Τι γράφουν σήμερα οι εφημερίδες...
Δημοσιογραφικά
Αχ, αυτά τα golden boys !
Δεν ξέρω αν προλαβαίνετε ασείς, αλλά εγώ στις δυο εβδομάδες που είχα ελεύθερες από την εφημερίδα δεν πρόλαβα να κάνω όλες τις προγραμματισμένες δουλειές μου. Ας είναι, μπήκαν τουλάχιστον σε μαι σειρά...
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 24/10/2009
Και να πεις ότι δεν τα ξέραμε, τα ξέραμε, αλλά όχι κι έτσι ρε παιδιά..
Προκλητικοί μισθοί που ξεπερνούν ακόμα και τα 600.000 ευρώ, μπόνους και άλλα τυχερά, όπως μετοχές αξίας εκατομμυρίων ευρώ, απολάμβαναν τα golden boys των επιχειρήσεων και των οργανισμών του Δημοσίου.
Τα αποκαλυπτικά στοιχεία, που προκαλούν το κοινό αίσθημα σε εποχές οικονομικής κρίσης και παρατεταμένης λιτότητας, έδωσε την περασμένη εβδομάδα στη δημοσιότητα ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Μιχάλης Καρχιμάκης. Λίγες ημέρες μετά τις δηλώσεις στη Βουλή του υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου ότι «τα golden boys τελειώνουν εδώ», τα στοιχεία γίνονται πιο επίκαιρα από ποτέ. Δείτε λίγο και προσπαθήστε να συγκρατήσετε την ψυχραιμία σας:
ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ: Ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος Τάκης Αράπογλου πλέον του μισθού του, 607.835 ευρώ (50.562 ευρώ μηνιαίως, 2.350 ευρώ ημερησίως ή 293 ευρώ την ώρα), εισπράττει μπόνους και ώριμα (προς εξαργύρωση) stock options (συνολικά και τα δύο έφθασαν στα 960.000 ευρώ το 2008).
ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ: Περισσότερα από 1 εκατ. ευρώ ετησίως εισπράττουν 5 στελέχη της, με αμοιβές που ξεκινούν από 300.000 ευρώ ετησίως (145 ευρώ την ώρα) για τον διευθύνοντα σύμβουλο Δ. Παλαιολόγο, 210.000 ευρώ ή 101 ευρώ ανά ώρα για τους γενικούς διευθυντές και 180.000 ευρώ ή 87 ευρώ την ώρα για τους αναπληρωτές γενικούς διευθυντές.
ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ: Αμοιβή 130 ευρώ την ώρα ή 270.000 ευρώ ετησίως εισπράττει ο διευθύνων σύμβουλος και 200.000 ευρώ ετησίως ή 97 ευρώ την ώρα ο πρόεδρος.
ΟΠΑΠ: Στα 500.000 ευρώ φθάνει ο ετήσιος μισθός ή 240,30 ευρώ την ώρα του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου, ενώ τα στελέχη Β. Παπαθανασοπούλου και Σ. Αλιφιεράκης εισπράττουν 182.000 ευρώ και μπόνους μέχρι 165.000 ευρώ, ο Γ. Τζιαμπίρης 425.000 ευρώ και ο Δ. Παναγέας 120.000 ευρώ, ενώ ο νομικός σύμβουλος Ν. Τομαράς αποχώρησε με εφάπαξ 1,5 εκατ. ευρώ.
Φαίνεται ότι κάτι αλλάζει
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 17/10/2009
Λοιπόν ας το παραδεχτούμε: Η νέα κυβέρνηση αν και εκτός εξουσίας για πέντε χρόνια έχει δώσει δείγματα γραφής της καλής επικοινωνιακής πολιτικής της. Έχει καταφέρει στο λίγο χρονικό διάστημα που είναι στην εξουσία, να δώσει έναν άλλον αέρα με τα νέα, άγνωστα στον πολύ κόσμο πρόσωπα και έχει «αναγκάσει» τα ΜΜΕ να τρέχουν… πίσω της, στη διαμόρφωση της ατζέντας όπως εκείνη την επιθυμεί.
Έτσι τις τελευταίες μέρες βλέπουμε δεκάδες αφιερώματα στις σκέψεις της και στον τρόπο που θα αντιμετωπίσει τα πρώτα κρίσιμα προβλήματα. Και υπάρχει μια διάθεση που τείνει να χαρακτηριστεί έως και λαϊκίστικη, καθώς προβάλει έντονα την απόσυρση των ακριβών δημόσιων αυτοκινήτων και δίνει προβάδισμα στα χαμηλού κυβισμού και την μείωση των αστυνομικών που έχουν την ευθύνη της φύλαξης υψηλών προσώπων, πολιτικών ή άλλων.
Εκεί όμως που της βγάζει κανείς το καπέλο, είναι η άμεση κατάργηση όλων των επιτροπών που είχαν στελεχωθεί με εκατοντάδες αργόσχολους που χωρίς να προσφέρουν τίποτα το ουσιαστικό απομυζούσαν από τον κρατικό κορβανά εάν σημαντικό ποσό που μπορεί να καλύψει άλλες «τρύπες» και ανάγκες.
Επιπλέον η κίνηση να θεσπίσει τη δυνατότητα να στείλουν βιογραφικό μέσω internet όσοι εκτιμούν ότι διαθέτουν τα προσόντα (όχι κομματικά μόνο…) για να στελεχώσουν τις έμμισθες θέσεις Γενικών και Ειδικών Γραμματέων ήταν η κίνηση ΜΑΤ στη πολιτική σκακιέρα. Την Τετάρτη που μας πέρασε έληξε η προθεσμία και είχαν ήδη κατατεθεί πάνω από 20.000 βιογραφικά!
Περίοδος χάριτος στη νέα κυβέρνηση
Εντάξει, ας μην το παρακάνουμε κι όλας και να έχουμε απαιτήσεις από την κυβέρνηση σα να ήταν ο Τζέημς Μπόντ...
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 10/10/2009
Να το πούμε από την αρχή: Μπορεί να άλλαξε κάπως το κλίμα μετά τις εκλογές, επειδή κάποιοι έφυγαν και κάποιοι ήρθαν με την ψήφο του ελληνικού λαού, αλλά δεν πετάμε και στα σύννεφα να πιστεύουμε ότι όλα θα γίνουν από τη μια μέρα στην άλλη, όπως θα το θέλαμε.
Ξέρουμε ότι είναι πολλά και ισχυρά τα συμφέροντα. Που φυσικά, όπως κάνουν πάντα, θα ασκούν πιέσεις για να κινηθούν τα πράγματα προς την πλευρά τους. Ξέρουμε ακόμα πως κανένα σύστημα δεν είναι διατεθειμένο να παραδώσει «αμαχητί» τα προνόμια του. Και ξέρουμε ότι αυτό που λέγαμε την προηγούμενη εβδομάδα, από τον ίδιο αυτό χώρο, ισχύει πάντα: Μόνο με την καθημερινή δημιουργική δράση μας ως ενεργοί πολίτες μπορούμε να ανατρέψουμε καταστάσεις που δρομολογούνται σε βάρος μας. Αυτό ας μην το ξεχνάμε. Αφορά μια μεγάλη αλήθεια.
Ωστόσο θα πρέπει να πω τις εντυπώσεις μου από την κυβέρνηση του Γ. Α. Παπανδρέου. Μου άρεσε που είδα νέα ονόματα, άγνωστα τα περισσότερα, μέσα από τον προσωπικό κύκλο «γνωριμιών» του και έξω από το ΠΑΣΟΚ που γνωρίσαμε ως διαχειριστή της εξουσίας τα προηγούμενα χρόνια.
Μου άρεσαν ακόμα αυτά που είπε και ο τρόπος που τα είπε στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο την περασμένη Τετάρτη. Ένα προσωπικό ρίσκο του ίδιου είναι και δεν ξέρω αν το αισθάνεστε κι εσείς, αλλά σαν πιο ώριμος μου φαίνεται ο γιος του Ανδρέα. Μακάρι να τα καταφέρει. Ποιος δεν θα ήθελε να δει ο ίδιος και χώρα του μια άσπρη μέρα;
Η επόμενη μέρα των εκλογών
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ
Ώρες μένουν μέχρι να ανοίξουν οι κάλπες που θα βγάλουν τον νικητή των εκλογών της 4ης Οκτωβρίου. Ώρες δύσκολες, μαρτυρικές για πολλούς, ιδιαίτερα για τα κόμματα εξουσίας που περιμένουν στη γωνία να αναλάβουν για να... μας σώσουν από τα δεινά που κληρονομήσουν οι άλλοι...
Αλλά και για μας τους απλούς ψηφοφόρους έχει ενδιαφέρον αν και ξέρουμε καλά πως οι εκλογές δε λύνουν προβλήματα. Δίνουν απλά τη σκυτάλη στους επόμενους να συνεχίσουν. Το ζήτημα είναι ακόμη και τώρα, στο παραπέντε λείπει η ελπίδα. Ακόμη και τώρα υπάρχει μια μουγκαμάρα από τον κόσμο.
Διότι, όπως λένε όσοι μπορούν να δουν πέρα από τη μύτη τους, εδώ δεν είναι σταυροδρόμι που πρέπει να πάρουμε αποφάσεις. Μονόδρομος είναι και μας περιμένει ο Αλμούνια από τις Βρυξέλλες να πληρώσουμε για να βγούμε από την κρίση. Κι αλίμονο αν δεν το βλέπουμε, αν δεν το καταλαβαίνουμε...
Η επόμενη μέρα θα' ναι το ίδιο με χθες δύσκολη. Η έλλειψη σταθερότητας στη δουλειά, η ανασφάλεια για το αύριο θα είναι κυρίαρχη, αφού οι εργοδότες στην προσπάθεια τους να διαφυλάξουν τα κέρδη τους «διώχνουν» με τη μεγαλύτερη ευκολία κόσμο από τη δούλεψη τους.
Η επόμενη μέρα για μας που δεν προσδοκούμε θώκους σε δημόσιες υπηρεσίες θα συνεχίσει να είναι δύσκολη, δυσβάσταχτη στον ιδιωτικό τομέα, στο στόχαστρο για αλλαγές στο δημόσιο. Οι επιθέσεις στο ασφαλιστικό και το συνταξιοδοτικό θα συνεχιστούν με τον ίδιο ρυθμό, η ακρίβεια και τα χρέη στις τράπεζες θα μας πνίγουν και φως δεν φαίνεται από πουθενά. Διότι πάντα πάντα κάποιοι άλλοι και όχι η τάξη μας θα προηγείται στην επίλυση των προβλημάτων της.
