Το προηγούμενο Σάββατο κατεβήκαμε μια βόλτα στο Μαναστηράκι. Λόγω των συνθηκών που επικρατούν τους τελευταίους 6 μήνες δεν είχαμε κανένα λόγο να πάμε, καθώς η αγορά ήταν κλειστή. Και κει πας ακριβώς γι’ αυτό το πράγμα. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κάποιες παλιότερες βόλτες που έχουμε δημοσιεύσει στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ για να καταλάβετε τι εννοούμε.


Οι φωτογραφίες είναι παρμένες από το κινητό μου και δείχνουν την πραγματικότητα. Οι άνθρωποι του εμπορίου προσπαθούν απεγνωσμένα να κάνουν κινήσεις για να επιβιώσουν από το κακό που τους έχει προξενήσει ο κορονοϊός στις δουλειές τους. Τους είδαμε να επιμένουν με μεγάλες εκπτώσεις προκειμένου να πουλήσουν κάτι.


Οι Κυριακές είναι για το Μοναστηράκι, σε νορμάλ εποχές, βέβαια… Και αυτοί που το κάνουν κατεβαίνουν επί τούτου για να ψωνίσουν από τα παλαιοπωλεία ή να χαζέψουν σε υπέροχα πράγματα εποχής που θα συναντήσουν. Και βέβαια είναι η χαρά που παλιού βιβλίου, του βινυλίου και των C.D. ή DVD, είτε για τη μουσική, είτε με κινηματογραφικές ταινίες, με μόλις ένα ευρώ.


Φυσικά θα βρεις στον πεζόδρομο πολλά εμπορικά μαγαζιά με ρούχα ή παπούτσια σε καιρούς που η υπόλοιπη αγορά είναι κλειστή. Κι αυτό αρέσεις σε πολλούς, ιδιαίτερα στους ξένους τουρίστες που το κατακλύζουν… Εδώ θα βρουν πολλά τουριστικά αναμνηστικά, αγαλματάκια ή μαγνητάκια, με θέμα την Αθήνα. Και σε ποιους δεν αρέσουν αυτά, όταν πάνε σε ένα νέο τόπο;


Μόνο που σ’ αυτή τη βόλτα μας είδαμε ελάχιστους έως καθόλου τουρίστες. Εμένα προσωπικά μου άρεσε, αλλά δεν νομίζω να άρεσε το ίδιο και στους ανθρώπους που είχαν τα μαγαζιά. Όπου υπάρχουν άνθρωποι, αυτοί ήταν πολύ λίγοι. Η αγορά προσπαθεί να ξαναβρεί τον βηματισμό της.


Δεν καθίσαμε πολύ… Μια ώρα πάνω κάτω θα ήταν. Αλλά πήραμε μια ανάσα. Δημιουργήσαμε εκείνες τις προϋποθέσεις που χρειάζονταν για να είναι κάπως διαφορετική η μέρα μας και πέρα από την καθιερωμένη καθημερινότητα μας. Και η αλήθεια είναι ότι μας βοήθησε ο καιρός. Όμορφη μέρα, σχεδόν καλοκαιρινή ήταν…