Το Σάββατο είναι μια όμορφη μέρα για χαλάρωση... Φροντίσαμε να τις δώσουμε όλα εκείνα τα... τεχνικά χαρακτηριστικά που οδηγούν στην ξεκούραση. Όταν τρέχεις όλη την εβδομάδα να προλάβεις να βγάλεις πέρα τις υποχρεώσεις, που να πάρει, ένα Σαββατοκύριακο το χρειάζεσαι να... προετοιμάσεις τον οργανισμό σου για την εβδομάδα που έρχεται.

Πού και πού όμως όπως και όλοι οι συνάδελφοι, είμαι βάρδια στο κυριακάτικο φύλλο. Συμβαίνει αυτό. Και είναι λογικό. Οι ειδήσεις δεν μας περιμένουν στη γωνία. Τις περισσότερες φορές δημιουργούνται χωρίς.. προσυνεννόηση κι εμείς τρέχουμε από πίσω τους να τις προλάβουμε...

Ένα τέτοιο Σάββατο είναι και το σημερινό. Πρωινή βάρδια στην εφημερίδα. Από τις 10 έως τις 2. Μετά θα έρθει η απογευματινή που θα καθίσει ως τις επτά και θα φροντίσει για τις αλλαγές, αν υπάρχουν, στη Β' έκδοση του φύλλου.

Θα έχω την ευκαιρία από το γραφείο μου να περιηγηθώ τον κόσμο μέσα από τα ειδησεογραφικά site, να διαβάσω τις εφημερίδες, να ενημερωθώ. Ε, δεν είναι και τόσο... άσχημα. Μέρος της δουλειάς μου είναι και μ' αρέσει...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 14/11/2009

Κάθε πολίτης κλείνει ευλαβικά το γόνυ στη μνήμη εκείνων που έπεσαν ηρωικά το Νοέμβρη του 74 στο Πολυτεχνείο ενάντια στην αμερικανοκίνητη χούντα των συνταγματαρχών για να ανοίξουν το δρόμο στη νέα μεταπολιτευτική εποχή για την Ελλάδα.

Την 36η επέτειο του Πολυτεχνείου το κυρίαρχο σύνθημα «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία» παραμένει πιο επίκαιρο από ποτέ. Ο κόσμος της εργασίας δέχεται επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις και οι ευθύνες ανήκουν, διαχρονικά, σε όλες τις κυβερνήσεις που υιοθέτησαν τις ελαστικές μορφές απασχόλησης, τα stage, τους συμβασιούχους, τις βλαπτικές παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό κ.α.

Αξίζει να θυμηθούμε λίγο εκείνες τις μέρες: 14 Νοέμβρη 1973.
Οι φοιτητές της Αθήνας καταλαμβάνουν το Πολυτεχνείο. Σύνθημά τους: ΨΩΜΙ- ΠΑΙΔΕΙΑ- ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ- ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ.
Ώρα 7 μ.μ. από 1500 φοιτητές πάρθηκε η απόφαση « να μείνουμε απόψε στο Πολυτεχνείο».
Συγκροτείται Συντονιστική Επιτροπή απ΄ όλες τις σχολές και επιβάλλει έλεγχο σε ανεύθυνα συνθήματα και μεταδίδει τα δικά της από μεγάφωνα και το μικρό πομπό, αλλά και συγκεντρώνει τρόφιμα, φάρμακα κλπ.
Γύρω στο Πολυτεχνείο και χιλιάδες αδούλωτοι Έλληνες τούς συμπαραστέκονται.
15 Νοέμβρη 1973.
Γέμισαν τα κτίρια του Πολυτεχνείου και το προαύλιο από φοιτητές και απέξω δεκάδες χιλιάδες λαού και μαθητών, που έρχονται κατευθείαν από τα σχολεία τους, φέρνοντας στους ελεύθερους και μαχητικούς φοιτητές όλο και περισσότερα τρόφιμα, φάρμακα κλπ.
Εκλέγεται Συντονιστική Επιτροπή που συμμετέχουν και δυο εργάτες, και σε ανακοίνωση της λέει: η εκδήλωση του Πολυτεχνείου είναι αντιφασιστική και αντιμπεριαλιστική.
Λειτουργεί νέος πομπός, που τώρα ακούγεται σ’ όλη την Αττική. Υπερηφάνεια και συγκίνηση κατέχει όλους τους Έλληνες που τ’ ακούνε:
«Εδώ Πολυτεχνείο! Εδώ Πολυτεχνείο! Σας μιλά ο Ραδιοφωνικός Σταθμός των ελεύθερων αγωνιζόμενων φοιτητών, των ελεύθερων αγωνιζόμενων Ελλήνων. Κάτω η χούντα, κάτω ο Παπαδόπουλος, έξω οι Αμερικάνοι, κάτω ο φασισμός, η χούντα θα πέσει από το λαό…
Λαέ, κατέβα στο πεζοδρόμιο, έλα να μας συμπαρασταθείς, τη λευτεριά σου για να δεις…»
16 Νοέμβρη 1973.
Πάνω από 150.000 άνθρωποι είναι γύρω από το Πολυτεχνείο και βροντοφωνάζουν με τους ελεύθερους φοιτητές «Κάτω η χούντα, η χούντα θα πέσει απ’ το λαό».
Ώρα 7 και μισή μ.μ.
Ο δικτάτορας δίνει διαταγή να χτυπηθεί πρώτα η λαοθάλασσα, που είναι γύρω στο Πολυτεχνείο. Δακρυγόνα πέφτουν συνεχώς και

Ήταν μια δύσκολη μέρα σήμερα, αλλά ευτυχώς όλα θα πάνε καλά... Είδα με τον Μανώλη Φωτόπουλο τις τελευταίες διορθώσεις και πήγαμε στο τυπογραφείο να δώσουμε το «τυπωθείτω» για τον «Ηλεκτρικό».
Καθυστερήσαμε λίγο γιατί ο Μανώλης, ο πρόεδρος των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ γύρισε ενθουσιασμένος από την εκδρομή στη Σμίνθη της Ξάνθης και την επαφή του με τα παιδιά εκεί θέλησε να έχουμε μια νέα σελίδα με φωτογραφίες και υλικό φρέσκο. Έτσι κρατήσαμε έτοιμη την παλιά 10 για το επόμενο φύλλο και φτιάξαμε από την αρχή μια νέα.
Έχει το ένστικτο του δημοσιογράφου. Παρακολουθεί την επικαιρότητα και συχνά έχουμε θέματα επί του πιεστηρίου που ενδιαφέρουν πραγματικά τους συναδέλφους του. Δεύτερη έκδοση σε διμηνιαίο έντυπο μόνο ο Μανώλης θα μπορούσε να κάνει.
Μόνο που σήμερα δεν ήταν και στα καλύτερά του. Σηκώθηκε, μου είπε, από τις 6 το πρωί. Δεν είχε ύπνο. Είχε στεναχωρηθεί με όσα συνέβησαν στην εκδρομή του Σωματείου στην Ισπανία. Και το κακό είναι ότι τα είχε με άνθρωπο από το Σωματείο που έχει μοιραστεί πολλά πράγματα μαζί του. Μακάρι να τελειώσει σύντομα. Ο χαρακτήρας του είναι ευαίσθητος και του κοστίζουν κάτι τέτοια. Όσο κι αν θέλει να το «παίζει» σκληρός.
Στο μεταξύ ετοιμαζόμαστε και για το γιορτασμό της 36ης επετείου του Πολυτεχνείου. Ξέρετε, τα τεχνικά ζητήματα. Να ετοιμάσουμε το δελτίο Τύπου που θα στείλουμε ως ΠΕΤ-ΟΤΕ...
Να γράψω και το κομμάτι μου για το «Ρ» και να το στείλω στην εφημερίδα έγκαιρα. Θέλουν κι αυτοί να κάνουν τον προγραμματισμό τους και μια στήλη καλό είναι να φτάνει έγκαιρα στα γραφεία τους. Το θέμα βέβαια είναι το Πολυτεχνείο. Για κάποιο ακαθόριστο λόγο όλοι θέλουν να... ποντάρουν πάνω του. Τριάντα έξι χρόνια μετά το μεγάλο ξεσηκωμό της νεολαίας το μήνυμα του Πολυτεχνείου συνεχίζει να είναι διαχρονικό.
Και στην εφημερίδα το «τρέξιμο», καθώς πλησιάζουμε στην Πέμπτη, είναι μεγάλο. Αισιοδοξώ...

• Διαβάστε ΕΔΩ σε μορφή PDF τον "Ηλεκτρικό" όπως θα κυκλοφορήσει σε λίγο.