Μάλλον εμπορική παρά θρησκευτική γιορτή, τα Χριστούγεννα, έτσι δεν είναι; Ή όχι;

xristougΕκατομμύρια άνθρωποι, παγκόσμια, παρά το μεγάλο πρόβλημα με την οικονομία που ταλαιπωρεί τους ανθρώπους, γκρινιάζουν γιατί με τα μέτρα που έχουν πάρει οι κυβερνήσεις, τις αυξήσεις και τον πληθωρισμό που εξανεμίζουν μισθούς και συντάξεις, δεν θα μπορέσουν να γιορτάσουν όπως έχουν "μάθει" και τους πρέπει τα φετινά Χριστούγεννα. Βλέπεις, τα ήθη και τα έθιμα θέλουν να γιορτάζονται με κάθε μεγαλοπρέπεια και με τεράστιες οικονομικές θυσίες. Επιμένουν όλα αυτά να είναι στο μυαλό τους και να τους ταλαιπωρούν...

Ίσως να είστε και εσείς ανάμεσά τους. Από την άλλη μεριά, πιθανόν να μη συνηθίζετε να συμμετέχετε στο θρησκευτικό μέρος, αυτής της τόσο δημοφιλούς γιορτής.

Όπως και αν έχουν τα πράγματα, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα μείνετε ανεπηρέαστοι από τα Χριστούγεννα. Αυτή η γιορτή διαπνέει τον κόσμο του εμπορίου και της ψυχαγωγίας, ακόμη και στις μη Χριστιανικές χώρες. Πραγματικά έτσι είναι, ακόμα και η Κινέζοι στην αγορά τους έχουν... χριστουγεννιάτικα εμπορεύματα! Μια ματιά στο Μοναστηράκι στην αγορά ή στα σούπερ μάρκετ θα σας πείσει.

Αλλά τι γνωρίζετε, αλήθεια, για τα Χριστούγεννα; Έχει Γραφική βάση ο εορτασμός της γέννησης του Χριστού; Τι βρίσκεται πίσω από αυτή τη γιορτή, που λαβαίνει χώρα, κάθε χρόνο στις 25 Δεκεμβρίου;

Η Προέλευση των Χριστουγέννων...xrist...

Η "Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια" (New Catholic Encyclopedia) αναγνωρίζει: «Η ημερομηνία γέννησης του Χριστού δεν είναι γνωστή. Τα ευαγγέλια, δεν αποκαλύπτουν ούτε την ημέρα, ούτε το μήνα . . .

Σύμφωνα με την υπόθεση που πρότεινε ο Χ. Γιούσενερ  και που την αποδέχονται οι περισσότεροι λόγιοι σήμερα, καθορίστηκε για τη γέννηση του Χριστού η ημερομηνία του χειμερινού ηλιοστασίου (25 Δεκεμβρίου στο Ιουλιανό ημερολόγιο, 6 Ιανουαρίου στο Αιγυπτιακό ημερολόγιο), επειδή εκείνη την ημέρα καθώς ο ήλιος άρχιζε την επιστροφή του στον ουρανό του βόρειου ημισφαιρίου, οι ειδωλολάτρες ακόλουθοι του Μίθρα, γιόρταζαν τη γέννηση του ακατανίκητου ήλιου (dies natalis Solis Invicti).

Στις 25 Δεκεμβρίου του 274, ο Αυρηλιανός ανακήρυξε το θεό ήλιο, κύριο προστάτη της αυτοκρατορίας και αφιέρωσε σε αυτόν ένα ναό στο Κάμπους Μάρτιους. Τα Χριστούγεννα είχαν την αρχή τους σε μια εποχή που η λατρεία του ήλιου, ήταν ιδιαίτερα έντονη στη Ρώμη».

Δείτε μέσα από τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ μερικά ενημερωτικά άρθρα σχετικά με τα Χριστούγεννα ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

ex.xristugena

Αρκούν, όμως κάποιες πληροφορίες όσο τεκμηριωμένες κι αν είναι, για να αλλάξουμε στάση στη ζωή μας; Όχι βέβαια! Δεν είμαι αιθεροβάμων για να πιστεύω, κάτι τέτοιο.

Η συνήθεια, μοίαζει μερικές φορές, να είναι σχεδόν αδύνατον να ξεπεραστεί... Οι περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο ξέρουν, αντιλαμβάνονται όλες αυτές τις αλήθειες, αλλά «αφήνονται» σ’ αυτά τα έθιμα, επειδή έτσι τα βρήκαν και επειδή, λένε πως τους αλλάζουν την καθημερινότητα τους.

Είναι όμως αυτή, μια υπεύθυνη στάση; Και αξίζει να την ακολουθούμε, όσοι σεβόμαστε τον εαυτό μας και τη λογική μας; Αν θέλουμε να κάνουμε όμορφες αλλαγές στη ζωή μας, να δώσουμε δώρα στους αγαπημένους μας και να δημιουργήσουμε μια όμορφη ατμόσφαιρα, μπορούμε να το κάνουμε κάθε στιγμή…

Δε χρειάζεται να είναι Χριστούγεννα. Απλά πράγματα είναι. Εμείς, τα κάνουμε πολύπλοκα.

Επικαιρότητα

Όμορφο να βλέπεις τους ανθρώπους του Δήμου Αθηναίων να φροντίζουν τους πολίτες τους…

kathriotita.d.athineon1.270521
Την πρώτη φορά που είδα ανθρώπους του Δήμου Αθηναίων να καθαρίζουν, αλλά κυρίως να πλένουν στον καιρό της πανδημίας την Κλειούς, έναν μικρό δρόμο στον Κολωνό, ξαφνιάστηκα. Δεν το περίμενα. Για να πω την αλήθεια, όσα χρόνια είμαι εδώ, δεν το είχα ξαναδεί ποτέ να βγαίνουν τα συνεργεία καθαριότητας στις γειτονιές της Αθήνας. Και το χάρηκα. Μου έδωσαν για μια στιγμή την αίσθηση πως μας υπολογίζουν και μας εκτιμούν.

kathriotita.d.athineon2.270521
Κάτι τέτοιες ώρες, αισθάνεσαι πως τα χρήματα που δίδεις ως δημότης, μέσω του λογαριασμού της ΔΕΗ, πιάνουν τόπο. Αυτά τα μικρά ευέλικτα οχήματα με το πιεστικό μηχάνημα και το νερό, τα είχα δει μόνο στο κέντρο της πόλης, όπου έπλεναν τα βρώμικα πεζοδρόμια. Αλλά να, που προσαρμόστηκαν στις νέες συνθήκες.

kathriotita.d.athineon3.270521
Άκουσα ένα θόρυβο, αυτό του πιεστικού που ρίχνει με πίεση το νερό και βγήκα στο μπαλκόνι του σπιτιού. Από εκεί τράβηξα τις φωτογραφίες που βλέπετε. Μου έκανε εντύπωση η καλή τους οργάνωση. Ο οδηγός κινούνταν με μικρή ταχύτητα και η κοπέλα πίσω του, με μάσκα, τον ακολουθούσε με το πιεστικό και έπλενε. Ένιωσα για μια στιγμή "προνομιούχος". Όπως δηλαδή θα έπρεπε να νιώθει ο κάθε δημότης, πάντοτε.

kathriotita.d.athineon4.270521
Ότι είχαμε συνηθίσει μέχρι τώρα από τους δημοτικούς άρχοντες ήταν να κάνουν έργα βιτρίνα. Αλλά τούτος εδώ ο πιτσιρικάς, ο Κώστας Μπακογιάννης, μας αποδεικνύει καθημερινά, ότι αν υπάρχει θέληση μπορούν να γίνουν και έργα πραγματικά για τους ανθρώπους, πέρα από τη βιτρίνα, στις μέχρι τώρα, συνήθως, υποβαθμισμένες γειτονιές. Νομίζω ότι ανεβάζει αισθητά τον πήχη των προσδοκιών για τους επόμενους.

kathriotita.d.athineon5.270521
Και για όσους έχουν μια στοιχειώδη γνωση γύρω από τα θέματα Τοπικής Αυτοδιοίκησης, μπορούν να αντιληφθούν ότι ο Δήμος Αθηναίων είναι από μόνος του, ένα μικρό χάος. Επτά διαμερισματικές κοινότητες με 70.000 κατοίκους περίπου η καθεμιά, μπορείτε να αντιληφθείτε, το γιατί. Τι έγινε, λοιπόν και ο δυσκίνητος μέχρι χθες μηχανισμός του Δήμου, άρχισε να αλλάζει τακτική;

kathriotita.d.athineon6.270521
Καταλήγω στο συμπέρασμα ότι είναι ζήτημα νοοτροπίας. Που ξεκινάει από την κορυφή και φτάνει μέχρι τα πιο χαμηλά κλιμάκια των εργαζομένων στο Δήμο. Και μόνο γι’ αυτό αξίζουν συγχαρητήρια. Το λέω με πλήρη συνείδηση και χωρίς να επηρεάζομαι από κάποιον παραμορφωτικό κομματικό φακό. Μπράβο του! Προσωπικά, είμαι της άποψης ότι πρέπει να τονίζονται τα θετικά στοιχεία. Όχι μόνο τα αρνητικά. Διότι, τελικά, λάθη κάνουν μόνο εκείνοι που εργάζονται.

Χρειαζόμαστε τα όμορφα πράγματα! Κι αυτά είναι, διάσπαρτα, μπροστά μας. Τα βλέπουμε;

luludi.kipu1.070521
Ναι, οι καιροί είναι δύσκολοι, ποιος είναι αυτός που θα μπορούσε να έχει άλλη άποψη, αλήθεια; Κανείς. Και χρειαζόμαστε ενθάρρυνση, ένα χαμόγελο, μια καλή κουβέντα, το μοίρασμα μια σκέψης, μια όμορφη φωτογραφία με λουλούδια κήπου ή άγρια της φύσης που αγαπούμε, οτιδήποτε μπορεί να μας αλλάξει προς το καλύτερο τη διάθεση και να μας βοηθήσει.

anthos.1
Τι όμορφα που είναι τα λουλούδια! Μας δείχνουν τη φωτεινή πλευρά της δημιουργίας, είτε αυτά είναι ήμερα στον κήπο μας, είτε άγρια στους αγρούς. Και μας δίνουν μαθήματα σχετικά με το πώς να αντιμετωπίζουμε αισιόδοξα κάθε κατάσταση, ιδιαίτερα όταν αυτή ξεφεύγει από τον έλεγχο μας, καθώς προσθέτει πράγματα πάνω μας.

luludi.kipu2.070521
Και είναι αλήθεια ότι αυτή η εβδομάδα, κύλησε πολύ γρήγορα καθώς ήμασταν σε ένα πλούσιο πνευματικό πρόγραμμα, όπου ο επίσκοπος περιοχής ήταν κοντά μας, καθημερινά με αποτέλεσμα να φορτίσουμε τις μπαταρίες μας για να αντέξουμε στο δύσκολο περιβάλλον, καθώς πιεζόμαστε από παντού, ύστερα από τόσους μήνες εγκλεισμού και καραντίνα.

anthos.2
Ευγνώμονες γι’ αυτή τη διευθέτηση, καθώς παίρνουμε την ενίσχυση που χρειαζόμαστε, προκειμένου να συνεχίσουμε με αξιοπρέπεια να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε και να ωφεληθούμε, ενώ ωφελούμε και άλλους συνανθρώπους γύρω μας. Εντάξει, δεν έχω την απαίτηση να με καταλάβετε. Εξάλλου, όλοι πια μιλούμε με κώδικες, επιδιώκοντας να βγάλουμε τα καλύτερα στοιχεία του εαυτού μας.

luludi.kipu3.070521
Είναι τόσο πολύ πολύπλοκοι και διαφορετικοί οι καιροί που ζούμε! Και δεν αναφέρομαι μόνο στον κορονοϊό Covid-19 και τον τρόμο που έχει σπείρει γύρω μας, αλλά και σε τόσα άλλα που εντείνουν και πολλαπλασιάζουν τις πιέσεις και τα προβλήματα. Το σημαντικό και σπουδαίο είναι ότι δεν είμαστε μόνοι μας σ’ αυτόν τον αγώνα. Μπορούμε να μη χάσουμε τη χαρά μας.

