Θλιμμένοι άνθρωποι, σήμερα Χριστούγεννα, με... κλειστά τα εμπορικά μαγαζιά....

xristougΕκατομμύρια άνθρωποι, παγκόσμια, παρά το μεγάλο πρόβλημα με την οικονομία που ταλαιπωρεί τους ανθρώπους, γκρινιάζουν γιατί με τα μέτρα που έχουν πάρει οι κυβερνήσεις, τις αυξήσεις και τον πληθωρισμό που εξανεμίζουν μισθούς και συντάξεις, δεν θα μπορέσουν να γιορτάσουν όπως έχουν "μάθει" και τους πρέπει τα φετινά Χριστούγεννα. Βλέπεις, τα ήθη και τα έθιμα θέλουν να γιορτάζονται με κάθε μεγαλοπρέπεια και με τεράστιες οικονομικές θυσίες. Επιμένουν όλα αυτά να είναι στο μυαλό τους και να τους ταλαιπωρούν...

Ίσως να είστε και εσείς ανάμεσά τους. Από την άλλη μεριά, πιθανόν να μη συνηθίζετε να συμμετέχετε στο θρησκευτικό μέρος, αυτής της τόσο δημοφιλούς γιορτής.

Όπως και αν έχουν τα πράγματα, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα μείνετε ανεπηρέαστοι από τα Χριστούγεννα. Αυτή η γιορτή διαπνέει τον κόσμο του εμπορίου και της ψυχαγωγίας, ακόμη και στις μη Χριστιανικές χώρες. Πραγματικά έτσι είναι, ακόμα και η Κινέζοι στην αγορά τους έχουν... χριστουγεννιάτικα εμπορεύματα! Μια ματιά στο Μοναστηράκι στην αγορά ή στα σούπερ μάρκετ θα σας πείσει.

Αλλά τι γνωρίζετε, αλήθεια, για τα Χριστούγεννα; Έχει Γραφική βάση ο εορτασμός της γέννησης του Χριστού; Τι βρίσκεται πίσω από αυτή τη γιορτή, που λαβαίνει χώρα, κάθε χρόνο στις 25 Δεκεμβρίου;

Η Προέλευση των Χριστουγέννων...xrist...

Η "Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια" (New Catholic Encyclopedia) αναγνωρίζει: «Η ημερομηνία γέννησης του Χριστού δεν είναι γνωστή. Τα ευαγγέλια, δεν αποκαλύπτουν ούτε την ημέρα, ούτε το μήνα . . .

Σύμφωνα με την υπόθεση που πρότεινε ο Χ. Γιούσενερ  και που την αποδέχονται οι περισσότεροι λόγιοι σήμερα, καθορίστηκε για τη γέννηση του Χριστού η ημερομηνία του χειμερινού ηλιοστασίου (25 Δεκεμβρίου στο Ιουλιανό ημερολόγιο, 6 Ιανουαρίου στο Αιγυπτιακό ημερολόγιο), επειδή εκείνη την ημέρα καθώς ο ήλιος άρχιζε την επιστροφή του στον ουρανό του βόρειου ημισφαιρίου, οι ειδωλολάτρες ακόλουθοι του Μίθρα, γιόρταζαν τη γέννηση του ακατανίκητου ήλιου (dies natalis Solis Invicti).

Στις 25 Δεκεμβρίου του 274, ο Αυρηλιανός ανακήρυξε το θεό ήλιο, κύριο προστάτη της αυτοκρατορίας και αφιέρωσε σε αυτόν ένα ναό στο Κάμπους Μάρτιους. Τα Χριστούγεννα είχαν την αρχή τους σε μια εποχή που η λατρεία του ήλιου, ήταν ιδιαίτερα έντονη στη Ρώμη».

Δείτε μέσα από τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ μερικά ενημερωτικά άρθρα σχετικά με τα Χριστούγεννα ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

ex.xristugena

Αρκούν, όμως κάποιες πληροφορίες όσο τεκμηριωμένες κι αν είναι, για να αλλάξουμε στάση στη ζωή μας; Όχι βέβαια! Δεν είμαι αιθεροβάμων για να πιστεύω, κάτι τέτοιο.

