Στις 7.30 μ.μ. δείτε την ταινία “Ακόμα και η βροχή” και δυο ώρες αργότερα την ελληνική ταινία “Δρόμος”... Γεμάτο βράδυ από τους γλυκείς καρπούς της 7ης τέχνης...

Σήμερα το Site σας προτείνει σινεμά. Κι όχι ότι κι ότι, αλλά το καλό σινεμά, προσεγμένο ως προς το περιεχόμενο του που προσφέρουν η Λαϊκή Συνέλευση Σεπολίων, Κολωνού, Ακαδημίας Πλάτωνα και ο χώρος πολιτισμού ΠΟΛΙΤΕΙΑ, Μοναστηρίου και Θηναίας στην Ακαδημία Πλάτωνα.

Και οι δύο αυριανές προβολές είναι εκπληκτικές, η είσοδος ελεύθερη και ακολουθεί συζήτηση... Τι λέτε; Κυριακάτικα, κλείνουμε την τηλεόραση και πάμε να απολαύσουμε καλό, ποιοτικό κινηματογράφο που έχει οπωσδήποτε κάτι να μας προσφέρει στην ψυχή μας;

Προσωπικά το προτείνω, ανεπιφύλακτα...

ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Η ΒΡΟΧΗ - EVEN THE RAIN / TAMBIÈN LA LLUVIA

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
Ένας σκηνοθέτης, ο Σεμπάστιαν, πηγαίνει στην Βολιβία για να γυρίσει μια ταινία για τον Χριστόφορο Κολόμβο πέρα από τον μύθο. Για τον εξερευνητή των θαλασσών που δεν ήθελε απλά να εκχριστιανίσει τους ινδιάνους αλλά είχε εμμονή με τον χρυσό και έκανε σκλάβους τους Ιθαγενείς που του αντιστάθηκαν. Όμως στην πόλη όπου πραγματοποιούνται τα γυρίσματα τα αποθέματα νερού πωλούνται σε μια πολυεθνική και οι ιθαγενείς καλούνται 500 χρόνια μετά από την έλευση του Κολόμβου να παλέψουν όχι για το χρυσαφί αυτή τη φορά αλλά για το πιο απλό αλλά πολύτιμο αγαθό, το νερό.
Διαβολικά επίκαιρη ταινία!
Μία σπουδαία ταινία της πραγματίστριας Ισιάρ Μπολέιν και του οραματιστή σεναριογράφου Πολ Λάβερτι που αφηγείται δύο ιστορίες με χρονική απόσταση 500 ετών. Όμως, με το πέρασμα του χρόνου, διαπιστώνουμε πως και οι δυό αφηγήσεις που τέμνονται, έχουν πολλά κοινά σημεία, που σε κάποια στιγμή σε κάνουν να αναρωτιέσαι μήπως αντί στο 2000 (στο παρόν της ταινίας), ζούμε στο 1511!

Μετά την άφιξη του Κολόμβου στην Αμερική, οι Ισπανοί κατακτητές απαιτούν από τους ιθαγενείς φόρους! Μια ουγγιά χρυσό ο καθένας πάνω από 14 ετών. Αυτή η ιστορία γυρίζεται σε ταινία "μέσα στην ταινία μας" από ένα συνεργείο που παρακολουθεί τα τεκταινόμενα, εντός και εκτός.
Η άλλη ιστορία συμβαίνει στη σημερινή εποχή. Το 2000 μια ιδιωτική εταιρία επιχειρεί να εκμεταλευτεί εμπορικά το νερό μιας πόλης (Κοτσαμπάμπα) στη Βολιβία, το 2000 (προ Έβο Μοράλες). Οι φτωχοί κάτοικοι αντιδρούν καθώς η εταιρεία απαιτεί ένα εξωφρενικό ποσό ετησίως. Τους απαγορεύεται να συλλέγουν ακόμα και το νερό της βροχής στα πηγάδια.
Οι δυό ιστορίες έχουν ομοιότητες. Κοινό σημείο (πρόσωπο κλειδί) ο κομπάρσος ιθαγενής που έχει τον ίδιο ρόλο και στις δύο: είναι ο καθοδηγητής της αντίστασης. Δηλαδή ο ρόλος που υποδύεται στην ταινία είναι παρόμοιος με την σκληρή πραγματικότητα που αντιμετωπίζει. Παρά την μεγάλη χρονική απόσταση μεταξύ των δύο ιστοριών, αναρωτιέσαι μήπως, τελικά, γυρνάμε 500 χρόνια πίσω; Τότε ήταν ο χρυσός, τώρα το νερό. Για το νερό λέγεται πως μπορεί μέχρι και παγκόσμιος πόλεμος να ξεσπάσει. Ο λαός επαναστατεί και στις δυό περιπτώσεις, όταν φτάνει στα όρια, εξαντλώντας τις αντοχές του. Και στις δύο δραματοποιημένες αφηγήσεις οι ανθρώπινες απώλειες είναι το αντίτιμο του αγώνα της αντίστασης. Γιατί, τότε οι κατακτητές στο Όνομα του Χριστού και του Βασιλέως παραλληλίζονται με τις Εταιρείες Ομίλους που ενεργούν με γνώμονα το κέρδος, ενώ συμπεριφέρονται απέναντι στον λαό με την ίδια τακτική, για τους ίδιους σκοπούς.
Ενδιαφέρον αποκτά η θέση του σκηνοθέτη μέσα στην ταινία, που από υλιστής, καιροσκόπος και ουδέτερος, τελικά συμμετέχει ενεργά στον αγώνα βοηθώντας παράπλευρα, στην ανθρωπιστική του πλευρά.
Μια ταινία που σχολιάζει καυστικά το θέμα της υποδούλωσης από την βιομηχανική εκμετάλευση δικαιολογώντας την Επανάσταση του Αυτονόητου, όπως θα λέγαμε στη σημερινή πραγματικότητα. Χωρίς να γίνεται μελοδραματική και κουραστική, προπαγανδιστική ή φολκλορική, επισημαίνει τα ουσιώδη ανεξαρτήτως διαφορών στο χρόνο και στον τόπο. Θα έλεγα μια εξαιρετική οικουμενική ταινία που προσγειώνεται στον αέναο Κύκλο της Ιστορίας χωρίς να πέφτει στις εύκολες λύσεις του δημαγωγικού κομματισμού.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Η ταινία TAMBIÈN LA LLUVIA (EVEN THE RAIN), σε σκηνοθεσία Iciar Bollain και σενάριο από τον Σκωτσέζο Paul Laverty, είναι, σύμφωνα με τα λόγια του σκηνοθέτη: "αντίσταση και φιλία. Είναι ένα προσωπικό ταξίδι - μια περιπέτεια στην οποία εμπλέκονται οι χαρακτήρες που φέρνουν το παρελθόν στο παρόν". Η ιστορία χρησιμοποιεί την άφιξη του Κολόμβου στην Αμερική με τη δημιουργία μιας ταινίας. Αναμιγνύει την βιομηχανική εκμετάλευση του χρυσού στην Ισπανία του 16ου αιώνα με τον αγώνα για το νερό στην Κοτσαμπάμπα το έτος 2000. Η ταινία μας ταξιδεύει από το μύθο μιας ταινίας εποχής στην πραγματικότητα μιας ταινίας που διαδραματίζεται σε μια μικρή πόλη της Βολιβίας. Και από αυτή την πραγματικότητα σε μια άλλη η οποία είναι βαθύτερη και πιο δραματική, όπου άτομα χωρίς πρακτικά δικαιώματα, απαγορεύεται από το νόμο να συλλέγουν ακόμα και τη βροχή. Αλλά το φιλμ κάνει πολύ περισσότερα από ό, τι η σύγκριση ιστορικών γεγονότων. Ξεπερνά τις λεπτομέρειες και ερευνά σε κάτι πολύ βαθύτερο και πιο καθολικό. Κατά βάθος είναι μια ιστορία για την αφοσίωση, την συντροφικότητα, και την συναισθηματική συμμετοχή.
Η επίσημη πρόταση της Ισπανικής Ακαδημίας για τα Όσκαρ
ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΟΙΝΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ 2011 (PANORAMA)