luludi.kipu4.070521
Έχουμε λοιπόν, πολύ σοβαρούς λόγους για να είμαστε καλά μέσα μας. Και όλο αυτό δεν είναι ούτε τυχαίο, ούτε συμπτωματικό. Το καλλιεργούμε προσεκτικά, ψύχραιμα με σχέδιο και ήρεμη καρδιά που είναι σε θέση να αποκομίσει τα μέγιστα οφέλη… Συνεχίζουμε με το κεφάλι ψηλά… Και τι έμεινε για να τελειώσει ο Μάης; Μόλις δυο μέρες κι αυτές θα φύγουν σαν αέρας.

H Αθήνα από ψηλά! Στην κορυφή του λόφου Γαλατσίου, Αττικό Άλσος, στο καφέ "Υάδες"...

atiko.alsos1.230521
Σε πολλούς αρέσει να βλέπουν αφ' υψηλού την Αθήνα... Και η αλήθεια είναι πως η πόλη που ζούμε, η πρωτεύουσα της χώρας, καθώς είναι χτισμένη σε ένα μεγάλο λεκανοπέδιο, σου δίδει αυτή την ευκαιρία. Υπάρχουν τουλάχιστον έξι λόφοι για καλοκαιρινές βόλτες σε πράσινα μονοπατάκια, τζόκινγκ, άραγμα, απόδραση με τα πιτσιρίκια, καφεδάκι και… ό,τι άλλο προκύψει, στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας.

atiko.alsos2.230521
Υπάρχει ο κλασικός Λυκαβηττός. Δείτε ΕΔΩ μια βόλτα που κάναμε στο παρελθόν... Απρίλη του 2014 κάναμε αυτό το δημοσίευμα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Ή μπορεί να πάτε στον ιστορικό λόφο του Φιλοπάππου. Κι ΕΔΩ έχουμε πάει... Και μάλιστα αρκετές φορές. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

atiko.alsos3.230521
Θα μπορούσαμε να πάμε στο λόφο του Στρέφη. Αλλά αυτή τη βόλτα την αφήνουμε για αργότερα, όπως και τον Προφήτη Ηλία στον Πειραιά. Σήμερα θα σας πάμε στο λόφο Γαλατσίου ή αλλιώς Αττικό Άλσος. Να απολαύσουμε κυριακάτικα τον καφέ μας, με καλή παρέα και με την Αθήνα πιάτο στα πόδια μας.

atiko.alsos4.230521
Εδώ υπάρχουν εδώ δύο λόφοι, 550 στρέμματα τα μισά από τα οποία καλύπτονται από πεύκα, κυπαρίσσια και κάθε λογής θάμνους και δεντράκια, ένα ανοιχτό θέατρο που παραμένει συνεχώς ενεργό, φιλοξενώντας πολιτισμικές εκδηλώσεις, παιδική χαρά, άφθονα παγκάκια, μπόλικη σκιά, γήπεδα, βρύσες, ακόμα και… WC και όλα αυτά λίγα λεπτά από το κέντρο της πόλης, στο Γαλάτσι.

atiko.alsos5.230521
Το Αττικό Άλσος μας αρέσει γιατί, ακόμα και αν βαρεθούμε (ή κουραστούμε) από τις βόλτες στα μονοπάτια του, έχουμε μια μεγάλη γκάμα επιλογών για… after. Τι εννοούμε; Καφεδάκι ή φαγητό… αφ’ υψηλού στο "Υάδες" ή στο "Zafiro" με εκπληκτική θέα στην Αθήνα αμφότερα. Και δω καθίσαμε στο  cafe "Υάδες". Η ταβέρνα ήταν ακόμα κλειστή όταν πήγαμε.

atiko.alsos6.230521
Κι ακόμα τώρα πού άνοιξαν τα θερινά σινεμά, οι cinefil μπορουν να απολαύσουν καλοκαιρινές βραδιές στο Cine Attikon, «Θόδωρος Αγγελόπουλος», στον Περιφερειακό δρόμο του Γαλατσίου. Για το μέρος που σας δείχνουμε τις φωτογραφίες όμως έχουμε ξαναγράψει στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε ΕΔΩ. Ήταν Μάης του 2016, τότε...

Πόση αισιοδοξία και δύναμη μπορεί να μας δώσει μια ανθισμένη ροδιά; Φοβερή, αν το σκεφτείτε

rodia1.leonidas.220521
Τι σας έχουμε σήμερα; Έξι φωτογραφίες με διαφορετική οπτική από μια ανθισμένη ροδιά, θα μας βοηθήσουν να αντιληφθούμε πόσο ζωτικής σημασίας είναι να είμαστε παρατηρητικοί σε απλά καθημερινά πράγματα και να παίρνουμε μαθήματα, ώστε να τα βγάλουμε με αξιοπρέπεια πέρα, στη δύσκολη καθημερινότητα αυτών των καιρών που ζούμε.

rodia2.leonidas.220521
Κι αν σκεφτείς πώς έφτασαν στα χέρια μας αυτές οι φωτογραφίες, τότε το πράγμα γίνεται ακόμα πιο όμορφο. Είναι από την Άνδρο. Ο καλός μας φίλος, Λεωνίδας πήγε για δουλειά, προφανώς, σε ένα κτήμα και πήρε αυτές τις υπέροχες φωτογραφίες για να τις μοιραστεί μαζί μας. Τι όμορφο να σε σκέφτονται οι φίλοι σου, μ’ αυτόν τον τρόπο!

rodia3.leonidas.220521
Και σκεφτείτε τώρα εμάς, στο κέντρο μιας πολύβουης πόλης σαν την Αθήνα, πνιγμένης στο μπετόν και τις πολυκατοικίες, όπου κάθε αφορμή για λίγο πράσινο είναι πολύ σημαντική και αναζωογονητική, πόση χαρά πήραμε… Ναι, ξέρουμε τα ρόδια. Τα αγαπούμε και τα έχουμε στο μενού μας, αλλά ξέρουμε από ποια στάδια περνάει για να φτάσει, να γίνει αυτό το φρούτο;

rodia4.leonidas.220521
Κανένα ρόδι δεν εμφανίζεται με θαυματουργικό τρόπο, στον πάγκο της λαϊκής αγοράς. Προφανώς κάποιοι τα καλλιεργούν και τα φροντίζουν. Κι αν γι’ αυτούς η ανθοφορία είναι κάτι το φυσιολογικό και αναμενόμενο, δεν είναι το ίδιο και για μας. Δείτε, παρακαλώ μια ομορφιά που έχει αυτό το δέντρο! Απίστευτη, σαν τον εξαιρετικό χυμό από τον καρπό που παράγουν όταν ωριμάσουν…

rodia5.leonidas.220521
Ευχαριστούμε Λεωνίδα! Μας έδειξες με έναν υπέροχο τρόπο πως χρειάζεται υπομονή στον χρόνο, προκειμένου να έχουμε τα οφέλη από κάτι που κάνουμε με συνείδηση και πολύ αγάπη… Ναι, υπάρχουν στάδια από τα οποία πρέπει να περάσουμε… Όπως αυτή η ροδιά που χρειάστηκε να περάσει από την ανθοφορία πριν καρποφορήσει.

rodia6.leonidas.220521
Και επειδή είναι μοναδικά όμορφο και σοφό το γεγονός, ότι μετά από την ομορφιά των ματιών θα έρθει και η τέρψη της γεύσης, ας περιμένουμε υπομονετικά. Όλα είναι φτιαγμένα με αρμονία, στη σειρά τους, να μας υπενθυμίζουν πως το να βιάζεται κανείς δεν βοηθάει. Η υπομονή είναι μια πολύ καλή ιδιότητα που οφείλουμε όλοι να την καλλιεργούμε, αν θέλουμε να έχουμε καλά αποτελέσματα στη ζωή μας.