Η συνήθεια, μοίαζει μερικές φορές, να είναι σχεδόν αδύνατον να ξεπεραστεί... Οι περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο ξέρουν, αντιλαμβάνονται όλες αυτές τις αλήθειες, αλλά «αφήνονται» σ’ αυτά τα έθιμα, επειδή έτσι τα βρήκαν και επειδή, λένε πως τους αλλάζουν την καθημερινότητα τους.

Είναι όμως αυτή, μια υπεύθυνη στάση; Και αξίζει να την ακολουθούμε, όσοι σεβόμαστε τον εαυτό μας και τη λογική μας; Αν θέλουμε να κάνουμε όμορφες αλλαγές στη ζωή μας, να δώσουμε δώρα στους αγαπημένους μας και να δημιουργήσουμε μια όμορφη ατμόσφαιρα, μπορούμε να το κάνουμε κάθε στιγμή…

Δε χρειάζεται να είναι Χριστούγεννα. Απλά πράγματα είναι. Εμείς, τα κάνουμε πολύπλοκα.

Επικαιρότητα

Να μας κι εμάς στο μικρό παρκάκι της γειτονιάς μας! Το υποσχεθήκαμε και το κάναμε πράξη...

parkaki1.180121
Δημοσιογραφικά, ίσως και να υπερβάλαμε λίγο... Ένα απλό μικρό παρκάκι είναι, στο κάτω κάτω. Τι είναι αυτό λοιπόν που του έδωσε τόση αξία στα μάτια μας, ώστε να κάνουμε τόσα δημοσιεύματα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ; Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Είναι το γεγονός ότι μας αρέσει να βλέπουμε τα πράγματα γύρω μας να αλλάζουν προς το καλύτερο.

parkaki2.180121
Κι εδώ που τα λέμε δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα αυτό, στις μέρες που ζούμε. Το αντίθετο, το συναντάμε όλο και πιο συχνά: Να περπατάμε από το κακό στο χειρότερο... Βέβαια, όσοι έχουμε το προνόμιο να συμβουλευόμαστε την Αγία Γραφή, ως αυθεντία, κάτι τέτοιο είναι μάλλον αναμενόμενο.

parkaki3.180121
Σήμερα, λοιπόν, σας το δείχνουμε τελειωμένο. Και μάλιστα κρατάμε την υπόσχεση που σας δώσαμε ότι θα πηγαίναμε από εκεί να καθίσουμε στα παγκάκια του. Να μας, λοιπόν! Μαζί με την Σούλα, αλλά και μόνη της... Και φυσικά τώρα που ανοίγει ο καιρός είναι βέβαιο ότι θα ξαναπάμε.

parkaki4.180121
Οι φωτογραφίες αυτές έχουν παρθεί μέσα στο χειμώνα (στις 18 Ιανουαρίου 2021) και γι’ αυτό οι ακακίες δεν έχουν ακόμα φύλλα στα κλαδιά τους. Τις παρακολουθούμε όμως βήμα - βήμα. Ήδη σε άλλα δημοσιεύματα αυτού του site θα δείτε τα ίδια αυτά δέντρα με τα πρώτα πράσινα φύλλα τους. Και στο χρόνο που έχουμε μπροστά μας σχεδιάζουμε να σας δείξουμε τη μεταβολή των εποχών.

parkaki5.180121
Για την ώρα, θαυμάστε, αυτά τα υπέροχα λουλούδια που έχουν φροντίσει να φυτέψουν πολύ κοντά στις ρίζες των δέντρων... Δεν είναι φανταστικά; Ή μόνο σε μένα φαίνονται έτσι; Το υπόγειο πότισμα τα διατηρεί και τα φροντίζει μαζί με τα δέντρα. Καλός σχεδιασμός!

parkaki6.180121
Αυτό είναι το πικρό παρκάκι μας, στην Αλαμάνας και Κιλκίς, στον Κολωνό... Οι φίλοι μας, μας πειράζουν: «Σιγά το πάρκο, χάνεσαι!». Όταν όμως το επισκεφτούν, αλλάζουν γνώμη. Βλέπουν με τα μάτια τους, πόσο σημαντικό και σπουδαίο έργο είναι. Κι όταν μαθαίνουν και την ιστορία του, τότε το εκτιμούν ακόμα περισσότερο...

Αυτοπροστασία! Έτσι όπως έχουν τα πράγματα, μάλλον δεν υπάρχει άλλη λύση, τόσο πρακτική

parko.tritsi1.030421
Συνεχίζοντας τη χθεσινή ανάρτηση και περνώντας στο δεύτερο πρόβλημα, θα πει κάποιος "ας ανοίξουμε τις επιχειρήσεις και να τηρούμε αυστηρά τα μέτρα, ώστε και η οικονομία να είναι καλά και η υγεία μας". Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα... Κάνε μια βόλτα στα μαγαζιά και δες, αν τηρούνται τα μέτρα.

parko.tritsi2.030421
Τυχαίο παράδειγμα: πέρασα χτες έξω από ένα κρεοπωλείο. Η ωραία υπάλληλος δεν φορούσε μάσκα, καθώς τοποθετούσε τα κρεατικά στη βιτρίνα. Τυχαίο παράδειγμα 2: πριν μερικές μέρες ταξίδευα με πλοίο και στο ακριβώς διπλανό τραπέζι καθόταν ένας άντρας και μια γυναίκα και κανείς τους δεν φορούσε μάσκα. Και είχαν το στυλ ότι δεν συμβαίνει τίποτα.

parko.tritsi3.030421
Θες κι άλλο παράδειγμα; Απλά μετά δεν θα είναι τυχαίο. Θα είναι συστηματική συμπεριφορά μιας αντικοινωνικής και ξεδιάντροπης κοινωνίας. Αντικοινωνικό λέμε συνήθως αυτόν που απομονώνεται. Αλλά στην προκειμένη περίπτωση αντικοινωνικός, χειρότερης βαθμίδας, είναι αυτός που δεν απομονώνεται όταν βρίσκεται σε κοινόχρηστο χώρο. Και αν το δούμε και πιο βαθιά το θέμα, είναι ζήτημα παιδείας, τρόπου ζωής και μπορώ να πω και μυαλού. Δεν έχει μάθει να αγαπάει.

parko.tritsi4.030421
Ο.κ. το καταλάβαμε... Αλλά δεν έχει μάθει ούτε να αυτοπειθαρχεί για το κοινό καλό. Το κοινό καλό, είναι και δικό του καλό. Και τι του έμεινε; Το μυαλό! Αλλά ούτε αυτό το χρησιμοποιεί για να αντιληφθεί τις πραγματικότητες που διαδραματίζονται καθημερινά γύρω του. Γιατί δεν χρησιμοποιεί το μυαλό; Μου άρεσε πολύ μια σκέψη που έγραψε στο sport24.gr ένας αρθρογράφος και θέλω να τη δανειστώ.

parko.tritsi5.030421
Σχολίαζε την απόδοση της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της Ελλάδας, στα πρόσφατα παιχνίδια της. Η αιτιολόγηση του για την συνεχιζόμενη κακή εμφάνιση της ομάδας ήταν η εξής: "Τόσο μπορούν τα παλικάρια". Αυτό ισχύει και για την συνεχώς υποβαθμιζώμενη κοινωνία μας. Οι πολίτες που την απαρτίζουν ως σύνολο, τόσο μπορούν. Δεν μπορούν να κάνουν παραπάνω. Δεν μπορούν να καταλάβουν παραπάνω.

parko.tritsi6.030421
Και αυτό φαίνεται περίτρανα από την αντίδραση της κοινωνίας στην δήλωση του κ. Καμπουράκη. Ο εν λόγω δημοσιογράφος, σχολίασε αρνητικά μεγάλος μέρος της κοινωνίας που παραπονιέται πως έχει κουραστεί με τα μέτρα για την πανδημία, λέγοντας πως αν θέλετε να ξεκουραστείτε μπείτε σε ΜΕΘ. Αλλά ο μέσος πολίτης δυστυχώς δεν μπόρεσε (!) να κάνει τον απλό συλλογισμό - συνειρμό ότι, αν αρθούν τα μέτρα για να ξεκουραστώ, θα καταλήξω να "ξεκουράζομαι" στη ΜΕΘ.

topio.stin.omixli.141220
Και άρχισαν όλοι να τον κράζουν σε διάφορα κοινωνικά δίκτυα. Αρα από τα λεγόμενά τους δεν έχουν πάρει χαμπάρι τί διαδραματίζεται στον πλανήτη τον τελευταίο χρόνο. Δεν έχουν καταλάβει (!) γιατί χρειάζεται να αυτοπεριοριστούν. Δεν κατάλαβα, γιατί ήταν προσβλητικό αυτό που είπε ο κ. Καμπουράκης; Όταν πρόκειται για ζήτημα ζωής ή θανάτου ναι, θα κάτσω μέσα, ναι θα ξεβολευτώ.

Τελικά πόσο εγωκεντρικοί και παρτάκηδες, είμαστε; Επιστημονική μελέτη αποκαλύπτει...

agrioluluda.petru1.020421
Διάβασα αυτές τις μέρες ένα άρθρο για μια μελέτη που κυκλοφόρησε και λέει πως ο covid-19 ήταν η τρίτη αιτία θανάτου το 2020 στις Η.Π.Α. πίσω από καρδιαγγειακά νοσήματα και καρκίνο. Προφανώς και δεν είναι το 2020 η πρώτη χρονιά που πεθαίνουν τόσο πολλοί άνθρωποι από καρδιαγγειακά νοσήματα και καρκίνο. Γιατί δεν έχει γίνει τόσος ντόρος όσο με τον covid-19;

agrioluluda.petru2.020421
Επειδή τα καρδιαγγειακά νοσήματα και ο καρκίνος δεν είναι κολλητικά. Δεν έχει κολλήσει ποτέ κανείς καρκίνο από κάποιον άλλον. Ούτε κόλλησε ποτέ κάποιος στεφανιαία νόσο από το βήχα του διπλανού του. Παρ όλα αυτά πεθαίνουν κάθε χρόνο πάρα πολλοί άνθρωποι. Αυτό ενδιαφέρει ελάχιστους ανθρώπους, γιατί μπορούν να μείνουν αλώβητοι μη καπνίζοντας και προσέχοντας τη διατροφή τους. (Βέβαια υπάρχουν και άλλοι παράγοντες για καρδιαγγειακά νοσήματα και καρκίνο).

agrioluluda.petru3.020421
Σου λέει κάνε ότι θες. Εγώ προσέχω και δεν αρρωσταίνω. Και έρχεται ο covid-19 και το "προσέχω και δεν αρρωσταίνω" εφαρμόζεται κι εδώ. Αλλά με διαφορετικό τρόπο. Μέσω μέτρων υγιεινής και κοινωνικής αποστασιοποίησης. Αλλά εδώ μας δυσκολεύει η κατάσταση. Προσπερνάμε αδιάφοροι τηλεοπτικά σποτ για τον καρκίνο και την παχυσαρκία, αλλά μας ενοχλεί που προβάλλονται σποτ τύπου "μένουμε ασφάλεις". Ναι καλά διάβασες. "Τύπου".

agrioluluda.petru4.020421
Η έκφραση "τύπου τάδε" δεν είναι κακή. Κακή, αντικοινωνική και ανήθικη είναι η εντελώς λάθος κατεύθυνσης κοινωνική ψευτοευαισθητοποίηση. Και γιατί μας ενοχλεί το "μένουμε ασφαλείς"; Επειδή μας επηρεάζει προσωπικά. Και να μην έχω κορονοιό πρέπει να περιορίσω τις επαφές μου για να προφυλάξω τον άλλον. Ενώ στο καρκίνο και στα καρδιαγγειακά νοσήματα πολλοί λένε "κόψε το λαιμό σου και βρες τη λύση μόνος σου". Εσύ το έχεις, δεν το έχω εγώ.

agrioluluda.petru5.020421
Αλλά ο covid-19 έφερε στην επιφάνεια πέραν πάσης αμφιβολίας και αμφισβήτησης ένα μεγάλο πρόβλημα της κοινωνίας. "Δεν θέλω να αλλάξω τον τρόπο ζωής μου και την καλοπέραση μου για να βοηθήσω και να προστατέψω τον διπλανό μου. Δεν τον αγαπάω". Όπως το έγραψα πριν και ας ακούγεται πολύ σκληρό. "Ας κόψει το λαιμό του ο άλλος, εγώ να είμαι καλά".

agrioluluda.petru6.020421
Αυτή είναι η νοοτροπία της κοινωνίας. Για αυτό δεν θέλουμε να περιοριστούμε. Επειδή δεν θέλουμε να μην μπορούμε να πάμε για καφέ. Επειδή δεν θέλουμε να μην μπορούμε να πάμε βόλτα για ψώνια. "Ας πεθάνει ο άλλος. Εγώ αγόρασα καινούρια φιρμάτα παπούτσια; Αυτό μετράει." Άρα; Η τρίτη αιτία θανάτου στις Η.Π.Α. για το 2020, αποκάλυψε πόσο εγωκεντρικοί και παρτάκηδες είμαστε.

Ας μείνουμε στον Άνω Κορυδαλλό που γνωρίσαμε και μας άρεσε πολύ. Βόλτα στο βουνό!

anokoridalos1
Πριν κανά δυο βδομάδες σας είχαμε ΕΔΩ, στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ μια εμπειρία που ζήσαμε γνωρίζοντας σε μια βόλτα μας, όχι και τόσο τυχαία, τον Άνω Κορυδαλλό… Και όπως θα δείτε, αν ακολουθήσετε τον σύνδεσμο που παραθέτουμε, σε κείνο το δημοσίευμα, χρησιμοποιήσαμε στοιχεία από το Wikipedia για να γνωρίσουμε την περιοχή… Σήμερα, θα λειτουργήσουμε λίγο διαφορετικά.

anokoridalos2
Με βάση τις φωτογραφίες που τραβήξαμε τότε (και που θα χρειαστεί να επανέλθουμε, επειδή είναι και πολλές και όμορφες) θα ξαναφέρουμε στη μνήμη μας συναισθήματα που νιώσαμε περπατώντας στα δρομάκια της, σ’ αυτό το λόφο ή ίσως τις παρυφές του όρους Αιγάλεω και όπου η ματιά σου μπορεί φτάνει να δεις σχεδόν ώς τον Πειραιά, αν ο καιρός είναι καλός.

anokoridalos3
Συναντήσαμε πολλά πράγματα στη βόλτα μας αυτή. Κάποια στιγμή μας έκανε εντύπωση αυτό το σπίτι και το φωτογραφήσαμε. Θα πρέπει να χτίστηκε εδώ, πολύ πριν έρθει τον νερό, το φως και το σταθερό τηλέφωνο στην περιοχή. Αλλά ο ιδιοκτήτης του, άγνωστος σε μας, μάλλον είχε διάθεση να βάλει ποιότητα στη ζωή του κι έτσι φύτεψε, πότισε και μεγάλωσε δυο πεύκα στην αυλή του.

anokoridalos4
Αριστερά στη φωτογραφία, πίσω από τα δέντρα, αν προσέξετε, θα δείτε τη θάλασσα του Πειραιά. Δεν ξέρω πόσο ευδιάκριτο είναι εδώ, αλλά σας διαβεβαιώνω πως έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα. Το είδα με τα μάτια μου… Ο δρόμος είναι μπετόν άγριο, μάλλον σκόπιμα, για να έχουν από κάπου να «πιαστούν» οι ρόδες των αυτοκινήτων και να "σκαρφαλώσουν" την απότομη ανηφόρα.

anokoridalos5
Με την πρώτη ματιά, αυτό το μικρό σπίτι στο πουθενά, στο βουνό, μου θύμισε… Πέραμα. Πρόκειται για αυθαίρετα. Χτισμένα σε μια νύχτα ή το πολύ σε μια εβδομάδα, με το φόβο της αστυνομίας. Μερικές φορές δεν έχουν ούτε δρόμο να φτάνει ώς εκεί… Αναρωτιέμαι, αν μένουν σήμερα άνθρωποι; Πώς εξυπηρετούνται; Πώς κάνουν τα ψώνια τους; Νιώθουν άραγε ασφαλείς τα βράδια;

anokoridalos6
Το τελευταίο πάντως, το έχουν λύσει, με τα σκυλιά που διαθέτουν. Αν βρεθείς τυχαία εκεί, μάλλον πρέπει να το ξανασκεφτείς γρήγορα και να φύγεις άρον – άρον, για να γλυτώσεις. Υποθέτω, όσοι έχουν το κακό στο νου τους, όλα αυτά θα πρέπει να τα λαβαίνουν υπόψη τους. Αλλά γι’ αυτή την περιοχή θα ξαναγράψω οπωσδήποτε.

Ταξίδια του μυαλού, εκεί που η καρδιά θέλει και επιθυμεί να είναι… Σε καιρούς, πανδημίας

thalassa.norvigia1
Μερικές φωτογραφίες από την Νορβηγία, που μας έφεραν οι φίλοι μας, όταν πήγαν πρόσφατα στα παιδιά τους, έδωσαν την αφορμή στη φαντασία μας και την απογείωσαν σε δρόμους όμορφους, ξεχωριστούς. Τοπία από τη φύση, εν προκειμένω ποτάμια και θάλασσες, όπως εδώ με ήρεμα, τρεχούμενα νερά… Δεν είναι υπέροχα;

thalassa.norvigia2
Χρειαζόμαστε από καιρό σε καιρό, μικρές αλλαγές. Και πώς να τις έχεις αυτές σε μια εποχή που, που λόγω της πανδημίας είσαι υποχρεωμένος να κινείσαι στις απαραίτητες διαδρομές, αλλά και τον περισσότερο καιρό μέσα στο σπίτι σου; Ιδιαίτερα εμείς που είχαμε μάθει να είμαστε πολυάσχολοι, το έχουμε το προβληματάκι μας.

thalassa.norvigia3
Αλλά έρχονται στιγμές που νοσταλγούμε τις μικρές εξορμήσεις μας… Και είναι κι οι αναμνήσεις από το παρελθόν που οι εφαρμογές στο διαδίκτυο φέρνουν κάθε μέρα μπροστά μας και μας ξεσηκώνουν… Και ποιος δεν θα ήθελε να είναι σε ένα τέτοιο μέρος; Μοναδικό από όλες τις απόψεις.

thalassa.norvigia4
Ταξιδευτές, επισκέπτες σε μέρη όμορφα στην πλανήτη γη. Να, ένα όνειρο ζωής που ελπίζουμε ότι θα το πραγματοποιήσουμε κάποτε! Όχι βέβαια με τη δική μας δύναμη, αλλά Εκείνου που μπορεί και θέλει να το κάνει για να νιώσουμε εμείς καλύτερα. Ουτοπικό σας ακούγεται; Δεν θα έπρεπε. Αν είχατε πίστη όσο ένας κόκκος σιναπιού θα βλέπατε ότι γίνεται.

thalassa.norvigia5
Θαυμάζω την ηρεμία του τοπίου. Μπορώ να «ακούσω» τα νερά που τρέχουν με ορμή στον προορισμό τους… Και τα πουλιά που κελαηδούν τριγύρω. Αυτοί είναι οι ήχοι. Δεν υπάρχουν άλλοι θόρυβοι, δεν υπάρχουν κορναρίσματα μποτιλιαρισμένων αυτοκινήτων, άνθρωποι αγχωμένοι που να τρέχουν συνεχώς για την επιβίωση, τρομαγμένοι από τον φονικό ιό Covid-19, που «θερίζει».

thalassa.norvigia6
Εδώ θα ξαποστάσω, σήμερα… Θα βγάλουμε το λίγο φαγητό που έχουμε μαζί μας και θα το απολαύσουμε, μέσα σ’ αυτή την ξεχωριστή δημιουργία, τιμώντας τον Δημιουργό, όπως του πρέπει και του αξίζει! Όπου δεν έχει βάλει το χέρι του ο άνθρωπος, χιλιάδες χρόνια μετά, ο κόσμος συνεχίζει να είναι όμορφος, παρά την ταλαιπωρία που έχει υποστεί ο πλανήτης.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA