Εκατομμύρια άνθρωποι, παγκόσμια, παρά το μεγάλο πρόβλημα με την οικονομία που ταλαιπωρεί τους ανθρώπους, γκρινιάζουν γιατί με τα μέτρα που έχουν πάρει οι κυβερνήσεις, τις αυξήσεις και τον πληθωρισμό που εξανεμίζουν μισθούς και συντάξεις, δεν θα μπορέσουν να γιορτάσουν όπως έχουν "μάθει" και τους πρέπει τα φετινά Χριστούγεννα. Βλέπεις, τα ήθη και τα έθιμα θέλουν να γιορτάζονται με κάθε μεγαλοπρέπεια και με τεράστιες οικονομικές θυσίες. Επιμένουν όλα αυτά να είναι στο μυαλό τους και να τους ταλαιπωρούν...
Μερικά πράγματα από τον κόσμο του διαδικτύου, που δεν ξέραμε και καλό είναι να μάθουμε…
Προσπαθούσα να μην ασχοληθώ με αυτό το θέμα. Το άφηνα να πέσει κάτω που λέμε. Αλλά δεν μπορώ να καταλάβω τον τρόπο σκέψης πολλών ανθρώπων. Είπα λοιπόν να καταθέσω τις σκέψεις μου. Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ στις 29 Απριλίου κυκλοφόρησε με θέμα το διαδίκτυο και συγκεκριμένα το από ποιούς κυβερνιέται.
Ποιος επιτρέπεται να μιλάει εκεί μέσα και ποιος όχι. Αναρωτιούνταν οι αρθρογράφοι "Τι ακριβώς γίνεται στο μεγαλύτερο φόρουμ ανταλλαγής απόψεων στον κόσμο;" Η εφημερίδα παρουσίαζε και μια λίστα με χρονολογικά κατανεμημένα περιστατικά, όπου κάποιοι ισχυρίζονται ότι έλαβε χώρα λογοκρισία από την εταιρεία facebook απέναντι σε δημοσιογράφους, σχολιαστές, φωτογράφους και άλλους επαγγελματίες της δημόσιας συζήτησης.
Τα ακόλουθα ερωτήματα μιας λεζάντας του άρθρου με προβλημάτισαν: "Πόσο ελεύθεροι είμαστε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης; Ποιος ελέγχει αυτούς που ελέγχουν τη ροή της πληροφορίας; Είναι δημόσιος χώρος οι πλατφόρμες ή μια ακόμα εταιρεία μπορεί να εφαρμόζει κατά το δοκούν τους δικούς της κανόνες; Πόσο ελεύθεροι είμαστε σε συνθήκες ψηφιακού καπιταλισμού;"
Και η αλήθεια είναι πως δεν με προβλημάτισαν με το σκεπτικό ότι καταπατείται η ελευθερία λόγου και κάτι πρέπει να γίνει για αυτό. Αλλά με εξέπληξε η αθώα απορία που εξέφραζαν οι αρθρογράφοι. Δηλαδή τι; Έλα, πες μου αλήθεια! Πίστεψες ποτέ ότι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είμαστε ελεύθεροι να λέμε ό,τι θέλουμε; Επειδή απλά το διατρανώνουν οι δημιουργοί τους. Σοβαρά τώρα; Αν το πίστεψες, πραγματικά τότε πέτυχαν πολύ καλά το στόχο τους.
Να σε πείσουν να χρησιμοποιήσεις το προϊόν τους με βασικό επιχείρημα ότι αυτό θα καλύψει μια ανικανοποίητη ανάγκη σου, να εκφράζεσαι ελευθερία και να υπάρχουν ταυτόχρονα άνθρωποι που σε ακούν και λαβαίνουν υπόψη τους. Σοβαρά τώρα; Το πίστεψες αυτό; Είναι σαν πιστεύεις πολιτικό που σου λέει "ψήφισε με και αύριο το πρωί όλοι οι πολίτες θα έχουν μισθό 10.000 μηνιαίως ο καθένας τους". Θα το πίστευες ποτέ; Γιατί να πιστέψεις ότι στα κοινωνικά δίκτυα θα είσαι ελεύθερος να λες τις σκέψεις σου;
Γιατί να μην το πιστέψεις όμως; Γιατί τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι εταιρείες. Μια εταιρεία παράγει ένα προϊόν ή μια υπηρεσία και έχει κέρδος από το ότι την εμπορεύεται στο ευρύ κοινό. Αν αύριο πας εσύ σε γνωστή εταιρεία παραγωγής κρουασάν και τους πεις "καλημέρα σας κύριοι, θέλω από αύριο να μπορώ να αγοράσω στα περίπτερα κρουασάν με διπλή γεύση βατόμουρο σαρδέλα", υπάρχει περίπτωση πότε να σε ακούσουν;
Ο καθένας θέλει να φάει τη δικιά του γεύση. Αν η εταιρεία κάνει το χατίρι του καθενός, πάει, έκλεισε χτες. Η εταιρεία θα κινηθεί πάνω στο πλάνο που έχουν καταστρώσει τα ηγετικά στελέχη της. Νομίζω πήρες απάντηση στο ερώτημα "ποιος ελέγχει αυτούς που ελέγχουν τη ροή της πληροφορίας;" Οι σκέψεις, είναι, του καλού μου φίλου Λεωνίδα. Αλλά θα επανέλθουμε και αύριο επειδή αξίζει να το κάνουμε...
