχρι τον Μάρτη είναι εδώ μπροστά μας.

Γι' αυτό σας παρακαλώ, συνεχίστε να ψηφίζετε. Να δείτε που μπορεί να είμαστε, αν και μικροί, κοντά στην πραγματικότητα των αποτελεσμάτων της κάλπης της 4 Οκτωβρίου. Πλάκα θα' χει...

 

Μελωδίες, απόγευμα Παρασκευής...

Το ζευγάρι έχει σταματήσει να παίξει προσμένοντας τους ανθρώπους των πολυκατοικιών να τους ρίξουν ένα νόμισμα. Η φωτογραφία από το μπαλκόνι μου...

Και ξαφνικά κάτω από το μπαλκόνι, στο δρόμο, άκουσα μελωδίες και τραγούδια γλυκά, όμορφα, χαρούμενα... Έτρεξα να δω. Μόλις είχα σηκωθεί από ένα απολαυστικό μεσημεριανό ξεκούρασης, από τα ελάχιστα που έχω πια στη διάθεσή μου.

Ήταν ένα ζευγάρι ηλικιωμένων ανθρώπων. Εκείνος έπαιζε ακορντεόν κι εκείνη τον συνόδευε στο τραγούδι. Περπατούσαν και τραγουδούσαν. Κι ήταν σαν να άνοιξαν οι ουρανοί και βγήκαν οι άγγελοι...

Τους έριξα ένα δίευρω κι εκείνοι με ευχαρίστησαν λέγοντας αποκλειστικά για μένα ένα τραγούδι. Δεν μπορούσα να καταλάβω ποιο ακριβώς ήταν, αλλά το συναρπαστικό ήταν η μελωδία, ο ήχος του ακορντεόν και οι φωνές, η γυναικεία και η ανδρική.

Ήταν η ώρα, η στιγμή, το τραγούδι, δεν ξέρω, αλλά μου άρεσαν πολύ. Μακάρι να ήταν έτσι, πιο απλή η ζωή μας στην καθημερινότητά της. Ένα τραγούδι όμορφο και μια μουσική...

Για πότε γαληνεύει η ψυχή και γίνεσαι άλλος άνθρωπος είναι να απορείς. Η γειτονιά της Αθήνας αρχίζει να ξαναμυρίζει γιασεμί. Κι ύστερα από την ξαφνική μεσημεριανή καταιγίδα, ήταν μια λύτρωση... Ας είναι καλά οι άνθρωποι για τη στιγμή που μου χάρισαν!

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA