Βρήκαμε την Άνδρο, στα καλύτερα της… Με μια απίστευτη δροσιά, πράγμα που μας έδωσε τη δυνατότητα να την περπατήσουμε λίγο στη μεσημεριανή βόλτα μας. Μερικά πράγματα, εμείς οι "παλιοί", τα γνωρίσαμε στα παιδιά της Σούλας κι αυτό τους άρεσε. Και όπως κάνει πάντα ο Κώστας, δεν σταμάταγε να φωτογραφίζει…


Από το φακό του λοιπόν είναι οι φωτογραφίες που βλέπετε… Είχε την ευγενική καλοσύνη να μου τις στείλει μέσα από το Google Hangouots. Σε τεράστια ανάλυση, αν και για το διαδίκτυο δεν χρειάζεται. Το αντίθετο μάλιστα, χρειάστηκε να τις μειώσω πολύ για να μπορέσω να τις ανεβάσω εδώ και να τις δείτε. Παράξενα πράγματα, αλλά έτσι είναι. Εδώ, ο αφανής ναύτης...


Έτσι θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε αυτές τις μέρες, όσο τουλάχιστον είμαστε εδώ στην Άνδρο, το κυκλαδίτικο νησί μέσα από τα μάτια του. Κι αυτή η καθαρή ματιά του θα μας δώσει, ίσως, τη δυνατότητα να δούμε την Άνδρο αλλιώς. Άσε που καλύπτει και μια υπαρκτή ανάγκη, καθώς «ξέχασα» το τηλέφωνο μου στην Αθήνα.


Μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο; Τελικά, η ζωή αποδεικνύει πως όλα μπορούν να γίνουν και γι’ αυτό είναι καλό να έχουμε εναλλακτικές… Και να θυμόμαστε ότι πριν γνωρίσουμε την ευκολία των κινητών τηλεφώνων ζούσαμε και ίσως η ποιότητα της ζωής ήταν ακόμα καλύτερη. Θα το τολμήσουμε λοιπόν. Χωρίς καμιά επικοινωνία, έτσι όπως την ξέραμε, μέχρι την Τρίτη το βράδυ.


Επιστροφή στη Χώρα της Άνδρου με τα στενά δρομάκια της, τα αρχοντικά της και τις ιδιαίτερες ομορφιές της… Ιδιαίτερα ήσυχη, χθες. Ρώτησα μια ηλικιωμένη κυρία πώς και δεν υπάρχουν εντάσεις και φανατισμοί, λόγω των εκλογών; Μου είπε με αφοπλιστική ειλικρίνεια, πως κάποτε στην κάλπη είχαν δύο – τρία ψηφοδέλτια. Φέτος είχε υπερβολικά πολλά…


Ποιος λοιπόν, έχει διάθεση να λογομαχήσει, με ποιον; Ακόμα και στη πολιτική που «παίζει» με τέτοια φαινόμενα, φαίνεται ότι βαρέθηκαν οι άνθρωποι και επιθυμούν την ηρεμία τους. Από δημοσιογραφική διαστροφή, έριχνα και μια κλεφτή ματιά και στο διαδίκτυο. Κι εδώ τα πράγματα ήταν σχετικά ήρεμα. Να ήταν έτσι, λέει και η πραγματική ζωή, καθημερινά!