Το πάρκο μας στην Ακ. Πλάτωνα είναι πάντα εδώ, φιλόξενο κάθε φορά που το χρειαζόμαστε...
Πάμε, όποτε οι συνθήκες και οι καταστάσεις μας το επιτρέπουν, βόλτα για περπάτημα, εδώ κοντά. Στο ανοιχτό αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα. Το αγαπούμε, μας αρέσει και το απολαμβάνουμε, καθώς γινόμαστε, για λίγο, παρατηρητές, όσων συμβαίνουν γύρω μας, από ανθρώπους που δεν τους γνωρίζουμε και που δεν ξέρουμε αν θα τους ξαναδούμε.
Προτιμούμε το απογευματάκι για να έχει πέσει ο πολύς ήλιος. Καλοκαιριάζει σιγά – σιγά, οπότε καλύτερα να προσέχουμε πού και πώς κινούμαστε, τώρα που τα περιοριστικά μέτρα λιγόστεψαν αισθητά. Παρατηρούμε λοιπόν πως οι άνθρωποι ξεθάρρεψαν πολύ. Συνωστίζονται συχνά, αδιαφορώντας για τις συνέπειες ή το χειρότερο, νομίζοντας ότι το κακό έχει περάσει.
Τίποτα δεν πέρασε, παιδιά! Μια μικρή ανακοχή γίνεται από ανάγκη να δουλέψει ο τουρισμός, επειδή αν δεν γίνει αυτό, άλλη μια χρονιά στη χώρα μας, θα καταρρεύσει το σύστημα και θα πάμε σε χειρότερη κατάσταση από αυτή του 2008. Δεν καταλαβαίνω λοιπόν, αυτή τη μεγάλη ανάγκη να καλέσει κανείς τους φίλους του και να γιορτάσει κάτι στο πάρκο.
Ο ανοιχτός χώρος δεν εξασφαλίζει την προστασία από τον κορονοϊό Covod-19. Κι εδώ βλέπουμκε μια άλλη ομάδα ανθρώπων να απολαμαβάνει το φαγητό της, καθισμένη κάτω από το γκαζόν, πάνω σε στρωμένα σεντόνια για την περίσταση. Είδαμε ακόμα και ταψιά, άδεια, δίπλα τους που σημαίνει πως έκαναν την προετοιμασία τους.
Να άλλη μια αφορμή για μάζωξη φίλων που παραπέμπει σε κάποια γιορτή. Τα μπαλόνια προδίδουν τις προθέσεις. Κι εδώ, μάλλον πρόκειται για πιο μεγάλους, επειδή είδαμε μπουκάλια με αλκοολούχα ποτά, που δεν συνάδουν με παιδικό πάρτι. Ο εγκλεισμός στην καραντίνα το προηγούμενο εξάμηνο, έχει δημιουργήσει επικίνδυνες καταστάσεις. Ας το ξαναπούμε, έστω κι αν γινόμαστε κουραστικοί: Τίποτα δεν τελείωσε, παιδιά.
Τελικά βρήκαμε πιο όμορφο και χαριτωμένο να προσπαθεί μια οικογένεια να μαζέψει μούρα για να τα φάει μ’ έναν πρωτότυπο τρόπο. Όλοι κράταγαν ανοιχτή μια μεγάλη μαντίλα και αυτός ο κύριος, κουνούσε τα κλαδιά πάνω από τη μαντίλα, ώστε τα ώριμα μούρα να πέφτουν μέσα σ’ αυτήν. Όμορφες στιγμές στο πάρκο μας.
Σχόλια (0)