Για μια ακόμη χρονιά, οι κάτοικοι της Ελλάδας -και γενικότερα του πλανήτη- θα μπορούν σήμερα το βράδυ, να δουν το φαντασμαγορικό θέαμα που παρέχει η βροχή των διαττόντων αστέρων, που είναι γνωστοί ως Περσείδες, επειδή η περιοχή του ουρανού από την οποία φαίνεται να ξεκινούν, είναι ο βόρειος αστερισμός του Περσέα.

Σύμφωνα με τους αστρονόμους οι Περσείδες οφείλονται στον κομήτη 109P/Swift-Tuttle που κάνει μια πλήρη περιφορά γύρω από τον ήλιο κάθε 130 χρόνια. Οι διάττοντες που παρατηρούμε (κάτι που πιθανότατα συμβαίνει εδώ και τουλάχιστον 2.000 χρόνια), είναι τα σωματίδια σκόνης και βράχων που άφησε πίσω του ο κομήτης αυτός κατά την πορεία του μέσα από το ηλιακό σύστημα. Καθώς η Γη περνά μέσα από το νέφος σωματιδίων που άφησε ο κομήτης, υπό τις κατάλληλες καιρικές συνθήκες, στο νυχτερινό ουρανό μπορεί να λάβει χώρα ένα πραγματικό "σόου".

Το μέγιστο της "βροχής" συνήθως γίνεται αντιληπτό στις 11-13 Αυγούστου κάθε χρόνου, ενώ Περσείδες παρατηρούνται περίπου από τις 23 Ιουλίου έως τις 20 Αυγούστου, με μέσο ωριαίο ρυθμό περίπου 60 - 80 μετεώρων ανά ώρα. Το φαινόμενο γίνεται βασικά αντιληπτό στο βόρειο ημισφαίριο, ενώ στο νότιο ημισφαίριο μπορούν να το δουν λίγοι μόνο τυχεροί που βρίσκονται οριακά νότια του ισημερινού.

Πολλοί από τους διάττοντες (πεφταστέρια) των Περσείδων είναι ιδιαίτερα φωτεινοί και αφήνουν ένα έντονο "ίχνος" πίσω τους, καθώς συγκρούονται με την γήινη ατμόσφαιρα και υπερθερμαίνονται, γι' αυτό η συγκεκριμένη "βροχή" έχει αποκτήσει την φήμη ότι μπορεί να είναι ιδιαίτερα θεαματική - κάτι που εξαρτάται άμεσα από τo αν θα υπάρχουν σύννεφα στον ουρανό, καθώς και από το κατά πόσον το σημείο παρατήρησης θα βρίσκεται μακριά από τη φωτορύπανση των πόλεων και θα επιτρέπει την θέαση σε έναν όσο γίνεται πιο σκοτεινό ουρανό.

Ο αριθμός πάντως των διαττόντων αστέρων που παρατηρούνται, μειώνεται πλέον διαχρονικά, καθώς ο κομήτης απομακρύνεται προς το εξωτερικό ηλιακό σύστημα μετά το πέρασμά του από το περιήλιο το 1992 (η δραστηριότητα αυξάνεται όταν ο κομήτης βρίσκεται κοντά στο περιήλιο, καθώς η περιοχή κοντά στον κομήτη είναι πιο πυκνή σε σωματίδια).

Σύμφωνα με τους αστρονόμους - επαγγελματίες και ερασιτέχνες- οι καλύτερες ώρες παρατήρησης για τις Περσείδες είναι λίγο πριν το ξημέρωμα, κάτι που μπορεί να γίνει και με γυμνό οφθαλμό. Το φαινόμενο γενικά καλύπτει όλο τον ουρανό, οπότε αν κανείς είναι ξαπλωμένος, μπορεί να έχει στο οπτικό πεδίο του ένα όσο γίνεται μεγαλύτερο κομμάτι του ουρανού. Συνίσταται επίσης να μην κοιτάζει κανείς το φεγγάρι, γιατί αυτό μειώνει τη νυχτερινή όρασή του.

• Από το site του troktikou

Την περασμένη εβδομάδα έγινε πολύ κουβέντα για το αν η Google που είναι πίσω από την Blogspot «έκλεισε» το ενημερωτικό Blog του Troktikou. Ανεξάρτητα από την ποιότητα του συγκεκριμένου Blog, γεγονός είναι ότι η ομάδα που κάνει αναρτήσεις (πάνω από 50 ημερησίως)  έχει δημιουργήσει την αίσθηση ενός «λαϊκού» ειδησεογραφικού πρακτορείου.

Και πολλοί από το σινάφι τρέχουν, ανάμεσα στα άλλα και σ’ αυτό για να μάθουν. Φυσικά ανάμεσα στα σοβαρά θέματα που φιλοξενεί θα βρει κανείς και πολλές «μάπες», αλλά έτσι είναι όταν έχεις τόσο μεγάλη παραγωγή ειδήσεων. Η ποιότητα δεν θα είναι πάντα παρούσα.

Την περασμένη εβδομάδα, λοιπόν και για ένα εικοσιτετράωρο το Blog «έπεσε». Και σε συνδυασμό με το Indimedia που κι αυτό σίγησε πολλοί μίλησαν για λογοκρισία.  Άλλοι πάλι υιοθέτησαν περίεργα σενάρια, ότι κάποιοι πρώην συνεργάτες τους και νυν ανταγωνιστές επεδίωξαν το κλείσιμό τους.

Το «Troktiko», ωστόσο, επαναλειτούργησε και η ίδια η Google ανακοίνωσε ότι δέχθηκε επίθεση σε πολλά ελληνικά Βlog.

Στο χάος του διαδικτύου την αλήθεια δεν θα τη βρεις εύκολα, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Τα περί λογοκρισίας μάλλον ως πολύ σοβαρά τα εκλαμβάνω αν και οι ασκούντες εξουσία πολύ θα ήθελαν να μην έχουν κάποιους, εκτός γραμμής, να τους μπαίνουν στα ρουθούνια.

Μια άλλη υπόθεση που μπορεί κανείς να κάνει, είναι ότι αυτή η ελεύθερη πρόσβαση και η παροχή υπηρεσιών χωρίς αντίτιμο φανερό, κάτι υποκρύπτει. Παιχνίδια της Google που έχει ανοίξει «πόλεμο» με τη Microsoft και τη Yahoo; Ίσως. Το κακό είναι ότι μερικές φορές, χωρίς να το θέλουμε, εμείς που χρησιμοποιούμε τις υπηρεσίες τους γινόμαστε «πειραματόζωα».

Να, άλλος ένας ισχυρός λόγος, μετά από αυτόν που έπαθα το φετινό καλοκαίρι με το δικό μου Blog, που δεν ήταν στην blogspot αλλά σε ένα άλλο παρακλάδι της Google, την blog.com που εξελίχθηκε σε Oramio και μας… έκανε να το αποχαιρετήσουμε, για να παραμείνουμε σταθεροί σ’ αυτό το φιλόξενο site.

Στις αρχές του φετινού Ιούλη, όταν ήμουν στο χωριό μου, στην Κρήτη για τις καλοκαιρινές μου διακοπές το Blog μου που κοντά δύο χρόνια «δούλευα» με καθημερινή ενημέρωση χτύπησε κόκκινο.

Ξαφνικά. Απροειδοποίητα. Ήταν αδύνατον να ανεβάσω οποιοδήποτε ποστ κι ας γινόντουσαν όλες οι διαδικασίες κατά πώς έπρεπε. Περίμενα λίγο κι αντί να βελτιωθεί η κατάσταση ήρθαν τα... χειρότερα. Χάθηκαν και οι φωτογραφίες!

Με τον ερχομό του Αυγούστου επανήλθαν οι φωτογραφίες, αλλά νέες εγγραφές είναι αδύνατον να κάνω ακόμα και σήμερα. Έστω και μία. Που να πληροφορεί τους παλιούς αναγνώστες για τούτο δω το στέκι μου. Προβληματίστηκα αρκετά για το τι έπρεπε να κάνω. Nομίζω ότι καταλήγω σ' αυτό που θέλω.

Η πρώτη σκέψη μου είναι το Blog μου να λειτουργήσει ως λίγκ αρχείου, για την ιστορία δύο χρόνων εγγραφών και θα αναβιώσω σ' ένα άλλο χώρο, μάλλον στην Blogspot που αποδεικνύεται πιο αξιόπιστη, κατ' αρχή το Blog για το 54 Γυμνάσιο και για το «Μήνυμα στη Δυτική Αθήνα». Κι αν υπάρχει ενδιαφέρον από τους Συλλόγους Γονέων των 146 - 52 Δημοτικών Σχολείων με τα οποία έχουμε αναπτύξει δεσμούς φιλίας ίσως και το δικό τους Blog.

Για την ώρα πάντως και καθώς «μαθαίνω» τις δυνατότητες που έχει αυτό το Site, αποδεικνύεται ότι είναι πολύ περισσότερες από αυτές του Blog. Άλλωστε ποια ήταν η δύναμη του Blog; Το γεγονός ότι ζούσε την κάθε στιγμή και την κατέγραφε. Ε, αυτό θα συνεχίσει να κάνει κι από δω με ακόμα μεγαλύτερη όρεξη. Να είστε βέβαιοι...

Πέμπτη βράδυ, νύχτα με Πανσέληνο… Ήθελα να ζήσω λίγο αυτό το βράδυ. Μετά την εφημερίδα, 11,20 στο κεντρικό αρχαιολογικό μουσείο, Πατησίων 44, υπάρχει μικρή κίνηση. Μάλλον έχει τελειώσει η συναυλία με τον Λίνο Κόκοτο.

Λίγο αργότερα στην κορυφή του Λυκαβηττού δεν πέφτει καρφίτσα στην πλατεία, μπροστά από το ανοιχτό θέατρο. Τίγκα τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα, ένας πάγκος με ψημένα καλαμπόκια που τα πουλάει προς 3 ευρώ το ένα, ενώ λίγο πιο δίπλα η καντίνα κάνει τρελές δουλειές σε τιμές πολύ πιο οικονομικές σε σχέση με το μπαράκι ψηλά, δίπλα στον Αϊ Γιώργη.

Κάτι πιτσιρικαρίες βρήκαν κόσμο και κάνουν τα μαρσαρίσματα και τις σούζες με τις μηχανές τους. Όχι που θα έχαναν την ευκαιρία του ζωντανού ακροατηρίου. Ασχέτως αν τους βρίζουν για την αντικοινωνική συμπεριφορά τους.

Πιο δίπλα μερικοί νεαροί Αλβανοί βάζουν στην τσίτα τη μουσική από το ηχοσύστημα της BMV τους. Και ανταγωνίζονται πιο αυτοκίνητο θα παίξει πιο δυνατά. Ευτυχώς είναι μεγάλος ο χώρος. Υπάρχουν και πιο ήσυχα στέκια πάνω στο λόφο. Ζευγαράκια στα παγκάκια, άλλα που έχουν το κουράγιο να πάρουν το μονοπάτι και να ανέβουν στην κορυφή. Κουβεντιάζουν και βλέπουν το ολόγιομο φεγγάρι.

Κατά τις μία, ώρα επιστροφής. Ο διπλός εσπέσο της Πέμπτης αρχίζει και χάνει τη δύναμή του, ο ύπνος έρχεται γλυκά να μας πάρει στο δικό του μεγάλο ταξίδι…