Καθώς παρακολουθούμε τους φίλους μας στις αναρτήσεις τους, είδαμε τις τελευταίες ημέρες τη φίλη μας Σούλα, να έχει κάνει ένα μικρό κήπο στο στενό μπαλκόνι της, στην πόλη που μένει, στο Βανκούβερ του Καναδά, κάπου κοντά στον Ειρηνικό Ωκεανό με ένα κλίμα παραπλήσιο με της Ελλάδας. Αξίζει να δούμε τι εκανε και αν μπορούμε να το κάνουμε κι εμείς. Θα ομορφήνει ο τόπος.


Βέβαια πολλοί συνανθρωποι μας μένουν σε πόλεις και σε διαμερίσματα με πολύ στενά μπαλκόνια που δεν έχουν τόπο να κάτσεις, όχι να βάλεις και λουλούδια... Αν όμως τα αγαπάς τα λουλούδια, αν νιώθεις ότι σου ομορφαίνουν τις ζωή, τότε θα βρεις τον τρόπο να το κάνεις, όσες δυσκολίες κι αν αντιμετωπίσεις.


Αλλά γιατί ο άνθρωπος, θέλει να έχει κοντά του έναν κήπο, ακόμα και όταν οι συνθηκες είναι, ομολογουμένως, δύσκολες. Διότι μέσα στο μυαλό του υπάρχει χαραγμένη μια εικόνα που την έζησε ο πρώτος πρόγονος μας, ο Αδάμ. Όταν δημιοργήθηκε εκεί το έβαλε ο Θεός να ζει. Μιλάμε για τον πιο φημισμένο κήπο στην ιστορία, τον κήπο της Εδέμ.


Φαίνεται ότι επρόκειτο για μια περικλεισμένη περιοχή, περιβαλλόμενη, αναμφίβολα, από φυσικά όρια. Ο κήπος αυτός, ο οποίος βρισκόταν «στην Εδέμ, προς τα ανατολικά», είχε μια είσοδο στην ανατολική του πλευρά. Στη Γραφή, στα πρώτα κεφάλαια της Γένεσης, υπάρχουν πολλές περιγραφές της.


Εδώ τοποθετήθηκαν τα χερουβείμ με τη φλογερή λεπίδα ενός σπαθιού, μετά την αμαρτία του Αδάμ, για να εμποδίζουν την πρόσβαση του ανθρώπου στο δέντρο της ζωής, που βρισκόταν στη μέση του κήπου. (Γε 2:8· 3:24) Τον κήπο πότιζε καλά ένας ποταμός που έρρεε από αυτόν και χωριζόταν σε τέσσερα παρακλάδια, τα οποία σχημάτιζαν μεγάλους ποταμούς.


Αυτός ο «παράδεισος τέρψης» (Γε 2:8), που έμοιαζε με πάρκο, περιείχε κάθε δέντρο επιθυμητό στην όραση και καλό για τροφή, καθώς και άλλου είδους βλάστηση, και αποτελούσε το φυσικό περιβάλλον ζώων και πουλιών. Φυσικ'ά έπερπε να κάνει και ο άνθρωπος κάποια πράγματα. Ας κρατήσουμε ότι αφορά την όραση. Καταλαβαίνουμε το σημείο;


Ο Αδάμ έπρεπε να τον καλλιεργεί, να τον συντηρεί και τελικά να τον επεκτείνει σε παγγήινη κλίμακα, εκτελώντας την εντολή του Θεού να “καθυποτάξει” τη γη. Επρόκειτο για αγιαστήριο, τόπο όπου ο Θεός επικοινωνούσε με τον Αδάμ και την Εύα. Ήταν ένα τέλειο σπίτι για αυτούς.—Γε 2:9, 10, 15-18, 21, 22· 1:28· 3:8-19·


Μολονότι η Γραφή δεν αναφέρει πόσο καιρό φύλαγαν τα χερουβείμ το δρόμο προς το δέντρο της ζωής, αυτή η διευθέτηση μπορεί να παρέμεινε σε ισχύ μέχρι τον Κατακλυσμό, 1.656 χρόνια μετά τη δημιουργία του Αδάμ. Χωρίς τη φροντίδα του Αδάμ, ο οποίος εκδιώχθηκε μαζί με την Εύα επειδή, δείχνοντας ανυπακοή, έφαγαν από το απαγορευμένο δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού, ο κήπος πιθανότατα έπεσε σε μαρασμό.


Η ομορφιά του κήπου της Εδέμ μνημονεύτηκε αιώνες μετά τον Κατακλυσμό, όταν ο Λωτ κοίταξε όλη την Περιφέρεια του Ιορδάνη και παρατήρησε «ότι ήταν ολόκληρη μια περιοχή με άφθονα νερά . . . σαν τον κήπο του Ιεχωβά». (Γε 13:10) Να γιατί οι άνθρωποι, προσπαθούν ακόμα και στις μέρες μας να κάνουν, κάτι σαν κήπο.


Ο Ιεχωβά κρατούσε τα μάτια του προσηλωμένα στην Υποσχεμένη Γη, διατηρώντας την ως κληρονομιά για τον Ισραήλ. Ο Μωυσής την αντιπαραβάλλει με την Αίγυπτο, όπου οι Ισραηλίτες ήταν αναγκασμένοι να ποτίζουν όπως σε λαχανόκηπο, περιγράφοντας την Υποσχεμένη Γη ως γη που ποτιζόταν από «τη βροχή των ουρανών».—Δευ 11:10-12.

• Αν θέλετε να δείτε τα εδάφια που μνημονεύονται στο σημερινό σημείωμα, παρακαλώ πατήστε ΕΔΩ να ανοίξει μπροστά σας η Αγία Γραφλή με όλα τα βιβλία της.