Σημείωμα της σκηνοθέτιδας:
Το “EVEN THE RAIN” είναι μακράν η πιο πολύπλοκή ταινία που έχω κάνει. Ήταν μια συναρπαστική περιπέτεια αλλά και πρόκληση για οποιονδήποτε που δούλεψε μέσα σε αυτή ή ενεπλάκει με κάποιον τρόπο. Πως τρως έναν ελέφαντα; μπουκιά-μπουκιά όπως λέει και το ρητό. Πως λοιπόν γυρίζεις μια ταινία με τόσα πολλά extras, τόσους πολλούς χαρακτήρες και τόση δράση; Σκηνή-σκηνή. Έτσι το αντιμετώπισα, σχεδιάζοντας κάθε σκηνή σχολαστικά διανέμοντας τους ρόλους και σκηνοθετώντας όλα τα extras ένα-ένα , ενώ δούλευα φράση –φράση με τους ηθοποιούς που δεν είχαν ξαναπαίξει ποτέ και κυρίως έχοντας εμπιστοσύνη στο αξιόλογο καστ και στο τεχνικό προσωπικό τόσο από την Ισπανία όσο και από την Βολιβία.

"Όλα είναι δρόμος", του 1998, σκηνοθεσία Παντελή Βούλγαρη, με τους Δημήτρη Καταλειφό, Θανάση Βέγγο, Γιώργο Αρμένη.

Ο Χώρος Γνώσης και Πολιτισμού «ΠΟΛΙΤΕΙΑ» βρίσκεται στην είσοδο του Αρχαιολογικού Πάρκου της Ακαδημίας του Πλάτωνα Μοναστηρίου και Θηναίας.
Είναι έτσι σχεδιασμένος ώστε να παρέχει στα μέλη του πολλαπλές ευκαιρίες ψυχαγωγίας, χαλάρωσης, πολιτιστικής ενημέρωσης και καλλιτεχνικής έκφρασης, καθώς επίσης και γνώση μέσα από σεμινάρια, φιλοσοφικούς κύκλους συζητήσεων και το δίκτυο μαθημάτων αλληλεγγύης.

Από τις 13/1 ξεκινάει στον χώρο της Πολιτείας κινηματογραφική λέσχη με προβολές ταινιών απ' όλο το φάσμα του κινηματογράφου, κάθε Κυριακή!

Σπονδυλωτή ταινία για τρεις ανθρώπους που πορεύονται προς μια οριακή στιγμή στη ζωή τους.

Ώρα έναρξης: 21.30, ακολουθεί συζήτηση. Είσοδος ελεύθερη.

Αν δεν μπορείτε να πάτε στην ΠΟΛΙΤΕΙΑ αύριο, δείτε από δω την ταινία ολόκληρη. Ή... ξαναδείτε την... Όλο και κάτι καινούριο θα ανακαλύψετε...

• Δείτε περισσότερα για την ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΕΔΩ.