Παλιότερα πιο συχνά κάναμε περατζάδες "ηλεκτρονικές" από το χωριό Αναστασιά των Σερρών, το χωριό το φίλου μας Ηλία Θεολόγου που τον βλέπουμε εδώ να παίζει τη φλογέρα σε ένα υπέροχο αγροτικό τοπίο με φίλους να τον ακούν.


Ναι, η φιλοξενία είναι το καλό τους σημείο, του Ηλία και της γυναίκας του Κατερίνας... Τους αρέσει να είναι παρέα με φίλους, να μοιράζονται πράγματα και νιώθουν πολύ όμορφα σ' αυτή την κατάσταση. Κι εμείς έχουμε ανοιχτή πρόσκληση, αλλά βλέπεις η απόσταση από την Αθήνα είναι κάμποση...


Οι φωτογραφίες που παίρνει είναι μοναδικές. Τον βοηθάει βέβαια και το όμορφο φυσικό περιβάλλον, αλλά και η ζεστασιά των ανθρώπων που συνήθως βάζει μέσα στο κάδρο. Με πόση λαχτάρα θα θέλαμε να είμαστε σε ένα τέτοιο περιβάλλον, εμείς οι άνθρωποι της πόλης...


Ο Ηλίας έχει κάνει τη ζωή του ένα με τη φύση. Και εδώ που τα λέμε, καλά κάνει. Έχει περάσει πολλά στη ζωή του, εδώ και στη Γερμανία όπου έζησε αρκετά χρόνια και δημιούργησε μια περιουσία. Και φυσικά οι φίλοι του και φίλοι μας, ασχολούνται με αγροτικές δουλειές.


Σ' αυτό το τραπέζι που περιποιείται η Κατερίνα, ονειρευόμαστε να πιούμε κάποτε τον καφέ μας, παρέα με τον φίλο μου Ηλία και εκείνην. Αν το θέλει ο Ιεχωβά, μπορεί και να τα καταφέρουμε κάποια στιγμή. Μέχρι τότε, θα θαυμάζουμε τις ομορφιές που ετοιμάζει η Κατερίνα.


Εδώ η σύζυγος του Ηλία Κατερίνα με τη μαμά της. Κάπου έξω. Δεν ξέρουμε ακριβώς πού, αλλά τι σημασία έχει; Αυτό που μετρά είναι η αγάπη και η αυτάρκεια στην αγάπη που είναι φανερή στο πρόσωπα τους, όπως μπορούμε να διακρίνουμε στη φωτογραφία.


Η Αναστασιά είναι ορεινή. Καθόλου παράξενο, συχνά - πυκνά τώρα το φθινόπωρο ή λίγο αργότερα, το χειμώνα να συναντά κανείς τέτοια φυσικά φαινόμενα όμορφα. Ένα ουράνιο τόξο λίγο μετά τη βροχή, υπόσχεση και ελπίδα για τα καλύτερα που θα έρθουν.