Μια βόλτα στον Εθνικό Κήπο, στο κέντρο της Αθήνας και μας αρέσει πολύ να το κάνουμε

ethnikos.kipos1.110521
Το ότι ο Εθνικός Κήπος της Αθήνας είναι ένας προορισμός κοντινός που μας αρέσει πολύ για περπάτημα, το ξέρετε, αν συμβαίνει να είστε ταχτικός αναγνώστης του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Κι αν δοκιμάσετε να βάλετε στην αναζήτηση του site «Εθνικός Κήπος» θα σας δώσει πολλά δημοσιεύματα που έχουμε κάνει, κατά καιρούς ως τώρα εκφράζοντας την αγάπη μας γι’ αυτόν τον τόπο.

ethnikos.kipos2.110521
Εδώ μπορείς να πας ακόμα και ένα καλοκαιρινό μεσημέρι. Τα τεράστια δέντρα και η σκιά τους, σίγουρα σε προστατεύουν από τα καταστροφικά αποτελέσματα του ήλιου. Ένα επιπλέον καλό, είναι ότι αν πας με δικό σου Ι.Χ. θα βρεις ένα μέρος να το παρκάρεις για μερικές ώρες που κρατάει η βόλτα. Κι αν πας με τη μηχανή, τότε τα πράγματα είναι ακόμα πιο εύκολα.

ethnikos.kipos3.110521
Υπάρχει και η εναλλακτική, αν είσαι ιδιαίτερα προσεκτικός, αυτή την εποχή του κορονοϊού Covid-19 να χρησιμοποιήσεις και τη δημόσια συγκοινωνία. Πολλά αστικά λεωφορεία περνάνε μέσα ή κοντά από την πλατεία Συντάγματος. Και το Μετρό είναι πάντα εκεί, εξυπηρετικό. Έτσι μπορείς χαλαρά να απολαύσεις τη βόλτα σου και το περπάτημα σου μέσα στον Εθνικό Κήπο.

ethnikos.kipos4.110521
Φυσικά θα συναντήσεις πολλούς που είχαν την ίδια ιδέα και σκέψη με σένα. Αλλά η μεγάλη έκταση του, δίνει την ευκαιρία, αν δεν το επιδιώξεις, να μην υπάρχουν σημεία συνωστισμού που αποτελούν κίνδυνο για την υγεία. Νομίζω πως αν είσαι υπεύθυνο άτομο και παίρνεις στοιχειώδη μέτρα ασφαλείας δεν χρειάζεται να ανησυχείς καθόλου. Και αυτό κάνουμε εμείς κάθε φορά που πάμε.

ethnikos.kipos5.110521
Άσε δε, που αν, όπως εμείς, έχεις τη σκέψη από εκεί να «ανεβάσεις» φωτογραφίες με τον Κήπο στα κοινωνικά δίκτυα, είναι βέβαιο ότι θα καταφθάσουν σε εσένα κι άλλες φωτογραφίες, όπως αυτή που βλέπετε και μας την έστειλε ο φίλος και συγκάτοικος, Παναγιώτης, από μια παρόμοια δική του βόλτα στον ίδιο τόπο. Κι έτσι ξαφνικά, διαπιστώνεις ότι είναι πολύ μικρή η πόλη που ζεις και ας αριθμεί πάνω από 4 εκατομμύρια κατοίκους.

ethnikos.kipos6.110521

Άλλη μια όμορφη φωτογραφία του φίλου μας Παναγιώτη από τον Εθνικό Κήπο. Δείχνει τις χαρακτηριστικές πινακίδες για όσους δεν ξέρουν ακόμα καλά τον Κήπο, αλλά θα ήθελαν να ξέρουν πιο δρόμο θα ακολουθήσουν για να πάνε ώς το Ζάππειο, ας πούμε.

Αλλά και να ήξερες, πάλι είναι υποβοηθητικό, προκειμένου να κινηθείς άνετα στον περιβάλλοντα χώρο του Κήπου. Μια όαση στο κέντρο της Αθήνας που μας αρέσει πολύ…

Ένας προορισμός που αγαπούμε πολύ, οπως είπαμε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA